Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
woensdag 11 februari 2009 om 00:02
quote:iry schreef op 10 februari 2009 @ 23:57:
.
De komisch noot was dat na de overwinning we als eerste een pakje sigaretten gingen kopen....as if!!
(vandaag zou ik stoppen..de hele dag niet gerookt maar vanavond mijn vader gebelt of hij een pakje sigaretten voor mij wilde kopen,zwak hè)
Dan moet het zeker over ons gegaan zijn ja.
Lief dat het met me deelt! Maar wel een enge droom..
Ik heb ook weleens over jou gedroomd. Heb ik je toch verteld?
.
De komisch noot was dat na de overwinning we als eerste een pakje sigaretten gingen kopen....as if!!
(vandaag zou ik stoppen..de hele dag niet gerookt maar vanavond mijn vader gebelt of hij een pakje sigaretten voor mij wilde kopen,zwak hè)
Dan moet het zeker over ons gegaan zijn ja.
Lief dat het met me deelt! Maar wel een enge droom..
Ik heb ook weleens over jou gedroomd. Heb ik je toch verteld?
woensdag 11 februari 2009 om 00:03
quote:claire123 schreef op 10 februari 2009 @ 23:55:
Lief dat je dat zegt Ier!!
Het heeft zeker nut! Tis alleen kwa energie soms topsport..
Maar dat hoef ik jou idd niet uit te leggen...
Daarom hoop ik ook dat je wel in contact komt met deze vorm van therapie én dat het wat voor je is natuurlijk. Als jou eerdere therapie ervaringen lijken op die van mij...zul jij waarschijnlijk ook verbaast zijn van de andere en veel beter te behapstukken aanpak die ze hier hanteren....
Zelf heb ik nu veel vrouwen gesproken die dezelfde soort therapie als mij hebben gehad en ook zij zijn erg blij met deze plek...vorm.
Ik gun het je zo!!!
Ik hoop het ook Claire.
Ik trek mij ook een beetje op aan jou ervaring.
En ik meen het zo oprecht dat je nu eindelijk de goede weg loopt.
Daar waar de zon schijnt.
Lief dat je dat zegt Ier!!
Het heeft zeker nut! Tis alleen kwa energie soms topsport..
Maar dat hoef ik jou idd niet uit te leggen...
Daarom hoop ik ook dat je wel in contact komt met deze vorm van therapie én dat het wat voor je is natuurlijk. Als jou eerdere therapie ervaringen lijken op die van mij...zul jij waarschijnlijk ook verbaast zijn van de andere en veel beter te behapstukken aanpak die ze hier hanteren....
Zelf heb ik nu veel vrouwen gesproken die dezelfde soort therapie als mij hebben gehad en ook zij zijn erg blij met deze plek...vorm.
Ik gun het je zo!!!
Ik hoop het ook Claire.
Ik trek mij ook een beetje op aan jou ervaring.
En ik meen het zo oprecht dat je nu eindelijk de goede weg loopt.
Daar waar de zon schijnt.
woensdag 11 februari 2009 om 00:11
woensdag 11 februari 2009 om 00:18
quote:Sterretjee schreef op 11 februari 2009 @ 00:11:
He Wurm!
Gezellig, dat fladderen! Je hoeft ook niks zinnigs te zeggen. Kan me voorstellen dat je een beetje leeg en op bent.
Zullen we samen onzinnig zijn?
Heb trouwens gemerkt dat het behoorlijk stoffig is onder dat bureau. Dus als je het niet erg vindt waag ik me daar niet aan.
Stoffig? Ik heb me daar gister een rotje gestofzuigd èn gedweild. Kreeg me daar nog een staande ovatie voor ook!
*murmelt nog wat na*
Stoffig... Stoffig jezelluf!
He Wurm!
Gezellig, dat fladderen! Je hoeft ook niks zinnigs te zeggen. Kan me voorstellen dat je een beetje leeg en op bent.
Zullen we samen onzinnig zijn?
Heb trouwens gemerkt dat het behoorlijk stoffig is onder dat bureau. Dus als je het niet erg vindt waag ik me daar niet aan.
Stoffig? Ik heb me daar gister een rotje gestofzuigd èn gedweild. Kreeg me daar nog een staande ovatie voor ook!
*murmelt nog wat na*
Stoffig... Stoffig jezelluf!
woensdag 11 februari 2009 om 00:31
quote:Sterretjee schreef op 11 februari 2009 @ 00:28:
Oke fijn. Zal morgen even komen checken of alles er nog spik en span uitziet.
Vind mijn dekentje nu fijner namelijk.
Ik sleep mijn (lappen)dekentje gewoon mee onder t buro.
Lekker veilig joh. Jammer dat kat niet meer in de buurt durft te komen, anders was het nog gezellig geweest ook.
Oke fijn. Zal morgen even komen checken of alles er nog spik en span uitziet.
Vind mijn dekentje nu fijner namelijk.
Ik sleep mijn (lappen)dekentje gewoon mee onder t buro.
Lekker veilig joh. Jammer dat kat niet meer in de buurt durft te komen, anders was het nog gezellig geweest ook.
woensdag 11 februari 2009 om 00:41
woensdag 11 februari 2009 om 00:47
Lieve schatten, Ik ben net toch onder het buro vandaan geklommen. Moet toch maar eens naar bed namelijk, en ik vrees morgen een verschrikkelijk stijve nek als ik daar benee in slaap val.
Hoef morgen alleen maar de ochtend te werken, therapiemiddag vervalt. Verdenk Peuter ervan dat ze het net zo uitzichtloos vind als ik.
Nee grapje. Maar heb wel de zenuwen dat ze zwanger is. Blijft toch altijd lullig dat je dat soort dingen niet gewoon na kan vragen.
Maarre, ik ga beginnen aan bed-ritueel, met een beetje mazzel kan ik me binnen een kwartiertje van jullie losweken
Hoef morgen alleen maar de ochtend te werken, therapiemiddag vervalt. Verdenk Peuter ervan dat ze het net zo uitzichtloos vind als ik.
Nee grapje. Maar heb wel de zenuwen dat ze zwanger is. Blijft toch altijd lullig dat je dat soort dingen niet gewoon na kan vragen.
Maarre, ik ga beginnen aan bed-ritueel, met een beetje mazzel kan ik me binnen een kwartiertje van jullie losweken
