Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
woensdag 31 december 2008 om 11:30
Ik hoor hier al overal knalvuurwerk (zou je niet denken in zo'n dorpje..). En wil zo nog met de hond gaan lopen, voordat ik naar mijn werk ga. Brr, wel eng vind ik dat. Misschien de job voor deze keer maar overdragen aan manlief, ik ril van knallend vuurwerk. Dag, tot later!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 31 december 2008 om 13:19
Op deze laatste dag van het jaar wil ik jullie nog even bedanken voor alle steun! Ik leer veel van jullie.
Ik vind jullie een stel fantastische vrouwen, bijzonder ook dat ik EV en Claire heb mogen ontmoeten.
Jullie zijn me allemaal dierbaar geworden, dus niets 'het is maar internet'.
Ik ga nu werken oud&nieuw vieren met mijn jongens.
Fijne jaarwisseling en tot volgend jaar (f)
En dat volgend jaar ons jaar mag worden, waarin we gaan bereiken wat we willen bereiken!
Liefs!!
Ik vind jullie een stel fantastische vrouwen, bijzonder ook dat ik EV en Claire heb mogen ontmoeten.
Jullie zijn me allemaal dierbaar geworden, dus niets 'het is maar internet'.
Ik ga nu werken oud&nieuw vieren met mijn jongens.
Fijne jaarwisseling en tot volgend jaar (f)
En dat volgend jaar ons jaar mag worden, waarin we gaan bereiken wat we willen bereiken!
Liefs!!
donderdag 1 januari 2009 om 12:46
donderdag 1 januari 2009 om 15:19
Lieverds,
Ik wens jullie alle goeds toe voor 2009!
Dat het nieuwe jaar maar een mooi, liefdevol jaar mag worden!
Prachtige vrouwen zijn jullie al, dus daar hoeft alvast niets aan veranderd te worden!
En Claire, bedankt voor je telefoontje vannacht!! Vond het echt een leuke verrassing dat je belde, al had je even pech dat ik mijn frustraties van de avond moest spuien Maar van de jongens mag je bij ons komen werken en je krijgt de groeten van ze!
Liefs en een dikke
Ik wens jullie alle goeds toe voor 2009!
Dat het nieuwe jaar maar een mooi, liefdevol jaar mag worden!
Prachtige vrouwen zijn jullie al, dus daar hoeft alvast niets aan veranderd te worden!
En Claire, bedankt voor je telefoontje vannacht!! Vond het echt een leuke verrassing dat je belde, al had je even pech dat ik mijn frustraties van de avond moest spuien Maar van de jongens mag je bij ons komen werken en je krijgt de groeten van ze!
Liefs en een dikke
donderdag 1 januari 2009 om 21:46
Hebben jullie de eerste dag van het nieuwe jaar alvast goed kunnen beginnen?
Philomein, ben jij de jaarwissing ook goed doorgekomen?
Ik heb gisteravond trouwens al mail terug gehad van psych. Hij gaat overleggen of en wanneer ik bij een collega terecht kan. Als ik binnen een week niets heb gehoord, moet ik hem even helpen herinneren. Fijn dat ik zo snel antwoord heb gekregen!
Morgen weer werken en dan een vrij weekend, waar ik nu al naar uitkijk!
Philomein, ben jij de jaarwissing ook goed doorgekomen?
Ik heb gisteravond trouwens al mail terug gehad van psych. Hij gaat overleggen of en wanneer ik bij een collega terecht kan. Als ik binnen een week niets heb gehoord, moet ik hem even helpen herinneren. Fijn dat ik zo snel antwoord heb gekregen!
Morgen weer werken en dan een vrij weekend, waar ik nu al naar uitkijk!
donderdag 1 januari 2009 om 22:09
Lieve meiden, ik wens jullie een extreem gelukkig nieuwjaar ...
Ja ik ben oud en nieuw oke doorgekomen. Ik moet wel zeggen dat ik er een hekel aan heb. Niet om het vuurwerk maar om de sentimenten. Ik kan er slecht tegen als mensen elkaar gelukkig nieuw jaar wensen. Ik weet niet waarom.
Morgen gaan we met het hele gezin een weekend naar London, ineens spontaan opgekomen en gewoon geboekt. Extreem luxe en leuk dus.
Goed Saar dat je weer contact hebt gezocht met de psych. en fijn dat hij snel reageerde op je. En natuurlijk super dat jullie het zo leuk hebben gehad qua ontmoeten. (Claire en jij, niet de psych en jij).
EV : mooie wens...
Tot volgende week altesaam...
Ja ik ben oud en nieuw oke doorgekomen. Ik moet wel zeggen dat ik er een hekel aan heb. Niet om het vuurwerk maar om de sentimenten. Ik kan er slecht tegen als mensen elkaar gelukkig nieuw jaar wensen. Ik weet niet waarom.
Morgen gaan we met het hele gezin een weekend naar London, ineens spontaan opgekomen en gewoon geboekt. Extreem luxe en leuk dus.
Goed Saar dat je weer contact hebt gezocht met de psych. en fijn dat hij snel reageerde op je. En natuurlijk super dat jullie het zo leuk hebben gehad qua ontmoeten. (Claire en jij, niet de psych en jij).
EV : mooie wens...
Tot volgende week altesaam...
donderdag 1 januari 2009 om 22:25
Oh en even over dat gehak van Saar... Ik ben zo oud dat ik het begin van de house heb meegemaakt, met pilletjes en al. Nu heeft oma het over 1988. Ik was erg fanatiek en dat hield toen in dat je met één hand in de lucht heel hard 'acieieieieieied' riep op de dansvloer en een smiley-tshirt aan had. hahahaha.
donderdag 1 januari 2009 om 22:33
Jeetje Philomein, dan ben je wel heul oud als je die begintijd hebt meegemaakt
Maar wel herkenbaar dus dat gehak? Ging het toen ook al zo dat 'dansje'?
Heel veel plezier in London!! Groot gelijk dat je dat gewoon geboekt hebt, genieten zolang en als het kan!
(En ik ben dan toch eigenlijk wel heel benieuwd waarom je er zo slecht tegen kan als mensen elkaar een gelukkig nieuwjaar wensen.)
Maar wel herkenbaar dus dat gehak? Ging het toen ook al zo dat 'dansje'?
Heel veel plezier in London!! Groot gelijk dat je dat gewoon geboekt hebt, genieten zolang en als het kan!
(En ik ben dan toch eigenlijk wel heel benieuwd waarom je er zo slecht tegen kan als mensen elkaar een gelukkig nieuwjaar wensen.)
vrijdag 2 januari 2009 om 08:35
He Philomein, wat leuk, zo'n spontaan plan. Fijne tijd!
Dat housedansje zegt mij ook al niets. Hoe hoog is dan wel niet mijn oma-gehalte?
Nou, dat gelukkig nieuwjaar wensen roept bij mij ook gemengde gevoelens op hoor. Zo van: het moet leuk en gezellig zijn, de rest mag er niet zijn. Natuurlijk helemaal mijn eigen gedoe, van ons thuis vroeger: alles moet leuk zijn, en de rest bestaat gewoon niet.
Deze dagen thuis kom ik ook veel van dat soort dingen tegen, met als toppunt 'ik doe alles voor jou, maar ik doe het blijkbaar nooit goed'. Oftewel: je moet dankbaar zijn voor alles wat ik doe voor jou. Het maakt me helemaal laaiend, en dan probeer ik dat weer te onderdrukken, want het heeft niets met nu te maken, maar des te meer met mijn moeder. Jakkes. Ik zeg dat wel tegen EM, maar het is zo typisch dat hij precies dezelfde bewoordingen en sfeer weet op te roepen. Kortom, weer teveel vrije tijd gehad, tijd om te gaan werken (straks gelukkig weer), want thuis komt alles op me af. Bah!
Dat housedansje zegt mij ook al niets. Hoe hoog is dan wel niet mijn oma-gehalte?
Nou, dat gelukkig nieuwjaar wensen roept bij mij ook gemengde gevoelens op hoor. Zo van: het moet leuk en gezellig zijn, de rest mag er niet zijn. Natuurlijk helemaal mijn eigen gedoe, van ons thuis vroeger: alles moet leuk zijn, en de rest bestaat gewoon niet.
Deze dagen thuis kom ik ook veel van dat soort dingen tegen, met als toppunt 'ik doe alles voor jou, maar ik doe het blijkbaar nooit goed'. Oftewel: je moet dankbaar zijn voor alles wat ik doe voor jou. Het maakt me helemaal laaiend, en dan probeer ik dat weer te onderdrukken, want het heeft niets met nu te maken, maar des te meer met mijn moeder. Jakkes. Ik zeg dat wel tegen EM, maar het is zo typisch dat hij precies dezelfde bewoordingen en sfeer weet op te roepen. Kortom, weer teveel vrije tijd gehad, tijd om te gaan werken (straks gelukkig weer), want thuis komt alles op me af. Bah!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 2 januari 2009 om 11:17
quote:saartje1980 schreef op 01 januari 2009 @ 15:19:
En Claire, bedankt voor je telefoontje vannacht!! Vond het echt een leuke verrassing dat je belde, al had je even pech dat ik mijn frustraties van de avond moest spuien Maar van de jongens mag je bij ons komen werken en je krijgt de groeten van ze!
Liefs en een dikke Haha grappig dat ik daar wel mag komen werken, met een slok op waarschijnlijk!!! En zo lang ben je niet aan het spuien geweest hoor, vond het wel meevallen. Lijkt me wel gezellig samen werken met die probleem jongeren Ik denk weet zeker dat ik veel zal herkennen haha!
Philomein, heel veel plezier!!! Groot gelijk!! Geniet, geniet, geniet!!
EV ik hoop dat je je draai op je werk kunt vinden, even uit huis gaan, kan wonderen doen!
Hoe is het verder met jullie?
Ik ga straks naar de sauna!! O wat heb ik daar zin in zeg, ik ben helemaal brak. Idd, Saar, we worden écht oud...pfffff ik moet echt een paar dagen bijkomen, na een avondje doorzakken
Fijne dag! Liefs
En Claire, bedankt voor je telefoontje vannacht!! Vond het echt een leuke verrassing dat je belde, al had je even pech dat ik mijn frustraties van de avond moest spuien Maar van de jongens mag je bij ons komen werken en je krijgt de groeten van ze!
Liefs en een dikke Haha grappig dat ik daar wel mag komen werken, met een slok op waarschijnlijk!!! En zo lang ben je niet aan het spuien geweest hoor, vond het wel meevallen. Lijkt me wel gezellig samen werken met die probleem jongeren Ik denk weet zeker dat ik veel zal herkennen haha!
Philomein, heel veel plezier!!! Groot gelijk!! Geniet, geniet, geniet!!
EV ik hoop dat je je draai op je werk kunt vinden, even uit huis gaan, kan wonderen doen!
Hoe is het verder met jullie?
Ik ga straks naar de sauna!! O wat heb ik daar zin in zeg, ik ben helemaal brak. Idd, Saar, we worden écht oud...pfffff ik moet echt een paar dagen bijkomen, na een avondje doorzakken
Fijne dag! Liefs
vrijdag 2 januari 2009 om 16:46
EV, fijn gewerkt vandaag en even wat afstand kunnen nemen?
Begrijpt EM wat zijn woorden bij jou oproepen of is hij zich daar gewoon niet van bewust?
Lekker dagje sauna gehad Claire? Al die alcohol eruit kunnen zweten?
Ik moet ook nog steeds bijkomen, dat is nog niet gelukt. En dan 'moet' ik morgen weer aan de zuip. Bah, vervelend
Ja, lijkt me leuk om samen te werken. Ik boos worden en jij het goed praten en helpen herinneren aan hoe ik zelf zou doen op die leeftijd. Nou, wij zullen een goed team zijn
Veel herkenning is er zeker. Vandaag werd me dat wel weer even pijnlijk duidelijk. We hadden een gesprek met een van de jongens nav iets wat hij gedaan had. Uiteindelijk bleek daar veel angst en onzekerheid achter te zitten. Hij is bang voor van alles wat staat te gebeuren en dan met name voor zijn therapie. Binnenkort gaat hij beginnen met EMDR en vindt dat heel eng. Ik herkende zoveel van wat er bij hem gebeurt, ook tijdens het gesprek. Weglopen zodra het moeilijk en eng wordt, niet bij zijn gevoel kunnen komen, anderen angstvallig op afstand houden.
Voordeel van de herkenning was dat ik kon benoemen wat ik zag gebeuren (moet alleen oppassen voor projectie) en dat gaf hem wat ruimte.
Maar het raakte me behoorlijk.
Begrijpt EM wat zijn woorden bij jou oproepen of is hij zich daar gewoon niet van bewust?
Lekker dagje sauna gehad Claire? Al die alcohol eruit kunnen zweten?
Ik moet ook nog steeds bijkomen, dat is nog niet gelukt. En dan 'moet' ik morgen weer aan de zuip. Bah, vervelend
Ja, lijkt me leuk om samen te werken. Ik boos worden en jij het goed praten en helpen herinneren aan hoe ik zelf zou doen op die leeftijd. Nou, wij zullen een goed team zijn
Veel herkenning is er zeker. Vandaag werd me dat wel weer even pijnlijk duidelijk. We hadden een gesprek met een van de jongens nav iets wat hij gedaan had. Uiteindelijk bleek daar veel angst en onzekerheid achter te zitten. Hij is bang voor van alles wat staat te gebeuren en dan met name voor zijn therapie. Binnenkort gaat hij beginnen met EMDR en vindt dat heel eng. Ik herkende zoveel van wat er bij hem gebeurt, ook tijdens het gesprek. Weglopen zodra het moeilijk en eng wordt, niet bij zijn gevoel kunnen komen, anderen angstvallig op afstand houden.
Voordeel van de herkenning was dat ik kon benoemen wat ik zag gebeuren (moet alleen oppassen voor projectie) en dat gaf hem wat ruimte.
Maar het raakte me behoorlijk.
vrijdag 2 januari 2009 om 17:32
Nee, het was maar heel kort vandaag. Morgenvroeg moet ik om 7.00 uur al beginnen, een rit uur heen uur terug naar een ziekenhuis met een patiënt, brr, zit er wel alweer tegenaan te hikken. Baas zei vandaag dat hij wilde dat het maandag was en dat alles weer normaal was, het is nu zo rommelig, alles is anders dan anders. Hij vindt het niet bepaald fijn, ik ook niet (te weinig uren werk).
EM snapt het wel, maar baalt onderhand wel dat hij zoveel oproept wat te maken heeft met mijn ouders. Hij kan er natuurlijk ook niets aan doen. Kan me helemaal voorstellen dat hij er een keer genoeg van krijgt. Ik loop alleen maar te stressen en te mopperen, ik baal ook van mezelf. Vanmiddag dvd gekeken en dat was ook een rotfilm, hij gaat meteen in de zak voor de rommelmarkt, bah.
Bijna had ik mijn tante gebeld om gelukkig nieuwjaar te wensen, maar gelukkig belde er toen eindelijk eens een keer een vriendin. Die had het idd druk gehad met kerst en vakantie en had wel gedacht dat ik het moeilijk had; we hebben nu iets afgesproken voor donderdag. Toch wel fijn dat iemand uit zichzelf eens een keer iets doet naar mij. Tante heb ik niet meer gebeld. Ik heb niets goed te maken of zo. Maar bijna was ik er weer in getrapt, puur uit schuldgevoel en rotgevoel.
Kortom, ik zit zoooooo mezelf in de weg...........
Saar, kan me zo voorstellen dat het je raakte. Ik vind het ook herkenbaar. Wat ik me afvraag: praten jullie onderling, als collega's, weleens over zulke dingen? Geraakt zijn? Of herkenning? Of is het puur zakelijk over de jongens? Kun jij het ergens kwijt, bij iemand, dit gevoel van vandaag?
EM snapt het wel, maar baalt onderhand wel dat hij zoveel oproept wat te maken heeft met mijn ouders. Hij kan er natuurlijk ook niets aan doen. Kan me helemaal voorstellen dat hij er een keer genoeg van krijgt. Ik loop alleen maar te stressen en te mopperen, ik baal ook van mezelf. Vanmiddag dvd gekeken en dat was ook een rotfilm, hij gaat meteen in de zak voor de rommelmarkt, bah.
Bijna had ik mijn tante gebeld om gelukkig nieuwjaar te wensen, maar gelukkig belde er toen eindelijk eens een keer een vriendin. Die had het idd druk gehad met kerst en vakantie en had wel gedacht dat ik het moeilijk had; we hebben nu iets afgesproken voor donderdag. Toch wel fijn dat iemand uit zichzelf eens een keer iets doet naar mij. Tante heb ik niet meer gebeld. Ik heb niets goed te maken of zo. Maar bijna was ik er weer in getrapt, puur uit schuldgevoel en rotgevoel.
Kortom, ik zit zoooooo mezelf in de weg...........
Saar, kan me zo voorstellen dat het je raakte. Ik vind het ook herkenbaar. Wat ik me afvraag: praten jullie onderling, als collega's, weleens over zulke dingen? Geraakt zijn? Of herkenning? Of is het puur zakelijk over de jongens? Kun jij het ergens kwijt, bij iemand, dit gevoel van vandaag?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 2 januari 2009 om 17:49
Ik ben ook blij als het weer maandag is, vakantie is altijd een rare periode.
Is het echt zo dat hij er genoeg van krijgt of vindt hij het vooral heel vervelend voor jou? Ik kan me zo voorstellen dat het vooral het laatste is.
Je hebt idd niets goed te maken met je tante. 'Gewoon' eens aankijken wanneer zij contact opneemt?
Wel fijn om komende week even een vriendin te zien lijkt me, even iemand anders om je heen.
Nee, we praten daar onderling niet echt over. Vandaag was ik met vrouwelijke collega en dan gaat het praten erover wel iets verder, maar niet over onszelf, vooral over wat we zien gebeuren bij de jongere. Maar volgens mij had ze wel in de gaten dat er iets met mij gebeurde, want ik voelde haar ogen op mij gericht bij een aantal vragen die ik stelde. En ik wist misschien iets te goed uit te leggen wat die jongen van EMDR kon verwachten.
Is het echt zo dat hij er genoeg van krijgt of vindt hij het vooral heel vervelend voor jou? Ik kan me zo voorstellen dat het vooral het laatste is.
Je hebt idd niets goed te maken met je tante. 'Gewoon' eens aankijken wanneer zij contact opneemt?
Wel fijn om komende week even een vriendin te zien lijkt me, even iemand anders om je heen.
Nee, we praten daar onderling niet echt over. Vandaag was ik met vrouwelijke collega en dan gaat het praten erover wel iets verder, maar niet over onszelf, vooral over wat we zien gebeuren bij de jongere. Maar volgens mij had ze wel in de gaten dat er iets met mij gebeurde, want ik voelde haar ogen op mij gericht bij een aantal vragen die ik stelde. En ik wist misschien iets te goed uit te leggen wat die jongen van EMDR kon verwachten.
vrijdag 2 januari 2009 om 17:59
En hoe vind je dat dan, als een collega iets verder kijkt? Ergens toch wel fijn, of voel je je 'betrapt' of zoiets? Merk je zelf trouwens ooit dat een collega door iets geraakt is?
Ja, hij krijgt er volgens mij wel echt genoeg van. Het zijn allemaal dingen waar hij niets aan kan doen. Die uitspraken ook, hij bedoelt er niets mee, maar ik kan gewoon niet geloven dat het echt waar is dat hij er niets mee bedoelt. Ik denk dat ik hem nog steeds niet helemaal kan durf te vertrouwen. Te lang meegemaakt dat woorden niets waard waren, niet te vertrouwen waren. En ja, dat vindt hij echt erg, dat ik hem nog steeds, na al die tijd, niet 100% durf te vertrouwen.
Ja, hij krijgt er volgens mij wel echt genoeg van. Het zijn allemaal dingen waar hij niets aan kan doen. Die uitspraken ook, hij bedoelt er niets mee, maar ik kan gewoon niet geloven dat het echt waar is dat hij er niets mee bedoelt. Ik denk dat ik hem nog steeds niet helemaal kan durf te vertrouwen. Te lang meegemaakt dat woorden niets waard waren, niet te vertrouwen waren. En ja, dat vindt hij echt erg, dat ik hem nog steeds, na al die tijd, niet 100% durf te vertrouwen.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 2 januari 2009 om 18:58
Ik voelde me vooral een soort van betrapt. En misschien wel onnodig en had ze helemaal niets in de gaten. Maar nog meer ligt dat bij mezelf, bang om ervoor afgestraft te worden ofzo.
Het machocultuurtje dat er heerst laat weinig ruimte voor laten zien of iets je raakt, dus dat zie ik ook niet tot nauwelijks bij collega's. In dit team zeker niet. En daarmee wil ik niet zeggen dat het allemaal gevoelloze mensen zijn ofzo, maar het is misschien ook een manier om met dit werk om te kunnen gaan.
Ik kan me voorstellen dat het voor hem moeilijk is om te begrijpen dat jij hem nog niet volledig kan vertrouwen. Juist omdat hij dat andersom denk ik wel volledig doet.
Maar dat valt jullie beiden natuurlijk niet te verwijten.
Ik heb de indruk dat jij het jezelf verwijt dat je dat vertrouwen niet volledig hebt of zie ik dat verkeerd?
Ben je bang dat dit echt tussen jullie in komt te staan?
Het machocultuurtje dat er heerst laat weinig ruimte voor laten zien of iets je raakt, dus dat zie ik ook niet tot nauwelijks bij collega's. In dit team zeker niet. En daarmee wil ik niet zeggen dat het allemaal gevoelloze mensen zijn ofzo, maar het is misschien ook een manier om met dit werk om te kunnen gaan.
Ik kan me voorstellen dat het voor hem moeilijk is om te begrijpen dat jij hem nog niet volledig kan vertrouwen. Juist omdat hij dat andersom denk ik wel volledig doet.
Maar dat valt jullie beiden natuurlijk niet te verwijten.
Ik heb de indruk dat jij het jezelf verwijt dat je dat vertrouwen niet volledig hebt of zie ik dat verkeerd?
Ben je bang dat dit echt tussen jullie in komt te staan?
vrijdag 2 januari 2009 om 19:39
Herkenbaar weer hoor, zo'n gevoel van angst dat het 'afgestraft' gaat worden. Wie heeft je dat ooit aangedaan? denk ik dan meteen. En al is het in het hier en nu helemaal niet realistisch, het gevoel blijft toch omhoogkomen, lastig is dat.
Misschien trekken je collega's een soort 'werkjas' (afscherming) aan inderdaad, om met de dingen te kunnen omgaan. Om zich niet teveel te laten raken. Of ze kunnen het zakelijke en persoonlijke goed uit elkaar houden.
En ja, ik verwijt het mezelf inderdaad. Ik verwijt mezelf dat ik me nu zo rot voel, ongezellig en mopperig ben, op alle slakken zout leg, kortom, echt geen leuke partner ben. Net heb ik zelfs gezegd dat ik moedeloos begin te worden over mijn leven; dat het teveel aan het worden is op deze manier (zoveel voelen en zo weinig gelegenheid om er echt over te kunnen praten, wat zijn nu die drie kwartiertjes in de week), ik ben de moed aan het verliezen geloof ik. En nu voel ik me ook rot dat ik het hier zeg, maar ik vind het op het moment de laatste weken echt zo zwaar allemaal.
En je zou toch denken: december is nu toch voorbij.. Nou ja, maandag weer een gewoner ritme, misschien gaat het dan wat beter. Ik hoop het maar.
Misschien trekken je collega's een soort 'werkjas' (afscherming) aan inderdaad, om met de dingen te kunnen omgaan. Om zich niet teveel te laten raken. Of ze kunnen het zakelijke en persoonlijke goed uit elkaar houden.
En ja, ik verwijt het mezelf inderdaad. Ik verwijt mezelf dat ik me nu zo rot voel, ongezellig en mopperig ben, op alle slakken zout leg, kortom, echt geen leuke partner ben. Net heb ik zelfs gezegd dat ik moedeloos begin te worden over mijn leven; dat het teveel aan het worden is op deze manier (zoveel voelen en zo weinig gelegenheid om er echt over te kunnen praten, wat zijn nu die drie kwartiertjes in de week), ik ben de moed aan het verliezen geloof ik. En nu voel ik me ook rot dat ik het hier zeg, maar ik vind het op het moment de laatste weken echt zo zwaar allemaal.
En je zou toch denken: december is nu toch voorbij.. Nou ja, maandag weer een gewoner ritme, misschien gaat het dan wat beter. Ik hoop het maar.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 2 januari 2009 om 20:54
Als jij je zo moedeloos voelt dan mag je dat gewoon zeggen. Dat is jouw gevoel en dat mag er zijn. Ook hier mag je dat zeggen, juist hier. Die ruimte moet mag je jezelf geven.
Die angst om afgestraft te worden.
Als ik de verwijten naar jezelf lees in je reactie, dan wacht je niet eens tot een ander je misschien afstraft, dat doe je zelf al.
Alsof je het voor wil zijn.
Je bent heel hard voor jezelf, maar waarom? Heb je dat verdiend, heb je dit alles, alles wat je voelt en mee hebt gemaakt, over je afgeroepen? Nee, dat heb je niet!
Als jij voelt dat die drie kwartier in de week niet voldoende zijn, misschien dan toch eens verder kijken naar iets intensievers?
Die angst om afgestraft te worden.
Als ik de verwijten naar jezelf lees in je reactie, dan wacht je niet eens tot een ander je misschien afstraft, dat doe je zelf al.
Alsof je het voor wil zijn.
Je bent heel hard voor jezelf, maar waarom? Heb je dat verdiend, heb je dit alles, alles wat je voelt en mee hebt gemaakt, over je afgeroepen? Nee, dat heb je niet!
Als jij voelt dat die drie kwartier in de week niet voldoende zijn, misschien dan toch eens verder kijken naar iets intensievers?
zaterdag 3 januari 2009 om 15:15
Goedemiddag!
Hoe is het vandaag met jullie?
Alle alcohol eruit kunnen zweten in de sauna Claire?
Ik voel me erg gespannen en onrustig vandaag.
Zit mezelf in de weg en heb nergens zin in.
Vanavond stappen, waar ik dus ook weinig zin in heb, maar ik kan niet weer afzeggen. Hopelijk kan ik mijn onrust een beetje kwijt door aan de zuip te gaan op de dansvloer.
Fijn weekend (f)
Hoe is het vandaag met jullie?
Alle alcohol eruit kunnen zweten in de sauna Claire?
Ik voel me erg gespannen en onrustig vandaag.
Zit mezelf in de weg en heb nergens zin in.
Vanavond stappen, waar ik dus ook weinig zin in heb, maar ik kan niet weer afzeggen. Hopelijk kan ik mijn onrust een beetje kwijt door aan de zuip te gaan op de dansvloer.
Fijn weekend (f)
zaterdag 3 januari 2009 om 16:41
Hey Lieve Vrouwen!!
Ik voel me ook totaal niet vrolijk, maar heb ook koorts. Ging met koorts uit de sauna. Jammer dus. Verder voel ik me ook verre van top.. dus ik kruip weer onder de wol.
Saar jij dus ook al, hangt er iets in de lucht ofzo? Toch hoop ik dat je er een leuke avond van kunt maken, en anders misschien toch afzeggen? Lastig is het wel. Ga je stappen in je woonplaats? Dan kun je natuurlijk altijd weer weg als het echt niet gaat, ondanks de drank
Dikke knuffel voor jullie!!
Ik voel me ook totaal niet vrolijk, maar heb ook koorts. Ging met koorts uit de sauna. Jammer dus. Verder voel ik me ook verre van top.. dus ik kruip weer onder de wol.
Saar jij dus ook al, hangt er iets in de lucht ofzo? Toch hoop ik dat je er een leuke avond van kunt maken, en anders misschien toch afzeggen? Lastig is het wel. Ga je stappen in je woonplaats? Dan kun je natuurlijk altijd weer weg als het echt niet gaat, ondanks de drank
Dikke knuffel voor jullie!!
zaterdag 3 januari 2009 om 17:02
Gezellig stel zijn we, zal idd wel in de lucht hangen ofzo.
Als je koorts hebt kan je maar beter snel je bed weer induiken.
Ik ga niet afzeggen, ik heb beloofd mee te gaan.
We gaan naar een durp hier in de buurt en ik rij mee, maar het is niet zo heel laat afgelopen.
Misschien vrolijkt het me ook wel wat op, beetje slap ouwehoeren.
Beterschap meis, zweet die koorts er maar even goed uit. En als ik morgen sinasappeltjes moet komen persen dan geef je maar een gil he
Dikke knuffel terug!
Als je koorts hebt kan je maar beter snel je bed weer induiken.
Ik ga niet afzeggen, ik heb beloofd mee te gaan.
We gaan naar een durp hier in de buurt en ik rij mee, maar het is niet zo heel laat afgelopen.
Misschien vrolijkt het me ook wel wat op, beetje slap ouwehoeren.
Beterschap meis, zweet die koorts er maar even goed uit. En als ik morgen sinasappeltjes moet komen persen dan geef je maar een gil he
Dikke knuffel terug!
zondag 4 januari 2009 om 03:11
Net thuis van avondje uit. Wat ik hier dan doe op dit tijdstip? Geen idee, nog niet zo moe.
Even van me afpraten ook, wat ik morgen in nuchtere towstand waarschijnlijk niet zou vertellen
Vanavond ex na jaren niet gezien te hebben weer tegen gekomen. Niet dé ex, maar andere waar ik een klein jaartje wat mee gehad heb, een jaar of 6 geleden.
Leuk even bijkletsen en eind van de avond zoenen. Geen idee waarom, het is niet voor niets een ex. Maar het was gewoon even fijn en vertrouwd, een knuffel, iemand die me vasthield.
Sjesus, leek zo wanhopig op zoek naar een beetje warmte.
Morgen zal ik mzelf voor mijn kop slaan denk ik, maar vanavond had ii dat zo even nodig. Terwijl ik niets meer voor die jongen voel, hij was er toevallig en daar heb ik gebruik van gemaakt.
Triest maar waar.
(en als ik dit morgen teruglees zal ik het denk iik wel wissen)
Even van me afpraten ook, wat ik morgen in nuchtere towstand waarschijnlijk niet zou vertellen
Vanavond ex na jaren niet gezien te hebben weer tegen gekomen. Niet dé ex, maar andere waar ik een klein jaartje wat mee gehad heb, een jaar of 6 geleden.
Leuk even bijkletsen en eind van de avond zoenen. Geen idee waarom, het is niet voor niets een ex. Maar het was gewoon even fijn en vertrouwd, een knuffel, iemand die me vasthield.
Sjesus, leek zo wanhopig op zoek naar een beetje warmte.
Morgen zal ik mzelf voor mijn kop slaan denk ik, maar vanavond had ii dat zo even nodig. Terwijl ik niets meer voor die jongen voel, hij was er toevallig en daar heb ik gebruik van gemaakt.
Triest maar waar.
(en als ik dit morgen teruglees zal ik het denk iik wel wissen)
zondag 4 januari 2009 om 11:32
Gelukkig dan dat ik het nog net gelezen heb. Nou en, Saar? Niks mis mee toch? Je bent vrij om te gaan en staan waar je wilt en wat je maar wilt (... heerlijk idee btw). Alleen maar fijn dat je een goede avond hebt gehad. Vind ik niets triest aan.
Zo, nu kun je weer wakker worden en het evt. wissen als je nog zou willen, maar je hoeft je nergens voor te schamen.
Ik heb net alle kerstspullen weer opgeruimd. Niet zoveel trouwens, het lijkt wel elk jaar minder te worden. Blij dat het allemaal weer weg is, en gelukkig zit het er allemaal weer op.
We hebben gisteren een erg goede borstel voor de hond gekocht, eentje waarmee je het diepere haar kunt verwijderen. Was duur maar daar geeft EM dan niets om, gereedschap moet van goede kwaliteit zijn, zei hij. En het werkt geweldig. Hondborstelen is altijd mijn leuke klusje (vind ik echt leuk!), maar nu is hij ermee bezig en hij is 'm zelfs netjes aan het bijknippen (haren bij de poten e.d.), had eerst op internet gekeken hoe het allemaal moest. Ik ben benieuwd of het gaat schelen met het hondenhaar binnen. Zo, tot zover de huishoudelijke huisdierenpraat.
Claire, gaat het weer een beetje?
Philomein, hoe is het met jou?
En Saar, lekker nagenieten zonder schuldgevoel of rotgevoel, zou ik zeggen. Leve de vrijheid.
Zo, nu kun je weer wakker worden en het evt. wissen als je nog zou willen, maar je hoeft je nergens voor te schamen.
Ik heb net alle kerstspullen weer opgeruimd. Niet zoveel trouwens, het lijkt wel elk jaar minder te worden. Blij dat het allemaal weer weg is, en gelukkig zit het er allemaal weer op.
We hebben gisteren een erg goede borstel voor de hond gekocht, eentje waarmee je het diepere haar kunt verwijderen. Was duur maar daar geeft EM dan niets om, gereedschap moet van goede kwaliteit zijn, zei hij. En het werkt geweldig. Hondborstelen is altijd mijn leuke klusje (vind ik echt leuk!), maar nu is hij ermee bezig en hij is 'm zelfs netjes aan het bijknippen (haren bij de poten e.d.), had eerst op internet gekeken hoe het allemaal moest. Ik ben benieuwd of het gaat schelen met het hondenhaar binnen. Zo, tot zover de huishoudelijke huisdierenpraat.
Claire, gaat het weer een beetje?
Philomein, hoe is het met jou?
En Saar, lekker nagenieten zonder schuldgevoel of rotgevoel, zou ik zeggen. Leve de vrijheid.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
