Psyche
alle pijlers
Narcistische persoonlijkheidsstoornis
dinsdag 22 september 2009 om 19:32
Hmmm , je zal ongetwijfeld wel gelijk hebben. Maar vind het wel erg moeilijk te geloven. Ik bedoel, ik kan er gewoon haast met mijn pet niet bij dat je je niet kunt inleven in een ander.
Want als je kunt voelen voor jezelf, kun je je toch ook inleven/indenken dat dat voor een medemens ook zo kan gelden. En dat wat jij (als nps-er) niet leuk vindt, dat dat ook op kan gaan voor een ander. Zoiets als behandel je naaste zoals je zelf behandelt wilt worden. Errug moeilijk te accepteren dat dit echt niet kan hmmm.
Want als je kunt voelen voor jezelf, kun je je toch ook inleven/indenken dat dat voor een medemens ook zo kan gelden. En dat wat jij (als nps-er) niet leuk vindt, dat dat ook op kan gaan voor een ander. Zoiets als behandel je naaste zoals je zelf behandelt wilt worden. Errug moeilijk te accepteren dat dit echt niet kan hmmm.
dinsdag 22 september 2009 om 20:56
Mee eens Mutsje (mag ik je zo noemen?), maar ik denk wel dat er gradaties zijn binnen het narcisme. De hardcore narcist is wellicht niet meer bij de sturen, maar mensen met narcistische trekken hebben volgens mij toch wel iets van inlevingsvermogen en kunnen dit wellicht bij zichzelf naar boven halen. Vraag me alleen niet hoe.
Schouderklopje: ik heb ook een aantal psychologen gezien en herken veel in je verhaal dat ze vaak niet stevig in hun schoenen staan en ontzettend te manipuleren zijn als je een beetje intelligent bent.
Daarbij schieten ze soms ook gewoon te kort, want toen ik met een dertigersdip (keuzes over relatie, baan enz.) bij een psycholoog kwam gaf deze als advies "zoek een hobby". Nu is dat op zich een prima advies, maar wel wat karig als je verstrikt in je gevoelens zit.
Schouderklopje: ik heb ook een aantal psychologen gezien en herken veel in je verhaal dat ze vaak niet stevig in hun schoenen staan en ontzettend te manipuleren zijn als je een beetje intelligent bent.
Daarbij schieten ze soms ook gewoon te kort, want toen ik met een dertigersdip (keuzes over relatie, baan enz.) bij een psycholoog kwam gaf deze als advies "zoek een hobby". Nu is dat op zich een prima advies, maar wel wat karig als je verstrikt in je gevoelens zit.
dinsdag 22 september 2009 om 22:01
quote:schouderklopje schreef op 22 september 2009 @ 19:32:
Hmmm , je zal ongetwijfeld wel gelijk hebben. Maar vind het wel erg moeilijk te geloven. Ik bedoel, ik kan er gewoon haast met mijn pet niet bij dat je je niet kunt inleven in een ander.Bij het inleven in een ander moet ik wel wat uit de kast halen, terwijl dat bij anderen automatisch of intuïtief gebeurt. Bij mij spelen herinneringen, intelligentie en beelddenken een rol. (In geval van beelddenken, maak ik beelden van datgene wat de persoon vertelt, en die beelden zijn net zo duidelijk als mijn eigen herinneringen. Die beelden zie ik natuurlijk niet als herinneringen; ik zou dan aan wanen lijden. Ik denk niet in taal. Taal is voor mij uitsluitend een middel om met anderen te communiceren, en dan kan ik zelfs kiezen uit 4 talen!) Iemand kan een persoonlijk verhaal vertellen dat erg op mijn verleden lijkt. In dat geval weet ik behoorlijk precies wat die persoon voelt. Als de persoon geëmotioneerd is, weet ik vaak niet goed hoe ik moet reageren. Een niet-autist weet dat direct, maar ik ben heel voorzichtig, omdat ik de persoon niet onbedoeld nog meer wil kwetsen dan hij al is. Ik ben ook op dat punt verlegen (naast t.o.v. vrouwen), terwijl ik in de meeste situaties zelfverzekerd ben. Ik ben - en dat is een mannelijke, mogelijk een autistische eigenschap - erg oplossinggericht. Ik leef soms niet echt mee, maar help de ander direct van zijn probleem af, als ik het kan oplossen.
Hmmm , je zal ongetwijfeld wel gelijk hebben. Maar vind het wel erg moeilijk te geloven. Ik bedoel, ik kan er gewoon haast met mijn pet niet bij dat je je niet kunt inleven in een ander.Bij het inleven in een ander moet ik wel wat uit de kast halen, terwijl dat bij anderen automatisch of intuïtief gebeurt. Bij mij spelen herinneringen, intelligentie en beelddenken een rol. (In geval van beelddenken, maak ik beelden van datgene wat de persoon vertelt, en die beelden zijn net zo duidelijk als mijn eigen herinneringen. Die beelden zie ik natuurlijk niet als herinneringen; ik zou dan aan wanen lijden. Ik denk niet in taal. Taal is voor mij uitsluitend een middel om met anderen te communiceren, en dan kan ik zelfs kiezen uit 4 talen!) Iemand kan een persoonlijk verhaal vertellen dat erg op mijn verleden lijkt. In dat geval weet ik behoorlijk precies wat die persoon voelt. Als de persoon geëmotioneerd is, weet ik vaak niet goed hoe ik moet reageren. Een niet-autist weet dat direct, maar ik ben heel voorzichtig, omdat ik de persoon niet onbedoeld nog meer wil kwetsen dan hij al is. Ik ben ook op dat punt verlegen (naast t.o.v. vrouwen), terwijl ik in de meeste situaties zelfverzekerd ben. Ik ben - en dat is een mannelijke, mogelijk een autistische eigenschap - erg oplossinggericht. Ik leef soms niet echt mee, maar help de ander direct van zijn probleem af, als ik het kan oplossen.
World of Warcraft: Legion
woensdag 23 september 2009 om 09:50
quote:hans66 schreef op 22 september 2009 @ 22:01:
[...]
Bij het inleven in een ander moet ik wel wat uit de kast halen, terwijl dat bij anderen automatisch of intuïtief gebeurt. Als de persoon geëmotioneerd is, weet ik vaak niet goed hoe ik moet reageren. Een niet-autist weet dat direct, maar ik ben heel voorzichtig, Dat valt soms ook vies tegen hoor, voor iedereen die niet-autistisch is!
[...]
Bij het inleven in een ander moet ik wel wat uit de kast halen, terwijl dat bij anderen automatisch of intuïtief gebeurt. Als de persoon geëmotioneerd is, weet ik vaak niet goed hoe ik moet reageren. Een niet-autist weet dat direct, maar ik ben heel voorzichtig, Dat valt soms ook vies tegen hoor, voor iedereen die niet-autistisch is!
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
