Psyche
alle pijlers
Lotgenoten contact
zaterdag 10 april 2021 om 20:04
maandag 30 augustus 2021 om 17:55
Hey allemaal,
Hier is school met bijbehorende stress weer begonnen, dus dat is even schakelen.
Verder wel iets rustiger, minder dwangmatig bezig met alles onder controle willen houden enz.
Maar ben echt nog zo snel zo ontzettend moe. Na 14u ben ik gewoon niets meer waard. Kan mentaal dan echt niets meer hebben, fysiek valt t op zich mee.
Voor iemand herkenbaar? Tips?
Hoe gaat t met jullie? Met therapie? Werk en gezin? Hoe vinden jullie je weg verder in het 'normale leven en sociale contacten?
Blijft hier nog echt een struggle. In mn hoofd heb ik t allemaal wel door vaak. Maar mn lijf denkt daar vaak anders over blijkbaar. Druk bezig om daar wat verbinding in te krijgen.
Hier is school met bijbehorende stress weer begonnen, dus dat is even schakelen.
Verder wel iets rustiger, minder dwangmatig bezig met alles onder controle willen houden enz.
Maar ben echt nog zo snel zo ontzettend moe. Na 14u ben ik gewoon niets meer waard. Kan mentaal dan echt niets meer hebben, fysiek valt t op zich mee.
Voor iemand herkenbaar? Tips?
Hoe gaat t met jullie? Met therapie? Werk en gezin? Hoe vinden jullie je weg verder in het 'normale leven en sociale contacten?
Blijft hier nog echt een struggle. In mn hoofd heb ik t allemaal wel door vaak. Maar mn lijf denkt daar vaak anders over blijkbaar. Druk bezig om daar wat verbinding in te krijgen.
maandag 7 februari 2022 om 06:28
Hoe gaat het met iedereen?
Hier op en af.
Ik ben aan het opbouwen in uren, werk nu 75% en dat is pittig.
Sinds een paar maanden heb ik een relatie, aan de ene kant erg fijn, aan de andere kant merk ik dat ik in mijn oude gedrag verval. Ik please weer en overschrijd mijn eigen grenzen. Dat ligt echt aan mij, want hij doet juist ontzettend zijn best en geeft mij alle ruimte.
Therapie is op dit moment pittig, zo pittig dat ik twijfel om er mee te stoppen. Ik weet dat ik door de zure appel heen moet, maar het is zo heftig, dat ik niet weet hoe.
Hier op en af.
Ik ben aan het opbouwen in uren, werk nu 75% en dat is pittig.
Sinds een paar maanden heb ik een relatie, aan de ene kant erg fijn, aan de andere kant merk ik dat ik in mijn oude gedrag verval. Ik please weer en overschrijd mijn eigen grenzen. Dat ligt echt aan mij, want hij doet juist ontzettend zijn best en geeft mij alle ruimte.
Therapie is op dit moment pittig, zo pittig dat ik twijfel om er mee te stoppen. Ik weet dat ik door de zure appel heen moet, maar het is zo heftig, dat ik niet weet hoe.
maandag 7 februari 2022 om 21:01
zaterdag 12 februari 2022 om 07:33
@mrs_williams, wat fijn dat je een nieuwe relatie hebt. Kan me voorstellen dat het ook lastig is, maar je ziet wel wat het met je doet en dat is een goede stap lijkt me.
Volgens mij ben je met therapie ook op de goede weg, juist omdat je er eigenlijk van weg wil gaan. Kan je dat bespreekbaar maken met je therapeut?
@anoniem, traumatherapie is idd superheftig. Heb je wel het idee dat t je wat gaat brengen? Dat het uiteindelijk gaat helpen?
Hier gaat t langzaam beter merk ik. Misschien is beter niet het juiste woord nog, maar er veranderen dingen. Alsof ik mezelf iets beter leer kennen, besef (vaak nog achteraf) wanneer ik vanuit trauma reageer, wanneer er iets ouds bij zit..
Geeft inzichten.
Wat heel confronterend is soms, veel trauma omhoog haalt waar ik nu weer mee aan de slag ben.
Ik heb wel weer wat hoop, maar vraag me ook af of en in hoeverre ik weer kan meedraaien in de maatschappij, zonder dat het me meer kost dan oplevert..
Lijk nog steeds zo weinig aan te kunnen..
Volgens mij ben je met therapie ook op de goede weg, juist omdat je er eigenlijk van weg wil gaan. Kan je dat bespreekbaar maken met je therapeut?
@anoniem, traumatherapie is idd superheftig. Heb je wel het idee dat t je wat gaat brengen? Dat het uiteindelijk gaat helpen?
Hier gaat t langzaam beter merk ik. Misschien is beter niet het juiste woord nog, maar er veranderen dingen. Alsof ik mezelf iets beter leer kennen, besef (vaak nog achteraf) wanneer ik vanuit trauma reageer, wanneer er iets ouds bij zit..
Geeft inzichten.
Wat heel confronterend is soms, veel trauma omhoog haalt waar ik nu weer mee aan de slag ben.
Ik heb wel weer wat hoop, maar vraag me ook af of en in hoeverre ik weer kan meedraaien in de maatschappij, zonder dat het me meer kost dan oplevert..
Lijk nog steeds zo weinig aan te kunnen..
zaterdag 12 februari 2022 om 20:09
@anoniem Nee, we wonen niet samen. Spreken wel regelmatig af (niet iedere dag) en slapen 1 x in de week ongeveer bij elkaar.
Traumatherapie lijkt me heftig, ik hoop dat het je gaat helpen.
@lovebird Ik kan dit wel bespreken met mijn psycholoog, maar ik heb dit nog niet gedaan.
Dat er dingen bij je veranderen klinkt als een stap in de goede richting. Dat zo weinig aankunnen is herkenbaar. Ik neem ook weer teveel hooi op mijn vork, maar heb voor mijn gevoel geen keuze. Volg je nog therapie?
Ik ben deze week positief getest op corona, mijn zoon ook, de andere kinderen en mijn vriend niet. Nu dus in isolatie, even niet werken en geen psycholoog deze week.
Ik had liever geen corona gehad, maar stiekem vind ik die rust wel even fijn, ik merk dat ik over aan het lopen ben. Er waren veel triggers deze week. Sowieso vind ik al die nieuwsberichten over the voice etc. Af en toe best wel lastig.
Mijn psycholoog is verhuisd naar een nieuwe locatie, en die locatie triggert iets bij mij. Ik weet waar het me aan moet denken, maar er is daar niets gebeurd. En toch kreeg ik een paniekaanval. De wachtruimte is ook niet fijn, in het midden van de gang, met in elke hoek weer een gang, waardoor je nooit volledig overzicht hebt. Ik kan daar zo slecht tegen.
Traumatherapie lijkt me heftig, ik hoop dat het je gaat helpen.
@lovebird Ik kan dit wel bespreken met mijn psycholoog, maar ik heb dit nog niet gedaan.
Dat er dingen bij je veranderen klinkt als een stap in de goede richting. Dat zo weinig aankunnen is herkenbaar. Ik neem ook weer teveel hooi op mijn vork, maar heb voor mijn gevoel geen keuze. Volg je nog therapie?
Ik ben deze week positief getest op corona, mijn zoon ook, de andere kinderen en mijn vriend niet. Nu dus in isolatie, even niet werken en geen psycholoog deze week.
Ik had liever geen corona gehad, maar stiekem vind ik die rust wel even fijn, ik merk dat ik over aan het lopen ben. Er waren veel triggers deze week. Sowieso vind ik al die nieuwsberichten over the voice etc. Af en toe best wel lastig.
Mijn psycholoog is verhuisd naar een nieuwe locatie, en die locatie triggert iets bij mij. Ik weet waar het me aan moet denken, maar er is daar niets gebeurd. En toch kreeg ik een paniekaanval. De wachtruimte is ook niet fijn, in het midden van de gang, met in elke hoek weer een gang, waardoor je nooit volledig overzicht hebt. Ik kan daar zo slecht tegen.
zondag 13 februari 2022 om 07:18
Hey mrs_williams,
Ik volg nog steeds therapie, trauma en schematherapie samen.
En dit soort dingen juist aangeven bij therapeut heeft me geholpen om er beter mee om te kunnen gaan. Echt alles bespreekbaar maken heeft me geholpen vertrouwen op te bouwen en voor mezelf om meer bij de kern te komen.
Ook (juist) de triggers van de nieuwe locatie zou ik aangeven. Wie weet kan ze/hij je helpen om het veiliger voor je te maken.
Kan me voorstellen dat een weekje binnenzitten niet ideaal is maar wel rust geeft. Hoop dat je die rust dan ook kan en durft te nemen.
Is het misschien bespreekbaar om tijdelijk een stapje terug te doen op werk? Ergens anders iets minder hooi op je vork te krijgen?
Ik volg nog steeds therapie, trauma en schematherapie samen.
En dit soort dingen juist aangeven bij therapeut heeft me geholpen om er beter mee om te kunnen gaan. Echt alles bespreekbaar maken heeft me geholpen vertrouwen op te bouwen en voor mezelf om meer bij de kern te komen.
Ook (juist) de triggers van de nieuwe locatie zou ik aangeven. Wie weet kan ze/hij je helpen om het veiliger voor je te maken.
Kan me voorstellen dat een weekje binnenzitten niet ideaal is maar wel rust geeft. Hoop dat je die rust dan ook kan en durft te nemen.
Is het misschien bespreekbaar om tijdelijk een stapje terug te doen op werk? Ergens anders iets minder hooi op je vork te krijgen?
zondag 13 februari 2022 om 22:00
@lovebird klinkt pittig allemaal. Fijn dat het je zo goed helpt.
Ik ben gestart met schematherapie, een paar sessies maar, dat is nu even on hold, we zijn nu vooral met bezig met emdr, af en toe gecombineerd met exposure. Tot een paar weken geleden liet de psycholoog nog wel eens mijn vermijding toe, maar ze wordt steeds strenger, en pushed ook wat meer. Ik weet dat het nodig is, maar leuk vind ik het niet. Vandaar ook het gevoel om ermee te stoppen.
Een stapje terug doen op mijn werk is niet mogelijk. Ik kan de lat ook ontzettend hoog leggen voor mezelf, maar ik moet nu echt door en zsm weer volledig werken.
Ik ben gestart met schematherapie, een paar sessies maar, dat is nu even on hold, we zijn nu vooral met bezig met emdr, af en toe gecombineerd met exposure. Tot een paar weken geleden liet de psycholoog nog wel eens mijn vermijding toe, maar ze wordt steeds strenger, en pushed ook wat meer. Ik weet dat het nodig is, maar leuk vind ik het niet. Vandaar ook het gevoel om ermee te stoppen.
Een stapje terug doen op mijn werk is niet mogelijk. Ik kan de lat ook ontzettend hoog leggen voor mezelf, maar ik moet nu echt door en zsm weer volledig werken.
woensdag 2 maart 2022 om 06:27
Even van me afschrijven hoor… ik heb 2 maanden de tijd om mijn uren volledig op te bouwen, anders wordt spoor 2 opgestart, dit wil ik voorkomen, dus de druk is hoog.
Daarnaast heeft mijn psycholoog een nieuwe baan in een andere stad gevonden, ik kan wel bij een andere psycholoog binnen dezelfde praktijk terecht, maar zij kan geen schematherapie. Ik heb in het verleden emdr bij haar gevolgd, en er zijn wat dingen waardoor ik haar minder vertrouw dan mijn huidige psycholoog. Ik ben behoorlijk van slag. Ik heb zo’n fijne klik met deze psycholoog, eindelijk iemand die ik wel (met enige moeite) alles durf te vertellen, schematherapie voelt ook goed. En dan is binnenkort voorbij.
Voor diegene die een relatie hebben, hoeveel invloed heeft ptss er op, en kan jullie partner er goed mee omgaan? Ik heb vertrouwen in onze relatie, maar er zijn hier en daar wat strubbelingen.
Daarnaast heeft mijn psycholoog een nieuwe baan in een andere stad gevonden, ik kan wel bij een andere psycholoog binnen dezelfde praktijk terecht, maar zij kan geen schematherapie. Ik heb in het verleden emdr bij haar gevolgd, en er zijn wat dingen waardoor ik haar minder vertrouw dan mijn huidige psycholoog. Ik ben behoorlijk van slag. Ik heb zo’n fijne klik met deze psycholoog, eindelijk iemand die ik wel (met enige moeite) alles durf te vertellen, schematherapie voelt ook goed. En dan is binnenkort voorbij.
Voor diegene die een relatie hebben, hoeveel invloed heeft ptss er op, en kan jullie partner er goed mee omgaan? Ik heb vertrouwen in onze relatie, maar er zijn hier en daar wat strubbelingen.
woensdag 2 maart 2022 om 07:35
Ow wat een vervelende tijd voor je mrs_w.
Hoge werkdruk lijkt me niet bevorderlijk voor je herstel, en een psycholoog die weggaat al helemaal niet.
Met werk zit je al op 75% toch? Is dat wat je nu max aan kan ook? Dan lijkt me in 2 maanden opbouwen een hele grote uitdaging... is je werk wel leuk en krijg je er energie van? Of triggert het ook en is het extra belasting?
Wanneer gaat je psych weg? Misschien kan je tot die tijd juist dit soort dingen bespreken. En is er geen andere psych bij wie je terecht kan? Die wel schematherapie kan geven, misschien met iets langere wachttijd ertussen maar wel waar je een frisse start mee kan maken? Ik zou het ook niet fijn vinden om bij iemand verder te gaan waar je eigenlijk niet zo'n klik mee hebt. Vertrouwen of iig je goed voelen bij een psych is zo belangrijk...
Voor wbt relatie, die heb ik. Al heel lang. En ging niet zonder strubbelingen, mede door ptss.
Heel veel praten en delen. Delen waar je nu mee bezig bent in therapie, waar je nu het meest last van hebt, hoe je partner daar evt mee kan helpen of steunen.
Tis een beetje ingewikkeld om uit te leggen merk ik, wat zou je precies willen weten? Waar loop je tegenaan?
Hoge werkdruk lijkt me niet bevorderlijk voor je herstel, en een psycholoog die weggaat al helemaal niet.
Met werk zit je al op 75% toch? Is dat wat je nu max aan kan ook? Dan lijkt me in 2 maanden opbouwen een hele grote uitdaging... is je werk wel leuk en krijg je er energie van? Of triggert het ook en is het extra belasting?
Wanneer gaat je psych weg? Misschien kan je tot die tijd juist dit soort dingen bespreken. En is er geen andere psych bij wie je terecht kan? Die wel schematherapie kan geven, misschien met iets langere wachttijd ertussen maar wel waar je een frisse start mee kan maken? Ik zou het ook niet fijn vinden om bij iemand verder te gaan waar je eigenlijk niet zo'n klik mee hebt. Vertrouwen of iig je goed voelen bij een psych is zo belangrijk...
Voor wbt relatie, die heb ik. Al heel lang. En ging niet zonder strubbelingen, mede door ptss.
Heel veel praten en delen. Delen waar je nu mee bezig bent in therapie, waar je nu het meest last van hebt, hoe je partner daar evt mee kan helpen of steunen.
Tis een beetje ingewikkeld om uit te leggen merk ik, wat zou je precies willen weten? Waar loop je tegenaan?
woensdag 2 maart 2022 om 11:21
Ik loop een beetje over 75% is mijn max nu, daar moet nu met spoed een schepje boven op. Ik doe 25% werk wat ik erg leuk vind, de rest geeft te veel prikkels (druk, geen overzicht etc.). Ik wil dolgraag een opleiding doen, maar ik ben kostwinnaar, mijn vriend en ik wonen nog niet samen. Die studie moet dan naast mijn gewone baan, en de zorg voor de kinderen. En dat is nu nog te pittig.
Ik weet niet of ik bij een andere psycholoog terecht kan, een jaar geleden heb ik op deze psycholoog gewacht tot ze terug was van zwangerschapsverlof (en was ik in behandeling bij de psycholoog waar ik nu naar terug moet).
Er is nog een mannelijke psycholoog, maar dat is voor mij geen optie.
Wat betreft mijn relatie, praten overleg dingen die zijn gebeurd, en over triggers vind ik erg moeilijk. Ik probeer het wel, en hij merkt steeds meer, ook mijn gekke dingen om maar controle te hebben. Hij gaat er op zich goed mee om. Maar we hebben af en toe wel wat strubbelingen er over. Zeker als hij dan een grapje maakt, dan klap ik dicht. Vaak kan ik hem heel goed om me heen hebben, dan vind het ik het heerlijk dat hij er is, maar dat kan ook omslaan, en dan duw ik hem juist weg. Dat vind hij erg moeilijk
Ik weet niet of ik bij een andere psycholoog terecht kan, een jaar geleden heb ik op deze psycholoog gewacht tot ze terug was van zwangerschapsverlof (en was ik in behandeling bij de psycholoog waar ik nu naar terug moet).
Er is nog een mannelijke psycholoog, maar dat is voor mij geen optie.
Wat betreft mijn relatie, praten overleg dingen die zijn gebeurd, en over triggers vind ik erg moeilijk. Ik probeer het wel, en hij merkt steeds meer, ook mijn gekke dingen om maar controle te hebben. Hij gaat er op zich goed mee om. Maar we hebben af en toe wel wat strubbelingen er over. Zeker als hij dan een grapje maakt, dan klap ik dicht. Vaak kan ik hem heel goed om me heen hebben, dan vind het ik het heerlijk dat hij er is, maar dat kan ook omslaan, en dan duw ik hem juist weg. Dat vind hij erg moeilijk
woensdag 2 maart 2022 om 12:34
Dat aantrekken en afstoten herken ik. Als ik slechter in mn vel zit, snel getriggerd word, is hij de eerste die ik op afstand houd. Heel dubbel want eigenlijk heb ik hem dan juist nodig...
Wat ons ook heel erg geholpen heeft is systeemtherapie. En dan vooral de uitleg wat er gebeurt bij triggers en hoe daarmee om te gaan. Voor mij was het meer praten, benoemen. Voor hem meer luisteren zonder oordeel. En het besef dat het niet persoonlijk is. Als ik me afsluit omdat het teveel wordt is dat niet omdat ik hem wil buitensluiten bijv.
En praten over wat er precies gebeurt is kan ik ook nog steeds niet. Maar globaal wel en hij kan zich er ook wel een voorstelling van maken.
Waarom moet er met spoed naar die 100% gewerkt worden? Als er zicht is op volledig herstel kan t ook nog wel een maandje langer duren...
En als je maar 25% voldoening hebt uit je werk, waarom wil je dan niet naar spoor 2 kijken? Zou zomaar kunnen dat er een veel mooiere passender baan voorbij komt...
Maar snap ook als dat nu gewoon teveel stress geeft.
Wat ons ook heel erg geholpen heeft is systeemtherapie. En dan vooral de uitleg wat er gebeurt bij triggers en hoe daarmee om te gaan. Voor mij was het meer praten, benoemen. Voor hem meer luisteren zonder oordeel. En het besef dat het niet persoonlijk is. Als ik me afsluit omdat het teveel wordt is dat niet omdat ik hem wil buitensluiten bijv.
En praten over wat er precies gebeurt is kan ik ook nog steeds niet. Maar globaal wel en hij kan zich er ook wel een voorstelling van maken.
Waarom moet er met spoed naar die 100% gewerkt worden? Als er zicht is op volledig herstel kan t ook nog wel een maandje langer duren...
En als je maar 25% voldoening hebt uit je werk, waarom wil je dan niet naar spoor 2 kijken? Zou zomaar kunnen dat er een veel mooiere passender baan voorbij komt...
Maar snap ook als dat nu gewoon teveel stress geeft.
vrijdag 4 maart 2022 om 05:37
Dat afsluiten vindt hij heel moeilijk, hoe slechter ik me voel, hoe meer controle ik wil en alles via mijn vaste routines moet. Hij gaat dan twijfelen of het niet aan hem ligt. Ik ben de laatste dagen ook niet de leuke persoon geweest, en dat vind ik heel erg. Het gaat even wat minder en dan spelen mijn angstgevoelens nog meer op en wil ik nog meer controle.
Als het een maandje langer duurt, dan zit ik op 1 jaar en 3 maanden ziekmelding, vandaar dat dan spoor 2 opgestart wordt. Ik doe nu of alles goed gaat. Ga weer over mijn grenzen, werk extra, alles om te bewijzen dat ik het wel kan.
Ik heb niet veel diploma’s, de 25% wat ik wel leuk vind, daar ben ik ingerold maar heb ik geen diploma’s voor. Daar zou ik eerst een opleiding voor moeten volgen. Iets wat ik dolgraag wil, maar nu niet gaat omdat ik zo vergeetachtig ben en paniekaanvallen heb.
Ik wil dit over een paar maanden wel gaan doen, naast mijn huidige baan. Ik heb mijn inkomen hard nodig, vandaar dat ik zo bang ben voor spoor 2. Ook omdat ik voor mijn gevoel dan geen controle heb over wat er gaat gebeuren.
Als het een maandje langer duurt, dan zit ik op 1 jaar en 3 maanden ziekmelding, vandaar dat dan spoor 2 opgestart wordt. Ik doe nu of alles goed gaat. Ga weer over mijn grenzen, werk extra, alles om te bewijzen dat ik het wel kan.
Ik heb niet veel diploma’s, de 25% wat ik wel leuk vind, daar ben ik ingerold maar heb ik geen diploma’s voor. Daar zou ik eerst een opleiding voor moeten volgen. Iets wat ik dolgraag wil, maar nu niet gaat omdat ik zo vergeetachtig ben en paniekaanvallen heb.
Ik wil dit over een paar maanden wel gaan doen, naast mijn huidige baan. Ik heb mijn inkomen hard nodig, vandaar dat ik zo bang ben voor spoor 2. Ook omdat ik voor mijn gevoel dan geen controle heb over wat er gaat gebeuren.
zaterdag 19 maart 2022 om 06:46
Heel herkenbaar dit. Alsof die controle en routines het enige stukje houvast en zekerheid is dan.Mrs_williams schreef: ↑04-03-2022 05:37Dat afsluiten vindt hij heel moeilijk, hoe slechter ik me voel, hoe meer controle ik wil en alles via mijn vaste routines moet.
Hoe gaat het nu op je werk? Kan je het volhouden denk je?
@noia, ik heb je post niet gelezen, sorry. Maar meeschrijven mag altijd. Graag zelfs.
Wordt het topic misschien ook wat actiever van
.Hier gaat het redelijk, merk dat het mooie weer me goed doet. Dus daar probeer ik zoveel mogelijk van te genieten.
zaterdag 19 maart 2022 om 11:13
@lovebird het gaat redelijk goed, vind werken ook fijn. Het kost wel veel energie en ik heb een paar vervelende triggers op mijn werk gehad, waardoor dat ook weer een drempel is, maar ik moet door.
Fijn dat het redelijk met je gaat en het mooie weer je goed doet. Ik hoop dat je er van kan genieten.
Ik vind het mooie weer aan de ene kant fijn, aan de andere kant komen er ook weer hogere temperaturen aan. Ik verstop me graag met kleding. Blote armen of blote benen laat ik niet graag zien, ik kan me daar nu al druk om maken. Ook blijf ik graag binnen, mijn vriend wil met het mooie weer er graag op uit.
Afgelopen week heb ik 2 keer emdr gedaan, en dat maakt nu best veel los. Ik zou graag de hele dag mezelf willen opsluiten, de behoefte om pijn te voelen is ook erg hoog. Ik ga zo nog maar eens schoonmaken als afleiding
Fijn dat het redelijk met je gaat en het mooie weer je goed doet. Ik hoop dat je er van kan genieten.
Ik vind het mooie weer aan de ene kant fijn, aan de andere kant komen er ook weer hogere temperaturen aan. Ik verstop me graag met kleding. Blote armen of blote benen laat ik niet graag zien, ik kan me daar nu al druk om maken. Ook blijf ik graag binnen, mijn vriend wil met het mooie weer er graag op uit.
Afgelopen week heb ik 2 keer emdr gedaan, en dat maakt nu best veel los. Ik zou graag de hele dag mezelf willen opsluiten, de behoefte om pijn te voelen is ook erg hoog. Ik ga zo nog maar eens schoonmaken als afleiding
zaterdag 19 maart 2022 om 13:20
Mag ik vragen waarom minder vertrouwen in die psych?Mrs_williams schreef: ↑02-03-2022 06:27Even van me afschrijven hoor… ik heb 2 maanden de tijd om mijn uren volledig op te bouwen, anders wordt spoor 2 opgestart, dit wil ik voorkomen, dus de druk is hoog.
Daarnaast heeft mijn psycholoog een nieuwe baan in een andere stad gevonden, ik kan wel bij een andere psycholoog binnen dezelfde praktijk terecht, maar zij kan geen schematherapie. Ik heb in het verleden emdr bij haar gevolgd, en er zijn wat dingen waardoor ik haar minder vertrouw dan mijn huidige psycholoog. Ik ben behoorlijk van slag. Ik heb zo’n fijne klik met deze psycholoog, eindelijk iemand die ik wel (met enige moeite) alles durf te vertellen, schematherapie voelt ook goed. En dan is binnenkort voorbij.
Voor diegene die een relatie hebben, hoeveel invloed heeft ptss er op, en kan jullie partner er goed mee omgaan? Ik heb vertrouwen in onze relatie, maar er zijn hier en daar wat strubbelingen.
Ik volg ook emdr en soms begrijp ik dingen niet, waardoor ik het niet helemaal vertrouw. Ik snap niet waarom ik tijdens de sessies negatieve overtuigingen moet bekrachtigen telkens. Krijg er een naar gevoel van, dacht juist dat het de bedoeling is de negatieve gevoelens, ervaringen en overtuigingen om te buigen in positieve.
zaterdag 19 maart 2022 om 16:22
@procosatix Bij werkt emdr zo dat de spanning van het trauma minder wordt, en we er op een later moment aan kunnen werken, om het te verwerken of dingen anders te zien.
Dat was voor emdr niet mogelijk omdat de spanning te hoog was. Soms ga ik tijdens emdr dingen beseffen, maar dit is niet altijd zo.
Minder vertrouwen in de psycholoog omdat ze erg aan de dingen die ze heeft geleerd vasthoud, mijn huidige psycholoog is patientgericht, en schakelt naar wat ik op dat moment nodig heb. Mijn huidige psycholoog prikt door mijn smoesjes heen, de andere psycholoog gaat mee in mijn vermijding. Op dat moment fijn, maar dat gaat mij uiteindelijk niet helpen. Ook wilde ze dat ik medicatie ging slikken tegen mijn angsten, net zo lang tot ik overstag ging. De medicatie werkte juist averechts. Daarnaast wilde ze dat ik in eerste instantie met de regiebehandelaar verder ging, terwijl ik verschillende keren had aangegeven geen klik te hebben met de regiebehandelaar. Ik heb het geprobeerd en het werkte inderdaad niet, en toen kwam ik bij de psycholoog terecht die nu weg gaat. Ik ben met mijn huidige psycholoog aan schematherapie begonnen, dat voelt goed, maar deze psycholoog kan geen schematherapie.
Dat was voor emdr niet mogelijk omdat de spanning te hoog was. Soms ga ik tijdens emdr dingen beseffen, maar dit is niet altijd zo.
Minder vertrouwen in de psycholoog omdat ze erg aan de dingen die ze heeft geleerd vasthoud, mijn huidige psycholoog is patientgericht, en schakelt naar wat ik op dat moment nodig heb. Mijn huidige psycholoog prikt door mijn smoesjes heen, de andere psycholoog gaat mee in mijn vermijding. Op dat moment fijn, maar dat gaat mij uiteindelijk niet helpen. Ook wilde ze dat ik medicatie ging slikken tegen mijn angsten, net zo lang tot ik overstag ging. De medicatie werkte juist averechts. Daarnaast wilde ze dat ik in eerste instantie met de regiebehandelaar verder ging, terwijl ik verschillende keren had aangegeven geen klik te hebben met de regiebehandelaar. Ik heb het geprobeerd en het werkte inderdaad niet, en toen kwam ik bij de psycholoog terecht die nu weg gaat. Ik ben met mijn huidige psycholoog aan schematherapie begonnen, dat voelt goed, maar deze psycholoog kan geen schematherapie.
zaterdag 19 maart 2022 om 17:48
Hier gaat nog niet top, volg momenteel imaginaire exposure en dat valt zwaar. Vind ook wel moeilijk om naar een bepaald punt te kunnen toewerken.
Fijn @lovebird dat het beter gaat en je lekker kan genieten van het mooie weer
@mrswilliams merk je wel dat de emdr helpt? Heb je ook een idee hoelang je dat nog moet doen?
Zal proberen weer wat vaker te reageren, en het iets beter te volgen wat iedereen schrijft
Fijn @lovebird dat het beter gaat en je lekker kan genieten van het mooie weer
@mrswilliams merk je wel dat de emdr helpt? Heb je ook een idee hoelang je dat nog moet doen?
Zal proberen weer wat vaker te reageren, en het iets beter te volgen wat iedereen schrijft
vrijdag 8 april 2022 om 08:58
Hey allemaal,
Hoe gaat het net jullie?
Hoe gaat het met jullie behandelingen? En thuis?
@anoniem, ik vond IE ook heel zwaar... vind praten sowieso echt heel moeilijk.
Hoe gaat het nu?
Ik heb een paar weken geleden toch weer het advies gekregen van mijn therapeut om intensieve traumabehandeling aan te gaan. Intern of ambulant. Daar ben ik echt van geschrokken... ik wist natuurlijk wel dat er nog wat te verwerken viel en dat ik er nog niet was. Maar was dat zo aan het vermijden dat t me even overviel. In mijn hoofd overdrijf ik gewoon en stel ik me aan, moet ik niet zoveel aandacht vragen. En als iemand dan aangeeft dat het wel echt erg en veel is, sloeg me echt uit t veld.
Maar ze heeft denk ik wel gelijk, tis ook geen moeten, maar het zou het wel iets kunnen versnellen en dat zou me wat ruimte geven in mij herstel...
Dat zou ik echt fijn vinden, dus toch het overwegen waard.
Heb wat folders meegekregen en heb me een beetje verdiept in de verschillende vormen.
Ik heb best wel nare herinneringen aan de emdr, en daar wordt overal mee gewerkt.
Dus dat gaan we eerst maar weer eens proberen... vind t zo eng, voel de buzzers al gaan en die stomme lichtbalk. Dat geeft al zoveel spanning... Word nog wat...
En dan hebben we ook nog gewoon het dagelijks leven...
Hoe vinden jullie emdr? Lukt dat ook als je eigenlijk niet bij het heftigste beeld kan kijken? En wat bepaald wat het zwaarste beeld is? Ik word overal niet goed van en elk beeld raakt iets waardoor ik in het dagelijks leven zo getriggerd word, dat ik eigenlijk geen keuze kan maken.
Echt paniek steeds hier, met het gevoel niet goed genoeg te zijn, het niet waard zijn, niet mogen zijn...
En heb gisteren de serie gekeken waarin de to te zien was... heftig... emotioneel.
Hoe gaat het net jullie?
Hoe gaat het met jullie behandelingen? En thuis?
@anoniem, ik vond IE ook heel zwaar... vind praten sowieso echt heel moeilijk.
Hoe gaat het nu?
Ik heb een paar weken geleden toch weer het advies gekregen van mijn therapeut om intensieve traumabehandeling aan te gaan. Intern of ambulant. Daar ben ik echt van geschrokken... ik wist natuurlijk wel dat er nog wat te verwerken viel en dat ik er nog niet was. Maar was dat zo aan het vermijden dat t me even overviel. In mijn hoofd overdrijf ik gewoon en stel ik me aan, moet ik niet zoveel aandacht vragen. En als iemand dan aangeeft dat het wel echt erg en veel is, sloeg me echt uit t veld.
Maar ze heeft denk ik wel gelijk, tis ook geen moeten, maar het zou het wel iets kunnen versnellen en dat zou me wat ruimte geven in mij herstel...
Dat zou ik echt fijn vinden, dus toch het overwegen waard.
Heb wat folders meegekregen en heb me een beetje verdiept in de verschillende vormen.
Ik heb best wel nare herinneringen aan de emdr, en daar wordt overal mee gewerkt.
Dus dat gaan we eerst maar weer eens proberen... vind t zo eng, voel de buzzers al gaan en die stomme lichtbalk. Dat geeft al zoveel spanning... Word nog wat...
En dan hebben we ook nog gewoon het dagelijks leven...
Hoe vinden jullie emdr? Lukt dat ook als je eigenlijk niet bij het heftigste beeld kan kijken? En wat bepaald wat het zwaarste beeld is? Ik word overal niet goed van en elk beeld raakt iets waardoor ik in het dagelijks leven zo getriggerd word, dat ik eigenlijk geen keuze kan maken.
Echt paniek steeds hier, met het gevoel niet goed genoeg te zijn, het niet waard zijn, niet mogen zijn...
En heb gisteren de serie gekeken waarin de to te zien was... heftig... emotioneel.
