Psyche
alle pijlers
Meer mensen die graag op zichzelf zijn?
zaterdag 6 juni 2015 om 12:47
Hoi allemaal,
Ik wilde even iets voorleggen aan jullie, waar ik regelmatig over nadenk. Ik ben eigenlijk m'n hele leven al een beetje een einzelgänger. Ik ben graag p mezelf, en vind het bijvoorbeeld heerlijk om na een drukke werkweek een avond gewoon thuis te zijn. Heb wel genoeg vrienden en kennissen, en ook een grote familie, maar geen vriend. In het weekend ga ik meestal een avond iets doen met vrienden (of een dagje weg ofzo) en dan de andere avond het liefst thuis (wel op die dag vaak even langs familie of zelf erop uit om te winkelen/boodschappen etc.) Doordeweeks heb ik een drukke baan, met nog 1 avond vergadering /bijeenkomst van het vrijwilligerswerk wat ik doe, en 1 avond repeteren met het kamerkoor waar ik op zit.
Eigenlijk ben ik heel gelukkig op deze manier, maar soms bekruipt me het gevoel dat ik niet normaal ben. Sommige collega's proppen 6 afspraken in het weekend en vliegen van de ene naar de andere activiteit, ook op doordeweekse avonden. Ook ben ik dus nog vrijgezel (23 jaar). Wel meerdere korte relaties gehad en gedate, maar op het moment heb ik eigenlijk het idee dat ik (nog??) geen behoefte aan een relatie heb. Net of ik er geen ruimte voor heb in m'n hoofd.
Zijn er meer mensen die dit hebben? Soms maak ik me wel zorgen; in de toekomst zou ik toch graag een gezin willen. ERgens lijkt het me dus toch wel fijn. Zijn er einzelgängers die toch een partner hebben? Als ik op dit moment denk aan een vriend hebben, denk ik vooral aan nog meer verplichtingen.
Overigens ben ik over het algemeen een heel positief iemand die heel sociaal overkomt (en ook wel is ), maar echt bijkomen doe ik dus pas als ik even lekker op mezelf kan zijn. Ben benieuwd of er hier meerdere einzelgängers schuilen.
Ik wilde even iets voorleggen aan jullie, waar ik regelmatig over nadenk. Ik ben eigenlijk m'n hele leven al een beetje een einzelgänger. Ik ben graag p mezelf, en vind het bijvoorbeeld heerlijk om na een drukke werkweek een avond gewoon thuis te zijn. Heb wel genoeg vrienden en kennissen, en ook een grote familie, maar geen vriend. In het weekend ga ik meestal een avond iets doen met vrienden (of een dagje weg ofzo) en dan de andere avond het liefst thuis (wel op die dag vaak even langs familie of zelf erop uit om te winkelen/boodschappen etc.) Doordeweeks heb ik een drukke baan, met nog 1 avond vergadering /bijeenkomst van het vrijwilligerswerk wat ik doe, en 1 avond repeteren met het kamerkoor waar ik op zit.
Eigenlijk ben ik heel gelukkig op deze manier, maar soms bekruipt me het gevoel dat ik niet normaal ben. Sommige collega's proppen 6 afspraken in het weekend en vliegen van de ene naar de andere activiteit, ook op doordeweekse avonden. Ook ben ik dus nog vrijgezel (23 jaar). Wel meerdere korte relaties gehad en gedate, maar op het moment heb ik eigenlijk het idee dat ik (nog??) geen behoefte aan een relatie heb. Net of ik er geen ruimte voor heb in m'n hoofd.
Zijn er meer mensen die dit hebben? Soms maak ik me wel zorgen; in de toekomst zou ik toch graag een gezin willen. ERgens lijkt het me dus toch wel fijn. Zijn er einzelgängers die toch een partner hebben? Als ik op dit moment denk aan een vriend hebben, denk ik vooral aan nog meer verplichtingen.
Overigens ben ik over het algemeen een heel positief iemand die heel sociaal overkomt (en ook wel is ), maar echt bijkomen doe ik dus pas als ik even lekker op mezelf kan zijn. Ben benieuwd of er hier meerdere einzelgängers schuilen.
maandag 8 juni 2015 om 07:54
Oh ik moest ook eens een kamer delen op een reis, ik gaf skiles.
En ik ging elke avond stappen daar en kwam dan thuis en deed super zachtjes (op de gang al m'n kleren uitdoen zodat ik daar in m'n bh en string stond om haar niet wakker te maken) en dan de volgende ochtend zij: beng deur open beng deur dicht beng alle lichten aan, om 6uur. VRE-SE-LIJK.
Was zo blij toen dat over was. Ze zeikte ook enorm over dat ik laat thuiskwam enzo. Gék werd ik ervan.
Nóóít meer een kamergenoot voor mij. Dan ga ik nog liever niet.
En ik ging elke avond stappen daar en kwam dan thuis en deed super zachtjes (op de gang al m'n kleren uitdoen zodat ik daar in m'n bh en string stond om haar niet wakker te maken) en dan de volgende ochtend zij: beng deur open beng deur dicht beng alle lichten aan, om 6uur. VRE-SE-LIJK.
Was zo blij toen dat over was. Ze zeikte ook enorm over dat ik laat thuiskwam enzo. Gék werd ik ervan.
Nóóít meer een kamergenoot voor mij. Dan ga ik nog liever niet.
maandag 8 juni 2015 om 08:00
quote:evangeline_234 schreef op 07 juni 2015 @ 21:29:
Heb ook heel veel vriendinnen die gelijk uit huis gaan samenwonen; ik vind het juist heel waardevol om eerst alleen te wonen. Omdat dat heel leuk is, en gewoon te weten dat je het dan ook alleen aankon, mocht de relatie eindigen o.i.d.
Helemaal mee eens. Bijv. Mijn zusje, vanuit studentenhuis een paar jaar met vriendinnen en daarna meteen samenwonen.
Prima, moet zij weten, ik heb altijd gezegd dat ik eerst alleen wil wonen. Heb ik een jaar gedaan, toen 10 jaar samengewoond en nu woon ik weer alleen. En dat wil ik graag zo houden, heerlijk!
Heb ook heel veel vriendinnen die gelijk uit huis gaan samenwonen; ik vind het juist heel waardevol om eerst alleen te wonen. Omdat dat heel leuk is, en gewoon te weten dat je het dan ook alleen aankon, mocht de relatie eindigen o.i.d.
Helemaal mee eens. Bijv. Mijn zusje, vanuit studentenhuis een paar jaar met vriendinnen en daarna meteen samenwonen.
Prima, moet zij weten, ik heb altijd gezegd dat ik eerst alleen wil wonen. Heb ik een jaar gedaan, toen 10 jaar samengewoond en nu woon ik weer alleen. En dat wil ik graag zo houden, heerlijk!
maandag 8 juni 2015 om 08:06
Oh ik heb ook nooit ergens anders op mezelf gewoond dan in een studentenhuis hoor, dus dan ben ik ook 'gelijk' gaan samenwonen. Ja heel even een halfjaartje echt alleen gewoond. Maar toen was ik vaker bij m'n man dan thuis. Die had namelijk net een kitten waar ik erg verliefd op was. Sliep er zelfs wel als hij er zelf niet was
Ik vind in een studentenhuis wonen wel op jezelf wonen eigenlijk
Ik vind in een studentenhuis wonen wel op jezelf wonen eigenlijk
maandag 8 juni 2015 om 08:23
Wel fijn, een topic met herkenbare dingen.
Ik ben het liefst op mijzelf, en mijn vriend is de enige die ik wel om mij heen kan hebben, zonder dat het irriteert. Soms voel ik mij weleens schuldig, als ik bijv. zie hoeveel mijn schoonzusje doet met mijn schoonmoeder. Ik doe dat niet, voel me daar ook niet prettig bij, ondanks dat ze heel aardig is hoor. Maar als ik iemand bij me heb, als het nou een moeder of schoonmoeder is, ik voel mij niet op mijn gemak. Vaak heb ik het idee dat ik sommige dingen 'hoor' te doen, maar heb dan bij voorbaat al zo'n tegenzin erin, dat ik van te voren al chagrijnig word. Herkenbaar voor jullie?
Ik ben het liefst op mijzelf, en mijn vriend is de enige die ik wel om mij heen kan hebben, zonder dat het irriteert. Soms voel ik mij weleens schuldig, als ik bijv. zie hoeveel mijn schoonzusje doet met mijn schoonmoeder. Ik doe dat niet, voel me daar ook niet prettig bij, ondanks dat ze heel aardig is hoor. Maar als ik iemand bij me heb, als het nou een moeder of schoonmoeder is, ik voel mij niet op mijn gemak. Vaak heb ik het idee dat ik sommige dingen 'hoor' te doen, maar heb dan bij voorbaat al zo'n tegenzin erin, dat ik van te voren al chagrijnig word. Herkenbaar voor jullie?
maandag 8 juni 2015 om 08:27
@hoezitdat: nog 18 dagen, ik ben de dagen al aan het aftellen inderdaad. Ik kon geen eenpersoonskamer bijboeken helaas. Als dat mogelijk was had ik het zeker gedaan al betaalde ik het dubbele. De eerste nacht weer terug in mijn eigen kamer gaat fantastisch worden, ik kom een week mijn bed niet uit haha!
Dat je aangeeft dat je het gevoel hebt bepaalde dingen hoort te doen dat herken ik heel erg! Je hoort vaak al snel te kletsen met mensen en gesprekken op gang te houden. Nu probeer ik in dit soort situaties toch steeds meer mijn eigen ding te doen en minder je aan te trekken van anderen. Met een schoonmoeder erbij kan ik me dat helemaal voorstellen dat het ongemakkelijk moet zijn.
Ik heb dat bijvoorbeeld met eten in gezelschap. Ik houd hartstikke van uit eten gaan en sociaal met anderen koken en eten enzo. Maar ik houd er ook van om gewoon in mijn eentje soms op de bak een reep chocola te eten en dat kan ik echt niet als er mensen om mij heen zitten op te letten.
Dat je aangeeft dat je het gevoel hebt bepaalde dingen hoort te doen dat herken ik heel erg! Je hoort vaak al snel te kletsen met mensen en gesprekken op gang te houden. Nu probeer ik in dit soort situaties toch steeds meer mijn eigen ding te doen en minder je aan te trekken van anderen. Met een schoonmoeder erbij kan ik me dat helemaal voorstellen dat het ongemakkelijk moet zijn.
Ik heb dat bijvoorbeeld met eten in gezelschap. Ik houd hartstikke van uit eten gaan en sociaal met anderen koken en eten enzo. Maar ik houd er ook van om gewoon in mijn eentje soms op de bak een reep chocola te eten en dat kan ik echt niet als er mensen om mij heen zitten op te letten.
maandag 8 juni 2015 om 10:46
Gisteren was ik nog even in het winkelcentrum (uiteraard alleen ), en zag daar weer iets wat me wel vaker opvalt. Dan staat er een man met een lang gezicht bij de uitgang van een kledingzaak, te wachten tot zijn verkering/verloofde/vriendin/vrouw klaar is met kleding uitzoeken, passen en kopen.
Dan denk ik: 'Waarom ga je dan sámen!'.
Ga lekker allebei iets doen wat je leuk vindt, apart van elkaar.
Dan denk ik: 'Waarom ga je dan sámen!'.
Ga lekker allebei iets doen wat je leuk vindt, apart van elkaar.
You don't have to fit into the format
maandag 8 juni 2015 om 11:04
quote:Lotte35 schreef op 08 juni 2015 @ 10:46:
Gisteren was ik nog even in het winkelcentrum (uiteraard alleen ), en zag daar weer iets wat me wel vaker opvalt. Dan staat er een man met een lang gezicht bij de uitgang van een kledingzaak, te wachten tot zijn verkering/verloofde/vriendin/vrouw klaar is met kleding uitzoeken, passen en kopen.
Dan denk ik: 'Waarom ga je dan sámen!'.
Ga lekker allebei iets doen wat je leuk vindt, apart van elkaar.Haha, ben jij mij? Dit roep ik ook wel eens. Ik zie dit ook regelmatig om mij heen en vind het erg raar.
Gisteren was ik nog even in het winkelcentrum (uiteraard alleen ), en zag daar weer iets wat me wel vaker opvalt. Dan staat er een man met een lang gezicht bij de uitgang van een kledingzaak, te wachten tot zijn verkering/verloofde/vriendin/vrouw klaar is met kleding uitzoeken, passen en kopen.
Dan denk ik: 'Waarom ga je dan sámen!'.
Ga lekker allebei iets doen wat je leuk vindt, apart van elkaar.Haha, ben jij mij? Dit roep ik ook wel eens. Ik zie dit ook regelmatig om mij heen en vind het erg raar.
maandag 8 juni 2015 om 11:09
quote:heslin schreef op 08 juni 2015 @ 08:27:
@hoezitdat: nog 18 dagen, ik ben de dagen al aan het aftellen inderdaad. Ik kon geen eenpersoonskamer bijboeken helaas. Als dat mogelijk was had ik het zeker gedaan al betaalde ik het dubbele. De eerste nacht weer terug in mijn eigen kamer gaat fantastisch worden, ik kom een week mijn bed niet uit haha!
Dat je aangeeft dat je het gevoel hebt bepaalde dingen hoort te doen dat herken ik heel erg! Je hoort vaak al snel te kletsen met mensen en gesprekken op gang te houden. Nu probeer ik in dit soort situaties toch steeds meer mijn eigen ding te doen en minder je aan te trekken van anderen. Met een schoonmoeder erbij kan ik me dat helemaal voorstellen dat het ongemakkelijk moet zijn.
Ik heb dat bijvoorbeeld met eten in gezelschap. Ik houd hartstikke van uit eten gaan en sociaal met anderen koken en eten enzo. Maar ik houd er ook van om gewoon in mijn eentje soms op de bak een reep chocola te eten en dat kan ik echt niet als er mensen om mij heen zitten op te letten.
Oei, 18 dagen is best lang. Wacht, ik ga je moed inpraten. 18 dagen is echt zó voorbij. Voordat je het weet zit je weer thuis.
Ik zit mij net af te vragen: is mij niet op m'n gemak voelen bij anderen en het liefst alleen willen zijn wel een teken van introversie of heeft dat meer met mijn ongemak met mensen te maken. Weet ff niet hoe ik dit uitleg, maar denk dat jullie het wel snappen.
@hoezitdat: nog 18 dagen, ik ben de dagen al aan het aftellen inderdaad. Ik kon geen eenpersoonskamer bijboeken helaas. Als dat mogelijk was had ik het zeker gedaan al betaalde ik het dubbele. De eerste nacht weer terug in mijn eigen kamer gaat fantastisch worden, ik kom een week mijn bed niet uit haha!
Dat je aangeeft dat je het gevoel hebt bepaalde dingen hoort te doen dat herken ik heel erg! Je hoort vaak al snel te kletsen met mensen en gesprekken op gang te houden. Nu probeer ik in dit soort situaties toch steeds meer mijn eigen ding te doen en minder je aan te trekken van anderen. Met een schoonmoeder erbij kan ik me dat helemaal voorstellen dat het ongemakkelijk moet zijn.
Ik heb dat bijvoorbeeld met eten in gezelschap. Ik houd hartstikke van uit eten gaan en sociaal met anderen koken en eten enzo. Maar ik houd er ook van om gewoon in mijn eentje soms op de bak een reep chocola te eten en dat kan ik echt niet als er mensen om mij heen zitten op te letten.
Oei, 18 dagen is best lang. Wacht, ik ga je moed inpraten. 18 dagen is echt zó voorbij. Voordat je het weet zit je weer thuis.
Ik zit mij net af te vragen: is mij niet op m'n gemak voelen bij anderen en het liefst alleen willen zijn wel een teken van introversie of heeft dat meer met mijn ongemak met mensen te maken. Weet ff niet hoe ik dit uitleg, maar denk dat jullie het wel snappen.
maandag 8 juni 2015 om 11:16
quote:Lotte35 schreef op 08 juni 2015 @ 10:46:
Gisteren was ik nog even in het winkelcentrum (uiteraard alleen ), en zag daar weer iets wat me wel vaker opvalt. Dan staat er een man met een lang gezicht bij de uitgang van een kledingzaak, te wachten tot zijn verkering/verloofde/vriendin/vrouw klaar is met kleding uitzoeken, passen en kopen.
Dan denk ik: 'Waarom ga je dan sámen!'.
Ga lekker allebei iets doen wat je leuk vindt, apart van elkaar.
Dit is dus iets wat ik ook echt niet snap... Ja tenzij die vrouw
hem een mes op de keel heeft gezet, maar dat vermoeden heb ik niet..
Wat ben ik trouwens blij met dit topic... ik ben zoals jullie waarschijnlijk wel weten
weer single sinds 10 maanden. Ik heb wel wat vrienden maar geen bergen. Klinkt
stom maar (wordt steeds minder) ik heb soms wel de neiging me knullig te voelen
dat ik soms ook mezelf moet vermaken. Terwijl ik eigenlijk, stiekem (als ik niet naar
mijn oordelende verstand luister/ bang ben voor de mening van anderen) mezelf
in mijn uppie steeds beter ga vermaken.. Ik herken hier gewoon heel erg veel en
realiseer me door dit topic dat ik ook wel een einzelgänger ben en vooral dat daar
niks mis mee is!
Vooral als je wat lekkers hebt, dat hoef je dan lekker niet te delen...
Gisteren was ik nog even in het winkelcentrum (uiteraard alleen ), en zag daar weer iets wat me wel vaker opvalt. Dan staat er een man met een lang gezicht bij de uitgang van een kledingzaak, te wachten tot zijn verkering/verloofde/vriendin/vrouw klaar is met kleding uitzoeken, passen en kopen.
Dan denk ik: 'Waarom ga je dan sámen!'.
Ga lekker allebei iets doen wat je leuk vindt, apart van elkaar.
Dit is dus iets wat ik ook echt niet snap... Ja tenzij die vrouw
hem een mes op de keel heeft gezet, maar dat vermoeden heb ik niet..
Wat ben ik trouwens blij met dit topic... ik ben zoals jullie waarschijnlijk wel weten
weer single sinds 10 maanden. Ik heb wel wat vrienden maar geen bergen. Klinkt
stom maar (wordt steeds minder) ik heb soms wel de neiging me knullig te voelen
dat ik soms ook mezelf moet vermaken. Terwijl ik eigenlijk, stiekem (als ik niet naar
mijn oordelende verstand luister/ bang ben voor de mening van anderen) mezelf
in mijn uppie steeds beter ga vermaken.. Ik herken hier gewoon heel erg veel en
realiseer me door dit topic dat ik ook wel een einzelgänger ben en vooral dat daar
niks mis mee is!
Vooral als je wat lekkers hebt, dat hoef je dan lekker niet te delen...
maandag 8 juni 2015 om 11:21
quote:Lotte35 schreef op 08 juni 2015 @ 10:46:
Gisteren was ik nog even in het winkelcentrum (uiteraard alleen ), en zag daar weer iets wat me wel vaker opvalt. Dan staat er een man met een lang gezicht bij de uitgang van een kledingzaak, te wachten tot zijn verkering/verloofde/vriendin/vrouw klaar is met kleding uitzoeken, passen en kopen.
Dan denk ik: 'Waarom ga je dan sámen!'.
Ga lekker allebei iets doen wat je leuk vindt, apart van elkaar.
Ja typisch is dat. Laatst was ik in de Vanilia, zitten allemaal van die kerels daar op een rijtje op hun smartphone te tikken. Hè, gezellig dagje uit, denk ik dan
Mijn man zou niet eens mee mogen, al zou 'ie het willen ik kan niet winkelen als er iemand op me staat te wachten.
Gisteren was ik nog even in het winkelcentrum (uiteraard alleen ), en zag daar weer iets wat me wel vaker opvalt. Dan staat er een man met een lang gezicht bij de uitgang van een kledingzaak, te wachten tot zijn verkering/verloofde/vriendin/vrouw klaar is met kleding uitzoeken, passen en kopen.
Dan denk ik: 'Waarom ga je dan sámen!'.
Ga lekker allebei iets doen wat je leuk vindt, apart van elkaar.
Ja typisch is dat. Laatst was ik in de Vanilia, zitten allemaal van die kerels daar op een rijtje op hun smartphone te tikken. Hè, gezellig dagje uit, denk ik dan
Mijn man zou niet eens mee mogen, al zou 'ie het willen ik kan niet winkelen als er iemand op me staat te wachten.
maandag 8 juni 2015 om 11:31
quote:lux. schreef op 08 juni 2015 @ 11:22:
En die vrouwen komen uit het hokje en dan krijg je zo'n gesprekje: hoe vind je deze? Ja mooi. En deze? Ja mooi. En deze? Ja mooooi. Hè doe nou ff serieus. Ik BEN serieus. Jou staat alles mooi. Allebei diepe zucht gezellig
Of dat die kerel dan de opdracht krijgt om hetzelfde kledingstuk, maar dan een maat groter, uit de winkel te gaan halen. En dat hij dan met een gezicht van 'schiet mij alsjeblieft NU neer' die winkel inloopt, om de sfeer niet totaal te vergallen.
Heerlijk om naar te kijken
En die vrouwen komen uit het hokje en dan krijg je zo'n gesprekje: hoe vind je deze? Ja mooi. En deze? Ja mooi. En deze? Ja mooooi. Hè doe nou ff serieus. Ik BEN serieus. Jou staat alles mooi. Allebei diepe zucht gezellig
Of dat die kerel dan de opdracht krijgt om hetzelfde kledingstuk, maar dan een maat groter, uit de winkel te gaan halen. En dat hij dan met een gezicht van 'schiet mij alsjeblieft NU neer' die winkel inloopt, om de sfeer niet totaal te vergallen.
Heerlijk om naar te kijken
You don't have to fit into the format
maandag 8 juni 2015 om 11:42
Mijn man en ik zijn getrouwd, maar wonen niet in 1 huis. We hebben beide onze eigen plek in de binnenstad en dat vinden wij heerlijk. We hebben allebei een hele druk baan, en ik vind het heerlijk om s' avonds thuis te komen en lekker in mijn eentje op de bank naar trash tv te kijken, of heel hard naar muziek luisteren waar mijn man niks mee heeft. In dat opzicht ben ik dus redelijk op mezelf.
Anderzijds ben ik wel een sociaal dier hoor. We hebben een grote vrienden groep, gaan zeker 2 keer in de week bij familie en vrienden langs. Ook is het bij mij altijd zoete inval hoor, vrienden staan hier vaak onverwacht voor de deur, en dat vind ik heerlijk, mijn huis is hun huis.
Maar ik vind het ook prettig om helemaal alleen te zijn. De balans is perfect voor mij (ons)
Anderzijds ben ik wel een sociaal dier hoor. We hebben een grote vrienden groep, gaan zeker 2 keer in de week bij familie en vrienden langs. Ook is het bij mij altijd zoete inval hoor, vrienden staan hier vaak onverwacht voor de deur, en dat vind ik heerlijk, mijn huis is hun huis.
Maar ik vind het ook prettig om helemaal alleen te zijn. De balans is perfect voor mij (ons)
maandag 8 juni 2015 om 11:43
quote:Lotte35 schreef op 08 juni 2015 @ 11:31:
[...]
Of dat die kerel dan de opdracht krijgt om hetzelfde kledingstuk, maar dan een maat groter, uit de winkel te gaan halen. En dat hij dan met een gezicht van 'schiet mij alsjeblieft NU neer' die winkel inloopt, om de sfeer niet totaal te vergallen.
Heerlijk om naar te kijken Ja echt het is net tv!
[...]
Of dat die kerel dan de opdracht krijgt om hetzelfde kledingstuk, maar dan een maat groter, uit de winkel te gaan halen. En dat hij dan met een gezicht van 'schiet mij alsjeblieft NU neer' die winkel inloopt, om de sfeer niet totaal te vergallen.
Heerlijk om naar te kijken Ja echt het is net tv!
maandag 8 juni 2015 om 11:48
quote:phoebe1982 schreef op 08 juni 2015 @ 11:16:
[...]
Dit is dus iets wat ik ook echt niet snap... Ja tenzij die vrouw
hem een mes op de keel heeft gezet, maar dat vermoeden heb ik niet..
Wat ben ik trouwens blij met dit topic... ik ben zoals jullie waarschijnlijk wel weten
weer single sinds 10 maanden. Ik heb wel wat vrienden maar geen bergen. Klinkt
stom maar (wordt steeds minder) ik heb soms wel de neiging me knullig te voelen
dat ik soms ook mezelf moet vermaken. Terwijl ik eigenlijk, stiekem (als ik niet naar
mijn oordelende verstand luister/ bang ben voor de mening van anderen) mezelf
in mijn uppie steeds beter ga vermaken.. Ik herken hier gewoon heel erg veel en
realiseer me door dit topic dat ik ook wel een einzelgänger ben en vooral dat daar
niks mis mee is!
Vooral als je wat lekkers hebt, dat hoef je dan lekker niet te delen...
Dat is het hè, dat jezelf veroordelende verstand. Doordat we op sommige vlakken net iets anders in elkaar zitten dan de 'gemiddelde' mens, voor zover die bestaat, hebben we het idee dat we niet aan de norm voldoen. Al zit die norm eigenlijk alleen maar in ons hoofd. Als we onszelf zouden accepteren zou kritiek van anderen ons niet of nauwelijks meer raken, en zouden we ook niet meer vechten tegen onszelf. Of beter gezegd tegen de ideeën waar wij we aan moeten voldoen, al zit dit grotendeels in ons hoofd. Want wat zou ons die maatschappelijke normen eigenlijk moeten schelen? Wij zijn wij en wat is er mis met ons? We zijn veel authentieker als we bij onszelf blijven, ook al voldoen we dan niet aan die 'norm'.
Ik denk dat we de mensen niet graag de kost willen geven die niet meer naar zichzelf luisteren maar een gedrag vertoont die niet bij hun past, alleen maar omdat ze vinden dat ze moeten voldoen aan wat 'hoort'.
En uiteindelijk speelt het toch binnen onszelf af.
En inderdaad: er is niets heerlijker dan lekker in je eentje snoepen.
Fijn om te lezen dat jij je steeds beter leert te vermaken in je eentje.
[...]
Dit is dus iets wat ik ook echt niet snap... Ja tenzij die vrouw
hem een mes op de keel heeft gezet, maar dat vermoeden heb ik niet..
Wat ben ik trouwens blij met dit topic... ik ben zoals jullie waarschijnlijk wel weten
weer single sinds 10 maanden. Ik heb wel wat vrienden maar geen bergen. Klinkt
stom maar (wordt steeds minder) ik heb soms wel de neiging me knullig te voelen
dat ik soms ook mezelf moet vermaken. Terwijl ik eigenlijk, stiekem (als ik niet naar
mijn oordelende verstand luister/ bang ben voor de mening van anderen) mezelf
in mijn uppie steeds beter ga vermaken.. Ik herken hier gewoon heel erg veel en
realiseer me door dit topic dat ik ook wel een einzelgänger ben en vooral dat daar
niks mis mee is!
Vooral als je wat lekkers hebt, dat hoef je dan lekker niet te delen...
Dat is het hè, dat jezelf veroordelende verstand. Doordat we op sommige vlakken net iets anders in elkaar zitten dan de 'gemiddelde' mens, voor zover die bestaat, hebben we het idee dat we niet aan de norm voldoen. Al zit die norm eigenlijk alleen maar in ons hoofd. Als we onszelf zouden accepteren zou kritiek van anderen ons niet of nauwelijks meer raken, en zouden we ook niet meer vechten tegen onszelf. Of beter gezegd tegen de ideeën waar wij we aan moeten voldoen, al zit dit grotendeels in ons hoofd. Want wat zou ons die maatschappelijke normen eigenlijk moeten schelen? Wij zijn wij en wat is er mis met ons? We zijn veel authentieker als we bij onszelf blijven, ook al voldoen we dan niet aan die 'norm'.
Ik denk dat we de mensen niet graag de kost willen geven die niet meer naar zichzelf luisteren maar een gedrag vertoont die niet bij hun past, alleen maar omdat ze vinden dat ze moeten voldoen aan wat 'hoort'.
En uiteindelijk speelt het toch binnen onszelf af.
En inderdaad: er is niets heerlijker dan lekker in je eentje snoepen.
Fijn om te lezen dat jij je steeds beter leert te vermaken in je eentje.
maandag 8 juni 2015 om 11:56
maandag 8 juni 2015 om 11:56
Ik heb heel eerlijk gezegd juist altijd het idee dat al die andere mensen maar steeds de hort op zijn uit kuddegedrag
Weet je, mijn man ging altijd voetbal kijken in de kroeg. Maar hij vindt voetbal eigenlijk niet echt leuk om te kijken. Dus ik zei: waarom ga je dan eigenlijk? Hij zegt: ja dat dóén we nu eenmaal, raar eigenlijk. Maar hij gaat nu dus ook niet meer
Zo heb ik dat idee met heel veel dingen. Dat mensen maar dingen doen, naar dingen toe gaan, etc., omdat het hóórt, omdat iedereen het doet, om niet alleen te zijn, om erover mee te kunnen praten, etc.
Ik heb alleen nooit zo'n behoefte om 'erbij te horen' en zelfs als ik dat zou willen lukt het me toch niet.
Maar goed ik heb dus wel altijd het idee dat die mensen al die sociale activiteiten stiekem lichtjes tegen hun zin ondernemen
Net zoals mensen die beledigd zijn als ze ergens niet voor zijn uitgenodigd (bruiloft bijv). Die emotie is mij echt vreemd. Als ik het bruidspaar wil feliciteren, dan neem ik ze wel mee uit eten, juist leuk, heb ik even tijd met ze alleen! Zit liever niet met hun tantes en ooms aan tafel te praten over saaie dingen zoals iemands werk enzo en ik heb 't ook niet op dansavondjes en stukjes
Vind bruiloften niet erg hoor, maar vind het ook gewoon totaal niet erg om er niet bij te zijn.
Weet je, mijn man ging altijd voetbal kijken in de kroeg. Maar hij vindt voetbal eigenlijk niet echt leuk om te kijken. Dus ik zei: waarom ga je dan eigenlijk? Hij zegt: ja dat dóén we nu eenmaal, raar eigenlijk. Maar hij gaat nu dus ook niet meer
Zo heb ik dat idee met heel veel dingen. Dat mensen maar dingen doen, naar dingen toe gaan, etc., omdat het hóórt, omdat iedereen het doet, om niet alleen te zijn, om erover mee te kunnen praten, etc.
Ik heb alleen nooit zo'n behoefte om 'erbij te horen' en zelfs als ik dat zou willen lukt het me toch niet.
Maar goed ik heb dus wel altijd het idee dat die mensen al die sociale activiteiten stiekem lichtjes tegen hun zin ondernemen
Net zoals mensen die beledigd zijn als ze ergens niet voor zijn uitgenodigd (bruiloft bijv). Die emotie is mij echt vreemd. Als ik het bruidspaar wil feliciteren, dan neem ik ze wel mee uit eten, juist leuk, heb ik even tijd met ze alleen! Zit liever niet met hun tantes en ooms aan tafel te praten over saaie dingen zoals iemands werk enzo en ik heb 't ook niet op dansavondjes en stukjes
Vind bruiloften niet erg hoor, maar vind het ook gewoon totaal niet erg om er niet bij te zijn.
maandag 8 juni 2015 om 12:05
quote:geordie schreef op 08 juni 2015 @ 11:42:
Mijn man en ik zijn getrouwd, maar wonen niet in 1 huis. We hebben beide onze eigen plek in de binnenstad en dat vinden wij heerlijk. We hebben allebei een hele druk baan, en ik vind het heerlijk om s' avonds thuis te komen en lekker in mijn eentje op de bank naar trash tv te kijken, of heel hard naar muziek luisteren waar mijn man niks mee heeft. In dat opzicht ben ik dus redelijk op mezelf.
Anderzijds ben ik wel een sociaal dier hoor. We hebben een grote vrienden groep, gaan zeker 2 keer in de week bij familie en vrienden langs. Ook is het bij mij altijd zoete inval hoor, vrienden staan hier vaak onverwacht voor de deur, en dat vind ik heerlijk, mijn huis is hun huis.
Maar ik vind het ook prettig om helemaal alleen te zijn. De balans is perfect voor mij (ons)
dat vind ik dus een briljant idee... het is gewoon zo normaal dat je op een gegeven moment
gaat hokken, mensen doen het ook wel massaal omdat het 'hoort' denk ik. Echt, wie dat ooit verzonnen heeft...
Ik heb 10 jaar samengewoond, echt nooit meer... (ok dat lag ook wel aan de persoon/de relatie)
Ik heb toen alles nog koek en ei was een wat oudere collega gehad die een vriend had maar
perse ruimte voor zichzelf wilde houden en bewust niet samen wilde wonen. Ik denk niet dat ik echt jaloers was, maar ik vond het erg slim van haar en diep van binnen wist ik ook dat ik dat wilde...
Mijn man en ik zijn getrouwd, maar wonen niet in 1 huis. We hebben beide onze eigen plek in de binnenstad en dat vinden wij heerlijk. We hebben allebei een hele druk baan, en ik vind het heerlijk om s' avonds thuis te komen en lekker in mijn eentje op de bank naar trash tv te kijken, of heel hard naar muziek luisteren waar mijn man niks mee heeft. In dat opzicht ben ik dus redelijk op mezelf.
Anderzijds ben ik wel een sociaal dier hoor. We hebben een grote vrienden groep, gaan zeker 2 keer in de week bij familie en vrienden langs. Ook is het bij mij altijd zoete inval hoor, vrienden staan hier vaak onverwacht voor de deur, en dat vind ik heerlijk, mijn huis is hun huis.
Maar ik vind het ook prettig om helemaal alleen te zijn. De balans is perfect voor mij (ons)
dat vind ik dus een briljant idee... het is gewoon zo normaal dat je op een gegeven moment
gaat hokken, mensen doen het ook wel massaal omdat het 'hoort' denk ik. Echt, wie dat ooit verzonnen heeft...
Ik heb 10 jaar samengewoond, echt nooit meer... (ok dat lag ook wel aan de persoon/de relatie)
Ik heb toen alles nog koek en ei was een wat oudere collega gehad die een vriend had maar
perse ruimte voor zichzelf wilde houden en bewust niet samen wilde wonen. Ik denk niet dat ik echt jaloers was, maar ik vond het erg slim van haar en diep van binnen wist ik ook dat ik dat wilde...
maandag 8 juni 2015 om 12:06
