Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
dinsdag 10 februari 2009 om 22:31
quote:Wurmpje schreef op 10 februari 2009 @ 17:38:
Ik ben er ook nog, maar probeerde het merkje op mn bureau te vinden.
Helaas, geen ikea.
Een van de weinige erfstukken die ik uit mn ouderlijk huis meegesleept heb. Echt merkloos.
En dat geweten?
Dat ik mezelf altijd wil vergelijken met 'normale' mensen. En me dan zo nutteloos voel.
Maar jij bent dus ook van de rustige dagen?
Lieve schat wat is normaal?
En ja, dat vergelijken. Blehh.. Doodmoe maak je jezelf daar mee. Maar stop dr maar es mee.
Pas totdat je echt geaccepteerd hebt dat je gewoon iets kwetsbaarder bent dan 'normale' mensen, dat je kan accepteren dat je je energie op de juiste manier moet verspreiden en datgene wat je zoveel energie kost overboord gooit.. dan krijg je denk ik pas weer een beetje rust en acceptatie. Maar acceptatie.. Wat is dat fucking moeilijk. Hoe kan je jezelf nou accepteren als je niet weet hoe je van jezelf houden moet..
Zo, dit was weer een van mijn vele hersenspinsels.
Ow en ja, op dit moment leid ik een heerlijk nutteloos leven!
Meer kan ik ook geloof ik op 't moment niet handelen.
Willen jullie eens ophouden met al die lollies! Kind, dat kost je al je tandglazuur.
Ik ben er ook nog, maar probeerde het merkje op mn bureau te vinden.
Helaas, geen ikea.
Een van de weinige erfstukken die ik uit mn ouderlijk huis meegesleept heb. Echt merkloos.
En dat geweten?
Dat ik mezelf altijd wil vergelijken met 'normale' mensen. En me dan zo nutteloos voel.
Maar jij bent dus ook van de rustige dagen?
Lieve schat wat is normaal?
En ja, dat vergelijken. Blehh.. Doodmoe maak je jezelf daar mee. Maar stop dr maar es mee.
Pas totdat je echt geaccepteerd hebt dat je gewoon iets kwetsbaarder bent dan 'normale' mensen, dat je kan accepteren dat je je energie op de juiste manier moet verspreiden en datgene wat je zoveel energie kost overboord gooit.. dan krijg je denk ik pas weer een beetje rust en acceptatie. Maar acceptatie.. Wat is dat fucking moeilijk. Hoe kan je jezelf nou accepteren als je niet weet hoe je van jezelf houden moet..
Zo, dit was weer een van mijn vele hersenspinsels.
Ow en ja, op dit moment leid ik een heerlijk nutteloos leven!
Meer kan ik ook geloof ik op 't moment niet handelen.
Willen jullie eens ophouden met al die lollies! Kind, dat kost je al je tandglazuur.
dinsdag 10 februari 2009 om 22:33
quote:saartje1980 schreef op 10 februari 2009 @ 19:11:
[...]
Dank je, Sterretjee, lief van je!
Hoe is het met jou?
Vind het fijn om hier zo af en toe wat steun, herkenning en gezelligheid te halen. Heb ik erg nodig op het moment, aangezien mijn nutteloze leven.
Hoop dat het goed komt met de afspraken op je werk en dat je goed voor jezelf zorgt! Hoe was je dag vandaag?
[...]
Dank je, Sterretjee, lief van je!
Hoe is het met jou?
Vind het fijn om hier zo af en toe wat steun, herkenning en gezelligheid te halen. Heb ik erg nodig op het moment, aangezien mijn nutteloze leven.
Hoop dat het goed komt met de afspraken op je werk en dat je goed voor jezelf zorgt! Hoe was je dag vandaag?
dinsdag 10 februari 2009 om 22:43
Wilde nog even wat kwijt.
Op dit topic zitten de meest sterke, lieve maar ook de meest kwetsbare mensen. Ik denk dat bijna een ieder die hier mee schrijft (including me), acceptatie nodig heeft.
Er gewoon willen zijn.
Zich gewoon belangrijk wil voelen.
Heb jullie stukjes gevolgd over het soms misschien forceerd op iemand reageren. Omdat je niemand wil missen. Omdat we allemaal zo bezig zijn met het pleasen van elkaar. We willen allemaal zo het gevoel hebben dat we veel waard zijn. We willen dit het liefst van een ander horen. Steeds maar weer bevestiging vragen uit onzekerheid.
En dat willen pleasen klinkt in deze context negatief maar zo bedoel ik het niet. Ik begrijp het. Ik ben er van overtuigd namelijk dat alles dubbel en dwars gemeend is!
We zijn hier ontzettend met elkaar begaan. We leven met elkaar mee. Laten we dit alsjeblieft onthouden. Ook al reageert de een soms meer op de ander, dit zal altijd voorkomen.
Pak je eigen rust, en voel je alsjeblieft niet verplicht om hier te schrijven.
Hee, het moet wel leuk blijven!!
Ik merk dat ik er niet zo goed uit kom met dit verhaal, maar hoop dat jullie begrijpen waar ongeveer de clou ligt.
Misschien is het uit eigen onzekerheid. Want ik, die nieuwe, wil me altijd weer zo graag bewijzen. Maar dat hoeft niet.. je mag er zijn Sterretje.
Nee, haha leuk geprobeerd.
Ik stop!
Op dit topic zitten de meest sterke, lieve maar ook de meest kwetsbare mensen. Ik denk dat bijna een ieder die hier mee schrijft (including me), acceptatie nodig heeft.
Er gewoon willen zijn.
Zich gewoon belangrijk wil voelen.
Heb jullie stukjes gevolgd over het soms misschien forceerd op iemand reageren. Omdat je niemand wil missen. Omdat we allemaal zo bezig zijn met het pleasen van elkaar. We willen allemaal zo het gevoel hebben dat we veel waard zijn. We willen dit het liefst van een ander horen. Steeds maar weer bevestiging vragen uit onzekerheid.
En dat willen pleasen klinkt in deze context negatief maar zo bedoel ik het niet. Ik begrijp het. Ik ben er van overtuigd namelijk dat alles dubbel en dwars gemeend is!
We zijn hier ontzettend met elkaar begaan. We leven met elkaar mee. Laten we dit alsjeblieft onthouden. Ook al reageert de een soms meer op de ander, dit zal altijd voorkomen.
Pak je eigen rust, en voel je alsjeblieft niet verplicht om hier te schrijven.
Hee, het moet wel leuk blijven!!
Ik merk dat ik er niet zo goed uit kom met dit verhaal, maar hoop dat jullie begrijpen waar ongeveer de clou ligt.
Misschien is het uit eigen onzekerheid. Want ik, die nieuwe, wil me altijd weer zo graag bewijzen. Maar dat hoeft niet.. je mag er zijn Sterretje.
Nee, haha leuk geprobeerd.
Ik stop!
dinsdag 10 februari 2009 om 22:44
quote:Sterretjee schreef op 10 februari 2009 @ 22:33:
[...]
Vind het fijn om hier zo af en toe wat steun, herkenning en gezelligheid te halen. Heb ik erg nodig op het moment, aangezien mijn nutteloze leven.
Hoop dat het goed komt met de afspraken op je werk en dat je goed voor jezelf zorgt! Hoe was je dag vandaag?Eens! Met alles wat je schrijft..
[...]
Vind het fijn om hier zo af en toe wat steun, herkenning en gezelligheid te halen. Heb ik erg nodig op het moment, aangezien mijn nutteloze leven.
Hoop dat het goed komt met de afspraken op je werk en dat je goed voor jezelf zorgt! Hoe was je dag vandaag?Eens! Met alles wat je schrijft..
dinsdag 10 februari 2009 om 23:12
dinsdag 10 februari 2009 om 23:14
quote:Sterretjee schreef op 10 februari 2009 @ 22:43:
Wilde nog even wat kwijt.
Op dit topic zitten de meest sterke, lieve maar ook de meest kwetsbare mensen. Ik denk dat bijna een ieder die hier mee schrijft (including me), acceptatie nodig heeft.
Er gewoon willen zijn.
Zich gewoon belangrijk wil voelen.
Heb jullie stukjes gevolgd over het soms misschien forceerd op iemand reageren. Omdat je niemand wil missen. Omdat we allemaal zo bezig zijn met het pleasen van elkaar. We willen allemaal zo het gevoel hebben dat we veel waard zijn. We willen dit het liefst van een ander horen. Steeds maar weer bevestiging vragen uit onzekerheid.
En dat willen pleasen klinkt in deze context negatief maar zo bedoel ik het niet. Ik begrijp het. Ik ben er van overtuigd namelijk dat alles dubbel en dwars gemeend is!
We zijn hier ontzettend met elkaar begaan. We leven met elkaar mee. Laten we dit alsjeblieft onthouden. Ook al reageert de een soms meer op de ander, dit zal altijd voorkomen.
Pak je eigen rust, en voel je alsjeblieft niet verplicht om hier te schrijven.
Hee, het moet wel leuk blijven!!
Ik merk dat ik er niet zo goed uit kom met dit verhaal, maar hoop dat jullie begrijpen waar ongeveer de clou ligt.
Misschien is het uit eigen onzekerheid. Want ik, die nieuwe, wil me altijd weer zo graag bewijzen. Maar dat hoeft niet.. je mag er zijn Sterretje.
Nee, haha leuk geprobeerd.
Ik stop!
Prachtig gesproken sterretjee.
Wilde nog even wat kwijt.
Op dit topic zitten de meest sterke, lieve maar ook de meest kwetsbare mensen. Ik denk dat bijna een ieder die hier mee schrijft (including me), acceptatie nodig heeft.
Er gewoon willen zijn.
Zich gewoon belangrijk wil voelen.
Heb jullie stukjes gevolgd over het soms misschien forceerd op iemand reageren. Omdat je niemand wil missen. Omdat we allemaal zo bezig zijn met het pleasen van elkaar. We willen allemaal zo het gevoel hebben dat we veel waard zijn. We willen dit het liefst van een ander horen. Steeds maar weer bevestiging vragen uit onzekerheid.
En dat willen pleasen klinkt in deze context negatief maar zo bedoel ik het niet. Ik begrijp het. Ik ben er van overtuigd namelijk dat alles dubbel en dwars gemeend is!
We zijn hier ontzettend met elkaar begaan. We leven met elkaar mee. Laten we dit alsjeblieft onthouden. Ook al reageert de een soms meer op de ander, dit zal altijd voorkomen.
Pak je eigen rust, en voel je alsjeblieft niet verplicht om hier te schrijven.
Hee, het moet wel leuk blijven!!
Ik merk dat ik er niet zo goed uit kom met dit verhaal, maar hoop dat jullie begrijpen waar ongeveer de clou ligt.
Misschien is het uit eigen onzekerheid. Want ik, die nieuwe, wil me altijd weer zo graag bewijzen. Maar dat hoeft niet.. je mag er zijn Sterretje.
Nee, haha leuk geprobeerd.
Ik stop!
Prachtig gesproken sterretjee.
dinsdag 10 februari 2009 om 23:17
Ook nu weer helemaal met je eens Sterretje!
Maak ik me wel makkelijk vanaf zo he...
Maar wat je schrijft is duidelijk en vooral ook waar!
Je bent een lieverd en ik lees altijd graag je reacties. Je bent heel attent vind ik. Dat waardeer ik, misschien ook wel omdat ik dat zelf ook graag zou willen maar dat vaak niet voor elkaar krijg.
voor jou!
Maak ik me wel makkelijk vanaf zo he...
Maar wat je schrijft is duidelijk en vooral ook waar!
Je bent een lieverd en ik lees altijd graag je reacties. Je bent heel attent vind ik. Dat waardeer ik, misschien ook wel omdat ik dat zelf ook graag zou willen maar dat vaak niet voor elkaar krijg.
voor jou!
dinsdag 10 februari 2009 om 23:27
Lieve Ev.
Wat een open post van je en ontzettend dapper dat je dat opschrijft,want het is nogal wat om toe te geven,het diepst van je ziel.
Ik weet niet goed wat ik kan zeggen om een beetje twijfel te gaan zaaien bij je,over jezelf..wat je waard bent.
Ik kan je nu de hemel in prijzen,je overladen met complimenten,
Al is het dan ook ech gemeend van mij,het komt toch niet binnen.
Dus ik weet het niet ev,
Jou post..ik huil erom.
Ik heb hem al een uur geleden gelezen en alleen maar eraan gedacht.
Het maakt mij boos en verdrietig dat iemand zoals jij,waar geen greintje kwaad in te vinden is, zo over zichzelf denkt.
Dat mag niet Ev,maar wat kan ik doen?
Ik kom maar weer met die stomme knuffel...shit,ik zit in het verkeerde venster.
Bedenk hier een hele grote knuffel.
Wat een open post van je en ontzettend dapper dat je dat opschrijft,want het is nogal wat om toe te geven,het diepst van je ziel.
Ik weet niet goed wat ik kan zeggen om een beetje twijfel te gaan zaaien bij je,over jezelf..wat je waard bent.
Ik kan je nu de hemel in prijzen,je overladen met complimenten,
Al is het dan ook ech gemeend van mij,het komt toch niet binnen.
Dus ik weet het niet ev,
Jou post..ik huil erom.
Ik heb hem al een uur geleden gelezen en alleen maar eraan gedacht.
Het maakt mij boos en verdrietig dat iemand zoals jij,waar geen greintje kwaad in te vinden is, zo over zichzelf denkt.
Dat mag niet Ev,maar wat kan ik doen?
Ik kom maar weer met die stomme knuffel...shit,ik zit in het verkeerde venster.
Bedenk hier een hele grote knuffel.
