Meer mensen die graag op zichzelf zijn?

06-06-2015 12:47 1513 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,



Ik wilde even iets voorleggen aan jullie, waar ik regelmatig over nadenk. Ik ben eigenlijk m'n hele leven al een beetje een einzelgänger. Ik ben graag p mezelf, en vind het bijvoorbeeld heerlijk om na een drukke werkweek een avond gewoon thuis te zijn. Heb wel genoeg vrienden en kennissen, en ook een grote familie, maar geen vriend. In het weekend ga ik meestal een avond iets doen met vrienden (of een dagje weg ofzo) en dan de andere avond het liefst thuis (wel op die dag vaak even langs familie of zelf erop uit om te winkelen/boodschappen etc.) Doordeweeks heb ik een drukke baan, met nog 1 avond vergadering /bijeenkomst van het vrijwilligerswerk wat ik doe, en 1 avond repeteren met het kamerkoor waar ik op zit.



Eigenlijk ben ik heel gelukkig op deze manier, maar soms bekruipt me het gevoel dat ik niet normaal ben. Sommige collega's proppen 6 afspraken in het weekend en vliegen van de ene naar de andere activiteit, ook op doordeweekse avonden. Ook ben ik dus nog vrijgezel (23 jaar). Wel meerdere korte relaties gehad en gedate, maar op het moment heb ik eigenlijk het idee dat ik (nog??) geen behoefte aan een relatie heb. Net of ik er geen ruimte voor heb in m'n hoofd.



Zijn er meer mensen die dit hebben? Soms maak ik me wel zorgen; in de toekomst zou ik toch graag een gezin willen. ERgens lijkt het me dus toch wel fijn. Zijn er einzelgängers die toch een partner hebben? Als ik op dit moment denk aan een vriend hebben, denk ik vooral aan nog meer verplichtingen.



Overigens ben ik over het algemeen een heel positief iemand die heel sociaal overkomt (en ook wel is ), maar echt bijkomen doe ik dus pas als ik even lekker op mezelf kan zijn. Ben benieuwd of er hier meerdere einzelgängers schuilen.
Alle reacties Link kopieren
quote:badeendje007 schreef op 06 juni 2015 @ 13:10:

En plan ook niet te vaak sociale dingen, heb de tijd voor mezelf ook echt nodig. Als ik in het weekend iets plan, is het op 1 dag en kan best zijn dat ik de andere dag mijn ouders nog even zie, maar plan dan zeker niet te veel. En als ik dan ook nog dagje weg ben, vind ik het de andere dag heerlijk om dan juist helemaal niets te hoeven verder.



Wauw, dit had ik zelf kunnen schrijven. Ik ben een behoorlijke einzelganger, maar mijn vriend gelukkig ook. We wonen sinds een jaar samen, en dat gaat prima. Het scheelt dat we allebei ook onze eigen sport en andere activiteiten hebben. We doen ook graag dingen samen, maar dan niet met nog een grote groep personen erbij. Double-dates zijn bijvoorbeeld niet echt ons ding. We hebben allebei een relatie gehad waarin de ander dat wel graag deed en continu mensen om zich heen wilde. Dat werkte niet.



Op de buitenwereld komen we wel erg sociaal over, maar we kunnen niet in een weekend meerdere activiteiten plannen. Dan laden we niet op, worden we moe en dan boos op elkaar. Dat hebben we dus snel afgeleerd.



Ik denk dat je als einzelganger best veel zelfkennis hebt en daarvan gebruik moet maken. Dingen tegen je zin doen werkt averechts, daar wordt je niet socialer van.
Feest der herkenning, dit topic! Heb nog niet zo lang geleden een test gedaan in welke mate ik introvert was, ik scoorde 19 van de twintig punten.

Mijn man is gelukkig ook introvert en één kind vinden we precies goed te doen.

Één op één contact vind ik het fijnst, het gekke is dat mensen mij heel sociaal vinden, ik word vaak gebruikt als uitlaatklep.

Na zo'n sessie weet ik niet hoe snel ik me weer kan terugtrekken.
Alle reacties Link kopieren
quote:Sam1973 schreef op 06 juni 2015 @ 16:17:

Die is tof!

Cool hè?

Ik heb het niet echt hoor.

Beter ook, omdat ik het anders daadwerkelijk niet meer uit zou trekken
You don't have to fit into the format
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je introvert bent. Extraverte mensen krijgen energie van contact met anderen. Voor introverte mensen kost dat contact juist energie. Ik ben introvert en daardoor graag op mezelf. Ik schaam me ook wel eens dat ik zo weinig doe in vergelijking met anderen. Hier kun je een persoonlijkheidstest doen die ook meet of je introvert of extravert bent
Alle reacties Link kopieren
@hoezitdit; ik vraag mij af of de drukke weekenden echt allemaal wenselijk zijn. Of dat men dit doet omdat andere het ook doen. En het op social media indruk maakt.

Ik vind het knap als je tevreden kunt zijn met " niets doen". Denk juist dat mensen veel onrust hebben als ze animatie bij anderen/ buitenshuis moeten zoeken. Dan vind je thuis dus niet je rust en voldoening bij je partner denk ik dan. Ik ben heel blij dat ik mijn man dit kan geven en hij mij.



ook kwa tijd snap ik het nooit zo goed. Waar haalt men de tijd vandaan om veel buitenshuis te zijn. Als ik een heel weekend weg was, wanneer was je dan en doe je al je klussen etc.
Ik weet niet of ik een echt einzelgänger ben, heb wel een kind .

Maar ik ben ook heel erg graag alleen (en dan bedoel ik met alleen, met mijn zoontje erbij), ga niet graag naar verjaardagen of drukke bedoelingen en doe graag mijn eigen ding.. Ook heb ik nooit zoveel zin om met mensen af te spreken. Af en toe doe ik dat wel, want wil ook niet geisoleerd worden... Ik vind het dan ook wel leuk, maar het liefst ben ik lekker thuis aan het keutelen... Qua relatie ben ik ook erg op mezelf, mijn man gelukkig ook.. We hebben allebei onze eigen dingetjes.. En hij werkt ook altijd 6 dagen in de week en soms nog avonden, dat vind ik geen probleem.. Als we samen zijn is het altijd gezellig ...

Moet zeggen dat ik ook wel heel erg bezig ben geweest met hoe het zogenaamd ``hoort`` .

Komt denk ik ook door Facebook, mensen hebben altijd te gekke feesten en bezigheden en ik vraag me dan af of ik ook niet wat meer onder de mensen moet zijn, maar dat is natuurlijk onzin, het is maar net waar je je het beste bij voelt..

Heb ook wel het idee dat ik soms energie in mijn vriendinnen moet steken, maar dan ben ik alleen maar aan het pleasen, want voor mezelf hoeft het niet teveel die afspraken.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb maar 'n paar mensen op facebook die 'n extreem druk sociaal leven lijken te hebben. Ben daar in elk geval niet jaloers op als ik meermaals per week allerlei sociale activiteiten met meerdere personen voorbij zie komen. Een druk uitgaansleven spreekt me persoonlijk niet aan, ik hou meer van posts die over iemands uitstapjes gaan van een dagje weg in eigen land tot 'n verre reis.

.

.

.



quote:Als ik een heel weekend weg was, wanneer was je dan en doe je al je klussen etc.

Ook als ik niet weg ben, besteed ik niet altijd tijd aan het huishouden in het weekend. De wasmachine/droger aanzetten is 'n kwestie van 'n paar seconden en kan ook door de week. Was kan vanuit de droger weer rechtstreeks gebruikt worden, dus vouwen hoeft ook niet persé.

Vandaag heb ik ook maar 'n beetje in de tuin gelummeld en zometeen ga ik uit eten met oudcollega's van m'n allereerste baantje.
Shoot first, ask questions later!
Maar volgens mij ben ik toch wel extravert?? Althans ik moet de betekenis nog even goed nalezen.

Ik ben namelijk wel altijd spontaan, open en zeg wat ik denk.. qua emoties ook geen gesloten type, eerder open boek.. Ik praat heel erg makkelijk..... Heb alleen niet altijd zin om af te spreken met mensen..
Het lijkt soms wel of mensen bang zijn om niets te doen te hebben of alleen te zijn. Prop je leven gewoon vol met activiteiten dan kom je jezelf niet tegen of zoiets.

Al zijn er natuurlijk ook zat mensen die het heerlijk vinden: hoe meer hoe beter.
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar hoor. Mijn pa was net zo dus ik heb het snel van mijzelf geaccepteerd. De jaren dat de kinderen jong waren waren tropenjaren, hoewel ik die niet had willen missen. Inmiddels zijn die volwassen en met echtscheiding was ook die enorme grote extraverte schoonfamilie van de baan, prettig bijverschijnsel .



Gisteren is vriendin blijven eten en wij hebben er wel eens over gesproken. Wij zien elkaar 3 of 4 keer per jaar en dat vinden wij allebei prima zo.

Een goede vriend waar ik meestal op zondag mee wandel, die kan enorm kleppen en ik vind het niet erg om te luisteren... ook goed.



Teamuitjes heb ik een broertje aan dood maar daar kan ik met goed fatsoen niet onderuit en de uitnodiging voor de jaarlijkse bbq hier in de flat ligt ook alweer op de mat. Ben ik nog nooit geweest en zal daar ook niet heen gaan.



Waarom zal ik mijzelf dat aandoen? Ik word niet gelukkig van die dingen... jammer dan



Testje gemaakt, 78% introvert, waarom verbaast mij dat niet?
Gaat u anders ondertussen even wat voor u zelf doen. (Viktor)
Alle reacties Link kopieren
quote:Liefzoontje83 schreef op 06 juni 2015 @ 17:03:

Maar volgens mij ben ik toch wel extravert?? Althans ik moet de betekenis nog even goed nalezen.

Ik ben namelijk wel altijd spontaan, open en zeg wat ik denk.. qua emoties ook geen gesloten type, eerder open boek.. Ik praat heel erg makkelijk..... Heb alleen niet altijd zin om af te spreken met mensen..Ben ik ook. Babbel ook heel makkelijk met vrijwel iedereen en ben nog open en direct ook, maar dat wil niet zeggen dat ik 24/7 om gezelschap verlegen zit. Kost me veel te veel energie.
Shoot first, ask questions later!
Dan zijn wij extraverte einzelgangers?

Ik denk dat introverte types niet per einzelgänger zijn en andersom...
Introvert(78%) Sensing(25%) Feeling(50%) Perceiving(83%



Oh wow, ik ben dus helemaal niet extravert
En hier zit het grote verschil tussen introverte en extraverte mensen. Mensen met een introverte persoonlijkheid krijgen weer energie van tijd alleen doorbrengen. Zo krijgen gedachten en gevoelens alle ruimte en kunnen prikkels verwerkt worden. Ze richten zich dus op hun innerlijke wereld om energie te krijgen. Extraverte mensen krijgen deze energie juist van andere mensen. Zij laden hun accu op door zich op de buitenwereld te richten.



Goh ik ben dus wel introvert, verbaasd me.
Alle reacties Link kopieren
Hier iemand die heel graag alleen is maar wel met gezin.



Ik heb lang alleen gewoond en vond het heerlijk, was ook niet van plan ooit te trouwen en al helemaal geen moeder te worden. Halverwege de 30 kwam ik mijn man tegen die een uitgesproken kinderwens had, lang verhaal kort; ik dacht dat ik niet zwanger zou worden en zo ja; ach iedereen kreeg toch kinderen? dan kon ik het ook



Laat ik voorop stellen dat mijn kinderen inderdaad wel heel leuk zijn maar ik weet niet of ik nou altijd zo'n leuke moeder ben. Ik hou beslist niet van lawaai en zal bijv. nooit op een warme dag met ze naar het strand/zwembad gaan - my worst nightmare!



Gelukkig heb ik een man die dol is op gezelschap en gedoe, hij neemt de kinderen dus veel en vaak mee zodat ik aan mijn rust toekom.



Ik raad iedere einzelganger wel aan heel goed na te denken alvorens kinderen te krijgen, als er iets is wat inbreuk maakt op jouw wereldje/rust, zijn het kinderen.
en me vriend die wilt ook nog wat zegge
quote:flatscreen schreef op 06 juni 2015 @ 16:50:

@hoezitdit; ik vraag mij af of de drukke weekenden echt allemaal wenselijk zijn. Of dat men dit doet omdat andere het ook doen. En het op social media indruk maakt.

Ik vind het knap als je tevreden kunt zijn met " niets doen". Denk juist dat mensen veel onrust hebben als ze animatie bij anderen/ buitenshuis moeten zoeken. Dan vind je thuis dus niet je rust en voldoening bij je partner denk ik dan. Ik ben heel blij dat ik mijn man dit kan geven en hij mij.



ook kwa tijd snap ik het nooit zo goed. Waar haalt men de tijd vandaan om veel buitenshuis te zijn. Als ik een heel weekend weg was, wanneer was je dan en doe je al je klussen etc.



Dat is de grote vraag. Want sommigen van hen zaten altijd zo te klagen dat ze het zo druk hadden. Ik zei dan dat ze dat zelf deden, maar zij vonden dat verplichtingen. Maar je richt je leven nog altijd zelf in, al zal je bepaalde verplichtingen houden, maar als je elk weekend stampvol zit, maak je mij niet wijs dat het allemaal zo belangrijk is. Dat is voor de leuk, of om de schijn op te houden, dat kan ook.

Als ik er iets over zei dan vertelden ze weer hoe ontzettend leuk ze het hadden gehad. Tja, wat wil je dan? Misschien is het ook klagen voor de vorm. Kan mij niet voorstellen dat je er een sociaal leven op na houdt, terwijl je dat helemaal niet wil. Dat zou pas echt dom zijn.



Maar vraag mij inderdaad weleens af hoe gelukkig met écht is met zo'n druk leven. Maar ja, het is maar net wat echt bij je past.
Alle reacties Link kopieren
Veel afspraken op een dag vind ik ook zo'n afwerkingsprogramma. Schoonzus kijkt altijd op de klok bij een bezoek, want om zo en zo laat is het volgende alweer aan de beurt. Ik word daar echt zenuwachtig van. Ook in gesprek daarover vind ik moeilijk. Vroeger zei ik nog "leuk en gezellig" voor jullie als ze vertelde over alle uitjes, maar ik kan er ook nu niks meer opzeggen. Dus hou maar mijn mond en hoor aan. Want kan alleen denken "o help ik zou niet in jouw plaatsen willen zijn".

Vooral omdat ik in mijn achterhoofd weet hoe er over mijn gezin gedacht wordt( zielige sociaal arm gezin en men voelt zich er zelfs verheven door.)



Of spreken jullie zoiets wel uit, als andere"opscheppen" over alle bezigheden?? Zeg je dan, moet aan niet aandenken!?

Het sociaal wenselijke kan ik niet meer volhouden lijkt wel. Deed dit vroeger wel, maar dat breekt op den duur op.
Alle reacties Link kopieren
*topic loopt trouwens lekker. we zouden zo een vrienden groep vormen 😛*
Flatscreen, ik zeg gewoon: ik moet er niet aan denken

Vraag me weleens af of mensen die vele afspraken en feestjes nou echt zo leuk vinden.

Ik vind er vaak geen klap aan namelijk
quote:flatscreen schreef op 06 juni 2015 @ 17:57:

Veel afspraken op een dag vind ik ook zo'n afwerkingsprogramma. Schoonzus kijkt altijd op de klok bij een bezoek, want om zo en zo laat is het volgende alweer aan de beurt. Ik word daar echt zenuwachtig van. Ook in gesprek daarover vind ik moeilijk. Vroeger zei ik nog "leuk en gezellig" voor jullie als ze vertelde over alle uitjes, maar ik kan er ook nu niks meer opzeggen. Dus hou maar mijn mond en hoor aan. Want kan alleen denken "o help ik zou niet in jouw plaatsen willen zijn".

Vooral omdat ik in mijn achterhoofd weet hoe er over mijn gezin gedacht wordt( zielige sociaal arm gezin en men voelt zich er zelfs verheven door.)



Of spreken jullie zoiets wel uit, als andere"opscheppen" over alle bezigheden?? Zeg je dan, moet aan niet aandenken!?

Het sociaal wenselijke kan ik niet meer volhouden lijkt wel. Deed dit vroeger wel, maar dat breekt op den duur op.



Dat voelt naar, he, als ze zo over jullie denken. Al zal zij ook wel voelen hoe jij over haar manier van leven denkt, vermoed ik zo.



Ik heb het weleens gezegd, maar houd mij meestal stil. Wil niet lullig doen, en na een keer weten ze mijn mening wel, denk ik dan.

Kan je het zelf accepteren dat je zo bent? Want zodra je dat doet, raakt het gezeur je van anderen veel minder, heb ik ontdekt. Nu denk ik: zo ben ik gewoon.
Alle reacties Link kopieren
quote:flatscreen schreef op 06 juni 2015 @ 17:59:

*topic loopt trouwens lekker. we zouden zo een vrienden groep vormen 😛*Haha, en dan nooit met elkaar afspreken!
Alle reacties Link kopieren
Ja, ik ben toch de op een na leukste persoon die er bestaat.
Egidius. Niet Eggie.
Alle reacties Link kopieren
Ja, ondanks een grote vrienden- en kennissenkring en een druk sociaal leven, veel tijd besteden aan hobby, en mijn getrouwde leven ben ik een enorme einzelgänger.



Ik vind het heerlijk om hele dagen alleen te zijn en als mijn man eens een paar dagen weg is kan ik daar echt van genieten.

Ik grap er zelf wel eens over: "Ik zou een goede kluizenaar zijn". Want zo is het. Mensen die mij goed kennen weten dit ook van mij.



Als mijn man bij mij weg zou gaan of zou komen te overlijden zou ik hem enorm missen, maar zou ik een leven in mijn eentje zó weer oppakken. Ergens is dat ook wel een fijne gedachte, dat je niet bang bent om alleen te komen staan.
Beter onvolmaakt en echt dan gemaakt volmaakt - Beati pauperes spiritu
Alle reacties Link kopieren
quote:DixieKong schreef op 06 juni 2015 @ 18:30:

Haha, en dan nooit met elkaar afspreken!

Of geen woord met elkaar wisselen, want allemaal met smartphone of tablet.

Vanachter een toetsenbord ben ik namelijk op mijn best
You don't have to fit into the format
Alle reacties Link kopieren
quote:Hoezitdit schreef op 06 juni 2015 @ 18:13:

[...]





Dat voelt naar, he, als ze zo over jullie denken. Al zal zij ook wel voelen hoe jij over haar manier van leven denkt, vermoed ik zo.



Ik heb het weleens gezegd, maar houd mij meestal stil. Wil niet lullig doen, en na een keer weten ze mijn mening wel, denk ik dan.

Kan je het zelf accepteren dat je zo bent? Want zodra je dat doet, raakt het gezeur je van anderen veel minder, heb ik ontdekt. Nu denk ik: zo ben ik gewoon.



Het voelt heel naar. Ik denk ook dat het gevoel wederzijds is. Ik wil andere mensen ook niet afkraken en respecteer dat zoveel mogelijk. Daarom juist vind ik het pijnlijk dat dit andersom niet is en dan ook nog familie van kortbij. Is het een vreemde dan neem je afstand. Maar dit is terugkerend. Maandelijks kan ik de confrontatie aangaan. Het geslaagd zijn in het leven wordt hiermee gemeten door schoonfamilie.

Terwijl we alles verder goed op het pad hebben, gereisd, materieel, baan, etc.

Voor mijzelf en gezin accepteer ik hoe we in elkaar zitten, en vinden we het prima. Vind het alleen lastig te accepteren dat andere(familie) dit niet doet.



Het gaat zelfs zover dat schoonma herhaaldelijk zegt dat ze niet gedacht had dat zoon het zo leuk zou vinden op school met "anderen". Alsof we sociaal gestoort zijn...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven