Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
vrijdag 13 februari 2009 om 00:06
quote:iry schreef op 13 februari 2009 @ 00:03:
O ja!! je bent naar de kapper geweest.
Is je kapsel wel naar tevredenheid?
Brrr..nou de spiegel bij de kapper waar je ook nog een half uur tegenaan moet kijken,vreselijk.
Anderhalf uur zelfs, heb het ook weer laten kleuren.
Drama ja, ik kan echt niet zolang naar mezelf kijken.
O ja!! je bent naar de kapper geweest.
Is je kapsel wel naar tevredenheid?
Brrr..nou de spiegel bij de kapper waar je ook nog een half uur tegenaan moet kijken,vreselijk.
Anderhalf uur zelfs, heb het ook weer laten kleuren.
Drama ja, ik kan echt niet zolang naar mezelf kijken.
vrijdag 13 februari 2009 om 00:08
quote:saartje1980 schreef op 13 februari 2009 @ 00:06:
[...]
Anderhalf uur zelfs, heb het ook weer laten kleuren.
Drama ja, ik kan echt niet zolang naar mezelf kijken.
En je haar in de verf ziet er ook zoooo charmant uit,not!
Ik ben ook altijd depre als ik van de kapper vandaan kom.
Net als de pashokjes van de h &m..Pff wat denken ze daar dat vrouwen hun achterkant willen zien als ze in hun string staan?
[...]
Anderhalf uur zelfs, heb het ook weer laten kleuren.
Drama ja, ik kan echt niet zolang naar mezelf kijken.
En je haar in de verf ziet er ook zoooo charmant uit,not!
Ik ben ook altijd depre als ik van de kapper vandaan kom.
Net als de pashokjes van de h &m..Pff wat denken ze daar dat vrouwen hun achterkant willen zien als ze in hun string staan?
vrijdag 13 februari 2009 om 00:21
Dat is heel rot Saar.
Soms is de berg te groot om overheen te kijken en daar word je heel moedeloos van.
De tip van Claire vind ik goed.
Wel moeilijk natuurlijk.
Je bent ook een controlefreak,wil doorgaan. Niet falen ,niet toegeven.
Vooral heel leuk en sterk zijn.
Frustreert het je dat je daar niet meer mee weg komt?
Nu je weet dat die houding eigenlijk de oplossing niet is,zal je het anders moeten gaan doen.
Anders is eng...maar wat heb je werkelijk te verliezen?
Wat denk je te verliezen? En is dat wel echt zo.
Soms is de berg te groot om overheen te kijken en daar word je heel moedeloos van.
De tip van Claire vind ik goed.
Wel moeilijk natuurlijk.
Je bent ook een controlefreak,wil doorgaan. Niet falen ,niet toegeven.
Vooral heel leuk en sterk zijn.
Frustreert het je dat je daar niet meer mee weg komt?
Nu je weet dat die houding eigenlijk de oplossing niet is,zal je het anders moeten gaan doen.
Anders is eng...maar wat heb je werkelijk te verliezen?
Wat denk je te verliezen? En is dat wel echt zo.
vrijdag 13 februari 2009 om 00:22
quote:saartje1980 schreef op 13 februari 2009 @ 00:17:
Ik probeer het Claire, maar dat lukt niet zo goed.
Lieve schat, ik denk dat je te snel wil...en dat frustreert en kan je totaal overspoelen...
daarbij is het enorm wennen voor je....je hele leven staat op zijn kop. Het begin van therapie is zo ongelovelijk moeilijk. Ik weet dat nog goed...en iry kan dat vast en zeker beamen..
Het toegeven en toelaten dat je het nu even niet alleen kan is zo moeilijk! Vooral als je het altijd alleen hebt opgeknapt....heel pijnlijk.
Ik probeer het Claire, maar dat lukt niet zo goed.
Lieve schat, ik denk dat je te snel wil...en dat frustreert en kan je totaal overspoelen...
daarbij is het enorm wennen voor je....je hele leven staat op zijn kop. Het begin van therapie is zo ongelovelijk moeilijk. Ik weet dat nog goed...en iry kan dat vast en zeker beamen..
Het toegeven en toelaten dat je het nu even niet alleen kan is zo moeilijk! Vooral als je het altijd alleen hebt opgeknapt....heel pijnlijk.
