Psyche
alle pijlers
Paniekstoornis positieve verhalen
dinsdag 27 december 2016 om 10:33
Goedemorgen,
Graag zou ik wat positieve verhalen willen horen over mensen die van hun Paniekstoornis af zijn gekomen.
En hoe dit gelukt is? Ik volg momenteel Psychotherapie (cognitieve gedragstherapie,
Ik merk dat het wel beter gaat maar ik ben er nog lang niet helaas.
De afgelopen tijd ben ik vaak benauwd en hier word ik angstig van. Ik vind het heel erg vervelend dat het er is en het belemmerd mij in mijn doen en laten. (ik ben er te veel mee bezig) Afleiding zoeken doe ik zeker maar dit helpt niet altijd.
Graag zou ik verhalen horen waarbij iemand iets soorgelijks heeft meegemaakt en hier vanaf is gekomen.
Ik ben een lange tijd heel positief geweest maar de moed zakt me een beetje in de schoenen helaas..
Bedankt alvast!
Graag zou ik wat positieve verhalen willen horen over mensen die van hun Paniekstoornis af zijn gekomen.
En hoe dit gelukt is? Ik volg momenteel Psychotherapie (cognitieve gedragstherapie,
Ik merk dat het wel beter gaat maar ik ben er nog lang niet helaas.
De afgelopen tijd ben ik vaak benauwd en hier word ik angstig van. Ik vind het heel erg vervelend dat het er is en het belemmerd mij in mijn doen en laten. (ik ben er te veel mee bezig) Afleiding zoeken doe ik zeker maar dit helpt niet altijd.
Graag zou ik verhalen horen waarbij iemand iets soorgelijks heeft meegemaakt en hier vanaf is gekomen.
Ik ben een lange tijd heel positief geweest maar de moed zakt me een beetje in de schoenen helaas..
Bedankt alvast!
dinsdag 27 december 2016 om 13:13
Ik heb een periode last gehad van paniekaanvallen. Hoe meer je je hierdoor laat beperken en situaties gaat ontwijken, des te groter wordt de angst. Op een bepaald moment ben ik alles weer gaan doen en ben ik de angst aangegaan. Dit was ontzettend moeilijk vooral in het begin, maar het heeft me wel geholpen.
Nu al acht jaar geen last meer van. Niet dat ik nooit meer een paniekreactie voel aankomen, maar ik heb geleerd hoe ik ermee kan omgaan (angst onder ogen komen, accepteren, relativeren) en dit maakt het draaglijk en zorgt ervoor dat die eerste reactie niet meer uitmond in een echte paniekaanval.
Sterkte! Het is echt mogelijk om eruit te komen.
Nu al acht jaar geen last meer van. Niet dat ik nooit meer een paniekreactie voel aankomen, maar ik heb geleerd hoe ik ermee kan omgaan (angst onder ogen komen, accepteren, relativeren) en dit maakt het draaglijk en zorgt ervoor dat die eerste reactie niet meer uitmond in een echte paniekaanval.
Sterkte! Het is echt mogelijk om eruit te komen.
woensdag 28 december 2016 om 13:27
Oh ja , benauwdheid , man man. Gek werd ik er van. Ben er zelfs mee naar de huisarts geweest. Was natuurlijk hyperventilatie. Ik hapte weken naar adem. Wat hier boven wordt gezegd is de manier om er vanaf te komen: geen aandacht aan schenken en er niks mee of aan doen. Het lukt je in het begin niet maar later echt ! Succes
woensdag 28 december 2016 om 13:50
Lang met chronische hyperventilatie gezeten, ruim een jaar.
Ben er van afgeraakt door gewoon door te zetten, geen situaties vermijden. Enkel de oorzaak (drugs) heb ik geschrapt
Veel over lezen om inzicht te krijgen.
En realistisch blijven denken, ook tijdens een aanval. Blijf tijdens een aanval gewoon je ding doen en vecht ertegen, maak je kwaad omdat dat je die 'shit' niet heel je leven wil laten beïnvloeden.
Dat is wat bij mij hielp.
Ben er van afgeraakt door gewoon door te zetten, geen situaties vermijden. Enkel de oorzaak (drugs) heb ik geschrapt
Veel over lezen om inzicht te krijgen.
En realistisch blijven denken, ook tijdens een aanval. Blijf tijdens een aanval gewoon je ding doen en vecht ertegen, maak je kwaad omdat dat je die 'shit' niet heel je leven wil laten beïnvloeden.
Dat is wat bij mij hielp.
woensdag 28 december 2016 om 14:08
Ik ben nieuw hier, ik volg dit topic al een tijdje maar ik wil nu graag wat advies vragen.
Ik heb zelf ook een paniekstoornis, met sombere buien en soms automutilatie (hard in mijn keel knijpen met mijn handen of met een sjaal) als ik een aanval heb. Dit komt ineens opzetten en ik kan dit lastig tegenhouden.
Ik volg therapie en slik medicijnen, maar zit nu (oa. door stress op stage) in een wat meer 'donkere periode'.
Als ik in een heftige aanval heb kan mijn partner daar erg onder lijden. Hij maakt zich erg zorgen en kan hier intens verdrietig van raken. Hebben jullie adviezen hoe ik dit voor hem wat meer draagbaar kan maken? Ik probeer al vaak de kamer uit te gaan zodat hij niet altijd van mijn aanvallen getuige is.
Fijn om de positieve verhalen hier te lezen, en de tips om ermee te dealen.
Ik heb zelf ook een paniekstoornis, met sombere buien en soms automutilatie (hard in mijn keel knijpen met mijn handen of met een sjaal) als ik een aanval heb. Dit komt ineens opzetten en ik kan dit lastig tegenhouden.
Ik volg therapie en slik medicijnen, maar zit nu (oa. door stress op stage) in een wat meer 'donkere periode'.
Als ik in een heftige aanval heb kan mijn partner daar erg onder lijden. Hij maakt zich erg zorgen en kan hier intens verdrietig van raken. Hebben jullie adviezen hoe ik dit voor hem wat meer draagbaar kan maken? Ik probeer al vaak de kamer uit te gaan zodat hij niet altijd van mijn aanvallen getuige is.
Fijn om de positieve verhalen hier te lezen, en de tips om ermee te dealen.
woensdag 28 december 2016 om 16:34
Sarah_, hij moet hier zelf hulp voor gaan zoeken. Het enige wat jij moet doen is goed voor jezelf zorgen. De 'last' van het zorgen voor anderen is nu even niet jou probleem.
Je helpt jou partner daar ook niet mee. Zorg voor jezelf daar heeft hij wat aan.
Jou probleem kan zelfs vergroot worden door het onbegrip/de druk dat hij zich zorgen om jou maakt. Dit kan als een extra last zijn naast jou al pittige klachten. Het laatste dus wat helpend is op dit moment.
Lief zijn voor jezelf.
Je helpt jou partner daar ook niet mee. Zorg voor jezelf daar heeft hij wat aan.
Jou probleem kan zelfs vergroot worden door het onbegrip/de druk dat hij zich zorgen om jou maakt. Dit kan als een extra last zijn naast jou al pittige klachten. Het laatste dus wat helpend is op dit moment.
Lief zijn voor jezelf.
woensdag 28 december 2016 om 17:21
quote:Gele_Suikerspin schreef op 28 december 2016 @ 16:34:
Sarah_, hij moet hier zelf hulp voor gaan zoeken. Het enige wat jij moet doen is goed voor jezelf zorgen. De 'last' van het zorgen voor anderen is nu even niet jou probleem.
Je helpt jou partner daar ook niet mee. Zorg voor jezelf daar heeft hij wat aan.
Jou probleem kan zelfs vergroot worden door het onbegrip/de druk dat hij zich zorgen om jou maakt. Dit kan als een extra last zijn naast jou al pittige klachten. Het laatste dus wat helpend is op dit moment.
Lief zijn voor jezelf.Dank je. Ik vind het lastig maar het is idd niet helpend wanneer ik me te druk om zijn reactie maak. Dat kan ik op dat moment niet aan en zorgt voor meer stress wat weer aanvallen kan triggeren.
Sarah_, hij moet hier zelf hulp voor gaan zoeken. Het enige wat jij moet doen is goed voor jezelf zorgen. De 'last' van het zorgen voor anderen is nu even niet jou probleem.
Je helpt jou partner daar ook niet mee. Zorg voor jezelf daar heeft hij wat aan.
Jou probleem kan zelfs vergroot worden door het onbegrip/de druk dat hij zich zorgen om jou maakt. Dit kan als een extra last zijn naast jou al pittige klachten. Het laatste dus wat helpend is op dit moment.
Lief zijn voor jezelf.Dank je. Ik vind het lastig maar het is idd niet helpend wanneer ik me te druk om zijn reactie maak. Dat kan ik op dat moment niet aan en zorgt voor meer stress wat weer aanvallen kan triggeren.
donderdag 29 december 2016 om 12:04
Hebben jullie ook ervaring met jullie paniekstoornis en op vakantie gaan? Afgelopen zomer is mijn vakantie 'verpest' door de paniek en zijn we na 2 dagen naar huis gegaan (waren wel in NL, ook vanwege paniek). Ik moet zeggen dat ik toen net getrouwd was en ik nu denk dat ik voor mijn doen te snel na het huwelijk op vakantie ben gegaan (nog in alle 'stress' emoties etc). Ik wil heel graag op vakantie en denk ook wel dat dit kan maar ik word er soms echt nerveus van.. in het vliegtuig, lang in de auto....
Ik heb verder nooit echt moeite gehad met op vakantie gaan (wel wat gezonde spanning). Vorig jaar ben ik zelfs naar Curacao geweest wat in ons geval 10 uur vliegen was..
Ik heb verder nooit echt moeite gehad met op vakantie gaan (wel wat gezonde spanning). Vorig jaar ben ik zelfs naar Curacao geweest wat in ons geval 10 uur vliegen was..
donderdag 29 december 2016 om 13:16
Yip!
Mijn vakantie vorige jaar zomer (2015) is er ook helemaal door in het water gevallen. Maar afgelopen zomer ging het heel veel beter. Zo veel beter zelfs dat ik over een maand naar Azië ga. Al heb ik nu wel erg veel spanning daarvoor, was dit toch niet een beetje een onbezonnen beslissing...?
Eerder had ik ook nooit moeite met op vakantie gaan, nu is die spanning een stuk hoger ja. Mijn ervaring is wel dat als het over het algemeen beter gaat, het op vakantie ook beter gaat, maar dat vakantie ook juist een trigger kan zijn om het veel slechter te laten gaan. Als je inmiddels aardig goed met de paniek om kunt gaan, dan is vakantie wellicht een goed plan. Zie je een reële kans dat het op vakantie (veel) slechter zal gaan, dan zou ik het nog niet doen. Of gewoon eerst weer Nederland proberen?
Mijn vakantie vorige jaar zomer (2015) is er ook helemaal door in het water gevallen. Maar afgelopen zomer ging het heel veel beter. Zo veel beter zelfs dat ik over een maand naar Azië ga. Al heb ik nu wel erg veel spanning daarvoor, was dit toch niet een beetje een onbezonnen beslissing...?
Eerder had ik ook nooit moeite met op vakantie gaan, nu is die spanning een stuk hoger ja. Mijn ervaring is wel dat als het over het algemeen beter gaat, het op vakantie ook beter gaat, maar dat vakantie ook juist een trigger kan zijn om het veel slechter te laten gaan. Als je inmiddels aardig goed met de paniek om kunt gaan, dan is vakantie wellicht een goed plan. Zie je een reële kans dat het op vakantie (veel) slechter zal gaan, dan zou ik het nog niet doen. Of gewoon eerst weer Nederland proberen?
