Nichtje bijna jarig, maar is uit huis geplaatst

Wist niet echt waar ik dit moest plaatsen, dus als het verkeerd staat sorry.



Een paar weken geleden is mijn nichtje van 5 jaar oud uit huis geplaatst. Mijn broertje en de moeder van mijn nichtje zijn nu een jaar uit elkaar. Haar moeder wilde haar niet hebben en voor mijn broertje is ze alles, dus bleef ze daar. Maar mijn broertje (34 jaar inmiddels) kan niet voor zichzelf zorgen en daardoor dus ook niet voor zijn dochtertje. Nu is ze dan voor 3 maanden uit huis geplaatst en zit bij een pleeggezin en mijn broertje moet in die tijd de boel weer op orde krijgen, waaronder een schoon en opgeruimd huis, maar ook zichzelf.



A.s. zondag wordt ze 6 jaar en hoewel ik haar eigenlijk alleen maar met verjaardagen zag (heb niet echt een goed contact met mijn broertje) doet het toch zeer om niet bij haar verjaardag te kunnen zijn. Alleen mijn moeder weet het adres waar ze nu is en mag de kaartjes van de rest van de familie doorsturen. Mijn broertje ziet haar woensdag en krijgt van ons geld om kadootjes te kopen. Ik vind het voor de familie (en zeker mijn moeder) heel erg dat ze haar nu niet kunnen zien met haar verjaardag, maar voor mijn nichtje zelf nog veel erger natuurlijk.



Met mijn moeder kan ik hier niet echt over praten, zij wil dat niet. Zij is zo bang dat ze haar kleindochter nooit meer ziet en blokkeert volledig. Met mijn vader praat ik er zelf liever niet over, omdat hij haar al zolang niet meer gezien heeft, want hij heeft met mijn broertje gebroken. Met mijn vriend wel een beetje, maar omdat hij mijn broertje niet echt mag, is dat ook moeilijk.



Daarom wil ik hier even mijn verhaal kwijt. Niemand kan wat doen ofzo, maar moet het echt even kwijt.

Ik vraag me alleen hoe ze elkaar hebben gezien, want het berichtje wat mijn broertje heeft geplaatst was niet al te vrolijk.



Ik woonde bij mijn moeder, maar mijn vader maakte wel deel uit van ons leven. Alleen mijn moeder is door het verdriet compleet doorgedraaid, waardoor onze jeugd niet echt plezierig was. En dan druk me zacht uit. Ik heb gelukkig nu een heel goed contact met mijn vader, maar het contact met mijn moeder is minder. Het is er wel, maar meer omdat het moet.



Moppetoet, dank je wel voor de felicitaties.

Inmiddels is mijn moeder compleet ingestort. Zit onder de AD, heeft hyperventilatieaanvallen en loopt bij een psycholoog. Mijn broertje laat niks meer van zich horen en haar kleindochter mag ze niet zien. Ik heb niet echt geweldig contact met mijn moeder, maar dit is toch echt niet leuk. Weet ff niet wat ik moet doen.