Psyche
alle pijlers
Je geluk even niet delen
dinsdag 30 maart 2021 om 23:27
Ik ben eind 20, al bijna 10 jaar uit huis en sinds 4 jaar fulltime werkzaam en samenwonende. Hier heb ik hard voor gewerkt, in deze tijd o.a. een grote schuld weggewerkt en ondanks dat veel dingen gedaan die op mijn 'bucketlist' stonden. Ik ben zeker trots op mijzelf hier over.
Mijn broertje is ongeveer 5 jaar jonger, met hem gaat het al jaren een beetje af en aan, loopt momenteel weer bij een psycholoog en slikt antidepressiva. Toch heeft ook hij een studie afgemaakt, een baan, woont samen in een leuk huis en heeft een lieve vriendin.
Zojuist was ik even bij mijn moeder en stelde ik voor om zodra het weer kan eens een weekendje weg te gaan met mijn haar, mijn broertje en aanhang ter ontspanning. Ik kreeg eigenlijk direct de reactie dat ze dit niet zag zitten omdat mijn broertje het als lastig ervaarde om met ons (mij en mijn vriend) om te gaan, o.a. doordat ik hem mijn broerTJE blijf noemen (denigrerend) en hij het gevoel heeft dat ik alles beter doe en voor elkaar heb. Ze gaf aan dat ze hem wat aanstellerig vond hier in, maar ook dat ze hier continu mee zat en ik het op kan lossen door mijn successen voorlopig maar niet meer te delen. De successen zijnde dat ik bijv. na jaren sparen een koophuis kan gaan kopen met mijn vriend en promotie op werk heb gemaakt. Hier naast gaf zij aan dat ik, ondanks dat mijn broertje 0,0 contact met mij zoekt of mij wel eens vraagt hoe het gaan, dit nog best wat meer kon doen. Want hij heeft het zwaar.
Ik app mijn broertje regelmatig (woon wel zo'n 120 km verderop), ga om de zoveel tijd langs, nodig hem ook regelmatig bij mij uit en probeer hem altijd te verrassen met persoonlijke en toffe verjaardag en kerstcadeaus. Ik wil mij enorm graag inzetten om mijn moeder en broertje een goed gevoel te geven en zal er ook alles aan doen om dat voor elkaar te krijgen en ga voorlopig mee in mijn moeders vraag. Toch knaagt het gesprek een beetje sinds ik de deur uit ben en voelt het niet 100% eerlijk..
Ik weet niet of ik op zoek ben naar tips, misschien meer mensen die dit soort situaties hebben ervaren en/of dit anders of beter is geworden? Bedankt alvast!
Mijn broertje is ongeveer 5 jaar jonger, met hem gaat het al jaren een beetje af en aan, loopt momenteel weer bij een psycholoog en slikt antidepressiva. Toch heeft ook hij een studie afgemaakt, een baan, woont samen in een leuk huis en heeft een lieve vriendin.
Zojuist was ik even bij mijn moeder en stelde ik voor om zodra het weer kan eens een weekendje weg te gaan met mijn haar, mijn broertje en aanhang ter ontspanning. Ik kreeg eigenlijk direct de reactie dat ze dit niet zag zitten omdat mijn broertje het als lastig ervaarde om met ons (mij en mijn vriend) om te gaan, o.a. doordat ik hem mijn broerTJE blijf noemen (denigrerend) en hij het gevoel heeft dat ik alles beter doe en voor elkaar heb. Ze gaf aan dat ze hem wat aanstellerig vond hier in, maar ook dat ze hier continu mee zat en ik het op kan lossen door mijn successen voorlopig maar niet meer te delen. De successen zijnde dat ik bijv. na jaren sparen een koophuis kan gaan kopen met mijn vriend en promotie op werk heb gemaakt. Hier naast gaf zij aan dat ik, ondanks dat mijn broertje 0,0 contact met mij zoekt of mij wel eens vraagt hoe het gaan, dit nog best wat meer kon doen. Want hij heeft het zwaar.
Ik app mijn broertje regelmatig (woon wel zo'n 120 km verderop), ga om de zoveel tijd langs, nodig hem ook regelmatig bij mij uit en probeer hem altijd te verrassen met persoonlijke en toffe verjaardag en kerstcadeaus. Ik wil mij enorm graag inzetten om mijn moeder en broertje een goed gevoel te geven en zal er ook alles aan doen om dat voor elkaar te krijgen en ga voorlopig mee in mijn moeders vraag. Toch knaagt het gesprek een beetje sinds ik de deur uit ben en voelt het niet 100% eerlijk..
Ik weet niet of ik op zoek ben naar tips, misschien meer mensen die dit soort situaties hebben ervaren en/of dit anders of beter is geworden? Bedankt alvast!
woensdag 31 maart 2021 om 10:21
In mijn omgeving, en ik denk in vele, is het doodnormaal dat een jongere broer of zus 'broertje' of 'zusje' wordt genoemd. Of die nu 2, 8 of 15 jaar jonger is. Ik vind het totaal niet erg dat mijn oudere broer mij ziet als zijn zusje en over mij praat als zijn zusje als hij met anderen is.Alecta schreef: ↑31-03-2021 09:58Stoppen met hem broertje te noemen lijkt mij een makkelijke eerste stap, al helemaal als je weet dat je broer dit niet waardeert.
Broertje en zusje vind ik meer passen bij kinderen, ik zou het echt heel raar vinden mijn 2 jaar jongere zus mijn zusje te noemen. In de familie van man doen ze dat ook: man is de jongste en wordt dus altijd broertje genoemd. Heel apart vind ik dat (maar ik houd sowieso niet zo van verkleinwoorden).
Verder klinkt dit een beetje alsof er langer wat dingen spelen.
Zou ik mijn jongere broer zelf aanspreken met broertje? Nee, want hij heeft gewoon een voornaam. Wat dat betreft vind ik het wel gek dat dit überhaupt naar voren komt in de OP als probleem. Als je broer continu aanspreekt met broertje (echt, why?) dan snap ik dat dat op een gegeven moment irriteert.
woensdag 31 maart 2021 om 10:28
Eens. Tenzij zijn voornaam Broer is, dan is het aanspreken met Broer wel oké, maar koosnaam Broertje wordt niet gewaardeerd.Lachattenoir schreef: ↑31-03-2021 10:21In mijn omgeving, en ik denk in vele, is het doodnormaal dat een jongere broer of zus 'broertje' of 'zusje' wordt genoemd. Of die nu 2, 8 of 15 jaar jonger is. Ik vind het totaal niet erg dat mijn oudere broer mij ziet als zijn zusje en over mij praat als zijn zusje als hij met anderen is.
Zou ik mijn jongere broer zelf aanspreken met broertje? Nee, want hij heeft gewoon een voornaam. Wat dat betreft vind ik het wel gek dat dit überhaupt naar voren komt in de OP als probleem. Als je broer continu aanspreekt met broertje (echt, why?) dan snap ik dat dat op een gegeven moment irriteert.
En ja die naam bestaat.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 31 maart 2021 om 11:22
Natuurlijk moet je er zelf ook voor werken. Net als diegene die niet hetzelfde resultaat bereikt, maar er even hard of misschien nog harder voor werkt.dianaf schreef: ↑31-03-2021 09:44Zelfs al heb je mazzel dat deze dingen gewoon hebt kunnen doen, je moet het nog wel zelf doen. Een beetje denigrerend om te zeggen dat het alleen mazzel is, alsof de inspanning TO (of andere mensen) er niet toe doen. Je mag best trots zijn op wat je bereikt hebt, want genoeg anderen met dezelfde kansen komen niet waar jij bent. Je zegt eigenlijk, TO, je mag niet trots zijn, want jouw omstandigheden zijn niet moeilijk genoeg. Sowieso weet je daar niets van. Ten tweede er is altijd wel iemand die het moeilijker heeft dan jij, die minder mazzel heeft. Waardoor elk succes of elk doel dat je bereikt, gelijk gedevalueerd wordt, want tja, je hebt alleen maar mazzel.
Maar trots doet het niet zo goed in het sociale leven, waarin je interacteert met anderen die dat resultaat niet bereikt hebben. Wil je leuke relaties hebben dan is het aardiger om de nadruk te leggen op zaken die jullie onderling verbinden, in plaats van trots te zijn op wat jij bereikt heb (en die ander niet). Zeker als het materiële zaken betreft.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
woensdag 31 maart 2021 om 11:22
Mijn jongere broer is mijn broertje. Moeilijk gedoe inderdaad.
En over het broertje van TO, ken de mensen verder niet, maar TO komt niet echt over als een opschepper zoals iemand schreef.
Ik vind het vrij idioot dat TO van haar moeder sommige dingen maar niet meer moet benoemen.
Honey, you should see me in a crown
woensdag 31 maart 2021 om 11:28
Ik weet natuurlijk niet hoe broer erin staat, maar kan het voor hem overkomen alsof jij hem probeert in te wrijven hoe goed jij het wel niet doet? Dat bijvoorbeeld de leuke toffe cadeaus (vanuit jouw oogpunt), voor hem dat idee alleen maar erger maakt?
Uiteraard mag je blij zijn met wat je hebt gedaan/ bereikt, maar misschien beter om daar iets gas in terug te nemen.
Verder kun je natuurlijk wel delen wat er speelt in jouw leven, maar luister ook naar wat er speelt bij hem. Wees oprecht geïnteresseerd, wees ook blij voor hem. Sommige mensen (weet absoluut niet of jij zo bent), weten een gesprek weer heel snel om zichzelf te laten draaien. Let er in ieder geval op dat je dat niet doet.
Uiteraard mag je blij zijn met wat je hebt gedaan/ bereikt, maar misschien beter om daar iets gas in terug te nemen.
Verder kun je natuurlijk wel delen wat er speelt in jouw leven, maar luister ook naar wat er speelt bij hem. Wees oprecht geïnteresseerd, wees ook blij voor hem. Sommige mensen (weet absoluut niet of jij zo bent), weten een gesprek weer heel snel om zichzelf te laten draaien. Let er in ieder geval op dat je dat niet doet.
woensdag 31 maart 2021 om 11:43
woensdag 31 maart 2021 om 12:28
Ligt er dan ook weer aan wat je relatie met iemand is. Ik heb ook mensen in mijn omgeving die bepaalde zaken niet bereikt hebben die ik wel heb, of bepaalde dingen nooit kunnen doen die ik wel doe. En zij hebben dingen gedaan/behaald, die mij nooit zullen lukken. Ik mag het gewoon hebben over die reis die ik helemaal geweldig vond, maar waarvan ik weet dat die fysiek/financieel volledig buiten hun bereik ligt. En zij hebben het over hun carrière waarin ze helemaal hun ei kwijt kunnen, die ik niet zal hebben. We hoeven niet te benadrukken op welke gebieden we verbonden zijn, dat spreekt alles wat we samen doen en hoe we met elkaar om gaan. We gunnen elkaar de blijheid en trots over onze prestaties/ervaringen/bezittingen. En ja, we hebben het er heus wel eens over gehad of zij het niet vervelend vond dat ik zo enthousiast over mijn ding kan ratelen en andersom ook of ik het niet lastig vind als zij het doen. Zo lang er maar interesse over en weer is in elkaar, dan is het echt niet erg als ik de ene keer de spotlight pak en de andere keer de ander en de derde keer geen van beiden.merano schreef: ↑31-03-2021 11:22Natuurlijk moet je er zelf ook voor werken. Net als diegene die niet hetzelfde resultaat bereikt, maar er even hard of misschien nog harder voor werkt.
Maar trots doet het niet zo goed in het sociale leven, waarin je interacteert met anderen die dat resultaat niet bereikt hebben. Wil je leuke relaties hebben dan is het aardiger om de nadruk te leggen op zaken die jullie onderling verbinden, in plaats van trots te zijn op wat jij bereikt heb (en die ander niet). Zeker als het materiële zaken betreft.
Misplaatste trots is niet chic, maar trots zijn op iets dat je voor elkaar gekregen hebt, is gewoon prima. Je mag best blij zijn met een prestatie. Het is zo jammer dat trots zijn, gelijk wordt weggezet als opschepperig of de reactie: 'doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg' krijgt. Of jouw prestatie geeft een ander een slecht gevoel. Als je op een normale manier je blijfschap/trots deelt en de ander neemt daar aanstoot aan, wat voor relatie is het dan als je al niet gewoon normale dingen kunt delen? Dat klinkt vooral als jezelf klein en onbelangrijk maken om een ander maar niet te 'kwetsen' of 'buitengesloten' te voelen. Oftewel, wat heeft het voor zin om iets goeds te doen/presteren als het vooral niet meer mag zijn, dan wat een ander maximaal kan?
Maar gelukkig zijn mijn relaties niet zo.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 31 maart 2021 om 12:34
Eens. Typisch Hollands. Ben ook blij dat ik niet zulke vrienden en familie heb.dianaf schreef: ↑31-03-2021 12:28Ligt er dan ook weer aan wat je relatie met iemand is. Ik heb ook mensen in mijn omgeving die bepaalde zaken niet bereikt hebben die ik wel heb, of bepaalde dingen nooit kunnen doen die ik wel doe. En zij hebben dingen gedaan/behaald, die mij nooit zullen lukken. Ik mag het gewoon hebben over die reis die ik helemaal geweldig vond, maar waarvan ik weet dat die fysiek/financieel volledig buiten hun bereik ligt. En zij hebben het over hun carrière waarin ze helemaal hun ei kwijt kunnen, die ik niet zal hebben. We hoeven niet te benadrukken op welke gebieden wweendee verbonden zijn, dat spreekt alles wat we samen doen en hoe we met elkaar om gaan. We gunnen elkaar de blijheid en trots over onze prestaties/ervaringen/bezittingen. En ja, we hebben het er heus wel eens over gehad of zij het niet vervelend vond dat ik zo enthousiast over mijn ding kan ratelen en andersom ook of ik het niet lastig vind als zij het doen. Zo lang er maar interesse over en weer is in elkaar, dan is het echt niet erg als ik de ene keer de spotlight pak en de andere keer de ander en de derde keer geen van beiden.
Misplaatste trots is niet chic, maar trots zijn op iets dat je voor elkaar gekregen hebt, is gewoon prima. Je mag best blij zijn met een prestatie. Het is zo jammer dat trots zijn, gelijk wordt weggezet als opschepperig of de reactie: 'doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg' krijgt. Of jouw prestatie geeft een ander een slecht gevoel. Als je op een normale manier je blijfschap/trots deelt en de ander neemt daar aanstoot aan, wat voor relatie is het dan als je al niet gewoon normale dingen kunt delen? Dat klinkt vooral als jezelf klein en onbelangrijk maken om een ander maar niet te 'kwetsen' of 'buitengesloten' te voelen. Oftewel, wat heeft het voor zin om iets goeds te doen/presteren als het vooral niet meer mag zijn, dan wat een ander maximaal kan?
Maar gelukkig zijn mijn relaties niet zo.
woensdag 31 maart 2021 om 13:01
+1Lachattenoir schreef: ↑31-03-2021 12:34Eens. Typisch Hollands. Ben ook blij dat ik niet zulke vrienden en familie heb.
Honey, you should see me in a crown
woensdag 31 maart 2021 om 13:31
Ik herken het wel, hier ook een groot leeftijdsverschil tussen zus en ik en daarbij ook dat zus altijd kleiner is gehouden dan dat mijn ouders bij mij hebben gedaan. Dus meer uit handen nemen, maar ook psychisch klein houden. En aan dat je moeder aangeeft dat je broer bepaalde dingen niet leuk vindt maak ik op dat je moeder dat ook bij je broer doet. Ze had ook naar je broer kunnen luisteren en hem kunnen motiveren om dit met jou te bespreken.
Bij ons was het op een gegeven moment een patroon waar we met z'n allen in zaten en aan mee deden. Wij behandelden haar als het kleine meisje dat niks bereikt had en zij gedroeg zich ook zo.
Bij ons werd het beter toen zus beter in haar vel kwam te zitten en ook het gevoel kreeg mee te doen. Maar ik ben me er ook bewust van geworden dat ik haar als een volwassene moet behandelen omdat ze dat ook gewoon is. En ik maak hierover ook wel eens een opmerking tegen mijn ouders als ze weer de kastanjes uit het vuur willen halen voor haar. Ik denk wel dat deze verhoudingen altijd een beetje zo blijven maar door er bewust van te zijn kun je ze ook deels tackelen.
Ik lees ook dat je veel voor je broer wilt doen in de vorm van cadeaus en appjes. Maar misschien versterk je daarmee wel zijn minderwaardigheidsgevoel. Ik merkte bij mijn zus ook dat het helpt als ik haar als een gelijke behandel, dus ook eens iets van haar vraag (regel jij het cadeau voor ma haar verjaardag?/kan ik met jou meerijden?/Reserveer jij dan....). En na verloop van tijd zijn bij ons de verhoudingen toch beter geworden. Onderliggend blijft het altijd wel aanwezig, maar het is veel gezelliger nu en ik heb ook het gevoel dat mijn zus zich van waarde voelt voor mij ipv alleen maar de kleine zus.
Bij ons was het op een gegeven moment een patroon waar we met z'n allen in zaten en aan mee deden. Wij behandelden haar als het kleine meisje dat niks bereikt had en zij gedroeg zich ook zo.
Bij ons werd het beter toen zus beter in haar vel kwam te zitten en ook het gevoel kreeg mee te doen. Maar ik ben me er ook bewust van geworden dat ik haar als een volwassene moet behandelen omdat ze dat ook gewoon is. En ik maak hierover ook wel eens een opmerking tegen mijn ouders als ze weer de kastanjes uit het vuur willen halen voor haar. Ik denk wel dat deze verhoudingen altijd een beetje zo blijven maar door er bewust van te zijn kun je ze ook deels tackelen.
Ik lees ook dat je veel voor je broer wilt doen in de vorm van cadeaus en appjes. Maar misschien versterk je daarmee wel zijn minderwaardigheidsgevoel. Ik merkte bij mijn zus ook dat het helpt als ik haar als een gelijke behandel, dus ook eens iets van haar vraag (regel jij het cadeau voor ma haar verjaardag?/kan ik met jou meerijden?/Reserveer jij dan....). En na verloop van tijd zijn bij ons de verhoudingen toch beter geworden. Onderliggend blijft het altijd wel aanwezig, maar het is veel gezelliger nu en ik heb ook het gevoel dat mijn zus zich van waarde voelt voor mij ipv alleen maar de kleine zus.
woensdag 31 maart 2021 om 13:43
Zeker, maar zou je het dan niet juist moeten vieren/van genieten.
Daarnaast misschien is To oprecht geinteresseerd in haar broer en doet ze dit ook. Het kan zijn (we horen alleen een verhaal via moeder) dat dit voor hem benadrukt dat hij iets niet heeft. Al hoewel ik het idee heb, dan broer en zus allebei vergelijkbare successen/stappen hebben gezet.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 31 maart 2021 om 15:45
Jeetje dat mensen zo'n aanstoot nemen aan broertje. Echt nooit bij stilgestaan.
Jonger dan jij, is je broertje. Ouder dan jij, is je broer. Of je nou 13, 50 of 90 bent. Zo simpel kan het zijn, die betekenis heeft het nou eenmaal.
Als mensen dat als aanvallend of denigrerend beschouwen, dan moet je toch eens bij jezelf te rade gaan waarom je die associatie hebt, hoor. Doodnormaal woord waar je iets mee aanduidt.
Jonger dan jij, is je broertje. Ouder dan jij, is je broer. Of je nou 13, 50 of 90 bent. Zo simpel kan het zijn, die betekenis heeft het nou eenmaal.
Als mensen dat als aanvallend of denigrerend beschouwen, dan moet je toch eens bij jezelf te rade gaan waarom je die associatie hebt, hoor. Doodnormaal woord waar je iets mee aanduidt.
woensdag 31 maart 2021 om 15:54
Aanstoot nemen is een groot woord, maar als volwassene heb ik gewoon broers en zussen (en ik ben toch echt de oudste). Maar goed, ik heb ook vrienden ipv vriendjes en vriendinnetjes, ik woon in een huis en ik draag een leuke jurk met mooie sandalenraindance schreef: ↑31-03-2021 15:45Jeetje dat mensen zo'n aanstoot nemen aan broertje. Echt nooit bij stilgestaan.
Jonger dan jij, is je broertje. Ouder dan jij, is je broer. Of je nou 13, 50 of 90 bent. Zo simpel kan het zijn, die betekenis heeft het nou eenmaal.
Als mensen dat als aanvallend of denigrerend beschouwen, dan moet je toch eens bij jezelf te rade gaan waarom je die associatie hebt, hoor. Doodnormaal woord waar je iets mee aanduidt.
.
woensdag 31 maart 2021 om 16:23
Eens. Ik neem er ook geen aanstoot aan, maar ik vind het heel gek om een volwassen man van 2 meter en 90 kilo "broertje" te noemen.
En als we het over betekenis hebben, uit de Van Dale: "broer·tje (het; o; meervoud: broertjes): kleine broer". Daar staat dus niets over leeftijd
woensdag 31 maart 2021 om 16:30
En het zelf oplossen als een grote jongen en het niet je moeder met je zus laten regelen.raindance schreef: ↑31-03-2021 15:45Jeetje dat mensen zo'n aanstoot nemen aan broertje. Echt nooit bij stilgestaan.
Jonger dan jij, is je broertje. Ouder dan jij, is je broer. Of je nou 13, 50 of 90 bent. Zo simpel kan het zijn, die betekenis heeft het nou eenmaal.
Als mensen dat als aanvallend of denigrerend beschouwen, dan moet je toch eens bij jezelf te rade gaan waarom je die associatie hebt, hoor. Doodnormaal woord waar je iets mee aanduidt.
Honey, you should see me in a crown
woensdag 31 maart 2021 om 17:14
Bedankt voor alle reacties. Ik was aan het werk dus lees nu pas bij, maar ik heb er wel veel aan, dus bedankt voor de nieuwe inzichten.
Even voor de duidelijkheid; ik noem hem nooit in zijn gezicht 'broertje' maar gewoon bij naam. Dit gaat over situaties als hem aan iemand voorstellen. Ik was mij er oprecht niet van bewust dat hij dit als vervelend ervaarde en hoor dit ook nu pas voor het eerst van mijn moeder. Blijkbaar is de irritatie er wel al lang.. Vanzelfsprekend stop ik hier nu direct mee, is een kleine moeite.
Een paar van jullie geven aan dat ik hem misschien toch onderbewust klein hou door zo met hem om te gaan, misschien hebben jullie daar wel gelijk in en daar ga ik vanaf nu extra op letten. Die cadeaus zijn verder niet buiten proportioneel (kerst en verjaardag?), en samen met appjes gewoon om aan te geven dat ik hem belangrijk blijf vinden.
Ik heb hem net geappt of hij binnenkort eens koffie wil drinken en dan ga ik het gewoon eens vragen, of hij behoefte heeft aan meer of minder contact in deze periode, en dat hij het vooral aan moet geven als ik irritant ben of hem liever op een andere manier kan steunen. Ik denk wel dat mijn moeder hem soms iets teveel het hand boven het hoofd blijft houden of voor hem denkt, dit hoop ik door meer direct met hem te bespreken te veranderen..
Verder nog even over die trots. Ik zie dat sommigen hier daar een beetje over vallen. Niet dat het verder uit zou moeten maken, maar die schuld die ik noem is geen studieschuld maar een schuld die is ontstaan uit een periode waarin ik zelf ook depressief was. Toen studievertraging opgelopen etc. Een dikke studieschuld heb ik, net als velen, gewoon nog staan
Dit ging echt over deurwaarders etc..
Ik ga verder geen erger/minder erg vergelijkingen maken maar het is dus niet zo dat ik mij helemaal niet in de situatie zou kunnen verplaatsen. Hij weet ook dat dit aan de hand was. Ik had toen alleen juist graag meer steun en aandacht van familie gehad die er toen niet was, maar ik moet natuurlijk niet op hem projecteren. Niet iedereen is hetzelfde en hier ga ik proberen meer rekening mee te houden.
Verdere tips nog steeds welkom!
Even voor de duidelijkheid; ik noem hem nooit in zijn gezicht 'broertje' maar gewoon bij naam. Dit gaat over situaties als hem aan iemand voorstellen. Ik was mij er oprecht niet van bewust dat hij dit als vervelend ervaarde en hoor dit ook nu pas voor het eerst van mijn moeder. Blijkbaar is de irritatie er wel al lang.. Vanzelfsprekend stop ik hier nu direct mee, is een kleine moeite.
Een paar van jullie geven aan dat ik hem misschien toch onderbewust klein hou door zo met hem om te gaan, misschien hebben jullie daar wel gelijk in en daar ga ik vanaf nu extra op letten. Die cadeaus zijn verder niet buiten proportioneel (kerst en verjaardag?), en samen met appjes gewoon om aan te geven dat ik hem belangrijk blijf vinden.
Ik heb hem net geappt of hij binnenkort eens koffie wil drinken en dan ga ik het gewoon eens vragen, of hij behoefte heeft aan meer of minder contact in deze periode, en dat hij het vooral aan moet geven als ik irritant ben of hem liever op een andere manier kan steunen. Ik denk wel dat mijn moeder hem soms iets teveel het hand boven het hoofd blijft houden of voor hem denkt, dit hoop ik door meer direct met hem te bespreken te veranderen..
Verder nog even over die trots. Ik zie dat sommigen hier daar een beetje over vallen. Niet dat het verder uit zou moeten maken, maar die schuld die ik noem is geen studieschuld maar een schuld die is ontstaan uit een periode waarin ik zelf ook depressief was. Toen studievertraging opgelopen etc. Een dikke studieschuld heb ik, net als velen, gewoon nog staan
Dit ging echt over deurwaarders etc.. Ik ga verder geen erger/minder erg vergelijkingen maken maar het is dus niet zo dat ik mij helemaal niet in de situatie zou kunnen verplaatsen. Hij weet ook dat dit aan de hand was. Ik had toen alleen juist graag meer steun en aandacht van familie gehad die er toen niet was, maar ik moet natuurlijk niet op hem projecteren. Niet iedereen is hetzelfde en hier ga ik proberen meer rekening mee te houden.
Verdere tips nog steeds welkom!
woensdag 31 maart 2021 om 17:32
woensdag 31 maart 2021 om 18:59
Ik snap je helemaal en jij mag gewoon hartstikke trots zijn op jezelf. Zo te horen heb je het zelf ook niet altijd makkelijk gehad. Je broertje klinkt vooral alsof hij nu met zichzelf in de knoop zit en daardoor jouw gedrag heel negatief interpreteert. In dat licht vind ik het niet verbazend dat hij antidepressiva slikt.Mazzystar schreef: ↑31-03-2021 17:14Bedankt voor alle reacties. Ik was aan het werk dus lees nu pas bij, maar ik heb er wel veel aan, dus bedankt voor de nieuwe inzichten.
Even voor de duidelijkheid; ik noem hem nooit in zijn gezicht 'broertje' maar gewoon bij naam. Dit gaat over situaties als hem aan iemand voorstellen. Ik was mij er oprecht niet van bewust dat hij dit als vervelend ervaarde en hoor dit ook nu pas voor het eerst van mijn moeder. Blijkbaar is de irritatie er wel al lang.. Vanzelfsprekend stop ik hier nu direct mee, is een kleine moeite.
Een paar van jullie geven aan dat ik hem misschien toch onderbewust klein hou door zo met hem om te gaan, misschien hebben jullie daar wel gelijk in en daar ga ik vanaf nu extra op letten. Die cadeaus zijn verder niet buiten proportioneel (kerst en verjaardag?), en samen met appjes gewoon om aan te geven dat ik hem belangrijk blijf vinden.
Ik heb hem net geappt of hij binnenkort eens koffie wil drinken en dan ga ik het gewoon eens vragen, of hij behoefte heeft aan meer of minder contact in deze periode, en dat hij het vooral aan moet geven als ik irritant ben of hem liever op een andere manier kan steunen. Ik denk wel dat mijn moeder hem soms iets teveel het hand boven het hoofd blijft houden of voor hem denkt, dit hoop ik door meer direct met hem te bespreken te veranderen..
Verder nog even over die trots. Ik zie dat sommigen hier daar een beetje over vallen. Niet dat het verder uit zou moeten maken, maar die schuld die ik noem is geen studieschuld maar een schuld die is ontstaan uit een periode waarin ik zelf ook depressief was. Toen studievertraging opgelopen etc. Een dikke studieschuld heb ik, net als velen, gewoon nog staan
Ik ga verder geen erger/minder erg vergelijkingen maken maar het is dus niet zo dat ik mij helemaal niet in de situatie zou kunnen verplaatsen. Hij weet ook dat dit aan de hand was. Ik had toen alleen juist graag meer steun en aandacht van familie gehad die er toen niet was, maar ik moet natuurlijk niet op hem projecteren. Niet iedereen is hetzelfde en hier ga ik proberen meer rekening mee te houden.
Verdere tips nog steeds welkom!
Goed dat je hierover met hem in gesprek gaat. Vergeet echter niet dat je zijn problemen niet voor hem hoeft op te lossen. Jouw broer is zelf verantwoordelijk voor zijn levensgeluk. Je kan alleen naar hem luisteren en hem steunen.
donderdag 1 april 2021 om 08:11
raindance schreef: ↑31-03-2021 15:45Jeetje dat mensen zo'n aanstoot nemen aan broertje. Echt nooit bij stilgestaan.
Jonger dan jij, is je broertje. Ouder dan jij, is je broer. Of je nou 13, 50 of 90 bent. Zo simpel kan het zijn, die betekenis heeft het nou eenmaal.
Als mensen dat als aanvallend of denigrerend beschouwen, dan moet je toch eens bij jezelf te rade gaan waarom je die associatie hebt, hoor. Doodnormaal woord waar je iets mee aanduidt.
Waarom zou je niet gewoon broer zeggen als je er maar 1 hebt en hij vindt dat prettiger?
Als je er 1 hebt die ouder is en 1 die jonger is dan jij, dan zou ik me iets kunnen voorstellen bij broer en broertje, maar ik vind het raar dat je perse dat onderscheid wilt maken, perse wilt benadrukken dat jij ouder bent.
Ik ben thuis de jongste, maar ik heb mijn broers over elkaar nooit broertje horen zeggen. En ik ben ook gewoon hun zus en niet zusje, net als de zussen die ouder zijn dan ik.
donderdag 1 april 2021 om 10:25
Blegh, daar gaan we weer, enthousiasme, doorzettingsvermogen en strategische beslissingen moeten weer worden afgezwakt omdat er een "slachtoffer" is. I.p.v. dat we mogen kijken, en het waarderen van mensen die een doel hebben, moeten we rekening houden met de gevoelens van iemand die eigenlijk hetzelfde heeft maar het niet ziet als "een succes".
Bizar dat je moeder hem faciliteert in zijn "kinnesinne" naar jou toe.Ik zou er een gesprek over met hem aangaan maar ik zou niemand laten komen aan mijn gevoel van trots. Zijn te belatafeld ?
Bizar dat je moeder hem faciliteert in zijn "kinnesinne" naar jou toe.Ik zou er een gesprek over met hem aangaan maar ik zou niemand laten komen aan mijn gevoel van trots. Zijn te belatafeld ?
zaterdag 3 april 2021 om 17:35
Mijn zusje en ik zijn in de 40 maar ze blijft mijn zusje en ik haar grote zus. Het is zelfs zo dat als iemand het over mijn zus heeft dat ik denk... ik heb toch geen zus?
Ik vind het behoorlijk kinderachtig en slachtofferig ban je broertje hoe hij doet. Wat maakt het nou uit wat jij hebt bereikt en hij niet. Je bent hem toch niet? Die strijd tussen siblings begrijp ik niet. Mijn zusje is alleenstaande moeder en zit jn de bijstand. Maar ze heeft wel een mooiere sociale huurwoning dan ik. Geen van beide kijken we op eljaar neer of naar elkaar op.
Ik zou denk ik mijn schouders ophalen en tegen moeder zeggen dat ik niet mee ga in slachtofferschap. Dit ligt bij hem en zijn eigen teleurstelling over zjjn leven en niet bij jou.
Ik vind het behoorlijk kinderachtig en slachtofferig ban je broertje hoe hij doet. Wat maakt het nou uit wat jij hebt bereikt en hij niet. Je bent hem toch niet? Die strijd tussen siblings begrijp ik niet. Mijn zusje is alleenstaande moeder en zit jn de bijstand. Maar ze heeft wel een mooiere sociale huurwoning dan ik. Geen van beide kijken we op eljaar neer of naar elkaar op.
Ik zou denk ik mijn schouders ophalen en tegen moeder zeggen dat ik niet mee ga in slachtofferschap. Dit ligt bij hem en zijn eigen teleurstelling over zjjn leven en niet bij jou.
zaterdag 3 april 2021 om 17:47
Dat vind ik dan weer bijzonder dat je eraan hecht. Maar als jullie het allebei oke vinden, prima. Ik zou er niet van gediend zijn om als volwassen vrouw met zusje, vriendinnetje, of collegaatje aangeduid te worden.abracadabra schreef: ↑03-04-2021 17:38Als mijn zusje het echt heel graag zou willen zou ik haar wel zus noemen. Maar ik zou dat echt heel gek vinden. Haar voorstellen als mijn zusje vind ik juist liefdevol. Net zoals zei als ze mij voorstelt zegt: dit is mijn grote zus.
zaterdag 3 april 2021 om 21:20
Als je het allebei oké vindt, dan is het toch prima. Maar als één van de twee het echt vervelend vindt, waarom er dan geen rekening mee houden?abracadabra schreef: ↑03-04-2021 17:38Als mijn zusje het echt heel graag zou willen zou ik haar wel zus noemen. Maar ik zou dat echt heel gek vinden. Haar voorstellen als mijn zusje vind ik juist liefdevol. Net zoals zei als ze mij voorstelt zegt: dit is mijn grote zus.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
