Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel IV
donderdag 16 februari 2017 om 09:35
Hallo allemaal,
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De intake voor de traumatherapie is inmiddels geweest (eind januari) en vanaf maart zal ik wekelijks die therapie volgen.
De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden, van borrelnootjes tot paaseitjes, en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar nu alweer deel 4. De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Link naar deel 1:
Paniek door de herbelevingen
Link naar deel 2:
Paniek door de herbelevingen - deel II
Link naar deel 3:
Paniek door de herbelevingen - deel III
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De intake voor de traumatherapie is inmiddels geweest (eind januari) en vanaf maart zal ik wekelijks die therapie volgen.
De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden, van borrelnootjes tot paaseitjes, en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar nu alweer deel 4. De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Link naar deel 1:
Paniek door de herbelevingen
Link naar deel 2:
Paniek door de herbelevingen - deel II
Link naar deel 3:
Paniek door de herbelevingen - deel III
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 6 april 2017 om 15:20
quote:Knuffelbeertjes schreef op 06 april 2017 @ 14:13:
[...]
Ja... je omschrijft het zo goed
M'n oude peut vatte het krachtig samen:
'Heel goed gedaan,
Maar niet volgens de regels en eisen van je vader en stiefmoeder en dat is lastig voor hen
Niet alles ligt aan jou, kijk eens naar hun aandeel'
Hmm ja...
En nieuwe peut gaf onder andere aan 'dat we bezig blijven met wat mij rustig maakt, zoals afstand van m'n (stief)ouders
En dat reacties van anderen spanning bij mij veroorzaakt'
Door haar reactie voelt het wel alsof het aan mij ligt, want ik moet dus veranderen dat reacties spanning veroorzaken? Pff...
Je niet te boos maken lieve Hanke
Denk je echt dat ze mij bedoelt? Of je sibling?
Ik noem het een adrenaline mijnen veld. Ze zal niet bedoelen dat je het verkeerd doet....zeker niet naar je familie. Maar in het kader van waarnemen wel dat dit wat met je doet kijken hoe dat in goede banen te leiden...dat is jouw voetenwerk.
Want (woordspeling) de snelweg van schuldgevoel waar geheid op geracet gaat worden vanavond is zo'n spanningswreck.
En hoe kalmeer je dan weer jezelf? Dat is vaak een hele puzzel.
[...]
Ja... je omschrijft het zo goed
M'n oude peut vatte het krachtig samen:
'Heel goed gedaan,
Maar niet volgens de regels en eisen van je vader en stiefmoeder en dat is lastig voor hen
Niet alles ligt aan jou, kijk eens naar hun aandeel'
Hmm ja...
En nieuwe peut gaf onder andere aan 'dat we bezig blijven met wat mij rustig maakt, zoals afstand van m'n (stief)ouders
En dat reacties van anderen spanning bij mij veroorzaakt'
Door haar reactie voelt het wel alsof het aan mij ligt, want ik moet dus veranderen dat reacties spanning veroorzaken? Pff...
Je niet te boos maken lieve Hanke
Denk je echt dat ze mij bedoelt? Of je sibling?
Ik noem het een adrenaline mijnen veld. Ze zal niet bedoelen dat je het verkeerd doet....zeker niet naar je familie. Maar in het kader van waarnemen wel dat dit wat met je doet kijken hoe dat in goede banen te leiden...dat is jouw voetenwerk.
Want (woordspeling) de snelweg van schuldgevoel waar geheid op geracet gaat worden vanavond is zo'n spanningswreck.
En hoe kalmeer je dan weer jezelf? Dat is vaak een hele puzzel.
donderdag 6 april 2017 om 18:32
quote:Knuffelbeertjes schreef op 06 april 2017 @ 14:32:Ja, ik heb je gelezen lieve Elmervrouw
Juist nu dit te zien doet me extra goed, Knuf. Dank je wel.
Theekransjes, hier ook geen contact meer met moeder (vader is al jarenlang dood). Het geeft me idd rust, maar het is nooit uit mijn hoofd weg. Hoe graag zou ik een moeder willen, zelfs op mijn leeftijd, waar je mee kunt praten en misschien zelfs waar nodig eens zou kunnen uithuilen. Iets wat overigens allebei nooit kon. Schuldgevoel over het verbreken van het contact heb ik wel gehad, maar het is nu zo goed als helemaal weg. Ik ben er vorig jaar namelijk nog eens geweest, samen met iemand die haar terug wilde zien na jaren, Voor mij was het een hele grote stap, maar behalve dat zij me sentimenteel om de hals viel en verder alles oppervlakkig bleef, is er gewoon niets veranderd en weet ze tot nu toe niet eens waar ik woon (na de verhuizing).
(Daarom is het verhaal, voor degenen die het kennen, van mijn eigen kinderen zo ontzettend pijnlijk en ondraaglijk voor mij, want ik had het zelf zo graag anders willen doen.)
Een van mijn zussen liep ik een poosje geleden onverwacht tegen het lijf, of zij mij eigenlijk. Ze was ontroerd en blij mij te zien (dit was dus ook na jaren), ik nodigde haar bij mij thuis uit en we hebben een tijd gepraat. Was wel fijn, maar nu gebeurt er dus ook niets meer. Zij heeft onze moeder over onze ontmoeting verteld, appte ze nog, maar verder verandert of gebeurt er dus niets. En ik ga er niet wéér energie instoppen - ik heb 'm gewoonweg niet.
Juist nu dit te zien doet me extra goed, Knuf. Dank je wel.
Theekransjes, hier ook geen contact meer met moeder (vader is al jarenlang dood). Het geeft me idd rust, maar het is nooit uit mijn hoofd weg. Hoe graag zou ik een moeder willen, zelfs op mijn leeftijd, waar je mee kunt praten en misschien zelfs waar nodig eens zou kunnen uithuilen. Iets wat overigens allebei nooit kon. Schuldgevoel over het verbreken van het contact heb ik wel gehad, maar het is nu zo goed als helemaal weg. Ik ben er vorig jaar namelijk nog eens geweest, samen met iemand die haar terug wilde zien na jaren, Voor mij was het een hele grote stap, maar behalve dat zij me sentimenteel om de hals viel en verder alles oppervlakkig bleef, is er gewoon niets veranderd en weet ze tot nu toe niet eens waar ik woon (na de verhuizing).
(Daarom is het verhaal, voor degenen die het kennen, van mijn eigen kinderen zo ontzettend pijnlijk en ondraaglijk voor mij, want ik had het zelf zo graag anders willen doen.)
Een van mijn zussen liep ik een poosje geleden onverwacht tegen het lijf, of zij mij eigenlijk. Ze was ontroerd en blij mij te zien (dit was dus ook na jaren), ik nodigde haar bij mij thuis uit en we hebben een tijd gepraat. Was wel fijn, maar nu gebeurt er dus ook niets meer. Zij heeft onze moeder over onze ontmoeting verteld, appte ze nog, maar verder verandert of gebeurt er dus niets. En ik ga er niet wéér energie instoppen - ik heb 'm gewoonweg niet.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 6 april 2017 om 18:41
Gedachten op een ander standje... het lukt me niet.
In mijn hoofd ben ik voortdurend bezig met gedachten als niet goed genoeg zijn,
ik durf op geen relatie/vriendschap meer te vertrouwen,
ik voel me zo ontzettend waardeloos,
ik doe er niet toe, wat maakt het uit dat ik er ben...
dat soort dingen.
En dan kijk ik een film, ik ga naar buiten, ik ga lopen, ik lees een boek, eet en douche, maar het komt door alle afleiding heen.
Dat ZH en kinderen mij nu al wekenlang negeren, als ik een keer (eindelijk) ongecensureerd tegen hem de waarheid van mijn beleving heb verteld, dat komt keihard en ongenadig aan, en is niet te verdragen.
In mijn hoofd ben ik voortdurend bezig met gedachten als niet goed genoeg zijn,
ik durf op geen relatie/vriendschap meer te vertrouwen,
ik voel me zo ontzettend waardeloos,
ik doe er niet toe, wat maakt het uit dat ik er ben...
dat soort dingen.
En dan kijk ik een film, ik ga naar buiten, ik ga lopen, ik lees een boek, eet en douche, maar het komt door alle afleiding heen.
Dat ZH en kinderen mij nu al wekenlang negeren, als ik een keer (eindelijk) ongecensureerd tegen hem de waarheid van mijn beleving heb verteld, dat komt keihard en ongenadig aan, en is niet te verdragen.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 6 april 2017 om 19:19
quote:Elmervrouw schreef op 06 april 2017 @ 09:38:
Vorige week 2e gesprek bij psych gehad en zij noemde het 'mishandeling' wat ZH en ook de kinderen (ja, want ze zijn oud genoeg, vond zij) doen richting mij.
Wat betreft ZH denk ik dat je psych het tamelijk goed inschat, maar je kinderen zijn door hem (en de mensen die hem opgevoed hebben) opgevoed. Ze zijn oud genoeg, maar of ze al de emotionele volwassenheid en het lef hebben om onafhankelijk van hun vader een relatie met jou op te kunnen bouwen, weet ik niet. (Ik hoop dat ze er alsnog voor kiezen om het wél te doen!) Maar het betekent ook dat ik het best ver vindt gaan om het in geval van je kinderen ook mishandeling te noemen. Ik kijk wat milder naar je kinderen.
Maar ja, dat neemt allemaal niet weg dat jij enorm lijdt onder wat er gebeurd is en nog steeds (niet) gebeurt.
Vorige week 2e gesprek bij psych gehad en zij noemde het 'mishandeling' wat ZH en ook de kinderen (ja, want ze zijn oud genoeg, vond zij) doen richting mij.
Wat betreft ZH denk ik dat je psych het tamelijk goed inschat, maar je kinderen zijn door hem (en de mensen die hem opgevoed hebben) opgevoed. Ze zijn oud genoeg, maar of ze al de emotionele volwassenheid en het lef hebben om onafhankelijk van hun vader een relatie met jou op te kunnen bouwen, weet ik niet. (Ik hoop dat ze er alsnog voor kiezen om het wél te doen!) Maar het betekent ook dat ik het best ver vindt gaan om het in geval van je kinderen ook mishandeling te noemen. Ik kijk wat milder naar je kinderen.
Maar ja, dat neemt allemaal niet weg dat jij enorm lijdt onder wat er gebeurd is en nog steeds (niet) gebeurt.
donderdag 6 april 2017 om 19:26
quote:Elmervrouw schreef op 06 april 2017 @ 18:32:
[...]
(Daarom is het verhaal, voor degenen die het kennen, van mijn eigen kinderen zo ontzettend pijnlijk en ondraaglijk voor mij, want ik had het zelf zo graag anders willen doen.)
Jij hebt, tot ZH je kinderen meenam, geprobeerd het beter te doen en dat zou je ook zijn blijven doen. Daarna heb je jarenlang naar ze gezocht, omdat je hun moeder - een echte moeder - wilde zijn en blijven. Sinds er weer contact is, probeer je het beter te doen met respect voor jezelf
Ik denk dat je veel minder op je moeder lijkt dan je denkt.
[...]
(Daarom is het verhaal, voor degenen die het kennen, van mijn eigen kinderen zo ontzettend pijnlijk en ondraaglijk voor mij, want ik had het zelf zo graag anders willen doen.)
Jij hebt, tot ZH je kinderen meenam, geprobeerd het beter te doen en dat zou je ook zijn blijven doen. Daarna heb je jarenlang naar ze gezocht, omdat je hun moeder - een echte moeder - wilde zijn en blijven. Sinds er weer contact is, probeer je het beter te doen met respect voor jezelf
Ik denk dat je veel minder op je moeder lijkt dan je denkt.
donderdag 6 april 2017 om 19:42
quote:Elmervrouw schreef op 06 april 2017 @ 10:38:
[...]
Ik ben er overigens niet van overtuigd dat manmens de hele impact van die jarenlange situatie begrijpt (of misschien ook wel, tot op zekere hoogte). Ik vind het wel heel eng dat hij nu heeft gemerkt dat ik gauw woorden verkeerd opvat of verkeerd interpreteer, terwijl hij gewoon alles goed bedoelt, en zeker niet op mij neerkijkt (ook al zoiets wat ik gauw denk), en zou willen dat ik hem gewoon ook zou vertrouwen zoals hij omgekeerd wel doet. Zelfs in een LAT-relatie vriendschap vriendschap-plus kan ik niet eens de leuke vriendin zonder gedoe zijn.
Lieve EV, Manmens hoeft je ook niet te begrijpen, om je lief te hebben en je te steunen. Gisteren zei een vriendin tegen me: "Ik snap er geen donder van hoe het voor je voelt, ik snap alleen dat het ontzettend moeilijk voor je is. En dan denk ik dat ik nog niet half snap hoe moeilijk". Toch voelde ik me door haar gesteund. Manmens kan voor jou de persoon zijn die jou steunt en die jou zijn liefde geeft. Hij heeft in het recente verleden laten merken dat hij daar een geschikt persoon voor is, toch? Of hij in je leven blijft, dat weet je nooit. Maar dat hij het wel van plan is, dat lijkt me wel, uit jouw posts van eerder.
En weet je, misschien kun je geen leuke vriendin zonder gedoe zijn, maar wel een leuke vriendin met gedoe? Wat is daar mis mee?
Over de situatie met ZH en de kinderen kan ik weinig zinnigs zeggen geloof ik. Ze doen je heel veel pijn. ZH lijkt dit heel gericht te doen, je kinderen, tja, dat weet ik niet. Maar ongeacht of ze het bewust doen, ze doen het wel. Ik vind het heel dapper van je dat je dit begrensd hebt. En heel verdrietig, echt heel verdrietig, dat dit nodig is gebleken. Ik kan daar geen goede woorden voor vinden.
[...]
Ik ben er overigens niet van overtuigd dat manmens de hele impact van die jarenlange situatie begrijpt (of misschien ook wel, tot op zekere hoogte). Ik vind het wel heel eng dat hij nu heeft gemerkt dat ik gauw woorden verkeerd opvat of verkeerd interpreteer, terwijl hij gewoon alles goed bedoelt, en zeker niet op mij neerkijkt (ook al zoiets wat ik gauw denk), en zou willen dat ik hem gewoon ook zou vertrouwen zoals hij omgekeerd wel doet. Zelfs in een LAT-relatie vriendschap vriendschap-plus kan ik niet eens de leuke vriendin zonder gedoe zijn.
Lieve EV, Manmens hoeft je ook niet te begrijpen, om je lief te hebben en je te steunen. Gisteren zei een vriendin tegen me: "Ik snap er geen donder van hoe het voor je voelt, ik snap alleen dat het ontzettend moeilijk voor je is. En dan denk ik dat ik nog niet half snap hoe moeilijk". Toch voelde ik me door haar gesteund. Manmens kan voor jou de persoon zijn die jou steunt en die jou zijn liefde geeft. Hij heeft in het recente verleden laten merken dat hij daar een geschikt persoon voor is, toch? Of hij in je leven blijft, dat weet je nooit. Maar dat hij het wel van plan is, dat lijkt me wel, uit jouw posts van eerder.
En weet je, misschien kun je geen leuke vriendin zonder gedoe zijn, maar wel een leuke vriendin met gedoe? Wat is daar mis mee?
Over de situatie met ZH en de kinderen kan ik weinig zinnigs zeggen geloof ik. Ze doen je heel veel pijn. ZH lijkt dit heel gericht te doen, je kinderen, tja, dat weet ik niet. Maar ongeacht of ze het bewust doen, ze doen het wel. Ik vind het heel dapper van je dat je dit begrensd hebt. En heel verdrietig, echt heel verdrietig, dat dit nodig is gebleken. Ik kan daar geen goede woorden voor vinden.
donderdag 6 april 2017 om 19:45
Tobbie, daar zit zeker wat in. Maar ik kan het wel blijven goedpraten of vergoelijken... ik kan niet begrijpen dat ze, nu er eindelijk na AL die jaren weer contact is, en zij ZELF telefoon en computer en alle mogelijkheden hebben om contact met mij te kunnen hebben, hier zo mee omgaan. Dochter heeft zelf toen in Iran gezegd dat ze me ZO erg gemist had; en een paar maanden geleden zocht ze zelf contact met mij.... en nu haakt ze gewoon ook weer af. Hoe moet ik hier in godsnaam mee kunnen omgaan? Het komt nu des te harder aan.
Ik denk vaak: was er maar nooit meer contact gekomen, dan was ik 'gewend' aan de situatie zoals die was: kinderen zijn ergens anders, en ik ben hier. Daar had ik mee 'leren leven''; daarna is het een onmenselijk zware achtbaan geworden waarin ik vooral alleen maar dalen zie, en weinig vreugde.
Ik denk vaak: was er maar nooit meer contact gekomen, dan was ik 'gewend' aan de situatie zoals die was: kinderen zijn ergens anders, en ik ben hier. Daar had ik mee 'leren leven''; daarna is het een onmenselijk zware achtbaan geworden waarin ik vooral alleen maar dalen zie, en weinig vreugde.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 6 april 2017 om 19:46
@Knuff, knap gedaan richting je vader.
Ik sluit me aan bij wat er over geschreven is hier.
Wat betreft je broertje, ik denk dat hij in een heel heel heel moeilijk proces zit. Het zou het fijnste zijn als jullie hierin 'samen op kunnen lopen', maar misschien kan hij dit (nog) niet. Hij heeft zijn manier om te dealen met ellende, jij de jouwe. Jullie zullen elkaars manier moeten respecteren.
Vergeet niet Knuff, dat jij deel uit maakt van een team. Team Knuff, met Knuff, vriend, beste vriendin, oude therapeut, nieuwe therapeut, dit topic. Dat is echt een sterk team. Je hoeft het niet alleen te doen. Sterker nog: je doet het samen .
Ik sluit me aan bij wat er over geschreven is hier.
Wat betreft je broertje, ik denk dat hij in een heel heel heel moeilijk proces zit. Het zou het fijnste zijn als jullie hierin 'samen op kunnen lopen', maar misschien kan hij dit (nog) niet. Hij heeft zijn manier om te dealen met ellende, jij de jouwe. Jullie zullen elkaars manier moeten respecteren.
Vergeet niet Knuff, dat jij deel uit maakt van een team. Team Knuff, met Knuff, vriend, beste vriendin, oude therapeut, nieuwe therapeut, dit topic. Dat is echt een sterk team. Je hoeft het niet alleen te doen. Sterker nog: je doet het samen .
donderdag 6 april 2017 om 19:48
quote:Elmervrouw schreef op 06 april 2017 @ 19:45:
Tobbie, daar zit zeker wat in. Maar ik kan het wel blijven goedpraten of vergoelijken... ik kan niet begrijpen dat ze, nu er eindelijk na AL die jaren weer contact is, en zij ZELF telefoon en computer en alle mogelijkheden hebben om contact met mij te kunnen hebben, hier zo mee omgaan. Dochter heeft zelf toen in Iran gezegd dat ze me ZO erg gemist had; en een paar maanden geleden zocht ze zelf contact met mij.... en nu haakt ze gewoon ook weer af. Hoe moet ik hier in godsnaam mee kunnen omgaan? Het komt nu des te harder aan.
Ik denk vaak: was er maar nooit meer contact gekomen, dan was ik 'gewend' aan de situatie zoals die was: kinderen zijn ergens anders, en ik ben hier. Daar had ik mee 'leren leven''; daarna is het een onmenselijk zware achtbaan geworden waarin ik vooral alleen maar dalen zie, en weinig vreugde.
Ik snap helemaal dat je dit denkt en misschien heb je hier nog wel gelijk in.
Toch denk ik (inschatting vanaf een afstandje want ik ken je kinderen niet) dat jouw dochter en zoon met een forse (psychiatrische) problematiek te maken hebben. Die kunnen ze niet zomaar aan de kant schuiven, zonder dat ze hierin (professioneel) begeleid worden, alleen doordat ze weer contact hebben met hun biologische moeder. Ik wil het niet goed praten, echt niet. Ik wil zeker niet zeggen dat je alles van hen moet tolereren. Maar ik geloof dat ik ergens wel begrijp dat het voor hen niet zo simpel is als het lijkt.
Tobbie, daar zit zeker wat in. Maar ik kan het wel blijven goedpraten of vergoelijken... ik kan niet begrijpen dat ze, nu er eindelijk na AL die jaren weer contact is, en zij ZELF telefoon en computer en alle mogelijkheden hebben om contact met mij te kunnen hebben, hier zo mee omgaan. Dochter heeft zelf toen in Iran gezegd dat ze me ZO erg gemist had; en een paar maanden geleden zocht ze zelf contact met mij.... en nu haakt ze gewoon ook weer af. Hoe moet ik hier in godsnaam mee kunnen omgaan? Het komt nu des te harder aan.
Ik denk vaak: was er maar nooit meer contact gekomen, dan was ik 'gewend' aan de situatie zoals die was: kinderen zijn ergens anders, en ik ben hier. Daar had ik mee 'leren leven''; daarna is het een onmenselijk zware achtbaan geworden waarin ik vooral alleen maar dalen zie, en weinig vreugde.
Ik snap helemaal dat je dit denkt en misschien heb je hier nog wel gelijk in.
Toch denk ik (inschatting vanaf een afstandje want ik ken je kinderen niet) dat jouw dochter en zoon met een forse (psychiatrische) problematiek te maken hebben. Die kunnen ze niet zomaar aan de kant schuiven, zonder dat ze hierin (professioneel) begeleid worden, alleen doordat ze weer contact hebben met hun biologische moeder. Ik wil het niet goed praten, echt niet. Ik wil zeker niet zeggen dat je alles van hen moet tolereren. Maar ik geloof dat ik ergens wel begrijp dat het voor hen niet zo simpel is als het lijkt.
donderdag 6 april 2017 om 20:02
quote:Elmervrouw schreef op 06 april 2017 @ 18:32:
[...]
Juist nu dit te zien doet me extra goed, Knuf. Dank je wel.
Ik lees je altijd lieverd
Ik heb vaak geen woorden
Alleen herkenning
Ik vind het heel fijn dat je hier meeschrijft
En dit topic steeds weet te vinden
Sorry dat ik zo weinig inhoudelijk reageer
[...]
Juist nu dit te zien doet me extra goed, Knuf. Dank je wel.
Ik lees je altijd lieverd
Ik heb vaak geen woorden
Alleen herkenning
Ik vind het heel fijn dat je hier meeschrijft
En dit topic steeds weet te vinden
Sorry dat ik zo weinig inhoudelijk reageer
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 6 april 2017 om 20:04
quote:Sofie1979 schreef op 06 april 2017 @ 19:46:
Vergeet niet Knuff, dat jij deel uit maakt van een team. Team Knuff, met Knuff, vriend, beste vriendin, oude therapeut, nieuwe therapeut, dit topic. Dat is echt een sterk team. Je hoeft het niet alleen te doen. Sterker nog: je doet het samen .
Wat mooi gezegd
Zo voelt het helemaal
Jullie zijn zo ontzettend geweldig
Vergeet niet Knuff, dat jij deel uit maakt van een team. Team Knuff, met Knuff, vriend, beste vriendin, oude therapeut, nieuwe therapeut, dit topic. Dat is echt een sterk team. Je hoeft het niet alleen te doen. Sterker nog: je doet het samen .
Wat mooi gezegd
Zo voelt het helemaal
Jullie zijn zo ontzettend geweldig
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 6 april 2017 om 20:24
quote:hanke321 schreef op 06 april 2017 @ 12:02:
Poeh Knuff....ik merk dat t me raakt. Zelfs boos word ik er van. Voelt voor mij alsof de manipulatie nu via broer gaat. (en hij zich er voor laat gebruiken en dus niet veilig is) Ik herken deze toxische gedragspatronen in gezinnen. Jij moet t nu maar voelen. Elk argument dat je zegt wordt tegen je gebruikt. 'Bezig met t verleden' etiklet krijg je opgeplakt terwijl je feitelijk vooral in het Nu bezig bent met adequate zelfzorg zodat je het overspoeld worden een beetje trekt. Ik vind het oneerlijk, manipulatief en jou geen recht doend.
Wat ik er narcistisch/toxisch aan vind is dat jij niks mag willen. Want juist op t moment dat je een grens aangeeft (ruimte en respect voor jou) komt er een afwijzing, dit keer van je broer. Het blijft een adrenaline mijnen veld ipv gewoon mogen zeggen waar je behoefte aan hebt. Daar word ik pislink van merk ik.Er is heel veel alleen maar zinnigs geschreven over die sms van Knuffels vader. Daar heb ik niets aan toe te voegen.
Bovenstaand bericht van Hanke heb ik gequote omdat er veel wijze woorden in staan en het ook mij aan het denken zet.
Poeh Knuff....ik merk dat t me raakt. Zelfs boos word ik er van. Voelt voor mij alsof de manipulatie nu via broer gaat. (en hij zich er voor laat gebruiken en dus niet veilig is) Ik herken deze toxische gedragspatronen in gezinnen. Jij moet t nu maar voelen. Elk argument dat je zegt wordt tegen je gebruikt. 'Bezig met t verleden' etiklet krijg je opgeplakt terwijl je feitelijk vooral in het Nu bezig bent met adequate zelfzorg zodat je het overspoeld worden een beetje trekt. Ik vind het oneerlijk, manipulatief en jou geen recht doend.
Wat ik er narcistisch/toxisch aan vind is dat jij niks mag willen. Want juist op t moment dat je een grens aangeeft (ruimte en respect voor jou) komt er een afwijzing, dit keer van je broer. Het blijft een adrenaline mijnen veld ipv gewoon mogen zeggen waar je behoefte aan hebt. Daar word ik pislink van merk ik.Er is heel veel alleen maar zinnigs geschreven over die sms van Knuffels vader. Daar heb ik niets aan toe te voegen.
Bovenstaand bericht van Hanke heb ik gequote omdat er veel wijze woorden in staan en het ook mij aan het denken zet.
donderdag 6 april 2017 om 20:26
quote:Knuffelbeertjes schreef op 06 april 2017 @ 20:01:
[...]
Ja je hebt gelijk
Dat ga ik hopelijk leren
Ik heb preventief medicatie genomen
En dat helpt al enorm
Helaas, moet ik dit toegeven
Want ik zou het op eigen kracht moeten kunnen
Goed zo! Je hoeft het niet alleen te kunnen. Sterker nog, ik ben ervan overtuigd dat niemand het alleen kan. Als dat zo was dan zouden ze het maar rustig krijgen met hun poule!
[...]
Ja je hebt gelijk
Dat ga ik hopelijk leren
Ik heb preventief medicatie genomen
En dat helpt al enorm
Helaas, moet ik dit toegeven
Want ik zou het op eigen kracht moeten kunnen
Goed zo! Je hoeft het niet alleen te kunnen. Sterker nog, ik ben ervan overtuigd dat niemand het alleen kan. Als dat zo was dan zouden ze het maar rustig krijgen met hun poule!
donderdag 6 april 2017 om 20:30
quote:Elmervrouw schreef op 06 april 2017 @ 09:38:
Goedemorgen.. ik ben er ook weer eens. Ben wel blijven meelezen.
Het gaat hier niet echt goed, slecht, niet best.
Vorige week 2e gesprek bij psych gehad en zij noemde het 'mishandeling' wat ZH en ook de kinderen (ja, want ze zijn oud genoeg, vond zij) doen richting mij. En dat komt extra hard aan vanwege mijn niet-verwerkte kindertijd. Het was confronterend om dit te horen, maar voelde wel als erkenning. Er zijn nu een aantal afspraken gepland en ze gaat ook contact opnemen met mijn vorige therapeute. Ze heeft alles al heel goed door na 2 keer. Moet zeggen dat ik ook wel heel eerlijk ben geweest Dit klinkt echt heel goed. Voor mijn gevoel eindelijk iemand die volledig achter je staat, voor jouw belangen op komt, en de manipulaties van ZH ziet voor wat ze zijn. Fijn dat ze aan jouw kant staat, dat geeft echt een positief gevoel!
Goedemorgen.. ik ben er ook weer eens. Ben wel blijven meelezen.
Het gaat hier niet echt goed, slecht, niet best.
Vorige week 2e gesprek bij psych gehad en zij noemde het 'mishandeling' wat ZH en ook de kinderen (ja, want ze zijn oud genoeg, vond zij) doen richting mij. En dat komt extra hard aan vanwege mijn niet-verwerkte kindertijd. Het was confronterend om dit te horen, maar voelde wel als erkenning. Er zijn nu een aantal afspraken gepland en ze gaat ook contact opnemen met mijn vorige therapeute. Ze heeft alles al heel goed door na 2 keer. Moet zeggen dat ik ook wel heel eerlijk ben geweest Dit klinkt echt heel goed. Voor mijn gevoel eindelijk iemand die volledig achter je staat, voor jouw belangen op komt, en de manipulaties van ZH ziet voor wat ze zijn. Fijn dat ze aan jouw kant staat, dat geeft echt een positief gevoel!
donderdag 6 april 2017 om 20:44
quote:branningbrothers schreef op 06 april 2017 @ 20:26:
Goed zo! Je hoeft het niet alleen te kunnen. Sterker nog, ik ben ervan overtuigd dat niemand het alleen kan. Als dat zo was dan zouden ze het maar rustig krijgen met hun poule!
Hopelijk gaat het goed met je pootje
Goed zo! Je hoeft het niet alleen te kunnen. Sterker nog, ik ben ervan overtuigd dat niemand het alleen kan. Als dat zo was dan zouden ze het maar rustig krijgen met hun poule!
Hopelijk gaat het goed met je pootje
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 6 april 2017 om 20:50
quote:Elmervrouw schreef op 06 april 2017 @ 18:41:
En dan kijk ik een film, ik ga naar buiten, ik ga lopen, ik lees een boek, eet en douche, maar het komt door alle afleiding heen.
Door heel hard weg te duwen, komt het soms juist nog sterker naar boven. Het is heel eng, dat snap ik echt, maar kijk of je het gevoel, je verdriet, ergens toch een beetje kunt toelaten. Dat mag er zijn. Want jij mag er zijn.
Als er nooit contact was, hoe moeten je kinderen nu dan weten hoe contact eruitziet? Hoe het hoort? Wat de verwachtingen zijn? Wat de mogelijkheden zijn?
quote:Tobbert schreef op 06 april 2017 @ 20:24:
[...]
Er is heel veel alleen maar zinnigs geschreven over die sms van Knuffels vader. Daar heb ik niets aan toe te voegen.
Bovenstaand bericht van Hanke heb ik gequote omdat er veel wijze woorden in staan en het ook mij aan het denken zet.Goed dat je het quote. Het zet mij ook aan het denken.
En dan kijk ik een film, ik ga naar buiten, ik ga lopen, ik lees een boek, eet en douche, maar het komt door alle afleiding heen.
Door heel hard weg te duwen, komt het soms juist nog sterker naar boven. Het is heel eng, dat snap ik echt, maar kijk of je het gevoel, je verdriet, ergens toch een beetje kunt toelaten. Dat mag er zijn. Want jij mag er zijn.
Als er nooit contact was, hoe moeten je kinderen nu dan weten hoe contact eruitziet? Hoe het hoort? Wat de verwachtingen zijn? Wat de mogelijkheden zijn?
quote:Tobbert schreef op 06 april 2017 @ 20:24:
[...]
Er is heel veel alleen maar zinnigs geschreven over die sms van Knuffels vader. Daar heb ik niets aan toe te voegen.
Bovenstaand bericht van Hanke heb ik gequote omdat er veel wijze woorden in staan en het ook mij aan het denken zet.Goed dat je het quote. Het zet mij ook aan het denken.
donderdag 6 april 2017 om 20:52
donderdag 6 april 2017 om 20:55
Ja lieve BB jou kennende had je de karate volgende week alweer opgepakt
Nee serieus, het duurt altijd langer dan je wilt en hoopt, en het is heel erg vervelend, en stom. Dus boos en shaggo snap ik heel goed
Maarrrrr de operatie is geweest en vanaf hier wordt het alleen maar beter
Nee serieus, het duurt altijd langer dan je wilt en hoopt, en het is heel erg vervelend, en stom. Dus boos en shaggo snap ik heel goed
Maarrrrr de operatie is geweest en vanaf hier wordt het alleen maar beter
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 6 april 2017 om 20:57
quote:SF_ schreef op 06 april 2017 @ 20:50:
Goed dat je het quote. Het zet mij ook aan het denken.
Mij ook
Bedankt Hanke, Tobbie, Snow, voor her berichtje en het benadrukken ervan
Bedankt iedereen
Voor dit fijne topic
Goed dat je het quote. Het zet mij ook aan het denken.
Mij ook
Bedankt Hanke, Tobbie, Snow, voor her berichtje en het benadrukken ervan
Bedankt iedereen
Voor dit fijne topic
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 6 april 2017 om 21:01
quote:Knuffelbeertjes schreef op 06 april 2017 @ 20:55:
Ja jou kennende had je de karate volgende week alweer opgepakt
Nee serieus, het duurt altijd langer dan je wilt en hoopt, en het is heel erg vervelend, en stom. Dus boos en shaggo snap ik heel goed
Maarrrrr de operatie is geweest en vanaf hier wordt het alleen maar beter
Ik dacht dat het heeeeel goed ging. Toen kwam de fysio langs met allemaal oefeningen (die ik niet kon). En kan niets dragen door krukken dus loop met stom tasje door het huis. Man moest helpen met douchen (want ik stonk), kan ik blijkbaar ook niet alleen.
Sorry, weet dat het niets voorstelt bij wat jullie meemaken maar ben er nu al klaar mee. Maar nee, moet nog 12(fffende) maanden revalideren! Arrrgh!
Ja jou kennende had je de karate volgende week alweer opgepakt
Nee serieus, het duurt altijd langer dan je wilt en hoopt, en het is heel erg vervelend, en stom. Dus boos en shaggo snap ik heel goed
Maarrrrr de operatie is geweest en vanaf hier wordt het alleen maar beter
Ik dacht dat het heeeeel goed ging. Toen kwam de fysio langs met allemaal oefeningen (die ik niet kon). En kan niets dragen door krukken dus loop met stom tasje door het huis. Man moest helpen met douchen (want ik stonk), kan ik blijkbaar ook niet alleen.
Sorry, weet dat het niets voorstelt bij wat jullie meemaken maar ben er nu al klaar mee. Maar nee, moet nog 12(fffende) maanden revalideren! Arrrgh!
