Neurodiversiteit --> Algemeen topic ❤

22-02-2023 11:16 2476 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Afbeelding

OP met info
= 6e reactie op pagina 1
philó wijzigde dit bericht op 07-03-2023 12:45
93.22% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Frambloos schreef:
28-02-2023 12:21
Voor degene die ASS onderzoek hebben gehad he, hoe ging dat bij jullie, en eigenlijk vooral hoe uitgebreid was dat?

Ik had vannochtend mijn gesprek. En het was handig als er een ouder bij zou zijn. Nu zou mijn moeder meegaan, maar die heeft COVID dus moest ik terug vallen op mijn vader. En daar zag ik best wel tegen op, en nu het geweest is vraag ik me ook af of dat het allemaal wel zo goed uit de verf gekomen is. Ik merk dat ik het best wel kort door de bocht zou vinden als ze dadelijk aan de hand van 1 gesprek van 1,5 uur waar m’n pa in bepaalde dingen toch best overheersend is omdat hij vrij blind is voor zijn omgeving, en een vragenlijst die imo veel te veel op mannen gericht is, conclusies gaan trekken.. Maar misschien zie ik dat wel verkeerd?
Ik kan je alleen vertellen hoe het ging voor mijn kind , waarbij ik als ouder betrokken was.

Ik heb een apart gesprek gehad van 2 uur. Mijn dochter 2 gesprekken van ieder 2 uur, waarin ook testen werden afgenomen en we hebben samen nog een gesprek gehad van ongeveer 2 uur.

In totaal dus ongeveer 8 uur voor we te horen kregen of ASS de juiste diagnose was.

En voor deze periode had dochter al hulp, omdat er sprake was van o.a. somberheid. Er werd in eerste instantie een depressie, sociale angststoornis en nog wat andere zaken gediagnosticeerd. Ik heb als ouder aldoor het gevoel gehad, dat dat "slechts " hetgene was waar ze last van had, maar dat er iets "groters " boven hing wat daadwerkelijk de verklaring van haar gevoelens en ervaringen was. Daarom is er verder getest.

Mijn gevoel bleek overigens kloppend.
Alle reacties Link kopieren Quote
Treinpiloot schreef:
26-02-2023 10:55
Ik zoek even ervaringen over hoe je van een bepaalde stim af kan komen. Als kind al stimde ik door in mijn nek of bij mijn oren een plukje haar tot een soort dreadlock te draaien en er mee in of om mijn oor te kriebelen. Dit staat enorm stom en mijn haar gaat kapot. Mijn moeder sloeg altijd ook op mijn hand als ik dit deed of maakte het belachelijk. Maar goed ben nu 40 en doe het nog steeds en heb niet echt een alternatief kunnen vinden nog. Mijn haar is dus rondom mijn oren kort en dat ziet er lelijk uit als ik mijn haar vast wil doen. Steek het nu weg achter van die kleine speldjes. Maar goed ik zoek dus een manier om er vanaf te komen en een alternatief wat qua bevrediging en kalmering hetzelfde doet. Het moet wel redelijk onopvallend en handzaam zijn ook ivm werk. Ik heb ooit eens mijn haar afgeschoren jaren terug maar ook dat heeft niet geholpen. Ja dan zou ik het zo kort moeten laten en dat wqs geen gezicht. Tips welkom!
Wow, heet dat stimmen? Ik heb er meerdere dan blijkbaar. Er gaat een wereld voor me open hier.
Dus nee, helaas geen tips voor je!
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb diagnose Asperger in 2010 gekregen. Ik kom ff aanwaaien en meelezen hier :)
Alle reacties Link kopieren Quote
Joe schreef:
24-02-2023 12:28
Het is net of bovenstaande over mij gaat Aenofwinter. Ik herken echt alles. Enige verschil is dat mijn diagnose nog gesteld moet worden.

Heb jij veel baat bij je medicatie? En wat merk je dan?
Ik zie je vraag nu pas. 'Grappig' dat het zo herkenbaar is voor je.

Ik heb zeker baat bij mijn medicatie. Bij Welbutrin is het zo dat het zowel bij depressies als ADHD (en stoppen met roken) kan worden ingezet. Dus voor mij is dat ideaal, alleen het stoppen met roken werkt dan weer niet voor bij mij, maar iedereen reageert anders op medicatie. 1 van mijn therapiegenoten werd bijvoorbeeld gigantisch beroerd van Welbutrin. Ik had in het begin alleen totaal geen honger gevoel, verder weinig bijwerkingen. Wat ik er van merk is meer rust in mijn hoofd. Ik kan mijn gedachtes beter ordenen en ook mijn stemming is een stuk beter en minder neerslachtig. De chaos is niet magisch verdwenen ofzo, maar wat meer op de achtergrond. In therapie heb ik geleerd om meer structuur aan te brengen, maar ook om mijn grenzen/beperkingen beter aan te geven ipv mezelf voorbij te rennen. Het is dus eigenlijk de combinatie van én-én.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik klopte bij de hulpverlening aan voor heel andere zaken, maar door de gesprekken en hoe ik mij uit etc kwam zij erop dat ADHD ook iets was om rekening mee te houden.

Ik ga niet aan de medicatie voorlopig, zie voor nu nog geen nut hierin (want red het al zo lang zonder). Maar de herkenning waar bepaalde gedragingen vandaan komen en dat het niet normaal is dat er de hele dag 100 gedachten etc in mijn hoofd gaande zijn, geven toch een stukje rust.
Ik begrijp nu waarom ik de dingen doe zoals ik ze doe, en heb wel altijd gekozen voor carrieres waarin het van pas leek te komen dat alles ad hoc en paniekstand is.
Ik snap nu waarom ik me in mijn droombaan naar een burn out gewerkt heb en waarom ik niet heel goed ben in bijv samenwonen. Ik ben iets liever voor mijzelf en herken nu overprikkeld raken voor wat het is en handel hier naar.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zo, ik loop vandaag weer even flink tegen mijn "wall of awful" aan. Ik heb net al even gedanst/gesport om in de motivatievibe te komen, en nu komt het erop neer dat ik gewoon moet starten. Waarom is dat zo lastig, blegh.

Retorische vraag merk ik, terwijl ik m opschrijf. Ik heb gewoon helemaal géén zin in hetgeen me te doen staat. Gelukkig mijn email al wel even geopend waardoor dat geen barrière meer is.

Ik mag van mezelf tot 1230u nog even rommelen en dan is het tijd om echt te beginnen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Is dit wellicht ook herkenbaar ? Ik slaap sinds een stress tijd een aantal jaar geleden weer met een knuffel. Die is inmiddels aardig aan het verslijten dus aangezien hij niet meer in de handel is struin ik dan marktplaats en Vinted af..om ze vervolgens allemaal op te kopen. Maar alleen de exemplaren waarbij de positie van de ogen enigzins klopt met die ik heb. Een heleboel hebben ogen die wijder uit elkaar staan en die hoef ik dan niet. Maar goed de drang om dingen waar ik aan gehecht ben in veelvoud in te slaan uit angst om zonder te zitten.... Is dat ook iets overduidelijk neurodivers ?
Alle reacties Link kopieren Quote
Philó schreef:
06-03-2023 12:19
Zo, ik loop vandaag weer even flink tegen mijn "wall of awful" aan. Ik heb net al even gedanst/gesport om in de motivatievibe te komen, en nu komt het erop neer dat ik gewoon moet starten. Waarom is dat zo lastig, blegh.

Retorische vraag merk ik, terwijl ik m opschrijf. Ik heb gewoon helemaal géén zin in hetgeen me te doen staat. Gelukkig mijn email al wel even geopend waardoor dat geen barrière meer is.

Ik mag van mezelf tot 1230u nog even rommelen en dan is het tijd om echt te beginnen.
Oh dat is zo irritant.. en dan achteraf weer balen dat je het hebt uitgesteld. Toen ik nog een kantoorbaan had was het regelmatig feest hier dat ik bepaalde taken niet kon doen omdat ik er input van anderen voor nodig had en dan moest ik er constant achteraan wat per poging een wall of awful was en dan stelde ik het zo lang uit dat ik er helemaal op leegliep qua energie. Geen tip hier. Ja het niet uitstellen maar dat had je zelf ook al bedacht. Kan je je taak niet opdelen in kleinere stukjes ? (Zoals het openen van je mail?)
Alle reacties Link kopieren Quote
Treinpiloot schreef:
06-03-2023 13:51
Is dit wellicht ook herkenbaar ? Ik slaap sinds een stress tijd een aantal jaar geleden weer met een knuffel. Die is inmiddels aardig aan het verslijten dus aangezien hij niet meer in de handel is struin ik dan marktplaats en Vinted af..om ze vervolgens allemaal op te kopen. Maar alleen de exemplaren waarbij de positie van de ogen enigzins klopt met die ik heb. Een heleboel hebben ogen die wijder uit elkaar staan en die hoef ik dan niet. Maar goed de drang om dingen waar ik aan gehecht ben in veelvoud in te slaan uit angst om zonder te zitten.... Is dat ook iets overduidelijk neurodivers ?
Ja, ik heb mijn hele leven al knuffels waar ik erg aan gehecht ben. Mijn huidige knuffel is bijna versleten en ik ben hard bezig te wennen aan mijn nieuwe, maar dat is zo'n rottig proces...
Is saaiheid ook herkenbaar?
Aan de ene kant mis ik uitdaging en vind ik mijn werk saai maar als ik dan weer te veel uitdaging krijg ,is het ook mogelijk weer te veel
Alle reacties Link kopieren Quote
Blauweelf41 schreef:
06-03-2023 14:31
Is saaiheid ook herkenbaar?
Aan de ene kant mis ik uitdaging en vind ik mijn werk saai maar als ik dan weer te veel uitdaging krijg ,is het ook mogelijk weer te veel
Yep. Heel dun grijs gebied tussen burnout en boreout en het werkende leven vind ik sws een uitputtende bezigheid. Het is dat ik nu iets kan doen waarin ik heel de dag in mijn uppie kan hyperfocussen. In vorige beroepen altijd problemen met bovenstaande. En intermenselijk gedoe met collegas .
Alle reacties Link kopieren Quote
Treinpiloot schreef:
06-03-2023 13:51
Is dat ook iets overduidelijk neurodivers ?
Ik heb het niet specifiek met knuffels, maar wel met andere zaken. Ik houd bijvoorbeeld héél erg van matchende dingen; handdoeken, theedoeken, borden, wijnglazen etc. Als ik het idee heb dat iets wel eens "op" zou kunnen raken (alsin, niet meer verkrijgbaar wanneer ik aanvulling nodig heb) koop ik echt véél teveel.

Ik heb het ook met de kerst/paaskoekjes van de AH :facepalm:, die creme koekjes. Die vind ik zó lekker maar ze zijn alleen in het seizoen verkrijgbaar. Dan koop ik dus veel teveel en die gaan allemaal op. Momenteel heb ik ook een enorme error met de stroopwafelpasta die ineens uit de productie gehaald is :'( . Ik kan dan echt úren googlen, helaas ten spijt.

Voor zoon heb ik plaatsvervangende angst m.b.t. zijn knuffeldoek. We hadden er 2 en laatst is er 1 kwijtgeraakt. Nieuwe besteld en dat blijkt een net ander stofje en formaat te zijn (zelfde merk en producent). Nou, die blieft meneer dus niet he?! Ik tegen man gezegd dat ik graag radicaal wilde overstappen op de nieuwe. Dat leek te lukken, maar man vond het zielig en gaf de oude terug. En nu, een luttele 2 maanden later, is zoon dusdanig bewust geworden dat switchen geen optie meer is. Maar ja, knuffeldoek moet nu continu overal mee naartoe... Ik houd mijn hart vast.
Alle reacties Link kopieren Quote
Treinpiloot schreef:
06-03-2023 13:56
Oh dat is zo irritant.. en dan achteraf weer balen dat je het hebt uitgesteld. Toen ik nog een kantoorbaan had was het regelmatig feest hier dat ik bepaalde taken niet kon doen omdat ik er input van anderen voor nodig had en dan moest ik er constant achteraan wat per poging een wall of awful was en dan stelde ik het zo lang uit dat ik er helemaal op leegliep qua energie. Geen tip hier. Ja het niet uitstellen maar dat had je zelf ook al bedacht. Kan je je taak niet opdelen in kleinere stukjes ? (Zoals het openen van je mail?)
Check... Ben weer verzeild in iets anders en baal er vreselijk van. Bah bah bah.

Opdelen werkt normaal wel inderdaad, maar de taken die er liggen zijn zo groots dat zelfs de opgedeelde stukjes gewoon weerstand opwekken. Straks na het eten maar opnieuw beginnen. Sowieso ben ik productiever in de avond. Dankjewel voor je steun :rose:.
Alle reacties Link kopieren Quote
Blauweelf41 schreef:
06-03-2023 14:31
Is saaiheid ook herkenbaar?
Aan de ene kant mis ik uitdaging en vind ik mijn werk saai maar als ik dan weer te veel uitdaging krijg ,is het ook mogelijk weer te veel
Ja, is kenmerkend voor neurodivergenten. Je hebt vernieuwing nodig om engaged te blijven, maar kunt ook makkelijk overprikkeld raken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Treinpiloot schreef:
06-03-2023 14:55
En intermenselijk gedoe met collegas .
En dit he.. Ik ga straks weer terug naar een beroep waarin ik veel contacten heb. Gek genoeg geen enkele moeite met cliënten, maar wel met collega's. Bang voor een oordeel oid?
Alle reacties Link kopieren Quote
Philó schreef:
06-03-2023 16:33
En dit he.. Ik ga straks weer terug naar een beroep waarin ik veel contacten heb. Gek genoeg geen enkele moeite met cliënten, maar wel met collega's. Bang voor een oordeel oid?
Ik vind omgaan met collegas echt vreselijk. Helemaal in kantoor banen waar iedereen zich probeert op te werken en het niet gaat om wat je kan maar hoe goed je bent in politieke spelletjes en de juiste reten likken bij wijze van. Dat botst met mijn rechtvaardigheidsgevoel en gebrek aan in kunnen voelen welk sociaal gedrag gewenst is. Toppunt van maskeren in dat soort banen. Idem in verkoop functies. Wat ik nu doe is heerlijk overzichtig. Ik heb wel collegas maar ik moet er niks mee ja even over de portofoon checken of ze er zijn. En als er een calamiteit is hoef ik niet zelf na te denken maar krijg ik een nieuw dienstkaartje. Dan rijd ik naar Rotterdam ipv Amsterdam. Ook dikke prima. En mijn manager zie ik 2 x per jaar. 1x op de trein en 1x bij taakgericht werk overleg. Dat is ook overzichtelijk: zeiken over dingen die ze niet gaan veranderen en gevulde koeken eten.
Alle reacties Link kopieren Quote
En laatst waren mijn favoriete Dr Martens kapot. Na 10 jaar dus ik wilde dezelfde. Maar ze waren net iets anders. dunner leer. Niet precies hetzelfde. Dan keer ik google echt binnenstebuiten om er achter te komen welke versie ik had en ik rust dan niet tot ik dezelfde heb en als dat niet lukt dan is het zwaar paniek en onrust van binnen.. helemaal als ik eindelijk aan iets gewend ben zoals op gebied van eten en iets wat ik als safe zie is ineens zonder waarschuwing uit het assortiment. Daar kan ik echt zeer zeer slecht tegen met als naar gevolg dat ik spullen waar ik blij mee ben enorm kan hamsteren. Maar het is echt met specifieke spullen. Woon dus niet in een hoarder setting. Wat me best moeite kost. De knuffel slangen van de ikea zijn echt heel leuk en dan kan ik echt met buikpijn zitten want ze kijken allemaal lief en ik wil ze dan allemaal meenemen. Ik dicht emoties toe aan dat soort spullen. Terwijl ik om de meeste mensen geen donder geef eigenlijk
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn huidige wall of awful die nu 3 maanden duurt :

Tijdens een wandeling vond ik een gehaakt bloemetje met een briefje er aan aan een lantarenpaal. Het was een initiatief waarbij je op een bepaalde Instagram pagina kon melden dat je het had gevonden. Dus ik gedaan. Kreeg ik een adres van een vreemde die eenzaam is en graag post wil. Dat is het idee achter die bloemetjes.. om eenzame mensen een hart onder de riem te steken. Afijn prachtig initiatief. Ik een mooie grote fleurige kaart gekocht. En die ligt nu in een la..te wachten. Tot ik er iets op heb geschreven. Want verder dan "hee onbekend eenzaam persoon wat rot dat jij/u zich alleen voelt" kom ik echt niet. Omdat er te veel variabelen zijn. Zoals leeftijd en mate van eenzaamheid en wat schrijf je aan iemand die je niet kent maar zich alleen voelt en o nee straks schrijf ik iets wat dan verkeerd valt en waardoor die mevrouw juist een kutdag heeft door mijn kaart en misschien houdt ze helemaal niet van kaarten met vrolijke patroontjes er op en...en...en... En nu voel ik me schuldig want van mezelf moet ik die kaart sturen omdat ik anders onrechtmatig dat gehaakte bloemetje heb meegenomen maar als ik die kaart dus niet stuur dan kom ik in de hel der eeuwige verdoemenis dat ik zo gevoelloos ben en wie weet hebben ze dat adres alleen maar aan mij gegeven en zit die mevrouw al weken klaar bij haar brievenbus om die kaart (en zo loopt dat volledig uit de klauwen in mijn kop)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ahhh, je laatste bericht begroot me. Volgens mij ben je een enorme lieverd. Communicatie met onbekenden is toevallig een redelijk sterk punt van mij. Als je het prettig vindt, stuur ik met liefde een kaart in jouw plaats. Stuur in dat geval maar een pb, ik moet morgen toch naar de brievenbus en heb altijd vrolijke kaartjes in huis.

Als je hem liever toch zelf stuurt denk ik met liefde met je mee. Ik denk bijvoorbeeld dat die persoon het bijzonder zou vinden om te lezen hoe belangrijk je het vond om iets passends te schrijven en dat dat lastig voor je was. Dat je veel aan diegene gedacht hebt en dat je hoopt dat ze blij wordt van de vrolijke kleuren op de kaart. Doe er eventueel een theezakje van je lievelingsthee bij en schrijf erop dat je hoopt dat ze even lekker gaat zitten en kan genieten van het kopje thee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Treinpiloot schreef:
06-03-2023 18:28
Ik dicht emoties toe aan dat soort spullen.
Dat vind ik ook herkenbaar :$. Slaat he-le-maal nergens op, maar bijvoorbeeld altijd éérst de rechterschoen aandoen is zielig voor de linker :facepalm: :rofl:..
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier alsnog aan het werk gegaan trouwens. Echt, ik produceer zoveel meer in de avond. In totaal 5u lang geconcentreerd gewerkt, dus ben soort van een beetje meer gerust dan eerst. Wel echt 0 ontspanning gehad vandaag. Of tegen werk aangehikt óf gewerkt. Nu zorgen dat ik alsnog redelijk op tijd mijn nest in duik zodat ik morgen opnieuw kan proberen me in het 8-18u keurslijf te wurmen.

(Stiekem wil ik gewoon lekker de hele dag haken)
Alle reacties Link kopieren Quote
Hop, eindelijk plaatjesplakrechten, dus direct de OP aangepast en ook even uitgevogeld hoe een hyperlink hier werkt. Winnen!
Alle reacties Link kopieren Quote
Philó schreef:
07-03-2023 11:53
Hop, eindelijk plaatjesplakrechten, dus direct de OP aangepast en ook even uitgevogeld hoe een hyperlink hier werkt. Winnen!
Als ik op die hyperlink klik, kom ik gewoon in dit topic uit. Was dat de bedoeling? 😂
Zwetser
Alle reacties Link kopieren Quote
Philó schreef:
06-03-2023 22:37
Ahhh, je laatste bericht begroot me. Volgens mij ben je een enorme lieverd. Communicatie met onbekenden is toevallig een redelijk sterk punt van mij. Als je het prettig vindt, stuur ik met liefde een kaart in jouw plaats. Stuur in dat geval maar een pb, ik moet morgen toch naar de brievenbus en heb altijd vrolijke kaartjes in huis.

Als je hem liever toch zelf stuurt denk ik met liefde met je mee. Ik denk bijvoorbeeld dat die persoon het bijzonder zou vinden om te lezen hoe belangrijk je het vond om iets passends te schrijven en dat dat lastig voor je was. Dat je veel aan diegene gedacht hebt en dat je hoopt dat ze blij wordt van de vrolijke kleuren op de kaart. Doe er eventueel een theezakje van je lievelingsthee bij en schrijf erop dat je hoopt dat ze even lekker gaat zitten en kan genieten van het kopje thee.

:heart:
Jaja.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jazeker, want als het goed is word je direct naar het bericht geleid waar alle info staat opgesomd. Als je op mobiel zit moet je helaas wel het topic openklappen.

He, dat is op mobiel wel echt strontvervelend. Ik ga vragen of de mods mijn reactie met info bovenaan kunnen zetten.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven