Partner depressief, ik kan er niet meer tegen!

Ach wat ellendig TO.. en zo dubbel ook, natuurlijk zie jij je man ook het liefst vrolijk en opgewekt, maar het idee dat dat alleen lukt als hij onder invloed is van die troep.. Dat zou mij ook dwarszitten.

MrsJane niemand kan je vertellen of je het wel of niet moet accepteren. Ik heb ooit van de psycholoog van mijn (eveneens ernstig depressieve) man het advies gekregen om heel goed te bedenken dat zijn depressie niet betekent dat ik geen grenzen meer mag hebben. Niet alles draait alleen maar om zijn welzijn.

Persoonlijk is dit voor mij een hele lastige, ik heb zelf andere psychische klachten waardoor grenzen ervaren al een hele opgave is, maar ik pas het wel veelvuldig toe voor mijn kinderen. Zij hoeven niet al het gedrag van hun vader maar te accepteren. Ze mogen hun eigen grenzen aangeven en man heeft daar rekening mee te houden. En er is geen enkel gebrek aan begrip naar hem toe, maar er zijn dus wel dingen die we als gezin niet accepteren.

Voor ons gezin zou het gebruik van drugs wel zo'n punt zijn. Wij hebben pubers en ik zou niet willen dat zij denken dat het normaal is om welk probleem je dan ook hebt op te lossen met drugs. Persoonlijk vind ik dan ook niet dat je overdrijft. Ik zou dit niet accepteren in een omgeving met kinderen.

Opmerkelijk dat het zoveel beter gaat als hij blowt. Is dat effect niet met normale medicatie te bereiken?

Och mrs Jane, wat ellendig. Dikke knuffel voor jou. Kan me voorstellen dat je hier moedeloos van wordt.
Ik snap niet zo goed dat de psych hierin meegaat, weet die ook van het roken overdag? Is het een optie dat je een keer met hem meegaat om dit te bespreken?

Mogelijk heeft wietolie een vergelijkbaar effect, maar net als met alles moet man wel zelf het probleem zien en openstaan voor andere oplossingen, en zo klinkt het niet. Hij vlucht in middelen die niets oplossen, waarschijnlijk alleen verergeren.

Een depressie is zwaar, maar geen excuus. Hij heeft ook gewoon zijn verantwoordelijkheden. Al is het maar het leefbaar houden voor jou en jullie kinderen en op een goede manier te proberen genezen.

Voor alles, zorg goed voor jezelf. Als dit betekent dat er een grens is bereikt, geef die dan ook keihard aan. Onder invloed van depressie is hij zichzelf niet, maar onder invloed van drank of drugs ook niet. Het eerste kan hij aan werken, het tweede is een keuze. Als jij niet achter die keuze staat heeft dit hoe dan ook gevolgen.

Heel veel sterkte vrouw,
Liefs freya25

Verschrikkelijk om te lezen dat het dus helemaal niet goed gaat hij hasj en wiet nodig heeft om zich goed te voelen. Dat de psycholoog hierin mee gaat, of zegt je man dat?

Voor mij zou het een no go zijn. Wij hebben twee pubers in huis, dat valt niet uit te leggen.

Volgens mij creëert je man er een probleem bij. En kan mij niet voorstellen dat zijn werkgever een medewerker onder invloed wil hebben.

Vond de periode dat mijn man zeer depressief was loodzwaar en had het gebruik van hasj er niet bij willen hebben, en was dus een grens geweest.

Sterkte

Heb ooit ergens gelezen, dat je je ergste vijand een partner met een depressie moet wensen. .

En dat begreep ik. Een partner met depressie zuigt je helemaal leeg, vond het de meest slopende periode uit mijn leven. Waar de twee jaar mantelzorg voor mijn ouders in het niet viel.

Stel grenzen en zorg dat het niet ten koste van jou gaat, en praat erover met ouders broers en zussen. Dit hoef je niet alleen te dragen.

Mijn man reageerde ook slecht op medicatie, maar volgde wel therapie. Een dagritme zorg voor honden en veel wandelen daar mee, zorgde dat het langzaam beter ging.