Meer mensen die graag op zichzelf zijn?

06-06-2015 12:47 1513 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,



Ik wilde even iets voorleggen aan jullie, waar ik regelmatig over nadenk. Ik ben eigenlijk m'n hele leven al een beetje een einzelgänger. Ik ben graag p mezelf, en vind het bijvoorbeeld heerlijk om na een drukke werkweek een avond gewoon thuis te zijn. Heb wel genoeg vrienden en kennissen, en ook een grote familie, maar geen vriend. In het weekend ga ik meestal een avond iets doen met vrienden (of een dagje weg ofzo) en dan de andere avond het liefst thuis (wel op die dag vaak even langs familie of zelf erop uit om te winkelen/boodschappen etc.) Doordeweeks heb ik een drukke baan, met nog 1 avond vergadering /bijeenkomst van het vrijwilligerswerk wat ik doe, en 1 avond repeteren met het kamerkoor waar ik op zit.



Eigenlijk ben ik heel gelukkig op deze manier, maar soms bekruipt me het gevoel dat ik niet normaal ben. Sommige collega's proppen 6 afspraken in het weekend en vliegen van de ene naar de andere activiteit, ook op doordeweekse avonden. Ook ben ik dus nog vrijgezel (23 jaar). Wel meerdere korte relaties gehad en gedate, maar op het moment heb ik eigenlijk het idee dat ik (nog??) geen behoefte aan een relatie heb. Net of ik er geen ruimte voor heb in m'n hoofd.



Zijn er meer mensen die dit hebben? Soms maak ik me wel zorgen; in de toekomst zou ik toch graag een gezin willen. ERgens lijkt het me dus toch wel fijn. Zijn er einzelgängers die toch een partner hebben? Als ik op dit moment denk aan een vriend hebben, denk ik vooral aan nog meer verplichtingen.



Overigens ben ik over het algemeen een heel positief iemand die heel sociaal overkomt (en ook wel is ), maar echt bijkomen doe ik dus pas als ik even lekker op mezelf kan zijn. Ben benieuwd of er hier meerdere einzelgängers schuilen.
Alle reacties Link kopieren
En Spell, wat is afwijkend... Ik vind mensen die zichzelf niet kunnen vermaken raar
Alle reacties Link kopieren
quote:yesss schreef op 10 april 2017 @ 20:52:

En Spell, wat is afwijkend... Ik vind mensen die zichzelf niet kunnen vermaken raar



Nou ja, ik weet niet of je het herkent, aangezien je zegt dat je een dromer bent en ik ben een denker, maar ik praat tegen mensen als ik iets te zeggen heb of als ik iets wil weten, maar af en toe komen er mensen met de (in mijn ogen) raarste opmerkingen om contact te zoeken. Om dan vervolgens gezellig over zichzelf te gaan praten (terwijl ik daar niet om gevraagd heb). Ik sta ze dan echt heel bevreemd aan te kijken, maar dat maakt ook niets uit.



Ik vind dat heel raar.



En idd wat je zegt: ik heb 1 extraverte vriendin en die klaagt over allerlei vriendinnen. Ik zou die meteen laten vallen, liever alleen dan mensen in mijn omgeving die niets opleveren, maar dat kan bij haar echt niet, want anders is ze alleen....
quote:Dymphnatam schreef op 10 april 2017 @ 18:01:

volgens mij heet dat toch gewoon "introversie"?



Ik ben dus ook een introvert en ik maak echt zelf uit wat ik doe met mijn vrije tijd. Veel me-time dus. Had door omstandigheden vorige week een drukke agenda. Heb alle dingen met plezier gedaan, maar ben nu wel al twee dagen behoorlijk moe. Heb dus vanavond een afspraak geskipt.Heel herkenbaar.
Alle reacties Link kopieren
Erg herkenbaar yesss! Afspraken moeten niet te lang duren. Na een paar uurtjes wil ik weer alleen met mijn hondjes zijn. Soms ga ik wel eens weg met een vriendin. Als we naar een grote stad gaan zijn we al veel geld en tijd kwijt met reizen alleen al. We wonen in een regio waar weinig is. Daarom maken we er een dagje van. Anders vinden we het niet de moeite. De uitjes die we gedaan hebben waren erg leuk. Maar ik word er zo loom van. Het reizen en alle indrukken. De dag daarna moet ik dan voor mezelf hebben.



Bij sommige mensen lijkt het gewoon niet door te dringen dat ik bepaalde dingen niet leuk vind. Een vriendin van me vraagt me regelmatig om iets te gaan drinken in een café. Haar bijbedoeling is nieuwe mensen leren kennen. Ik vind cafés saai en stom. Maar omdat ik haar al meerdere keren uitgelegd heb dat ik gauw overprikkeld raak en ze het blijft vragen, ben ik een keer mee geweest. Het was niet vervelend. Leuk gekletst met z'n tweeën. Geen andere mensen gesproken, omdat er alleen nog plaats achteraf in het hoekje was. Lekker rustig. Maar ik hoef daarvoor niet perse naar een café. Dat kan ook thuis in mijn ogen. En nieuwe mensen ontmoet ik liever spontaan. Als ik ga zoeken vind ik toch al geen mensen met wie het klikt.



Bij verjaardagen ga ik ook liever 's middags op de koffie en thuis eten. Ik ga ook het liefst met eigen vervoer als met anderen naar een feest ga. Dan kan ik tenminste bepalen wanneer ik weg ga. Pas geleden was ik samen met 2 vrienden (echtpaar) op bezoek bij mijn moeder. Ze wisten de weg niet en daarom reed ik met hen mee om de weg te wijzen. Het was heel gezellig en het zijn echt aardige mensen. Maar we gingen pas om 0:30 weer terug. Vooral die man blijft maar praten. Om 23:00 uur hadden zowel mijn moeder als ik zoiets: ze mogen nu wel weer weg. Maar dat niet durven uitspreken. De volgende dag ging ik met diezelfde vrienden naar een verjaardag en toen wilden ze ook eerst samen rijden. Ik heb uitgelegd dat dingen in eigen hand wil hebben. Dat begrepen ze. Het was 's middags te doen en ik had echt geen zin om laat aan mijn avondeten te zitten door een ander. Als dat gebeurt krijg ik hoofdpijn en word bibberig.
Alle reacties Link kopieren
quote:Dymphnatam schreef op 10 april 2017 @ 18:01:

volgens mij heet dat toch gewoon "introversie"?



Ik ben dus ook een introvert en ik maak echt zelf uit wat ik doe met mijn vrije tijd. Veel me-time dus. Had door omstandigheden vorige week een drukke agenda. Heb alle dingen met plezier gedaan, maar ben nu wel al twee dagen behoorlijk moe. Heb dus vanavond een afspraak geskipt.Ook al zijn het leuke dingen, ik zie eigenlijk elke afspraak als een onderbreking van mijn vrije tijd.
Het was zo donker dat ik overal lichtpuntjes zag.
Alle reacties Link kopieren
quote:Delite_ schreef op 11 april 2017 @ 00:49:

[...]





Ook al zijn het leuke dingen, ik zie eigenlijk elke afspraak als een onderbreking van mijn vrije tijd.



Same here

Sterker nog... Soms nekt het me, bijvoorbeeld afgelopen weekend, ik had vrijdag zaterdag zondag vrij en ik had dus op zaterdag afgesproken met een vriendin om daar te eten.



Maar eigenlijk baalde ik vrijdag al.. Ik was al heel moe en ik wilde liever de vrijdag niks doen, zaterdag sporten en boodschappen/serie kijken en dan dus de zondag overhouden om echt zelf in te vullen, nog een extra dagje, meestal kom ik dan ook pas tot rust. Ik laad altijd de tweede dag pas op als ik het druk heb gehad.

Ik heb ook snel het gevoel achter de feiten aan te lopen en ik kom niet gauw op het punt dat ik echt ruimte heb om iets leuks voor mezelf te doen. Ben dan of te moe, of ik heb dus iets afgesproken waar ik dan eigenlijk van baal. Dan dank ik pffff, vandaag had ik dus alleen naar de stad gekund

(Heel ingewikkeld )



Maar ja, dus wel gegaan zaterdag en dan merk ik op zondag dat ik dus niet bijgekomen ben en ben ik heel onrustig/moe... ben deze week ook echt vermoeid begonnen.

Dus ik plan voorlopig even helemaal niks, Just me myself and I (en kat )
Alle reacties Link kopieren
Ik herken ook veel in jou Hondenmens, heb een tijdje meegelezen maar niet mee geschreven en heb weleens dingen van jou gelezen die ik ook herkende, ook qua vriendschappen.



En idd, qua eten, eigenlijk eet ik gewoon het liefste thuis, op mijn eigen manier en tijd, dus ik ga dat ook zoveel mogelijk zo houden
Alle reacties Link kopieren
Leuk dat dit topic weer ge-upt is



Ik merk dat ik met de jaren steeds introverter wordt. Als kind ging ik op kampen met een grote groep, daar zou ik nu niet meer dood gevonden willen worden... Anderen vinden het zo knap dat ik in mijn eentje verre reizen maak, maar ik snap dus niet hoe anderen een groepsreis overleven.

Heb wel een vriend, maar die is gelukkig ook erg op zichzelf. We eten samen en nemen dan een beetje de dag door, dat is een uitlaatklep en dan kunnen we fijn dingen bespreken, maar verder gaan we 's avonds en in het weekend onze eigen weg. Nadeel: soms vraag ik me af hoeveel toegevoegde waarde de relatie heeft. Maar bij veel mensen zie ik dat in een relatie zitten omdat dat volgens hen beter is dan alleen zijn... Wat dat betreft is mijn relatie wel meer een bewuste keuze heb ik het idee.



Vinden jullie het ook zo lastig dat anderen dingen voor jou invullen? Ik krijg echt heel vaak opmerkingen op feestjes dat ik het niet gezellig heb. Ik heb het prima, maar ik praat gewoon niet zoveel. Nu let ik er echt op dat ik niet chagrijnig kijk (resting bitch face ), maar ik hoor alsnog de hele tijd dat ik niet gezellig doe en soms zeggen mensen zelfs dat ik beter thuis had kunnen blijven.... Eeeeh, mag ik dat even zelf bepalen? Danku
Alle reacties Link kopieren
Ja! Super herkenbaar! Ik ben ook een echte einzelgänger. Ik doe het liefst mijn eigen ding, in mijn eigen tijd. Afspraken ervaar ik als vermoeiend, hoewel ik het heus best wel eens gezellig vind. Maar als ik er eentje in het vooruitzicht heb, dan zie ik daar wel tegenop.

Gelukkig heb ik niet al teveel verjaardagen die ik af moet, dus dat scheelt.



Ik vind het ook heel irritant als anderen voor mij gaan bepalen dat ik beter eens lekker veel ga babbelen en me onder de mensen ga begeven, want tjeempie ik zal me toch wel eenzaam voelen zo zonder vriendengroep of relatie. Euh, nee. Ik heb het prima naar mijn zin.

Niet iedereen is hetzelfde. Als ik er alleen al aan denk dat mijn agenda iedere dag bomvol zou zitten met afspraken en sociale dingen die ik moet doen... hou op, zeg.
Alle reacties Link kopieren
Ja zo irritant als mensen dingen gaan bepalen of invullen.



En herkenbaar wat betreft feestjes/verjaardagen, gelukkig heb ik er ook niet al teveel hoor.

Ik merk dat als het te druk wordt dat ik dan steeds meer naar de achtergrond ga

Ik kan het niet meer volgen en raak dan in mezelf gekeerd.



Op de verjaardag van een vriend van mij kwam ik binnen en toen waren er nog maar twee anderen, het grappige is dat ik dan dus wel uitbundig ben en ik veel aan het woord ben, dingen vertel, alleen naarmate de avond vorderde en het drukker werd, voelde ik me steeds minder op mijn gemak en toen zei iemand:'Je zit helemaal verscholen!' Ik zat blijkbaar een beetje achter iemand en was idd wat stiller.

Toen dacht ik, je hebt me niet gezien toen ik net binnen kwam, toen was ik namelijk niet stil



Sowieso dat mensen altijd iets moeten vinden, laat me gewoon met rust ofzo
Alle reacties Link kopieren
quote:Delite_ schreef op 11 april 2017 @ 00:49:

[...]





Ook al zijn het leuke dingen, ik zie eigenlijk elke afspraak als een onderbreking van mijn vrije tijd.



Ik eigenlijk ook. Aan de ene kant wil ik leuke dingen doen. Ik zie zoveel ellende om me heen en dan met name ziektes. Nu ben ik gezond en vind dat ik daarvan moet profiteren. Stel dat het over 1,2,3,4.... jaar niet meer kan. Dan zou ik echt balen. Want ik ben een mens dat vaak denkt: Had ik maar... Dus af en toe ga ik wel eens een dagje weg. Zodat ik ook herinneringen kan maken. Maar vaker ga ik een paar uurtjes weg.

Ik doe 1 keer per week badminton, wat ik heerlijk vind. En toch moet ik mezelf er elke keer naartoe slepen. Zo van: He nu is er alwéér een week om en moet ik wéér weg. Als ik er eenmaal ben is het meestal leuk. Maar na een uur houd ik het voor gezien, want dan wil ik weer tijd voor mezelf. Alleen.



Ik ben vrijwilliger in een speeltuin, nu 15 jaar. Via familie ben ik daar in gerold. Ik doe eens per maand toezichthouden en help bij evenementen. Op Koningsdag ben ik al jaren standaard bezet, want dan hebben ze me weer nodig. Dit is mijn meest gehate dag van het jaar. Als kind al. Toen omdat ik verplicht stomme spelletjes moest doen en nu omdat ik een hele middag in de drukte moet zijn. Voor dit jaar heb ik vrij gevraagd. Dat kon. Maar er werd gelijk bij gezegd dat als ik zin had ook alleen even kon komen kijken. Toen ik het tegen een vriendin zei stelde die gelijk voor om dan iets samen te doen. Pfffff.............

Wat ik ga doen weet ik nog niet. Misschien spreek ik iets af, misschien niet. Maar dat een ander mijn dag dan weer wil invullen. Ik heb geen zin om dat nu al te beslissen.



Een vriendin heeft een erg drukke planning. Ze vraagt vaak een maand van tevoren een datum. Ook als het gewoon voor een bakkie koffie is. Kun je niet, zit je zo weer een paar weken verder. Nu vind ik onverwachtse afspraken beklemmend, maar dit ook een beetje. Dat ik mezelf al zo vroeg moet "vastleggen".

Ik ben nooit helemaal tevreden. Om gek van te worden.

Ik heb me jaren eenzaam gevoeld omdat ik niemand had om mee af te spreken. Nu heb ik dat wel en dan zie ik het weer als onderbreking van vrije tijd. Terwijl het op het moment zelf wel leuk is.
Alle reacties Link kopieren
Het topic der herkenning ! Zalig gewoon ... 'k Heb me vaak genoeg het buitenbeentje gevoeld. Nu heb ik mezelf geaccepteerd zoals ik ben.

Ik kan me uren, dagen in m'n ééntje vermaken. Af en toe heb ik ook nood aan contact, maar dan liefst één-op-één en zeker niet te lang.

Gisteren zaten er 8 pubers in ons (kleine) huisje Echt schatten hoor, en gezellig...voor een half uurtje ofzo. 'k Heb me daarna opgesloten in m'n slaapkamer.
Ook hier heel herkenbaar! Ben getrouwd en heb 2 kinderen. Gelukkig vindt mijn man het ook heerlijk om samen op de bank s' avonds..Een avondje met goede vrienden of middagje met een ander stel met kinderen vind ik erg leuk maar daarna wel weer behoefte om even op mezelf te zijn.



Wat een leuke website is www.introvertdear com.
Alle reacties Link kopieren
Leuk inderdaad dat het topic weer opgehaald is!



Wat ik ooit eens heel erg vond: tijdens het backpacken was ik heel stellig: ik slaap in een tweepersoonskamer. Een aantal keren lukte dat niet wegens drukte en werd mijn grootste nachtmerrie als einzelgänger waarheid: een bunkbed in een grote slaapzaal m/v door elkaar



Echt verschrikkelijk vond ik het. Geen enkel moment alleen kunnen zijn in die dagen en toen ook nog moeten slapen tussen allerlei luide, snurkende en zelfs stinkende backpackers (voornl mannelijk) Heb na die dagen alles vooruitgeboekt en een potje zitten janken van opluchting toen ik weer alleen een slaapkamer voor mezelf had.
Alle reacties Link kopieren
Oh heel herkenbaar Dollycat! Ik heb ook gebackpacked en heb ook in werk hostels gezeten pffff. Met 12 man op een kamer, ik was ook altijd heel blij als ik daarna weer een kamer voor mezelf kon boeken, of als ik in een rustig hostel kon overnachten.

Wel een mooie tijd gehad



Weet je wat ik trouwens ook altijd irritant vind, weet niet of jullie het herkennen?

Dat sommige mensen altijd een beetje doen alsof ik niks te doen heb omdat ik parttime werk of sceptisch reageren. (Werk 3 dagen)

Dus als ik dan een keertje moe ben meteen een reactie;'Huh, waarvan??'



Super irritant dat anderen op een of andere manier altijd moeten benadrukken dat ze het veel drukker hebben en dat ik geen reden heb om een keer moe te zijn.



Ik heb echt genoeg te doen, op de dagen dat ik vrij ben sport ik en zal ik ook mijn huishouden beetje bij moeten houden, boodschappen doen enz. Daarnaast wil ik ook geen leven wat aan elkaar hangt van verplichtingen.

Een vriend van mij zei een keer:'Als je een week mijn baan hebt zou je al overspannen zijn! Dit zou jij niet trekken!'

Uh is dat belangrijk dan?



Op een of andere manier heb ik ook een bepaald imago ofzo, een ex van mij geloofde bijvoorbeeld nooit dat ik op vrije dagen vroeg opstond, hij werkte zelf fulltime en ik kreeg ook regelmatig een sceptische blik als ik zei dat ik een druk dagje had gehad



Het lijkt wel alsof sommigen het niet kunnen hebben dat ik die vrijheid heb, maar iedereen kan keuzes maken denk ik dan hoor. Een vriendin van mij klaagt ook altijd over dat ze het zo druk heeft, ga een dag minder werken denk ik dan, beetje schrappen in je uitgaven en zuiniger leven. Zijn allemaal keuzes.
Alle reacties Link kopieren
Ja Yess, ik heb ook een mooie tijd gehad. Onbetaalbaar! Nu kan ik hard lachen om die dingen, maar op dat moment vond ik het vreselijk. Het besef dat ik graag vaak alleen ben en dat echt hard nodig heb, drong toen pas goed tot me door.



Mensen vatten het vaak persoonlijk op, alsof ze geen leuk gezelschap zijn, maar dat is het natuurlijk niet. Ik vind continue sociaal en gezellig moeten doen, gewoon niet te doen.



Dat van die vrije dagen is ook herkenbaar. Veel mensen maken daar dan steeds opmerkingen over, maar het is toch ieder zijn eigen leven? Ik heb ook geen oordeel over mensen die het superdruk hebben en vol carrière willen maken. Je niet kunnen voorstellen dat een ander moe is of het druk heeft gehad, dat vind ik altijd best bijzonder. Getuigd van weinig inlevingsvermogen...
Alle reacties Link kopieren
Ja fijn al die herkenning!



Ik zag een keer op Facebook een grappig lijstje van dingen waaraan je herkent dat je een introvert bent. Eentje was: zit jij op een feestje ook op een gegeven moment tegen de kat des huizes te praten in plaats van tegen de andere mensen? Oeps hahahaha, ik ga inderdaad op een druk feestje na een paar uur het liefst even rustig bij de kat zitten en die kroelen en ja, soms zeg ik dan woordjes tegen die kat.



En ook herkenbaar dat andere mensen denken dat je chagrijnig bent of je verveelt. Ik zat een keer tijdens een druk sporttoernooi van twee dagen buiten in een bos, heerlijk in een stoeltje langs een sportveld een tijdschrift of krant te lezen. Beetje mensenkijken, sport kijken, lezen, even bijkomen. HEERLIJK! Komt een extraverte vriendin naar me toe, bezorgde blik in haar ogen: "Gaat het wel goed met je?"
You can never have too many hats, gloves and shoes
Ik tel ook het aantal stempeltjes niet meer dat ik ondertussen heb gekregen. A-sociaal, autistisch, einzelgänger, wereldvreemd, loner, etc. Verder kreeg ik laatst het "verwijt" dat ik zo selectief ben in mijn contacten. Ja? Dus? Moet ik dan met de hele wereld bevriend zijn?

Ik ben heus wel sociaal en gezellig en met iedereen begaan. Maar wel op het moment dat mijn energie dat toelaat en ik niet over mijn eigen grenzen ga. Daarbuiten wordt het een verplichting en dus niet meer gemeend. En daar hou ik niet van.
Alle reacties Link kopieren
quote:patsy--stone schreef op 12 april 2017 @ 13:18:

Ja fijn al die herkenning!



Ik zag een keer op Facebook een grappig lijstje van dingen waaraan je herkent dat je een introvert bent. Eentje was: zit jij op een feestje ook op een gegeven moment tegen de kat des huizes te praten in plaats van tegen de andere mensen? Oeps hahahaha, ik ga inderdaad op een druk feestje na een paar uur het liefst even rustig bij de kat zitten en die kroelen en ja, soms zeg ik dan woordjes tegen die kat.



En ook herkenbaar dat andere mensen denken dat je chagrijnig bent of je verveelt. Ik zat een keer tijdens een druk sporttoernooi van twee dagen buiten in een bos, heerlijk in een stoeltje langs een sportveld een tijdschrift of krant te lezen. Beetje mensenkijken, sport kijken, lezen, even bijkomen. HEERLIJK! Komt een extraverte vriendin naar me toe, bezorgde blik in haar ogen: "Gaat het wel goed met je?"



Haha, ja, dat van die kat is ook herkenbaar!

Vaak zitten op feestjes ook alle kleine kindjes bij me op schoot te kroelen of ik zit ze verhaaltjes voor te lezen. Soms is er 0 aandacht voor hele kleintjes door volwassenen en ik trek me dat altijd aan. Net als honden, katten en de rest van de dierenverzameling die de jarige op dat moment heeft
Alle reacties Link kopieren
Ik word ook vaak niet gezellig genoemd op feestjes of 'had je het niet naar je zin?', terwijl er wat mij betreft niets aan de hand was. Als je de rust graag opzoekt of 1 op 1 contact, dan vinden mensen je nu eenmaal vaak gewoon raar of vul maar in .... vermoeiend hoor.
Alle reacties Link kopieren
Yesss: Ik heb ook zo'n vriendin, die net als ik een beperking heeft. Ze klaagt dat ze haar huishouden op 1 dag moet doen. Woensdag is de enige dag dat ze vrij heeft. Haar weekenden plant ze meestal vol. Dan is ze nog standaard 3 avonden per week bezet. Ja, dat is ook een keuze. Ze zou ook wat minder kunnen werken en een gedeeltelijke Wajong-uitkering kunnen krijgen. Maar dat wil ze niet.

Zelf heb ik best veel tijd over, omdat ik halve dagen werk en een gedeeltelijke Wajong heb. Door mijn Autisme ben ik heel gauw overprikkeld. Na 4 uur werken ben ik net zo moe als iemand die 8 uur per dag werkt. Die vrije tijd vul ik op met huishouden, mijn huisdieren verzorgen, boodschappen.

Op vrije dagen sta ik ook nooit vroeg op. Mijn bejaarde buurvrouw staat elke dag om 07:00 op. Een ochtendmens. Ik ben een echt avondmens.
Alle reacties Link kopieren
quote:Dymphnatam schreef op 12 april 2017 @ 13:21:

Ik tel ook het aantal stempeltjes niet meer dat ik ondertussen heb gekregen. A-sociaal, autistisch, einzelgänger, wereldvreemd, loner, etc. Verder kreeg ik laatst het "verwijt" dat ik zo selectief ben in mijn contacten. Ja? Dus? Moet ik dan met de hele wereld bevriend zijn?

Ik ben heus wel sociaal en gezellig en met iedereen begaan. Maar wel op het moment dat mijn energie dat toelaat en ik niet over mijn eigen grenzen ga. Daarbuiten wordt het een verplichting en dus niet meer gemeend. En daar hou ik niet van.



Wat dacht je van; 'Je sluit je af' Die heb ik ook vaak gehoord en ik heb dat zelfs een tijdje geloofd... een vriend van mij heeft een keer letterlijk gezegd;' Je leid een erg terug getrokken leven' Toen was ik nog niet zelfverzekerd genoeg om daar tegenin te gaan, maar zoiets hoeft iemand echt niet meer tegen mij te zeggen hoor, is gewoon absoluut niet waar en het krijgt vaak zo'n negatieve lading.



En weet je wat nou ook zo typisch is, ik hoor dus bijna niks meer van een vriendin van mij omdat zij het dus altijd zo druk heeft. Dan stuur ik iets leuks via Whatsapp, geen reactie, die kan gerust weken niks laten horen, maar dat is dan sociaal geaccepteerd, want ze heeft het nou eenmaal druk.

Maar als ik even niks laat horen dan ben ik me af aan het zonderen...
Alle reacties Link kopieren
Heel herkenbaar van die kat op een feest
Oh ja, de "muur om je heen". Het is kennelijk wenselijk dat je je diepste zielenroerselen meteen bij iedereen neerplempt en bij de aankoop van ieder pakje boter advies vraagt.



(heerlijk topic dit, ik ga helemaal los)
Alle reacties Link kopieren
quote:Dymphnatam schreef op 12 april 2017 @ 14:10:

Oh ja, de "muur om je heen". Het is kennelijk wenselijk dat je je diepste zielenroerselen meteen bij iedereen neerplempt en bij de aankoop van ieder pakje boter advies vraagt.



(heerlijk topic dit, ik ga helemaal los)Ja ik kan ook helemaal mijn ei kwijt, weet gewoon niet waar ik allemaal op moet reageren, zo herkenbaar is het

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven