Psyche
alle pijlers
Op weg naar de ontembare vrouw in jezelf
vrijdag 31 oktober 2008 om 13:14
Voor iedereen die de roep in zichzelf voelt om te leven volgens haar eigen authentieke zelf: degene die je echt bent, nadat je alle verwachtingen en overtuigingen van anderen hebt losgelaten.
Die vrouw die leeft volgens haar eigen natuur, haar eigen waarheid; die durft te lachen en te huilen; die durft te delen; die steeds weer opstaat. Die diep van binnen weet wat zij nodig heeft om te groeien en te bloeien.
Laten we elkaar steunen op deze plek, waar dit alles mag en kan. Waar je gerespecteerd wordt zoals je bent, met alles wat je wilt delen over jouw leven. Waar gepraat en gezwegen mag worden. Een knuffel op zijn tijd, stil zitten, welkom zijn. Geborgenheid vinden. Zijn wie je echt bent en je veilig voelen. Welkom!
Zelfs de meest gekluisterde vrouw beschermt het plekje van haar wilde zelf, want ze weet intuïtief dat er op een dag een uitweg, een opening, een kans zal zijn, en dat ze ervan door zal gaan.
(Uit: de ontembare vrouw, door Clarissa Pinkola Estés)
Die vrouw die leeft volgens haar eigen natuur, haar eigen waarheid; die durft te lachen en te huilen; die durft te delen; die steeds weer opstaat. Die diep van binnen weet wat zij nodig heeft om te groeien en te bloeien.
Laten we elkaar steunen op deze plek, waar dit alles mag en kan. Waar je gerespecteerd wordt zoals je bent, met alles wat je wilt delen over jouw leven. Waar gepraat en gezwegen mag worden. Een knuffel op zijn tijd, stil zitten, welkom zijn. Geborgenheid vinden. Zijn wie je echt bent en je veilig voelen. Welkom!
Zelfs de meest gekluisterde vrouw beschermt het plekje van haar wilde zelf, want ze weet intuïtief dat er op een dag een uitweg, een opening, een kans zal zijn, en dat ze ervan door zal gaan.
(Uit: de ontembare vrouw, door Clarissa Pinkola Estés)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 17 januari 2009 om 18:56
EV Ik vind het ook heel rot(zacht uitgedrukt) voor je dat je je kinderen moet missen en vooral op de manier waarop.Ik ben het met Lynne eens dat je kinderen toch een goede basis hebt meegegeven,volgens mij heb je alles gedaan wat binnen je bereik was/is.En ik vind het hartstikke knap van je dat je zo open stelt hier op dit en andere topics.Je durft jezelf wel telaten horen en ruimte in tenemen hopelijk kun je daar ook wat kracht en positiviteit uit halen.Luister maar naar je innerlijke stem,je kan jezelf denkbeeldig in de armen sluiten en beschermen,dat probeer ik tenminste tedoen ;als ik het niet doe wie doet het dan voor me?
Zoals ik je hier meemaak ben je een geweldige meid en je probeert anderen ook altijd iets mee tegeven dat waardeer ik zeker in je!Je staat altijd voor een ander klaar dat is iets wat mij opgevallen is.Ik denk dat je in een proces zit waar je oa. jezelf aan het ontdekken bent en je leert er te mogen zijn.Daar groeit jezelfvertrouwen door en dan heb je vanzelf minder bevestiging van anderen nodig
knuffel Spongebabe
Zoals ik je hier meemaak ben je een geweldige meid en je probeert anderen ook altijd iets mee tegeven dat waardeer ik zeker in je!Je staat altijd voor een ander klaar dat is iets wat mij opgevallen is.Ik denk dat je in een proces zit waar je oa. jezelf aan het ontdekken bent en je leert er te mogen zijn.Daar groeit jezelfvertrouwen door en dan heb je vanzelf minder bevestiging van anderen nodig
knuffel Spongebabe
zondag 18 januari 2009 om 14:39
Ja EV, ik geloof echt dat het allerbelangrijkste is dat je zelf beter wordt. Wat je ook onder 'beter' verstaat. Dat bepaal jij en niemand anders. Want je bent alleen geboren en gaat allen dood. Daar tussenin ben je het zelf 'verplicht' om weg te doen wat niet 'jij' is en aan te trekken wat wel 'jij' is. Jij had toch zoveel aan het verhaal van het lelijke eendje? Denk daar vaak aan als je weer denkt aan je familie en hoe je erbuiten staat. Ik ken het gevoel. Ik sta er ook buiten en ik heb er mee leren omgaan. Het is voor mij heel simpel: of kiezen voor een omgeving waarin ik mezelf niet kan en mag zijn of daar (innerlijk) afstand van doen en mijn eigen gang gaan. Het laatste is moeilijk, je mist het familiegevoel, je mist een plek waar je 100 procent mag zijn wie je bent etc. Maar als ik voor het andere kies, dan zou ik mezelf dat nooit vergeven. Ik kan nu eenmaal niet een keurslijf van een ander leven.
EV draag je beslissingen vol trots en eigenwaarde. Dat doe ik ook. Ook al ben ik soms verward, verdrietig, twijfel ik aan of ik het allemaal wel goed doe, 1 ding is zeker: dit heb IK gekozen en ik mag eindelijk op mezelf vertrouwen dat ik het WEL goed doe. Die overtuiging mag jijzelf ook vaker vertellen. Je doet het goed! Alleen omdat het 'rot' voelt lijkt het allemaal zinloos maar dat rotvoelen is nodig om het kanaal naar echte vreugde vrij te maken.
Loving_Life, het doet me plezier te lezen hoe jij innerlijk actief aan de slag gaat. Inzichten laat bezinken, dagen hebt waarin je geniet, kleine stapjes neemt die in werkelijkheid voor jou reuzestappen zijn. Je bent een inspiratie voor ieder die het leest en nodig heeft.
Wat je dromen betreft: ik heb die dromen ook gehad. Waarin ik werkelijk waar WOEST was. Misschien heb je hier iets aan: ik heb die dromen altijd als genezend gezien. Wat niet meer in het hier en nu kan, dat verwerkt mijn geest in mijn dromen. Ik had ook vaak dromen waarin ik niet vooruit kwam, angstig was, verdrietig, verloren. Daarna kwamen de vechtlustige dromen. Ik kan uit ervaring zeggen dat dit goede dromen zijn! Je geest is aan het transformeren. Het besef dat jij bestaansrecht hebt, begint zich zelfs in je dromen te manifesteren.
Ik las ooit dat verwerking ook in dromen plaatsvindt. Dus de stukken die moeilijk overdag te behapstukken zijn, die worden tijdens de dromen opgelost. Door mijn vechtlustige dromen, begon ik ook het dagelijkse leven meer vechtlust te tonen. Het was net of ik vanuit die dromen een stukje kracht ingespoten had gekregen. Het sijpelde zo mijn werkelijke leven binnen.
A Course in Miracles heb ik hier in de kast staan. Best een pittig boek. Ik heb het een tijd lang bestudeerd en de lessen gedaan maar ergens ben ik afgehaakt. Weet niet eens meer waarom....misschien te hoog gegrepen voor mij? Maar veel van wat er in staat is me wel bijgebleven. Dat niets wat werkelijk is, bedreigt kan worden. En dat het enige wat werkelijk is, liefde is.
Van deze uitspraak kreeg ik een keer een schok: Het ego is bang voor de waarheid. De waarheid is dat het ego niet bestaat.
Heel af en toe (die momenten worden wel langer) voel ik mezelf niet meer. Dan lijkt het net of Sensy niet bestaat en voel ik een en al bewustzijn. Ik dacht eerst dat ik het me inbeeldde maar het voelt echt heel apart In het begin vond ik het eng maar ik denk dat ik begrijp wat het is. Het is net of alles wat ik heb meegemaakt, denk, voel, wil, wens, verafschuw, alsof dat alles verdwijnt en er alleen maar bewustzijn is. Heel veilig en warm gevoel is dat.
Ik probeerde mijn neefje van 8 gisteren uit te leggen wat toekomst was (wilde hij weten). Dus ik vroeg:"Weet je wat het verleden is?" En hij:"Ja, dat is gisteren" En ik weer:"Ja, dat is geweest en de toekomst is wat nog moet komen. Maar weet je hoe vandaag heet?" Hij:"Nee, dat weet ik niet". Ik zei:"Dat heet het heden. En weet je wat het belangrijkste is?" Hij antwoordde:"De toekomst!!!" Ik anttwoordde weer daarop:"Nee, het heden, want nu geef ik je een kus en je voelt het. Maar als ik je morgen de kus wil geven dan voel je 'm nog niet. Nu is het belangrijkste wat er is" Ik zag zijn oogjes oplichten en hij begreep het!
Het heden blijft het belangrijkste wat er is. En wie is er behalve jij EV om het heden te voelen? Dus ja, ik blijf erbij, dat je beter wordt is het belangrijkste. Jij bent het belangrijkste. Zorg goed voor jezelf en de rest komt er achteraan. Daar ben ik van overtuigd!
(f)
EV draag je beslissingen vol trots en eigenwaarde. Dat doe ik ook. Ook al ben ik soms verward, verdrietig, twijfel ik aan of ik het allemaal wel goed doe, 1 ding is zeker: dit heb IK gekozen en ik mag eindelijk op mezelf vertrouwen dat ik het WEL goed doe. Die overtuiging mag jijzelf ook vaker vertellen. Je doet het goed! Alleen omdat het 'rot' voelt lijkt het allemaal zinloos maar dat rotvoelen is nodig om het kanaal naar echte vreugde vrij te maken.
Loving_Life, het doet me plezier te lezen hoe jij innerlijk actief aan de slag gaat. Inzichten laat bezinken, dagen hebt waarin je geniet, kleine stapjes neemt die in werkelijkheid voor jou reuzestappen zijn. Je bent een inspiratie voor ieder die het leest en nodig heeft.
Wat je dromen betreft: ik heb die dromen ook gehad. Waarin ik werkelijk waar WOEST was. Misschien heb je hier iets aan: ik heb die dromen altijd als genezend gezien. Wat niet meer in het hier en nu kan, dat verwerkt mijn geest in mijn dromen. Ik had ook vaak dromen waarin ik niet vooruit kwam, angstig was, verdrietig, verloren. Daarna kwamen de vechtlustige dromen. Ik kan uit ervaring zeggen dat dit goede dromen zijn! Je geest is aan het transformeren. Het besef dat jij bestaansrecht hebt, begint zich zelfs in je dromen te manifesteren.
Ik las ooit dat verwerking ook in dromen plaatsvindt. Dus de stukken die moeilijk overdag te behapstukken zijn, die worden tijdens de dromen opgelost. Door mijn vechtlustige dromen, begon ik ook het dagelijkse leven meer vechtlust te tonen. Het was net of ik vanuit die dromen een stukje kracht ingespoten had gekregen. Het sijpelde zo mijn werkelijke leven binnen.
A Course in Miracles heb ik hier in de kast staan. Best een pittig boek. Ik heb het een tijd lang bestudeerd en de lessen gedaan maar ergens ben ik afgehaakt. Weet niet eens meer waarom....misschien te hoog gegrepen voor mij? Maar veel van wat er in staat is me wel bijgebleven. Dat niets wat werkelijk is, bedreigt kan worden. En dat het enige wat werkelijk is, liefde is.
Van deze uitspraak kreeg ik een keer een schok: Het ego is bang voor de waarheid. De waarheid is dat het ego niet bestaat.
Heel af en toe (die momenten worden wel langer) voel ik mezelf niet meer. Dan lijkt het net of Sensy niet bestaat en voel ik een en al bewustzijn. Ik dacht eerst dat ik het me inbeeldde maar het voelt echt heel apart In het begin vond ik het eng maar ik denk dat ik begrijp wat het is. Het is net of alles wat ik heb meegemaakt, denk, voel, wil, wens, verafschuw, alsof dat alles verdwijnt en er alleen maar bewustzijn is. Heel veilig en warm gevoel is dat.
Ik probeerde mijn neefje van 8 gisteren uit te leggen wat toekomst was (wilde hij weten). Dus ik vroeg:"Weet je wat het verleden is?" En hij:"Ja, dat is gisteren" En ik weer:"Ja, dat is geweest en de toekomst is wat nog moet komen. Maar weet je hoe vandaag heet?" Hij:"Nee, dat weet ik niet". Ik zei:"Dat heet het heden. En weet je wat het belangrijkste is?" Hij antwoordde:"De toekomst!!!" Ik anttwoordde weer daarop:"Nee, het heden, want nu geef ik je een kus en je voelt het. Maar als ik je morgen de kus wil geven dan voel je 'm nog niet. Nu is het belangrijkste wat er is" Ik zag zijn oogjes oplichten en hij begreep het!
Het heden blijft het belangrijkste wat er is. En wie is er behalve jij EV om het heden te voelen? Dus ja, ik blijf erbij, dat je beter wordt is het belangrijkste. Jij bent het belangrijkste. Zorg goed voor jezelf en de rest komt er achteraan. Daar ben ik van overtuigd!
(f)
zondag 18 januari 2009 om 18:39
Een voor jou. Herkenbaar idd. Zet een kopje thee voor jezelf en huil het eruit. Je moet er gewoon doorheen. Wat mij helpt is weten dat ook dit weer voorbij gaat. Hoe rot het ook voelt.
Als je zin hebt om tegen iemand aan te praten dan kan dat op msn. En anders lekker van je afschrijven en weten dat je niet alleen bent (f)
Als je zin hebt om tegen iemand aan te praten dan kan dat op msn. En anders lekker van je afschrijven en weten dat je niet alleen bent (f)
maandag 19 januari 2009 om 11:42
Soms EV is het beste wat je kunt doen helemaal NIETS.
Ik denk dat jij aardig jouw deel hebt gedaan en nu is het aan haar wat ze met het 'nieuwe' wil. Daar heb jij geen enkele controle over. Loslaten is denk het enige wat je kunt 'doen'.
Jij verandert, banden veranderen, mensen komen en gaan. Als je gedurende al die veranderingen dicht bij je gevoel blijft. En als ik jouw stuk zo lees dan doe je dat aardig!
Sommige dingen zijn niet te fixen. Kun je alleen maar naar eer en geweten handelen en voor de rest de rest van de verantwoordelijkheid bij de ander houden. Hoe moeilijk ook want we zijn snel geneigd te twijfelen aan onszelf of we het allemaal wel goed doen.
Wat ik zelf de laatste tijd doe, is mensen die ik innerlijk nog vasthoud licht en liefde wensen. Dat ze net zo vrij mogen zijn als ik en dat ik ze loslaat. En dat gaat niet in 1x. Het is stap voor stap en voor je 't weet kun je aan je tante denken zonder een knoop in je maag. En als je toch nog de behoefte hebt om iets te doen of te zeggen, schrijf je haar een brief met jouw kant van het verhaal. Hoef je niet op te sturen als je maar duidelijk ziet voor jezelf waarin je je tekort gedaan voelt.
(f)
Ik denk dat jij aardig jouw deel hebt gedaan en nu is het aan haar wat ze met het 'nieuwe' wil. Daar heb jij geen enkele controle over. Loslaten is denk het enige wat je kunt 'doen'.
Jij verandert, banden veranderen, mensen komen en gaan. Als je gedurende al die veranderingen dicht bij je gevoel blijft. En als ik jouw stuk zo lees dan doe je dat aardig!
Sommige dingen zijn niet te fixen. Kun je alleen maar naar eer en geweten handelen en voor de rest de rest van de verantwoordelijkheid bij de ander houden. Hoe moeilijk ook want we zijn snel geneigd te twijfelen aan onszelf of we het allemaal wel goed doen.
Wat ik zelf de laatste tijd doe, is mensen die ik innerlijk nog vasthoud licht en liefde wensen. Dat ze net zo vrij mogen zijn als ik en dat ik ze loslaat. En dat gaat niet in 1x. Het is stap voor stap en voor je 't weet kun je aan je tante denken zonder een knoop in je maag. En als je toch nog de behoefte hebt om iets te doen of te zeggen, schrijf je haar een brief met jouw kant van het verhaal. Hoef je niet op te sturen als je maar duidelijk ziet voor jezelf waarin je je tekort gedaan voelt.
(f)
maandag 19 januari 2009 om 14:38
LL ik ben door hetzelfde proces gegaan. Het staat inderdaad ineens voor je neus. Maar weet je wat het is? Dat het voor je neus staat is een grote winst! Jij hebt innerlijk het besluit genomen niet meer te vechten tegen wat er is. En dan komt er inderdaad een hoop los. Dat intense verdriet dat je je alleen en in de steek gelaten voelt, herken ik ook. Stilstaan en zien wat het verleden NU met je doet. Hoe je door het proces van rouwen gaat (zo ervoer ik het, rouwen om wat er niet was en niet zal zijn).
Voor mezelf: ik wil me heel en compleet voelen. Een paar jaar geleden zei ik huilend tegen een vriend: ik wil gelukkig zijn zonder reden. Ik wil niet eerst de buitenkant goed hebben zodat het met de binnenkant goed komt. Ik wil de binnenkant goed hebben!
En de binnenkant is rouwen, loslaten, teleurstellingen voelen en door te huilen ze een uitweg naar buiten te geven. Wees blij dat je huilt, intens verdriet hebt, je vechtlust komt ook hiermee vrij. Goed dat je kwaad bent en niet langer jezelf in zelfmedelijden wentelt maar voor jezelf doet wat geen enkel mens op aarde voor je kan doen: jezelf de ruimte geven.
Glimlach af en toe naar jezelf. Echt het helpt....
(f)
Voor mezelf: ik wil me heel en compleet voelen. Een paar jaar geleden zei ik huilend tegen een vriend: ik wil gelukkig zijn zonder reden. Ik wil niet eerst de buitenkant goed hebben zodat het met de binnenkant goed komt. Ik wil de binnenkant goed hebben!
En de binnenkant is rouwen, loslaten, teleurstellingen voelen en door te huilen ze een uitweg naar buiten te geven. Wees blij dat je huilt, intens verdriet hebt, je vechtlust komt ook hiermee vrij. Goed dat je kwaad bent en niet langer jezelf in zelfmedelijden wentelt maar voor jezelf doet wat geen enkel mens op aarde voor je kan doen: jezelf de ruimte geven.
Glimlach af en toe naar jezelf. Echt het helpt....
(f)
dinsdag 20 januari 2009 om 12:30
dinsdag 20 januari 2009 om 13:10
EV wat vind je op dit moment erg aan je situatie? Dat je niet meer zoveel kunt als je zou willen? Vind je misschien stiekem dat je je niet zo mag voelen? Misschien zit ik er naast maar ik denk tussen de regels door te lezen dat dit niet mag van jezelf.
Wat mij hielp was op een rijtje zetten wat al mijn 'moetens' zijn en waar die vandaan kwamen. Nu moet ik je zeggen dat ik iets meer mag 'moeten' van mezelf maar het was een eyeopener om papier te zetten dat ik zoveel moet en dat die basis voor die 'moetens' niet IN maar BUITEN mij lag.
Voel voor even hoe het zou zijn als je het woord 'moet' volledig uit je systeem kunt zetten. Als is het maar 1 minuut dat je je compleet vrij voelt van zelf opgelegde (strikte/starre) regels.
Juist door niet zoveel te 'moeten' ont-moet je jezelf. En laat dat nu precies zijn waarvoor je dit topic hebt opgestart
(f)
Wat mij hielp was op een rijtje zetten wat al mijn 'moetens' zijn en waar die vandaan kwamen. Nu moet ik je zeggen dat ik iets meer mag 'moeten' van mezelf maar het was een eyeopener om papier te zetten dat ik zoveel moet en dat die basis voor die 'moetens' niet IN maar BUITEN mij lag.
Voel voor even hoe het zou zijn als je het woord 'moet' volledig uit je systeem kunt zetten. Als is het maar 1 minuut dat je je compleet vrij voelt van zelf opgelegde (strikte/starre) regels.
Juist door niet zoveel te 'moeten' ont-moet je jezelf. En laat dat nu precies zijn waarvoor je dit topic hebt opgestart
(f)
