Psyche
alle pijlers
Mijzelf soms minder voelen omdat ik ''niets'' heb neergezet.
zondag 25 juni 2017 om 11:12
Of dat toontje zit in je hoofd en dan moet je daar iets aan gaan doen. Of dat toontje is echt en dat soort mensen heb je niet nodig in je leven.RedCorvette schreef: ↑25-06-2017 10:54Niets moet natuurlijk, maar ergens diep van binnen voel ik het wel. Ik voel toch een soort van medelijden als ik bijvoorbeeld vertel dat ik nog vrijgezel ben. Ik voel toch een soort van kleine neerbuigendheid als ik met mijn nicht praat die net met haar vriend een huis heeft gekocht en trouwplannen aan het maken is. Als ik vervolgens naar een familieverjaardag ga, en ik spreek mijn tante (de moeder van die nicht), dan zegt ze het niet direct, maar indirect kan ik er toch een toontje uit opmaken van ''Jammer dat jij zo achter blijft, het had leuk geweest als jullie samen door die fases heen konden gaan''.
zondag 25 juni 2017 om 11:14
Ik denk dat ik weet wat je bedoelt.
Als je jong bent, vind je het een hele prestatie om te gaan samenwonen, dan hoor je bij, bij die interessante volwassen wereld. Dan mag je meepraten over keukens uitzoeken en hoe je andere mensen (je eigen kinderen) gaat leren hoe ze moeten leven. Al je wijsheid wordt eindelijk op waarde geschat.
Als je twintig jaar verder bent, blijkt het niet zo interessant te zijn, maar gewoon hoe het leven kan lopen. Je trouwt. Of je trouwt niet. Je krijgt kinderen. Of je krijgt geen kinderen. Etc.
Uiteindelijk interesseert het weinig mensen waar je precies bent en hoe laat je thuis komt. Dat is realiteit. Mensen die van je houden zijn belangrijk, maar dat kunnen ook je moeder en enkele goede vrienden zijn.
Jouw leven is goed als jij er blij mee bent.
Als je jong bent, vind je het een hele prestatie om te gaan samenwonen, dan hoor je bij, bij die interessante volwassen wereld. Dan mag je meepraten over keukens uitzoeken en hoe je andere mensen (je eigen kinderen) gaat leren hoe ze moeten leven. Al je wijsheid wordt eindelijk op waarde geschat.
Als je twintig jaar verder bent, blijkt het niet zo interessant te zijn, maar gewoon hoe het leven kan lopen. Je trouwt. Of je trouwt niet. Je krijgt kinderen. Of je krijgt geen kinderen. Etc.
Uiteindelijk interesseert het weinig mensen waar je precies bent en hoe laat je thuis komt. Dat is realiteit. Mensen die van je houden zijn belangrijk, maar dat kunnen ook je moeder en enkele goede vrienden zijn.
Jouw leven is goed als jij er blij mee bent.
zondag 25 juni 2017 om 11:19
Volgens mij zit het probleem er niet in dat je vrijgezel bent, maar dat anderen 'mijlpalen' hebben die jij niet denkt te hebben.
Ga die mijlpalen in andere dingen zoeken. Misschien eens een mooie reis maken? Een diploma halen? Een nieuwe hobby beginnen? Begin een webshop. Maakt niet uit. Het is fijn om ergens voldoening uit te halen.
Toen ik mijn leven écht ging vormgeven en er zelf blij mee was ,waren de rollen ineens omgekeerd. Kreeg ik reacties als: "oh studeren! ja dat had ik ook graag willen doen, als ik geen kinderen had gehad", of die mooie reis naar de andere kant van de wereld: "Geweldig! Dat zou ik ook wel willen doen, maar ja heb een vaste relatie, dan doe je dat niet".
Ga die mijlpalen in andere dingen zoeken. Misschien eens een mooie reis maken? Een diploma halen? Een nieuwe hobby beginnen? Begin een webshop. Maakt niet uit. Het is fijn om ergens voldoening uit te halen.
Toen ik mijn leven écht ging vormgeven en er zelf blij mee was ,waren de rollen ineens omgekeerd. Kreeg ik reacties als: "oh studeren! ja dat had ik ook graag willen doen, als ik geen kinderen had gehad", of die mooie reis naar de andere kant van de wereld: "Geweldig! Dat zou ik ook wel willen doen, maar ja heb een vaste relatie, dan doe je dat niet".
zondag 25 juni 2017 om 11:20
Ach, over vijf jaar hangen alle getrouwde stelletjes met kinderen aan de lippen van de reizende single die date en van alles beleefd.... En dan voelen de vroeg gesettelden zich weer jaloers. Zo had hun leven ook kunnen zijn....
Het is heel moeilijk om je niet te vergelijken met anderen die voor je gevoel al verder zijn, volwassener, beter. Zelf heb ik dat vooral met werk, vergelijk ik mezelf met oud klasgenoten ed. Maar er is geen handleiding voor het leven en elke volgorde en invulling kan.
Het is heel moeilijk om je niet te vergelijken met anderen die voor je gevoel al verder zijn, volwassener, beter. Zelf heb ik dat vooral met werk, vergelijk ik mezelf met oud klasgenoten ed. Maar er is geen handleiding voor het leven en elke volgorde en invulling kan.
zondag 25 juni 2017 om 11:22
Belangrijk is denk ik dat je voor jezelf nagaat wat er van buitenaf komt en wat bij jou hoort. Je geeft aan dat je eigenlijk gewoon tevreden bent met je leven zoals het is. Mooi toch, niks meer aan doen! En toch gaat het knagen, onderzoek dat geknaag. Komt dat door wat je denkt dat anderen van je vinden? Of schuilt er ook een eigen behoefte in? Wellicht vind je je leven prima zo, maar heb je toch ergens een wens naar een levenspartner. Of niet! Maar dat moet je zelf onderzoeken.
Dingen als huis en trouwen.... tsja, dat zijn voor mij dingen die ik zou proberen los te laten. Wat zegt het nou? Maar dát kan je bij jezelf onderzoeken. Wat betekent een huis kopen voor jou? Waar staat dat voor? Wat zit eronder? En dan kan je bepalen of het iets is wat je kan loslaten of dat het eigenlijk dieper ligt.
En bij bovenstaande ga ik er vanuit dat je alles toetst aan 'wat wil ík'. Als je erop uit komt dat jij je leven helemaal prima vindt zo en dat de druk die je voelt enkel van buitenaf komt, dan zou ik werken aan loslaten en lekker genieten van je leven zoals het is!
Dingen als huis en trouwen.... tsja, dat zijn voor mij dingen die ik zou proberen los te laten. Wat zegt het nou? Maar dát kan je bij jezelf onderzoeken. Wat betekent een huis kopen voor jou? Waar staat dat voor? Wat zit eronder? En dan kan je bepalen of het iets is wat je kan loslaten of dat het eigenlijk dieper ligt.
En bij bovenstaande ga ik er vanuit dat je alles toetst aan 'wat wil ík'. Als je erop uit komt dat jij je leven helemaal prima vindt zo en dat de druk die je voelt enkel van buitenaf komt, dan zou ik werken aan loslaten en lekker genieten van je leven zoals het is!
zondag 25 juni 2017 om 11:24
Ik heb heel kort facebook gehad, niks voor mij.Ana_Isabel_ schreef: ↑25-06-2017 11:06Daar is facebook voor. En daar worden mensen ook niet vrolijker van.
zondag 25 juni 2017 om 11:31
Ik ben het hier helemaal mee eens, maar toch denk ik dat het wel iets (te) makkelijk gesteld is.
We zitten als mens nu eenmaal zo in elkaar dat we toch gevoelig zijn van de mening van anderen over ons. Ik geloof best dat je er met enige moeite/oefening makkelijker mee kunt omgaan of er minder gevoelig voor kunt zijn, maar ik geloof mensen nooit zo die zeggen dat het ze echt geen reet interesseert wat anderen van ze vinden.
Je hebt er zeker wel een paar, dus ze bestaan wel, maar dat is meer de uitzondering op de regel als je het mij vraagt.
zondag 25 juni 2017 om 11:41
Dit zegt echt alles eigenlijk.
Schud die last van je af dat je de mening/goedkeuring van anderen nodig hebt. Dat is echt hun beperking.
Ik ben ruim 10 jaar ouder dan jij, en weet inmiddels dat mensen altijd een mening hebben, en die het liefste op willen dringen. Maar de kunst is om voor jezelf je levenskoers te varen, en daar gelukkig in te zijn. Dan hoor je ook geen meningen meer, als je dat uitstraalt.
zondag 25 juni 2017 om 11:41
Ik heb dat ook wel een beetje gehad, herken wel wat je schrijft.
Ik ben 28, aantal jaren vrijgezel, heb eigen huis, goede baan nu.
Lieve vrienden, maar meeste zijn ook allemaal samenwonend. Maar toch, als ik hun verhalen hoor denk ik van, nee dit is toch echt niet wat ik wil. In de supermarkt bijv, zie ik ouders met 3 kinderen schreeuwen en rennen. Gesprekken die gaan over keukens en trouwen. Ik houd erg van reizen, en voel de laatste tijd wat verwijdering ook omdat er zoveel meer is dan van die materiele zaken. Probeer iets te vinden waar jij gelukkig van wordt zodat je iets van jezelf hebt.
Ik heb net een jaar gereisd, en ben nu aan het sparen om over een paar jaar weer te gaan. Niet iedereen kan zich daarin verplaatsen, maar wat boeit dat. Probeer je niet zoveel aan te trekken van anderen. Leef je eigen leven.
Ik ben 28, aantal jaren vrijgezel, heb eigen huis, goede baan nu.
Lieve vrienden, maar meeste zijn ook allemaal samenwonend. Maar toch, als ik hun verhalen hoor denk ik van, nee dit is toch echt niet wat ik wil. In de supermarkt bijv, zie ik ouders met 3 kinderen schreeuwen en rennen. Gesprekken die gaan over keukens en trouwen. Ik houd erg van reizen, en voel de laatste tijd wat verwijdering ook omdat er zoveel meer is dan van die materiele zaken. Probeer iets te vinden waar jij gelukkig van wordt zodat je iets van jezelf hebt.
Ik heb net een jaar gereisd, en ben nu aan het sparen om over een paar jaar weer te gaan. Niet iedereen kan zich daarin verplaatsen, maar wat boeit dat. Probeer je niet zoveel aan te trekken van anderen. Leef je eigen leven.
zondag 25 juni 2017 om 11:47
Mensen zitten alleen met dingen in hun maag die ze zelf ook graag zouden willen bereiken.Jempo schreef: ↑25-06-2017 11:19Volgens mij zit het probleem er niet in dat je vrijgezel bent, maar dat anderen 'mijlpalen' hebben die jij niet denkt te hebben.
Ga die mijlpalen in andere dingen zoeken. Misschien eens een mooie reis maken? Een diploma halen? Een nieuwe hobby beginnen? Begin een webshop. Maakt niet uit. Het is fijn om ergens voldoening uit te halen.
Toen ik mijn leven écht ging vormgeven en er zelf blij mee was ,waren de rollen ineens omgekeerd. Kreeg ik reacties als: "oh studeren! ja dat had ik ook graag willen doen, als ik geen kinderen had gehad", of die mooie reis naar de andere kant van de wereld: "Geweldig! Dat zou ik ook wel willen doen, maar ja heb een vaste relatie, dan doe je dat niet".
Als iemand iets bereikt, waar ik geen waarde aan hecht, omdat het me persoonlijk niet interesseert, vind ik het leuk voor die persoon, maar het doet mij verder niets omdat ik mij niet met die prestatie indentificeer.
Kennelijk wil ik diep van binnen toch ook heel graag settelen ofzo, aangezien ik merk dat het mij iets doet als anderen wel stappen maken op dat gebied. Die ontwikkelingen zijn ontwikkelingen die mij aanspreken, kennelijk omdat ik het zelf ook graag zou willen bereiken.
Dat ik nu niet ongelukkig ben met mijn leven, wil niet zeggen dat ik mijn leven perfect vind. Reizen, studeren : dat heb ik allemaal al gedaan. Als ik eerlijk ben, voel ik die behoefte totaal niet meer. Ik ben blij dat ik in ieder geval mijn carriere enigszins op de rit heb. En ga liever verder bouwen aan stabiliteit dan het voorgaande weer in te leveren door weer opnieuw te gaan studeren of een verre reis te maken.
Bedoel daarmee niet dat ik zo snel mogelijk wil trouwen ofzo, helemaal niet.
zondag 25 juni 2017 om 11:49
Tja wat is goed contact? We hebben nog contact. Nu toevallig wel een paar weken achter de rug waarin we elkaar veel hebben gezien, maar dat komt ook omdat bijna al mijn vriendinnen in mei en juni jarig zijn.Timetraveler schreef: ↑25-06-2017 11:27Heb je nog wel goed contact met je vriendinnen? Ik herken het gevoel wel van toen ik eigenlijk een beetje door alle gesettelde vriendinnen aan de kant werd gezet toen ik als enige nog single was.
In de winter is er echter ook een periode geweest dat we elkaar maanden niet hebben gezien. Ik merk wel gewoon dat hun prioriteiten anders zijn komen te liggen. En hoewel ik weet dat dit niets persoonlijks is naar mij toe, wil ik het nog wel eens op jezelf betrekken.
Je voelt je toch tweede / derde keuze, wat feitelijk gezien natuurlijk ook klopt. En ook nog terecht is.
zondag 25 juni 2017 om 11:51
Natuurlijk is niemand ongevoelig voor de mening van anderen, ik ben ook niet van steen.RedCorvette schreef: ↑25-06-2017 11:31Ik ben het hier helemaal mee eens, maar toch denk ik dat het wel iets (te) makkelijk gesteld is.
We zitten als mens nu eenmaal zo in elkaar dat we toch gevoelig zijn van de mening van anderen over ons. Ik geloof best dat je er met enige moeite/oefening makkelijker mee kunt omgaan of er minder gevoelig voor kunt zijn, maar ik geloof mensen nooit zo die zeggen dat het ze echt geen reet interesseert wat anderen van ze vinden.
Je hebt er zeker wel een paar, dus ze bestaan wel, maar dat is meer de uitzondering op de regel als je het mij vraagt.
Maar ik zie wel veel mensen die zich de mening aantrekken van mensen die niet belangrijk voor ze zijn.
En als je je die mening aantrekt, ben je bereid erover na te denken, en dus je eigen gedrag en keuzes in twijfel trekken.
Dat daar misschien iets aan veranderd moet worden zodat die ander zijn mening kan bijstellen over je.
Dan ben je bezig met anderen tevreden stellen ipv met wat jij zou willen.
En er zijn een hoop mensen die wat vinden en een hoop die maar wat lullen, gewoon omdat ze stembanden hebben.
Dat zou wat zijn als je als een kameleon door het leven moet, wie ben je dan?
anoniem_345425 wijzigde dit bericht op 25-06-2017 11:53
0.08% gewijzigd
zondag 25 juni 2017 om 11:52
Precies dit!Robinson schreef: ↑25-06-2017 11:41Ik heb dat ook wel een beetje gehad, herken wel wat je schrijft.
Ik ben 28, aantal jaren vrijgezel, heb eigen huis, goede baan nu.
Lieve vrienden, maar meeste zijn ook allemaal samenwonend. Maar toch, als ik hun verhalen hoor denk ik van, nee dit is toch echt niet wat ik wil. In de supermarkt bijv, zie ik ouders met 3 kinderen schreeuwen en rennen. Gesprekken die gaan over keukens en trouwen. Ik houd erg van reizen, en voel de laatste tijd wat verwijdering ook omdat er zoveel meer is dan van die materiele zaken. Probeer iets te vinden waar jij gelukkig van wordt zodat je iets van jezelf hebt.
Ik heb net een jaar gereisd, en ben nu aan het sparen om over een paar jaar weer te gaan. Niet iedereen kan zich daarin verplaatsen, maar wat boeit dat. Probeer je niet zoveel aan te trekken van anderen. Leef je eigen leven.
Vind het daarom ook zo verwarrend. Enerzijds heb ik geen behoefte om bijvoorbeeld weer lange reizen te gaan maken. Anderzijds moet ik echt nog niet denken aan een zware hypotheeklast, gezeik met verbouwingen, laat staan kinderen..
Denk dat ik op dit moment streef naar een leven daar tussenin : Met een leuke partner in een klein appartementje midden in de stad, twee keer per week uit eten, lekker op vakantie drie keer per jaar, 's avonds thuiskomen en voor je vriend koken, samen een wijntje drinken en praten over je dag..
Dat lijkt me fantastisch. dus gewoon een beetje er tussenin : niet extreem aan de kinderen, maar ook weer niet met een rugzak op de wereld rond.
zondag 25 juni 2017 om 11:57
Klopt. Ik krijg eigenlijk nooit opmerkingen.Perzina schreef: ↑25-06-2017 11:41Dit zegt echt alles eigenlijk.
Schud die last van je af dat je de mening/goedkeuring van anderen nodig hebt. Dat is echt hun beperking.
Ik ben ruim 10 jaar ouder dan jij, en weet inmiddels dat mensen altijd een mening hebben, en die het liefste op willen dringen. de kunst is om voor jezelf je levenskoers te varen, en daar gelukkig in te zijn. Dan hoor je ook geen meningen meer, als je dat uitstraalt.
zondag 25 juni 2017 om 12:03
Het is toch ook niet het een of het ander? Ik vind juist dat jijzelf erg in hokjes denkt. Òf je hebt kinderen en dat is extreem de ene kant op in jouw beleving òf je hebt geen kinderen, en bent single en dan moet je op wereldreis.
Ik ken juist heel veel mensen die er een beetje tussenin zitten. Wel een vriend en een goede baan, maar ook soms reizen, maar verder een vrij geregeld leven. Single, maar juist totaal niet avontuurlijk en veel alleen en terugtrekken in eigen wereldje. En juist mensen met kinderen die een maand per jaar de wereld over reizen, maar ook gewoon een baan hebben.
Ik vind dat je jezelf echt beperkt door zo in hokjes te denken. Het is wel lekker overzichtelijk, maar gelukkig zit de wereld zo niet in elkaar.
Ik ken juist heel veel mensen die er een beetje tussenin zitten. Wel een vriend en een goede baan, maar ook soms reizen, maar verder een vrij geregeld leven. Single, maar juist totaal niet avontuurlijk en veel alleen en terugtrekken in eigen wereldje. En juist mensen met kinderen die een maand per jaar de wereld over reizen, maar ook gewoon een baan hebben.
Ik vind dat je jezelf echt beperkt door zo in hokjes te denken. Het is wel lekker overzichtelijk, maar gelukkig zit de wereld zo niet in elkaar.
zondag 25 juni 2017 om 12:05
Je wil dus gewoon een vriendRedCorvette schreef: ↑25-06-2017 11:52Precies dit!
Vind het daarom ook zo verwarrend. Enerzijds heb ik geen behoefte om bijvoorbeeld weer lange reizen te gaan maken. Anderzijds moet ik echt nog niet denken aan een zware hypotheeklast, gezeik met verbouwingen, laat staan kinderen..
Denk dat ik op dit moment streef naar een leven daar tussenin : Met een leuke partner in een klein appartementje midden in de stad, twee keer per week uit eten, lekker op vakantie drie keer per jaar, 's avonds thuiskomen en voor je vriend koken, samen een wijntje drinken en praten over je dag..
Dat lijkt me fantastisch. dus gewoon een beetje er tussenin : niet extreem aan de kinderen, maar ook weer niet met een rugzak op de wereld rond.
