Psyche
alle pijlers
Meer mensen die graag op zichzelf zijn?
zaterdag 6 juni 2015 om 12:47
Hoi allemaal,
Ik wilde even iets voorleggen aan jullie, waar ik regelmatig over nadenk. Ik ben eigenlijk m'n hele leven al een beetje een einzelgänger. Ik ben graag p mezelf, en vind het bijvoorbeeld heerlijk om na een drukke werkweek een avond gewoon thuis te zijn. Heb wel genoeg vrienden en kennissen, en ook een grote familie, maar geen vriend. In het weekend ga ik meestal een avond iets doen met vrienden (of een dagje weg ofzo) en dan de andere avond het liefst thuis (wel op die dag vaak even langs familie of zelf erop uit om te winkelen/boodschappen etc.) Doordeweeks heb ik een drukke baan, met nog 1 avond vergadering /bijeenkomst van het vrijwilligerswerk wat ik doe, en 1 avond repeteren met het kamerkoor waar ik op zit.
Eigenlijk ben ik heel gelukkig op deze manier, maar soms bekruipt me het gevoel dat ik niet normaal ben. Sommige collega's proppen 6 afspraken in het weekend en vliegen van de ene naar de andere activiteit, ook op doordeweekse avonden. Ook ben ik dus nog vrijgezel (23 jaar). Wel meerdere korte relaties gehad en gedate, maar op het moment heb ik eigenlijk het idee dat ik (nog??) geen behoefte aan een relatie heb. Net of ik er geen ruimte voor heb in m'n hoofd.
Zijn er meer mensen die dit hebben? Soms maak ik me wel zorgen; in de toekomst zou ik toch graag een gezin willen. ERgens lijkt het me dus toch wel fijn. Zijn er einzelgängers die toch een partner hebben? Als ik op dit moment denk aan een vriend hebben, denk ik vooral aan nog meer verplichtingen.
Overigens ben ik over het algemeen een heel positief iemand die heel sociaal overkomt (en ook wel is ), maar echt bijkomen doe ik dus pas als ik even lekker op mezelf kan zijn. Ben benieuwd of er hier meerdere einzelgängers schuilen.
Ik wilde even iets voorleggen aan jullie, waar ik regelmatig over nadenk. Ik ben eigenlijk m'n hele leven al een beetje een einzelgänger. Ik ben graag p mezelf, en vind het bijvoorbeeld heerlijk om na een drukke werkweek een avond gewoon thuis te zijn. Heb wel genoeg vrienden en kennissen, en ook een grote familie, maar geen vriend. In het weekend ga ik meestal een avond iets doen met vrienden (of een dagje weg ofzo) en dan de andere avond het liefst thuis (wel op die dag vaak even langs familie of zelf erop uit om te winkelen/boodschappen etc.) Doordeweeks heb ik een drukke baan, met nog 1 avond vergadering /bijeenkomst van het vrijwilligerswerk wat ik doe, en 1 avond repeteren met het kamerkoor waar ik op zit.
Eigenlijk ben ik heel gelukkig op deze manier, maar soms bekruipt me het gevoel dat ik niet normaal ben. Sommige collega's proppen 6 afspraken in het weekend en vliegen van de ene naar de andere activiteit, ook op doordeweekse avonden. Ook ben ik dus nog vrijgezel (23 jaar). Wel meerdere korte relaties gehad en gedate, maar op het moment heb ik eigenlijk het idee dat ik (nog??) geen behoefte aan een relatie heb. Net of ik er geen ruimte voor heb in m'n hoofd.
Zijn er meer mensen die dit hebben? Soms maak ik me wel zorgen; in de toekomst zou ik toch graag een gezin willen. ERgens lijkt het me dus toch wel fijn. Zijn er einzelgängers die toch een partner hebben? Als ik op dit moment denk aan een vriend hebben, denk ik vooral aan nog meer verplichtingen.
Overigens ben ik over het algemeen een heel positief iemand die heel sociaal overkomt (en ook wel is ), maar echt bijkomen doe ik dus pas als ik even lekker op mezelf kan zijn. Ben benieuwd of er hier meerdere einzelgängers schuilen.
zaterdag 6 juni 2015 om 13:15
zaterdag 6 juni 2015 om 13:17
quote:evangeline_234 schreef op 06 juni 2015 @ 13:09:
@redbulletje denk dat een kind van jezelf toch anders is, maar met zekerheid kan ik dat natuurlijk niet zeggen want nog geen kinderen Er van houden omdat het eigen is, is natuurlijk wat anders dan er tegen kunnen dat het in jouw persoonlijke ruimte zit en continu aandacht vraagt.
@redbulletje denk dat een kind van jezelf toch anders is, maar met zekerheid kan ik dat natuurlijk niet zeggen want nog geen kinderen Er van houden omdat het eigen is, is natuurlijk wat anders dan er tegen kunnen dat het in jouw persoonlijke ruimte zit en continu aandacht vraagt.
Shoot first, ask questions later!
zaterdag 6 juni 2015 om 13:26
quote:Hoezitdit schreef op 06 juni 2015 @ 13:19:
[...]
Heel pijnlijk dus.
Behoorlijk ja. Ik ben daarna ook heul lang weer vrijgezel geweest. Maar wat het iets beter maakte was dat het niet zomaar een verliefdheid was, ze zijn nog steeds samen. Anyhoo, beetje offtopic
Evangeline, dat oma het niet zo snapt is echt een herkenning, ik heb ook een stel tantes die constant blijven vragen hoe het met de liefde gaat. Vind ik lief van ze hoor, maar op een gegeven moment ga je denken of het ze alleen maar daarom gaat, wanneer mijn ouders opa en oma worden. Ze komen nog eens voor een verrassing te staan
. Nu heb ik ouders die mij steunen in alles wat ik doe en zich ook niet met mijn liefdesleven bemoeien, dus dat scheelt enorm.
[...]
Heel pijnlijk dus.
Behoorlijk ja. Ik ben daarna ook heul lang weer vrijgezel geweest. Maar wat het iets beter maakte was dat het niet zomaar een verliefdheid was, ze zijn nog steeds samen. Anyhoo, beetje offtopic
Evangeline, dat oma het niet zo snapt is echt een herkenning, ik heb ook een stel tantes die constant blijven vragen hoe het met de liefde gaat. Vind ik lief van ze hoor, maar op een gegeven moment ga je denken of het ze alleen maar daarom gaat, wanneer mijn ouders opa en oma worden. Ze komen nog eens voor een verrassing te staan
. Nu heb ik ouders die mij steunen in alles wat ik doe en zich ook niet met mijn liefdesleven bemoeien, dus dat scheelt enorm.
Sjongejongejongejonge........
zaterdag 6 juni 2015 om 13:27
Ik ben getrouwd en allebei zijn we heel graag op ons zelf.
Op mijn werk heb ik sociaal contact genoeg, dus verder heb ik daar niet echt behoefte aan. Ik heb ook geen vriendinnen, want ik heb geen zin om te bellen en regelmatig af te spreken. Een paar keer per jaar ga ik naar de bios met een collega, dat is voor mij voldoende.
Mijn man heeft 2 kennissen/vrienden, die ziet hij hooguit 1x per maand.
Dus vrijwel alle avonden zijn we lekker thuis samen, soms doen we samen iets, soms zit hij in zijn werkkamer te hobbyen en lig ik op de bank te lezen, prima!
Ongeveer 1x per maand gaan we naar familie of zij komen bij ons. Ik zou mijn ouders soms wel vaker willen zien maar we wonen te ver weg. Het is niet anders.
Op mijn werk heb ik sociaal contact genoeg, dus verder heb ik daar niet echt behoefte aan. Ik heb ook geen vriendinnen, want ik heb geen zin om te bellen en regelmatig af te spreken. Een paar keer per jaar ga ik naar de bios met een collega, dat is voor mij voldoende.
Mijn man heeft 2 kennissen/vrienden, die ziet hij hooguit 1x per maand.
Dus vrijwel alle avonden zijn we lekker thuis samen, soms doen we samen iets, soms zit hij in zijn werkkamer te hobbyen en lig ik op de bank te lezen, prima!
Ongeveer 1x per maand gaan we naar familie of zij komen bij ons. Ik zou mijn ouders soms wel vaker willen zien maar we wonen te ver weg. Het is niet anders.
zaterdag 6 juni 2015 om 13:34
@ClassyLadee heel naar die break-up van jou 
En ja ik heb ook heel fijne ouders, vooral mijn vader is precies zoals ik dus hij herkent het wel. Mijn moeder is juist wel heel anders. Meestal snapt ze mij wel als ik uitleg hoe ik me voel, al zijn er ook momenten dat ze het steeds heeft over mijn nichtje (dochter van haar zus), ze vindt dat die zo'n 'geweldig' leven heeft. En dan vraagt ze weer: Hoe doet Nichtje dat dan?? Die heeft elke avond iets leuks te doen!
Mijn moeder bedoeld dat niet kwaad, maar ze vraagt zich dat dan serieus af, waarom ik dat niet kan. Dan leg ik het weer uit en dan snapt ze het weer een paar weken/maanden. Maar soms vind ik dat wel vervelend.
Qua vriendinnen heb ik ook geen hele extraverte types, dus dat gaat meestal prima samen. Ik heb wel een hoop hobby's, zoals muziek (speel piano en zing klassiek), dus met bvb uitvoeringen ontmoet ik ook weer een hoop mensen, dat vind ik dan wel leuk.
En ja ik heb ook heel fijne ouders, vooral mijn vader is precies zoals ik dus hij herkent het wel. Mijn moeder is juist wel heel anders. Meestal snapt ze mij wel als ik uitleg hoe ik me voel, al zijn er ook momenten dat ze het steeds heeft over mijn nichtje (dochter van haar zus), ze vindt dat die zo'n 'geweldig' leven heeft. En dan vraagt ze weer: Hoe doet Nichtje dat dan?? Die heeft elke avond iets leuks te doen!
Mijn moeder bedoeld dat niet kwaad, maar ze vraagt zich dat dan serieus af, waarom ik dat niet kan. Dan leg ik het weer uit en dan snapt ze het weer een paar weken/maanden. Maar soms vind ik dat wel vervelend.
Qua vriendinnen heb ik ook geen hele extraverte types, dus dat gaat meestal prima samen. Ik heb wel een hoop hobby's, zoals muziek (speel piano en zing klassiek), dus met bvb uitvoeringen ontmoet ik ook weer een hoop mensen, dat vind ik dan wel leuk.
zaterdag 6 juni 2015 om 13:35
zaterdag 6 juni 2015 om 13:37
Wow, wat een herkenning.
Ik heb wel een relatie, maar ik vind het heerlijk om gewoon lekker samen thuis te zijn en bank te hangen. Maar wij vinden het ook prima om ons eigen ding te doen thuis, dus dat ik lig te lezen boven en hij beneden Playstationed. En naast mijn avond sporten en avond eten bij mijn moeder, ben ik net zo lief thuis. Al vind ik het wel moeilijk om te zeggen Nee, ik wil even gewoon lekker thuis zijn wanneer een vriendin vraagt of ik iets wil gaan doen. Al helemaal als ik dan al een paar avonden thuis ben geweest. Dus meestal verzin ik een smoesje, maar daar ben ik nog aan aan het werken om dan gewoon eerlijk te zijn over mijn wensen.
Ik heb wel een relatie, maar ik vind het heerlijk om gewoon lekker samen thuis te zijn en bank te hangen. Maar wij vinden het ook prima om ons eigen ding te doen thuis, dus dat ik lig te lezen boven en hij beneden Playstationed. En naast mijn avond sporten en avond eten bij mijn moeder, ben ik net zo lief thuis. Al vind ik het wel moeilijk om te zeggen Nee, ik wil even gewoon lekker thuis zijn wanneer een vriendin vraagt of ik iets wil gaan doen. Al helemaal als ik dan al een paar avonden thuis ben geweest. Dus meestal verzin ik een smoesje, maar daar ben ik nog aan aan het werken om dan gewoon eerlijk te zijn over mijn wensen.
zaterdag 6 juni 2015 om 13:42
zaterdag 6 juni 2015 om 13:44
quote:papilio_machaon schreef op 06 juni 2015 @ 13:35:
grappig zo veel herkenning hier. k voel me vaak mega ellendig omdat ik mezelf opdring wel veel sociale dingen te doen waar ik compleet uitgeput van raak. 'omdat het zo hoort' ga ik maar mee maar word er eigenlijks alleen unhappy van
Ik ben daar op een gegeven moment mee gestopt. Ik zou ooit een keer met een hele groep mensen de hele dag dingen gaan doen. Kreeg de avond ervoor een paniekaanval, vriend heeft me gekalmeerd. Verder een hartstikke leuke dag gehad hoor, maar s'avonds helemaal kapot en nog woorden ook omdat hij niet snapte waar ik me zo druk om had gemaakt.
Kermis vieren, maximaal 1,5 dag en Koningsdag vermijd ik tegenwoordig ook. Woon dicht bij Amsterdam, ik trek die menigtes gewoon niet.
Ik heb grappig genoeg meer extraverte vriendinnen, maar die wisselwerking werkt op de een of andere manier prima. Ik ben meer de crea bea bij wie ze hun verhaal goed kwijt kunnen en die ze advies geeft.
Maar ik snap je heel goed hoor, soms denk ik ook 'wat een saaie muts ben ik eigenlijk'.
grappig zo veel herkenning hier. k voel me vaak mega ellendig omdat ik mezelf opdring wel veel sociale dingen te doen waar ik compleet uitgeput van raak. 'omdat het zo hoort' ga ik maar mee maar word er eigenlijks alleen unhappy van
Ik ben daar op een gegeven moment mee gestopt. Ik zou ooit een keer met een hele groep mensen de hele dag dingen gaan doen. Kreeg de avond ervoor een paniekaanval, vriend heeft me gekalmeerd. Verder een hartstikke leuke dag gehad hoor, maar s'avonds helemaal kapot en nog woorden ook omdat hij niet snapte waar ik me zo druk om had gemaakt.
Kermis vieren, maximaal 1,5 dag en Koningsdag vermijd ik tegenwoordig ook. Woon dicht bij Amsterdam, ik trek die menigtes gewoon niet.
Ik heb grappig genoeg meer extraverte vriendinnen, maar die wisselwerking werkt op de een of andere manier prima. Ik ben meer de crea bea bij wie ze hun verhaal goed kwijt kunnen en die ze advies geeft.
Maar ik snap je heel goed hoor, soms denk ik ook 'wat een saaie muts ben ik eigenlijk'.
Sjongejongejongejonge........
zaterdag 6 juni 2015 om 13:46
Mijn eigen dochter vind ik helemaal het einde, een dag met haar voelt ook niet als sociaal doen zeg maar, gelukkig! Andermans kinderen vind ik lang niet altijd leuk, zeker geen hele dag. Ik houd mn hart vast voor als de speelafspraakjes komen, al is dat altijd maar een paar uurtjes natuurlijk. En ik wist voordat ik zwanger werd dat ik dan mijn eigen behoeftes aan de kant moest gaan schuiven zo nu en dan. Tot op heden gaat dat prima.
zaterdag 6 juni 2015 om 13:48
Ik ben extravert en sociaal, heb een grote kennissenkring en zou mezelf geen einzelganger noemen, maar ik ben wel heel vaak en heel graag alleen.
Ik ben 41, geen relatie en geen kinderen en dus zit ik alleen. And I am loving it. Ik zou ook niet goed kunnen samenwonen.
Vorig weekend heb ik geen mens gezien en ben ik de deur niet uit geweest. Prima.
Dit weekend heb ik 3 afspraken staan en dat vind ik ook weer gezellig.
Moet er wel bij zeggen dat ik door omstandigheden ook niet gezegend ben met een grote voorraad energie. Dus dat alleen zijn heb ik ook nodig om bij te komen en uit te rusten.
Ik ben 41, geen relatie en geen kinderen en dus zit ik alleen. And I am loving it. Ik zou ook niet goed kunnen samenwonen.
Vorig weekend heb ik geen mens gezien en ben ik de deur niet uit geweest. Prima.
Dit weekend heb ik 3 afspraken staan en dat vind ik ook weer gezellig.
Moet er wel bij zeggen dat ik door omstandigheden ook niet gezegend ben met een grote voorraad energie. Dus dat alleen zijn heb ik ook nodig om bij te komen en uit te rusten.
zaterdag 6 juni 2015 om 13:48
quote:CarrieM schreef op 06 juni 2015 @ 13:27:
Ik ben getrouwd en allebei zijn we heel graag op ons zelf.
Op mijn werk heb ik sociaal contact genoeg, dus verder heb ik daar niet echt behoefte aan. Ik heb ook geen vriendinnen, want ik heb geen zin om te bellen en regelmatig af te spreken. Een paar keer per jaar ga ik naar de bios met een collega, dat is voor mij voldoende.
Mijn man heeft 2 kennissen/vrienden, die ziet hij hooguit 1x per maand.
Dus vrijwel alle avonden zijn we lekker thuis samen, soms doen we samen iets, soms zit hij in zijn werkkamer te hobbyen en lig ik op de bank te lezen, prima!
Ongeveer 1x per maand gaan we naar familie of zij komen bij ons. Ik zou mijn ouders soms wel vaker willen zien maar we wonen te ver weg. Het is niet anders.Dit klinkt heel erg bekend. En ondanks dat ik dit een prettige manier van leven vind, maak ik me soms ook zorgen. Of het vroeger of later geen vastlopers gaat opleveren. Wat nou als we oud en/of ziek worden? Maar sociale dingen kosten me veel energie, ik beleef er niet heel veel plezier aan.
Ik ben getrouwd en allebei zijn we heel graag op ons zelf.
Op mijn werk heb ik sociaal contact genoeg, dus verder heb ik daar niet echt behoefte aan. Ik heb ook geen vriendinnen, want ik heb geen zin om te bellen en regelmatig af te spreken. Een paar keer per jaar ga ik naar de bios met een collega, dat is voor mij voldoende.
Mijn man heeft 2 kennissen/vrienden, die ziet hij hooguit 1x per maand.
Dus vrijwel alle avonden zijn we lekker thuis samen, soms doen we samen iets, soms zit hij in zijn werkkamer te hobbyen en lig ik op de bank te lezen, prima!
Ongeveer 1x per maand gaan we naar familie of zij komen bij ons. Ik zou mijn ouders soms wel vaker willen zien maar we wonen te ver weg. Het is niet anders.Dit klinkt heel erg bekend. En ondanks dat ik dit een prettige manier van leven vind, maak ik me soms ook zorgen. Of het vroeger of later geen vastlopers gaat opleveren. Wat nou als we oud en/of ziek worden? Maar sociale dingen kosten me veel energie, ik beleef er niet heel veel plezier aan.
zaterdag 6 juni 2015 om 13:56
quote:funnymiss schreef op 06 juni 2015 @ 13:46:
Mijn eigen dochter vind ik helemaal het einde, een dag met haar voelt ook niet als sociaal doen zeg maar, gelukkig! Andermans kinderen vind ik lang niet altijd leuk, zeker geen hele dag. Ik houd mn hart vast voor als de speelafspraakjes komen, al is dat altijd maar een paar uurtjes natuurlijk. En ik wist voordat ik zwanger werd dat ik dan mijn eigen behoeftes aan de kant moest gaan schuiven zo nu en dan. Tot op heden gaat dat prima.Het lijkt me heel zwaar om op 'n gegeven moment door de agenda van je kind geleefd te worden. Er wordt dan toch van je verwacht dat je mee naar schooluitvoeringen gaat, naar sportles/wedstrijd, naar allerlei kinderevenementen als carnaval, sinterklaas etc. Of kun je daar je man mee opzadelen? Ook het moeten tolereren dat je kind bezoek krijgt van schoolvriendjes en dus drukte in jouw huis maakt, lijkt me enorm veel energie vreten.
Mijn eigen dochter vind ik helemaal het einde, een dag met haar voelt ook niet als sociaal doen zeg maar, gelukkig! Andermans kinderen vind ik lang niet altijd leuk, zeker geen hele dag. Ik houd mn hart vast voor als de speelafspraakjes komen, al is dat altijd maar een paar uurtjes natuurlijk. En ik wist voordat ik zwanger werd dat ik dan mijn eigen behoeftes aan de kant moest gaan schuiven zo nu en dan. Tot op heden gaat dat prima.Het lijkt me heel zwaar om op 'n gegeven moment door de agenda van je kind geleefd te worden. Er wordt dan toch van je verwacht dat je mee naar schooluitvoeringen gaat, naar sportles/wedstrijd, naar allerlei kinderevenementen als carnaval, sinterklaas etc. Of kun je daar je man mee opzadelen? Ook het moeten tolereren dat je kind bezoek krijgt van schoolvriendjes en dus drukte in jouw huis maakt, lijkt me enorm veel energie vreten.
Shoot first, ask questions later!
zaterdag 6 juni 2015 om 14:08
quote:redbuIIetje schreef op 06 juni 2015 @ 13:56:
[...]
Het lijkt me heel zwaar om op 'n gegeven moment door de agenda van je kind geleefd te worden. Er wordt dan toch van je verwacht dat je mee naar schooluitvoeringen gaat, naar sportles/wedstrijd, naar allerlei kinderevenementen als carnaval, sinterklaas etc. Of kun je daar je man mee opzadelen? Ook het moeten tolereren dat je kind bezoek krijgt van schoolvriendjes en dus drukte in jouw huis maakt, lijkt me enorm veel energie vreten.
Ik geloof niet dat het zin heeft om jou uit te leggen waarom mensen, ik dus ook, voor kinderen kiezen. Ik ga me er dus niet aan wagen. En ik zadel mijn man nergens mee op, en mezelf ook niet, want we genieten gewoon van haar. Niet te begrijpen voor jou, maar wel de waarheid.
En met mijn reactie over mijn man en dochter wilde ik TO laten weten dat je ook als introvert persoon gewoon een gezin kunt hebben en daar gelukkig mee kunt zijn.
[...]
Het lijkt me heel zwaar om op 'n gegeven moment door de agenda van je kind geleefd te worden. Er wordt dan toch van je verwacht dat je mee naar schooluitvoeringen gaat, naar sportles/wedstrijd, naar allerlei kinderevenementen als carnaval, sinterklaas etc. Of kun je daar je man mee opzadelen? Ook het moeten tolereren dat je kind bezoek krijgt van schoolvriendjes en dus drukte in jouw huis maakt, lijkt me enorm veel energie vreten.
Ik geloof niet dat het zin heeft om jou uit te leggen waarom mensen, ik dus ook, voor kinderen kiezen. Ik ga me er dus niet aan wagen. En ik zadel mijn man nergens mee op, en mezelf ook niet, want we genieten gewoon van haar. Niet te begrijpen voor jou, maar wel de waarheid.
En met mijn reactie over mijn man en dochter wilde ik TO laten weten dat je ook als introvert persoon gewoon een gezin kunt hebben en daar gelukkig mee kunt zijn.
zaterdag 6 juni 2015 om 14:11
quote:funnymiss schreef op 06 juni 2015 @ 14:08:
[...]
Ik geloof niet dat het zin heeft om jou uit te leggen waarom mensen, ik dus ook, voor kinderen kiezen. Ik ga me er dus niet aan wagen. En ik zadel mijn man nergens mee op, en mezelf ook niet, want we genieten gewoon van haar. Niet te begrijpen voor jou, maar wel de waarheid.Dit heeft niets te maken met mijn persoonlijke hekel aan kleine kinderen, maar met het feit dat mensen zeggen einzelganger te zijn terwijl ze ondertussen wel 'n partner en/of kind in hun persoonlijke ruimte kunnen verdragen. Dan ben je m.i. dus geen einzelganger.
[...]
Ik geloof niet dat het zin heeft om jou uit te leggen waarom mensen, ik dus ook, voor kinderen kiezen. Ik ga me er dus niet aan wagen. En ik zadel mijn man nergens mee op, en mezelf ook niet, want we genieten gewoon van haar. Niet te begrijpen voor jou, maar wel de waarheid.Dit heeft niets te maken met mijn persoonlijke hekel aan kleine kinderen, maar met het feit dat mensen zeggen einzelganger te zijn terwijl ze ondertussen wel 'n partner en/of kind in hun persoonlijke ruimte kunnen verdragen. Dan ben je m.i. dus geen einzelganger.
Shoot first, ask questions later!
zaterdag 6 juni 2015 om 14:15
quote:redbuIIetje schreef op 06 juni 2015 @ 14:11:
[...]
Dit heeft niets te maken met mijn persoonlijke hekel aan kleine kinderen, maar met het feit dat mensen zeggen einzelganger te zijn terwijl ze ondertussen wel 'n partner en/of kind in hun persoonlijke ruimte kunnen verdragen. Dan ben je m.i. dus geen einzelganger.Het gaat toch ook niet perse over einzelgangers? Maar over mensen die graag op zichzelf zijn en niet continue maar doorrennen? Een heel verschil als je het mij vraagt.
[...]
Dit heeft niets te maken met mijn persoonlijke hekel aan kleine kinderen, maar met het feit dat mensen zeggen einzelganger te zijn terwijl ze ondertussen wel 'n partner en/of kind in hun persoonlijke ruimte kunnen verdragen. Dan ben je m.i. dus geen einzelganger.Het gaat toch ook niet perse over einzelgangers? Maar over mensen die graag op zichzelf zijn en niet continue maar doorrennen? Een heel verschil als je het mij vraagt.
zaterdag 6 juni 2015 om 14:27
Ik ben ook graag op mezelf en heb een vriend. Hij is de enige die ik 24/7 om me heen kan hebben zonder het vervelend te vinden of dat het me energie kost. Voordat ik hem kende was ik ook graag alleen en had dat ook nodig om op te laden. Bij hem is dat niet nodig maar bij alle andere mensen (zelfs familie en vrienden) heb ik af en toe een pauze nodig.
Harry stared at the word "Pig," and looked up at the tiny owl now fluttering around the light fixture on the ceiling. He had never seen anything that looked less like a pig.
zaterdag 6 juni 2015 om 14:28
Hoi to,
Ik herken me ook wel in wat je schrijft en al helemaal toen ik jouw leeftijd had (ben nu 36). Ben ook graag op mijzelf en een introvert type. Heb wel een partner én een kind maar ik ervaar dat niet als een inbreuk op het alleen kunnen zijn. Bij mij is het meer dat ik geen behoefte voel om continu af te spreken, of erger nog: om de hele tijd mensen over de vloer te krijgen. Zeker als dat onaangekondigd is (en niet in de eerste plaats voor mij) kan ik dat heel vervelend vinden.
Misschien dat het bij mij niet zozeer einzelgänger zijn is, maar meer een soort "gebrek aan goede gastvrouw zijn". Stel ik mij namelijk voor dat het huis later volstroomt met vriendjes van zoon die komen spelen en onverwacht aanbellen dan vind ik dat geen probleem. Maar álles wat voor zoon is of gebeurt vind ik geen probleem geloof ik. Ik heb veel minder de behoefte aan "sociaal wenselijke volwassen gesprekken/verplichte bezoekjes". En het is niet eens dat ik kan zeggen dat ik de mensen waar het om gaat nou echt zo enorm vervelend vind, maar het voelt als sociale verplichting. Lastig uit te leggen maar misschien snapt iemand wat ik bedoel.
Ik herken me ook wel in wat je schrijft en al helemaal toen ik jouw leeftijd had (ben nu 36). Ben ook graag op mijzelf en een introvert type. Heb wel een partner én een kind maar ik ervaar dat niet als een inbreuk op het alleen kunnen zijn. Bij mij is het meer dat ik geen behoefte voel om continu af te spreken, of erger nog: om de hele tijd mensen over de vloer te krijgen. Zeker als dat onaangekondigd is (en niet in de eerste plaats voor mij) kan ik dat heel vervelend vinden.
Misschien dat het bij mij niet zozeer einzelgänger zijn is, maar meer een soort "gebrek aan goede gastvrouw zijn". Stel ik mij namelijk voor dat het huis later volstroomt met vriendjes van zoon die komen spelen en onverwacht aanbellen dan vind ik dat geen probleem. Maar álles wat voor zoon is of gebeurt vind ik geen probleem geloof ik. Ik heb veel minder de behoefte aan "sociaal wenselijke volwassen gesprekken/verplichte bezoekjes". En het is niet eens dat ik kan zeggen dat ik de mensen waar het om gaat nou echt zo enorm vervelend vind, maar het voelt als sociale verplichting. Lastig uit te leggen maar misschien snapt iemand wat ik bedoel.
zaterdag 6 juni 2015 om 14:36
Ik herken veel, en kan me niks voorstellen bij samenwonen met een ander. Ik heb een baan waarbij ik continu onder de mensen ben, en ook veel mensen zie en spreek op een dag, ik doe vrijwilligerswerk en heb een hobby in groepsverband en dat is echt meer dan zat. Af en toe 'iets leuks' doen daar omheen doe ik graag, maar ik krijg vooral energie van alleen zijn, eigen ruimte hebben om op te laden is belangrijk. Soms als ik zie hoe vol de agenda's van anderen zijn twijfel ik wel eens of ik niet ook 'actiever' zou moeten zijn e.d., maar eigenlijk weet ik dat ik daar helemaal niet gelukkig van word. Ik lees nu het boek 'Stil' van Susan Cain, erg herkenbaar. Ik ben nu aan het bedenken of ik op mijn werk ook meer ruimte voor mezelf kan creëren, in de zin van meer stiltemomenten en vaker alleen zijn. Deels ook noodgedwongen door ziekte, wat nog meer vergt qua energie en concentratie.
Tjezus, wat vals
zaterdag 6 juni 2015 om 14:39
Ja NYC, ik snap wat je bedoeld!! Maar kan het ook niet anders uitleggen dan jij doet. Misschien is het het idee dat ik het dan voor iedereen goed wil doen? Ik ben ook een beroerde gastvrouw trouwens, maar vind het geen enkel probleem als mensen zelf drinken pakken enzo, liever dat ze dat wel doen zelfs.
zaterdag 6 juni 2015 om 14:41
quote:NYC schreef op 06 juni 2015 @ 14:28:
En het is niet eens dat ik kan zeggen dat ik de mensen waar het om gaat nou echt zo enorm vervelend vind, maar het voelt als sociale verplichting. Lastig uit te leggen maar misschien snapt iemand wat ik bedoel.Ja dat herken ik zeker. Als mensen langskomen vind ik dat gezellig (graag wel aangekondigd), maar ik ben ook blij als ze weer weggaan Het heeft voor mij denk ik ook iets te maken met dat mijn huis voor mij echt 'mijn domein' is, een veilige persoonlijke ruimte. Vrienden en familie e.d. zijn echt van harte welkom, ik kook graag voor anderen bijvoorbeeld, maar het kost me heel veel energie.
En het is niet eens dat ik kan zeggen dat ik de mensen waar het om gaat nou echt zo enorm vervelend vind, maar het voelt als sociale verplichting. Lastig uit te leggen maar misschien snapt iemand wat ik bedoel.Ja dat herken ik zeker. Als mensen langskomen vind ik dat gezellig (graag wel aangekondigd), maar ik ben ook blij als ze weer weggaan Het heeft voor mij denk ik ook iets te maken met dat mijn huis voor mij echt 'mijn domein' is, een veilige persoonlijke ruimte. Vrienden en familie e.d. zijn echt van harte welkom, ik kook graag voor anderen bijvoorbeeld, maar het kost me heel veel energie.
Tjezus, wat vals
zaterdag 6 juni 2015 om 14:43
quote:funnymiss schreef op 06 juni 2015 @ 14:39:
Ja NYC, ik snap wat je bedoeld!! Maar kan het ook niet anders uitleggen dan jij doet. Misschien is het het idee dat ik het dan voor iedereen goed wil doen? Ik ben ook een beroerde gastvrouw trouwens, maar vind het geen enkel probleem als mensen zelf drinken pakken enzo, liever dat ze dat wel doen zelfs.Ik ben altijd bang dat ik een beroerde gastvrouw ben, dus ik overcompenseer dat met veel eten, zelf klaargemaakt met zoveel mogelijk liefde erin. Er komt nooit iemand iets tekort hier dus, das duidelijk
Ja NYC, ik snap wat je bedoeld!! Maar kan het ook niet anders uitleggen dan jij doet. Misschien is het het idee dat ik het dan voor iedereen goed wil doen? Ik ben ook een beroerde gastvrouw trouwens, maar vind het geen enkel probleem als mensen zelf drinken pakken enzo, liever dat ze dat wel doen zelfs.Ik ben altijd bang dat ik een beroerde gastvrouw ben, dus ik overcompenseer dat met veel eten, zelf klaargemaakt met zoveel mogelijk liefde erin. Er komt nooit iemand iets tekort hier dus, das duidelijk
Tjezus, wat vals
zaterdag 6 juni 2015 om 14:47
Ik heb ook best veel me-time nodig. Weekendje zonder plannen, heerlijk.
Man heeft ook zijn momenten alleen nodig, dus dat komt goed uit. We hebben allebei geen behoefte aan een superdrukke agenda, volgestampt met afspraken, feestjes ect. Sociaal contact heb ik genoeg door mijn werk (socio-culturele sector).
quality time, da's heerlijk aperitieven en samen op een mooi plekje in de zon liggen lezen
Man heeft ook zijn momenten alleen nodig, dus dat komt goed uit. We hebben allebei geen behoefte aan een superdrukke agenda, volgestampt met afspraken, feestjes ect. Sociaal contact heb ik genoeg door mijn werk (socio-culturele sector).
quality time, da's heerlijk aperitieven en samen op een mooi plekje in de zon liggen lezen
