niet meer kunnen genieten van dingen

31-03-2019 17:01 112 berichten
He allemaal,

Is het herkenbaar dat je niet meer kan genieten van dingen? Ik worstel nu al zolang met een depressie, eetstoornis en angsten. En ik lijk met de dag steeds meer niet meer te kunnen genieten van mijn leven. Ik zou zo graag willen weer kunnen genieten. Niet alleen van eten, maar ook van activiteiten. Naar dingen uit kunnen kijken. Oprecht begin ik me steeds meer af te vragen of ik geen chronische depressie heb. Op internet heb ik gelezen dat mensen bij een chronische depressie de symptomen minder heftig zijn en ik heb het gevoel dat dat ook bij mij zo is. Ik voel alleen nog maar angsten, verdriet en boosheid, maar blijdschap, trots en tevredenheid dat lijkt verloren te zijn. Ik vroeg me af of iemand hier tips voor heeft? Ik heb het al bespreekbaar gemaakt met mijn psycholoog, maar wil het niet daar de hele tijd over hebben.

Groeten,
Exploreworld
rosanna08 schreef:
31-03-2019 20:59
en jij? Zie jij verandering?
Nee :(
Kia•Ora schreef:
31-03-2019 17:23
Maar bij één psych? Of heb je meerdere behandelaren?
Ik heb meer psychologen, maar heb meerdere behandelaren.
Alle reacties Link kopieren
exploreworld schreef:
31-03-2019 21:00
Nee :(
dat is rot :(
Soms zit je er zo dicht op dat dat ook heel lastig is.
Moire heeft een duidelijk leefplan eerder gepost hier, volg je dat ook?
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Moire schreef:
31-03-2019 17:43
Toch is dat wel essentieel, jezelf die schop onder je hol geven tijdens een depressie.
Gaan zitten wachten totdat het over gaat, gaat je niets opleveren.
Ik strijd al meer dan 5 jaar met mentale problemen, ben al 2 jaar volop in therapie...
Moire schreef:
31-03-2019 18:19
Ja, blijf doen wat je altijd al leuk vond, ook al vind je het nu niet leuk.
Ga om 22 uur naar bed en sta om 8 uur op, elke dag.
Eet gezond.
Zorg dat je minimaal 2-3x pw met iemand afspreekt, al is het maar voor een uurtje.
Blijf therapie en medicatie trouw.
Mijn psycholoog zegt: 'Wat je vroeger niet meer leuk vond, kan je nu niet meer leuk vinden en dat is oké.' Ik ga elke dag op tijd naar bed en sta elke dag vroeg op. Gezond eten is een dingetje, maar daarvoor ben ik ook in therapie. Ik heb echter weinig/geen vrienden, dus kan niet echt afspreken. En ik kom altijd naar therapie, medicatie slaat niet aan. Thanks :)
Alle reacties Link kopieren
exploreworld schreef:
31-03-2019 21:01
Ik heb meer psychologen, maar heb meerdere behandelaren.
Heb je er eentje die iedereen aanstuurt?
Just because you have the emotional range of a teaspoon doesn’t mean we all have.
rosanna08 schreef:
31-03-2019 21:01
dat is rot :(
Soms zit je er zo dicht op dat dat ook heel lastig is.
Moire heeft een duidelijk leefplan eerder gepost hier, volg je dat ook?
Zeker ;)
tantejans schreef:
31-03-2019 18:35
Ook niet elke depressie is hetzelfde.

Depressie is nu net datgene waardoor je al je wilskracht verliest.
Inderdaad

Ik heb mijn depressie echt uit moeten zitten ja...geduld en uitzitten.
Het enige wat hielp om het uit te zitten was het feit dat iedereen zei dat het weer over zou gaan.
Een strohalm waaraan ik mij vastklampte.
Hmm.., wat een narigheid, maar bedankt voor het delen van je verhaal.

Ik had een atypische depressie met perseverende gedachtegangen.
Het kwam erop neer dat mijn gedachten in een negatief cirkeltje gingen van ongeveer 20 minuten.
En dan weer opnieuw en opnieuw en opnieuw, 24 uur per dag, 7 dagen per week, anderhalf jaar lang.
Genieten is voor mij in een heel ander daglicht komen te staan.
Ik ben al tevreden als mijn gedachten niet in zo'n negatief cirkeltje rond en rondgaan.
Op dit moment voel ik dat nog niet, maar ik hoop dat dat snel veranderd.

Medicatie hielp niet, ik heb van alles uitgeprobeerd.
Het was alsof ik in een grote nachtmerrie leefde waarin telkens dezelfde scène werd afgespeeld en ik kon na een aantal maanden amper meer geloven dat het ooit ietsje beter zou worden.
En toch ging het voorbij en ben ik al weer een hele tijd gelukkig.
Geluk is altijd relatief.
Dat vind ik ook nog moeilijk, maar dat is wel waar.

De lat ligt lager, ik leid mezelf af met series op Netflix en lezingen op YouTube en met dingen zoals dit forum.
Niet wat wordt aangeraden, maar wat voor mij het beste werkt.

Ik was trouwens best koppig in de zin dat ik geen hele hoge doseringen van bepaalde medicatie wilde nemen.
Hele hoge doseringen zorgen voor bijwerkingen die ik niet wilde en ik vond dat juist dat beetje koppig zijn mij hielp om mijn eigen kracht te voelen en te versterken.

Het was dezelfde koppigheid die ervoor zorgde dat ik nooit helemaal opgaf.

Soms raakte ik gefrustreerd als werd gezegd; het komt uiteindelijk wel goed, want...wanneer dan??
Maar het was wél wat ik moest horen, wat ik nodig had om mij erdoorheen te slepen, dus vandaar mijn volgende berucht aan to:

Houd vol, uiteindelijk komt het wel weer goed.
Zou ik jou nog een privé bericht mogen sturen over jou ervaringen wat betreft therapie?
Alle reacties Link kopieren
Bewust dingen waarnemen (fluitende vogels, geur van vers gemaaid gras) kan al heel waardevol zijn. Hoeft niet direct genieten te zijn zoals je dat vroeger misschien kon, maar als dat soort dingen volledig langs je heen gaan is genieten wel nog veel verder weg.
Alle reacties Link kopieren
exploreworld schreef:
31-03-2019 21:07
Zeker ;)
goed zo, regelmaat is goed. Er is echt geen enkele ad die aanslaat?
Weet je, als ik je zo lees, ben je heel hard aan het werk met verschillende behandelaren. Volg je dagtherapie?
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
rosanna08 schreef:
31-03-2019 18:21
En accepteer dat het voor nu een gegeven is dat je niet geniet. Hoe meer je krampachtig probeert het wel te voelen, hoe meer je teleurgesteld raakt als dat niet lukt
:lips: :lips:
Kia•Ora schreef:
31-03-2019 21:07
Heb je er eentje die iedereen aanstuurt?
Ja
rosanna08 schreef:
31-03-2019 21:12
goed zo, regelmaat is goed. Er is echt geen enkele ad die aanslaat?
Weet je, als ik je zo lees, ben je heel hard aan het werk met verschillende behandelaren. Volg je dagtherapie?
Ik heb een klinische opname gehad met meerdere therapieën, deeltijdbehandeling en daarnaast nog losse therapieën. En volg nu nog gesprekken bij mijn psycholoog.
Mijn therapie verleden:
Klinisch:
- Doelengroep
- Lifestyle
- SOVA-training
- Hersteltraining
- Aandachtstraining
- Signaleringsplan
- Psycho-educatie
- Cognitieve fitness
- Weekendplanning
- Weekendvoorbespreking
- Dagopening
- Weekopening
- Themabespreking
Deeltijd:
- Weekopening
- PMT (Psychomotorische Therapie)
- Dialectische GedagsTherapie
- Sporten
- Doelen bespreking
- Groepssysteemtherapie
- Muziektherapie
- Mindfulness
- Lifestyle-educatie
- Zwemmen (was serieus therapie ja)
- Weeksluiting
- Dagopening
- Dagsluiting
Individueel
- Systeemtherapie
- PMT
- Muziektherapie
- EMDR
- Speltherapie
- Psychotherapie
exploreworld schreef:
31-03-2019 21:07
Mijn psycholoog zegt: 'Wat je vroeger niet meer leuk vond, kan je nu niet meer leuk vinden en dat is oké.' Ik ga elke dag op tijd naar bed en sta elke dag vroeg op. Gezond eten is een dingetje, maar daarvoor ben ik ook in therapie. Ik heb echter weinig/geen vrienden, dus kan niet echt afspreken. En ik kom altijd naar therapie, medicatie slaat niet aan. Thanks :)
Je hoeft het ook niet leuk te vinden :)
MargjeM schreef:
31-03-2019 21:11
Bewust dingen waarnemen (fluitende vogels, geur van vers gemaaid gras) kan al heel waardevol zijn. Hoeft niet direct genieten te zijn zoals je dat vroeger misschien kon, maar als dat soort dingen volledig langs je heen gaan is genieten wel nog veel verder weg.
Dankjewel voor het delen van deze tip.
Moire schreef:
31-03-2019 21:14
Je hoeft het ook niet leuk te vinden :)
Hihi, maar iets leuk vinden is juist waar ik opzoek naar ben.
Heel veel wat jij noemt is geen therapie, maar onderdeel van de behandeling.
Alle reacties Link kopieren
pejeka schreef:
31-03-2019 17:23
Je kan heel veel als je wilt. Je laten meeslepen door een bepaalde gemoedsstemming is makkelijk. Ik had destijds ook heel makkelijk kunnen vervallen in een depressieve kijk op alles. En soms was dat ook best verleidelijk, de kop laten hangen. Maar dan gaf ik mezelf een schop onder mijn kont.
Wat grappig, ik ken jou als de duurste user van dit hele forum. Alles, maar dan ook alles weet jij hier negatief te benaderen.

Maar ik vind het wel heel optimistisch van je dat jij jezelf heel anders ziet. Dat dan weer wel.
Alle reacties Link kopieren
Mindfullness heeft mij heel erg geholpen. Het heeft me geleerd dat de gedachte ‘ik moet nu vrolijk zijn want de zon schijnt’ of ‘ik moet hier van genieten want dat is leuk’ de somberheid alleen maar vergroot. Ik heb veel gehad aan het boek ‘ mindfullness en de bevrijding van depressie’.

Ook heb ik geleerd dat gedachten maar gedachten zijn en geen feiten.

Klinkt wellicht zweverig maar geloof me; ik ben een rationeel mens en het heeft mij erg geholpen. De dwang om dingen leuk te MOETEN vinden is nu weg, en daardoo4 worden dingen vaak leuker.

Succes en sterkte!
Alle reacties Link kopieren
exploreworld schreef:
31-03-2019 21:16
Hihi, maar iets leuk vinden is juist waar ik opzoek naar ben.
uiteraard, want dat het leven net ff wat fijner. Maar op dit moment even niet mogelijk. En dat is waardeloos en kut etc, maar zoals ik al zei, het krampachtig willen vangen, brengt je alleen maar teleurstelling.
Wat iemand al zei, signaleren dat de vogels fluiten en het zonnetje schijnt, is de eerste stap
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
exploreworld schreef:
31-03-2019 21:16
Hihi, maar iets leuk vinden is juist waar ik opzoek naar ben.
Inherent aan een depressie is het niet leuk vinden van wat je normaalgesproken wel leuk vindt. Je kan heel dwangmatig blijven zoeken en daardoor jezelf alleen maar in de weg staan of accepteren dat het nu even is zoals het is.
lilalinda schreef:
31-03-2019 19:32
Je gaat echt niet sneller of minder snel dood, door de stemming waarin je bent. Echt niet
Het doet hooguit iets met hoe je er doorheen komt, maar zeer optimistische mensen gaan ook gewoon dood aan kanker.
Doen of het te beinvloeden is, doen of, jij het beinvloed hebt, dat je nog leeft, is een kutstreek richting mensen die een zeer positief denkende kanker patient dood hebben zien gaan.
Ik ben het zó met je eens. Ik vind die houding ook zo’n ongelooflijke k.u.t.streek. Maar het lijkt wel alsof steeds meer mensen er in gaan geloven. Dat je overal maar controle over hebt en dat als je er maar positief genoeg in staat, dat dan je overlevingskansen vele malen groter zijn. Hier van dichtbij twee keer meegemaakt. Dat mensen met kanker het werd aangerekend door een gedeelte van hun omgeving dat ze niet positief genoeg waren en dat ze er daarom toch een soort van schuld aan hadden dat ze zieker en zieker werden.
M’n vriendinnetje met een tumor in haar hoofd, met die prachtige dochter van net 4, die er uiteindelijk zelf ook in was gaan geloven. Ze werd zieker en zieker en dat kwam, vond ze inmiddels zelf ook, omdat ze niet écht voor het leven durfde te kiezen, niet écht positief durfde te zijn.
En daarbij dus het vreselijke schuldgevoel wat ontstond, dat ze zelf haar dochter in de steek ging laten. Wat een verdriet, zeker in die laatste dagen toen duidelijk werd dat ze het niet ging redden, dat intense gevoel bij haar van ‘falen’. Vréselijk. Als ik nu nog één van die ‘positivo’s’ uit haar omgeving tegenkom, dan kan ik ze werkelijk wel wat dóen, zo boos ben ik er nog over.
Het gaat hier niet over de mindset bij kanker. Lijkt me ook helemaal niet gezellig om dit allemaal te moeten lezen als je al depressief bent.
Alle reacties Link kopieren
rosanna08 schreef:
31-03-2019 21:19
uiteraard, want dat het leven net ff wat fijner. Maar op dit moment even niet mogelijk. En dat is waardeloos en kut etc, maar zoals ik al zei, het krampachtig willen vangen, brengt je alleen maar teleurstelling.
Wat iemand al zei, signaleren dat de vogels fluiten en het zonnetje schijnt, is de eerste stap
Dit. Verwacht niet teveel van jezelf, je maakt het alleen maar moeilijker dan. En het is echt nergens voor nodig. Als jij naar buiten gaat met ik ga een rondje lopen en ik zie wel hoe ver ik kom en of ik het fijn vind dan ga je heel anders lopen dan als je jezelf zegt dat je gaat lopen en moet genieten van de zon en de vogels. Dat werkt helaas niet en zorgt er alleen maar voor dat jij je rotter gaat voelen. En dat is zo onnodig, ik snap dat je het wilt.

Wat doe je ter ontspanning?
Just because you have the emotional range of a teaspoon doesn’t mean we all have.
Alle reacties Link kopieren
Kia•Ora schreef:
31-03-2019 21:30
Dit. Verwacht niet teveel van jezelf, je maakt het alleen maar moeilijker dan. En het is echt nergens voor nodig. Als jij naar buiten gaat met ik ga een rondje lopen en ik zie wel hoe ver ik kom en of ik het fijn vind dan ga je heel anders lopen dan als je jezelf zegt dat je gaat lopen en moet genieten van de zon en de vogels. Dat werkt helaas niet en zorgt er alleen maar voor dat jij je rotter gaat voelen. En dat is zo onnodig, ik snap dat je het wilt.

Wat doe je ter ontspanning?
Wat je zegt, komt dus precies overeen met wat mindfullnes je aanleert 🙂

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven