Je meest intense jeugdherinneringen

07-06-2024 15:45 58 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Aangezien het vorige topic straks verwijderd wordt door de Mods (vanwege de TO), hierbij opnieuw een poging.

De titel zegt het al: je meest intense jeugdherinneringen - zowel positief als negatief en hoe deze je gevormd hebben als mens en of deze herinneringen nog steeds van invloed zijn op je leven.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
De jeugdherinneringen die mij het meest gevormd hebben, zijn momenten van afwijzing geweest. Ik werd vaak niet begrepen en letterlijk 'vreemd', 'raar' en 'freak' genoemd, ook door mensen die eigenlijk van mij hadden moeten houden. Die momenten kan ik nog steeds zien en horen. Als volwassene ben ik, waarschijnlijk daardoor, verlegen, afwachtend en ik laat zelden iemand dichtbij komen.

Positieve momenten zijn er ook genoeg geweest. Een intens fijne herinnering is het moment dat ik opeens kon lezen. Middenin een zin hoefde ik niet langer letter voor letter te hakken te plakken, maar las ik woorden en zinnen!
Alle reacties Link kopieren Quote
Pindakaasjes schreef:
07-06-2024 23:50
[...]
Tja, ik vond dit het proberen waard, omdat ik het vorige topic in de basis wel mooi vond. Het is aan mensen of ze daar wel of niet op reageren. En als je impliceert dat dit is omdat ik het topic geopend heb, zou dat kunnen, maar ik ga die conclusie niet trekken.

Ik heb niet helemaal meegekregen wat er elders over je geschreven is, maar zag wel dat je op anoniem wilde. Moet even bijlezen…
moderatorviva wijzigde dit bericht op 08-06-2024 13:15
Reden: Quote verwijderd
40.56% gewijzigd
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Baggal schreef:
08-06-2024 07:22
Tja, ik vond dit het proberen waard, omdat ik het vorige topic in de basis wel mooi vond. Het is aan mensen of ze daar wel of niet op reageren. En als je impliceert dat dit is omdat ik het topic geopend heb, zou dat kunnen, maar ik ga die conclusie niet trekken.

Ik heb niet helemaal meegekregen wat er elders over je geschreven is, maar zag wel dat je op anoniem wilde. Moet even bijlezen…
Herstart-topics lopen nooit zo goed als het origineel, dat is nou eenmaal zo. En ik zie genoeg serieuze reacties dus zo beroerd loopt je topic nou ook weer niet. Typisch gevalletje stemmingmakerij dit, niks van aantrekken hoor.
Alle reacties Link kopieren Quote
Maria: gek is dat hoe geur en kleur z’on diepe indruk achterlaten, dat het is je geheugen gegrift staat. Net als jij dus hebt met je oma. Zo weet ik ook nog precies welk overhemd mijn vader aanhad toen hij die bewuste dag thuis kwam. Ik zie hem ook nog precies zo op de bank en ik zou misschien net 4 geweest zijn.

Overigens vind ik uitsluiting en het bestempelen van iemand als freak of raar heel erg naar. Zeker van mensen die van je hadden moeten houden.
Mijn broer was als kind anders - misschien ook omdat hij veel meer heeft meegekregen van wat er thuis afspeelde. Hij werd ook als anders gezien en gepest. Pas op de scouting kon hij zijn wie hij is, maar stil en wat teruggetrokken blijft hij.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het gevoel van de gladde trapleuning bij opa en oma thuis.
Alle reacties Link kopieren Quote
De meest intense herinneringen, zijn meestal de negatieve ervaar ik zelf.
Als mama zijnde vind ik dat een heel trieste gedachte…

Ik herinner me een tweetal stevige ruzies met mn mama, eentje waarbij ze een stoel naar me gooide. (Had het wrs wel verdient, was niet de leukste tiener).
Herinner me ook dat ik heel ziek was, een jaar of zeven, en m’n mama was heel radeloos ‘dan is uwe papa altijd weg!’


Lekkere herinneringen: ik ben enig kind en moest mezelf bezig houden. Ik mocht daar wel m’n ding in doen, ik gebruikte het hele huis als speelruimte en amuseerde me best.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wikkydorp schreef:
08-06-2024 10:30
(Had het wrs wel verdient, was niet de leukste tiener).
Ik kan me geen een situatie voorstellen waarin het OK is om een stoel naar je kind te gooien. Tieners zijn nu eenmaal niet altijd leuk, als ze daar niet mee kon dealen had ze geen kind moeten krijgen.

Enne, ik ken je verder niet... Maar ik zou ook niet altijd leuk en gezellig zijn als ik in een situatie zou leven waarin ik het risico loop een stoel naar mijn harses te krijgen.

Wat ik probeer te zeggen is dat je jezelf niet moet zeggen dat je het misschien wel deels verdiende :hug:
Ik hou het maar even bij de positieve herinneringen. Mijn fijnste herinneringen zijn kerst vieren met mijn moeder, oma en broertje. Logeren bij mijn oma, liggen luisteren op haar bank terwijl ze piano speelde ( zo'n prachtig nummer, geen idee meer welke het was maar als ik het zou horen zou ik het direct herkennen ). Dat ze altijd de koektrommel op de pianokruk zette voor als we wakker werden.

De vrijdagmiddag bij mijn oppas oma staat me ook heel goed bij. Ze verwende ons enorm, altijd een cornetto als we binnen kwamen, daarna een bakje chips en een glas fanta. De droppot ging altijd half leeg als we er waren en we kregen bijna altijd een vers gemaakte kippensoep en daarna stamppot met spekjes. En ze had een lieve hond en een mooi aquarium. Ze was zo goed als een echte oma voor ons. We hebben het super gezellig gehad bij haar.

Verder staat me nog bij hoe koud het altijd was bij mijn oom en tante in huis, dat de trap kraakte aan alle kanten en dat mijn oom ons altijd voor las uit een Noors boekje over trollen en elke keer een andere variant verzon op de Engelse tekst. Ze hadden geen TV dus we speelden elke avond spelletjes. Het was altijd heel gezellig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Positieve herinneringen heb ik gelukkig ook:

's avonds in bed als het zomer was en nog licht, hoe ik dan lag te luisteren naar de geluiden buiten en de merels hoorde zingen.

Bij mijn vader op schoot met mijn oor tegen zijn borst terwijl hij zong

Op de kleuterschool in de zandbak en hoe het voelde als ik met mijn handpalm over de stenen rand met zandkorrels wreef.

In een auto met zachte bekleding om de voorstoelen, waar we met onze vingers op konden tekenen omdat de kleur dan donkerder werd.
Je wordt pas nat als het regent
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn vroegste herinnering is van toen ik een jaar of 5 was. Ik was met mijn moeder naar de supermarkt geweest, en we liepen langs de buren met hun herdershond. Die hond hapte uit het niets opzij en toen ik naar mijn arm keek zag ik twee grote gaten in mijn pols. Omdat mijn ouders nog geen auto hadden, moest mijn moeder eerst langs de buren om te vragen wie mij naar een dokter kon brengen. Als ik goed zoek, kan ik nog steeds een litteken vinden op mijn pols.
De buren van de hond beweerden in eerste instantie dat ik met mijn armen zwaaide en de hond daardoor uitgedaagd werd. Een paar weken later viel hij de buurman aan, die zwaar gewond raakte, en bleek dat hij een hersentumor had.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb n paar herinneringen geplaatst in het vorige topic en zag wel op het laatst dat er flink uitgehaald werd naar bepaalde personen .
Ik weet absoluut niet waarom dit steeds weer gebeurt en terug lezen ik ook niet meer mogelijk .jammer nu lees ik hier maar mee .misschien heb ik ook nog wel iets te schrijven .je weet maar nooit wat er nog diep weg gestopt is .
Erg leuk om te lezen hier maar ook vreselijke trieste verhalen .
:hug: voor iedereen die met zich zelf in de knoop zit.
Am ende wird alles gut.und wen es nicht gut ist .ist es nicht das ende .
Alle reacties Link kopieren Quote
[...]
Het is altijd goed om herinneringen te delen. Stukje herkenning en begrip krijgen. Er zullen altijd reacties tussen zitten waar je van denkt ‘noujaaaaaa’. Zoals we hier in het oosten zeggen: loat goan!
moderatorviva wijzigde dit bericht op 08-06-2024 13:16
Reden: Op de man
25.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vond het zo jammer dat het andere topic zo rap downhill ging want het idee was mooi. Ik heb herinneringen van toen ik rond de 2,5 was en de meeste hangen samen met de scheiding van mijn ouders. Mijn moeder sliep opeens op een matras op de grond want pap had het bed meegenomen en een hele heldere herinnering dat ik met mijn oma het behang in ons nieuwe huis sta nat te spuiten zodat het eraf kon. En een hele banale herinnering uit die tijd. Ik zit in bad (het was avocadogroen en stond op zolder) en ik heb in bad gepoept en zie die drol zo langsdrijven…. Mijn man herinnert zich overigens bijna niks van zijn vroege kindertijd, ik vind dat verschil tussen mensen echt fascinerend.
[...]
moderatorviva wijzigde dit bericht op 08-06-2024 13:16
Reden: Provoceren
99.60% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik lees mee. Heb veel intense herrineringen dus kan er niet zo 1 opnoemen die eruit springt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Baggal schreef:
08-06-2024 09:22
Maria: gek is dat hoe geur en kleur z’on diepe indruk achterlaten, dat het is je geheugen gegrift staat. Net als jij dus hebt met je oma. Zo weet ik ook nog precies welk overhemd mijn vader aanhad toen hij die bewuste dag thuis kwam. Ik zie hem ook nog precies zo op de bank en ik zou misschien net 4 geweest zijn.

Overigens vind ik uitsluiting en het bestempelen van iemand als freak of raar heel erg naar. Zeker van mensen die van je hadden moeten houden.
Mijn broer was als kind anders - misschien ook omdat hij veel meer heeft meegekregen van wat er thuis afspeelde. Hij werd ook als anders gezien en gepest. Pas op de scouting kon hij zijn wie hij is, maar stil en wat teruggetrokken blijft hij.
Dankjewel, het was inderdaad naar.

Wat een mooie, maar ook hartverscheurende herinneringen worden er gedeeld.

Het maakt me ook erg nieuwsgierig naar wat mijn eigen kinderen later als hun meest intense jeugdherinnering zullen noemen.
maria83 wijzigde dit bericht op 08-06-2024 19:47
Reden: Autocorrect
0.39% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Maria83 schreef:
08-06-2024 17:51
Dankjewel, het was inderdaad naar.

Wat een mooie, maar ook hartverscheurende herinneringen worden er gedeeld.

Het maakt me ook erg nieuwsgierig naar wat mijn eigen kinderen later als hun meest recente intense jeugdherinnering zullen noemen.
Ja, herkenbaar! Wij waren vandaag in Longleat Safaripark en mijn dochter zei toen er wat aapjes op onze auto klommen dat het de beste dag was. Nou zegt ze dat wel vaker, maar hoop dat we haar een zakje mooie herinneringen kunnen meegeven.

Omgedraaid is het soms ook goed te weten dat het leven niet allemaal een grote roze wolk is (al zouden sommige mensen sommige ervaringen liever niet gehad hebben) en vaak ontzettend oneerlijk. In de twee jaar nadat mijn vader ziek was overleed zijn zusje. De ontreddering voor mijn oma moet gigantisch zijn geweest destijds. Misschien was ze daarom ook niet meer bang voor haar eigen dood (ze werd 101).
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
Chrisjoh: het andere topic is door de mods gesloten, omdat de TO het nodig leek te vinden om met de ervaringen van anderen “aan de haal” te gaan. Verder werd er op niemand of op ervaringen “ingehakt”.

Koffieleut: Bah, zo’n vechtscheiding. Heb je goed contact gehouden met beide ouders? En konden ze nog wel met elkaar praten daarna?

Wat apart dat je man zo weinig weet van zijn kindertijd. Voor mij is het net zo’n oude VHS band: je hoeft maar op play te drukken en hij speelt af…
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
Baggal schreef:
08-06-2024 19:55


Wat apart dat je man zo weinig weet van zijn kindertijd. Voor mij is het net zo’n oude VHS band: je hoeft maar op play te drukken en hij speelt af…

Mijn dochter zegt ook dat ze weinig herinneringen aan haar kindertijd heeft. Ze heeft het niet altijd makkelijk gehad, misschien speelt dat mee. Maar ja, ik ook niet en ik weet juist nog heel veel.
Je wordt pas nat als het regent
Alle reacties Link kopieren Quote
Muggle22 schreef:
08-06-2024 10:35
Ik kan me geen een situatie voorstellen waarin het OK is om een stoel naar je kind te gooien. Tieners zijn nu eenmaal niet altijd leuk, als ze daar niet mee kon dealen had ze geen kind moeten krijgen.

Enne, ik ken je verder niet... Maar ik zou ook niet altijd leuk en gezellig zijn als ik in een situatie zou leven waarin ik het risico loop een stoel naar mijn harses te krijgen.

Wat ik probeer te zeggen is dat je jezelf niet moet zeggen dat je het misschien wel deels verdiende :hug:
Heel lief van je, bedankt. Wetende welke opvoeding mijn moeder zelf heeft gehad, heeft ze zeker hard haar best gedaan. En nu proberen als mama nog een stapje verder te gaan :) (de stoelen mogen blijven staan hier)
Alle reacties Link kopieren Quote
55
Chrisjoh: het andere topic is door de mods gesloten, omdat de TO het nodig leek te vinden om met de ervaringen van anderen “aan de haal” te gaan. Verder werd er op niemand of op ervaringen “ingehakt”.

Ik dacht gelezen te hebben dat ze steeds weer opnieuw probeerden elkaar te kakken te zetten dan verkeerd gelezen scusi👍
Am ende wird alles gut.und wen es nicht gut ist .ist es nicht das ende .
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik moest nog 3 worden en werd geopereerd aan een scheel oog.
Ik zat huilend op de arm van een zuster en zag mijn ouders de lange gang in het ziekenhuis weg lopen :cry:

Ouders mochten in 1977 nog niet bij hun kind blijven in het ziekenhuis.

Mijn herinneringen gaan trouwens terug tot ik ong 2..5 was.
Mijn jongste zoon heeft dat ook, vroege herinneringen
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren Quote
Baggal schreef:
08-06-2024 19:55
Chrisjoh: het andere topic is door de mods gesloten, omdat de TO het nodig leek te vinden om met de ervaringen van anderen “aan de haal” te gaan. Verder werd er op niemand of op ervaringen “ingehakt”.

Koffieleut: Bah, zo’n vechtscheiding. Heb je goed contact gehouden met beide ouders? En konden ze nog wel met elkaar praten daarna?

Wat apart dat je man zo weinig weet van zijn kindertijd. Voor mij is het net zo’n oude VHS band: je hoeft maar op play te drukken en hij speelt af…
De scheiding is het begin van ontzettend veel ellende geweest. Hij bleek overigens niet mijn biologische vader te zijn maar dat kwam hij pas tijdens de scheiding aan de weet…
Ik heb hem al ruim 35 jaar niet meer gezien inmiddels.
Mijn man heeft daarentegen een ontzettend fijne en stabiele jeugd gehad dus ik denk dat hij daarom niet zoveel meer weet. Hij hoeft niet te proberen om mensen via herinneringen bij zich te houden want hij heeft iedereen nog.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik herinner me een zomerse dag, zingend met mijn vader op de fiets, ik zat voorop dus kan niet ouder geweest zijn dan 3. Mooie herinnering.
Alle reacties Link kopieren Quote
Koffieleut123 schreef:
09-06-2024 00:49
De scheiding is het begin van ontzettend veel ellende geweest. Hij bleek overigens niet mijn biologische vader te zijn maar dat kwam hij pas tijdens de scheiding aan de weet…
Ik heb hem al ruim 35 jaar niet meer gezien inmiddels.
Mijn man heeft daarentegen een ontzettend fijne en stabiele jeugd gehad dus ik denk dat hij daarom niet zoveel meer weet. Hij hoeft niet te proberen om mensen via herinneringen bij zich te houden want hij heeft iedereen nog.
"Grappig" dat je dat zo schrijft, ik heb geen fijne stabiele jeugd gehad en kan me weinig herinneren. Ik denk juist dat dat komt doordat het niet fijn/veilig was.

T brein is een bijzonder ding

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven