Psyche
alle pijlers
Lang geleden... deel 2
dinsdag 11 augustus 2009 om 00:25
quote:philomein schreef op 11 augustus 2009 @ 00:06:
Ach ik mag graag troosten, dat leidt een beetje af..oke nu ben ik echt weg.
Oh en Saar...ehm...nou niets eigenlijk...gewoon: dahaaaag
Wilde je nog iets zeggen of vragen?
Ik wel tegen jou. Heb de afgelopen dagen veel aan je gedacht.
Hmm, dat klinkt klef, zo is het niet bedoeld, maar het is wel zo.
Wil je zoveel zeggen, maar kan telkens de woorden niet vinden.
Daarom alleen maar even dit: lieve Philo, je doet het goed.
Ook al voelt het vaak misschien nog helemaal niet zo, ik geloof echt dat je het goed doet.
En ik zeg het nog maar eens: de deur staat altijd open voor je! Voor jou en natuurlijk ook voor je kids.
Ach ik mag graag troosten, dat leidt een beetje af..oke nu ben ik echt weg.
Oh en Saar...ehm...nou niets eigenlijk...gewoon: dahaaaag
Wilde je nog iets zeggen of vragen?
Ik wel tegen jou. Heb de afgelopen dagen veel aan je gedacht.
Hmm, dat klinkt klef, zo is het niet bedoeld, maar het is wel zo.
Wil je zoveel zeggen, maar kan telkens de woorden niet vinden.
Daarom alleen maar even dit: lieve Philo, je doet het goed.
Ook al voelt het vaak misschien nog helemaal niet zo, ik geloof echt dat je het goed doet.
En ik zeg het nog maar eens: de deur staat altijd open voor je! Voor jou en natuurlijk ook voor je kids.
dinsdag 11 augustus 2009 om 01:39
quote:Elmervrouw schreef op 10 augustus 2009 @ 19:59:
Jeetje, is me dat schrikken.
Zit ik hier, boven, aan de computer, het raam staat open. Hoor ik ineens luide Arabische muziek, en een auto.
Schrik!
Zou het.. zou het.
Waar slaat dat op, om dat te denken?
Tja, ik dacht zomaar ineens dat hij met de kinderen ineens voor de deur stond...... niet natuurlijk.
Hier tegenover zijn asielzoekers komen wonen.
Oeps, even vergeten.
Niet te hopen dat dit geintje me vaker overkomt.
Niet goed voor mijn bloeddruk.
Oei Ev.....dat moet een heel gemengd buikgevoel gegeven hebben...ik zou zo hopen dat het waar was.
Jeetje, is me dat schrikken.
Zit ik hier, boven, aan de computer, het raam staat open. Hoor ik ineens luide Arabische muziek, en een auto.
Schrik!
Zou het.. zou het.
Waar slaat dat op, om dat te denken?
Tja, ik dacht zomaar ineens dat hij met de kinderen ineens voor de deur stond...... niet natuurlijk.
Hier tegenover zijn asielzoekers komen wonen.
Oeps, even vergeten.
Niet te hopen dat dit geintje me vaker overkomt.
Niet goed voor mijn bloeddruk.
Oei Ev.....dat moet een heel gemengd buikgevoel gegeven hebben...ik zou zo hopen dat het waar was.
dinsdag 11 augustus 2009 om 10:20
Weer een berg gezelligheid gemist, dit watje lag doodgewoon in bed. Oh nee, gisteravond heb ik eerst nog die Sports Active uitgeprobeerd. Wie vroeg het ook alweer? Nee, het is niet ingewikkeld. Gewoon dvd in het apparaat en het wijst zichzelf. Knappe trainer heb ik trouwens nu, en hij moedigt zo leuk aan. En ik hoor vooral heel vaak dat ik het zo goed doe. Heerlijk.
Poeh ja, die stomme auto gisteravond! Oudste zoon van die mensen die daar zijn komen wonen, zei EM later. Nou lekker dan, als ik dit nog vaker ga horen.. dan ga ik ook verhuizen.
Poeh ja, die stomme auto gisteravond! Oudste zoon van die mensen die daar zijn komen wonen, zei EM later. Nou lekker dan, als ik dit nog vaker ga horen.. dan ga ik ook verhuizen.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 11 augustus 2009 om 17:17
Hoi lieverds!
Zou nog even vertellen hoe het met me gaat.
Gaat wel oke geloof ik.
Bijna weer klokje rond geslapen vannacht, waar ik van baal, want dag al half weg en flinke hoofdpijn nu.
Maar verder wel oke en werk gaat echt goed.
En Wurm, geloof dat de deur idd weer even dicht zit.
Zat een beetje op de tocht denk ik
Mutsenkind, je zegt het zelf al, er is vaak meer te vertellen dan je denkt.
En zoals je wel gelezen zal hebben hier, het gaat over alles en niets.
Dus schrijf wat je wil, luchtig of zwaar, het kan allemaal.
Zou nog even vertellen hoe het met me gaat.
Gaat wel oke geloof ik.
Bijna weer klokje rond geslapen vannacht, waar ik van baal, want dag al half weg en flinke hoofdpijn nu.
Maar verder wel oke en werk gaat echt goed.
En Wurm, geloof dat de deur idd weer even dicht zit.
Zat een beetje op de tocht denk ik
Mutsenkind, je zegt het zelf al, er is vaak meer te vertellen dan je denkt.
En zoals je wel gelezen zal hebben hier, het gaat over alles en niets.
Dus schrijf wat je wil, luchtig of zwaar, het kan allemaal.
dinsdag 11 augustus 2009 om 20:31
Het voelt zo 'raar' voor me om op dit topic over ditjes en datjes te praten. Ik zal er wel aan gaan wennen denk ik.
In het kort wie MK is. Ik woon samen met manlief (ML) en 4 katten in een middelgrote stad in het midden van het land. Samen hebben we 4 kinderen, 3 dochters en een zoon, maar die zijn allemaal het huis uit. Ik werk op dit moment niet, ben zoekende, wat niet meevalt. Ik heb dan ook veel tijd over om te denken en te malen.
Ik heb een lekker dagje gehad met een hele oude vriendin. Was zoals altijd weer reuze gezellig en ik heb er heel erg van genoten! We hebben het over familie verhoudingen gehad en ik ben af en toe jaloers op haar (maar op iedereen die een goede verstandhouding heeft met ouders en brussen) omdat ze zo lief over haar familie praat
EV, ik ken jouw verhaal een beetje en kan me indenken hoe je je gevoeld moet hebben. Ik zou wensen voor je dat het wél zo zou zijn.
In het kort wie MK is. Ik woon samen met manlief (ML) en 4 katten in een middelgrote stad in het midden van het land. Samen hebben we 4 kinderen, 3 dochters en een zoon, maar die zijn allemaal het huis uit. Ik werk op dit moment niet, ben zoekende, wat niet meevalt. Ik heb dan ook veel tijd over om te denken en te malen.
Ik heb een lekker dagje gehad met een hele oude vriendin. Was zoals altijd weer reuze gezellig en ik heb er heel erg van genoten! We hebben het over familie verhoudingen gehad en ik ben af en toe jaloers op haar (maar op iedereen die een goede verstandhouding heeft met ouders en brussen) omdat ze zo lief over haar familie praat
EV, ik ken jouw verhaal een beetje en kan me indenken hoe je je gevoeld moet hebben. Ik zou wensen voor je dat het wél zo zou zijn.
dinsdag 11 augustus 2009 om 22:51
Tuurlijk niet Wurm, ik zou niet durven
MK (kort maar even af), kan me voorstellen dat het nog raar en onwennig is hier. En om het over dagelijkse dingen te hebben, terwijl je pas de moed hebt verzameld om wat van je verhaal te delen hier.
Het wisselt ook heel erg wat hier besproken wordt.
Ik schrijf hier nu volgens mij ruim een jaar op dit topic, dus voor mijn gevoel heb ik mijn verhaal nu wel een keer verteld.
Toch ook bang misschien om teveel ruimte in te nemen ofzo.
En daarbij blijf ik het gewoon heel lastig vinden om écht iets te vertellen, mijn gevoelens uit te spreken. Dus houd ik het dan maar wat oppervlakkig.
Angst ook om mij te verliezen in negatieve gevoelens denk ik.
Want eenmaal uitgesproken, maakt dat het er is. Niet ergens diep van binnen, maar aan de oppervlakte, waar ik mij vervolgens geen raad mee weet.
Leuk dat je even wat over jezelf hebt verteld.
Weet niet hoeveel je al gelezen hebt hier, maar stel gerust vragen hoor.
MK (kort maar even af), kan me voorstellen dat het nog raar en onwennig is hier. En om het over dagelijkse dingen te hebben, terwijl je pas de moed hebt verzameld om wat van je verhaal te delen hier.
Het wisselt ook heel erg wat hier besproken wordt.
Ik schrijf hier nu volgens mij ruim een jaar op dit topic, dus voor mijn gevoel heb ik mijn verhaal nu wel een keer verteld.
Toch ook bang misschien om teveel ruimte in te nemen ofzo.
En daarbij blijf ik het gewoon heel lastig vinden om écht iets te vertellen, mijn gevoelens uit te spreken. Dus houd ik het dan maar wat oppervlakkig.
Angst ook om mij te verliezen in negatieve gevoelens denk ik.
Want eenmaal uitgesproken, maakt dat het er is. Niet ergens diep van binnen, maar aan de oppervlakte, waar ik mij vervolgens geen raad mee weet.
Leuk dat je even wat over jezelf hebt verteld.
Weet niet hoeveel je al gelezen hebt hier, maar stel gerust vragen hoor.
woensdag 12 augustus 2009 om 09:47
MK, datzelfde heb ik ook, jaloers (is misschien een te groot woord ervoor) op anderen hun familie en -relaties. Ik voel nu hoe ik dat gemist heb, ook als kind al, en het is me ook al niet gelukt in mijn eerdere relatie, dat warme nestje. En later is het me, buiten mijn schuld, helemaal afgenomen, dus alle kansen op dat warme nest in mijn eigen huis ook weg.
Wat werkelijk wordt het inderdaad, als ik het zo uitspreek. Heel verdrietig.
Als je kinderen hebt die al uit huis zijn, ben je ws een beetje van mijn leeftijd? (Hoewel mijn kinderen pas 13 en 10 zijn, ik ben laat begonnen 'aan kinderen'). Trouwens, je hoeft helemaal niet over ditjes en datjes te praten; gewoon wat jij wilt en nodig hebt.
Wat werkelijk wordt het inderdaad, als ik het zo uitspreek. Heel verdrietig.
Als je kinderen hebt die al uit huis zijn, ben je ws een beetje van mijn leeftijd? (Hoewel mijn kinderen pas 13 en 10 zijn, ik ben laat begonnen 'aan kinderen'). Trouwens, je hoeft helemaal niet over ditjes en datjes te praten; gewoon wat jij wilt en nodig hebt.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 12 augustus 2009 om 09:51
Oh ja, zoekende wat werk betreft ben ik ook. Het is nu echt de vakantieperiode, EM heeft volgende week ook nog vakantie, maar daarna gaat iedereen weer aan de slag en naar school, en zit ik nog thuis. Dan ga ik beginnen met een reïntegratietraject, maar omdat het in mijn vorige baan zo is misgelopen en ik 'uitviel' door flinke klachten, heb ik nu echt geen idee wat ik zou willen. Zeker is dát ik iets wil. Want thuiszitten: nee. Oké, ik ben aan het schrijven, en dat gaat er komen, maar ik wil meer. Contacten, horizonverbreding, mijn inzet aan iets kunnen geven.
Misschien kunnen we ook een beetje brainstormen over werk?
Misschien kunnen we ook een beetje brainstormen over werk?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 12 augustus 2009 om 10:21
Weet je EV ik heb zelf wél dat warme nestje met mijn gezin. Er is liefde, aandacht, geborgenheid en veiligheid. Ook nu de kinderen de deur uit zijn. Ze kunnen altijd bij ons terecht, dat weten ze en dat doen ze.
Het is voor mij en ML allebei ons tweede huwelijk en dit voelt voor ons allebei en de 4 kinderen (en kleinkindje) als een hele warme deken! Ik ben inderdaad al wat ouder, ik ben 49, maar ik was 'er vroeg bij'. Getrouwd op mijn 19de, eerste kindje toen ik net 20 was.
Het gekke is dus dat die jaloezie alleen aanwezig is als ik naar mezelf kijk. Naar mijn verstandhouding naar mijn familie toe. Ik heb alleen nog contact met één zus en een nichtje (dochter van andere zus).
Los zand en ziek, zo zou je mijn familie het beste kunnen omschrijven. Struisvogelen is hun sterkste kant en vooral met een vinger naar de ander wijzen. Misschien ken je het wel. 'Ja maar jij' ,'en toen zei jij dat' ,'maar jij hebt toen dit'.
Ik kan er redelijk mee omgaan, maar er zijn momenten zoals gisteren met mijn vriendin dat ik het even lastig heb.
Mijn vriendin zei heel treffend dat ik er in ieder geval iets van geleerd heb en dat is dat ik het negatieve heb kunnen omdraaien in iets positiefs. Door het anders te doen dan mijn ouders.
Het is voor mij en ML allebei ons tweede huwelijk en dit voelt voor ons allebei en de 4 kinderen (en kleinkindje) als een hele warme deken! Ik ben inderdaad al wat ouder, ik ben 49, maar ik was 'er vroeg bij'. Getrouwd op mijn 19de, eerste kindje toen ik net 20 was.
Het gekke is dus dat die jaloezie alleen aanwezig is als ik naar mezelf kijk. Naar mijn verstandhouding naar mijn familie toe. Ik heb alleen nog contact met één zus en een nichtje (dochter van andere zus).
Los zand en ziek, zo zou je mijn familie het beste kunnen omschrijven. Struisvogelen is hun sterkste kant en vooral met een vinger naar de ander wijzen. Misschien ken je het wel. 'Ja maar jij' ,'en toen zei jij dat' ,'maar jij hebt toen dit'.
Ik kan er redelijk mee omgaan, maar er zijn momenten zoals gisteren met mijn vriendin dat ik het even lastig heb.
Mijn vriendin zei heel treffend dat ik er in ieder geval iets van geleerd heb en dat is dat ik het negatieve heb kunnen omdraaien in iets positiefs. Door het anders te doen dan mijn ouders.
woensdag 12 augustus 2009 om 10:44
We schelen dus één jaartje. Die gedachte 'ik ga het anders doen dan mijn ouders' had ik ook heel sterk toen ik eenmaal zwanger was. Jammer genoeg liep dat allemaal heel anders. Ik was niet in staat om me als gelijkwaardige partner op te stellen, ik liep me maar aan te passen (kansloos, want natuurlijk zou ik nooit een Arabische vrouw worden, Nederlandse als ik ben), en heb uiteindelijk de relatie beëindigd - met alle gevolgen van dien.
Met EM (ook hier voor beiden tweede huwelijk) hebben we maar iets van zeven maanden van gezinsleven zoals ik dat voor me zag, mogen genieten, totdat dus alles anders liep.
Hij heeft zelf twee inmiddels volwassen zonen, maar dat contact was al slecht voordat hij mij leerde kennen, en ondanks alle moeite die ik deed is het niet verbeterd. Ook niet tussen hen en hun vader trouwens. Ik heb er heel veel moeite mee dat ik me zo alleen voel staan (nou ja, wij met zijn tweeën dan). Van mijn familie zie ik niemand meer, behalve een tante en oom; niet dat ik het contact heb verbroken (behalve met mijn moeder dan, vader leeft niet meer) en met zijn jongens loopt het ook niet. Ik vind dit heel moeilijk en pijnlijk.
Ik vind het fijn voor jou dat jouw eigen gezinsleven wél voelt als een warme deken. Begrijp ik het goed dat jij twee kinderen hebt, en hij ook twee? Samen dus vier?
Met EM (ook hier voor beiden tweede huwelijk) hebben we maar iets van zeven maanden van gezinsleven zoals ik dat voor me zag, mogen genieten, totdat dus alles anders liep.
Hij heeft zelf twee inmiddels volwassen zonen, maar dat contact was al slecht voordat hij mij leerde kennen, en ondanks alle moeite die ik deed is het niet verbeterd. Ook niet tussen hen en hun vader trouwens. Ik heb er heel veel moeite mee dat ik me zo alleen voel staan (nou ja, wij met zijn tweeën dan). Van mijn familie zie ik niemand meer, behalve een tante en oom; niet dat ik het contact heb verbroken (behalve met mijn moeder dan, vader leeft niet meer) en met zijn jongens loopt het ook niet. Ik vind dit heel moeilijk en pijnlijk.
Ik vind het fijn voor jou dat jouw eigen gezinsleven wél voelt als een warme deken. Begrijp ik het goed dat jij twee kinderen hebt, en hij ook twee? Samen dus vier?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 12 augustus 2009 om 11:41
Ik denk er over om mijn eigen (vertrouwde) nick toch ook maar hier te gebruiken.
Waarom? Om vergissingen met inloggen te voorkomen en ik eigenlijk niet bang ben voor herkenning. Ik schrijf op verschillende topics, maar als iemand hier mee zou lezen en ze er over zouden beginnen wil ik dit stuk van mij gewoon hier houden, omdat ik hier mijn ei, wat dat betreft, kwijt kan en herkenning vind.
Dus mijn volgende bericht is 'van mezelf'.
Waarom? Om vergissingen met inloggen te voorkomen en ik eigenlijk niet bang ben voor herkenning. Ik schrijf op verschillende topics, maar als iemand hier mee zou lezen en ze er over zouden beginnen wil ik dit stuk van mij gewoon hier houden, omdat ik hier mijn ei, wat dat betreft, kwijt kan en herkenning vind.
Dus mijn volgende bericht is 'van mezelf'.
woensdag 12 augustus 2009 om 12:10
oke.....vakantiestress begint een beetje toe te slaan .
Word onrustig en nerveus,en we gaan pas vrijdag!
Bah...altijd voordat ik ga denk ik,wat doe ik mijzelf aan.
Gelukkig weet ik ook wel dat als ik er eenmaal ben na twee dagen kan ontspannen.
Fijn dat iedereen hier wat meer schrijft weer.
Mk...als het toch fijner voelt je eigen nick te gebruiken,gewoon doen!!
Ik schrijf zelf ook gewoon van alles onder mijn eigen nick en ja,soms voelt dat erg bloot.
Maar ik ben wie ik ben.
(heb een klein beetje een vermoeden wie je bent).
Sorry,meiden dat ik niet veel inhoudelijk te melden heb.
Ik lees jullie allemaal en denk aan jullie,maar mijn eigen koppie zit een beetje vol met onrust.
Word onrustig en nerveus,en we gaan pas vrijdag!
Bah...altijd voordat ik ga denk ik,wat doe ik mijzelf aan.
Gelukkig weet ik ook wel dat als ik er eenmaal ben na twee dagen kan ontspannen.
Fijn dat iedereen hier wat meer schrijft weer.
Mk...als het toch fijner voelt je eigen nick te gebruiken,gewoon doen!!
Ik schrijf zelf ook gewoon van alles onder mijn eigen nick en ja,soms voelt dat erg bloot.
Maar ik ben wie ik ben.
(heb een klein beetje een vermoeden wie je bent).
Sorry,meiden dat ik niet veel inhoudelijk te melden heb.
Ik lees jullie allemaal en denk aan jullie,maar mijn eigen koppie zit een beetje vol met onrust.
woensdag 12 augustus 2009 om 12:15
Oeh, dat zou ik eigenlijk wel prettig vinden MK!
Snap heel goed dat je 'anoniem' kwam hier hoor! Maar voor mij was het zo'n raar idee, dat je ons misschien wel 'goed' kende enzo.
Dapper!
Tsja, over die kinderen en warme dekens en mannen enzo kan ik nog niet zo heel goed meepraten, groentje als ik ben.
Wurman voelt als een warme deken om bij thuis te komen, en zo'n twee keer per maand als een irritante korrel in mn oog.
Wat dan vooral weer veel over mij zegt, wispelturig kruidje-roer-me-niet dat ik ben.
Over familie missen dan weer wel. Nu is de familie van Wurman wel heel lief en close en aanwezig, maar dat drukt me eigenlijk vaak alleen maar harder met mn neus op de feiten.
Kan ook echt jaloers zijn hechte families. Mensen die hun moeder bellen als er wat is.
De rest van de familie van mijn kant (ooms tantes ed.) zien we bijna nooit. En dat vind ik dan wel weer prima.
Mensen die niet geinteresseerd in ons zijn, hoef ik ook niet 'omdat we familie zijn' in de buurt.
Nou, ik ga maar eens therapieeen.
Hoef tòch niet alleen. Pfieuw.
Want zei wel heel stoer tegen Wurman 'Nee, doe ik wel joh. Kan best. Ga maar lekker.' toen ie zei dat hij graag buiten wilde sporten vandaag.
Maar nu regent het...
En ooo blij daarmee!
Snap heel goed dat je 'anoniem' kwam hier hoor! Maar voor mij was het zo'n raar idee, dat je ons misschien wel 'goed' kende enzo.
Dapper!
Tsja, over die kinderen en warme dekens en mannen enzo kan ik nog niet zo heel goed meepraten, groentje als ik ben.
Wurman voelt als een warme deken om bij thuis te komen, en zo'n twee keer per maand als een irritante korrel in mn oog.
Wat dan vooral weer veel over mij zegt, wispelturig kruidje-roer-me-niet dat ik ben.
Over familie missen dan weer wel. Nu is de familie van Wurman wel heel lief en close en aanwezig, maar dat drukt me eigenlijk vaak alleen maar harder met mn neus op de feiten.
Kan ook echt jaloers zijn hechte families. Mensen die hun moeder bellen als er wat is.
De rest van de familie van mijn kant (ooms tantes ed.) zien we bijna nooit. En dat vind ik dan wel weer prima.
Mensen die niet geinteresseerd in ons zijn, hoef ik ook niet 'omdat we familie zijn' in de buurt.
Nou, ik ga maar eens therapieeen.
Hoef tòch niet alleen. Pfieuw.
Want zei wel heel stoer tegen Wurman 'Nee, doe ik wel joh. Kan best. Ga maar lekker.' toen ie zei dat hij graag buiten wilde sporten vandaag.
Maar nu regent het...
En ooo blij daarmee!
