Psyche
alle pijlers
Mn moeder gaat binnenkort overlijden :-(
woensdag 30 december 2009 om 09:55
Hoi lieve meiden,
Ik heb al eerder wat topics over mn moeder geopend...
eerst over haar gezondheid, ze bleek kanker te hebben en werd afgelopen zomer geopereerd (blaas verwijderd).
Daarna bleek de kanker toch weer terug te zijn (in haar buik) en kreeg ze chemo.
Na slechts 1 kuur is al gebleken dat de kankercellen zich razendsnel vermenigvuldigen en er is niets meer wat de artsen voor haar kunnen doen. Ze heeft nog een paar weken, hooguit een paar maanden te leven.
Het is bizar, het wil niet doordringen en toch ook weer wel. Hopelijk kunnen ze er voor zorgen dat ze zo min mogelijk pijn gaat krijgen maar voorlopig is de pijn te erg.
In principe mag ze haar laatste tijd thuis doorbrengen, mits de pijn onder controle te brengen is.
Wat wil ik met dit topic? Ik weet het niet, het zal een soort dagboekje voor me worden... en ik ben gek op knuffels
Tips om met emoties om te gaan, en practische tips zijn meer dan welkom!
Ik zal niet zo heel veel op het forum zijn de aankomende tijd maar geloof me... ik lees alles bij!
Liefs
Ik heb al eerder wat topics over mn moeder geopend...
eerst over haar gezondheid, ze bleek kanker te hebben en werd afgelopen zomer geopereerd (blaas verwijderd).
Daarna bleek de kanker toch weer terug te zijn (in haar buik) en kreeg ze chemo.
Na slechts 1 kuur is al gebleken dat de kankercellen zich razendsnel vermenigvuldigen en er is niets meer wat de artsen voor haar kunnen doen. Ze heeft nog een paar weken, hooguit een paar maanden te leven.
Het is bizar, het wil niet doordringen en toch ook weer wel. Hopelijk kunnen ze er voor zorgen dat ze zo min mogelijk pijn gaat krijgen maar voorlopig is de pijn te erg.
In principe mag ze haar laatste tijd thuis doorbrengen, mits de pijn onder controle te brengen is.
Wat wil ik met dit topic? Ik weet het niet, het zal een soort dagboekje voor me worden... en ik ben gek op knuffels
Tips om met emoties om te gaan, en practische tips zijn meer dan welkom!
Ik zal niet zo heel veel op het forum zijn de aankomende tijd maar geloof me... ik lees alles bij!
Liefs
dinsdag 5 januari 2010 om 18:30
Bianca, jij doet 't helemaal op jouw manier. Die is voor jou altijd goed. Ik ben erbij geweest toen mijn schoonvader overleed. En je merkt heel goed wanneer het minder gaat. Haar ademhaling verandert, wordt wat zwaarder. Ook zal ze minder vaak wakker worden. Als het straks stil is, is het echt stil. Ervaar alles wat je ziet, hoort en merkt, snuif elk beetje op.
Heel veel sterkte en kracht gewenst!
Liefs Juul.
Heel veel sterkte en kracht gewenst!
Liefs Juul.
dinsdag 5 januari 2010 om 18:48
Lieve Bianca,
Wat betreft de ademhaling ik kom even niet op het woord het is iets met strokes, wanneer dat aanwezig is dat meestal een teken dat het stervens proces begint.
Bah wat klinkt het akelig maar voor mij was het een houvast om me te kunnen voorbereiden.
Ik ga het even opzoeken voor je.dit is het
In iedergeval heel veel sterkte gewenst, het heeft mij enorm geholpen te weten wat ik kon verwachten.
Wat betreft de ademhaling ik kom even niet op het woord het is iets met strokes, wanneer dat aanwezig is dat meestal een teken dat het stervens proces begint.
Bah wat klinkt het akelig maar voor mij was het een houvast om me te kunnen voorbereiden.
Ik ga het even opzoeken voor je.dit is het
In iedergeval heel veel sterkte gewenst, het heeft mij enorm geholpen te weten wat ik kon verwachten.
dinsdag 5 januari 2010 om 22:41
Zo.. ik ben weer thuis. Ze heeft heel de middag en avond geslapen en is tussendoor 3 x een klein beetje wakker geworden. We hebben wat te drinken gegeven en ze heeft geen pijn... gelukkig!!
Ik heb het gelezen Roos over die ademhaling, ik ga er op letten (doe ik nu automatisch al) zodat ik in elk geval hoop dat ik mijn zus bijtijds naar Nederland kan laten komen. Ze komt zaterdag (met mn nichtje) en dat heeft mn broer ook tegen mn moeder verteld. Ik ga hem morgen zeggen dat ie dat soort dingen beter niet meer kan zeggen, want we willen niet dat ze langer volhoudt dan nodig!
Straks komt de nachtzuster (petje af voor de thuiszorg, die dit met spoed nog geregeld heeft) en dan kunnen wij met een gerust hart gaan slapen
We hebben constant vragen van vrienden en familie dat ze nog een keertje langs willen komen. Ik heb nu iedereen een email gestuurd dat mn moeder bijna 24/7 slaapt en we selecteren heel erg wie er langs gaan komen want elk moment dat ze wakker is is quality time en we willen echt niet dat dat elke keer dramatische toestanden van afscheid met bekenden met zich meebrengt. Dus laten we de meesten gewoon s middags komen, als ze slaapt, en we maken haar daar niet voor wakker! We vertellen later wel wie er zijn geweest en geven alle knuffels aan haar door
Ik heb het gelezen Roos over die ademhaling, ik ga er op letten (doe ik nu automatisch al) zodat ik in elk geval hoop dat ik mijn zus bijtijds naar Nederland kan laten komen. Ze komt zaterdag (met mn nichtje) en dat heeft mn broer ook tegen mn moeder verteld. Ik ga hem morgen zeggen dat ie dat soort dingen beter niet meer kan zeggen, want we willen niet dat ze langer volhoudt dan nodig!
Straks komt de nachtzuster (petje af voor de thuiszorg, die dit met spoed nog geregeld heeft) en dan kunnen wij met een gerust hart gaan slapen
We hebben constant vragen van vrienden en familie dat ze nog een keertje langs willen komen. Ik heb nu iedereen een email gestuurd dat mn moeder bijna 24/7 slaapt en we selecteren heel erg wie er langs gaan komen want elk moment dat ze wakker is is quality time en we willen echt niet dat dat elke keer dramatische toestanden van afscheid met bekenden met zich meebrengt. Dus laten we de meesten gewoon s middags komen, als ze slaapt, en we maken haar daar niet voor wakker! We vertellen later wel wie er zijn geweest en geven alle knuffels aan haar door
woensdag 6 januari 2010 om 00:24
Heftig maar respect hoe je er mee omgaat!
Fijn he als de zorg zo geregeld kan zijn, ik heb daar ook zoveel steun van gekregen, niet alleen de zorg voor mijn moeder maar ze waren zeker ook naar mij heel behulpzaam. Zo fijn als je weet dat er een oogje in het zeil word gehouden. Dankzij die dames heb ik me goed kunnen voorbereiden op ' het moment'.
Petje af voor je, en een dikke knuf.
Fijn he als de zorg zo geregeld kan zijn, ik heb daar ook zoveel steun van gekregen, niet alleen de zorg voor mijn moeder maar ze waren zeker ook naar mij heel behulpzaam. Zo fijn als je weet dat er een oogje in het zeil word gehouden. Dankzij die dames heb ik me goed kunnen voorbereiden op ' het moment'.
Petje af voor je, en een dikke knuf.
woensdag 6 januari 2010 om 00:36
Lieve Bianca, weet je omhelsd. Goed zoals je dit doet, mooi en op jullie eigen manier. Moeder van een vriendin van me overleed 6 maanden geleden en wilde ook nog maar heel selectief afscheid nemen - de nabestaanden nemen maar van 1 persoon afscheid, degene die gaat echter van een heleboel...
Heel veel sterkte
Heel veel sterkte
woensdag 6 januari 2010 om 09:55
Bianca,ik heb je andere topics niet gelezen maar ik wil jou en je familie veel sterkte wensen voor de komende tijd.Het is erg heftig wat je meemaakt en blijf gewoon van je afschrijven.
Geniet van alle mooie momenten die jullie samen hebben.
Praat met elkaar,lach met elkaar etc...al dat mooie zal nooit
iemand je af kunnen pakken.Goed dat ze thuis is bij jullie nu!
Nogmaals sterkte meid!Ik denk met je mee.
Geniet van alle mooie momenten die jullie samen hebben.
Praat met elkaar,lach met elkaar etc...al dat mooie zal nooit
iemand je af kunnen pakken.Goed dat ze thuis is bij jullie nu!
Nogmaals sterkte meid!Ik denk met je mee.
woensdag 6 januari 2010 om 13:54
Bianca, jullie doen het heel erg goed. Je stelt haar gerust, jullie halen herinneringen op, geven haar de rust die een stervende ook nodig heeft. Echt, jullie doen het heel erg goed.
Je merkt het wel als het einde nabij is. Bij mijn vader was ik erbij en ik merkte dat zijn frequentie van ademhaling begon te veranderen. Er begonnen wat pauzes te zitten tussen de ademhalingen en de ademhaling leek vlakker te worden (minder diep). Op dat moment heb ik mijn moeder erbij geroepen en gezegd dat ik dacht dat het niet lang meer zou duren. En inderdaad, de pauzes tussen de ademhalingen werden langer en langer. En opeens was er één laatste vluchtige ademhaling en was het voorbij. Ik denk dat het al met al in een periode van 3 kwartier gebeurd was.
Bij mijn moeder ben ik er niet bij geweest. We hadden als familie de dagen onderling verdeeld (steeds 2 mensen bij haar) en mijn zus en ik waren tot een uur of 11 's avonds bij haar geweest. We zijn naar huis gegaan (woonden op een afstand van een km of 40) en rond half 2 die nacht werden we gebeld dat het voorbij was. Van mijn broers heb ik gehoord dat ze heel rustig is ingeslapen.
Je merkt het wel als het einde nabij is. Bij mijn vader was ik erbij en ik merkte dat zijn frequentie van ademhaling begon te veranderen. Er begonnen wat pauzes te zitten tussen de ademhalingen en de ademhaling leek vlakker te worden (minder diep). Op dat moment heb ik mijn moeder erbij geroepen en gezegd dat ik dacht dat het niet lang meer zou duren. En inderdaad, de pauzes tussen de ademhalingen werden langer en langer. En opeens was er één laatste vluchtige ademhaling en was het voorbij. Ik denk dat het al met al in een periode van 3 kwartier gebeurd was.
Bij mijn moeder ben ik er niet bij geweest. We hadden als familie de dagen onderling verdeeld (steeds 2 mensen bij haar) en mijn zus en ik waren tot een uur of 11 's avonds bij haar geweest. We zijn naar huis gegaan (woonden op een afstand van een km of 40) en rond half 2 die nacht werden we gebeld dat het voorbij was. Van mijn broers heb ik gehoord dat ze heel rustig is ingeslapen.
woensdag 6 januari 2010 om 23:11
Het gaat snel, vandaag was ze weer veel minder vaak wakker dan gisteren. En als ze wakker is heeft ze dorst of pijn of wil anders liggen maar dat lukt haar niet. Ze heeft vandaag maar heel weinig gedronken (nog geen 100 cc bij elkaar) en zo gaat het wel heel hard natuurlijk.
Ze is zo zwak dat ze zelfs de papegaai (dat hou-vast-hengsel boven haar bed) niet goed beet kan pakken. Ze pakt hem... dan valt haar arm en die vangen wij dan op om rustig neer te leggen want we zijn als de dood dat die arm op haar buik valt, wat dan weer ontzettend veel pijn zou doen.
Ze zei vanavond: Jullie moeten wel gaan eten he!
Ik zei dat ik al aardappels aan het schillen was en dan glimlacht ze en slaapt weer verder. Zolang ze maar weet dat we er voor haar zijn, en dat we ook voor onszelf zorgen is het goed voor haar.
Het is een kwestie van dagen, zaterdag komt mn zus met mn nichtje nog langs, en ik heb het idee dat ze daar op wacht. Ik hoop dat ze het redt... maar ik hoop ook dat ze het niet redt... en dat deze mensonterende pijnlijke ellende voor haar snel achter de rug is.
Ze is zo zwak dat ze zelfs de papegaai (dat hou-vast-hengsel boven haar bed) niet goed beet kan pakken. Ze pakt hem... dan valt haar arm en die vangen wij dan op om rustig neer te leggen want we zijn als de dood dat die arm op haar buik valt, wat dan weer ontzettend veel pijn zou doen.
Ze zei vanavond: Jullie moeten wel gaan eten he!
Ik zei dat ik al aardappels aan het schillen was en dan glimlacht ze en slaapt weer verder. Zolang ze maar weet dat we er voor haar zijn, en dat we ook voor onszelf zorgen is het goed voor haar.
Het is een kwestie van dagen, zaterdag komt mn zus met mn nichtje nog langs, en ik heb het idee dat ze daar op wacht. Ik hoop dat ze het redt... maar ik hoop ook dat ze het niet redt... en dat deze mensonterende pijnlijke ellende voor haar snel achter de rug is.
donderdag 7 januari 2010 om 15:19
Hey Bianca,
Hoe gaat het vandaag? Heb je er zelf vrede mee? Wat ik zo op kan maken uit je stukjes is dat je er heel rustig onder bent. Wat ontzettend knap van je. Ik denk ook inderdaad, dat wanneer je ziet dat iemand veel pijn heeft en het einde naderd, er ook een bepaalde rust over je komt. Ookal kun je nog helemaal niet zonder die persoon.
Ik heb veel respect voor hoe je 't allemaal doet. En het feit dat je de mogelijkheid hebt om afscheid te nemen heb ik altijd als geschenk gezien. Dat kan lang niet iedereen.
Nogmaals heel veel sterkte!!
Liefs juul.
ps. Weet je dat er reuze wattestokjes bestaan waarmee je lippen en mond kunt bevochtigen? Misschien een tip.
Hoe gaat het vandaag? Heb je er zelf vrede mee? Wat ik zo op kan maken uit je stukjes is dat je er heel rustig onder bent. Wat ontzettend knap van je. Ik denk ook inderdaad, dat wanneer je ziet dat iemand veel pijn heeft en het einde naderd, er ook een bepaalde rust over je komt. Ookal kun je nog helemaal niet zonder die persoon.
Ik heb veel respect voor hoe je 't allemaal doet. En het feit dat je de mogelijkheid hebt om afscheid te nemen heb ik altijd als geschenk gezien. Dat kan lang niet iedereen.
Nogmaals heel veel sterkte!!
Liefs juul.
ps. Weet je dat er reuze wattestokjes bestaan waarmee je lippen en mond kunt bevochtigen? Misschien een tip.
donderdag 7 januari 2010 om 21:47
Lieve meiden,
Elke dag leveren we een beetje in, is er weer een stukje weg van mn moeder. Maar vandaag was een mooie dag! Vanochtend had ze al vrij helderen momenten, een buurvrouwtje (en hele goeie vriendin van mn moeder) kwam langs en mn moeder pakte haar stevig (voor zover je nog van stevig kan spreken ) vast. Ook mij en mn broer heeft ze goed vastgehouden. Ze zei: Mooie kinderen. Waarop ik zei: Dat kan ook niet anders, met zo'n mooie moeder! Daarna valt ze weer glimlachend in slaap.
Toen de wijkverpleegkundige vanavond kwam zei ze: Ik heb er genoeg van.. kun je me een spuitje geven? Dat doen jullie bij kalveren toch ook? Typisch mn moeder, nuchterheid ten top! De wijkverpleegster zei: Ja maar u bent toch veel mooier dan een kalf, we kunnen u niet met een kalf vergelijken.
Toen ze dat zei dacht ik: Wie heeft het eigenlijk beter voor elkaar? Het kalf dat uit zn lijden verlost wordt, of mn moeder, die alle pijn en ellende moet doorstaan omdat ze nou eenmaal geen kalf is??
Vanavond brengt de apotheek nog een extra morfinepleister, want steeds na een paar uur, vlak voordat de wijkverpleegster weer injectie en zetpil komt geven, heeft ze veel pijn en dat duurt dan totdat de injectie en zetpil werken.
Over die grote wattenstaven hebben we het met de huisarts gehad Juul. Maar die schijnen iets van alcohol te bevatten waardoor haar mond op den duur alleen maar meer uitdroogt. We geven haar nu steeds een zeiknatte washand waar ze op sabbelt (en bijt als ze pijn heeft).
Ze zei vandaag ook nog tegen me: Niet huilen. Ik zei dat ik mn best doe maar dat dat niet altijd lukt
Elke dag leveren we een beetje in, is er weer een stukje weg van mn moeder. Maar vandaag was een mooie dag! Vanochtend had ze al vrij helderen momenten, een buurvrouwtje (en hele goeie vriendin van mn moeder) kwam langs en mn moeder pakte haar stevig (voor zover je nog van stevig kan spreken ) vast. Ook mij en mn broer heeft ze goed vastgehouden. Ze zei: Mooie kinderen. Waarop ik zei: Dat kan ook niet anders, met zo'n mooie moeder! Daarna valt ze weer glimlachend in slaap.
Toen de wijkverpleegkundige vanavond kwam zei ze: Ik heb er genoeg van.. kun je me een spuitje geven? Dat doen jullie bij kalveren toch ook? Typisch mn moeder, nuchterheid ten top! De wijkverpleegster zei: Ja maar u bent toch veel mooier dan een kalf, we kunnen u niet met een kalf vergelijken.
Toen ze dat zei dacht ik: Wie heeft het eigenlijk beter voor elkaar? Het kalf dat uit zn lijden verlost wordt, of mn moeder, die alle pijn en ellende moet doorstaan omdat ze nou eenmaal geen kalf is??
Vanavond brengt de apotheek nog een extra morfinepleister, want steeds na een paar uur, vlak voordat de wijkverpleegster weer injectie en zetpil komt geven, heeft ze veel pijn en dat duurt dan totdat de injectie en zetpil werken.
Over die grote wattenstaven hebben we het met de huisarts gehad Juul. Maar die schijnen iets van alcohol te bevatten waardoor haar mond op den duur alleen maar meer uitdroogt. We geven haar nu steeds een zeiknatte washand waar ze op sabbelt (en bijt als ze pijn heeft).
Ze zei vandaag ook nog tegen me: Niet huilen. Ik zei dat ik mn best doe maar dat dat niet altijd lukt
donderdag 7 januari 2010 om 21:57
heel veel sterkte, hou er voor zover je het niet al doet rekening mee dat met de pleisters het proces kan versnellen, ze kan er heel suf door worden. ik weet niet met welke dossering ze gaan beginnen mijn moeder had met de eerst dossering meteen een overdosis, die zat even op een andere planeet. Meestal gaan ze het dan opbouwen.
donderdag 7 januari 2010 om 22:13
Ja ze is thuis Diaantje, sinds dinsdag.
Roosies... ze is vorige week dinsdag begonnen met een pleister van 12,5 en zit nu op 75. Vanavond komt daar 25 bij.
We weten dat ze er heel suf van wordt, maar dat ze vandaag aangaf dat het genoeg is geweest voor haar wil voor ons zeggen dat ze gewoon geen seconde pijn meer wil/kan. Dan maar suf, dan maar geen contact. Het gaat om haar, wij hebben alles gezegd wat we willen zeggen, we hebben haar laten voelen hoe ontzettend veel we van haar houden. En vandaag heb ik dat voor het eerst sinds ik me kan herinneren ook gezegd.
Pffff de afgrijselijke waarheid begint door te dringen bij me.
Roosies... ze is vorige week dinsdag begonnen met een pleister van 12,5 en zit nu op 75. Vanavond komt daar 25 bij.
We weten dat ze er heel suf van wordt, maar dat ze vandaag aangaf dat het genoeg is geweest voor haar wil voor ons zeggen dat ze gewoon geen seconde pijn meer wil/kan. Dan maar suf, dan maar geen contact. Het gaat om haar, wij hebben alles gezegd wat we willen zeggen, we hebben haar laten voelen hoe ontzettend veel we van haar houden. En vandaag heb ik dat voor het eerst sinds ik me kan herinneren ook gezegd.
Pffff de afgrijselijke waarheid begint door te dringen bij me.
donderdag 7 januari 2010 om 22:20
Fijn dat ze thuis is, haar eigen omgeving
Mooi dat je alles hebt kunnen zeggen,
Nu is het wachten, ik ken het
Ik heb gebeden, gesmeekt, of mijn mam alstublieft uit haar lijden verlost mocht worden
Ik wens je voor nu en voor alles wat er staat te gebeuren ontzettend veel kracht toe
En ik zal aan mijn mam vragen , of ze jou mam straks wil opvangen daar boven!
Mooi dat je alles hebt kunnen zeggen,
Nu is het wachten, ik ken het
Ik heb gebeden, gesmeekt, of mijn mam alstublieft uit haar lijden verlost mocht worden
Ik wens je voor nu en voor alles wat er staat te gebeuren ontzettend veel kracht toe
En ik zal aan mijn mam vragen , of ze jou mam straks wil opvangen daar boven!
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
donderdag 7 januari 2010 om 22:27
Diaantje wat lief van je!
Vanavond was het afgrijselijk, ze moest overgeven (waarvan in godsnaam want ze krijgt niets binnen, behalve een paar slokken water of thee). En dat doet zo'n pijn bij haar. Ze heeft altijd gezegd dat absoluut geen pijn wil, wat er ook gebeurt!
En nu toch... we zien haar gezicht vertrekken als ze zich om wil draaien, het lukt gewoon niet. We helpen haar maar zijn bang om haar pijn te doen.
Nog even... en ze is gewoon dood.. weg... mijn moeder!!
Mijn God wat begint het door te dringen!
Vanavond was het afgrijselijk, ze moest overgeven (waarvan in godsnaam want ze krijgt niets binnen, behalve een paar slokken water of thee). En dat doet zo'n pijn bij haar. Ze heeft altijd gezegd dat absoluut geen pijn wil, wat er ook gebeurt!
En nu toch... we zien haar gezicht vertrekken als ze zich om wil draaien, het lukt gewoon niet. We helpen haar maar zijn bang om haar pijn te doen.
Nog even... en ze is gewoon dood.. weg... mijn moeder!!
Mijn God wat begint het door te dringen!
