Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
donderdag 5 februari 2009 om 00:01
donderdag 5 februari 2009 om 00:01
donderdag 5 februari 2009 om 00:02
[quote]iry schreef op 05 februari 2009 @ 00:00:
Hallo!! kan dat wat langzamer hier
Ik probeer wat bij te lezen
He wurmpje
Ga je drama doen,cool!
[quote]
Noemt dat maar cool. Ik schijt echt 19 kleuren!
Maar heb jij ervaring met drama? Ik heb het tot nu toe namelijk gemeden als de pest, dus vertel vertel!
Hallo!! kan dat wat langzamer hier
Ik probeer wat bij te lezen
He wurmpje
Ga je drama doen,cool!
[quote]
Noemt dat maar cool. Ik schijt echt 19 kleuren!
Maar heb jij ervaring met drama? Ik heb het tot nu toe namelijk gemeden als de pest, dus vertel vertel!
donderdag 5 februari 2009 om 00:03
donderdag 5 februari 2009 om 00:03
donderdag 5 februari 2009 om 00:05
Saar ik moet zoms zo lachen om uitspraken die zo eng herkenbaar zijn.
Groepstherapie gaan leiden om het maar vooral niets aan jezelf te doen...heel herkenbaar!
Staat nog ergens in mijn dossier van mijn eetstoorniskliniek:
Weet de hele groep te leiden en de therapie naar haar hand te zetten zonder haar eigen problematiek te laten participeren
Ben niet bepaald trots op die uitspraak.
Groepstherapie gaan leiden om het maar vooral niets aan jezelf te doen...heel herkenbaar!
Staat nog ergens in mijn dossier van mijn eetstoorniskliniek:
Weet de hele groep te leiden en de therapie naar haar hand te zetten zonder haar eigen problematiek te laten participeren
Ben niet bepaald trots op die uitspraak.
donderdag 5 februari 2009 om 00:06
quote:saartje1980 schreef op 05 februari 2009 @ 00:01:
Herkenbaar! Dat is ook waar ik mee bezig ben.
Maar volgens peut ben je met dat muurtje om je heen net zo goed kwetsbaar, minder zichtbaar misschien, maar wel kwetsbaar omdat het juist allemaal achter dat muurtje blijft zitten.
Of zoiets, was haar theorie.
Slimme peut zo te horen. Zit zeker wel wat in!
En zo goed afgericht is die van mij niet hoor. Denk dat ze me toch wel zielig vond, ze had me vorige week ontzettend zitten 'uitdagen' over dat ik het zo leuk vond om het contact met mn ouders zo te houden.
Ze kwam al binnen met 'Zo, empathisch uurtje maar vandaag?'
Nee hoor, t is een toffe meid, pietsie ouder dan ik, goed gevoel voor humor, en ze doorziet me compleet.
Echt de eerste Peut waarmee ik kan lezen en schrijven, en een van de twee personen op de wereld waarbij ik het gevoel heb 'dat ik er gewoon mag zijn'. Nouja, soms dan
Herkenbaar! Dat is ook waar ik mee bezig ben.
Maar volgens peut ben je met dat muurtje om je heen net zo goed kwetsbaar, minder zichtbaar misschien, maar wel kwetsbaar omdat het juist allemaal achter dat muurtje blijft zitten.
Of zoiets, was haar theorie.
Slimme peut zo te horen. Zit zeker wel wat in!
En zo goed afgericht is die van mij niet hoor. Denk dat ze me toch wel zielig vond, ze had me vorige week ontzettend zitten 'uitdagen' over dat ik het zo leuk vond om het contact met mn ouders zo te houden.
Ze kwam al binnen met 'Zo, empathisch uurtje maar vandaag?'
Nee hoor, t is een toffe meid, pietsie ouder dan ik, goed gevoel voor humor, en ze doorziet me compleet.
Echt de eerste Peut waarmee ik kan lezen en schrijven, en een van de twee personen op de wereld waarbij ik het gevoel heb 'dat ik er gewoon mag zijn'. Nouja, soms dan
donderdag 5 februari 2009 om 00:08
quote:Wurmpje schreef op 05 februari 2009 @ 00:03:
[...]
Oooo ook dat nog.
Nu verdenk ik jullie van een pest-wurm-complot.
Zit ik hier een beetje met mn tandeborstel in mn mond te poetsen, bied ze me een lolly aan....
Weet je wel hoe vies dat smaakt na tandpasta?
Wurm,jij bent zo grappig
En Saar ook!!
Nou moeten jullie echt niet je ritme aan mij aan gaan passen.
Wacht maar tot je mij gezien hebt en je ziet wat slecht slapen met je doet.
Wedden dat jullie voortaan om 10 uur in bed liggen
[...]
Oooo ook dat nog.
Nu verdenk ik jullie van een pest-wurm-complot.
Zit ik hier een beetje met mn tandeborstel in mn mond te poetsen, bied ze me een lolly aan....
Weet je wel hoe vies dat smaakt na tandpasta?
Wurm,jij bent zo grappig
En Saar ook!!
Nou moeten jullie echt niet je ritme aan mij aan gaan passen.
Wacht maar tot je mij gezien hebt en je ziet wat slecht slapen met je doet.
Wedden dat jullie voortaan om 10 uur in bed liggen
donderdag 5 februari 2009 om 00:08
Haha, Iry!
Kan me voorstellen dat je er niet echt trots op bent, maar aan de andere kant, je hebt potentie een groot leider te zijn/worden!
Nou heb ik nooit groepstherapie gehad hoor, maar ik ken mezelf een klein beetje, en ik kreeg dit wel altijd te horen op de opleiding. Vooral tijdens supervisie, daar nam ik het altijd over, tot ze het in de gaten kregen. Toen was ik de sjaak...
Kan me voorstellen dat je er niet echt trots op bent, maar aan de andere kant, je hebt potentie een groot leider te zijn/worden!
Nou heb ik nooit groepstherapie gehad hoor, maar ik ken mezelf een klein beetje, en ik kreeg dit wel altijd te horen op de opleiding. Vooral tijdens supervisie, daar nam ik het altijd over, tot ze het in de gaten kregen. Toen was ik de sjaak...
donderdag 5 februari 2009 om 00:08
quote:iry schreef op 05 februari 2009 @ 00:05:
Saar ik moet zoms zo lachen om uitspraken die zo eng herkenbaar zijn.
Groepstherapie gaan leiden om het maar vooral niets aan jezelf te doen...heel herkenbaar!
Staat nog ergens in mijn dossier van mijn eetstoorniskliniek:
Weet de hele groep te leiden en de therapie naar haar hand te zetten zonder haar eigen problematiek te laten participeren
Ben niet bepaald trots op die uitspraak.
Ach, het zijn zeker ook kwaliteiten hoor Iry, die je dan laat zien. Kwaliteiten die in het dagelijksleven heel fijn en nuttig zijn.
Alleen je doet jezelf er in therapie zo mee te kort.
Peuter zegt dan altijd: 'En dat heeft ook zijn redenen. Op jou tijd ga je dat vanzelf veranderen.'
Saar ik moet zoms zo lachen om uitspraken die zo eng herkenbaar zijn.
Groepstherapie gaan leiden om het maar vooral niets aan jezelf te doen...heel herkenbaar!
Staat nog ergens in mijn dossier van mijn eetstoorniskliniek:
Weet de hele groep te leiden en de therapie naar haar hand te zetten zonder haar eigen problematiek te laten participeren
Ben niet bepaald trots op die uitspraak.
Ach, het zijn zeker ook kwaliteiten hoor Iry, die je dan laat zien. Kwaliteiten die in het dagelijksleven heel fijn en nuttig zijn.
Alleen je doet jezelf er in therapie zo mee te kort.
Peuter zegt dan altijd: 'En dat heeft ook zijn redenen. Op jou tijd ga je dat vanzelf veranderen.'
donderdag 5 februari 2009 om 00:10
Eigenlijk kunnen we best met zijn drieeen een kliniek oprichten. Kunnen we tenminste anderen vertellen hoe ze hun sores op moeten lossen zonder dat we dan in gebreke blijven.
En we krijgen er nog voor betaald ook!!!
Dank voor de complimentjes *bloos*. Nu wel klaar hoor. Anders ren ik weg. Kan ik echt niet tegen.
donderdag 5 februari 2009 om 00:11
Ik heb inderdaad ervaring met drama.
Ik heb jaren toneel gespeeld (eigenlijk mijn hele leven,haha!)
Het is inderdaad doodeng,maar heel mooi om te doen en je leert er zo veel van.
In therapie was drama een onderdeel van de behandeling.
Ik vond het heel ontroerend om mijn mede lotgenoten door gespeelde emotie tot de echte te komen.
Maar jij gaat het individueel doen begrijp ik?
Spannend hoor.
Ik heb jaren toneel gespeeld (eigenlijk mijn hele leven,haha!)
Het is inderdaad doodeng,maar heel mooi om te doen en je leert er zo veel van.
In therapie was drama een onderdeel van de behandeling.
Ik vond het heel ontroerend om mijn mede lotgenoten door gespeelde emotie tot de echte te komen.
Maar jij gaat het individueel doen begrijp ik?
Spannend hoor.
donderdag 5 februari 2009 om 00:12
quote:saartje1980 schreef op 05 februari 2009 @ 00:08:
Haha, Iry!
Kan me voorstellen dat je er niet echt trots op bent, maar aan de andere kant, je hebt potentie een groot leider te zijn/worden!
Nou heb ik nooit groepstherapie gehad hoor, maar ik ken mezelf een klein beetje, en ik kreeg dit wel altijd te horen op de opleiding. Vooral tijdens supervisie, daar nam ik het altijd over, tot ze het in de gaten kregen. Toen was ik de sjaak...
Haha, Iry!
Kan me voorstellen dat je er niet echt trots op bent, maar aan de andere kant, je hebt potentie een groot leider te zijn/worden!
Nou heb ik nooit groepstherapie gehad hoor, maar ik ken mezelf een klein beetje, en ik kreeg dit wel altijd te horen op de opleiding. Vooral tijdens supervisie, daar nam ik het altijd over, tot ze het in de gaten kregen. Toen was ik de sjaak...
donderdag 5 februari 2009 om 00:13
quote:saartje1980 schreef op 05 februari 2009 @ 00:10:
Kom maar op met die foto dan Iry! Ben benieuwd of ik dan meteen mijn bed in duik
Coole peut Wurmpje! Leuke opmerking ook van haar
Ik als jong guppie kan dat gewoon nog aan zonder wallen Iry
En Saar, zeker coole Peut.
Hebben jullie trouwens ook de neiging om mensen compleet op een voetstuk te zetten?
(dit compleet uit het niets voor jullie, en ik ga natuurlijk niet zeggen dat het verband houd met Peuter, want dat is veeeel te eerlijk en eng
)
Kom maar op met die foto dan Iry! Ben benieuwd of ik dan meteen mijn bed in duik
Coole peut Wurmpje! Leuke opmerking ook van haar
Ik als jong guppie kan dat gewoon nog aan zonder wallen Iry
En Saar, zeker coole Peut.
Hebben jullie trouwens ook de neiging om mensen compleet op een voetstuk te zetten?
(dit compleet uit het niets voor jullie, en ik ga natuurlijk niet zeggen dat het verband houd met Peuter, want dat is veeeel te eerlijk en eng
)
donderdag 5 februari 2009 om 00:13
quote:Wurmpje schreef op 05 februari 2009 @ 00:10:
Eigenlijk kunnen we best met zijn drieeen een kliniek oprichten. Kunnen we tenminste anderen vertellen hoe ze hun sores op moeten lossen zonder dat we dan in gebreke blijven.
En we krijgen er nog voor betaald ook!!!
Dank voor de complimentjes *bloos*. Nu wel klaar hoor. Anders ren ik weg. Kan ik echt niet tegen.
Goed idee! Als jij het geld ervoor regelt, dan haal ik de kennis wel ergens vandaan
En mag het dan wel samen gaan met de zorgboerderij?
Niet wegrennen nu bij complimenten, zie het maar gewoon als onderdeel van de therapie.
Eigenlijk kunnen we best met zijn drieeen een kliniek oprichten. Kunnen we tenminste anderen vertellen hoe ze hun sores op moeten lossen zonder dat we dan in gebreke blijven.
En we krijgen er nog voor betaald ook!!!
Dank voor de complimentjes *bloos*. Nu wel klaar hoor. Anders ren ik weg. Kan ik echt niet tegen.
Goed idee! Als jij het geld ervoor regelt, dan haal ik de kennis wel ergens vandaan
En mag het dan wel samen gaan met de zorgboerderij?
Niet wegrennen nu bij complimenten, zie het maar gewoon als onderdeel van de therapie.
donderdag 5 februari 2009 om 00:15
donderdag 5 februari 2009 om 00:15
Ach lynn,ik deed wel meer dingen die heel knap waren die helaas slecht voor mij waren.
Een jaar in een kliniek zitten waar je een pond per week aan moet komen en na drie weken niet gehaald eruit moet,ik na een jaar in behandeling nog hetzelfde gewicht had als toen ik binnen kwam,is ook knap.
Ik had de mazen van de wet heel snel door.
Totdat er een speciale regel uit de kast geplukt werd.
Toen was ik ook de sjaak.
bey bey iry!
Een jaar in een kliniek zitten waar je een pond per week aan moet komen en na drie weken niet gehaald eruit moet,ik na een jaar in behandeling nog hetzelfde gewicht had als toen ik binnen kwam,is ook knap.
Ik had de mazen van de wet heel snel door.
Totdat er een speciale regel uit de kast geplukt werd.
Toen was ik ook de sjaak.
bey bey iry!
donderdag 5 februari 2009 om 00:15
quote:iry schreef op 05 februari 2009 @ 00:11:
Ik heb inderdaad ervaring met drama.
Ik heb jaren toneel gespeeld (eigenlijk mijn hele leven,haha!)
Het is inderdaad doodeng,maar heel mooi om te doen en je leert er zo veel van.
In therapie was drama een onderdeel van de behandeling.
Ik vond het heel ontroerend om mijn mede lotgenoten door gespeelde emotie tot de echte te komen.
Maar jij gaat het individueel doen begrijp ik?
Spannend hoor.
Oooh, jij bent het 'in de aandacht' staan dan een klein beetje gewend van toneel. Dat zal schelen bij drama-therapie!
Wat voor dingen deden jullie bij drama?
Dat continue rol spelen, die ken ik. Als ik zeg 'ik voel' dan is het eigenlijk dat ik denk dat mijn karakter zich zo voelt.
Snapt iemand het nog? Nee? Mooi!
Maar vandaar dus individueel.
Kan ik mn rol laten vallen en mezelf gaan spelen
Kijken of het bevalt!
Ik heb inderdaad ervaring met drama.
Ik heb jaren toneel gespeeld (eigenlijk mijn hele leven,haha!)
Het is inderdaad doodeng,maar heel mooi om te doen en je leert er zo veel van.
In therapie was drama een onderdeel van de behandeling.
Ik vond het heel ontroerend om mijn mede lotgenoten door gespeelde emotie tot de echte te komen.
Maar jij gaat het individueel doen begrijp ik?
Spannend hoor.
Oooh, jij bent het 'in de aandacht' staan dan een klein beetje gewend van toneel. Dat zal schelen bij drama-therapie!
Wat voor dingen deden jullie bij drama?
Dat continue rol spelen, die ken ik. Als ik zeg 'ik voel' dan is het eigenlijk dat ik denk dat mijn karakter zich zo voelt.
Snapt iemand het nog? Nee? Mooi!
Maar vandaar dus individueel.
Kan ik mn rol laten vallen en mezelf gaan spelen
Kijken of het bevalt!
