Psyche
alle pijlers
Last van herfstdepressie
dinsdag 22 september 2020 om 16:37
Hallo allemaal,
Zijn er meer mensen die last hebben van een herfstdepressie? En dan bedoel ik meer last dan alleen het betreuren van het einde van de zomer. Maar lusteloosheid, vermoeidheid, akelige gedachten, geen zin hebben in de dagen weinig kunnen genieten, jezelf niet herkennen omdat je normaal altijd positief en opgewekt bent, etc.
Ik heb het nu een aantal jaren en merk enorm dat ik er klaar mee ben. Ik ben 33 jaar, 2 gezonde kindjes een een hele lieve partner... En ik wil de lieve opgewekte persoon zijn en blijven die ik altijd ben.
Wellicht kunnen we hier tips en ervaringen delen die helpend zijn?
Momenteel werk ik met een lichtlamp waar ik elke ochtend 20 min voor zit. Dit lijkt, i.c.m vitamine D3, te helpen. Afgelopen 3 dagen niet gebruikt en ik merk het meteen, bizar!
Groetjes
Zijn er meer mensen die last hebben van een herfstdepressie? En dan bedoel ik meer last dan alleen het betreuren van het einde van de zomer. Maar lusteloosheid, vermoeidheid, akelige gedachten, geen zin hebben in de dagen weinig kunnen genieten, jezelf niet herkennen omdat je normaal altijd positief en opgewekt bent, etc.
Ik heb het nu een aantal jaren en merk enorm dat ik er klaar mee ben. Ik ben 33 jaar, 2 gezonde kindjes een een hele lieve partner... En ik wil de lieve opgewekte persoon zijn en blijven die ik altijd ben.
Wellicht kunnen we hier tips en ervaringen delen die helpend zijn?
Momenteel werk ik met een lichtlamp waar ik elke ochtend 20 min voor zit. Dit lijkt, i.c.m vitamine D3, te helpen. Afgelopen 3 dagen niet gebruikt en ik merk het meteen, bizar!
Groetjes
dinsdag 22 september 2020 om 18:10
Ik merk ook dat de dagen weer korter worden. Het is nog donker als mijn wekker gaat en dat heeft zeker wel invloed. Ik geniet van het weer, zit nog in de zon om vitamine D op te slurpen. Maar dat het 's avonds vroeger donker is en 's ochtends nog donker als ik op moet staan heeft zeker wel invloed.
Ik heb mijn daglichtlamp nog niet gepakt, maar als het weer omslaat zal ik hem er ook weer bij pakken.
Ik heb mijn daglichtlamp nog niet gepakt, maar als het weer omslaat zal ik hem er ook weer bij pakken.
dinsdag 22 september 2020 om 18:17
Haha, nee zo lijkt het wel... alsof ik me aanstel want het is mooi weer...tyche schreef: ↑22-09-2020 17:34Nou TO, je hoort het, je klachten zijn niet echt want het is lekker weer.
Het tijdstip dat de zon opkomt is nu vergelijkbaar met begin maart.
Zonsondergang komt overeen met half april. Bij elkaar zijn de zonuren dus vergelijkbaar met eind maart, wat je met de beste wil van de wereld geen hoogzomer kunt noemen. Meteorologisch is de herfst overigens ook al begonnen.
Ben het er wél mee eens dat nu zo veel mogelijk naar buiten gaan wel een goed idee is, naast dus die lamp en vitamines want dat werkt blijkbaar goed voor je.
Ja die lamp en supplementen werken idd goed voor me...
Dank voor je begrip!
dinsdag 22 september 2020 om 18:26
Fijn dat het voor jou ook werkt...!Gatinmijnsok schreef: ↑22-09-2020 18:10Ik merk ook dat de dagen weer korter worden. Het is nog donker als mijn wekker gaat en dat heeft zeker wel invloed. Ik geniet van het weer, zit nog in de zon om vitamine D op te slurpen. Maar dat het 's avonds vroeger donker is en 's ochtends nog donker als ik op moet staan heeft zeker wel invloed.
Ik heb mijn daglichtlamp nog niet gepakt, maar als het weer omslaat zal ik hem er ook weer bij pakken.
dinsdag 22 september 2020 om 18:27
Het is wat betreft de temperaturen inderdaad nog zomer maar ik denk dat ik het wel snap TO. Ik heb eerder het omgekeerde, eind maart kan het nog fris, grijs en lekker druilerig zijn maar de zomertijd gaat dan alweer in en dan ben ik altijd wel even van de leg (met het ingaan van de wintertijd heb ik nergens last van), gewoon omdat ik weet dat de dagen weer gaan lengen en de warmte er weer aan komt. Zou het kunnen dat het nu ook vooral bij jou het idee is? Over een maand de klok weer verzetten en de koudere en donkere seizoenen die er weer aan komen.
Het is overdag nog warm en zonnig, maar wel al eind september en dus het einde van de zomer, dit zijn echt de laatste stuiptrekkingen nog (dat hoop ik dan
). Ook een verschil met juli/augustus is dat het nu ook gewoon echt eerder donker wordt en het 's avonds en 's nachts ook echt afkoelt, dus het najaar is wel echt in zicht, ondanks de temperaturen nu.
Heb geen tips, denk dat seizoensgebonden stemmingen wat dat betreft wel lastig zijn want iedereen kan zeggen 'probeer vooral de leuke dingen te zien' maar net zo min als dat ik in de zomer niet veel verder kom dan 'de was droogt snel' zal dat voor iemand die herfst/winterdepressies heeft misschien niet heel veel anders zijn, die is al die kerstlichtjes, gezellige plaids en de kaarsen na een tijdje ook weer beu
Ik hoop dat de daglichtlamp je gaat helpen.
Het is overdag nog warm en zonnig, maar wel al eind september en dus het einde van de zomer, dit zijn echt de laatste stuiptrekkingen nog (dat hoop ik dan
). Ook een verschil met juli/augustus is dat het nu ook gewoon echt eerder donker wordt en het 's avonds en 's nachts ook echt afkoelt, dus het najaar is wel echt in zicht, ondanks de temperaturen nu.Heb geen tips, denk dat seizoensgebonden stemmingen wat dat betreft wel lastig zijn want iedereen kan zeggen 'probeer vooral de leuke dingen te zien' maar net zo min als dat ik in de zomer niet veel verder kom dan 'de was droogt snel' zal dat voor iemand die herfst/winterdepressies heeft misschien niet heel veel anders zijn, die is al die kerstlichtjes, gezellige plaids en de kaarsen na een tijdje ook weer beu
Ik hoop dat de daglichtlamp je gaat helpen.
dinsdag 22 september 2020 om 18:32
Mee eens. Schrok ook wel even van sommige reacties. Maar wat er geschreven wordt dat het mogelijk wat anders zou kunnen zijn... En iets dat beter te verhelpen zou zijn... dat klinkt positief...
dinsdag 22 september 2020 om 18:34
Dank voor je reactie! En fijn om te lezen dat je het herkent...JoyAnna schreef: ↑22-09-2020 18:27Het is wat betreft de temperaturen inderdaad nog zomer maar ik denk dat ik het wel snap TO. Ik heb eerder het omgekeerde, eind maart kan het nog fris, grijs en lekker druilerig zijn maar de zomertijd gaat dan alweer in en dan ben ik altijd wel even van de leg (met het ingaan van de wintertijd heb ik nergens last van), gewoon omdat ik weet dat de dagen weer gaan lengen en de warmte er weer aan komt. Zou het kunnen dat het nu ook vooral bij jou het idee is? Over een maand de klok weer verzetten en de koudere en donkere seizoenen die er weer aan komen.
Het is overdag nog warm en zonnig, maar wel al eind september en dus het einde van de zomer, dit zijn echt de laatste stuiptrekkingen nog (dat hoop ik dan
Heb geen tips, denk dat seizoensgebonden stemmingen wat dat betreft wel lastig zijn want iedereen kan zeggen 'probeer vooral de leuke dingen te zien' maar net zo min als dat ik in de zomer niet veel verder kom dan 'de was droogt snel' zal dat voor iemand die herfst/winterdepressies heeft misschien niet heel veel anders zijn, die is al die kerstlichtjes, gezellige plaids en de kaarsen na een tijdje ook weer beu
Ik hoop dat de daglichtlamp je gaat helpen.
Vervelend ook natuurlijk!
Wat doe ij in die tijd om het voor jezelf beter te maken?
dinsdag 22 september 2020 om 18:49
Nou, ik heb nergens 'stel je niet aan' gezegd. Ik heb ook gezegd dat ik seizoensgebonden depressies begrijp aangezien ik last heb van zomerdepressies.
Wat ik wel geschreven heb is dat het misschien nuttig zou zijn om eens te onderzoeken wat het precies zijn kan en wat eventuele oorzaken kunnen zijn (buiten het weer dan) en jezelf leren kennen en accepteren.
Zoals ik al zei, ik heb last van zomerdepressies, ik haat de zomer en dat is niet te licht uitgedrukt.
Ja, ik hou niet van de warmte, ik kan er niet tegen, alles boven de 20 graden is teveel voor mij.
Maar buiten de warmte en het lange licht is er ook gewoon het lawaai en alle prikkels en drukte waar ik niet goed tegen kan en waar ik zo'n hekel aan heb. Alles wat er te doen is in de zomer en de drukte overal, ik had het gevoel overal aan mee te moeten doen en naar toe te moeten en verplicht te moeten genieten terwijl ik er niks aan vond die overvolle terrassen en drukte. Die prikkels maakte me gek!
Ik ben een persoon die houdt van rust, van stilte en van natuur, maar niet zozeer van (veel) mensen om me heen en activiteiten.
Nu weet ik dat van mezelf, nu heb ik het geaccepteerd van mezelf en weet mijn omgeving dat.
Nu weet ik dat ik in de zomer gewoon lekker binnen moet blijven met een boek als ik dat wil, dat ik niet naar terrasjes ga of naar het strand.
Ik sluit me zoveel mogelijk af van prikkels en doe soms zelfs hartje zomer alle gordijnen dicht om 19 uur s'avonds.
Het gaat niet allemaal weg, het is niet over, maar het gaat stukken beter met me in de zomer, en nu de herfst eraan komt leef ik helemaal op!
Het was dus niet alleen de zomer, maar ook mijn persoonlijkheid, ik kan niet tegen die prikkels en duisternis geeft me rust.
Dat accepteren heeft enorm geholpen.
En misschien heb jij ook wel zo dingentjes, misschien is het de sleur van het dagelijks leven, de opstart van het schooljaar, het wegvallen van de prikkels, het opzien tegen de feestdagen of noem maar op.
Ga gewoon zelf eens onderzoeken en misschien heeft het wel een andere of meerdere oorzaken en kan je daar -net als ik- wat aan doen.
Ik heb nog steeds een gruwelijke hekel aan de zomer, maar sinds ik mezelf ken en accepteer is het wel wat draagbaarder geworden.
En bij jou kan dat misschien ook, ga gewoon eens na wat allemaal een oorzaak kan hebben en praat er eens over met je omgeving en vriendinnen, zij kunnen je misschien ook dingen over jezelf vertellen.
Succes!
dinsdag 22 september 2020 om 18:53
Ik herken het niet, bij mij begint het pas wanneer het al een paar weken koud, grijs en nat is zonder uitzicht op verbetering. November t/m februari vind ik wel echt verschrikkelijke maanden, maar het is nu juist heerlijk weer, ik kom zoveel mogelijk buiten en geniet met volle teugen.
Wel merk ik dat ik ‘s avonds een stuk eerder moe ben dan in de zomer, vanaf dat het donker wordt ga ik in de slaapstand.
In de winter helpt een daglichtlamp in combinatie met vitamine d een klein beetje, maar het is vooral het gebrek aan lekker buiten in de warme zon kunnen zijn (en het altijd koud hebben) wat mij nekt. Dus het lukt niet echt om er iets aan te doen.
Wel merk ik dat ik ‘s avonds een stuk eerder moe ben dan in de zomer, vanaf dat het donker wordt ga ik in de slaapstand.
In de winter helpt een daglichtlamp in combinatie met vitamine d een klein beetje, maar het is vooral het gebrek aan lekker buiten in de warme zon kunnen zijn (en het altijd koud hebben) wat mij nekt. Dus het lukt niet echt om er iets aan te doen.
dinsdag 22 september 2020 om 19:01
Eerst zag ik echt niets positiefs om het beter te maken, maar daar had ik uiteindelijk alleen maar mezelf mee natuurlijk
Dus nu heb ik verduisterende gordijnen die ik lekker dicht houd dan, ik probeer zoveel mogelijk verkoeling op te zoeken zoals het buitenbad, daar kan ik wel echt van genieten (alleen dit jaar niet vanwege de corona) en bij familie/vrienden die een tuin plus zwembadje hebben te gaan plonzen
mijn ouders hebben een aantal jaar geleden bij de bouwmarkt een tuindouche op statief gekocht, dus daar maak ik ook graag gebruik van. Maar het felle licht en vooral ook het lange licht doe je niets tegen, dus dat is gewoon uitzitten. Ben ook altijd blij als 21 juni voorbij is, dat de dagen langzaam maar zeker weer korter worden. Had laatst een tekst gevonden (normaal ben ik daar helemaal niet zo van) maar die gaat zo: 'if you choose not to find joy in the snow, you will have less joy in your life but still the same amount of snow'. Ik vervang het woord 'snow' dan voor mezelf door 'sun' en 'heat'
en ik begrijp dat het bij serieuze seizoensgebonden depressies weinig helpt, maar toch vond ik het een mooie zin. Heb er dus mijn 'mantra' van gemaakt, ieder positief iets is altijd mooi meegenomen Denk ook dat je het ook van de kleine dingen moet hebben dan, aangezien aan de grote dingen (in jouw geval dan de donkere gure seizoenen die maar blijven duren) toch niet te verhelpen zijn en je die gewoon moet uitzingen. Hoor van veel zomerliefhebbers dat ze januari en februari het lastigste vinden en dat begrijp ik wel, ondanks dat het mijn favoriete maanden zijn
het zijn ook gewoon de grotere dingen die dan wat vervelender zijn, ik vind het bijvoorbeeld altijd knap wanneer mensen hoogzomer in de tropische hitte juist energie krijgen om dingen te doen en grotere projecten aan te pakken, zoals hele kledingkasten uitmesten. Ik lig dan doodziek van de hitte in de luchtstroom van de ventilator met barstende koppijn en haren als slappe klamme spaghettislierten om mijn hoofd van het zweet ) en heb juist in de herfst en winter energie voor tien. Ben denk ik als een dieselmotor die gewoon echt even tijd nodig heeft om op te starten, maar ik leef dan ook echt weer helemaal op. Terwijl veel mensen dan juist voor hun gevoel 'indutten' met de langere donkere avonden, sneller moe en minder zin om de deur nog uit te gaan.Dus mijn tip: kleine dingen zoeken die het leuk/draaglijk maken en ik denk in jouw geval ook vooral de daglichtlamp gaan gebruiken wanneer nodig, op zijn tijd relativeren (is niet mijn sterkste kant
) en denken: this too shall pass. Maar snap heel goed dat dat echt altijd niet even makkelijk is, vooral niet bij serieuze (seizoensgebonden) depressies.
dinsdag 22 september 2020 om 19:12
Jeeej die kende ik nog niet... althans niet eerder gehoord. Heb zelf het tegenovergestelde in de zomer...JoyAnna schreef: ↑22-09-2020 19:01Eerst zag ik echt niets positiefs om het beter te maken, maar daar had ik uiteindelijk alleen maar mezelf mee natuurlijk
Dus nu heb ik verduisterende gordijnen die ik lekker dicht houd dan, ik probeer zoveel mogelijk verkoeling op te zoeken zoals het buitenbad, daar kan ik wel echt van genieten (alleen dit jaar niet vanwege de corona) en bij familie/vrienden die een tuin plus zwembadje hebben te gaan plonzen
Had laatst een tekst gevonden (normaal ben ik daar helemaal niet zo van) maar die gaat zo: 'if you choose not to find joy in the snow, you will have less joy in your life but still the same amount of snow'. Ik vervang het woord 'snow' dan voor mezelf door 'sun' en 'heat'
Denk ook dat je het ook van de kleine dingen moet hebben dan, aangezien aan de grote dingen (in jouw geval dan de donkere gure seizoenen die maar blijven duren) toch niet te verhelpen zijn en je die gewoon moet uitzingen. Hoor van veel zomerliefhebbers dat ze januari en februari het lastigste vinden en dat begrijp ik wel, ondanks dat het mijn favoriete maanden zijn
Dus mijn tip: kleine dingen zoeken die het leuk/draaglijk maken en ik denk in jouw geval ook vooral de daglichtlamp gaan gebruiken wanneer nodig, op zijn tijd relativeren (is niet mijn sterkste kant
Die kleine dingetjes daar focus ik me nu op en dat stuk accepteren... Ik ben me ervan bewust maar denk dat dit een proces is... Dat ik dat moet oefenen.
Probeer nu ook elke dag als ik naar mn werk rijd alle mooie dingen onderweg te benoemen. En zonnestraal die ergens mooi op valt, mooie tuin, mooie kleur auto, alles. Dat is wel helpend...
Dank voor je tips! Momenteel zit ik buiten
dinsdag 22 september 2020 om 19:16
Die komen bij mij hoogzomer helemaal niet eens open
Heb in het midden van mijn twee ramen nog een smaller, langwerpig raam. Daar zit matte/frosted folie op dus geen inkijk, maar daardoor komt er alsnog genoeg (dag)licht binnen, teveel zelfs dan naar mijn zin
maar het scheelt toch echt wel een serieuze slok op de borrel dat ik de verduisterende gordijnen van de andere twee ramen aan weerskanten gewoon lekker dicht kan houden.Dat van die prikkels herken ik ook, heb ook echt donker nodig 's avonds om in alle rust 'de dag af te kunnen sluiten' zeg maar. Ik word van de duisternis ook heel rustig en relaxt.
dinsdag 22 september 2020 om 19:20
Dat is inderdaad heel goed! Ik maak graag foto's buiten van mooie plekken. En inderdaad alles wat mooi is en wat je positief opvalt is alleen maar des te beter. Kan inderdaad van alles zijnelky87 schreef: ↑22-09-2020 19:12Jeeej die kende ik nog niet... althans niet eerder gehoord. Heb zelf het tegenovergestelde in de zomer...
Die kleine dingetjes daar focus ik me nu op en dat stuk accepteren... Ik ben me ervan bewust maar denk dat dit een proces is... Dat ik dat moet oefenen.
Probeer nu ook elke dag als ik naar mn werk rijd alle mooie dingen onderweg te benoemen. En zonnestraal die ergens mooi op valt, mooie tuin, mooie kleur auto, alles. Dat is wel helpend...
Dank voor je tips! Momenteel zit ik buiten
en buiten zitten nu het nog daglicht is, dat is natuurlijk helemaal goed! Wel een vestje ofzo aan het koelt lekker af nu. Maar denk dat zoveel mogelijk natuurlijk daglicht meepakken mooi meegenomen is. Misschien nog even een rondje wandelen?En nogmaals ik begrijp dat dit soort dingen bij echt depressies nauwelijks werken/niet van toepassing zijn, maar alle kleine dingen die positief zijn kunnen juist helpend zijn om het wat draaglijker te maken.
Succes!!
dinsdag 22 september 2020 om 20:11
Ik herken het wel TO.
Elk jaar sla ik mezelf er wel doorheen (weinig keuze ook), maar dit jaar houd ik wel redelijk mijn hart vast. Wanneer je het hebt over zomer/winterdepressie komen er vaak wat minachtende reacties, het klinkt als aanstelleritis. Echter als je gaat kijken wat er nou echt mee bedoeld wordt, heeft het vaak betrekking op angstklachten, eenzaamheid en dat soort emoties.
Vooral nu i.v.m. fulltime thuiswerken door corona, zie ik enorm tegen de herfst / winter op. Normaal ontsnapte ik het Nederlandse najaar / herfst door een stedentripje naar zuiderlijk europa te maken of zelfs een reis naar het zuiderlijk halfrond. Maar ook dat is nu niet mogelijk. Corona lijkt weer aan een behoorlijke opmars bezig, en ik woon ook nog eens alleen.
Bij dat soort omstandigheden is het toch anders wanneer buiten de vogeltjes fluiten, de mensen buiten zijn, het langer licht is een het buiten vriendelijk en toegankelijk is, dan wanneer de wind giert, het de hele dag grijs en regenachtig is en mensen het buiten zijn zo veel mogelijk proberen te voorkomen. Het is niet zo zeer het weer waar ik tegenop zie, maar meer het feit dat de mensen zich ook gaan terugtrekken in hun holletjes, weinig daglicht, onvriendelijk/guur buiten, wat het toch al aanwezige gevoel van eenzaamheid en afsluiting van de maatschappij door corona/thuiswerken, alleen maar zal versterken.
Elk jaar sla ik mezelf er wel doorheen (weinig keuze ook), maar dit jaar houd ik wel redelijk mijn hart vast. Wanneer je het hebt over zomer/winterdepressie komen er vaak wat minachtende reacties, het klinkt als aanstelleritis. Echter als je gaat kijken wat er nou echt mee bedoeld wordt, heeft het vaak betrekking op angstklachten, eenzaamheid en dat soort emoties.
Vooral nu i.v.m. fulltime thuiswerken door corona, zie ik enorm tegen de herfst / winter op. Normaal ontsnapte ik het Nederlandse najaar / herfst door een stedentripje naar zuiderlijk europa te maken of zelfs een reis naar het zuiderlijk halfrond. Maar ook dat is nu niet mogelijk. Corona lijkt weer aan een behoorlijke opmars bezig, en ik woon ook nog eens alleen.
Bij dat soort omstandigheden is het toch anders wanneer buiten de vogeltjes fluiten, de mensen buiten zijn, het langer licht is een het buiten vriendelijk en toegankelijk is, dan wanneer de wind giert, het de hele dag grijs en regenachtig is en mensen het buiten zijn zo veel mogelijk proberen te voorkomen. Het is niet zo zeer het weer waar ik tegenop zie, maar meer het feit dat de mensen zich ook gaan terugtrekken in hun holletjes, weinig daglicht, onvriendelijk/guur buiten, wat het toch al aanwezige gevoel van eenzaamheid en afsluiting van de maatschappij door corona/thuiswerken, alleen maar zal versterken.
dinsdag 22 september 2020 om 20:16
De meeste mensen die hier reageren hebben er duidelijk geen verstand van...
zodra de dagen korter beginnen te worden kan je al winterdepressieklachten ontwikkelen. Iemand met winterdepressieklachten wordt bij
De winterdepressiepoli al vanaf augustus opgevolgd. Je moet dan wekelijks een digitaal formulier invullen met je klachten. Zodra die klachten een bepaalde waarde hebben wordt je opgeroepen voor lichttherapie. Er zitten al mensen eind augustus/begin september. Mijn ex-man meestal rond deze tijd. Een daglichtlamp is niet sterk genoeg.
Laat je doorverwijzen naar de winterdepressiepoli. Daar kunnen ze de voor jou geschikte therapie uitstippelen. De therapie bestaat dan meestal uit 1 week per jaar naar de poli komen, ‘s ochtends voor 20 minuten en dan zit je dan voor de therapielampen. De meeste mensen hoeven de dan rest van het jaar niet meer.
Zelf therapieën met een lamp zou ik niet doen wanneer je dat niet gewend bent. En thuis mag je ook niet langer dan twee weken. Je kan er zelfs manisch van worden als je teveel licht krijgt.
zodra de dagen korter beginnen te worden kan je al winterdepressieklachten ontwikkelen. Iemand met winterdepressieklachten wordt bij
De winterdepressiepoli al vanaf augustus opgevolgd. Je moet dan wekelijks een digitaal formulier invullen met je klachten. Zodra die klachten een bepaalde waarde hebben wordt je opgeroepen voor lichttherapie. Er zitten al mensen eind augustus/begin september. Mijn ex-man meestal rond deze tijd. Een daglichtlamp is niet sterk genoeg.
Laat je doorverwijzen naar de winterdepressiepoli. Daar kunnen ze de voor jou geschikte therapie uitstippelen. De therapie bestaat dan meestal uit 1 week per jaar naar de poli komen, ‘s ochtends voor 20 minuten en dan zit je dan voor de therapielampen. De meeste mensen hoeven de dan rest van het jaar niet meer.
Zelf therapieën met een lamp zou ik niet doen wanneer je dat niet gewend bent. En thuis mag je ook niet langer dan twee weken. Je kan er zelfs manisch van worden als je teveel licht krijgt.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
dinsdag 22 september 2020 om 20:29
Ik zou de zomer ook vrolijker vinden dan de winter als ik maar niet zo ontzettend onwel werd van buitentemperaturen boven de 21. Want de zon komt dan mijn huis binnen en verandert mijn huis dan in een oven van 25,8 graden zoals nu. Ook al sluit je je luiken. Mijn hart slaat dan voortdurend sneller, het eten verteert met veel meer moeite ten koste van mijn beweeglijkheid en tegen de middag zak ik haast door mijn hoeven.
Ik zit dat meestal zwijgend uit maar ben stiekem wel blij als het er weer opzit. Januari en februari staan bovenaan mijn top vijf vervelendste maanden, gevolgd door juni, juli en augustus.
Ik zit dat meestal zwijgend uit maar ben stiekem wel blij als het er weer opzit. Januari en februari staan bovenaan mijn top vijf vervelendste maanden, gevolgd door juni, juli en augustus.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
dinsdag 22 september 2020 om 20:43
Herkenbaar!
Ik vind het verschrikkelijk dat de dagen al zo kort zijn. Vooral als de wintertijd in gaat voel ik me erg slecht. Afgelopen jaren ben ik naar de zon gevlogen in de winter maar dat zit er niet in.
Voor mij is het letterlijk een milde depressie die elk jaar terug komt. Gelukkig weet ik ook dat het wel jaar weggaat.
Ik vind het verschrikkelijk dat de dagen al zo kort zijn. Vooral als de wintertijd in gaat voel ik me erg slecht. Afgelopen jaren ben ik naar de zon gevlogen in de winter maar dat zit er niet in.
Voor mij is het letterlijk een milde depressie die elk jaar terug komt. Gelukkig weet ik ook dat het wel jaar weggaat.
dinsdag 22 september 2020 om 20:56
Ik heb een daglichtlamp en slik extra vitamine D. Dit haalt de scherpte randjes ervan af. Verder zoveel mogelijk buiten zijn bij daglicht, veel wandelingen maken. Maar het blijft een rot periode.
Veel onbegrip. Ook in dit topic. Maar het is ook wel een gek verschijnsel om zoveel moeite te hebben met korte dagen
Nog wel intens genoten van deze mooie nazomer
Veel onbegrip. Ook in dit topic. Maar het is ook wel een gek verschijnsel om zoveel moeite te hebben met korte dagen
Nog wel intens genoten van deze mooie nazomer
dinsdag 22 september 2020 om 21:11
Het is niet alleen gewoon wat moeite hebben met korte dagen, en de zomer missen. Ik voel mij lichamelijk en mentaal ook een stuk minder fit. Ik snap ook niet precies hoe dat werkt. En nu ik hersenschade heb lijkt het erger te zijn geworden. Ik slik extra vitamine D, al jaren, maar ik merk er eigenlijk niet veel van.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
dinsdag 22 september 2020 om 21:17
Het is voor mij echt het gebrek aan licht waardoor ik me moe, verdrietig en lamgeslagen voel in de herfst/winter. Niet de temperatuur, ik ga elk jaar naar Oostenrijk met de kerst en het kan -20 zijn, maar als de zon schijnt, voel je hem. En het is eigenlijk nooit 2 weken grijs en troosteloos zoals hier.
