partner is depressief, het begint zwaar door te wegen

08-06-2021 12:49 37 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi

Mijn partner (55) heeft een ernstige depressie. Deze heeft veel oorzaken.
psychisch: ernstig trauma, een algemene negatieve ingesteldheid, eerdere depressies, een verlies
fysiek: artrose, chronische rugpijn
Daarnaast heeft hij ook diabetes type 2

De laatste 2 maanden is ook zijn zicht fors achteruit gegaan, te wijten aan bijwerkingen van medicatie (hij slikt er nogal wat...)
Nu kan hij amper nog wat lezen. Hij heeft altijd al een bril gedragen, en dat heeft hem goed geholpen. Nu redt hij zichzelf met zijn gewone bril (van bij de pearl) en een goedkope leesbril.
Hij functioneert nu totaal niet meer. Hij komt uit bed, en dat is het dan.
Zijn aanvraag bij het uwv is afgekeurd. Niet ziek genoeg.

Hij is in behandeling bij een ggz. Zijn traject, waarvoor hij maanden op de wachtlijst heeft gestaan, is bij bijna afgelopen. Op papier het traject kunnen doorlopen. Maar in de praktijk, 1 stap vooruit en 2 achteruit. Regelmatig had hij een nieuwe behandelaar. Vaak zij die behandelaar meteen al dat hij er maar 3 weken zou zitten, en dat hij dan weer iemand anders krijgt. Telkens moet hij het volledige verhaal op nieuw vertellen. Of er wordt wat gewijzigd qua medicatie: daar weet de nieuwe behandelaar dan weer niets van, dus best weer omgooien...

Wat wél geholpen heeft: de EMDR voor zijn trauma. Het trauma zit nu wat meer op de achtergrond.

Al deze omstandigheden beginnen bij mij enorm zwaar door te wegen, ik zit zelf tegen mijn eigen limiet aan.
Zit iemand in dezelfde situatie, of heeft iemand tips om het vol te houden? Het is in de eerste plaats moeilijk voor mijn partner, maar ik wil niet zelf eronderdoor gaan. Ik beschrijf in dit topic de situatie zoals hij feitelijk is, in het dagelijks leven probeer ik er iets positiever mee om te gaan. Want het is al zwaar genoeg.



Veel liefs
Alle reacties Link kopieren
Ik zou contact opnemen met jouw huisarts en hulp vragen voor jezelf. Het is nogal wat een depressieve partner en blijkbaar wordt het jou teveel. Zorg voor jezelf en zoek zelf ook hulp. :hug:
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
Hoi Sunshine, wat een nare situatie voor je partner en jou.
Goed dat je even van je af komt schrijven.

Weten behandelaar en regie behandelaar (psychiater) van de GGZ instelling van je man dat de behandeling eigenlijk niet heeft aangeslagen en, zijn er voor je man opties voor een eventuele klinische opname van enige tijd?
Er is een hoop "wegbezuinigd" de afgelopen jaren maar wellicht zijn er opties voor (vervolg) behandeling aan huis in de vorm van een IBT team (intensieve behandeling thuis) Ik weet niet in welke regio je woont en of dit overal beschikbaar is.

Tot zover de praktische kant.
Wat kun/wil/doe je zelf om afleiding te zoeken? Heb je steun aan je omgeving? Is lotgenotencontact iets voor jou? Of misschien een hobby of iets wat helemaal niets met jullie situatie te maken heeft, even gekscherend bedoelt: denk aan pretparken bezoeken, of andere dingen die helemaal los staan van...

Positief dat de EMDR wel geholpen heeft.
Betekent de afwijzing van het UWV dat hij geen uitkering krijgt? Is hij ziekgemeld en in loondienst etc...

Sorry heel veel verduidelijkingsvragen.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
Alle reacties Link kopieren
dianaf schreef:
08-06-2021 13:09
Ik zou contact opnemen met jouw huisarts en hulp vragen voor jezelf. Het is nogal wat een depressieve partner en blijkbaar wordt het jou teveel. Zorg voor jezelf en zoek zelf ook hulp. :hug:
dank je wel, Dianaf. Huisarts is inderdaad de eerste stap, zo is het bij mijn partner ook begonnen. Hij heeft eerst heel lang op een wachtlijst gestaan.
Alle reacties Link kopieren
sunshine975 schreef:
08-06-2021 13:12
dank je wel, Dianaf. Huisarts is inderdaad de eerste stap, zo is het bij mijn partner ook begonnen. Hij heeft eerst heel lang op een wachtlijst gestaan.
Wel doen hoor! Want je moet er niet te lang mee door blijven modderen, straks heb je zelf een burn-out of erger.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
En zoek naar lotgenotengroepen. Die zijn er, vast ook online. Een depressieve partner legt gewoon heel veel druk op je. En dan kan het fijn zijn om ook met lotgenoten te praten, te lachen, te huilen en zonder schroom te ventileren.

Veel sterkte, ik weet hoe zwaar het kan zijn.
Hebben ze geen hulpgroep voor partners?
Alle reacties Link kopieren
sprokkelientje schreef:
08-06-2021 13:09
Hoi Sunshine, wat een nare situatie voor je partner en jou.
Goed dat je even van je af komt schrijven.

Weten behandelaar en regie behandelaar (psychiater) van de GGZ instelling van je man dat de behandeling eigenlijk niet heeft aangeslagen en, zijn er voor je man opties voor een eventuele klinische opname van enige tijd?
Er is een hoop "wegbezuinigd" de afgelopen jaren maar wellicht zijn er opties voor (vervolg) behandeling aan huis in de vorm van een IBT team (intensieve behandeling thuis) Ik weet niet in welke regio je woont en of dit overal beschikbaar is.

Tot zover de praktische kant.
Wat kun/wil/doe je zelf om afleiding te zoeken? Heb je steun aan je omgeving? Is lotgenotencontact iets voor jou? Of misschien een hobby of iets wat helemaal niets met jullie situatie te maken heeft, even gekscherend bedoelt: denk aan pretparken bezoeken, of andere dingen die helemaal los staan van...

Positief dat de EMDR wel geholpen heeft.
Betekent de afwijzing van het UWV dat hij geen uitkering krijgt? Is hij ziekgemeld en in loondienst etc...

Sorry heel veel verduidelijkingsvragen.
Het is allemaal vrij ingewikkeld moet ik zeggen.
Omdat hij zo klaar is met het systeem in Nederland, durft hij nu niet meer te zeggen hoe het wérkelijk met hem gaat. Toen hij dat wél deed, werd er ook weinig aan gedaan, behalve medicatie. Hij heeft inderdaad geen uitkering. Het is ook super frustrerend voor hem (en voor mij), hij is er zo erg aan toe, en dan zegt het uwv dat hij niet ziek (genoeg) is. Ik kan dat maar niet snappen... Hij functioneert amper.

Ik probeer voor mezelf afleiding te zoeken, en dat gaat opzich wel. Alleen is het nu zo moeilijk, dat ik meer en meer voor mezelf moet gaan kiezen. Ik wil hem uiteraard niet kwetsen, of nog meer pijn doen, maar op deze manier is hij mij echt aan het verliezen. Ik sta op het punt weg te gaan.

Hij praat zichzelf ook gewoon de dieperik in, en ik kan er niet meer tegen.
Alle reacties Link kopieren
Ik zal maar eens gaan zoeken naar een hulpgroep.
Alle reacties Link kopieren
sunshine975 schreef:
08-06-2021 13:22
Het is allemaal vrij ingewikkeld moet ik zeggen.
Omdat hij zo klaar is met het systeem in Nederland, durft hij nu niet meer te zeggen hoe het wérkelijk met hem gaat. Toen hij dat wél deed, werd er ook weinig aan gedaan, behalve medicatie. Hij heeft inderdaad geen uitkering. Het is ook super frustrerend voor hem (en voor mij), hij is er zo erg aan toe, en dan zegt het uwv dat hij niet ziek (genoeg) is. Ik kan dat maar niet snappen... Hij functioneert amper.

Ik probeer voor mezelf afleiding te zoeken, en dat gaat opzich wel. Alleen is het nu zo moeilijk, dat ik meer en meer voor mezelf moet gaan kiezen. Ik wil hem uiteraard niet kwetsen, of nog meer pijn doen, maar op deze manier is hij mij echt aan het verliezen. Ik sta op het punt weg te gaan.

Hij praat zichzelf ook gewoon de dieperik in, en ik kan er niet meer tegen.
Heb zelf lang in de GGZ gewerkt (voor nu verder niet boeiend) en ik kan heel goed snappen dat iemand als je man klaar is met het systeem. Wisselende behandelaren, tig keer je verhaal doen, het vertrouwen kwijt raken etc. Is o.a. ook de reden waarom ik iets anders ben gaan doen (verder ook niet boeiend want daar heeft zowel jij als je man niets aan, ik merk het op omdat ik het mij zó goed voor kan stellen)

Kan je eigenlijk alleen maar heel veel sterkte wensen voor nu.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
sunshine975 schreef:
08-06-2021 13:22

Ik probeer voor mezelf afleiding te zoeken, en dat gaat opzich wel. Alleen is het nu zo moeilijk, dat ik meer en meer voor mezelf moet gaan kiezen. Ik wil hem uiteraard niet kwetsen, of nog meer pijn doen, maar op deze manier is hij mij echt aan het verliezen. Ik sta op het punt weg te gaan.

Hij praat zichzelf ook gewoon de dieperik in, en ik kan er niet meer tegen.

Kun je een weekje een break nemen? Met vrienden/familie er even uit? Een depressieve partner kan een enorm diep zwart vaccuum zijn dat alle positiviteit opslokt, in mijn beleving. Ik ging er af en toe echt even uit en het was heerlijk om soms wat minder begrijpend en respectvol tegen vrienden enorm stoom af te blazen en ook boos te zijn en lelijke dingen te zeggen. Deze vrienden begrepen dan echt wel dat de liefde er nog zat en dat dit tijdelijk was. Maar even zonder filter gewoon boos zijn op de lamlendige ellende thuis (en het systeem en alles alles alles) was enorm prettig.

Mijn depressieve ex had trouwens na het GGZ traject zelf een goede vrijgevestigde coach/psycholoog waar hij heel veel aan heeft gehad. Werd niet vergoed, maar dat heeft wel echt het verschil gemaakt. En we konden het betalen, hebben het als "vaste lasten" beschouwd, omdat voor ons gezondheid/toekomst het geld waard is. En je relatie ook. En zo kun je wel iemand vinden die bij je past en die niet zomaar wisselt/uitvalt etc.
Alle reacties Link kopieren
Merrick schreef:
08-06-2021 13:41
Kun je een weekje een break nemen? Met vrienden/familie er even uit? Een depressieve partner kan een enorm diep zwart vaccuum zijn dat alle positiviteit opslokt, in mijn beleving. Ik ging er af en toe echt even uit en het was heerlijk om soms wat minder begrijpend en respectvol tegen vrienden enorm stoom af te blazen en ook boos te zijn en lelijke dingen te zeggen. Deze vrienden begrepen dan echt wel dat de liefde er nog zat en dat dit tijdelijk was. Maar even zonder filter gewoon boos zijn op de lamlendige ellende thuis (en het systeem en alles alles alles) was enorm prettig.

Mijn depressieve ex had trouwens na het GGZ traject zelf een goede vrijgevestigde coach/psycholoog waar hij heel veel aan heeft gehad. Werd niet vergoed, maar dat heeft wel echt het verschil gemaakt. En we konden het betalen, hebben het als "vaste lasten" beschouwd, omdat voor ons gezondheid/toekomst het geld waard is. En je relatie ook. En zo kun je wel iemand vinden die bij je past en die niet zomaar wisselt/uitvalt etc.
Vermits hij nu geen inkomen heeft (uvw geweigerd), is een zelfstandige therapeut/psycholoog niet haalbaar op dit moment. We komen nu amper rond. Er even tussenuit zijn, zou misschien al even goed doen, ja :-)
Alle reacties Link kopieren
Heeft hij geen WW aangevraagd na het weigeren van de WIA?

Hoe lang geleden is de WIA beoordeling? Hij kan altijd proberen om een herbeoordeling aan te vragen op basis van verergering van de klachten.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
viva-amber schreef:
08-06-2021 14:10
Heeft hij geen WW aangevraagd na het weigeren van de WIA?

Hoe lang geleden is de WIA beoordeling? Hij kan altijd proberen om een herbeoordeling aan te vragen op basis van verergering van de klachten.
Daar zijn we nu mee bezig.
Een herkeuring aangevraagd, omdat hij nu ook diagnoses op papier heeft.
Die had hij 5 jaar geleden nog niet. Toen gaf hij aan, naast zijn fysieke klachten, ook veel psychische klachten te hebben (dat was toen al heftig)
het uwv heeft toen verklaard daar geen rekening mee te kunnen houden, omdat er geen diagnoses waren. En je kan altijd "zeggen" dat je je slecht voelt.
Ondertussen zijn ook zijn psychische klachten officieël gediagnosticeerd (trauma, depressie en adhd)
Hij is er mee terug naar het uwv gegaan. Reactie van het uwv: uw heraanvraag is afgekeurd, omdat er geen nieuwe informatie of diagnoses zijn.
Die zijn er wel degelijk! Beroep aangetekend, met een advocaat.
Alle reacties Link kopieren
Een heraanvraag per 5 jaar terug is iets anders dan een herbeoordeling per heden. Herbeoordeling kan alleen wanneer er minder dan 5 jaar tussen de eerste en de tweede WIA beoordeling zit.

Goed dat je in bezwaar bent gegaan.

Ik zou op basis van wat hier wordt gezegd ook hulp voor jezelf zoeken. Je man is al lang ziek en dat heeft zijn weerslag.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Is je man al bij de oogarts geweest ? Ik had ook een groot zichtsverlies door diabetes en daar is een behandeling voor.
Niet geschoten is altijd mis
Alle reacties Link kopieren
Bitje93 schreef:
08-06-2021 14:36
Is je man al bij de oogarts geweest ? Ik had ook een groot zichtsverlies door diabetes en daar is een behandeling voor.
het is niet aan de diabetes te wijten, maar aan bijwerkingen van de medicatie. Niets aan te doen volgens de dokters.
Kiezen tussen de pest en de cholera.
Alle reacties Link kopieren
Bitje93 schreef:
08-06-2021 14:36
Is je man al bij de oogarts geweest ? Ik had ook een groot zichtsverlies door diabetes en daar is een behandeling voor.
Bij depressie is vaak een gebrek aan concentratie de reden waarom lezen niet gaat.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Jeejtje wat naar ik weet hoe onwijs zwaar het in een relatie is met een depressief iemand. Op 1 staat zorg voor jezelf idd even er tussen uit wel leuke dingen zelf gaan doen.
2 regel via de huisarts iemand de praktijk ondersteuner om je verhaal kwijt te kunnen
3. Blijf denken aan hoe je man was en mogelijk weer kan worden
4. Idd is een opname geen optie dan kunnen zij hem activeren wordt jij ontlast
Ik weet dat t tegenwoordig moeilijk is
where ever you go, go with your heart
Alle reacties Link kopieren
Wat doe jij om bij te komen/op te laden? Heb jij nog rustmomentjes? Is wel belangrijk om zelf echt even goed op te kunnen laden.
Ik heb ook ervaring maar dan met een kind met een ernstige psychiatrische aandoening.
Helaas is het niet best gesteld met de GGZ , vooral als je complex bent.
Zorg goed voor jezelf . Zorg voor ontspanning . Laad op.
En zorg dat jij je verhaal ook kwijt kunt.
Accepteer steun.
Sterkte , het is erg zwaar.
Hebben jullie kinderen? Zo nee: is er nog liefde tussen jullie? En dan bedoel ik niet medelijden, want ik kan me voorstellen dat je dat met hem hebt. Als dat echt het enige nog is zou ik toch voor mezelf kiezen. Klinkt hard, maar ook jij hebt maar een leven en je doet niemand er een plezier mee door uit medelijden bij iemand te blijven. Hem uiteindelijk ook niet (al denkt hij nu misschien van wel.) De enige onvoorwaardelijke liefde is van een ouder voor een kind. In een relatie kan het natuurlijk best zo zijn dat de een tijdelijk wat meer geeft dan de ander, maar als jij er niets meer voor jezelf uithaalt...ik zou dan toch echt voor mezelf gaan.
Alle reacties Link kopieren
weet hij dat je op het punt staat weg te gaan?

want als hij dat niet wil zou dit hem kunnen motiveren, als hij denkt dat je het meent.

en misschien doet het hem wel goed zijn eigen boontjes te moeten doppen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
In mijn huwelijk is het daar grotendeels op gestrand... Ik kon niet meer...
Mijn ex heeft winterdepressie maar in feite komt het erop neer dat ie alleen in mei, juni en juli geen last heeft.
Ik was zo moe van alles overeind houden, zijn boze buien, zij gechagrijn en alles. Ik ben zeg chronisch ziek maar werkte daarnaast wel. Ik mocht ook mijn rust niet nemen. Nu ga ik echt niet zomaar bij iemand weg maar ik kon het niet meer. En vooral omdat hij er niets meer aan wilde doen. En dan is een winterdepressie nog redelijk snel weer op acceptabel niveau te brengen maar hij had geen zin in die ene week in augustus/september waarin hij elke ochtend in het ziekenhuis een half uurtje achter een lichtbak moest zitten. Heel soms in januari nog een keer.
En dat maakte voor mij ook veel uit. Dat ie dat niet eens overhad voor ons, zijn vrouw en kinderen... en dan heb ik het dus over het bespreken in de goede tijden, in de winter moest ik daar echt niet over beginnen.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
Alle reacties Link kopieren
Dank je wel allemaal voor de reacties.
Zojuist is zijn begeleider hier geweest.
Dat is iemand die iedere week op bezoek komt hem te ondersteunen. Deze ondersteuning kan van alles inhouden.
We hebben met haar een goed gesprek gehad. Alles is even op tafel gegooid. Ik heb ook aangegeven het niet langer te kunnen dragen. Dat ik op het punt sta van weg te gaan
.
De begeleidster gaat nu met hem mee, als hij bij de ggz de eerste afspraak heeft met wéér iemand nieuw. Even heel duidelijk maken hoe het werkelijk met hem gaat. Door zijn depressie kan hij dat zelf niet meer duidelijk maken. Te veel chaos in het hoofd.

Dus hopelijk kan het nu terug wat in stijgende lijn gaan, al is het maar een beetje. Werkt ook dat weer niet, dan is het echt wel over. Maar ik geef het nog een kans, en dat meen ik ook.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven