Niet om kunnen gaan met boosheid

Al een poosje zit ik hiermee ontzettend in mijn hoofd.

Ik kan er totaal niet tegen als er iemand boos op mij is. Met name dan iemand waar ik veel van hou, een goede vriendin of familielid. Ik kan niet meer functioneren en voel mij dan depressief, waardeloos, het niet waard meer om te mogen bestaan... en meer hele vervelende gedachten. Voornamelijk als iemand terecht boos op mij is, als ik iemand bijvoorbeeld heb gekwetst, dan voel ik mij zo naar!

Ik kan een ander niet dwingen om mij te vergeven, als ik mijn fout erken en begrip heb voor iemands boosheid en probeer het uit te praten/ goed te maken maar de ander weigert, dan raak ik daarvan helemaal in paniek.

Eens een vergissing maken en iemand kwetsen kan in mijn optiek gebeuren, de ander mag natuurlijk zo lang boos zijn als hij/zij nodig heeft, maar HOE hou ik mezelf een beetje stabiel tot de bui over is bij de ander.

Het is slechts een enkele keer voorgekomen dat iemand boos op mij bleef maar die keren voelen voor mij als 'verschrikkelijke' momenten die ik ook niet meer makkelijk kan vergeten of achter me kan laten. Ik zit vandaag in zo'n situatie (vanwege een megasuf grapje/inschattingsfoutje), heb alles gezegd geprobeerd en geef haar nu de tijd / ruimte maar voel me echt afschuwelijk.

Wie heeft hier ervaring mee en heeft wat tips hoe ik me wat oke-er kan voelen.

Bedankt voor jullie reacties. Ik heb haar een mail teruggestuurd diezelfde avond maar daar is niet meer op gereageerd. Ik heb nu daardoor ook de tijd om na te denken over wat ik zelf eigelijk nog wil met iemand die zo met mij omgaat.

Ik voel me afwisselend heel boos en heel verdrietig . Alsof er een kei in je maag ligt.