Psyche
alle pijlers
Lastiggevallen en een schuldgevoel.
zondag 29 december 2019 om 19:02
1ste kerstdag wilde ik 's avonds met de bus naar huis. Mijn zus wilde me liever thuis brengen maar ik stond erop om de bus te pakken.
Ik had geen aansluitende overstap dus moest een half uur wachten. Toen ik uitstapte zag ik 2 meisjes in het bushokje die elkaar op een opmerkelijke manier vasthielden, kleding op de grond en even verderop 2 jongens. Ik dacht nog ach, een paar dronken meiden, moet kunnen. Ik ging staan, zette mijn tas neer en ging wachten op de bus. Een van die jongens kwam naar me toe en gaf aan dat zijn vriend en hun vriendinnetjes dronken waren, maar verder alles oke was. Ik gaf aan het prima te vinden, hij gaf me nog 3 keer een hand en ik ging verder met op de bus wachten. Hij raapte nog wat kleding bij elkaar en ging naar de meisjes. Opeens hoor ik achter me een meisje heel erg huilen, begint te hyperventileren en de ''vriendin'' begint haar door elkaar te schudden en roept dat ze moet ophouden. Ik wil naar haar toe maar wordt tegengehouden door de 2 jongens, een begint in mijn gezicht te schreeuwen en me te duwen. De andere houdt me alleen tegen. Gasten stonden stijf van de drugs. Kanker dit, dat, ik neuk je kapot. Kortom het was een gezellig gesprek. Aangegeven dat ik dan de politie bel. Vervolgens begint hij nu in mijn oor te schreeuwen en aan mijn telefoon te trekken. Andere jongen begint ook aan me te trekken en na een korte worsteling die ik onmogelijk kon winnen pakt hij mijn telefoon af. Vanaf dat moment zijn de meisjes mij uit het oog. Hij tiert nog een tijdje door, en blijft met zijn vuist tegen mijn hoofd aanbonken alsof hij me ieder moment wilt slaan. Daarna loopt hij weg en pakt mijn tas die nog van de plek waar ik eerder stond. Ik hol erachter aan en blijf herhalen dat ik mijn telefoon terug wil. Een voorbijganger ziet het gebeuren en komt erop af.. In mijn gedachten heb ik die meisjes toen nog vaag gezien, maar was er niet mee bezig. Ik klampte die man vast met mijn leven en vroeg of hij de politie wilde bellen. Die man wist niet wat hem overkwam.. moest even schakelen en op dat moment gaf die jongen mijn spullen terug. Ik maakte me uit de voeten en belde de politie. Die jongens hebben toen tegen die man gezegd dat ik niet helemaal goed was en ik mijn spullen zelf aan de jongens heb gegeven. Dit heb ik later van de politie gehoord. Ik heb toen de politie gebeld en kwam moeilijk uit mijn woorden , ze stelde ook allemaal vragen over het signalement maar mijn hoofd werkte gewoon niet meer mee. Politie zou eraan komen en ik heb toen opgehangen.
Ik hoor een auto starten en de jongens rijden zonder lichten de weg op. Beide beginnen uit het raam te schreeuwen, wederom dezelfde termen. Ze rijden weg, en ik snel terug opzoek naar de meisjes. Helaas van de meisjes geen spoor maar een ander meisje stond 112 te bellen. Ik gaf aan dat de politie al onderweg was en meng me in het gesprek met de meldkamer opzoek naar mijn melding. Opeens horen we de auto weer terug komen, pakt de rotonde, en in de laatste bocht om ons te bereiken rijden ze zichzelf tegen een lantaarnpaal. Auto op zijn kant, dus van de vrouw van de meldkamer moesten we gaan kijken. Kwam er rook uit, zaten ze bekneld etc. Meisje gaf aan dat het hun eigen schuld was en ik wilde graag mijn voorsprong houden voor het geval ze weer zouden doordraaien. Ze kwamen er zelf al uitgeklommen en op dat moment kwam de politie aan. Op dat moment stuurt ook mijn zus een appje of ik veilig thuis ben... Ja ik ben veilig thuis. Mijn zus, net als de rest van mijn familie weet dus niet dat dit is gebeurd.
Vanmiddag belde de politie me en toen ik vroeg naar het meisje hoorde ik tot mijn stomme verbazing dat ze beide ontkende dat er meisjes bij waren. Op de plek hangen geen camera's dus verder kunnen ze daar weinig mee. De voorbijganger en ik hebben beide verklaard dat er 2 meisjes bij waren maar verder is het hun woord tegen dat van ons. Het meisje moet zelf naar de politie en dan pas kunnen ze er iets mee. Zelf voel ik me enorm schuldig. Ik heb het er wel met een vriendinnetje over gehad, en deze moest een beetje lachen toen ze hoorde dat ik had gezegd ''dan bel ik de politie'' Dat was stom. Achteraf had ik ook zoveel dingen anders gedaan. Ik voel me vooral heel schuldig tegenover het meisje en het laat me maar niet los. Ik ben nu al 2 dagen heel facebook aan het afspeuren opzoek naar het meisje. Ik wil zo graag sorry tegen haar zeggen dat ik haar heb laten zitten en hoop dat het goed met haar gaat.
Ik had geen aansluitende overstap dus moest een half uur wachten. Toen ik uitstapte zag ik 2 meisjes in het bushokje die elkaar op een opmerkelijke manier vasthielden, kleding op de grond en even verderop 2 jongens. Ik dacht nog ach, een paar dronken meiden, moet kunnen. Ik ging staan, zette mijn tas neer en ging wachten op de bus. Een van die jongens kwam naar me toe en gaf aan dat zijn vriend en hun vriendinnetjes dronken waren, maar verder alles oke was. Ik gaf aan het prima te vinden, hij gaf me nog 3 keer een hand en ik ging verder met op de bus wachten. Hij raapte nog wat kleding bij elkaar en ging naar de meisjes. Opeens hoor ik achter me een meisje heel erg huilen, begint te hyperventileren en de ''vriendin'' begint haar door elkaar te schudden en roept dat ze moet ophouden. Ik wil naar haar toe maar wordt tegengehouden door de 2 jongens, een begint in mijn gezicht te schreeuwen en me te duwen. De andere houdt me alleen tegen. Gasten stonden stijf van de drugs. Kanker dit, dat, ik neuk je kapot. Kortom het was een gezellig gesprek. Aangegeven dat ik dan de politie bel. Vervolgens begint hij nu in mijn oor te schreeuwen en aan mijn telefoon te trekken. Andere jongen begint ook aan me te trekken en na een korte worsteling die ik onmogelijk kon winnen pakt hij mijn telefoon af. Vanaf dat moment zijn de meisjes mij uit het oog. Hij tiert nog een tijdje door, en blijft met zijn vuist tegen mijn hoofd aanbonken alsof hij me ieder moment wilt slaan. Daarna loopt hij weg en pakt mijn tas die nog van de plek waar ik eerder stond. Ik hol erachter aan en blijf herhalen dat ik mijn telefoon terug wil. Een voorbijganger ziet het gebeuren en komt erop af.. In mijn gedachten heb ik die meisjes toen nog vaag gezien, maar was er niet mee bezig. Ik klampte die man vast met mijn leven en vroeg of hij de politie wilde bellen. Die man wist niet wat hem overkwam.. moest even schakelen en op dat moment gaf die jongen mijn spullen terug. Ik maakte me uit de voeten en belde de politie. Die jongens hebben toen tegen die man gezegd dat ik niet helemaal goed was en ik mijn spullen zelf aan de jongens heb gegeven. Dit heb ik later van de politie gehoord. Ik heb toen de politie gebeld en kwam moeilijk uit mijn woorden , ze stelde ook allemaal vragen over het signalement maar mijn hoofd werkte gewoon niet meer mee. Politie zou eraan komen en ik heb toen opgehangen.
Ik hoor een auto starten en de jongens rijden zonder lichten de weg op. Beide beginnen uit het raam te schreeuwen, wederom dezelfde termen. Ze rijden weg, en ik snel terug opzoek naar de meisjes. Helaas van de meisjes geen spoor maar een ander meisje stond 112 te bellen. Ik gaf aan dat de politie al onderweg was en meng me in het gesprek met de meldkamer opzoek naar mijn melding. Opeens horen we de auto weer terug komen, pakt de rotonde, en in de laatste bocht om ons te bereiken rijden ze zichzelf tegen een lantaarnpaal. Auto op zijn kant, dus van de vrouw van de meldkamer moesten we gaan kijken. Kwam er rook uit, zaten ze bekneld etc. Meisje gaf aan dat het hun eigen schuld was en ik wilde graag mijn voorsprong houden voor het geval ze weer zouden doordraaien. Ze kwamen er zelf al uitgeklommen en op dat moment kwam de politie aan. Op dat moment stuurt ook mijn zus een appje of ik veilig thuis ben... Ja ik ben veilig thuis. Mijn zus, net als de rest van mijn familie weet dus niet dat dit is gebeurd.
Vanmiddag belde de politie me en toen ik vroeg naar het meisje hoorde ik tot mijn stomme verbazing dat ze beide ontkende dat er meisjes bij waren. Op de plek hangen geen camera's dus verder kunnen ze daar weinig mee. De voorbijganger en ik hebben beide verklaard dat er 2 meisjes bij waren maar verder is het hun woord tegen dat van ons. Het meisje moet zelf naar de politie en dan pas kunnen ze er iets mee. Zelf voel ik me enorm schuldig. Ik heb het er wel met een vriendinnetje over gehad, en deze moest een beetje lachen toen ze hoorde dat ik had gezegd ''dan bel ik de politie'' Dat was stom. Achteraf had ik ook zoveel dingen anders gedaan. Ik voel me vooral heel schuldig tegenover het meisje en het laat me maar niet los. Ik ben nu al 2 dagen heel facebook aan het afspeuren opzoek naar het meisje. Ik wil zo graag sorry tegen haar zeggen dat ik haar heb laten zitten en hoop dat het goed met haar gaat.
zondag 29 december 2019 om 19:12
...en deze moest een beetje lachen toen ze hoorde dat ik had gezegd ''dan bel ik de politie'' Dat was stom. Achteraf had ik ook zoveel dingen anders gedaan. Ik voel me vooral heel schuldig tegenover het meisje en het laat me maar niet los.
Lekkere vriendin zeg! Natuurlijk zei je: "dan bel ik de politie". Jij zat nog in het normale-mensen-scenario. Niet in het enge-mannen-scenario. Je hebt je best voor dat meisje gedaan, maar toen je in actie kwam, ben je bedreigd. Heel heftig!
Mijn tip: vertel het je familie. Voor de steun. En laat je niets aanpraten ("ik wilde je nog naar huis brengen"), jij hebt hier helemaal niets verkeerd gedaan.
Juist goed: je probeerde voor dat meisje op te komen, hebt voorbijgangers ingeschakeld, de politie gebeld en je hebt ook nog je telefoon teruggekregen. Hoera voor jezelf!
Ik weet wel hoe je je voelt: meer dan tien jaar geleden zag ik hoe een stomdronken vrouw van in de dertig een lift (op de fiets) bij twee twintigers regelde. Ik fietste een stukje achter haar aan. Het waren ongure jongens en ze wees ze zo de weg naar haar huis (sterker nog, ze gaven haar dus een lift). Ik vraag me nog steeds af of ze die nacht wel heelhuids doorgekomen is.
Ik heb minder voor haar gedaan, dan jij voor dat huilende meisje. Dus ik vind jou een held.
anoniem_63bbf1e807fcd wijzigde dit bericht op 29-12-2019 21:07
0.35% gewijzigd
zondag 29 december 2019 om 19:14
Jeetje, wat een nare gebeurtenis!
Volgens mij heb je gedaan wat je kon in een vervelende en bedreigende situatie.
Pak je rust, het is onlangs aangetoond dat dit helpt bij het verwerken van nare gebeurtenissen.
Ik hoop dat je je omgeving alsnog durft te vertellen wat er is gebeurd, zodat je gesteund kan worden.
Zorg goed voor jezelf!
Volgens mij heb je gedaan wat je kon in een vervelende en bedreigende situatie.
Pak je rust, het is onlangs aangetoond dat dit helpt bij het verwerken van nare gebeurtenissen.
Ik hoop dat je je omgeving alsnog durft te vertellen wat er is gebeurd, zodat je gesteund kan worden.
Zorg goed voor jezelf!
zondag 29 december 2019 om 19:33
Ik vind juist dat je heel dapper gehandeld hebt! Het zou wat zijn als je bij ieder groepje jongens/meisjes moet checken of het wel goed gaat. Bij het eerste signaal toen je het doorhad ben je in actie gekomen en heb je niet opgegeven, zelfs niet nadat ze je bedreigt hadden en je telefoon afgepakt hadden ben je er achter aan blijven lopen. Anders waren die jongens misschien zelfs wel nooit bij de politie terecht gekomen.
zondag 29 december 2019 om 19:34
Misschien hadden die jongens nog wel veel meer rottigheid uitgehaald met die 2 meiden als jij niet was verschenen.
Ik denk dat je juist veel goeds gedaan hebt.
En achteraf zou iedereen het anders doen, maar je was daar niet achteraf.
Oh ja, en vertel het je familie, echt. Ze hebben het beste met je voor en hier is geen plaats voor 'zie je nou wel'.
Ik denk dat je juist veel goeds gedaan hebt.
En achteraf zou iedereen het anders doen, maar je was daar niet achteraf.
Oh ja, en vertel het je familie, echt. Ze hebben het beste met je voor en hier is geen plaats voor 'zie je nou wel'.
bubbel° wijzigde dit bericht op 29-12-2019 19:36
20.55% gewijzigd
zondag 29 december 2019 om 19:35
Neem contact op met slachtofferhulp, zodat je je verhaal goed kwijt kan.
https://www.slachtofferhulp.nl/contact/
https://www.slachtofferhulp.nl/contact/
zondag 29 december 2019 om 20:13
Wow, wat ontzettend heftig voor je zeg!
Natuurlijk heb jij niks verkeerd gedaan! In tegendeel, de meeste mensen zouden lang niet zo ver gegaan zijn als dat jij deed, dus ik vind jou een held!
Hopelijk doet het meisje aangifte.
Ga hier over praten met je familie alsjeblieft. Want dit is echt niet niks!
Natuurlijk heb jij niks verkeerd gedaan! In tegendeel, de meeste mensen zouden lang niet zo ver gegaan zijn als dat jij deed, dus ik vind jou een held!
Hopelijk doet het meisje aangifte.
Ga hier over praten met je familie alsjeblieft. Want dit is echt niet niks!
zondag 29 december 2019 om 20:23
Wat ontzettend naar en vreselijk!
Ik snap je gevoel, maar echt; wat ben je onwijs dapper geweest!
Deel je ervaring alsjeblieft met je familie en schakel hulp in om dit een plek te geven. Echt waar, dit is niet niks en de impact is uiteindelijk groter dan je nu beseft.
Je hebt echt goed opgetreden. Twijfel niet aan jezelf hoor!
Ik snap je gevoel, maar echt; wat ben je onwijs dapper geweest!
Deel je ervaring alsjeblieft met je familie en schakel hulp in om dit een plek te geven. Echt waar, dit is niet niks en de impact is uiteindelijk groter dan je nu beseft.
Je hebt echt goed opgetreden. Twijfel niet aan jezelf hoor!
zondag 29 december 2019 om 20:25
zondag 29 december 2019 om 21:10
O ja, het is misschien wel goed om te bedenken dat je het slachtoffer hier bent. Je wordt een slachtoffer doordat je géén controle over een situatie hebt. Er gebeurt hier iets wat je niet wilt.
Jij denkt over de situatie alsof je in controle was, alsof je de gebeurtenis in de hand had. Maar die controle stopte op het moment dat die jongen tegenhield dat je de politie zou bellen.
Stel dat je plotseling in de auto aangereden was door een dronken automobilist die een stoplicht over het hoofd zag. Dan zou je ook geen schuldgevoel hebben.
Dat is wat er nu gebeurt is: iemand heeft de controle uit je handen getrokken en je slachtoffer gemaakt. Dat is niet iets om je schuldig over te voelen. Juist niet.
Jij denkt over de situatie alsof je in controle was, alsof je de gebeurtenis in de hand had. Maar die controle stopte op het moment dat die jongen tegenhield dat je de politie zou bellen.
Stel dat je plotseling in de auto aangereden was door een dronken automobilist die een stoplicht over het hoofd zag. Dan zou je ook geen schuldgevoel hebben.
Dat is wat er nu gebeurt is: iemand heeft de controle uit je handen getrokken en je slachtoffer gemaakt. Dat is niet iets om je schuldig over te voelen. Juist niet.
maandag 30 december 2019 om 10:56
Lief kind, je hebt een heftig moment beleefd. Je bent nergens schuldig aan. De personen die schuldig zijn, zijn de mensen die jou deze traumatische ervaring hebben aangedaan.
Bespreek het met de lieve mensen om je heen, want hier moet je niet in je eentje mee blijven lopen. Je hebt het beste gedaan wat je hebt kunnen doen. Wees trots op jezelf. Je voelt je schuldig, maar je bent een dappere en stoere dame!
Bespreek het met de lieve mensen om je heen, want hier moet je niet in je eentje mee blijven lopen. Je hebt het beste gedaan wat je hebt kunnen doen. Wees trots op jezelf. Je voelt je schuldig, maar je bent een dappere en stoere dame!
