Psyche
alle pijlers
Lang en heftig verhaal over verdriet en sociale fobie
zaterdag 7 november 2009 om 16:13
Het lijkt alsof je hem graag klein en afhankelijk van je wilde houden en toen hij succes had, je hetgeen wat hem op de been hield (zijn kunstenaarstalent) wilde vernietigen door die doeken kapot te maken. Ik vind jou veel egocentrischer en egoistischer overkomen eerlijk gezegd.
Ik denk dat je graag jezelf zogenaamd opoffert zodat iemand uit dankbaarheid bij je blijft. Zo komt je verhaal op me over en dat vind ik ongezond. Ik zou je ook laten vallen. Nee, ik zou je in elkaar hebben geslagen als je mijn doeken had vernield. Echt.
Ik denk dat je graag jezelf zogenaamd opoffert zodat iemand uit dankbaarheid bij je blijft. Zo komt je verhaal op me over en dat vind ik ongezond. Ik zou je ook laten vallen. Nee, ik zou je in elkaar hebben geslagen als je mijn doeken had vernield. Echt.
zaterdag 7 november 2009 om 16:24
Waar moet ik beginnen....
Ten eerste: Je bent bij de psychiater geweest, die heeft een ziekte vastgesteld. Je hebt zelf echter besloten dat je een 'sociale fobie' hebt. Zelfdiagnose. Daar zijn psychiaters voor, voor diagnoses.
Ik vind je verder zelf ook tamelijk egocentrisch overkomen. Je wilde dat je ex zich naar jou schikte, bij jou bleef, op tijden thuis kwam die jij wenste. Ik denk eigenlijk dat je het wel makkelijk vond toen hij nog niet zoveel sociale contacten had, toen was ie tenslotte lekker vaak bij jou. Je hebt zijn doeken vernield, zijn spullen vernield, sorry, maar dat ís ook gewoon gestoord gedrag.
Ik denk iig dat jullie elkaar alleen maar verder de misere in zouden helpen en ik denk dat het heel goed voor hem is dat ie daar nu uit is. Voor jou kan ik alleen maar zeggen: ga terug naar die psychiater, want heti s niet goed met jou.
Ten eerste: Je bent bij de psychiater geweest, die heeft een ziekte vastgesteld. Je hebt zelf echter besloten dat je een 'sociale fobie' hebt. Zelfdiagnose. Daar zijn psychiaters voor, voor diagnoses.
Ik vind je verder zelf ook tamelijk egocentrisch overkomen. Je wilde dat je ex zich naar jou schikte, bij jou bleef, op tijden thuis kwam die jij wenste. Ik denk eigenlijk dat je het wel makkelijk vond toen hij nog niet zoveel sociale contacten had, toen was ie tenslotte lekker vaak bij jou. Je hebt zijn doeken vernield, zijn spullen vernield, sorry, maar dat ís ook gewoon gestoord gedrag.
Ik denk iig dat jullie elkaar alleen maar verder de misere in zouden helpen en ik denk dat het heel goed voor hem is dat ie daar nu uit is. Voor jou kan ik alleen maar zeggen: ga terug naar die psychiater, want heti s niet goed met jou.
zaterdag 7 november 2009 om 16:35
Mwoah ik geloof dat ik meer sympathie voel voor TO dan uit voorgaande reacties naar voren komt. Komt omdat Asperger mij niet onbekend is en ik weet hoe vreselijk moeilijk dat is.
Natuurlijk is het niet goed wat je gedaan hebt, juist doordat het schilderen een van de weiniger dingen is die goed gaan in zijn leven heb je hem hiermee echt keihard geraakt. Maar begrijpen kan ik het wel, je bent zelf duidelijk ook niet in orde nu. Ik denk dat jullie relatie geen toekomst meer heeft maar volgens mij weet je dat zelf ook best? Je moet eerst aan jezelf werken en vooral aan je zoontje denken!
Veel sterkte!
Natuurlijk is het niet goed wat je gedaan hebt, juist doordat het schilderen een van de weiniger dingen is die goed gaan in zijn leven heb je hem hiermee echt keihard geraakt. Maar begrijpen kan ik het wel, je bent zelf duidelijk ook niet in orde nu. Ik denk dat jullie relatie geen toekomst meer heeft maar volgens mij weet je dat zelf ook best? Je moet eerst aan jezelf werken en vooral aan je zoontje denken!
Veel sterkte!
zaterdag 7 november 2009 om 16:50
Dat ik niet helemaal goed ben en dat ik een heel slecht mens ben daar was ik al achter, maar bedankt voor de bevestiging en de opbouwende kritiek. Voel me gelijk al een stuk beter!
Goed, als ik dan zo slecht en disfunctioneel ben, hoe kom ik hieruit?? Afspraken bij de therapeuten staan al gepland, duurt nog een paar weken. Overigens erken ik nu wel dat ik boulimia heb, ben van volproppen naar bijna niks meer eten gegaan, en herinner me weer die periodes van vroeger en nu snap ik het.
Wat betreft die zelfdiagnose:
oke, laten we het erop houden dat ik eens sociale angst heb en hierdoor erg in mijn functioneren belemmerd word.
Goed, als ik dan zo slecht en disfunctioneel ben, hoe kom ik hieruit?? Afspraken bij de therapeuten staan al gepland, duurt nog een paar weken. Overigens erken ik nu wel dat ik boulimia heb, ben van volproppen naar bijna niks meer eten gegaan, en herinner me weer die periodes van vroeger en nu snap ik het.
Wat betreft die zelfdiagnose:
oke, laten we het erop houden dat ik eens sociale angst heb en hierdoor erg in mijn functioneren belemmerd word.
zaterdag 7 november 2009 om 16:57
Een vraag aan TO.
Waar stel jij in hemelsnaam jouw kind aan bloot?
Aan een vriend met ADHD en Asperger, een kunstenaar met een Wajong uitkering die zijn werk in een coffeeshop exposeert (...).
Aan een moeder die overduidelijk teveel met zichzelf bezig is, overstroomt van zelfmedelijden en emotioneel instabiel is.
Ik bedoel dit niet onaardig naar TO toe maar ik houd mijn hart vast voor de fysieke en mentale welzijn van haar zoontje.
Waar stel jij in hemelsnaam jouw kind aan bloot?
Aan een vriend met ADHD en Asperger, een kunstenaar met een Wajong uitkering die zijn werk in een coffeeshop exposeert (...).
Aan een moeder die overduidelijk teveel met zichzelf bezig is, overstroomt van zelfmedelijden en emotioneel instabiel is.
Ik bedoel dit niet onaardig naar TO toe maar ik houd mijn hart vast voor de fysieke en mentale welzijn van haar zoontje.
zaterdag 7 november 2009 om 17:03
TO je komt hieruit door inderdaad, wat je ook gepland hebt, naar therapie te gaan. In de tussentijd kun je wel wat doen. Stel je zelf kleine doelen. Bijvoorbeeld dat je iemand aanspreekt op school in de pauze. Dat je iemand belt of langs gaat voor een praatje, dat soort dingen. Neem iets wat jou ook echt wel leuk lijkt. Bedenk voor aankomende week bijvoorbeeld 1 doel, en de dag waarop je het gaat doen, en dan tja.. doen dus. Verzin ook maar meteen een beloning voor als je het doel gehaald hebt.
Zo kun je in kleine stapjes in ieder geval iets aan je gedrag werken. De binnenkant volgt dan vaak wel, en anders heb je de therapeut om je daar bij te helpen.
Heb je ouders / familie die af en toe bij kunnen springen?
Zo kun je in kleine stapjes in ieder geval iets aan je gedrag werken. De binnenkant volgt dan vaak wel, en anders heb je de therapeut om je daar bij te helpen.
Heb je ouders / familie die af en toe bij kunnen springen?
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
zaterdag 14 november 2009 om 14:52
Othernick, helaas is de openingspost weg dus kan niet helemaal goed achterhalen waar het over gaat maar aan de reacties te zien is er wel e.e.a. aan de hand. 1) Met jezelf een heel slecht mens noemen schiet je niks op, nogmaals weet niet waar het precies overgaat maar een heel slecht mens? (of je moet iemand om zeep hebben geholopen) nee, iemand die de weg kwijt is. Wat ik wel zorgelijk vind is je kind, hij/zij wordt aan bepaalde dingen blootgesteld wat niet goed is. Ga er wat aan doen, is het niet voor jezelf dan in ieder geval voor je kind.
