Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
zondag 8 juni 2008 om 14:36
saartje:
Ik begrijp hel goed dat er allerlei excuses zijn om het niet te doen.
En die excuses kunnen allemaal even waar zijn.
maar ga eens kijken naar de redenen om het WEl te doen.
Begrijp me goed ik wil je niks opdringen enals jij er nog niet aan toe bent dan is dat jouw beslissing.
Je moet het voor niemand doen behalve voor jezelf!!!
Ik herken alleen dat er altijd wel een excuus is om het nu niet te doen.
te druk met werk, vakantie komt eraan, het gaat best wel goed nu, voel me nu juist niet goed en als ik dit erbij doe trek ik het niet............enz enz
laat het alleen niet afhangen van de ervaringen van Elmervrouw.
Daarmee doe je jezelf tekort.Het gaat er niet om of elmervrouw hier goede ervaringen mee krijgt, wat ik natuurlijk wel heel erg hoop!!!
het gaat erom dat jij een fijn leven hebt, zonder steeds met je trauma geconfronteerd te worden.
sterkte en liefs Benmamma
Ik begrijp hel goed dat er allerlei excuses zijn om het niet te doen.
En die excuses kunnen allemaal even waar zijn.
maar ga eens kijken naar de redenen om het WEl te doen.
Begrijp me goed ik wil je niks opdringen enals jij er nog niet aan toe bent dan is dat jouw beslissing.
Je moet het voor niemand doen behalve voor jezelf!!!
Ik herken alleen dat er altijd wel een excuus is om het nu niet te doen.
te druk met werk, vakantie komt eraan, het gaat best wel goed nu, voel me nu juist niet goed en als ik dit erbij doe trek ik het niet............enz enz
laat het alleen niet afhangen van de ervaringen van Elmervrouw.
Daarmee doe je jezelf tekort.Het gaat er niet om of elmervrouw hier goede ervaringen mee krijgt, wat ik natuurlijk wel heel erg hoop!!!
het gaat erom dat jij een fijn leven hebt, zonder steeds met je trauma geconfronteerd te worden.
sterkte en liefs Benmamma
zondag 8 juni 2008 om 21:26
[quote]:
Elmervrouw!!! gweldig!!! dapper en goed van je dat je er voor gaat!!!!
Mormeltje: Wat houd je tegen?
en wat als bv Elmervrouw minder goed ervaringen heeft.......ga je dan niet? en wel goed ga je dan wel?
Waarom lat je het afhangen van haar ervaringen?
Ik begrijp dondersgoed dat het heeeeeeeeeeel moeilijk is.
Bij mij was er ook 20 jaar overheen gegaan.
Ben gewoon verschrikkelijk ban g dat het bij mij weer NIET helpt en ik weer terug bij af ben.
Nou ja,mss ook wel kop in het zand gedrag maar het lijkt me zo klote om weer alles te moeten herbeleven,want ik geloof dat dat is wat je moet toch?
Teruggaan naar die gebeurtenis,en ik heb begrepen als je al niet zo lekker in je vel zit dat dat juist niet goed is.
Kortom,wil eigenlijk weten hoe heftig het is.
Het is niet de enige kutervaring die ik heb dus wil echt niet alles overhoop halen nu ik alles "even op een rijtje" heb.
Klein kind die mijn zorg nog volledig nodig heeft en geen moeder die over de rooie is door zo,n therapie ,dat kan nu even niet.
zij is mijn prioriteit nu,vandaar dat ik even elmervrouw afwacht
En verder is mijn leven op dit moment prima hoor,alleen die scherpe kantjes zou ik er wel af willen halen alleen moet de tijd daar rijp vooor zijn denk ik.
Maar neemt hoe dan ook niet weg dat ik verschrikkelijk nieuwsgierig ben naar de ervaringen van anderen.....
Elmervrouw!!! gweldig!!! dapper en goed van je dat je er voor gaat!!!!
Mormeltje: Wat houd je tegen?
en wat als bv Elmervrouw minder goed ervaringen heeft.......ga je dan niet? en wel goed ga je dan wel?
Waarom lat je het afhangen van haar ervaringen?
Ik begrijp dondersgoed dat het heeeeeeeeeeel moeilijk is.
Bij mij was er ook 20 jaar overheen gegaan.
Ben gewoon verschrikkelijk ban g dat het bij mij weer NIET helpt en ik weer terug bij af ben.
Nou ja,mss ook wel kop in het zand gedrag maar het lijkt me zo klote om weer alles te moeten herbeleven,want ik geloof dat dat is wat je moet toch?
Teruggaan naar die gebeurtenis,en ik heb begrepen als je al niet zo lekker in je vel zit dat dat juist niet goed is.
Kortom,wil eigenlijk weten hoe heftig het is.
Het is niet de enige kutervaring die ik heb dus wil echt niet alles overhoop halen nu ik alles "even op een rijtje" heb.
Klein kind die mijn zorg nog volledig nodig heeft en geen moeder die over de rooie is door zo,n therapie ,dat kan nu even niet.
zij is mijn prioriteit nu,vandaar dat ik even elmervrouw afwacht
En verder is mijn leven op dit moment prima hoor,alleen die scherpe kantjes zou ik er wel af willen halen alleen moet de tijd daar rijp vooor zijn denk ik.
Maar neemt hoe dan ook niet weg dat ik verschrikkelijk nieuwsgierig ben naar de ervaringen van anderen.....
maandag 9 juni 2008 om 13:57
Elmervrouw; ik weet het. Het gaat ook om mij. Dat is ook het lastige, ik ben beter in dit soort dingen als het om een ander gaat.
Wat me tegenhoudt? Denk een beetje angst voor wat het met me zal doen. Ook wel een gevoel van falen als ik heel eerlijk ben. Omdat ik ergens vind dat ik het alleen moet kunnen doen. En dat ik er na al die tijd wel overheen moet zijn. Stukje schaamte ook wel. Niet over het gebeuren zelf, maar over hoe ik ermee om ben gegaan. Of beter gezegd niet mee om ben gegaan.
Verstandelijk weet ik wel dat het onzin is om zo te denken, maar mijn gevoel denkt daar soms anders over.
Benmamma; ja, excuses verzinnen ben ik erg goed in. Komt nu even niet uit, te druk op het werk, gaat eigenlijk best heel goed nu dus waarom zou ik, etc. En het gaat eigenlijk ook wel goed, ben erg blij met mijn leventje. Maar weet ook dat het nog wat beter kan, dat ik op bepaalde vlakken verder kan komen als ik er wel wat mee doe.
Als ik dit weet waarom doe ik het dan niet gewoon? Dan kom ik weer uit op het eerste deel van dit bericht. Dat houdt mij nu nog tegen.
Maar bedankt voor jullie reacties. En wie weet geef ik mezelf binnenkort wel een schop onder mijn kont en ga ik er wat mee doen.
Wat me tegenhoudt? Denk een beetje angst voor wat het met me zal doen. Ook wel een gevoel van falen als ik heel eerlijk ben. Omdat ik ergens vind dat ik het alleen moet kunnen doen. En dat ik er na al die tijd wel overheen moet zijn. Stukje schaamte ook wel. Niet over het gebeuren zelf, maar over hoe ik ermee om ben gegaan. Of beter gezegd niet mee om ben gegaan.
Verstandelijk weet ik wel dat het onzin is om zo te denken, maar mijn gevoel denkt daar soms anders over.
Benmamma; ja, excuses verzinnen ben ik erg goed in. Komt nu even niet uit, te druk op het werk, gaat eigenlijk best heel goed nu dus waarom zou ik, etc. En het gaat eigenlijk ook wel goed, ben erg blij met mijn leventje. Maar weet ook dat het nog wat beter kan, dat ik op bepaalde vlakken verder kan komen als ik er wel wat mee doe.
Als ik dit weet waarom doe ik het dan niet gewoon? Dan kom ik weer uit op het eerste deel van dit bericht. Dat houdt mij nu nog tegen.
Maar bedankt voor jullie reacties. En wie weet geef ik mezelf binnenkort wel een schop onder mijn kont en ga ik er wat mee doen.
maandag 9 juni 2008 om 17:51
maandag 9 juni 2008 om 19:00
Tuurlijk kijk je er niet naar uit, zal ook vast niet makkelijk zijn. Hopelijk zal het je wel wat op gaan leveren.
Maar zie je er heel erg tegenop om ermee te beginnen of is het vooral ook opluchting dat je die stap gezet hebt?
Ik weet eigenlijk ook wel dat het nodig is. Dat het mijn leven uiteindelijk een stukje beter en makkelijker zal maken, ondanks de pijn waar je dan misschien even doorheen moet.
Ik ben in elk geval weer even aan het denken gezet.
Maar zie je er heel erg tegenop om ermee te beginnen of is het vooral ook opluchting dat je die stap gezet hebt?
Ik weet eigenlijk ook wel dat het nodig is. Dat het mijn leven uiteindelijk een stukje beter en makkelijker zal maken, ondanks de pijn waar je dan misschien even doorheen moet.
Ik ben in elk geval weer even aan het denken gezet.
dinsdag 10 juni 2008 om 10:47
Ik kijk ernaar uit, maar tegelijkertijd zie ik er tegenop. Wéér dingen moeten vertellen, en eerdere therapieën die vervelend afliepen (therapeut ging weg, nieuwe ook, enz...), dat betekent wel dat ik moet zoeken naar vertrouwen.
Maar ik waag het erop. Ik heb er zoveel goeds over gehoord, dat trekt me echt over de streep.
Ach, denk ook dat dit alles er gewoon bijhoort. Niemand gaat tenslotte voor zijn lol naar een therapeut of hulpverlener.
Maar ik waag het erop. Ik heb er zoveel goeds over gehoord, dat trekt me echt over de streep.
Ach, denk ook dat dit alles er gewoon bijhoort. Niemand gaat tenslotte voor zijn lol naar een therapeut of hulpverlener.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 10 juni 2008 om 11:48
dinsdag 10 juni 2008 om 17:03
EMDR heeft mij erg geholpen.
Het zorgt ervoor dat herinneringen die onder stress anders zijn opgeslagen dan reguliere herinneringen in je hoofd worden verplaatst. Het heen en weer gaan van de ogen, of zoals bij mij, het afwisselen van geluid tussen je linker en je rechter oor zorgen voor een optimale samenwerking tussen je linker en je rechter hersenhelft.
Herinneringen uit een trauma kunnen, omdat ze op een verkeerde plaats terecht zijn gekomen, onverwerkbaar zijn. Door EMDR worden ze gekoppeld aan het juiste stukje van je brein en is dit dus wel mogelijk.
In mijn administratieve systeem gingen de herinneringen daarmee van een donkere archieflade met een slot erop naar mijn in box (om het maar eens even plastisch te zeggen
). Van daaruit vielen ze dus wel te verwerken, maar dat moest ik vervolgens dus nog wèl doen.
Zonder EMDR denk ik niet dat ik ooit aan verwerking had kunnen beginnen. En zonder die verwerking liep mijn leven steeds verder in de soep. Dus ik ben heel erg blij dat ik het heb gedaan. Maar ik ben wel heel, héél, hééééél erg verdrietig geweest van de herinneringen waar ik opeens 'echt' toegang toe had.
Veel succes voor je vriendin. Lief dat je haar helpt.
Het zorgt ervoor dat herinneringen die onder stress anders zijn opgeslagen dan reguliere herinneringen in je hoofd worden verplaatst. Het heen en weer gaan van de ogen, of zoals bij mij, het afwisselen van geluid tussen je linker en je rechter oor zorgen voor een optimale samenwerking tussen je linker en je rechter hersenhelft.
Herinneringen uit een trauma kunnen, omdat ze op een verkeerde plaats terecht zijn gekomen, onverwerkbaar zijn. Door EMDR worden ze gekoppeld aan het juiste stukje van je brein en is dit dus wel mogelijk.
In mijn administratieve systeem gingen de herinneringen daarmee van een donkere archieflade met een slot erop naar mijn in box (om het maar eens even plastisch te zeggen
). Van daaruit vielen ze dus wel te verwerken, maar dat moest ik vervolgens dus nog wèl doen.Zonder EMDR denk ik niet dat ik ooit aan verwerking had kunnen beginnen. En zonder die verwerking liep mijn leven steeds verder in de soep. Dus ik ben heel erg blij dat ik het heb gedaan. Maar ik ben wel heel, héél, hééééél erg verdrietig geweest van de herinneringen waar ik opeens 'echt' toegang toe had.
Veel succes voor je vriendin. Lief dat je haar helpt.
woensdag 11 juni 2008 om 19:02
Dank je Sprankelend, voor je uitleg. Het dringt alleen nu niet zo door (ik ga het later nog eens met echte aandacht lezen) want ik had vandaag een situatie waardoor ik weer eens heel erg zeker weet waarom ik dit ga doen. Zal hier niet in herhaling vervallen, zie mijn eigen topic.
Het is zo hard nodig!!
Het is zo hard nodig!!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 12 juni 2008 om 14:53
Vanmorgen verwijsbriefje bij mijn ha gehaald. Hij kende de betreffende psycholoog ook, persoonlijk en van ervaringen van mensen, en had er een heel goede indruk van. Dat geeft mij wel nog extra vertrouwen, moet ik zeggen.
Ik kan me bij de uitleg over EMDR nog niet zoveel voorstellen, eerlijk gezegd. Maar goed, ik ga het wel ondervinden
Ik kan me bij de uitleg over EMDR nog niet zoveel voorstellen, eerlijk gezegd. Maar goed, ik ga het wel ondervinden
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 17 juni 2008 om 18:15
woensdag 18 juni 2008 om 21:17
Mijn ervaring met EMDR is ook erg positief.. het helpt echt om dingen te verwerken en een plek te kunnen geven. Wel heb ik gemerkt dat het vrij pittig is en het is verstandig om de rest van de dag niks meer te plannen. Doordat je zo druk bezig bent om je trauma een plek te geven wordt je erg moe en ik had ook last van hoofdpijn 's avonds. Maar dat was het dubbel en dwars waard hoor!!
woensdag 18 juni 2008 om 21:22
Begrijp ik het goed dat die angst niet zozeer met de man zelf te maken had, maar dat hij je ergens aan (of aan iemand) deed denken waardoor je bang werd?
Die opmerking doet mij, als ik het zo lees, direct denken aan een grapje en niet aan een serieuze examenvraag. Waarschijnlijk zou je het wel als een grapje hebben gezien als het een vrouw was geweest?
Maar kan mij voorstellen dat je door de angst niets meer van het examen bakte. Heeft hij iets gemerkt van jouw angst of weet je dat niet?
Begrijp wel steeds beter waarom je voor EMDR kiest. Blijkbaar is er iets (soortgelijk aan titel van dit topic?) wat je linkt met andere mensen en situaties. Als ik het allemaal goed begrijp tenminste.
Die opmerking doet mij, als ik het zo lees, direct denken aan een grapje en niet aan een serieuze examenvraag. Waarschijnlijk zou je het wel als een grapje hebben gezien als het een vrouw was geweest?
Maar kan mij voorstellen dat je door de angst niets meer van het examen bakte. Heeft hij iets gemerkt van jouw angst of weet je dat niet?
Begrijp wel steeds beter waarom je voor EMDR kiest. Blijkbaar is er iets (soortgelijk aan titel van dit topic?) wat je linkt met andere mensen en situaties. Als ik het allemaal goed begrijp tenminste.
donderdag 19 juni 2008 om 08:47
Ik heb geen idee of die man iets van mijn angst heeft gemerkt, ik was té afgesloten van alles, ik zag gewoon niet meer helder!
Je begrijpt het goed. Het heeft alles te maken met mijn jeugd en heel grote angst voor mijn vader.
Misschien was het ook gewoon maar een grapje, bedoeld om het ijs te breken.. maar ik had het gewoon niet door.
Zo grijpt het verleden steeds weer om zich heen in het heden, en daar wil ik onderhand wel eens echt vanaf!!
Je begrijpt het goed. Het heeft alles te maken met mijn jeugd en heel grote angst voor mijn vader.
Misschien was het ook gewoon maar een grapje, bedoeld om het ijs te breken.. maar ik had het gewoon niet door.
Zo grijpt het verleden steeds weer om zich heen in het heden, en daar wil ik onderhand wel eens echt vanaf!!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 19 juni 2008 om 10:24
Als je er zo tegenaan blijft lopen in het dagelijks leven is het inderdaad goed om daar nu wat aan te doen. Ik houd er nooit zo van om teveel terug te kijken naar het verleden, maar de realiteit is dat je soms wel moet. Juist om verder te komen in het heden.
Maar zie je er nu alweer tegenop dat het misschien met je examen volgende week weer kan gebeuren? Of ben je er nu wat meer op voorbereid, voor zover je voorbereid kan zijn.
Ik heb net eens gekeken op de site van EMDR. Het wordt soms een beetje voorgesteld als wondermiddel waardoor je zo van je trauma's af bent. Maar dat ligt toch wel iets complexer en is natuurlijk afhankelijk van de aard van het trauma.
Weet je zelf eigenlijk goed wat het inhoudt of stap je er onbevangen in?
Maar zie je er nu alweer tegenop dat het misschien met je examen volgende week weer kan gebeuren? Of ben je er nu wat meer op voorbereid, voor zover je voorbereid kan zijn.
Ik heb net eens gekeken op de site van EMDR. Het wordt soms een beetje voorgesteld als wondermiddel waardoor je zo van je trauma's af bent. Maar dat ligt toch wel iets complexer en is natuurlijk afhankelijk van de aard van het trauma.
Weet je zelf eigenlijk goed wat het inhoudt of stap je er onbevangen in?
donderdag 19 juni 2008 om 15:00
Vanmorgen heb ik een goed gesprek gehad met mijn reïntegratiecoach (die begeleiding loopt gelukkig nog een paar maanden door, ook al heb ik nu dan werk) en hij heeft goede dingen gezegd. Hij weet, na anderhalf jaar, natuurlijk ook precies mijn 'zwakke punten'. Het heeft me goed gedaan om het erover te kunnen hebben, ook over situaties uit het werk. Op een gegeven moment ben ik in tranen uitgebarsten, omdat hij zó de vinger op de zere plek weet te leggen. En om dan te ervaren dat iemand menselijk reageert en niet zoals vroeger...
Belangrijk iets voor mij: ik moet mensen van hun voetstuk afhalen. Ik maak ze groter dan ze zijn. Zowel baas, collega's als zo'n examinator. Tja, en dit komt wel vanuit het verleden.
Ik denk dat ik nu wel beter voorbereid ben op het examen. Door de ervaring van vorige keer, en door het gesprek van vandaag. (En wat de EMDR betreft: ik heb wel een beeld van wat het inhoudt, maar in wondermiddelen geloof ik sowieso allang niet meer; je moet toch zelf aan de slag blijven!)
Belangrijk iets voor mij: ik moet mensen van hun voetstuk afhalen. Ik maak ze groter dan ze zijn. Zowel baas, collega's als zo'n examinator. Tja, en dit komt wel vanuit het verleden.
Ik denk dat ik nu wel beter voorbereid ben op het examen. Door de ervaring van vorige keer, en door het gesprek van vandaag. (En wat de EMDR betreft: ik heb wel een beeld van wat het inhoudt, maar in wondermiddelen geloof ik sowieso allang niet meer; je moet toch zelf aan de slag blijven!)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 19 juni 2008 om 16:57
Heey Elmervrouw,
Heb met belangstelling, je verhaal gelezen over je examen.
herken er een hoop in alleen is het nu voorbij sinds de emdr.
Grappig dat je ook, net als ik bij een re integratie buro zit.
Zo te horen goed ervaringen.
Ook bij ons gaan veel mensen de taxi wereld in, en ook bij on
s zakken er veel de eerste keer.
Jammer dat je het er niet voor kunt doen........
En wat iemand anders ook schreef: hou de rest van de dag vrij want je lichaam, vooral de hersenen zijn keihard aan het werk om het letterlijk een plekje te geven.
Bij mij was het nog geen uur maar ik was totall loss.
suuces meid, komt allemaal goed!!!
Heb met belangstelling, je verhaal gelezen over je examen.
herken er een hoop in alleen is het nu voorbij sinds de emdr.
Grappig dat je ook, net als ik bij een re integratie buro zit.
Zo te horen goed ervaringen.
Ook bij ons gaan veel mensen de taxi wereld in, en ook bij on
s zakken er veel de eerste keer.
Jammer dat je het er niet voor kunt doen........
En wat iemand anders ook schreef: hou de rest van de dag vrij want je lichaam, vooral de hersenen zijn keihard aan het werk om het letterlijk een plekje te geven.
Bij mij was het nog geen uur maar ik was totall loss.
suuces meid, komt allemaal goed!!!
