Psyche
alle pijlers
Mn moeder gaat binnenkort overlijden :-(
woensdag 30 december 2009 om 09:55
Hoi lieve meiden,
Ik heb al eerder wat topics over mn moeder geopend...
eerst over haar gezondheid, ze bleek kanker te hebben en werd afgelopen zomer geopereerd (blaas verwijderd).
Daarna bleek de kanker toch weer terug te zijn (in haar buik) en kreeg ze chemo.
Na slechts 1 kuur is al gebleken dat de kankercellen zich razendsnel vermenigvuldigen en er is niets meer wat de artsen voor haar kunnen doen. Ze heeft nog een paar weken, hooguit een paar maanden te leven.
Het is bizar, het wil niet doordringen en toch ook weer wel. Hopelijk kunnen ze er voor zorgen dat ze zo min mogelijk pijn gaat krijgen maar voorlopig is de pijn te erg.
In principe mag ze haar laatste tijd thuis doorbrengen, mits de pijn onder controle te brengen is.
Wat wil ik met dit topic? Ik weet het niet, het zal een soort dagboekje voor me worden... en ik ben gek op knuffels
Tips om met emoties om te gaan, en practische tips zijn meer dan welkom!
Ik zal niet zo heel veel op het forum zijn de aankomende tijd maar geloof me... ik lees alles bij!
Liefs
Ik heb al eerder wat topics over mn moeder geopend...
eerst over haar gezondheid, ze bleek kanker te hebben en werd afgelopen zomer geopereerd (blaas verwijderd).
Daarna bleek de kanker toch weer terug te zijn (in haar buik) en kreeg ze chemo.
Na slechts 1 kuur is al gebleken dat de kankercellen zich razendsnel vermenigvuldigen en er is niets meer wat de artsen voor haar kunnen doen. Ze heeft nog een paar weken, hooguit een paar maanden te leven.
Het is bizar, het wil niet doordringen en toch ook weer wel. Hopelijk kunnen ze er voor zorgen dat ze zo min mogelijk pijn gaat krijgen maar voorlopig is de pijn te erg.
In principe mag ze haar laatste tijd thuis doorbrengen, mits de pijn onder controle te brengen is.
Wat wil ik met dit topic? Ik weet het niet, het zal een soort dagboekje voor me worden... en ik ben gek op knuffels
Tips om met emoties om te gaan, en practische tips zijn meer dan welkom!
Ik zal niet zo heel veel op het forum zijn de aankomende tijd maar geloof me... ik lees alles bij!
Liefs
donderdag 7 januari 2010 om 22:31
Heb je goede afspraken met de huisarts , over pijnbestrijding?
Bij mijn mam hebben we besloten, de morfine op te voeren, naast de pleisters , kreeg ze elke 4 uur een morfine prik
Het maakte haar rustig en ze viel in een diepe slaap.
Ik hoop dat je moeder verder lijden word bespaard, met heel mn hart en ziel hoop ik dat
Bij mijn mam hebben we besloten, de morfine op te voeren, naast de pleisters , kreeg ze elke 4 uur een morfine prik
Het maakte haar rustig en ze viel in een diepe slaap.
Ik hoop dat je moeder verder lijden word bespaard, met heel mn hart en ziel hoop ik dat
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
donderdag 7 januari 2010 om 22:48
Ja we hebben wel goed met de huisarts gepraat en heel goed aangegeven dat mn moeder absoluut geen pijn wil! Liever helemaal onder zeil en in coma dan pijn.
Maar het is zo moeilijk om te weten of ze pijn heeft. Als ze wakker is dan zegt ze het wel en als ze zich om wil draaien dan zie je haar gezicht van pijn vertrekken. Dus vandaar dat de pleisers verhoogd gaan worden, vanaf vanavond.
Hoe lang heeft het bij jouw moeder geduurd vanaf het moment dat de morfine opgevoerd werd? En dronk jouw moeder nog wel wat tussendoor?
Maar het is zo moeilijk om te weten of ze pijn heeft. Als ze wakker is dan zegt ze het wel en als ze zich om wil draaien dan zie je haar gezicht van pijn vertrekken. Dus vandaar dat de pleisers verhoogd gaan worden, vanaf vanavond.
Hoe lang heeft het bij jouw moeder geduurd vanaf het moment dat de morfine opgevoerd werd? En dronk jouw moeder nog wel wat tussendoor?
donderdag 7 januari 2010 om 22:53
quote:Bianca40 schreef op 07 januari 2010 @ 22:48:
Ja we hebben wel goed met de huisarts gepraat en heel goed aangegeven dat mn moeder absoluut geen pijn wil! Liever helemaal onder zeil en in coma dan pijn.
Maar het is zo moeilijk om te weten of ze pijn heeft. Als ze wakker is dan zegt ze het wel en als ze zich om wil draaien dan zie je haar gezicht van pijn vertrekken. Dus vandaar dat de pleisers verhoogd gaan worden, vanaf vanavond.
Hoe lang heeft het bij jouw moeder geduurd vanaf het moment dat de morfine opgevoerd werd? En dronk jouw moeder nog wel wat tussendoor?
s morgens om 10 uur zijn we alledrie gekomen( 3 dochters)
Al snel hebben we besloten de morfine te verhogen, dit omdat ze erg benauwd was en lag te rochelen, elke 4 uur kreeg ze een morfine prik, de laaste was om 00,15 s nachts, om 00.30 is ze gestorven.
Nee , drinken kon ze niet meer, maar washandjes en die grote wattentips nat gemaakt , en dr mond steeds nat gemaakt.
Kussen wel 10 keer verschoond, ze was vreselijk aan het zweten,
Door de morfine kwam ze tot rust, je zag de rimpels op haar gezicht verdwijnen, heel apart.
Ja we hebben wel goed met de huisarts gepraat en heel goed aangegeven dat mn moeder absoluut geen pijn wil! Liever helemaal onder zeil en in coma dan pijn.
Maar het is zo moeilijk om te weten of ze pijn heeft. Als ze wakker is dan zegt ze het wel en als ze zich om wil draaien dan zie je haar gezicht van pijn vertrekken. Dus vandaar dat de pleisers verhoogd gaan worden, vanaf vanavond.
Hoe lang heeft het bij jouw moeder geduurd vanaf het moment dat de morfine opgevoerd werd? En dronk jouw moeder nog wel wat tussendoor?
s morgens om 10 uur zijn we alledrie gekomen( 3 dochters)
Al snel hebben we besloten de morfine te verhogen, dit omdat ze erg benauwd was en lag te rochelen, elke 4 uur kreeg ze een morfine prik, de laaste was om 00,15 s nachts, om 00.30 is ze gestorven.
Nee , drinken kon ze niet meer, maar washandjes en die grote wattentips nat gemaakt , en dr mond steeds nat gemaakt.
Kussen wel 10 keer verschoond, ze was vreselijk aan het zweten,
Door de morfine kwam ze tot rust, je zag de rimpels op haar gezicht verdwijnen, heel apart.
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
donderdag 7 januari 2010 om 22:56
Even praktisch: Bianca, komt de huisarts regelmatig even langs. Ziet hij/zij hoe je moeder eraan toe is? Heeft hij/zij suggesties voor andere pijnbestrijding, of heeft de wijkverpleging een idee? Je kunt dormicum voostellen, daar zal je moeder dieper van in slaap vallen en geen pijn meer door hebben, maar je moet dit wel willen en je huisarts moet er mee accoord gaan.
En qua gevoel: meid, wat een herkenning dit. Vreselijk he, je wilt haar zo lang mogelijk bij je houden en tegelijkertijd wil je haar laten gaan. Als ze zo weinig drinkt, zal het ook hard gaan. Is het overgeven weer gestopt? Zielig is dat he. Zo'n vermoeid lijf dat dan nog dat laatste beetje drinken eruit gaat werken. Ik leef met je mee, zit hier met tranen in mijn ogen achter de pc. Het is het laatste stukje en wat mooi dat jullie je moeder daar zo in begeleiden. Ze is vast enorm trots op jullie. Wat heerlijk om zo geliefd te zijn door je kinderen.
En qua gevoel: meid, wat een herkenning dit. Vreselijk he, je wilt haar zo lang mogelijk bij je houden en tegelijkertijd wil je haar laten gaan. Als ze zo weinig drinkt, zal het ook hard gaan. Is het overgeven weer gestopt? Zielig is dat he. Zo'n vermoeid lijf dat dan nog dat laatste beetje drinken eruit gaat werken. Ik leef met je mee, zit hier met tranen in mijn ogen achter de pc. Het is het laatste stukje en wat mooi dat jullie je moeder daar zo in begeleiden. Ze is vast enorm trots op jullie. Wat heerlijk om zo geliefd te zijn door je kinderen.
donderdag 7 januari 2010 om 23:08
Wat fijn dat ze thuis is, Bianca, met alleen maar mensen die van haar houden en die haar zo vertrouwd zijn.
Ik weet even niet goed wat voor steunende woorden ik nog kan toevoegen aan de andere postings, dus ik hou het maar bij een welgemeende knuffel.
Lukt het je om ook nog een beetje voor jezelf te zorgen?
Ik weet even niet goed wat voor steunende woorden ik nog kan toevoegen aan de andere postings, dus ik hou het maar bij een welgemeende knuffel.
Lukt het je om ook nog een beetje voor jezelf te zorgen?
donderdag 7 januari 2010 om 23:31
@ Splinter... bedankt voor je knuffel.. dat doet me meer goed dan je kunt vermoeden. Ehhh.. voor mezelf zorgen? Ja toch wel, we koken 's avonds (broer en ik) uitgebreid en drinken er een wijntje bij, is een hele aparte, mooie sfeer in huis. En thuis neem ik een paar portjes (dan slaap ik lekker). Verder rook ik teveel (bizar he, als je moeder kanker heeft gewoon lekker doorroken ).
@ Diaantje... dat vind ik ook mooi, als ik de gefronste wenkbrauwen bij mn moeder zie verdwijnen als ze echt lekker in slaap is. En wat fijn dat jij en je zussen tot het eind bij je moeder zijn geweest
@Marije-in-het-kwadraat... de huisarts is gisteren geweest en vandaag ook weer. Morgen belt ze op en verder staat ze in nauw contact met de wijkverpleegkundigen en de huisartsenpost. Toen ik vanavond belde om te melden dat mn moeder om een extra morfine-pleister had gevraagd hoefden ze bij de huisartsenpost verder niets te vragen, alles was bekend en dat is heel fijn. Over Dormicum heb ik de huisarts wel gehoord, dat is zeg maar de laatste fase voordat ze echt volledige weg is. Ik weet niet tot hoeveel morfine ze kunnen gaan, maar ik zal morgen zeker even vragen of Dormicum eventueel hallucineren kan voorkomen.
Pfff wat een lieve meedenkende en meelevende reacties allemaal.. echt heel erg bedankt!!
@ Diaantje... dat vind ik ook mooi, als ik de gefronste wenkbrauwen bij mn moeder zie verdwijnen als ze echt lekker in slaap is. En wat fijn dat jij en je zussen tot het eind bij je moeder zijn geweest
@Marije-in-het-kwadraat... de huisarts is gisteren geweest en vandaag ook weer. Morgen belt ze op en verder staat ze in nauw contact met de wijkverpleegkundigen en de huisartsenpost. Toen ik vanavond belde om te melden dat mn moeder om een extra morfine-pleister had gevraagd hoefden ze bij de huisartsenpost verder niets te vragen, alles was bekend en dat is heel fijn. Over Dormicum heb ik de huisarts wel gehoord, dat is zeg maar de laatste fase voordat ze echt volledige weg is. Ik weet niet tot hoeveel morfine ze kunnen gaan, maar ik zal morgen zeker even vragen of Dormicum eventueel hallucineren kan voorkomen.
Pfff wat een lieve meedenkende en meelevende reacties allemaal.. echt heel erg bedankt!!
donderdag 7 januari 2010 om 23:32
Jeetje Bianca ik kan me zo goed je gevoel voorstellen...eerst nog een dikke knuf.
Mijn moeder hebben ze ipv opbouwen ( ze had echt een k** huisarts) van de kortwerkende morfine ineens op pleisters van 50 mg gezet, dus die was apestoned. Gelukkig had ik super contact met huisartsenpost, pleister is even terug gebracht naar 25 maar omdat het verschil te groot was na 3 dagen weer 50 dat heeft 3 dagen geduurd en toen werd de pijn erger. Ze was op uitgemergeld en kon niet meer. Ik heb toen met de thuiszorg voor elkaar gekregen dat er sedatie kwam. Dus morfinepomp en slaapmiddel. Vrijdagmiddag aangesloten zondagochtend is ze overleden. Zegt niet veel er schijnen mensen te zijn die het nog maanden volhouden op die pleisters, maar soms werkt het ook versnellend...
Mijn moeder hebben ze ipv opbouwen ( ze had echt een k** huisarts) van de kortwerkende morfine ineens op pleisters van 50 mg gezet, dus die was apestoned. Gelukkig had ik super contact met huisartsenpost, pleister is even terug gebracht naar 25 maar omdat het verschil te groot was na 3 dagen weer 50 dat heeft 3 dagen geduurd en toen werd de pijn erger. Ze was op uitgemergeld en kon niet meer. Ik heb toen met de thuiszorg voor elkaar gekregen dat er sedatie kwam. Dus morfinepomp en slaapmiddel. Vrijdagmiddag aangesloten zondagochtend is ze overleden. Zegt niet veel er schijnen mensen te zijn die het nog maanden volhouden op die pleisters, maar soms werkt het ook versnellend...
donderdag 7 januari 2010 om 23:35
En geliefd door haar kinderen... ja dat is ze zeker.
Ze heeft grotendeels alleen de zorg van ons (mn zus, mn broer en ik) gehad. Mn vader ging weg toen ik 2 was en kwam weer in beeld toen ik een jaar of 7 was. Daar hebben we nu wel een hele goeie band mee. Hij en mn stiefmoeder komen ook elke dag en zijn hele goede vrienden van mn moeder, al jaaarenlang.
Ik heb zo'n diep respect voor mn moeder, dat is onbeschrijflijk!! Altijd full-time gewerkt, 3 kids grootgebracht, daarnaast altijd in de weer met haar naaimachine om kleding voor ons te maken. Het huis op te lappen.. ik heb mn moeder zo vaak met boormachines, andere gereedschappen en behangtafels in de weer gezien. Echt een type die nergens haar hand voor omdraaide... dus als ze nu zegt dat het genoeg is geweest.. dan is het ook echt genoeg geweest!
Ze heeft grotendeels alleen de zorg van ons (mn zus, mn broer en ik) gehad. Mn vader ging weg toen ik 2 was en kwam weer in beeld toen ik een jaar of 7 was. Daar hebben we nu wel een hele goeie band mee. Hij en mn stiefmoeder komen ook elke dag en zijn hele goede vrienden van mn moeder, al jaaarenlang.
Ik heb zo'n diep respect voor mn moeder, dat is onbeschrijflijk!! Altijd full-time gewerkt, 3 kids grootgebracht, daarnaast altijd in de weer met haar naaimachine om kleding voor ons te maken. Het huis op te lappen.. ik heb mn moeder zo vaak met boormachines, andere gereedschappen en behangtafels in de weer gezien. Echt een type die nergens haar hand voor omdraaide... dus als ze nu zegt dat het genoeg is geweest.. dan is het ook echt genoeg geweest!
donderdag 7 januari 2010 om 23:35
Oh en eten en drinken ging vanaf donderdags slechter, ik heb haar de laatste week snachts gewoon wijn te drinken gegeven dat wilde ze. Niet dat ze veel kon eten daarvoor maar vanaf de donderdag ging het mis. vanaf vrijdag heeft ze eigenlijk toen de pomp werd aangesloten niets meer gedronken, daarvoor was ze al ver weg steeds dus die ochtend heeft ze ook geen koffie oid meer gedronken.
donderdag 7 januari 2010 om 23:39
Jezus Roosies... ongelofelijk dat zo'n fout in zo'n kostbare periode gemaakt wordt!!
De huisarts van mn moeder doet heel erg haar best. Ik heb haar een paar maanden geleden een pittige email gestuurd waarin ik heb gemeld dat ze echt niet op tijd goede actie had ondernomen. Ik heb tot 2 x toe mn moeder naar het ziekenhuis gebracht op eigen houtje omdat de huisarts niet adequaat reageerde op pijnklachten e.d.
De huisarts heeft me na die email opgebeld en zei dat ik helemaal gelijk had, dat ze geen goede actie had ondernomen, daar zelf ontzettend van baalde enz enz enz...
Ik heb toen gezegd dat het me voor dat moment niet meer uitmaakte maar dat ik wel hoopte dat ze in de toekomst enorm zou verbeteren. En dat doet ze.. heel goed gelukkig! Ze houdt ook mn broer en mij heel goed in de gaten, of wij het nog wel trekken.
De huisarts van mn moeder doet heel erg haar best. Ik heb haar een paar maanden geleden een pittige email gestuurd waarin ik heb gemeld dat ze echt niet op tijd goede actie had ondernomen. Ik heb tot 2 x toe mn moeder naar het ziekenhuis gebracht op eigen houtje omdat de huisarts niet adequaat reageerde op pijnklachten e.d.
De huisarts heeft me na die email opgebeld en zei dat ik helemaal gelijk had, dat ze geen goede actie had ondernomen, daar zelf ontzettend van baalde enz enz enz...
Ik heb toen gezegd dat het me voor dat moment niet meer uitmaakte maar dat ik wel hoopte dat ze in de toekomst enorm zou verbeteren. En dat doet ze.. heel goed gelukkig! Ze houdt ook mn broer en mij heel goed in de gaten, of wij het nog wel trekken.
donderdag 7 januari 2010 om 23:40
donderdag 7 januari 2010 om 23:41
Mijn moeder is ook uitgemergeld Roosies... ik heb de beelden van de mensen in Auswitsch (daar zijn we geweest en hebben daar ook een film gezien) nog heel erg op mn netvlies. En elke keer als ik mn moeder dr benen, armen, of lijf zie dan moet ik daar aan denken. Letterlijk vel over been. Hoeveel meer kan een mens aftakelen vraag ik me dan af!
donderdag 7 januari 2010 om 23:44
quote:Bianca40 schreef op 07 januari 2010 @ 23:41:
Mijn moeder is ook uitgemergeld Roosies... ik heb de beelden van de mensen in Auswitsch (daar zijn we geweest en hebben daar ook een film gezien) nog heel erg op mn netvlies. En elke keer als ik mn moeder dr benen, armen, of lijf zie dan moet ik daar aan denken. Letterlijk vel over been. Hoeveel meer kan een mens aftakelen vraag ik me dan af!
Pfff, wat erg he
Er is niks meer te winnen, laat het dan in godsnaam over zijn, en wel zo snel mogelijk
Mijn moeder is ook uitgemergeld Roosies... ik heb de beelden van de mensen in Auswitsch (daar zijn we geweest en hebben daar ook een film gezien) nog heel erg op mn netvlies. En elke keer als ik mn moeder dr benen, armen, of lijf zie dan moet ik daar aan denken. Letterlijk vel over been. Hoeveel meer kan een mens aftakelen vraag ik me dan af!
Pfff, wat erg he
Er is niks meer te winnen, laat het dan in godsnaam over zijn, en wel zo snel mogelijk
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
donderdag 7 januari 2010 om 23:51
ik ook Diaantje, ik was alleen met mijn moeder, het was altijd mijn grootste angst om haar te moeten verliezen, laat staan te zien sterven. Maar het was hoe bizar ook zo mooi, zoveel liefde ik ben zo dankbaar dat het zo is gegaan....wetende dat ze zo heel veel van me heeft gehouden.
Bianca er is toen zoveel fout gegaan het was niet alleen haar ziekte maar ook haar thuis situatie vandaar dat ik er met dekbed en koffer ben ingetrokken. Maar net al jij heb ik er toen voor gekozen om keuzes te maken, het enige wat voor mij telde was geen pijn en de tijd die we hadden zo mooi en fijn mogelijk te kunnen doormaken dus ik ben blij dat ik na 17 uur wel de hultroepen paraat had en de dames van de thuiszorg ook hun steentje hebben bijgedragen daarin.
En ik ben blij dat ik die keus heb gemaakt en pas later boos kon worden, ik heb nu ook een heel stuk erkenning. En niets kan mijn moeder terug halen, dus ik heb sommige dingen ook los moeten laten.
Koester alle dagen uren minuten die je met je mama hebt, ze zullen je echt dierbaar worden.
Het heeft heel lang geduurd voordat mijn tranen konden komen en als ik hier mee lees en op andere topics dan rollen ze wel hoor . Maar het zijn niet alleen tranen van verdriet en gemis, zeker ook van liefde en dankbaarheid want zo herinner ik me mijn mama. En die tranen zijn best oke.
Bianca er is toen zoveel fout gegaan het was niet alleen haar ziekte maar ook haar thuis situatie vandaar dat ik er met dekbed en koffer ben ingetrokken. Maar net al jij heb ik er toen voor gekozen om keuzes te maken, het enige wat voor mij telde was geen pijn en de tijd die we hadden zo mooi en fijn mogelijk te kunnen doormaken dus ik ben blij dat ik na 17 uur wel de hultroepen paraat had en de dames van de thuiszorg ook hun steentje hebben bijgedragen daarin.
En ik ben blij dat ik die keus heb gemaakt en pas later boos kon worden, ik heb nu ook een heel stuk erkenning. En niets kan mijn moeder terug halen, dus ik heb sommige dingen ook los moeten laten.
Koester alle dagen uren minuten die je met je mama hebt, ze zullen je echt dierbaar worden.
Het heeft heel lang geduurd voordat mijn tranen konden komen en als ik hier mee lees en op andere topics dan rollen ze wel hoor . Maar het zijn niet alleen tranen van verdriet en gemis, zeker ook van liefde en dankbaarheid want zo herinner ik me mijn mama. En die tranen zijn best oke.
donderdag 7 januari 2010 om 23:59
Vreselijk om je moeder zo te zien 
en hoe sterk ze dan nog zijn!
ik heb vanaf zaterdagavond tegen haar gezegd dat ze niet meer hoefde te vechten, dat het goed was, dat ze mocht rusten. Dat ik van haar hield, dat haar vriendin vast boven stond te wachten met een glas bubbels.
Snachts werd ze nog even wakker (ongelovelijk na zoveel morfine en slaapmiddel) ze had gedroomd dat ze mij niet meer zag...
en dat vond ze erg.
Ik heb haar verteld dat ik bij haar was en dat ik haar heel erg zou missen maar dat ze echt mocht gaan.
En na een nacht waken en de thuiszorg was weg ben ik naast haar gaan zitten hand vast..in gedachte me afvragen hoe lang iemand nog moest lijden... ben tegen haar gaan praten
ik ben bij je lieverd ga maar slapen ik hou van je.
En ineens was het klaar. Ze ademde niet meer..
Ik weet niet of het mijn praten was of de morfine of de volle maan maar het was goed ze is vredig hand in hand ingeslapen.
en hoe sterk ze dan nog zijn! ik heb vanaf zaterdagavond tegen haar gezegd dat ze niet meer hoefde te vechten, dat het goed was, dat ze mocht rusten. Dat ik van haar hield, dat haar vriendin vast boven stond te wachten met een glas bubbels.
Snachts werd ze nog even wakker (ongelovelijk na zoveel morfine en slaapmiddel) ze had gedroomd dat ze mij niet meer zag...
en dat vond ze erg.
Ik heb haar verteld dat ik bij haar was en dat ik haar heel erg zou missen maar dat ze echt mocht gaan.
En na een nacht waken en de thuiszorg was weg ben ik naast haar gaan zitten hand vast..in gedachte me afvragen hoe lang iemand nog moest lijden... ben tegen haar gaan praten
ik ben bij je lieverd ga maar slapen ik hou van je.
En ineens was het klaar. Ze ademde niet meer..
Ik weet niet of het mijn praten was of de morfine of de volle maan maar het was goed ze is vredig hand in hand ingeslapen.
vrijdag 8 januari 2010 om 00:03
vrijdag 8 januari 2010 om 00:06
Het kan best zijn dat Bianca's moeder toch nog wacht op haar zus. Mijn oma heeft op mijn oom gewacht, de beste vriendin van mijn moeder heeft op haar familie die aan de andere kant van de wereld woonde gewacht. Ze zag ze en ze stierf.
Ik ben een nuchter typje maar soms gebeuren er wonderlijke dingen hoor.
Ik ben een nuchter typje maar soms gebeuren er wonderlijke dingen hoor.
