Psyche
alle pijlers
Onprettig voelen op vrijwilligersplek
zondag 16 juli 2017 om 11:22
Klopt, ze werkt nog in die ballentent.
Ik was allang vertrokken, met gierende banden.
zondag 16 juli 2017 om 11:38
Nijntje, allereerst wees eens trots op jezelf dat je de stap genomen hebt om vrijwilligerswerk te gaan doen. Echt heel goed van je!
Vrijwilligerswerk biedt je de kans om ervaringen op te doen en te oefenen met situaties. Ik doe het zelf nu ook en herken veel in waar je tegenaan loopt. Maar het goede nieuws is: je hebt niets te verliezen. Zelfs al scheld je die punaise vrouw de huid vol, dan nog kunnen ze je niets maken (ik raad het niet aan, maar misschien geeft het je iets meer het gevoel dat je best wat terug mag zeggen).
De plek waar je nu zit heeft duidelijk een paar vreselijke mensen lopen. Je doel zou niet moeten zijn om je uiterste best te doen en het daar helemaal te laten slagen, maar je doel zou moeten zijn hoe jij goed voor jezelf zorgt op een manier dat je plezier hebt en houdt in de dingen die je uitprobeert. Misschien is dat op dit moment door met de persoon van de vrijwilligercentrale op zoek te gaan naar een leukere plek. En misschien vindt je voor jezelf opkomen erg lastig maar maak dan de stap kleiner door in ieder geval te reageren als iemand iets naars zegt of doet. Al was het maar 'waarom zeg je dat'?.
Je bent hartstikke goed bezig in ieder geval, niet opgeven. Daarmee bedoel ik niet dat je niet je vrijwilligersplek mag opgeven, die dat vooral, maar geef jezelf niet op.
Vrijwilligerswerk biedt je de kans om ervaringen op te doen en te oefenen met situaties. Ik doe het zelf nu ook en herken veel in waar je tegenaan loopt. Maar het goede nieuws is: je hebt niets te verliezen. Zelfs al scheld je die punaise vrouw de huid vol, dan nog kunnen ze je niets maken (ik raad het niet aan, maar misschien geeft het je iets meer het gevoel dat je best wat terug mag zeggen).
De plek waar je nu zit heeft duidelijk een paar vreselijke mensen lopen. Je doel zou niet moeten zijn om je uiterste best te doen en het daar helemaal te laten slagen, maar je doel zou moeten zijn hoe jij goed voor jezelf zorgt op een manier dat je plezier hebt en houdt in de dingen die je uitprobeert. Misschien is dat op dit moment door met de persoon van de vrijwilligercentrale op zoek te gaan naar een leukere plek. En misschien vindt je voor jezelf opkomen erg lastig maar maak dan de stap kleiner door in ieder geval te reageren als iemand iets naars zegt of doet. Al was het maar 'waarom zeg je dat'?.
Je bent hartstikke goed bezig in ieder geval, niet opgeven. Daarmee bedoel ik niet dat je niet je vrijwilligersplek mag opgeven, die dat vooral, maar geef jezelf niet op.
zondag 16 juli 2017 om 11:59
Ik zou me juist niet verlagen tot hun niveau. Ik snap jullie heel goed hoor, ik heb die gedachten ook vaak gehad toen ik in een soortgelijke situatie zat, maar ik wilde me niet laten kennen. Heb alleen op mijn laatste dag nog op een 'vijandig' berichtje gereageerd. Toen dacht ik: 1-0 en nog een hele fijne dag verder 
maandag 17 juli 2017 om 19:01
NIJN STOP MET DAT WERK DAAR. (EN JA IK GIL NU EVEN)
Bel ze morgen op en zeg dat je niet meer komt
Of mail ze als je bellen te eng vindt
En vertel ze dat je per direct niet meer komt, je wordt niet betaald dus ze kunnen je nergens mee dreigen.
Doen ze moeilijk , meld je ziek
Bel ze morgen op en zeg dat je niet meer komt
Of mail ze als je bellen te eng vindt
En vertel ze dat je per direct niet meer komt, je wordt niet betaald dus ze kunnen je nergens mee dreigen.
Doen ze moeilijk , meld je ziek
nlies wijzigde dit bericht op 17-07-2017 19:21
33.82% gewijzigd
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
maandag 17 juli 2017 om 19:53
Wat je fout doet?
Je pikt echt veel te veel.
Ik ga serieus denken dat je totaal niet voor jezelf kunt opkomen.
Snijden in jezelf omdat je vrijwilligerswerk niet bij je past.
Je houdt echt je probleem zelf in stand.
Wat is er zo eng om te bellen (mijn part met 2 of 3 glazen wijn op), met iemand erbij desnoods en te zeggen dat je per direct ontslag neemt?
Of loop weg en roep: ik neem ontslag en kom niet meer terug.
Nu begrijp ik je ook niet echt meer, ik was al 10 keer opgestapt daar.
Ik vind als je daar per se wil blijven, je ook niet meer moet zeuren of in jezelf moet snijden.
Dit lijkt wel een grap, stop gewoon daar.
Einde verhaal.
Je pikt echt veel te veel.
Ik ga serieus denken dat je totaal niet voor jezelf kunt opkomen.
Snijden in jezelf omdat je vrijwilligerswerk niet bij je past.
Je houdt echt je probleem zelf in stand.
Wat is er zo eng om te bellen (mijn part met 2 of 3 glazen wijn op), met iemand erbij desnoods en te zeggen dat je per direct ontslag neemt?
Of loop weg en roep: ik neem ontslag en kom niet meer terug.
Nu begrijp ik je ook niet echt meer, ik was al 10 keer opgestapt daar.
Ik vind als je daar per se wil blijven, je ook niet meer moet zeuren of in jezelf moet snijden.
Dit lijkt wel een grap, stop gewoon daar.
Einde verhaal.
maandag 17 juli 2017 om 19:54
Delhi23 schreef: ↑17-07-2017 19:53Wat je fout doet?
Je pikt echt veel te veel.
Ik ga serieus denken dat je totaal niet voor jezelf kunt opkomen.
Snijden in jezelf omdat je vrijwilligerswerk niet bij je past.
Je houdt echt je probleem zelf in stand.
Wat is er zo eng om te bellen (mijn part met 2 of 3 glazen wijn op), met iemand erbij desnoods en te zeggen dat je per direct ontslag neemt?
Of loop weg en roep: ik neem ontslag en kom niet meer terug.
Nu begrijp ik je ook niet echt meer, ik was al 10 keer opgestapt daar.
Ik vind als je daar per se wil blijven, je ook niet meer moet zeuren of in jezelf moet snijden.
Dit lijkt wel een grap, stop gewoon daar.
Einde verhaal.
Eens...
maandag 17 juli 2017 om 20:20
Natuurlijk kun je vrij vragen en natuurlijk kun je deze plek opzeggen. Ze gaan echt niet failliet zonder jou dus maak je maar geen zorgen. Je hoeft alleen maar voor jezelf te zorgen.
Nu zie je jezelf als slachtoffer omdat je denkt dat je niets aan je situatie kunt veranderen, maar je bent geen slachtoffer. Je hebt zeld de regie. Jij bepaalt hoe lang dit duurt en jij kan dit stoppen. Eens je doorhebt dat er niets ergs gebeurt voor hen of jou op het moment dat jij de stekker uit deze werkplek trekt, gaat er een wereld voor je open. Stop met jezelf te zien als slachtoffer, je zult zien dat je meer kunt dan je denkt.
Nu zie je jezelf als slachtoffer omdat je denkt dat je niets aan je situatie kunt veranderen, maar je bent geen slachtoffer. Je hebt zeld de regie. Jij bepaalt hoe lang dit duurt en jij kan dit stoppen. Eens je doorhebt dat er niets ergs gebeurt voor hen of jou op het moment dat jij de stekker uit deze werkplek trekt, gaat er een wereld voor je open. Stop met jezelf te zien als slachtoffer, je zult zien dat je meer kunt dan je denkt.
maandag 17 juli 2017 om 21:09
Nijn, je bent vrijwilliger en ze maken misbruik van je. Hoezo werk je nu zoveel dagen? Tip: ga morgen naar de vrijwilligerscentrale en ga daar vertellen dat je niet meer terug gaat en dat zij dat tegen die k*twijven mogen vertellen. Wat een ballentent zeg.nijntjekonijn schreef: ↑17-07-2017 18:58Ik voel me zo rot. Het wordt me allemaal te veel. Ik begin zelf weer met automutilatie. Ik had een rotte dag vandaag. Ik vroeg voor een dag vrij. Ik heb het echt nodig, voor mij was dit al een grote stap. Maar ik mocht geen vrij vragen. Ze zeiden dat ik al 2 werkdagen in de vrij had en niet hoorde te klagen. Kreeg het op mijn kop dat ik me wel wat flexibeler moest opstellen en hun organisatie niet in de kou hoorde te laten staan. Ik snap het niet. Hoe moet ik ontslag nemen, als ik al zo'n stress heb met vrij vragen? Ik snap het niet, waaraan heb ik dat verdient? Alles wat ik doe mislukt, en ik weet niet hoe ik dat moet veranderen. Ik doe zo mijn best, maar alles wat ik doe is fout. Ik heb in het verleden al diverse assertiviteits cursussen gehad, maar veel geholpen heeft het niet, en de deur is dicht. Wat doe ik fout? Waarom overkomt mij dat altijd? Waarom behandelen mensen me zo? Wist ik maar wat ik fout deed dan kon ik het ook veranderen. Het wordt me te veel heb er slapeloze nachten van. Al mijn klachten worden maar erger. En het is allemaal mijn schuld want dit overkomt mij altijd. Alsmaar word ik gepest. Wat doe ik toch fout. Lig uren te piekeren te kijken naar mijn fouten en hoe ik het moet verbeteren. Maar het wordt alleen maar erger. En ik begrijp niet wat ik fout doe. Vandaag zette ik voor mij doen een grote stap en dan dit weer.
Ga daar NOOIT meer naar toe.
dinsdag 18 juli 2017 om 00:58
NIJN, JE MOET WEG DAAR!!!
Vertel je dit verhaal ook aan je begeleider, psycholoog, hulpverlener, whatever?
Daar zul je toch hetzelfde advies krijgen?
Je was zo ver gekomen, en die werksituatie doet al je harde werk teniet.
Het is zo zonde.
Als je niet face to face tegen ze durft te zeggen dat je wil stoppen daar, dan doe je het toch lekker niet.
Dan schrijf je ze een briefje of mailtje. Of je belt. Of je laat iemand anders voor je bellen.
Meid, ik bel wel voor je, als je dat prettig vindt. Meen ik serieus.
Vertel je dit verhaal ook aan je begeleider, psycholoog, hulpverlener, whatever?
Daar zul je toch hetzelfde advies krijgen?
Je was zo ver gekomen, en die werksituatie doet al je harde werk teniet.
Het is zo zonde.
Als je niet face to face tegen ze durft te zeggen dat je wil stoppen daar, dan doe je het toch lekker niet.
Dan schrijf je ze een briefje of mailtje. Of je belt. Of je laat iemand anders voor je bellen.
Meid, ik bel wel voor je, als je dat prettig vindt. Meen ik serieus.
Het was zo donker dat ik overal lichtpuntjes zag.
dinsdag 18 juli 2017 om 08:25
Schrijf je "ontslagbrief" - 'ik kom niet meer terug' - en hang die met 136 punaises op het prikbord en ga gewoon weg.
Hoef je niemand iets te vragen.
Je schrijft ergens dat stoppen met dat werk voelt als falen. Bedenk dat jouw enige falen nu is dat je niet goed voor jezelf zorgt. Door hieruit te stappen faal je niet maar ben je juist sterk: je respecteert je grenzen.
Je hebt weinig tot geen invloed op het gedrag van andere mensen, maar wel op hoe jij met hun gedrag omgaat. Die pesterijen blijven pikken is ergens een keuze, net zoals het een keuze is om hieruit te stappen.
Ga weg en keer niet meer terug. En mocht iemand van die kliek het lef hebben jou ter verantwoording te roepen, bedenk dan dat je daar niet toe verplicht bent.
Hoef je niemand iets te vragen.
Je schrijft ergens dat stoppen met dat werk voelt als falen. Bedenk dat jouw enige falen nu is dat je niet goed voor jezelf zorgt. Door hieruit te stappen faal je niet maar ben je juist sterk: je respecteert je grenzen.
Je hebt weinig tot geen invloed op het gedrag van andere mensen, maar wel op hoe jij met hun gedrag omgaat. Die pesterijen blijven pikken is ergens een keuze, net zoals het een keuze is om hieruit te stappen.
Ga weg en keer niet meer terug. En mocht iemand van die kliek het lef hebben jou ter verantwoording te roepen, bedenk dan dat je daar niet toe verplicht bent.
dinsdag 18 juli 2017 om 09:34
Dat denk ik dus ook.
Vrijwilligerswerk.....er is niets vrijwilligs meer aan lees ik.
Ze is een hele makkelijke prooi.
Als ze nu voor zichzelf op zou komen, zou dat een opstap naar de toekomst kunnen zijn.
Maar zij kiest voor 'blijven hangen daar en in zichzelf krassen'.
dinsdag 18 juli 2017 om 09:49
Ze doen zo tegen je om 2 redenen
1. Het zijn nare mensen
2. Je laat het toe dat ze je zo behandelen.
Mail de vrijwiillgersorganisatie en laat weten dat je per direct stopt met dit werk. Dan hoef je de confrontatie met deze lui niet aan.
Je hebt ook geen contract getekend dus ze hebben geen poot om op te staan.
1. Het zijn nare mensen
2. Je laat het toe dat ze je zo behandelen.
Mail de vrijwiillgersorganisatie en laat weten dat je per direct stopt met dit werk. Dan hoef je de confrontatie met deze lui niet aan.
Je hebt ook geen contract getekend dus ze hebben geen poot om op te staan.
