Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
woensdag 28 mei 2008 om 08:52
Op fora over dit onderwerp zijn vast ook behandelmethodes te vinden. Er over praten met de huisarts en aangeven dat het RIAGG als instelling niet goed beviel, kan ook helpen, de huisarts kan ook door verwijzen naar vrijgevestigde (gespecialiseerde) therapeuten.
Ik hoop wel dat je vriendin bij iemand terecht komt die in de materie heeft gestudeerd en zich niet wendt tot goedbedoeldende maar niet gediplomeerde therapeuten (therapeut is geen beschermd beroep en iedereen die een cursus weet ik wat heeft gedaan kan zich zo noemen), die richten vaak meer schade aan dan ze goed doen.
Ik hoop wel dat je vriendin bij iemand terecht komt die in de materie heeft gestudeerd en zich niet wendt tot goedbedoeldende maar niet gediplomeerde therapeuten (therapeut is geen beschermd beroep en iedereen die een cursus weet ik wat heeft gedaan kan zich zo noemen), die richten vaak meer schade aan dan ze goed doen.
woensdag 28 mei 2008 om 20:12
Hoi LaGot,
Wat een lieve vriendin ben jij, dat je verder kijkt dan je neus lang is en dat je nadenkt over wat je vriendin gelukkiger kan maken.
Een trauma als een verkrachting is erg ingrijpend. Je kunt een heel basaal gevoel van veiligheid kwijtraken. En dat heeft grote gevolgen voor het vertrouwen in jezelf en in anderen. Zo te lezen heb je dat ook in het gedrag van je vriendin opgemerkt.
De afgelopen jaren is er veel onderzoek gedaan naar wat nou behandelmethodes zijn die helpen bij trauma's die een post traumatische stress stoornis veroorzaken. EMDR is er eentje die bewezen effectief is. Het voordeel van deze therapie is dat je niet zoveel sessies nodig hebt, zeker als ze liever niet naar het Riagg gaat (vrijgevestigde psychotherapeuten zijn een stuk duurder).
Zelf heb ik er ervaring mee. Ik had jarenlang therapie gehad maar pas na de EMDR van 10 sessies lag het seksueel trauma achter me. Dat maakte me daarna een stuk ontvankelijker voor de behandeling voor andere problemen.
Lief dat je met haar mee wil denken. Veel succes!
Wat een lieve vriendin ben jij, dat je verder kijkt dan je neus lang is en dat je nadenkt over wat je vriendin gelukkiger kan maken.
Een trauma als een verkrachting is erg ingrijpend. Je kunt een heel basaal gevoel van veiligheid kwijtraken. En dat heeft grote gevolgen voor het vertrouwen in jezelf en in anderen. Zo te lezen heb je dat ook in het gedrag van je vriendin opgemerkt.
De afgelopen jaren is er veel onderzoek gedaan naar wat nou behandelmethodes zijn die helpen bij trauma's die een post traumatische stress stoornis veroorzaken. EMDR is er eentje die bewezen effectief is. Het voordeel van deze therapie is dat je niet zoveel sessies nodig hebt, zeker als ze liever niet naar het Riagg gaat (vrijgevestigde psychotherapeuten zijn een stuk duurder).
Zelf heb ik er ervaring mee. Ik had jarenlang therapie gehad maar pas na de EMDR van 10 sessies lag het seksueel trauma achter me. Dat maakte me daarna een stuk ontvankelijker voor de behandeling voor andere problemen.
Lief dat je met haar mee wil denken. Veel succes!
zaterdag 31 mei 2008 om 17:05
Thanx voor alle berichten! Ik ben me direct gaan verdiepen in EMDR en ik denk inderdaad dat dit een heel goede oplossing kan gaan zijn. Juist door het feit dat het kortdurend is, je dus niet jarenlang erover moet praten en de positieve resultaten die het lijkt te halen....
Ik heb het er met haar over gehad en ze was ook positief. Als we/ze er uiteindelijk aan gaat beginnen zal ik hier vertellen wat de resultaten zijn.
Ik ben overigens een man, maar als mijn verhaal jullie hier liet denken dat ik een vrouw was zie ik dat in dit geval als een compliment
Vrouwen zijn toch beter in dit soort emotionele dingen haha.
Nogmaals bedankt voor de reacties!! Hartstikke fijn.
Ik heb het er met haar over gehad en ze was ook positief. Als we/ze er uiteindelijk aan gaat beginnen zal ik hier vertellen wat de resultaten zijn.
Ik ben overigens een man, maar als mijn verhaal jullie hier liet denken dat ik een vrouw was zie ik dat in dit geval als een compliment
Vrouwen zijn toch beter in dit soort emotionele dingen haha.Nogmaals bedankt voor de reacties!! Hartstikke fijn.
zaterdag 31 mei 2008 om 17:10
Ga er niet vanuit dat EMDR los wordt aangeboden van andere therapieën. Ze ontkomt niet aan een intake, binnenstebuitengekeerd worden, een voorlopige diagnose. Vervolgens een behandelplan waarin EMDR voor kán komen. Tenzij ze EMDR weet te vinden buiten Riagg of ggz, natuurlijk.
Maar goed, vanzelf gaat zo'n trauma -en de mogelijk ernstige gevolgen daarvan op je persoonlijkheid/psyche- niet over.
Maar goed, vanzelf gaat zo'n trauma -en de mogelijk ernstige gevolgen daarvan op je persoonlijkheid/psyche- niet over.
zondag 1 juni 2008 om 00:02
zondag 1 juni 2008 om 00:17
![:-]](https://forum.viva.nl/smilies/77_happy.gif){kind=small}
maandag 2 juni 2008 om 19:55
Hier nog iemand met EMDR ervaring.
Ook ik ben jaren gelden verkracht en heb er nooit wat mee kunnen doen. Ook slechte ervaringen met oa Riagg .
Omdat dit toch een bepaalde rol bleef spelen, net als je vriendin zekerder voor doen dan je je voelt, en bij mij gaf het ook sexuele problemen.
Ik heb toen besloten om ook EMDR te doen.
vooraf was me verteld dat ik ongeveer 5-6 sessies nodig zou hebben.
Bij mij was het in 1 keer klaar????????!!!!!!!!!
geef toe klinkt heel ongeloofwaardig maar is echt waar.
Het was wel zeeer heftig omdat je echt terug gaat naar die gebeurtenis.
ze zal dus de verkrachting opnieuw gaan beleven........
Maar je krijgt nu wel de controle terug en dat is zooooooo fijn.
En zoals al meerdere mensen hebben gezegt: zij boft met zo;n geweldige vriend!!!!!
Ook ik ben jaren gelden verkracht en heb er nooit wat mee kunnen doen. Ook slechte ervaringen met oa Riagg .
Omdat dit toch een bepaalde rol bleef spelen, net als je vriendin zekerder voor doen dan je je voelt, en bij mij gaf het ook sexuele problemen.
Ik heb toen besloten om ook EMDR te doen.
vooraf was me verteld dat ik ongeveer 5-6 sessies nodig zou hebben.
Bij mij was het in 1 keer klaar????????!!!!!!!!!
geef toe klinkt heel ongeloofwaardig maar is echt waar.
Het was wel zeeer heftig omdat je echt terug gaat naar die gebeurtenis.
ze zal dus de verkrachting opnieuw gaan beleven........
Maar je krijgt nu wel de controle terug en dat is zooooooo fijn.
En zoals al meerdere mensen hebben gezegt: zij boft met zo;n geweldige vriend!!!!!
dinsdag 3 juni 2008 om 11:01
Zó! Dat is geweldig.
Ik loop ook al een hele tijd te denken om wat sessies EMDR te gaan doen, maar heb tot nog toe de stap niet durven zetten. Het werkt dus blijkbaar echt heel krachtig? Ik weet niet zo goed wat ik me erbij moet voorstellen, maar ik heb er dus al meer goede dingen over gehoord.
En ja, ik zou dolgraag eindelijk eens afkomen van angsten waar ik al mijn hele leven heel erg mee zit, het reageren op bepaalde triggers e.d.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 5 juni 2008 om 22:57
Hm,dat klink to good to be true,maar ga e er toch maar eens in verdiepen.
Alleen dat teruggaan naar die gebeurtenis lijkt me wel erg heftig,heb het ontzettend diep weggestopt en zodra ik er maar iets aan denk of iets op tv zie block ik het meteen.
Ben dus echt benieuwd hoe dat voelt om terug te gaan
Alleen dat teruggaan naar die gebeurtenis lijkt me wel erg heftig,heb het ontzettend diep weggestopt en zodra ik er maar iets aan denk of iets op tv zie block ik het meteen.
Ben dus echt benieuwd hoe dat voelt om terug te gaan
vrijdag 6 juni 2008 om 12:04
Mormeltje
terug gaan is niet fijn nee.........understatement
maar nu heb je er ook steeds last van op allerlie momenten.
Maar goed bij mij heeft het ook jaren geduurd voor ik eraan toe was om eidenlijk echt iets aan de verwerking te doen.
En 1 sessie is idd belachelijk weinig.
Moet je dus ook niet van uit gaan.
succes met een keuze maken
terug gaan is niet fijn nee.........understatement
maar nu heb je er ook steeds last van op allerlie momenten.
Maar goed bij mij heeft het ook jaren geduurd voor ik eraan toe was om eidenlijk echt iets aan de verwerking te doen.
En 1 sessie is idd belachelijk weinig.
Moet je dus ook niet van uit gaan.
succes met een keuze maken
vrijdag 6 juni 2008 om 22:24
Ja het is zo fucking irritant dat je er op de meest rare momenten aan denkt en heel hard wilt huilen(op mijn werk ofzo)
en soms er maaaaaaaaaaaanden niet aan denkt en denkt dat je het dus wel verwerkt hebt.
Nou,niet dus!
Ik ga elmervrouw haar ervaringen afwachten en hoop dat ze er hier over schrijft,ik durf nml nog niet
En van mij is het notabene al bijna 20 jaar geleden,ik was toen 14 ofzo.Je zou denken dat het wel een plaatsje heeft,maar nee hoor
altijd op de meest onverwachte momenten:poink,daar is het weer,gadverdamme,baal ervan soms en voel me een enorme zeikneus....... 
zaterdag 7 juni 2008 om 16:29
Elmervrouw!!! gweldig!!! dapper en goed van je dat je er voor gaat!!!!
Mormeltje: Wat houd je tegen?
en wat als bv Elmervrouw minder goed ervaringen heeft.......ga je dan niet? en wel goed ga je dan wel?
Waarom lat je het afhangen van haar ervaringen?
Ik begrijp dondersgoed dat het heeeeeeeeeeel moeilijk is.
Bij mij was er ook 20 jaar overheen gegaan.
Maar zolang je er niks mee doet veranderd er ook niets.
hoe dan ook, sterkte
Mormeltje: Wat houd je tegen?
en wat als bv Elmervrouw minder goed ervaringen heeft.......ga je dan niet? en wel goed ga je dan wel?
Waarom lat je het afhangen van haar ervaringen?
Ik begrijp dondersgoed dat het heeeeeeeeeeel moeilijk is.
Bij mij was er ook 20 jaar overheen gegaan.
Maar zolang je er niks mee doet veranderd er ook niets.
hoe dan ook, sterkte
zondag 8 juni 2008 om 10:58
Oh mensen! Wat een reacties zeg..
Jullie moeten het zeker niet, zoals hier Benmamma al zegt, laten afhangen van mijn ervaringen. Ieders verhaal is uniek.
Kijk, ik heb niets meer te verliezen. Ik was met groepstherapie bezig, een speciale groep voor traumaverwerking, maar kwam na enkele maanden tot de ontdekking dat het daar met de therapeute zelf allemaal ook niet zo lekker zit. Terwijl ik me daar in eerste instantie heel goed voelde, veel herkenning, steun van de groep. Maar ik ben er trots op dat ik nu heel goed naar mijn gevoel heb geluisterd, dingen heb uitgesproken tegen de therapeute, en ben weggegaan.
Maar ik voel óók dat ik echt nog hulp nodig heb. Ik reageer nog steeds met paniek op bepaalde triggers, en daar wil ik niet oud mee worden zeg maar. Ik wil, of misschien wel beter gezegd, moet er iets mee doen; ik wil rust van binnen, ik wil niet dat steeds dat verleden (en dan heb ik het over jeugdervaringen..) binnensluipt in mijn heden wat nu zo goed zou kunnen zijn, maar wat nog teveel gekleurd wordt door dat verleden. Meer dan ik wil. Dus ik ga door, en ik zoek wat anders. En ik hak een knoop door. Ja, met bibberende knietjes, maar ik doe het wel. Omdat ik eindelijk luister naar dat beschadigde innerlijke kind binnenin. Omdat ik wil groeien. Omdat ik verder wil.
En bevalt het daar niet, dan zoek ik iets anders.
Jullie moeten het zeker niet, zoals hier Benmamma al zegt, laten afhangen van mijn ervaringen. Ieders verhaal is uniek.
Kijk, ik heb niets meer te verliezen. Ik was met groepstherapie bezig, een speciale groep voor traumaverwerking, maar kwam na enkele maanden tot de ontdekking dat het daar met de therapeute zelf allemaal ook niet zo lekker zit. Terwijl ik me daar in eerste instantie heel goed voelde, veel herkenning, steun van de groep. Maar ik ben er trots op dat ik nu heel goed naar mijn gevoel heb geluisterd, dingen heb uitgesproken tegen de therapeute, en ben weggegaan.
Maar ik voel óók dat ik echt nog hulp nodig heb. Ik reageer nog steeds met paniek op bepaalde triggers, en daar wil ik niet oud mee worden zeg maar. Ik wil, of misschien wel beter gezegd, moet er iets mee doen; ik wil rust van binnen, ik wil niet dat steeds dat verleden (en dan heb ik het over jeugdervaringen..) binnensluipt in mijn heden wat nu zo goed zou kunnen zijn, maar wat nog teveel gekleurd wordt door dat verleden. Meer dan ik wil. Dus ik ga door, en ik zoek wat anders. En ik hak een knoop door. Ja, met bibberende knietjes, maar ik doe het wel. Omdat ik eindelijk luister naar dat beschadigde innerlijke kind binnenin. Omdat ik wil groeien. Omdat ik verder wil.
En bevalt het daar niet, dan zoek ik iets anders.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 8 juni 2008 om 11:00
