Psyche
alle pijlers
Op weg naar de ontembare vrouw in jezelf
vrijdag 31 oktober 2008 om 13:14
Voor iedereen die de roep in zichzelf voelt om te leven volgens haar eigen authentieke zelf: degene die je echt bent, nadat je alle verwachtingen en overtuigingen van anderen hebt losgelaten.
Die vrouw die leeft volgens haar eigen natuur, haar eigen waarheid; die durft te lachen en te huilen; die durft te delen; die steeds weer opstaat. Die diep van binnen weet wat zij nodig heeft om te groeien en te bloeien.
Laten we elkaar steunen op deze plek, waar dit alles mag en kan. Waar je gerespecteerd wordt zoals je bent, met alles wat je wilt delen over jouw leven. Waar gepraat en gezwegen mag worden. Een knuffel op zijn tijd, stil zitten, welkom zijn. Geborgenheid vinden. Zijn wie je echt bent en je veilig voelen. Welkom!
Zelfs de meest gekluisterde vrouw beschermt het plekje van haar wilde zelf, want ze weet intuïtief dat er op een dag een uitweg, een opening, een kans zal zijn, en dat ze ervan door zal gaan.
(Uit: de ontembare vrouw, door Clarissa Pinkola Estés)
Die vrouw die leeft volgens haar eigen natuur, haar eigen waarheid; die durft te lachen en te huilen; die durft te delen; die steeds weer opstaat. Die diep van binnen weet wat zij nodig heeft om te groeien en te bloeien.
Laten we elkaar steunen op deze plek, waar dit alles mag en kan. Waar je gerespecteerd wordt zoals je bent, met alles wat je wilt delen over jouw leven. Waar gepraat en gezwegen mag worden. Een knuffel op zijn tijd, stil zitten, welkom zijn. Geborgenheid vinden. Zijn wie je echt bent en je veilig voelen. Welkom!
Zelfs de meest gekluisterde vrouw beschermt het plekje van haar wilde zelf, want ze weet intuïtief dat er op een dag een uitweg, een opening, een kans zal zijn, en dat ze ervan door zal gaan.
(Uit: de ontembare vrouw, door Clarissa Pinkola Estés)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 10 maart 2009 om 16:35
Het doet me goed om te lezen, inderdaad, je mag zelf beslissen wat je wel/ niet wil, kan etc. Je hoeft niet altijd stoer te zijn!! Waarom is het dan zo moeilijk om dat te laten vallen..? Weet je wat ik nog het moeilijkste vind, om echt mezelf te zijn, de uitbundige ik die ik eigenlijk ben....iets weerhoudt me daarvan ... wat? Ik heb geen idee... schaamte? Me niet echt op en top vrouw voelen? Mezelf niet accepteren?
woensdag 11 maart 2009 om 21:47
Hoe laat 'moet' je vrijdag Pink?
Dan ga ik heel hard aan je denken!!!
Ik zou er ook ontzettend nerveus van worden, ook al kan er dan niet veel mis aan gaan.
Ik hoop dat het je lukt om je lichaam nog een beetje in de ontspanningsstand te zetten deze dagen. En dat je je een beetje kan overgeven.
Probeer het over je heen te laten te komen. Je hebt zoveel overwonnen de laatste tijd, dit word een eitje joh!!
Veel sterkte! En kom even schrijven als je je weer wat beter voelt.
Dan ga ik heel hard aan je denken!!!
Ik zou er ook ontzettend nerveus van worden, ook al kan er dan niet veel mis aan gaan.
Ik hoop dat het je lukt om je lichaam nog een beetje in de ontspanningsstand te zetten deze dagen. En dat je je een beetje kan overgeven.
Probeer het over je heen te laten te komen. Je hebt zoveel overwonnen de laatste tijd, dit word een eitje joh!!
Veel sterkte! En kom even schrijven als je je weer wat beter voelt.
woensdag 11 maart 2009 om 21:51
I wish you all the luck! En behalve je overgeven is ook vertrouwen belangrijk. Enneh...diep in- en uitademen.
Gaat helemaal goedkomen Pink! Ook al zijn niet al je delen het er mee eens, you're still the one in the charge!
Met mij gaat goed. De roes van vorige week is (gelukkig) een beetje weggezakt. Weet niet eens of ik het hier eerder heb gedeeld maar ik heb dus een nieuwe functie! Ben er heel blij mee en de felicitaties deden me goed. Ik ga een paar treedjes omhoog (ja ja een echte promotie) en het leeft en bruist weer bij mij!
Nog meer blij nieuws: ben vandaag weer tante geworden en ik mocht de bevalling meemaken. Kom eigenlijk net thuis van een hele bijzondere ochtend/middag/avond. Heb van emoties gehuild (ik huilde harder dan de baby hahaha). Ben er eigenlijk nog een beetje vol van.
Voor de rest gaat het ook allemaal goed. Wat ik net vertelde: alles leeft en bruist weer. Ik heb mezelf voor een deel hervonden en ik vermoed dat er nog veel meer 'weggevlogen' delen te hervinden zijn.
Hoop dat het met de rest, Sterretje, EV, Loving_Life ook allemaal goed/beter gaat. Girls, ik denk aan jullie!
Liefs
(f)
Gaat helemaal goedkomen Pink! Ook al zijn niet al je delen het er mee eens, you're still the one in the charge!
Met mij gaat goed. De roes van vorige week is (gelukkig) een beetje weggezakt. Weet niet eens of ik het hier eerder heb gedeeld maar ik heb dus een nieuwe functie! Ben er heel blij mee en de felicitaties deden me goed. Ik ga een paar treedjes omhoog (ja ja een echte promotie) en het leeft en bruist weer bij mij!
Nog meer blij nieuws: ben vandaag weer tante geworden en ik mocht de bevalling meemaken. Kom eigenlijk net thuis van een hele bijzondere ochtend/middag/avond. Heb van emoties gehuild (ik huilde harder dan de baby hahaha). Ben er eigenlijk nog een beetje vol van.
Voor de rest gaat het ook allemaal goed. Wat ik net vertelde: alles leeft en bruist weer. Ik heb mezelf voor een deel hervonden en ik vermoed dat er nog veel meer 'weggevlogen' delen te hervinden zijn.
Hoop dat het met de rest, Sterretje, EV, Loving_Life ook allemaal goed/beter gaat. Girls, ik denk aan jullie!
Liefs
(f)
donderdag 12 maart 2009 om 13:22
[quote]Sensy12 schreef op 09 maart 2009 @ 12:45:
Loving_Life het is zeker herkenbaar!!! Wat kom jij tot mooie inzichten en wat ben ik blij dat je ook via je je dromen je eigen proces kunt volgen en begrijpen.
Dank je Sensy! Vind je het leuk als ik je van de week mail?
Als ik bang, nerveus of zenuwachtig ben dan geef ik het een plek. Ik stop het niet weg maar het mag me niet meer leiden. Dat is wat ik herken uit jouw verhaal. Vroeger ging het merendeel onbewust. Alles wat ik voelde was zo gewoon zo en ik liet me er door leiden. Nu kan ik er van een afstandje naar kijken (degene die kijkt noem ik even mijn Zelf) en tegelijkertijd denken:"Oh ja, dat gevoel volgen heeft me altijd dat en dat opgeleverd. Ik kan het nu zien en kiezen om me er niet door te laten beinvloeden".. Het heeft veel bewustzijn en oefening nodig maar die golven van angst, onzekerheid en nervositeit worden daardoor steeds minder en minder. Simpelweg omdat ze er mogen zijn.
De laatste tijd, wanneer ik bijvoorbeeld erg onrustig ben, denk ik "ja hoor daar heb je 'm (de onrust) weer". Ik weet waar ie vandaan komt en wat ie wil en dan zeg ik "welkom, ik weet wat je komt doen maar ik ga verder niet op je reageren". En vaak vind ie er dan niet meer zoveel aan en is hij zo weer weg (en soms blijft ie een paar uur hangen en dat is ook oke, ik ben niet meer zo bang voor 'm).
Loving_Life het is zeker herkenbaar!!! Wat kom jij tot mooie inzichten en wat ben ik blij dat je ook via je je dromen je eigen proces kunt volgen en begrijpen.
Dank je Sensy! Vind je het leuk als ik je van de week mail?
Als ik bang, nerveus of zenuwachtig ben dan geef ik het een plek. Ik stop het niet weg maar het mag me niet meer leiden. Dat is wat ik herken uit jouw verhaal. Vroeger ging het merendeel onbewust. Alles wat ik voelde was zo gewoon zo en ik liet me er door leiden. Nu kan ik er van een afstandje naar kijken (degene die kijkt noem ik even mijn Zelf) en tegelijkertijd denken:"Oh ja, dat gevoel volgen heeft me altijd dat en dat opgeleverd. Ik kan het nu zien en kiezen om me er niet door te laten beinvloeden".. Het heeft veel bewustzijn en oefening nodig maar die golven van angst, onzekerheid en nervositeit worden daardoor steeds minder en minder. Simpelweg omdat ze er mogen zijn.
De laatste tijd, wanneer ik bijvoorbeeld erg onrustig ben, denk ik "ja hoor daar heb je 'm (de onrust) weer". Ik weet waar ie vandaan komt en wat ie wil en dan zeg ik "welkom, ik weet wat je komt doen maar ik ga verder niet op je reageren". En vaak vind ie er dan niet meer zoveel aan en is hij zo weer weg (en soms blijft ie een paar uur hangen en dat is ook oke, ik ben niet meer zo bang voor 'm).
donderdag 12 maart 2009 om 13:44
[quote]wankelevenwicht schreef op 09 maart 2009 @ 13:25:
Loving Life, ken je toevallig het (tweede) boek van Ingeborg Bosch? Gaat heel erg over wat je beschrijft over het gekwetste, aandachtvragende kind in jezelf. En ik bedoel 'jezelf' natuurlijk in het algemeen.
Hoi Wankelevenwicht, ik ken dat boek, het heet toch illusies? Ik heb een jaar of 2 terug gelezen en hij staat ook in m'n boekenkast. Is misschien wel een boek om weer eens te lezen, wat ik me herinner staat er hele praktische handvaten (vatten?) in om met je innerlijke kind om te gaan.
Loving Life, ken je toevallig het (tweede) boek van Ingeborg Bosch? Gaat heel erg over wat je beschrijft over het gekwetste, aandachtvragende kind in jezelf. En ik bedoel 'jezelf' natuurlijk in het algemeen.
Hoi Wankelevenwicht, ik ken dat boek, het heet toch illusies? Ik heb een jaar of 2 terug gelezen en hij staat ook in m'n boekenkast. Is misschien wel een boek om weer eens te lezen, wat ik me herinner staat er hele praktische handvaten (vatten?) in om met je innerlijke kind om te gaan.
donderdag 12 maart 2009 om 14:17
[quote]Elmervrouw schreef op 10 maart 2009 @ 10:03:
LovingLife, ik wil even mijn bewondering uitspreken voor het krachtige stuk dat je schreef, gisteren 12.37 uur.
Dank je Ev. Je schreef ook dat het je raakte. Dat vind ik een van de mooiste complimenten die je van een mens kan krijgen, dat je die ander op een positieve manier hebt geraakt.
LovingLife, ik wil even mijn bewondering uitspreken voor het krachtige stuk dat je schreef, gisteren 12.37 uur.
Dank je Ev. Je schreef ook dat het je raakte. Dat vind ik een van de mooiste complimenten die je van een mens kan krijgen, dat je die ander op een positieve manier hebt geraakt.