Psyche
alle pijlers
Nieuw jaar, nieuw topic. Op naar 2019!
donderdag 4 januari 2018 om 16:44
Bijna precies een jaar geleden opende ik hier mijn eerste topic.
In augustus 2016 ging ik naar de huisarts ivm een rare harde plek net onder mijn ribben. Nog geen 5 uur later kreeg ik te horen dat ik uitgezaaide kanker had en ben ik de medische molen ingegaan. Binnen een week was duidelijk dat ik darmkanker had, met een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en dat, als ik direct aan de chemo had, ik een kans had van minder dan 10% dat het nog te behandelen was en ik dit zou overleven. Op de dag van die uitslag brak ik en opende ik hier een topic. Met een best bizarre titel voor iemand die in het echte leven niets van knuffels (en vooral niet van vreemden) moet hebben
Voor iedereen die dat niet gelezen heeft: nee, het wonder heeft niet plaatsgevonden. Wel een kleiner wonder: ik ben er nog steeds en naar omstandigheden in redelijke goede gezondheid.
Het afgelopen jaar heb ik hier uitgehuild, gekankerd op de situatie en na elke nieuwe scan opgelucht verteld hoe ontzettend goed ik blijk te zijn in kanker hebben. En jullie als uitlaadklep gebruikt voor de frustraties die het oplevert als je de ene dag nog een gewone vrouw van 35 bent, moeder van 2 kinderen, een leuke baan met de ambitie nog flink hoger te komen, net een huis gekocht (de oplevering had nog niet eens plaatsgevonden) en de volgende dag een patient bent met een levensverwachting van 'misschien 2 jaar'. Wat er dan door je heen gaat is eigenlijk niet te beschrijven, dus dat ga ik hier ook niet doen.
Anyway, ik ben zo goed in kanker hebben dat het vorige topic volgeschreven is! Hier zal ik dus vrolijk en soms minder vrolijk, verder gaan. Doel is om ook 2019 te halen!
In augustus 2016 ging ik naar de huisarts ivm een rare harde plek net onder mijn ribben. Nog geen 5 uur later kreeg ik te horen dat ik uitgezaaide kanker had en ben ik de medische molen ingegaan. Binnen een week was duidelijk dat ik darmkanker had, met een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en dat, als ik direct aan de chemo had, ik een kans had van minder dan 10% dat het nog te behandelen was en ik dit zou overleven. Op de dag van die uitslag brak ik en opende ik hier een topic. Met een best bizarre titel voor iemand die in het echte leven niets van knuffels (en vooral niet van vreemden) moet hebben
Voor iedereen die dat niet gelezen heeft: nee, het wonder heeft niet plaatsgevonden. Wel een kleiner wonder: ik ben er nog steeds en naar omstandigheden in redelijke goede gezondheid.
Het afgelopen jaar heb ik hier uitgehuild, gekankerd op de situatie en na elke nieuwe scan opgelucht verteld hoe ontzettend goed ik blijk te zijn in kanker hebben. En jullie als uitlaadklep gebruikt voor de frustraties die het oplevert als je de ene dag nog een gewone vrouw van 35 bent, moeder van 2 kinderen, een leuke baan met de ambitie nog flink hoger te komen, net een huis gekocht (de oplevering had nog niet eens plaatsgevonden) en de volgende dag een patient bent met een levensverwachting van 'misschien 2 jaar'. Wat er dan door je heen gaat is eigenlijk niet te beschrijven, dus dat ga ik hier ook niet doen.
Anyway, ik ben zo goed in kanker hebben dat het vorige topic volgeschreven is! Hier zal ik dus vrolijk en soms minder vrolijk, verder gaan. Doel is om ook 2019 te halen!
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 28 juni 2018 om 14:10
Ja, ik was zo blij met haar.
Ik vond het ook wel heel raar, ineens kwam ze niet meer en was ze onbereikbaar. Ik ben eigenlijk bang dat er iets ergs aan de hand is, maar volgens de organisatie die er tussen zit is ze 'ziek geworden'. Maar ik kan er verder toch niets aan doen, dus ik probeer het maar van me af te zetten. Misschien nog een berichtje sturen dat als ze ergens hulp bij nodig heeft ze altijd kan bellen?
Ik vond het ook wel heel raar, ineens kwam ze niet meer en was ze onbereikbaar. Ik ben eigenlijk bang dat er iets ergs aan de hand is, maar volgens de organisatie die er tussen zit is ze 'ziek geworden'. Maar ik kan er verder toch niets aan doen, dus ik probeer het maar van me af te zetten. Misschien nog een berichtje sturen dat als ze ergens hulp bij nodig heeft ze altijd kan bellen?
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 28 juni 2018 om 15:39
De Telduivel! Ik heb hem hier ook in de kast staan. Heb er zelf ook nog een hoop van geleerd, trouwens. Ik heb ook nog een wiskundepakket liggen voor basisschoolkinderen liggen, bedenk ik me nu. Eens kijken hoe dat precies heet. Ooit bij de kinderboekwinkel gekocht.
Volgens mij is het met poetsen altijd zo: òf ze zijn heel goed en fijn en laten je nooit in de steek. Òf ze blijven maar even en je bent eigenlijk chronisch op zoek naar een opvolgster. Gelukkig heb ik een poets van de eerste categorie. Helaas niet in jouw buurt...
Volgens mij is het met poetsen altijd zo: òf ze zijn heel goed en fijn en laten je nooit in de steek. Òf ze blijven maar even en je bent eigenlijk chronisch op zoek naar een opvolgster. Gelukkig heb ik een poets van de eerste categorie. Helaas niet in jouw buurt...
donderdag 28 juni 2018 om 18:44
Jeetje probeer ik net een nieuw topic te openen of iemand de tip heeft voor als je na je te verslikken in een kers (waar je btw allergisch voor bent) nog steeds dusdanig loopt te kokhalzen dat je erbij in je broek pist, krijg ik de melding 'bericht ongeldig'. Zit ook niks mee vandaag.... 
Maar goed, iemand de tip? Zal je zien dat ik niet doodga aan kanker maar door te stikken in een kers
Maar goed, iemand de tip? Zal je zien dat ik niet doodga aan kanker maar door te stikken in een kers
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 28 juni 2018 om 19:04
vrijdag 29 juni 2018 om 20:52
Het was (deze keer) de gouden olifant 
Vanochtend afgekeurd in het ziekenhuis voor de chemo: bloedplaatjes waren veel te laag. Balen, maar stiekem is een weekje pilvrije week ook wel heel lekker.
Verder vandaag veel geslapen, in de tuin gezeten, gesnauwd naar schoonmaakbureau dat het helemaal niet ok was als schoonmaakster een half uur later op gesprek kwam omdat ik mijn kinderen nog wilde inhalen bij de avondvierdaagse.
Uiteindelijk kwam ze veel minder te laat, dus heb misschien toch nog een nieuwe schoonmaakster! Was wel een heel snel gesprek en rondleiding....
Uiteindelijk nog heerlijk in m'n klapstoeltje aan de kant gezeten.
Jongste: "Huh? Is dit snoep mamma?"
"Nee lieverd, dat zijn bloemen."
Tegenvaller........
Vanochtend afgekeurd in het ziekenhuis voor de chemo: bloedplaatjes waren veel te laag. Balen, maar stiekem is een weekje pilvrije week ook wel heel lekker.
Verder vandaag veel geslapen, in de tuin gezeten, gesnauwd naar schoonmaakbureau dat het helemaal niet ok was als schoonmaakster een half uur later op gesprek kwam omdat ik mijn kinderen nog wilde inhalen bij de avondvierdaagse.
Uiteindelijk kwam ze veel minder te laat, dus heb misschien toch nog een nieuwe schoonmaakster! Was wel een heel snel gesprek en rondleiding....
Uiteindelijk nog heerlijk in m'n klapstoeltje aan de kant gezeten.
Jongste: "Huh? Is dit snoep mamma?"
"Nee lieverd, dat zijn bloemen."
Tegenvaller........
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 5 juli 2018 om 10:24
Pfff..... net terug van de 'rekenles'. De kinderen wilden graag een presentatie maken over wat ze gedaan hebben dit jaar en dat volgende week aan de klas presenteren. Hartstikke leuk, en ze zijn hartstikke enthousiast. Ze hadden meteen allemaal een ander favoriet onderwerp, dus dta ging ook goed. Alleen het maken ervan.....
Dinsdag heb ik ze op papier laten zetten wat ze willen vertellen, vandaag gingen ze achter de laptops om hem te maken. 40 minuten later had de helft van de kinderen alleen een titelpagina. Maar ja, wel elke letter had een andere kleur, lettertype en formaat
. En er stond een plaatje op 
.
Ik geloof dat ik nog wel wat werk heb .
Dinsdag heb ik ze op papier laten zetten wat ze willen vertellen, vandaag gingen ze achter de laptops om hem te maken. 40 minuten later had de helft van de kinderen alleen een titelpagina. Maar ja, wel elke letter had een andere kleur, lettertype en formaat
. En er stond een plaatje op . Ik geloof dat ik nog wel wat werk heb
.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 5 juli 2018 om 19:43
Ik zat net het artikel te lezen onder 'lees ook' van Daisy wiens baarmoeder helemaal kapot is bestraald. Ik moest huilen omdat ik et zo rot voor haar vond, maar ik zat me ook vreselijk te ergeren dat het 1) helemaal niet zo erg is, een tumor van 4,5 bij 2 cm, waar hebben we het over? (en vond dit een slechte gedachte van mezelf) en 2) dat zij zo lekker optimistisch bleef en zich overal zo goed doorheen sloeg. Alsof ik een watje ben omdat ik wel af en toe jankend op de bank zit.
En ik weet ook wel dat het alleen maar een artikel is, en dat het misschien nog verzonnen is ook, maar toch vond ik het stom. Zo.
En ik weet ook wel dat het alleen maar een artikel is, en dat het misschien nog verzonnen is ook, maar toch vond ik het stom. Zo.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 5 juli 2018 om 20:50
donderdag 5 juli 2018 om 21:13
Natuurlijk ben je geen watje, die verhalen zijn gewoon hartstikken nep of de helft is voor het gemak weggelaten. Platte 'journalistiek'.
Het presentatie verhaal is herkenbaar. Laatst moest zoon (groep 5) de leiding nemen over een groepje klasgenoten (groep 4) en samen een presentatie over de prehistorie in elkaar klussen. Twee dagen voor de presentatie hadden ze alleen een titel pagina met namen, een pagina met 'inhoud' en had elke pagina wel een andere achtergrond kleur.
Ik heb zoon toen achter wikikids gezet, laten kopieren naar Word, uitgeprint en dan en met een marker laten aanstrepen wat belangrijk was. Dat was dus alles, dan maar samen selectie gemaakt en in eigen woorden laten intypen.
Mijn conclusie na 2 jaar projectonderwijs is dat presentaties maken op deze leeftijd gewoon nog niet lukt zonder begeleiding. Het is allemaal zo enorm random wat ze doen, valt geen lijn in te bespeuren. Of het moet het gebruik van heel veel plaatjes en smiley's zijn haha!
Het presentatie verhaal is herkenbaar. Laatst moest zoon (groep 5) de leiding nemen over een groepje klasgenoten (groep 4) en samen een presentatie over de prehistorie in elkaar klussen. Twee dagen voor de presentatie hadden ze alleen een titel pagina met namen, een pagina met 'inhoud' en had elke pagina wel een andere achtergrond kleur.
Ik heb zoon toen achter wikikids gezet, laten kopieren naar Word, uitgeprint en dan en met een marker laten aanstrepen wat belangrijk was. Dat was dus alles, dan maar samen selectie gemaakt en in eigen woorden laten intypen.
Mijn conclusie na 2 jaar projectonderwijs is dat presentaties maken op deze leeftijd gewoon nog niet lukt zonder begeleiding. Het is allemaal zo enorm random wat ze doen, valt geen lijn in te bespeuren. Of het moet het gebruik van heel veel plaatjes en smiley's zijn haha!
if we all light up, we can scare away the dark...
donderdag 5 juli 2018 om 21:47
Lieve Anna, had toevallig het artikel over Daisy ook gelezen en wil je even zeggen dat ik jouw schrijfsels honderd keer realistischer vind dan dat model-verhaaltje. Het kan niet waar zijn dat iemand die door deze rotziekte heen gaat, daar alleen maar optimistisch doorheen fietst. Maar o, wat heb ik een bewondering voor jou: vallen, opstaan en weer doorgaan, en daarbij ook nog in staat zijn om je humor, je relativeringsvermogen en je liefde voor je gezin zó van het scherm te laten spatten. Echt, ik denk niet dat jij zelf inziet hoe bijzonder jij bent, maar: jij bent hier digitaal een wondervrouw en je weet juist met je kwetsbaarheid zo te raken. Een hele dikke digitale knuffel voor jou!
((En nu ik hier toch een keer reageer: hoi Frans!
Hoe is het met M en B?))
((En nu ik hier toch een keer reageer: hoi Frans!
Hoe is het met M en B?))
Pluk de dag! - In loving memory A.C. ❤
donderdag 5 juli 2018 om 22:55
Bloemen zijn voor volwassenen.. arme kinderen! Hebben ze daar nou 4 dagen voor gelopen?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
donderdag 5 juli 2018 om 22:55
donderdag 5 juli 2018 om 22:58
Ik erger me ook mateloos aan die artikelen die rond het forum staan. Of het zijn wondervrouwen met een fantastisch seksleven (tepelorgasmes las ik laatst?!) en een jonge minnaar die kreunend door zijn knieën gaat nadat hij het sperma had weggeveegd (ofzo), of ze hebben iets maar als je maar zus of zo doet kom je er wel van af/wordt het veel minder/is het lang niet erg. Zo o realistisch allemaal.
Zouden ze inspiratie van het forum halen voor hun verhaaltjes?
Zouden ze inspiratie van het forum halen voor hun verhaaltjes?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
donderdag 5 juli 2018 om 23:33
Onder andere. Die verhalen komen overal vandaan. Feestjes, ingezonden stukken, via-via, via-viva. Bij voorkeur laten ze het door de hoofdpersoon opschrijven. Dan herschrijven ze de boel op sappige wijze met behoud van een paar oorspronkelijke one-liners.
vrijdag 6 juli 2018 om 08:57
Precies dit! Heel mooi verwoord.CaroMamaVanMaik schreef: ↑05-07-2018 21:47Lieve Anna, had toevallig het artikel over Daisy ook gelezen en wil je even zeggen dat ik jouw schrijfsels honderd keer realistischer vind dan dat model-verhaaltje. Het kan niet waar zijn dat iemand die door deze rotziekte heen gaat, daar alleen maar optimistisch doorheen fietst. Maar o, wat heb ik een bewondering voor jou: vallen, opstaan en weer doorgaan, en daarbij ook nog in staat zijn om je humor, je relativeringsvermogen en je liefde voor je gezin zó van het scherm te laten spatten. Echt, ik denk niet dat jij zelf inziet hoe bijzonder jij bent, maar: jij bent hier digitaal een wondervrouw en je weet juist met je kwetsbaarheid zo te raken. Een hele dikke digitale knuffel voor jou!
vrijdag 6 juli 2018 om 09:49
Bij ons op school maken ze geen presentaties, maar plakkaten: A1-karton, waar van alles op geplakt en getekend wordt. En daar mogen ze dan wat over vertellen. Ik vind dat veel fijner dan een presentatie en voor de kinderen is het veel beter te overzien. Enige lijn of structuur hoeft er nog niet in te zitten, dat komt later pas. Sommige kinderen vinden typen leuk en dan printen dan hun stukje tekst uit en plakken het op.tatlitatli schreef: ↑05-07-2018 21:13Natuurlijk ben je geen watje, die verhalen zijn gewoon hartstikken nep of de helft is voor het gemak weggelaten. Platte 'journalistiek'.
Het presentatie verhaal is herkenbaar. Laatst moest zoon (groep 5) de leiding nemen over een groepje klasgenoten (groep 4) en samen een presentatie over de prehistorie in elkaar klussen. Twee dagen voor de presentatie hadden ze alleen een titel pagina met namen, een pagina met 'inhoud' en had elke pagina wel een andere achtergrond kleur.
Ik heb zoon toen achter wikikids gezet, laten kopieren naar Word, uitgeprint en dan en met een marker laten aanstrepen wat belangrijk was. Dat was dus alles, dan maar samen selectie gemaakt en in eigen woorden laten intypen.
Mijn conclusie na 2 jaar projectonderwijs is dat presentaties maken op deze leeftijd gewoon nog niet lukt zonder begeleiding. Het is allemaal zo enorm random wat ze doen, valt geen lijn in te bespeuren. Of het moet het gebruik van heel veel plaatjes en smiley's zijn haha!
vrijdag 6 juli 2018 om 15:34
Haha, grappig te horen hoe herkenbaar het is!
Een presentatie met een poster of gewoon op het bord of zo had van mij ook gemogen, maar ja... zo leren ze het en aangezien onze school altijd blaat over '21st century skills' moest het toch een powerpoint worden. Jammer was dat de wifi elke minuut 2 minuten wegviel...
Ik heb er net nog even 2 een beetje aangepast, 2 waren er gisteren redelijk af, 1 wil eigenlijk niet hoorde ik vandaag, ik ga dat weekend even samen met oudste aan die van hem zitten, dus dan moet het me dinsdag lukken de laatsten ook wat ervan te laten maken.
Verder wel even een tandvleesdag. Oudste is al sinds woensdag ziek, ik moest vanochtend naar het ziekenhuis omdat ik vorige week was afgekeurd (nu wel goedgekeurd, kuur mocht doorgaan) en jongste heeft vanmiddag (nu dus) zijn kinderfeestje. Pfffffffttttttt......... Man is nu met ze weg, ik verwacht ze elke moment thuis. Ik heb een olifantencake en een uilencake gebakken, slagroom en versiersels erbij en gaan straks.
Een presentatie met een poster of gewoon op het bord of zo had van mij ook gemogen, maar ja... zo leren ze het en aangezien onze school altijd blaat over '21st century skills' moest het toch een powerpoint worden. Jammer was dat de wifi elke minuut 2 minuten wegviel...
Ik heb er net nog even 2 een beetje aangepast, 2 waren er gisteren redelijk af, 1 wil eigenlijk niet hoorde ik vandaag, ik ga dat weekend even samen met oudste aan die van hem zitten, dus dan moet het me dinsdag lukken de laatsten ook wat ervan te laten maken.
Verder wel even een tandvleesdag. Oudste is al sinds woensdag ziek, ik moest vanochtend naar het ziekenhuis omdat ik vorige week was afgekeurd (nu wel goedgekeurd, kuur mocht doorgaan) en jongste heeft vanmiddag (nu dus) zijn kinderfeestje. Pfffffffttttttt......... Man is nu met ze weg, ik verwacht ze elke moment thuis. Ik heb een olifantencake en een uilencake gebakken, slagroom en versiersels erbij en gaan straks.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
