Psyche
alle pijlers
Mijn "held"....
maandag 6 oktober 2008 om 08:59
Het was iets van 6 uur in de ochtend, mijn vriendin was al naar huis en ik ontdek dat mijn portemonnee gejat is. Nergens te bekennen natuurlijk....
Ik kon niemand bereiken en had dus geen taxigeld meer, waarop ik besloot om naar huis te lopen (lang verhaal kort). Onderweg begon ik steeds meer overstuur te raken, het regende, ik had erg hoge hakken aan, was niet bepaald nuchter en het was doodstil op straat. Met uitzondering van een hele enge man die een paar keer voorbij was gefietst, was er helemaal niemand. Ik had al bijna een half uur gelopen en moest nog minstens een uur voordat ik thuis was. Alles wat ik wou was naar huis en wel nu!
En daar was ie ineens....een jonge knul op de fiets. Ouder dan 20 zal hij niet geweest zijn. Hij fietste bijna voorij en zag toen mijn betraande gezicht, tranen van frustratie, en stopte. Of alles goed met mij was. Nou nee! Dus ik alles uitleggen. Gaandeweg het verhaal raakte ik steeds meer overstuur en ik begon op een gegeven moment echt te snikken. Dus hij zegt dat ie in een studentenhuis dichtbij woont en dat ik daar wel ff mocht wachten of een taxi mocht bellen of iets. Ik had dus geen geld meer dus ik zou dan wachten op de eerste bus, die niet lang daarna zou rijden.
Daar aangekomen gaf hij me wat water en ik kalmeerde een beetje, maar was nog wel verdrietig. Ik dacht nog wat apart het was dat zo'n jonge knul die moeite deed. Zag hem echt als een puppy zeg maar, realiseerde me niet dat een jongen van 19 a 20 ook gewoon een volwassen man is...
Op een gegeven moment sloeg hij "troostend" zijn arm om me heen en voordat ik het wist begon hij ineens aan me te zitten. Ik was compleet perplex, de alcohol hielp ook niet want mijn hersenen leken wel in slow motion te werken. Aangemoedigd door mijn gebrek aan reactie, denk ik, ging hij verder en uiteindelijk...nou ja....alles dus. Het ging erg snel, ik had een rok aan dus geen belemmeringen van dien, en ik was compleet verbaasd. Hij trok me daarna onder de deken en hield me vast. Ik moest maar lekker gaan slapen vond ie en dan zou hij me straks naar huis brengen. Ik heb nog eventjes als versteend gelegen en ben niet lang nadat hij sliep, hij was ook niet nuchter, weggeglipt.
Onderweg naar huis heb ik allerlei mensen proberen te bellen, maar ik kon niemand bereiken. Uiteindelijk was mijn beltegoed ook op en kon ik alleen nog smsen (ik heb apart sms tegoed). Ten einde raad heb ik Rosanna, ook van dit forum, gesmst en die heeft me meteen teruggebeld. Aan de telefoon kon ik bijna alleen maar huilen, was compleet onverstaanbaar volgens mij, en Roos besloot mij op te halen onderweg. Gelukkig! De lieverd
Thuis natuurlijk eerst gedouched en daarna meerdere bakken koffie naar binnen gegooid. De kinderen waren niet thuis op dat moment wat me behoorlijk goed uitkwam.
En nou weet ik niet wat ik voel.... Voel ik mij verkracht? Nee, dat niet helemaal. Ik heb geen nee gezegd, ik heb niks gezegd. Ik voel me wel erg ongemakkelijk met mijn lijf, anders kan ik het niet beschrijven. Was ik gisteren nog doordrenkt met alcohol, vanochtend dringt het helemaal door. Ik snap niet dat ik daar intrapte! Ik! Ik die altijd wantrouwend is tegenover werkelijk iedereen! En terecht blijkt nu....
Of hij zich van kwaad bewust is weet ik niet. Misschien dacht hij dat hij me overgehaald had of zo...geen idee. Maar wat zijn intenties ook waren, dat hij misbruik heeft gemaakt van de situatie staat voor mij buiten kijf. Ik heb ook de hele tijd daar zitten snikken dat ik zo graag naar huis wilde...dat was hem volkomen duidelijk. Zal nooit meer zo stom zijn...in wat voor situatie ik me ook bevind. Niemand vertrouwen, dat is wel duidelijk.
En nou weet ik dus niet helemaal wat ik voel....
Ga maar eens werken geloof ik.
Ik kon niemand bereiken en had dus geen taxigeld meer, waarop ik besloot om naar huis te lopen (lang verhaal kort). Onderweg begon ik steeds meer overstuur te raken, het regende, ik had erg hoge hakken aan, was niet bepaald nuchter en het was doodstil op straat. Met uitzondering van een hele enge man die een paar keer voorbij was gefietst, was er helemaal niemand. Ik had al bijna een half uur gelopen en moest nog minstens een uur voordat ik thuis was. Alles wat ik wou was naar huis en wel nu!
En daar was ie ineens....een jonge knul op de fiets. Ouder dan 20 zal hij niet geweest zijn. Hij fietste bijna voorij en zag toen mijn betraande gezicht, tranen van frustratie, en stopte. Of alles goed met mij was. Nou nee! Dus ik alles uitleggen. Gaandeweg het verhaal raakte ik steeds meer overstuur en ik begon op een gegeven moment echt te snikken. Dus hij zegt dat ie in een studentenhuis dichtbij woont en dat ik daar wel ff mocht wachten of een taxi mocht bellen of iets. Ik had dus geen geld meer dus ik zou dan wachten op de eerste bus, die niet lang daarna zou rijden.
Daar aangekomen gaf hij me wat water en ik kalmeerde een beetje, maar was nog wel verdrietig. Ik dacht nog wat apart het was dat zo'n jonge knul die moeite deed. Zag hem echt als een puppy zeg maar, realiseerde me niet dat een jongen van 19 a 20 ook gewoon een volwassen man is...
Op een gegeven moment sloeg hij "troostend" zijn arm om me heen en voordat ik het wist begon hij ineens aan me te zitten. Ik was compleet perplex, de alcohol hielp ook niet want mijn hersenen leken wel in slow motion te werken. Aangemoedigd door mijn gebrek aan reactie, denk ik, ging hij verder en uiteindelijk...nou ja....alles dus. Het ging erg snel, ik had een rok aan dus geen belemmeringen van dien, en ik was compleet verbaasd. Hij trok me daarna onder de deken en hield me vast. Ik moest maar lekker gaan slapen vond ie en dan zou hij me straks naar huis brengen. Ik heb nog eventjes als versteend gelegen en ben niet lang nadat hij sliep, hij was ook niet nuchter, weggeglipt.
Onderweg naar huis heb ik allerlei mensen proberen te bellen, maar ik kon niemand bereiken. Uiteindelijk was mijn beltegoed ook op en kon ik alleen nog smsen (ik heb apart sms tegoed). Ten einde raad heb ik Rosanna, ook van dit forum, gesmst en die heeft me meteen teruggebeld. Aan de telefoon kon ik bijna alleen maar huilen, was compleet onverstaanbaar volgens mij, en Roos besloot mij op te halen onderweg. Gelukkig! De lieverd
Thuis natuurlijk eerst gedouched en daarna meerdere bakken koffie naar binnen gegooid. De kinderen waren niet thuis op dat moment wat me behoorlijk goed uitkwam.
En nou weet ik niet wat ik voel.... Voel ik mij verkracht? Nee, dat niet helemaal. Ik heb geen nee gezegd, ik heb niks gezegd. Ik voel me wel erg ongemakkelijk met mijn lijf, anders kan ik het niet beschrijven. Was ik gisteren nog doordrenkt met alcohol, vanochtend dringt het helemaal door. Ik snap niet dat ik daar intrapte! Ik! Ik die altijd wantrouwend is tegenover werkelijk iedereen! En terecht blijkt nu....
Of hij zich van kwaad bewust is weet ik niet. Misschien dacht hij dat hij me overgehaald had of zo...geen idee. Maar wat zijn intenties ook waren, dat hij misbruik heeft gemaakt van de situatie staat voor mij buiten kijf. Ik heb ook de hele tijd daar zitten snikken dat ik zo graag naar huis wilde...dat was hem volkomen duidelijk. Zal nooit meer zo stom zijn...in wat voor situatie ik me ook bevind. Niemand vertrouwen, dat is wel duidelijk.
En nou weet ik dus niet helemaal wat ik voel....
Ga maar eens werken geloof ik.
dinsdag 7 oktober 2008 om 19:40
[quote]:
Miele, dus iemand die in freeze gaat bij een onverwachte gebeurtenis heeft geen rechten? Je hebt altijd recht om nee te zeggen , je hebt alle recht om erin mee te gaan , je hebt ook alle rechten om er als een opgebaard lijk bij te blijven liggen .
Het duidelijkste is nou eenmaal om heel direct aan te geven dat iets niet OK is .
Het moeilijke is , dat we jongens van jongs af aan leren dat " nee " ook " nee " betekent . Ik denk niet dat elke jonge man ook begrijpt dat niets doen ook in zou kunnen houden dat een en ander niet gewenst is . Je zal maar net een type man treffen die zich strict houdt aan het voorlichtingsboekje ( doe dit dan dat en nee is nee ) en weinig empathisch vermogen heeft ...
Miele, dus iemand die in freeze gaat bij een onverwachte gebeurtenis heeft geen rechten? Je hebt altijd recht om nee te zeggen , je hebt alle recht om erin mee te gaan , je hebt ook alle rechten om er als een opgebaard lijk bij te blijven liggen .
Het duidelijkste is nou eenmaal om heel direct aan te geven dat iets niet OK is .
Het moeilijke is , dat we jongens van jongs af aan leren dat " nee " ook " nee " betekent . Ik denk niet dat elke jonge man ook begrijpt dat niets doen ook in zou kunnen houden dat een en ander niet gewenst is . Je zal maar net een type man treffen die zich strict houdt aan het voorlichtingsboekje ( doe dit dan dat en nee is nee ) en weinig empathisch vermogen heeft ...
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 7 oktober 2008 om 19:44
Natuurlijk ben je een ( dronken ) lompe onbehouwen lul als je zevenhonderd stappen overslaat en als versierpoging iemand tussen d'r benen grijpt ....dan heb je iets niet helemaal goed begrepen . Maar omdat Minny geen nee zei heeft die Harko misschien oprecht gedacht het lot uit de loterij te hebben getroffen .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 7 oktober 2008 om 19:46
Maar Mamzelle, besef/zie/realiseer je je dan niet dat waar twee volwassenen (om maar een voorbeeldje te noemen) seks hebben met elkaar, zonder fysieke dwang, het ook bij beide partijen ligt of deze daad een kans van slagen heeft?Makkelijke taal:
Vind jij dan écht niet dat waar er twee neuken zonder elkaar vast te binden, verrot te slaan, of pistolen op elkaars koppen richten, GHB of andere troep in elkaars drankjes te hebben gedaan, er twee ook verantwoordelijk zijn voor uiteindelijkepenetratie heen en weer bewegen van pik in kut?
Ben ik nou gek?
Vind jij dan écht niet dat waar er twee neuken zonder elkaar vast te binden, verrot te slaan, of pistolen op elkaars koppen richten, GHB of andere troep in elkaars drankjes te hebben gedaan, er twee ook verantwoordelijk zijn voor uiteindelijke
Ben ik nou gek?
dinsdag 7 oktober 2008 om 19:55
Aan de andere kant Bianca heb ik ook weleens iemand onderweg opgepikt in de vroege uurtjes... Toen ik koffie ging zetten zei ze zeg harry ik ben hier niet voor de koffie ik die haal ik wel bij de coffee company, gaan we nou neuken of hoe zit dat...
En ik heb ook weleens iemand die gestrand was gewoon naar huis gebracht. Het kan dus allemaal.
dinsdag 7 oktober 2008 om 20:06
Yep , kan allemaal .
Maar ik maak me sterk dat jij verder zou gaan met iemand die erbij ligt als een opgebaard lijk en of je was begonnen met het betasten van gebieden beneden de gordel .
Acht van de tien keer straalt het er toch echt wel van af of iets of niets mag .......en dan weet je nog niet eens wat dat iets is , dus alsssssssss je dan iets wilt doen dan begin je met bijna-niets en ga je steeds verder . Toch ? En van die twee keer waarin het je niet duidelijk is of er iets mag kun je gewoon beter niets doen .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 7 oktober 2008 om 20:08
dinsdag 7 oktober 2008 om 20:09
Juristen en rechters vragen het ook aan google de wetboeken en jurisprudentie hoor.
Afwezigheid van dwang - dan geen verkrachting.
Gemeenschap met iemand die verminderd bewustzijn heeft - kan wel strafbaar zijn.
Kym, ik vind dat iemand die op zoek is naar bescherming, meent dat te hebben gevonden, tenminste ietwat dronken, en al overstuur is, niet in de juiste conditie is om verantwoordelijk te zijn voor dit geneuk. In elk geval was hij kennelijk helderder dan zij want hij kon nog iets willen terwijl zij al helemaal niets meer wilde alleen rust aan d'r kop.
Maar goed, daarover verschillen de meningen. Zo te lezen is mijn positie niet houdbaar in de nu gangbare zedenwetgeving.
Afwezigheid van dwang - dan geen verkrachting.
Gemeenschap met iemand die verminderd bewustzijn heeft - kan wel strafbaar zijn.
Kym, ik vind dat iemand die op zoek is naar bescherming, meent dat te hebben gevonden, tenminste ietwat dronken, en al overstuur is, niet in de juiste conditie is om verantwoordelijk te zijn voor dit geneuk. In elk geval was hij kennelijk helderder dan zij want hij kon nog iets willen terwijl zij al helemaal niets meer wilde alleen rust aan d'r kop.
Maar goed, daarover verschillen de meningen. Zo te lezen is mijn positie niet houdbaar in de nu gangbare zedenwetgeving.
dinsdag 7 oktober 2008 om 20:10
minny ik hoop dat het openen van deze topic je niet tegen zal werken in de toekomst. Dit gebeurt er dan als je zo even je emoties open en bloot neerkwakt op een openbaar forum met goedgebekte vrouwen.
Ik spreek uit ervaring. Tijdje geleden ging het niet goed met me, was echt een emo-wrak..nou ja ik zal niemand ermee vervelen...heb een topic geopend en goh dat ging als een trein. Veel mensen kwamen reageren, het herinnerde ze aan eigen troubles...maar er werd me ook verweten dat ik niet frequent genoeg reageerde. Toen heb ik zoiets gehad van..fijn je hart te luchten, maar de verantwoordelijkheid die het met zich meebrengt is ook niet van de lucht. En het heeft me een tijdje achtervolgd. werd door bepaalde mensen zelfs voor een ''troll'' uitgemaakt omdat ze me vreemd vonden qua reacties. Vandaar dat ik een tijdje me afzijdig heb gehouden.
Ik weet niet zo goed waarom ik dit neerkwak hier..meer omdat ik het idee heb dat dit een welles-nietes verhaal wordt...waar jij alleen maar onelukkiger van zal worden. al die verschillende meningen en opvattingen van uiteenlopende mensen die je voorgeschoteld krijgt..kunnen best wel op je inhakken.
Laat het allemaal niet té dichtbij komen meid en verwerk het door te praten en niet door je zelf keer op keer te verklaren en te verdedigen hier.
Ik spreek uit ervaring. Tijdje geleden ging het niet goed met me, was echt een emo-wrak..nou ja ik zal niemand ermee vervelen...heb een topic geopend en goh dat ging als een trein. Veel mensen kwamen reageren, het herinnerde ze aan eigen troubles...maar er werd me ook verweten dat ik niet frequent genoeg reageerde. Toen heb ik zoiets gehad van..fijn je hart te luchten, maar de verantwoordelijkheid die het met zich meebrengt is ook niet van de lucht. En het heeft me een tijdje achtervolgd. werd door bepaalde mensen zelfs voor een ''troll'' uitgemaakt omdat ze me vreemd vonden qua reacties. Vandaar dat ik een tijdje me afzijdig heb gehouden.
Ik weet niet zo goed waarom ik dit neerkwak hier..meer omdat ik het idee heb dat dit een welles-nietes verhaal wordt...waar jij alleen maar onelukkiger van zal worden. al die verschillende meningen en opvattingen van uiteenlopende mensen die je voorgeschoteld krijgt..kunnen best wel op je inhakken.
Laat het allemaal niet té dichtbij komen meid en verwerk het door te praten en niet door je zelf keer op keer te verklaren en te verdedigen hier.
dinsdag 7 oktober 2008 om 20:14
Minny heeft wel iets gezegd. Minny heeft snikkend gezegd dat ze naar huis wilde. Niet mis te verstane signalen voor een gezonde knul. Als hij daar overheen gaat, mag hij van mij inderdaad een kruisje achter zijn naam. Want dan is er iets goed mis met je. En zo iemand hoeft voor mij idd niet in het leger, de advocatuur of in diplomatieke dienst.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 7 oktober 2008 om 20:21
dinsdag 7 oktober 2008 om 20:27
dinsdag 7 oktober 2008 om 20:32
Toestaan?! Jij leest echt van alles wat er niet is geschreven he?
Ik hou op met deze discussie. Jij moet en zal je gelijk halen dat dit alleen maar een nare ervaring is. Meid, ik hoop dat je nooit een ervaring mee zal maken als die van Minny. En nee, jouw hier beschreven ervaringen zijn zeer zeker niet hetzelfde.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 7 oktober 2008 om 20:36
Lieve Minny,
Deze discussie gaat al lang niet meer over jou, en jouw naam wordt er nu te vaak in genoemd. Er worden situaties bijgehaald, die niets te maken hebben met jouw ervaring.
Ik ken je langer dan vandaag vanhet forum en weet dat je niet afkerig bent van een discussie op de snede. Erger nog, als dit over een ander was gegaan, had je vooraan gestaan. Maar als het over jezelf gaat, is het wat anders. Daarom denk ik ook dat je aan de discussie niet mee moet doen.
Ik wil je graag steunen, maar zal dat verder via andere kanalen doen. Hou je taai griet, komt allemaal goed.
Deze discussie gaat al lang niet meer over jou, en jouw naam wordt er nu te vaak in genoemd. Er worden situaties bijgehaald, die niets te maken hebben met jouw ervaring.
Ik ken je langer dan vandaag vanhet forum en weet dat je niet afkerig bent van een discussie op de snede. Erger nog, als dit over een ander was gegaan, had je vooraan gestaan. Maar als het over jezelf gaat, is het wat anders. Daarom denk ik ook dat je aan de discussie niet mee moet doen.
Ik wil je graag steunen, maar zal dat verder via andere kanalen doen. Hou je taai griet, komt allemaal goed.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
