Psyche
alle pijlers
Onverwachts zwanger, vriend wilt het niet
vrijdag 9 december 2016 om 10:26
Hi Allemaal,
Omdat ik niet echt iemand heb waar ik het mee kan bespreken schrijf ik het hier maar even van mij af.
Gisteravond heb ik ontdekt dat ik tussen de 2 en 3 weken zwanger ben. Erg pril nog. Ik slik gewoon de pil en schrok me kapot. Hoe kon dit nou gebeuren?
Het eerste dat ik wilde doen is het vertellen aan mijn vriend. Zoiets hou je niet voor je. Doodzenuwachtig vertelde ik dat ik een test had gedaan en zwanger was. Ik schrok van zijn reactie en meteen zei hij: ''Wanneer laat je het weghalen, ik wil geen kind''. Direct was hij in paniek en bleef er maar op doorhameren. We hebben het kind niks te bieden, ik ben niet stabiel op het werk, later wil ik kinderen maar nu het kan het niet, je moet het laten weghalen. Ik wil dat je het laat weghalen. Punt.
Ik ben 25, mijn vriend is 24, we zijn al drie jaar samen. We hebben het wel eens over kinderen gehad, maar dit gebeurde nogal onverwachts. Ik moet eerlijk zeggen dat ik altijd zoiets had van: Ik ben er nog niet aan toe. Maar nu het zo is voelt het toch op een of andere manier anders. Nu wilt mijn vriend dus dat ik abortus laat doen, ergens twijfel ik zelf ook wel. Aan de ene kant begrijp ik hem ergens ook wel en wil ik hem niks opleggen, maar wat het voor mij juist erg moeilijk maakt is het gebrek aan begrip van zijn kant. Hij roept met abortus, en ik moet dat gewoon doen. Maar hij denkt totaal niet aan alles wat dat bij mij teweeg gaat brengen. Ergens had ik gehoopt op een normaal en fatsoenlijk gesprek, met een knuffeltje of iets van zijn kant en dat we er wel uitkomen, of we het nu houden of niet. Maar dit komt nogal harteloos over. Ergens hoop je toch dat je partner enthousiast reageert, of zich op zijn minst ook nog bekommert om jou.
Sorry voor het lange verhaal, maar jeetje wat zit het me dwars!
Liefs xx
Omdat ik niet echt iemand heb waar ik het mee kan bespreken schrijf ik het hier maar even van mij af.
Gisteravond heb ik ontdekt dat ik tussen de 2 en 3 weken zwanger ben. Erg pril nog. Ik slik gewoon de pil en schrok me kapot. Hoe kon dit nou gebeuren?
Het eerste dat ik wilde doen is het vertellen aan mijn vriend. Zoiets hou je niet voor je. Doodzenuwachtig vertelde ik dat ik een test had gedaan en zwanger was. Ik schrok van zijn reactie en meteen zei hij: ''Wanneer laat je het weghalen, ik wil geen kind''. Direct was hij in paniek en bleef er maar op doorhameren. We hebben het kind niks te bieden, ik ben niet stabiel op het werk, later wil ik kinderen maar nu het kan het niet, je moet het laten weghalen. Ik wil dat je het laat weghalen. Punt.
Ik ben 25, mijn vriend is 24, we zijn al drie jaar samen. We hebben het wel eens over kinderen gehad, maar dit gebeurde nogal onverwachts. Ik moet eerlijk zeggen dat ik altijd zoiets had van: Ik ben er nog niet aan toe. Maar nu het zo is voelt het toch op een of andere manier anders. Nu wilt mijn vriend dus dat ik abortus laat doen, ergens twijfel ik zelf ook wel. Aan de ene kant begrijp ik hem ergens ook wel en wil ik hem niks opleggen, maar wat het voor mij juist erg moeilijk maakt is het gebrek aan begrip van zijn kant. Hij roept met abortus, en ik moet dat gewoon doen. Maar hij denkt totaal niet aan alles wat dat bij mij teweeg gaat brengen. Ergens had ik gehoopt op een normaal en fatsoenlijk gesprek, met een knuffeltje of iets van zijn kant en dat we er wel uitkomen, of we het nu houden of niet. Maar dit komt nogal harteloos over. Ergens hoop je toch dat je partner enthousiast reageert, of zich op zijn minst ook nog bekommert om jou.
Sorry voor het lange verhaal, maar jeetje wat zit het me dwars!
Liefs xx
vrijdag 9 december 2016 om 11:09
Net zoals je samen kan beslissen dat de pil prima anticonceptie is, maar dat een man niet kan roepen dat jij maar de pil moet slikken want hij vertikt het iets te gebruiken of erover na te denken, zo moet je ook samen beslissen wat je met een zwangerschap doet, hij kan ook hier niet roepen 'haal maar weg, ik wil niet' en daarmee klaar zijn.
vrijdag 9 december 2016 om 11:10
Wees eens eerlijk! wat was jouw allereerste reactie toen je de uitslag zag van de test? schrok jij toen niet enorm, gingen toen niet gelijk alle mogelijkheden door je hoofd, of was je echt gelijk gelukkig ? vergeet niet dat jij het nieuws al eventjes wist en het had laten bezinken voordat je het aan hem hebt verteld, wat hij jou liet zien was gelijk zijn allereerste reactie,dus paniek. misschien was het verstandiger geweest om eerst al je vermoeden uit te spreken naar hem toe en daarna samen de zwangerschap test , dus van jou aanpak valt ook wel het een en ander te zeggen.
vrijdag 9 december 2016 om 11:10
quote:zeeuwsmeisje1981 schreef op 09 december 2016 @ 11:02:
[...]
In de meeste gevallen ook een curretage. Vanuit het perspectief van de vrouw zit er niet zoveel verschil in.
vind ik wel, was blij dat ik ´maar´ een overtijdbehandeling had.
geen bedenktijd
en het idee, dat het nog zooo pril was, hielp mij wel
[...]
In de meeste gevallen ook een curretage. Vanuit het perspectief van de vrouw zit er niet zoveel verschil in.
vind ik wel, was blij dat ik ´maar´ een overtijdbehandeling had.
geen bedenktijd
en het idee, dat het nog zooo pril was, hielp mij wel
vrijdag 9 december 2016 om 11:12
quote:Rhae schreef op 09 december 2016 @ 11:09:
Net zoals je samen kan beslissen dat de pil prima anticonceptie is, maar dat een man niet kan roepen dat jij maar de pil moet slikken want hij vertikt het iets te gebruiken of erover na te denken, zo moet je ook samen beslissen wat je met een zwangerschap doet, hij kan ook hier niet roepen 'haal maar weg, ik wil niet' en daarmee klaar zijn.
Maar het is duidelijk dat je vaak niet samen kan beslissen. Partner 1 wil optie A, partner 2 optie B, en die zijn helaas niet verenigbaar. Dan kan je nog willen dat je samen beslist, er zal altijd iemand winnen en iemand verliezen.
Als hij niet mag roepen "haal het maar weg", dan mag zij ook niet roepen "ik hou het toch".
Net zoals je samen kan beslissen dat de pil prima anticonceptie is, maar dat een man niet kan roepen dat jij maar de pil moet slikken want hij vertikt het iets te gebruiken of erover na te denken, zo moet je ook samen beslissen wat je met een zwangerschap doet, hij kan ook hier niet roepen 'haal maar weg, ik wil niet' en daarmee klaar zijn.
Maar het is duidelijk dat je vaak niet samen kan beslissen. Partner 1 wil optie A, partner 2 optie B, en die zijn helaas niet verenigbaar. Dan kan je nog willen dat je samen beslist, er zal altijd iemand winnen en iemand verliezen.
Als hij niet mag roepen "haal het maar weg", dan mag zij ook niet roepen "ik hou het toch".
vrijdag 9 december 2016 om 11:14
vrijdag 9 december 2016 om 11:15
Jij schrikt van zijn reactie, maar wellicht is hij ook wel geschrokken van jouw reactie?
En dan met name dat het nu opeens anders voelt. Klinkt voor hem misschien wel alsof je overweegt om het te houden terwijl jullie (in zijn ogen) samen hebben besloten dat jullie nu geen kinderen willen.
Ik zou me dan ook rot schrikken als ik hem was.
En dan met name dat het nu opeens anders voelt. Klinkt voor hem misschien wel alsof je overweegt om het te houden terwijl jullie (in zijn ogen) samen hebben besloten dat jullie nu geen kinderen willen.
Ik zou me dan ook rot schrikken als ik hem was.
vrijdag 9 december 2016 om 11:17
quote:Nootje90 schreef op 09 december 2016 @ 11:15:
Jij schrikt van zijn reactie, maar wellicht is hij ook wel geschrokken van jouw reactie?
En dan met name dat het nu opeens anders voelt. Klinkt voor hem misschien wel alsof je overweegt om het te houden terwijl jullie (in zijn ogen) samen hebben besloten dat jullie nu geen kinderen willen.
Ik zou me dan ook rot schrikken als ik hem was.Inderdaad. Ik zou ook even door het lint gaan als mijn partner straks thuiskomt met de mededeling "Hey schatje, ik vond toevallig dit kind op straat, ik denk eraan het te houden. Leuk he!"
Jij schrikt van zijn reactie, maar wellicht is hij ook wel geschrokken van jouw reactie?
En dan met name dat het nu opeens anders voelt. Klinkt voor hem misschien wel alsof je overweegt om het te houden terwijl jullie (in zijn ogen) samen hebben besloten dat jullie nu geen kinderen willen.
Ik zou me dan ook rot schrikken als ik hem was.Inderdaad. Ik zou ook even door het lint gaan als mijn partner straks thuiskomt met de mededeling "Hey schatje, ik vond toevallig dit kind op straat, ik denk eraan het te houden. Leuk he!"
vrijdag 9 december 2016 om 11:23
vrijdag 9 december 2016 om 11:26
FristyFanta: hoe gaan jullie normaal gesproken met elkaar om? Ik bedoel het zo: mijn vriend en ik willen geen kinderen. Maar als ik zwanger zou zijn dan zou hij zich inderdaad bekommeren om mij. We hebben dan samen een 'probleem' en dat lossen we ook samen op. Hij zal ook niet twijfelen aan mijn pilgebruik omdat we al een besluit hebben genomen. Jullie hebben nog geen besluit genomen waardoor hij zich meteen begint te verdedigen? Vertrouwd hij jou met je pilgebruik?
Ergens lekker in knijpen, dat helpt.
vrijdag 9 december 2016 om 11:28
Geef je vriend even de tijd om van de schok te bekomen. Jullie zijn nog heel jong en hij had dit absoluut nog niet in de planning staan. Dat 'ie uit paniek reageert is dus niet zo vreemd. Dat gezegd hebbende: jij alleen kunt bepalen of je het kind wilt houden, of niet. Net zo goed als hij alleen voor zichzelf kan bepalen of hij vader wilt worden, of niet. Als jij het kind wilt houden en hij niet, tja, dan zit er waarschijnlijk weinig anders op dan uit elkaar te gaan. Hij kan jou niet dwingen tot een abortus en jij kunt hem niet dwingen om een kind op te willen voeden op dit moment in zijn leven. Ik vind het heel begrijpelijk dat een man van 24 jaar daar nog helemaal niet op zit te wachten.
Laat het nog een paar dagen bezinken en ga dan eens samen om de tafel zitten om er heel rustig en goed over te praten.
Laat het nog een paar dagen bezinken en ga dan eens samen om de tafel zitten om er heel rustig en goed over te praten.
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
vrijdag 9 december 2016 om 11:28
Gaan we weer. Zwanger "door de pil heen", partner schiet in de stress..wil acuut abortus..wel erg vaak dat dit voorbijkomt.
To..laat het even een paar dagen bezinken en neem dan een beslissing waar jullie beide achter kunnen staan. Ga desnoods een gesprek aan met huisarts of iemand van de abortuskliniek. Neem geen overhaaste en ondoordachte beslissingen.
Let wel..al wil je vriend ook absoluut geen kind en jij besluit om het alleen te doen..hij is ten alle tijde onderhoudsplichtig.
To..laat het even een paar dagen bezinken en neem dan een beslissing waar jullie beide achter kunnen staan. Ga desnoods een gesprek aan met huisarts of iemand van de abortuskliniek. Neem geen overhaaste en ondoordachte beslissingen.
Let wel..al wil je vriend ook absoluut geen kind en jij besluit om het alleen te doen..hij is ten alle tijde onderhoudsplichtig.
vrijdag 9 december 2016 om 11:33
Hoezo had jij behoefte aan een knuffel. Heb je hem eigenlijk al een knuffel gegeven? Hij is zich rot geschrokken en reageert vanuit paniek.
Jij verwacht begrip van hem over hoe jij je voelt, maar ik lees weinig begrip van jou over hoe hij zich voelt. Jullie reageren dus beiden even geheel vanuit jezelf. Begrijpelijk, maar ga hem dat niet zitten verwijten zeg. Geef hem even wat tijd en dan kun je er samen over praten. En als hij nu geen kind wil, veroordeel hem dan niet om zijn gevoel. Het kan zijn dat jullie er verschillend over denken en dan is het niet makkelijk om er voor elkaar te zijn.
Jij verwacht begrip van hem over hoe jij je voelt, maar ik lees weinig begrip van jou over hoe hij zich voelt. Jullie reageren dus beiden even geheel vanuit jezelf. Begrijpelijk, maar ga hem dat niet zitten verwijten zeg. Geef hem even wat tijd en dan kun je er samen over praten. En als hij nu geen kind wil, veroordeel hem dan niet om zijn gevoel. Het kan zijn dat jullie er verschillend over denken en dan is het niet makkelijk om er voor elkaar te zijn.
vrijdag 9 december 2016 om 11:36
quote:nephthys schreef op 09 december 2016 @ 11:17:
[...]
Inderdaad. Ik zou ook even door het lint gaan als mijn partner straks thuiskomt met de mededeling "Hey schatje, ik vond toevallig dit kind op straat, ik denk eraan het te houden. Leuk he!"
Nogal logisch, dat kind is van iemand anders.
To: Succes met je keuze, laat het bezinken en misschien denkt je vriend er straks anders over 9 of jij' maar laat je niet gek maken door een paar vrouwen hier op het forum die denken dat het leven maakbaar is, daar benje als je zwanger blijkt altijd de heks die opzettelijk de willoze vriend erin luist. Zoals de situatie er nu voorstaat dnek ik dat je rekening moet houden met de keuzes die lilalinda heeft aangegeven.
[...]
Inderdaad. Ik zou ook even door het lint gaan als mijn partner straks thuiskomt met de mededeling "Hey schatje, ik vond toevallig dit kind op straat, ik denk eraan het te houden. Leuk he!"
Nogal logisch, dat kind is van iemand anders.
To: Succes met je keuze, laat het bezinken en misschien denkt je vriend er straks anders over 9 of jij' maar laat je niet gek maken door een paar vrouwen hier op het forum die denken dat het leven maakbaar is, daar benje als je zwanger blijkt altijd de heks die opzettelijk de willoze vriend erin luist. Zoals de situatie er nu voorstaat dnek ik dat je rekening moet houden met de keuzes die lilalinda heeft aangegeven.
vrijdag 9 december 2016 om 11:36
quote:patchouli_ schreef op 09 december 2016 @ 11:33:
Hoezo had jij behoefte aan een knuffel. Heb je hem eigenlijk al een knuffel gegeven? Hij is zich rot geschrokken en reageert vanuit paniek.
Jij verwacht begrip van hem over hoe jij je voelt, maar ik lees weinig begrip van jou over hoe hij zich voelt. Jullie reageren dus beiden even geheel vanuit jezelf. Begrijpelijk, maar ga hem dat niet zitten verwijten zeg. Geef hem even wat tijd en dan kun je er samen over praten. En als hij nu geen kind wil, veroordeel hem dan niet om zijn gevoel. Het kan zijn dat jullie er verschillend over denken en dan is het niet makkelijk om er voor elkaar te zijn.helemaal eens.
Hoezo had jij behoefte aan een knuffel. Heb je hem eigenlijk al een knuffel gegeven? Hij is zich rot geschrokken en reageert vanuit paniek.
Jij verwacht begrip van hem over hoe jij je voelt, maar ik lees weinig begrip van jou over hoe hij zich voelt. Jullie reageren dus beiden even geheel vanuit jezelf. Begrijpelijk, maar ga hem dat niet zitten verwijten zeg. Geef hem even wat tijd en dan kun je er samen over praten. En als hij nu geen kind wil, veroordeel hem dan niet om zijn gevoel. Het kan zijn dat jullie er verschillend over denken en dan is het niet makkelijk om er voor elkaar te zijn.helemaal eens.
vrijdag 9 december 2016 om 11:41
quote:nephthys schreef op 09 december 2016 @ 11:12:
[...]
Maar het is duidelijk dat je vaak niet samen kan beslissen. Partner 1 wil optie A, partner 2 optie B, en die zijn helaas niet verenigbaar. Dan kan je nog willen dat je samen beslist, er zal altijd iemand winnen en iemand verliezen.
Als hij niet mag roepen "haal het maar weg", dan mag zij ook niet roepen "ik hou het toch".
In de wetenschap, als man, dat dit de eindconclusie gaat zijn, dat zij wel kán roepen 'ik hou het toch' vind ik het wonderlijk dat zoveel mannen anticonceptie van hun vrouw laten afhangen. Je weet dat als je je zaad ergens in deponeert je de zeggenschap daarover uit handen geeft. Dus waarom zo slordig?
Je weet dat de vrouw de eindbeslissing heeft en je kunt het niet vooraf laten vastleggen. Dus als je écht geen kind wilt kun je een condoom gebruiken, of vertrekken als zij het kind houdt, maar financieel is het altijd gewoon je eigen probleem. Het is geen hogere wiskunde, stukje emancipatie van de man: baas over eigen zaad, of beter nog 'eigen zaad, eigen schuld'.
[...]
Maar het is duidelijk dat je vaak niet samen kan beslissen. Partner 1 wil optie A, partner 2 optie B, en die zijn helaas niet verenigbaar. Dan kan je nog willen dat je samen beslist, er zal altijd iemand winnen en iemand verliezen.
Als hij niet mag roepen "haal het maar weg", dan mag zij ook niet roepen "ik hou het toch".
In de wetenschap, als man, dat dit de eindconclusie gaat zijn, dat zij wel kán roepen 'ik hou het toch' vind ik het wonderlijk dat zoveel mannen anticonceptie van hun vrouw laten afhangen. Je weet dat als je je zaad ergens in deponeert je de zeggenschap daarover uit handen geeft. Dus waarom zo slordig?
Je weet dat de vrouw de eindbeslissing heeft en je kunt het niet vooraf laten vastleggen. Dus als je écht geen kind wilt kun je een condoom gebruiken, of vertrekken als zij het kind houdt, maar financieel is het altijd gewoon je eigen probleem. Het is geen hogere wiskunde, stukje emancipatie van de man: baas over eigen zaad, of beter nog 'eigen zaad, eigen schuld'.
vrijdag 9 december 2016 om 11:41
quote:absor schreef op 09 december 2016 @ 10:52:
[...]
Zo werkt het menselijk lichaam wel
Echter is seks ook een hobby en sinds de uitvinding van anticonceptie vergeten mensen dat er altijd wat mis kan gaan
Heel lang geleden toen ik de pil nog slikte hadden wij ook weg eens een wat-als gesprek. Wat zouden we nu doen als........
De pil is heel erg betrouwbaar, de gebruiker soms iets minder. Goed om daar van te voren over te praten.
[...]
Zo werkt het menselijk lichaam wel
Echter is seks ook een hobby en sinds de uitvinding van anticonceptie vergeten mensen dat er altijd wat mis kan gaan
Heel lang geleden toen ik de pil nog slikte hadden wij ook weg eens een wat-als gesprek. Wat zouden we nu doen als........
De pil is heel erg betrouwbaar, de gebruiker soms iets minder. Goed om daar van te voren over te praten.
vrijdag 9 december 2016 om 11:42
Jullie hebben beiden de tijd nodig om even tot rust te komen.
Hoe je zwanger bent geworden, doet er op dit moment even niet meer toe.
Zelf weet je nog niet precies wat je wil. Hij roept meteen wat misschien ook wel jouw eerste reactie was. 'Het moet weg!'
Vandaag denkt hij misschien al iets anders. Misschien ook niet, maar misschien kan hij zich nu wel iets meer inleven in jou.
Probeer het gesprek nog eens aan te gaan. Bekijk realistisch jullie opties. Financieel, woonruimte, opvang, en nog belangrijker, jullie relatie, liefde voor elkaar en het kind dat er straks misschien is.
Mochten de verschillen tussen jullie er straks nog altijd zijn kun je een keuze maken voor jezelf. Geef hem alleen wel de kans om zich toch nog te bedenken over een paar dagen of weken. Misschien spreekt hij straks wel met zijn ouders en vrienden en komt hij tot andere inzichten. Dat kan zeker gebeuren! Nee is niet per definitie een nee voor altijd. Zeker niet als het om een kind gaat.
Heel veel sterkte. Schrijf hem niet meteen af. Een eerste reactie is vaak uit paniek.
En je hebt nog even de tijd om tot een keuze te komen.
Hoe je zwanger bent geworden, doet er op dit moment even niet meer toe.
Zelf weet je nog niet precies wat je wil. Hij roept meteen wat misschien ook wel jouw eerste reactie was. 'Het moet weg!'
Vandaag denkt hij misschien al iets anders. Misschien ook niet, maar misschien kan hij zich nu wel iets meer inleven in jou.
Probeer het gesprek nog eens aan te gaan. Bekijk realistisch jullie opties. Financieel, woonruimte, opvang, en nog belangrijker, jullie relatie, liefde voor elkaar en het kind dat er straks misschien is.
Mochten de verschillen tussen jullie er straks nog altijd zijn kun je een keuze maken voor jezelf. Geef hem alleen wel de kans om zich toch nog te bedenken over een paar dagen of weken. Misschien spreekt hij straks wel met zijn ouders en vrienden en komt hij tot andere inzichten. Dat kan zeker gebeuren! Nee is niet per definitie een nee voor altijd. Zeker niet als het om een kind gaat.
Heel veel sterkte. Schrijf hem niet meteen af. Een eerste reactie is vaak uit paniek.
En je hebt nog even de tijd om tot een keuze te komen.
vrijdag 9 december 2016 om 11:42
Dat komt omdat mijn vader, moeder en tante zijn weg gevallen. Zij leven niet meer. De enigste die ik nog heb zijn mijn opa en oma. Met hun kan ik niet praten hun worden enthousiast omdat ze het graag nog zouden meemaken. Ik heb een goede vriendin die ik het toe vertrouw, maar zij heeft tegen de wil in van haar vriend haar kindje gehouden. Zo wil ik ook niet zijn...
vrijdag 9 december 2016 om 11:43
quote:sssssst schreef op 09 december 2016 @ 11:41:
[...]
Heel lang geleden toen ik de pil nog slikte hadden wij ook weg eens een wat-als gesprek. Wat zouden we nu doen als........
De pil is heel erg betrouwbaar, de gebruiker soms iets minder. Goed om daar van te voren over te praten.Maar je kunt daar geen enkel recht aan ontlenen. Theoretisch zou ik nu ook denken 'ik pleeg abortus als ik zwanger ben', maar dat is lekker makkelijk zonder bevruchte eicel in mijn baarmoeder en de wetenschap dat dat straks een baby is. Ik kan nu ook zeggen dat ik niet nog een baby wil. Maar als die baby opeens realiteit is in de vorm van een zwangerschap heb je een heel andere beslissing te nemen en die kan weleens anders uitpakken dan je voorgenomen beslissing.
[...]
Heel lang geleden toen ik de pil nog slikte hadden wij ook weg eens een wat-als gesprek. Wat zouden we nu doen als........
De pil is heel erg betrouwbaar, de gebruiker soms iets minder. Goed om daar van te voren over te praten.Maar je kunt daar geen enkel recht aan ontlenen. Theoretisch zou ik nu ook denken 'ik pleeg abortus als ik zwanger ben', maar dat is lekker makkelijk zonder bevruchte eicel in mijn baarmoeder en de wetenschap dat dat straks een baby is. Ik kan nu ook zeggen dat ik niet nog een baby wil. Maar als die baby opeens realiteit is in de vorm van een zwangerschap heb je een heel andere beslissing te nemen en die kan weleens anders uitpakken dan je voorgenomen beslissing.
vrijdag 9 december 2016 om 11:44
quote:FristiFanta schreef op 09 december 2016 @ 11:42:
Dat komt omdat mijn vader, moeder en tante zijn weg gevallen. Zij leven niet meer. De enigste die ik nog heb zijn mijn opa en oma. Met hun kan ik niet praten hun worden enthousiast omdat ze het graag nog zouden meemaken. Ik heb een goede vriendin die ik het toe vertrouw, maar zij heeft tegen de wil in van haar vriend haar kindje gehouden. Zo wil ik ook niet zijn...Maar het is net zo goed jouw kind, en jij hebt de pech/geluk helemaal zelf te kunnen besluiten of je deze foetus laat uitgroeien tot een kind of niet. Ook heb je de keuze of je hem erin wil betrekken of niet (wat ik dus zelf niet zou doen als hij dit niet wil). Wat wil jij?
Dat komt omdat mijn vader, moeder en tante zijn weg gevallen. Zij leven niet meer. De enigste die ik nog heb zijn mijn opa en oma. Met hun kan ik niet praten hun worden enthousiast omdat ze het graag nog zouden meemaken. Ik heb een goede vriendin die ik het toe vertrouw, maar zij heeft tegen de wil in van haar vriend haar kindje gehouden. Zo wil ik ook niet zijn...Maar het is net zo goed jouw kind, en jij hebt de pech/geluk helemaal zelf te kunnen besluiten of je deze foetus laat uitgroeien tot een kind of niet. Ook heb je de keuze of je hem erin wil betrekken of niet (wat ik dus zelf niet zou doen als hij dit niet wil). Wat wil jij?
