Psyche
alle pijlers
Lang geleden... deel 2
zondag 5 april 2009 om 13:02
Of het lukt om mijn harnas los te maken? Tsja, goede vraag... (denkt even na)
Ja, dat denk ik wel. Wat ik vooral merk bij zo'n massage dat lichamelijkheid heel anders werkt dan cerebraal handelen en denken. De kunst is om je hersens te vertellen dat die even niet het veto hebben, een plagerig schopje naar mijn ego. Ik kan wel van alles bedenken en willen, maar ik heb ook nog een lijf en gevoel om rekening mee te houden. Dat is 'a humbling experience".
Ik vond het even echt niet leuk dat ik me zo menselijk voelde, zeker toen er een plek werd geraakt die me subiet een herbeleving gaf. Dan is er even geen lol meer aan. Het zou me op dat moment niet eens lukken om spreekwordelijk in mijn harnas te zitten. Dan voel ik me even een soort plumpudding.
Maar nog geen minuut later komt er dan een opmerking uit mijn mond die zo doorspekt is van humor dat masseur en ik in de lach schieten en weer verder kunnen. Dat is ook een kracht.
Ja, dat denk ik wel. Wat ik vooral merk bij zo'n massage dat lichamelijkheid heel anders werkt dan cerebraal handelen en denken. De kunst is om je hersens te vertellen dat die even niet het veto hebben, een plagerig schopje naar mijn ego. Ik kan wel van alles bedenken en willen, maar ik heb ook nog een lijf en gevoel om rekening mee te houden. Dat is 'a humbling experience".
Ik vond het even echt niet leuk dat ik me zo menselijk voelde, zeker toen er een plek werd geraakt die me subiet een herbeleving gaf. Dan is er even geen lol meer aan. Het zou me op dat moment niet eens lukken om spreekwordelijk in mijn harnas te zitten. Dan voel ik me even een soort plumpudding.
Maar nog geen minuut later komt er dan een opmerking uit mijn mond die zo doorspekt is van humor dat masseur en ik in de lach schieten en weer verder kunnen. Dat is ook een kracht.
zondag 5 april 2009 om 13:42
zondag 5 april 2009 om 17:34
Oh, wat heerlijk om hier weer eens zoals in ouderwetsche eerdere tijden bij te lezen, als ik thuiskom. (f)
Vanmiddag naar oosterse markt geweest met EM; winkels waren ook open, twee basic shirtjes gekocht en een stoerder zwart t-shirt met opdruk. En nu ik hier iets lees over massage: er stonden ook stoelen met massagekussentjes; even in gezeten. Ik zou het niet eens aandurven met een masseur. Over lichaamsbeleving en -herinnering gesproken. Trouwens, echt een oosterse markt was het ook weer niet eigenlijk. En ik voelde me niet echt op mijn gemak met EM, ik merk dat ik nog steeds wil pleasen en niet voluit mezelf ben. Ik zit ook met het telefoontje van morgen (baas) in mijn maag en maak me er druk over. Echt een hele vieze nasmaak heb ik van deze baan en hoe alles loopt. Alsof ik er iets aan kan doen dat ik het niet meer aankon.
Vanmiddag naar oosterse markt geweest met EM; winkels waren ook open, twee basic shirtjes gekocht en een stoerder zwart t-shirt met opdruk. En nu ik hier iets lees over massage: er stonden ook stoelen met massagekussentjes; even in gezeten. Ik zou het niet eens aandurven met een masseur. Over lichaamsbeleving en -herinnering gesproken. Trouwens, echt een oosterse markt was het ook weer niet eigenlijk. En ik voelde me niet echt op mijn gemak met EM, ik merk dat ik nog steeds wil pleasen en niet voluit mezelf ben. Ik zit ook met het telefoontje van morgen (baas) in mijn maag en maak me er druk over. Echt een hele vieze nasmaak heb ik van deze baan en hoe alles loopt. Alsof ik er iets aan kan doen dat ik het niet meer aankon.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 5 april 2009 om 17:39
Ik hoop dat je die vieze nasmaak snel weg kans spoelen EV!
Je hebt het goed gedaan.
Het is alleen verrekte jammer dat je werkgever zo met mensen omgaat.
Heb je nog leuke plantjes en dingen gekocht eigenlijk, laatst bij het tuincentrum?
Op welke manier merk je dat, dat je je bij EM niet zo op je gemak voelt? Ben benieuwd naar een voorbeeld..
Heel veel succes alvast morgen! Hoop dat je duidelijk en kort kunt zijn. Je bent er klaar mee en dat mag je laten merken ook!!
Je hebt het goed gedaan.
Het is alleen verrekte jammer dat je werkgever zo met mensen omgaat.
Heb je nog leuke plantjes en dingen gekocht eigenlijk, laatst bij het tuincentrum?
Op welke manier merk je dat, dat je je bij EM niet zo op je gemak voelt? Ben benieuwd naar een voorbeeld..
Heel veel succes alvast morgen! Hoop dat je duidelijk en kort kunt zijn. Je bent er klaar mee en dat mag je laten merken ook!!
zondag 5 april 2009 om 17:47
Hee Ster, hoi! Nou, ik moet het nog doen hé. Morgen ga ik hem bellen, hoe het ermee staat (wo. einde contract). Vandaar dat ik ertegen aan zit te hikken, ik voel me gewoon nu al benauwder worden van binnen. Ik vind zelf dus niet dat ik het goed gedaan heb, ik heb toch de neiging om de schuld bij mezelf te zoeken, wat eigenlijk nergens op slaat, omdat hij als werkgever mij het gevoel gaf dat ik al afgeschreven was toen het niet ging.
Nee, laatst helemaal niets gekocht bij het tuincentrum, alleen maar gekeken. (Ben ik goed in. Kijken en niets kopen.)
Eh.. een voorbeeld. We lopen samen in de stad. Als ik alleen ben, loop ik me altijd te haasten. Wil álles zien. Als ik met hem ben, wil ik 'even die winkel in' en 'even die andere winkel in'. Dan ga ik kijken en scan heel snel alles, omdat ik denk dat hij het vervelend vindt. En ik ga weer zo snel mogelijk weg. Als hij een keer lelijk kijkt of zucht, denk ik al dat het teveel is wat ik wil en doe, terwijl het bijna nooit iets met mij te maken heeft. Hij loopt gewoon relaxt in de stad en kijkt om zich heen, en ik wil eigenlijk ook relaxter rondlopen, maar ben erg druk bezig met hem pleasen en ook nog alles proberen te zien. Heel, heel vermoeiend. (Voordeel is wel dat ik wel iets koop als hij erbij is, omdat ik in mijn eentje bijna nooit de knoop kan doorhakken, alles te duur of niet echt nodig..)
Ster, ik vind het rot voor je dat je het momenteel zo moeilijk hebt met jezelf. Gaat het nu een beetje?
Nee, laatst helemaal niets gekocht bij het tuincentrum, alleen maar gekeken. (Ben ik goed in. Kijken en niets kopen.)
Eh.. een voorbeeld. We lopen samen in de stad. Als ik alleen ben, loop ik me altijd te haasten. Wil álles zien. Als ik met hem ben, wil ik 'even die winkel in' en 'even die andere winkel in'. Dan ga ik kijken en scan heel snel alles, omdat ik denk dat hij het vervelend vindt. En ik ga weer zo snel mogelijk weg. Als hij een keer lelijk kijkt of zucht, denk ik al dat het teveel is wat ik wil en doe, terwijl het bijna nooit iets met mij te maken heeft. Hij loopt gewoon relaxt in de stad en kijkt om zich heen, en ik wil eigenlijk ook relaxter rondlopen, maar ben erg druk bezig met hem pleasen en ook nog alles proberen te zien. Heel, heel vermoeiend. (Voordeel is wel dat ik wel iets koop als hij erbij is, omdat ik in mijn eentje bijna nooit de knoop kan doorhakken, alles te duur of niet echt nodig..)
Ster, ik vind het rot voor je dat je het momenteel zo moeilijk hebt met jezelf. Gaat het nu een beetje?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 5 april 2009 om 18:26
Hanke, wat goed dat je steeds meer vertrouwen krijgt in je eigen stuurmanskunsten. Fijn lijkt me dat!
En wat leuk dat je naar Tarzan bent geweest. Was dus toch nog gelukt om kaarten te bemachtigen.
Goed hoe je met zo'n massage, en dan vooral met het gevoel dat het op kan roepen, omgaat.
Het idee alleen al aan een massage roept bij mij meer spanning als ontspanning op. Voel me dat dat betreft echt nog te ongemakkelijk met mijn lijf.
Ster, vervelend die onduidelijkheid omdat je behandelaars niet op een lijn zitten. Heb je aangegeven wat jij zou willen?
Heeft de rust vandaag je een beetje goed gedaan?
EV, vermoeiend lijkt me dat om zo bezig te zijn met de ander te pleasen.
Onnodig ook om zo voor een ander te denken en in te vullen, maar ik herken het ook wel.
Daarom doe ik ook wel graag dingen alleen, dat geeft meer rust en ontspanning.
Ik heb vanmiddag lekker op het terras gezeten.
Merk aan mezelf dat ik echt wel wat opener ben geworden. Het gaat meer vanzelf, niet meer zo geforceerd.
Voelt daardoor ook wel goed.
En wat leuk dat je naar Tarzan bent geweest. Was dus toch nog gelukt om kaarten te bemachtigen.
Goed hoe je met zo'n massage, en dan vooral met het gevoel dat het op kan roepen, omgaat.
Het idee alleen al aan een massage roept bij mij meer spanning als ontspanning op. Voel me dat dat betreft echt nog te ongemakkelijk met mijn lijf.
Ster, vervelend die onduidelijkheid omdat je behandelaars niet op een lijn zitten. Heb je aangegeven wat jij zou willen?
Heeft de rust vandaag je een beetje goed gedaan?
EV, vermoeiend lijkt me dat om zo bezig te zijn met de ander te pleasen.
Onnodig ook om zo voor een ander te denken en in te vullen, maar ik herken het ook wel.
Daarom doe ik ook wel graag dingen alleen, dat geeft meer rust en ontspanning.
Ik heb vanmiddag lekker op het terras gezeten.
Merk aan mezelf dat ik echt wel wat opener ben geworden. Het gaat meer vanzelf, niet meer zo geforceerd.
Voelt daardoor ook wel goed.
zondag 5 april 2009 om 18:41
Helleuw!
Ik weet dat je nog moet bellen hoor EV! En toch vind ik dat je het goed gedaan hebt. Je bent echt gekweld daar.. En je was/bent gewoon heel kwetsbaar en vind sowieso dat het totaal niet aan jou ligt. (al die perikelen rondom werk)
En ja hoor, t gaat vandaag best. Wel fijn.
Saar, goeie vraag. Wat ik wil.. Geen idee. Ik wil beter worden, zo snel mogelijk. Ben er echt klaar mee en vind het leven op deze manier verschrikkelijk moeilijk. Misschien wel te.
Het is zo vermoeiend, al die stemmingen. En je doet er echt niks aan... Of misschien wel, maar dat moet ik dan nog leren.
Zal binnenkort ff een update geven op de hyves. Vind dit al randje randje. Hihi.
Wat fijn dat je je wat opener kan opstellen. Lijkt me wel een beetje verlossing van de last zeg maar. Alles altijd maar heel dicht bij jezelf houden is zo naar en vermoeiend..
Hoop dat je qua gevoel ook een lekker stabiel weekje tegemoet gaat!
Vandaag heeft me zeker goed gedaan. Lekker met vriendje rondhangen @ home. Geen ruk gedaan.
Heerlijk!
Ik weet dat je nog moet bellen hoor EV! En toch vind ik dat je het goed gedaan hebt. Je bent echt gekweld daar.. En je was/bent gewoon heel kwetsbaar en vind sowieso dat het totaal niet aan jou ligt. (al die perikelen rondom werk)
En ja hoor, t gaat vandaag best. Wel fijn.
Saar, goeie vraag. Wat ik wil.. Geen idee. Ik wil beter worden, zo snel mogelijk. Ben er echt klaar mee en vind het leven op deze manier verschrikkelijk moeilijk. Misschien wel te.
Het is zo vermoeiend, al die stemmingen. En je doet er echt niks aan... Of misschien wel, maar dat moet ik dan nog leren.
Zal binnenkort ff een update geven op de hyves. Vind dit al randje randje. Hihi.
Wat fijn dat je je wat opener kan opstellen. Lijkt me wel een beetje verlossing van de last zeg maar. Alles altijd maar heel dicht bij jezelf houden is zo naar en vermoeiend..
Hoop dat je qua gevoel ook een lekker stabiel weekje tegemoet gaat!
Vandaag heeft me zeker goed gedaan. Lekker met vriendje rondhangen @ home. Geen ruk gedaan.
Heerlijk!
maandag 6 april 2009 om 03:48
He liefjes!!
Kom even zwaaien (besef mij nu weer dat ik verraad dat weer niet heb kunnen doen wat ik Saar had "belooft")
Ik vind het erg leuk en boeiend (misschien niet de goede woordkeuzes) om jullie posts te lezen,en dat er weer te lezen is.
Zelf ben ik op dit moment erg in de ban van de wisselende stemmingen.
Poe hee er broeit wat onder de huid en daar heb ik erg veel last van.
Ik geniet van de leuek dingen die ik heb gedaan met vrienden dit weekend,maar zodra dat voorbij is ,is het gezellige gevoel ook voorbij en zak ik weer meters weg.
Ev,
Wat je schrijft over pleasen en je daardoor vaak niet helemaal relaxed voelen,dat vind ik een pakkend onderwerp om gedachtes/ervaringen over te wisselen.
Iets waar ik ook veel mee stoei,het besef dat ik nooit op de eerste plaats kom en ook nooit zal komen , er eigenijk ook gewoonweg geen ruimte voor is,benauwd mij de laatste tijd erg.
En ja,het probleem is ook dat ik weinig de ruimte neem,maar echt...het is er ook gewoon minimaal.
Veel te weinig om te kunnen doen wat ik wellicht zou willen(whatever that is).
Ik heb het gevoel dat ik de laatse dagen alleen maar mensen irriteer,wellicht onterecht.
Maar ik zie het gewoon,de onderdrukte ongeduld .De irritatie die toch licht doorsijpelt in de toon. Het ik doe het maar niet van harte houding.
Ik voel mij zo....teveel.
En eigenlijk wil ik zelfs meer zijn/kunnen/mogen/nemen.
Bah wat frustrerend zeg.
Ben daardoor ook erg emo en labiel.
Ik heb tegen vriend vanavond naar aanleiding van een zeer klein iets wel aangegeven dat ik niet snap waarom hij zich irriteerd aan mij over datgeen.
Hij zei laat maar.....wat kan ik daar nu mee.
Kom even zwaaien (besef mij nu weer dat ik verraad dat weer niet heb kunnen doen wat ik Saar had "belooft")
Ik vind het erg leuk en boeiend (misschien niet de goede woordkeuzes) om jullie posts te lezen,en dat er weer te lezen is.
Zelf ben ik op dit moment erg in de ban van de wisselende stemmingen.
Poe hee er broeit wat onder de huid en daar heb ik erg veel last van.
Ik geniet van de leuek dingen die ik heb gedaan met vrienden dit weekend,maar zodra dat voorbij is ,is het gezellige gevoel ook voorbij en zak ik weer meters weg.
Ev,
Wat je schrijft over pleasen en je daardoor vaak niet helemaal relaxed voelen,dat vind ik een pakkend onderwerp om gedachtes/ervaringen over te wisselen.
Iets waar ik ook veel mee stoei,het besef dat ik nooit op de eerste plaats kom en ook nooit zal komen , er eigenijk ook gewoonweg geen ruimte voor is,benauwd mij de laatste tijd erg.
En ja,het probleem is ook dat ik weinig de ruimte neem,maar echt...het is er ook gewoon minimaal.
Veel te weinig om te kunnen doen wat ik wellicht zou willen(whatever that is).
Ik heb het gevoel dat ik de laatse dagen alleen maar mensen irriteer,wellicht onterecht.
Maar ik zie het gewoon,de onderdrukte ongeduld .De irritatie die toch licht doorsijpelt in de toon. Het ik doe het maar niet van harte houding.
Ik voel mij zo....teveel.
En eigenlijk wil ik zelfs meer zijn/kunnen/mogen/nemen.
Bah wat frustrerend zeg.
Ben daardoor ook erg emo en labiel.
Ik heb tegen vriend vanavond naar aanleiding van een zeer klein iets wel aangegeven dat ik niet snap waarom hij zich irriteerd aan mij over datgeen.
Hij zei laat maar.....wat kan ik daar nu mee.
maandag 6 april 2009 om 03:53
Ook o.a de reden waarom het de laatse tijd weer zo belachelijk laat wordt voordat ik naar bed ga.
kennelijk loop ik zo op mijn tenen,dat ik weer veel tijd nodig heb om bij te komen...alleen te zijn.
Een tijd waarin er geen verwachtingen zijn,ik niets moet of fout kan doen naar anderen.
En die tijd is weer moeilijk op te geven....ik blijf maar zitten.
Daarnaast is op bed liggen nog steeds niet aanlokkelijk voor mij s'nachts,gezien ik nogal geteisterd wordt door stemmen en beelden.
kennelijk loop ik zo op mijn tenen,dat ik weer veel tijd nodig heb om bij te komen...alleen te zijn.
Een tijd waarin er geen verwachtingen zijn,ik niets moet of fout kan doen naar anderen.
En die tijd is weer moeilijk op te geven....ik blijf maar zitten.
Daarnaast is op bed liggen nog steeds niet aanlokkelijk voor mij s'nachts,gezien ik nogal geteisterd wordt door stemmen en beelden.
maandag 6 april 2009 om 10:30
Iry, dat wat zit te broeien onder je huid, zou dat niet de komende therapie kunnen zijn? Dat je weet dat het eraan zit te komen, na de intake die je hebt afgerond? En dat je daar tegenaan hikt?
Ik wil best nog verder schrijven over dat pleasen, want dat is bij mij heel veelomvattend en wijdverbreid. En ik kan pas uitademen, als ik alleen ben; eigenlijk hetzelfde als bij jou, Iry. Bij anderen heb ik altijd die antennes uitstaan en ben ik bezig met hun behoeftes, zelfs al doe ik bewust mijn eigen ding. Dat werd me in de taxi dus uiteindelijk ook echt teveel.
Misschien heb je het stuk gelezen in het topic OV, daar heb ik het ook over dit onderwerp. Het is bij mij iets van karakter denk ik, maar dan nog eens flink gebruikt c.q. misbruikt door mijn omgeving die dat allemaal wel leuk uitkwam, iemand die fijn voor alles zorgde, voor het emotionele welzijn van alles en iedereen. Fijn dochtertje toch voor die ouders die zelf zo tekortschoten. Zo verdiende ik mijn bestaansrecht.
Ik wil best nog verder schrijven over dat pleasen, want dat is bij mij heel veelomvattend en wijdverbreid. En ik kan pas uitademen, als ik alleen ben; eigenlijk hetzelfde als bij jou, Iry. Bij anderen heb ik altijd die antennes uitstaan en ben ik bezig met hun behoeftes, zelfs al doe ik bewust mijn eigen ding. Dat werd me in de taxi dus uiteindelijk ook echt teveel.
Misschien heb je het stuk gelezen in het topic OV, daar heb ik het ook over dit onderwerp. Het is bij mij iets van karakter denk ik, maar dan nog eens flink gebruikt c.q. misbruikt door mijn omgeving die dat allemaal wel leuk uitkwam, iemand die fijn voor alles zorgde, voor het emotionele welzijn van alles en iedereen. Fijn dochtertje toch voor die ouders die zelf zo tekortschoten. Zo verdiende ik mijn bestaansrecht.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 6 april 2009 om 14:10
Iry, jammer dat het niet gelukt is om op tijd naar bed te gaan. Voor jezelf dan he, niet voor mij.
En ik snap het wel hoor
EV, is het nog gelukt je baas te bellen, zoals je van plan was?
Dat willen pleasen in een relatie waar jullie het over hebben herken ik wel een beetje, al uit het zich misschien anders bij mij. En is het een van de redenen waarom ik gewoon niet goed ben in relaties hebben.
Altijd een gevoel van niet goed (genoeg) kunnen doen/zijn voor de ander. Zo vermoeiend is dat...
maandag 6 april 2009 om 17:20
Nou, coach en baas inmiddels aan de lijn gehad. Coach bijgepraat en advies gevraagd. Daarna baas gebeld, wat was dat een ***ervaring zeg. Ja, contract loopt af. Geen salaris gehad? Verbaasd. Hij zou e.e.a. navragen bij de man die voor hem adminstratie doet, en laat die mij morgen terugbellen. Vage praat verder over allerlei brieven van Arbo en UWV (die hij structureel GAK noemt, nou ja zeg).
Want die moeten bepalen of ik ooit nog dit werk mag doen. Nou ja, is dat nog relevant nu? Niet dus want het contract loopt toch af. Klaar. En zoals hij met mij praatte, zó ongeïnteresseerd kwam het over, zó nietszeggend, zó zakelijk en heel erg gevoelloos, nou, het voelde als een stomp in mijn maag. Nadat ik neergelegd had, moest ik er zo van huilen en het voelt nog steeds heel rot.
Hoe kán iemand toch zo met mensen omgaan? Ik heb gewoon helemaal afgedaan bij hem en dat al wekenlang, alleen dus omdat ik niet functioneer. Omdat ze niets meer aan mij hadden. Klaar. Afgeschreven, afgedaan. Dit voelt voor mij zo pijnlijk. Ik kan wel janken. Maar ik moet me inhouden, want moet over een uur weg (Rots & Water gebeuren). En kon de coach ook niet meer terugbellen vanwege te laat. Moet dus wachten tot morgen.
Bah, wat heb ik een vieze, vieze nasmaak van deze zo met enthousiasme begonnen taxibaan.
Want die moeten bepalen of ik ooit nog dit werk mag doen. Nou ja, is dat nog relevant nu? Niet dus want het contract loopt toch af. Klaar. En zoals hij met mij praatte, zó ongeïnteresseerd kwam het over, zó nietszeggend, zó zakelijk en heel erg gevoelloos, nou, het voelde als een stomp in mijn maag. Nadat ik neergelegd had, moest ik er zo van huilen en het voelt nog steeds heel rot.
Hoe kán iemand toch zo met mensen omgaan? Ik heb gewoon helemaal afgedaan bij hem en dat al wekenlang, alleen dus omdat ik niet functioneer. Omdat ze niets meer aan mij hadden. Klaar. Afgeschreven, afgedaan. Dit voelt voor mij zo pijnlijk. Ik kan wel janken. Maar ik moet me inhouden, want moet over een uur weg (Rots & Water gebeuren). En kon de coach ook niet meer terugbellen vanwege te laat. Moet dus wachten tot morgen.
Bah, wat heb ik een vieze, vieze nasmaak van deze zo met enthousiasme begonnen taxibaan.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 6 april 2009 om 22:35
Wat rot voor je EV, dat gesprek met je baas. Heel vervelend om het zo te moeten afsluiten daar.
Hoop dat je vanavond een beetje kan afreageren.
Hoe is het met de rest hier?
Ik mag wel concluderen dat het afstand nemen van dit topic niet zo werkt voor me blijkbaar
Vandaag een gesprek gehad met leidinggevende en iemand van pz om een plan voor opbouw op te stellen.
Verplicht onderdeel voor de werkgever.
We hebben heel concreet een plan opgesteld. Overigens niet bindend, het kan ieder moment bijgesteld worden als het te snel of misschien wel te langzaam blijkt te gaan.
Zoals we het nu hebben bedacht zal ik nu nog 3 maanden doen over de opbouw tot weer fulltime werken.
Goed gesprek was het, veel steun van lg en hij heeft ook daar aangegeven dat hij een paar keer de mist in is gegaan met gemaakte afspraken. Maakte mij ook duidelijk dat ik geen druk moet voelen nu dit plan er ligt en dat ik er juist voor moet waken niet te snel te willen gaan. Hij was trots op me dat ik me de afgelopen maanden ben blijven inzetten, door in de periode thuis toch iedere week te komen voor een gesprek. En ook de afgelopen tijd toch iedere keer naar mijn werk te zijn gegaan ondanks tegenslagen en soms heel veel spanning.
Dat was erg fijn om te horen, zeker na het akkefietje met mijn collega vorige week, waar ik echt een rotgevoel aan over had gehouden.
Hoop dat je vanavond een beetje kan afreageren.
Hoe is het met de rest hier?
Ik mag wel concluderen dat het afstand nemen van dit topic niet zo werkt voor me blijkbaar
Vandaag een gesprek gehad met leidinggevende en iemand van pz om een plan voor opbouw op te stellen.
Verplicht onderdeel voor de werkgever.
We hebben heel concreet een plan opgesteld. Overigens niet bindend, het kan ieder moment bijgesteld worden als het te snel of misschien wel te langzaam blijkt te gaan.
Zoals we het nu hebben bedacht zal ik nu nog 3 maanden doen over de opbouw tot weer fulltime werken.
Goed gesprek was het, veel steun van lg en hij heeft ook daar aangegeven dat hij een paar keer de mist in is gegaan met gemaakte afspraken. Maakte mij ook duidelijk dat ik geen druk moet voelen nu dit plan er ligt en dat ik er juist voor moet waken niet te snel te willen gaan. Hij was trots op me dat ik me de afgelopen maanden ben blijven inzetten, door in de periode thuis toch iedere week te komen voor een gesprek. En ook de afgelopen tijd toch iedere keer naar mijn werk te zijn gegaan ondanks tegenslagen en soms heel veel spanning.
Dat was erg fijn om te horen, zeker na het akkefietje met mijn collega vorige week, waar ik echt een rotgevoel aan over had gehouden.
maandag 6 april 2009 om 23:11
Ja, dat is zeker een andere leidinggevende...
Collega die de roosters maakt had mij voor volgende maand de weekenden ingepland. Terwijl hij heel goed wist dat hij mij niet in mocht plannen van lg.
Zei dat ik de anderen dan zou ontlasten omdat ze al zoveel weekenden werken nu. En dat ik dat toch maar voor ze over moest hebben.
Heb duidelijk gemaakt dat ik eraf gehaald wilde worden, omdat het niet aan hem is en ik geen druk wil voelen. Hierop probeerde hij me een schuldgevoel aan te praten en maakte wel duidelijk dat hij het allemaal maar aanstellerij vond. Alsof ik dit expres doe om weekenden vrij te zijn.
Heel fijn zo'n collega. Alsof ik dit voor mijn lol doe allemaal...
Hoe is het met jou?
Collega die de roosters maakt had mij voor volgende maand de weekenden ingepland. Terwijl hij heel goed wist dat hij mij niet in mocht plannen van lg.
Zei dat ik de anderen dan zou ontlasten omdat ze al zoveel weekenden werken nu. En dat ik dat toch maar voor ze over moest hebben.
Heb duidelijk gemaakt dat ik eraf gehaald wilde worden, omdat het niet aan hem is en ik geen druk wil voelen. Hierop probeerde hij me een schuldgevoel aan te praten en maakte wel duidelijk dat hij het allemaal maar aanstellerij vond. Alsof ik dit expres doe om weekenden vrij te zijn.
Heel fijn zo'n collega. Alsof ik dit voor mijn lol doe allemaal...
Hoe is het met jou?
maandag 6 april 2009 om 23:20
Jeetje EV,
Wat moet je je rot voelen over deze situatie.
Ik kan geen woorden vinden om je wat op te beuren.
Toch.....ga je je dit alsjeblieft niet persoonlijk aantrekken?
Deze onterechte dingen gebeuren te vaak bij zieke werknemers die geen vast contract hebben,dat heeft niets met jou te maken maar alles met geld.
En daar draait het uiteindelijk bij alle bedrijven om.
Neemt niet weg dat je nu gewoon het haasje bent en dat is klote.
En ....ik kan het niet laten om het te zeggen,
dit was niet dè baan voor je.En ik hoop oprecht dat je door deze rotomstandigheden uiteindelijk wel een baan vind waar je beter in past.
Maar voor nu is het gewoon heel naar .
(f)
Lieve Saar,
Goed hoor dat er een plan op tafel ligt.
Een houvast voor jou en je werkgever en hopelijk geeft dat ook de rust nu die je in het begin van je opbouw zo hebt gemist.
Appel,
Jammer dat we elkaar steeds mislopen op Msn,zoveel te babbelen nog met je.
Wil heel graag weten hoe je je voelt en hoe alles gaat lopen in de toekomst.
You keep going!!
Lieve Wurm,
Ik mis je hier op het topic hoor,je vreselijk leuke Humor,je vrolijk avatar,je bijdrage.
Ik hoop oprecht dat je snel terugkomt.
En niet dat nu blijkt dat Saar en ik toch weer regelmatig komen schrijven(jaja,ook ik kan die afstand niet nemen en dat komt door jullie!!!!!),het je idee bevestigd dat ruimte maken een goed idee van je was.
Want dat vind ik namelijk niet,juist door jullie allemaal(en jij dus ook!!!)
Blijkt dat dit topic heel moeilijk los te laten is.
Kom gewoon weer lieverd!!
Voor iedereen
Liefs!!
p.s Tarzan is gaaf he Hanke!!! Hoe gaat het met je nu?.
Wat moet je je rot voelen over deze situatie.
Ik kan geen woorden vinden om je wat op te beuren.
Toch.....ga je je dit alsjeblieft niet persoonlijk aantrekken?
Deze onterechte dingen gebeuren te vaak bij zieke werknemers die geen vast contract hebben,dat heeft niets met jou te maken maar alles met geld.
En daar draait het uiteindelijk bij alle bedrijven om.
Neemt niet weg dat je nu gewoon het haasje bent en dat is klote.
En ....ik kan het niet laten om het te zeggen,
dit was niet dè baan voor je.En ik hoop oprecht dat je door deze rotomstandigheden uiteindelijk wel een baan vind waar je beter in past.
Maar voor nu is het gewoon heel naar .
(f)
Lieve Saar,
Goed hoor dat er een plan op tafel ligt.
Een houvast voor jou en je werkgever en hopelijk geeft dat ook de rust nu die je in het begin van je opbouw zo hebt gemist.
Appel,
Jammer dat we elkaar steeds mislopen op Msn,zoveel te babbelen nog met je.
Wil heel graag weten hoe je je voelt en hoe alles gaat lopen in de toekomst.
You keep going!!
Lieve Wurm,
Ik mis je hier op het topic hoor,je vreselijk leuke Humor,je vrolijk avatar,je bijdrage.
Ik hoop oprecht dat je snel terugkomt.
En niet dat nu blijkt dat Saar en ik toch weer regelmatig komen schrijven(jaja,ook ik kan die afstand niet nemen en dat komt door jullie!!!!!),het je idee bevestigd dat ruimte maken een goed idee van je was.
Want dat vind ik namelijk niet,juist door jullie allemaal(en jij dus ook!!!)
Blijkt dat dit topic heel moeilijk los te laten is.
Kom gewoon weer lieverd!!
Voor iedereen
Liefs!!
p.s Tarzan is gaaf he Hanke!!! Hoe gaat het met je nu?.
maandag 6 april 2009 om 23:26
Vervelende houding van die collega zeg, kun je het van je afzetten als je samen een dienst doet? of komt dat niet voor?
Met mij gaat het na die heerlijke week goed, maar op het werk zitten er vanwege bezuinigingen dingen aan te komen waar ik niet blij mee ben. Het eerste conflict hierover was er al en het zal best strijd gaan geven. En daar zit ik helemaal niet op te wachten..
Met mij gaat het na die heerlijke week goed, maar op het werk zitten er vanwege bezuinigingen dingen aan te komen waar ik niet blij mee ben. Het eerste conflict hierover was er al en het zal best strijd gaan geven. En daar zit ik helemaal niet op te wachten..
dinsdag 7 april 2009 om 08:29
quote:iry schreef op 06 april 2009 @ 23:20:
Appel,
Jammer dat we elkaar steeds mislopen op Msn,zoveel te babbelen nog met je.
Wil heel graag weten hoe je je voelt en hoe alles gaat lopen in de toekomst.
You keep going!!
.
Dag lieve Ier!
We lopen elkaar steeds mis ja...
IK heb zo meteen een gesprek met mijn behandelaar. Hebben maar beperkt tijd dus weet niet of alles al besproken gaat worden. IK denk dat het vooral over mijn afscheid zal gaan.
IK hou jullie op de hoogte!
En misschien tot later vandaag op MSN iry!
FIjne dag en een knuffel voor jullie allemaal!
Liefs!
Appel,
Jammer dat we elkaar steeds mislopen op Msn,zoveel te babbelen nog met je.
Wil heel graag weten hoe je je voelt en hoe alles gaat lopen in de toekomst.
You keep going!!
.
Dag lieve Ier!
We lopen elkaar steeds mis ja...
IK heb zo meteen een gesprek met mijn behandelaar. Hebben maar beperkt tijd dus weet niet of alles al besproken gaat worden. IK denk dat het vooral over mijn afscheid zal gaan.
IK hou jullie op de hoogte!
En misschien tot later vandaag op MSN iry!
FIjne dag en een knuffel voor jullie allemaal!
Liefs!
dinsdag 7 april 2009 om 09:20
Rotnacht achter de rug, warrige dromen en slecht slapen, op het laatst nog een akelige droom over een of andere begrafenis waar mijn moeder en een van mijn zussen ook waren, en ik met EM, en waarin ik haar (zelfs in die droom!) keihard afwees. Zelfs in mijn droom hoofdpijn en nu nog steeds. Bah.
Daar bij R&W heb ik me niet al teveel uitleven toegestaan, anders was ik zeker gaan huilen. Maar die trainer ziet wél veel, zeg. Alleen is dit er niet de plek voor (denk ik dan) anders wordt het bijna therapeutisch en het is maar een cursus. Tot slot van alles wat we geleerd hebben, mochten we een plankje doorslaan. En dat lukte!!!! Nou, dat is kicken zeg. Applaus van de groep er nog eens bij; nou, echt geweldig. Het plankje is 18 mm dik, bijna 2 cm dik dus, ik heb het net even nagemeten. Niet te geloven dat ik dat kon! Jammer dat het nu is afgelopen. Hij gaat misschien over een half jaar nog een avond voor deze groep doen.
Ik weet dat ik het niet persoonlijk moet opvatten, deze baas is nu eenmaal zo, maar het raakt zoveel oud zeer, die onverschillige ongeïnteresseerde houding en zijn stem met geen woord teveel. Alsof ik niet de moeite waard ben om nog woorden aan vuil te maken. En wat me zo in verwarring brengt, is dat er wel ook een heel ander gesprek heeft plaatsgevonden, net toen ik ziekgemeld was. Hoe kan hij zulke verschillende houdingen hebben? En was dat dan wel echt, die anderhalf uur dat hij hier thuis zat? Ik snap er niets van, helemaal niets.
Saartje, wat fijn dat het bij jou zo anders gaat. Je werkt er natuurlijk ook al heel wat langer, ze kennen jou, jij bent waardevol voor de instelling. Ik ben blij dat je nu concreet weet hoe een en ander de komende tijd gaat verlopen. Moet wel wat rust geven, denk ik toch?
Daar bij R&W heb ik me niet al teveel uitleven toegestaan, anders was ik zeker gaan huilen. Maar die trainer ziet wél veel, zeg. Alleen is dit er niet de plek voor (denk ik dan) anders wordt het bijna therapeutisch en het is maar een cursus. Tot slot van alles wat we geleerd hebben, mochten we een plankje doorslaan. En dat lukte!!!! Nou, dat is kicken zeg. Applaus van de groep er nog eens bij; nou, echt geweldig. Het plankje is 18 mm dik, bijna 2 cm dik dus, ik heb het net even nagemeten. Niet te geloven dat ik dat kon! Jammer dat het nu is afgelopen. Hij gaat misschien over een half jaar nog een avond voor deze groep doen.
Ik weet dat ik het niet persoonlijk moet opvatten, deze baas is nu eenmaal zo, maar het raakt zoveel oud zeer, die onverschillige ongeïnteresseerde houding en zijn stem met geen woord teveel. Alsof ik niet de moeite waard ben om nog woorden aan vuil te maken. En wat me zo in verwarring brengt, is dat er wel ook een heel ander gesprek heeft plaatsgevonden, net toen ik ziekgemeld was. Hoe kan hij zulke verschillende houdingen hebben? En was dat dan wel echt, die anderhalf uur dat hij hier thuis zat? Ik snap er niets van, helemaal niets.
Saartje, wat fijn dat het bij jou zo anders gaat. Je werkt er natuurlijk ook al heel wat langer, ze kennen jou, jij bent waardevol voor de instelling. Ik ben blij dat je nu concreet weet hoe een en ander de komende tijd gaat verlopen. Moet wel wat rust geven, denk ik toch?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
