Psyche
alle pijlers
Pluk de dag (deel 3)
zaterdag 9 februari 2019 om 11:18
Voor degenen die mij nog niet kennen: ik ben AnnA, 38 en moeder van 2 kinderen van 8 en 9.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
zaterdag 7 september 2019 om 20:36
Lieve Frans,
Wat fijn om je update te lezen.
Ik hoop dat het goed blijft gaan met de jongens en dat zwager zijn draai weer kan vinden.
De leegte in het huis en de oordovende stilte zijn confronterend, maar op een dag zal je merken dat het anders wordt. Misschien duurt dat nog even, maar die dag komt vanzelf.
AnnA had op de entertainment pijler een pokemon topic geopend, pokemon go deel 9. Dit topic was ruim over de toegestane aantal berichten heen en vanmorgen heb ik de moed verzameld om een nieuw topic aan te maken.
Haar woorden zijn letterlijk gebruikt en haar favoriete pokemon staat erbij. Het roze stampende moerasmonster.
Het was gek om de OP te maken, maar het is volgens mij een AnnA waardige post geworden.
(Als ik de komende tijd geen shiny pokemon krijg dan is het vast AnnA die mij via het universum laat weten dat ze het niets vindt.
)
AnnA wordt gemist, natuurlijk door jullie het meest maar ook door talloze mensen die haar niet in het echie kenden. Ze heeft vele harten geraakt.
Heel veel sterkte
Wat fijn om je update te lezen.
Ik hoop dat het goed blijft gaan met de jongens en dat zwager zijn draai weer kan vinden.
De leegte in het huis en de oordovende stilte zijn confronterend, maar op een dag zal je merken dat het anders wordt. Misschien duurt dat nog even, maar die dag komt vanzelf.
AnnA had op de entertainment pijler een pokemon topic geopend, pokemon go deel 9. Dit topic was ruim over de toegestane aantal berichten heen en vanmorgen heb ik de moed verzameld om een nieuw topic aan te maken.
Haar woorden zijn letterlijk gebruikt en haar favoriete pokemon staat erbij. Het roze stampende moerasmonster.
Het was gek om de OP te maken, maar het is volgens mij een AnnA waardige post geworden.
(Als ik de komende tijd geen shiny pokemon krijg dan is het vast AnnA die mij via het universum laat weten dat ze het niets vindt.
)AnnA wordt gemist, natuurlijk door jullie het meest maar ook door talloze mensen die haar niet in het echie kenden. Ze heeft vele harten geraakt.
Heel veel sterkte
zaterdag 7 september 2019 om 21:54
Nee hoor, dan is het gewoon helemaal passend bij de volledige willekeur van Niantic
Wat een lieve post.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
In memoriam AnnA_C
In memoriam AnnA_C
maandag 9 september 2019 om 09:23
Rubble, dank je wel.
Afgelopen zaterdag was het een maand geleden dat ze overleden is. Een maand! Ik heb haar nog nooit zo lang niet gezien. Ik vind ook dat het nu wel lang genoeg is geweest. Ze mag terug komen nu.
Zaterdagavond ben ik heel gezellig uit eten geweest met een vriendin. Ging prima, was gezellig. Maar toen ik thuiskwam, heb ik tot midden in de nacht foto's zitten kijken. Ik was zo verdrietig. Gek genoeg is het dan ook wel weer fijn om ongegeneerd te huilen omdat ik haar zo mis. Alsof ze dat verdient.
Gisteren zijn we bij mijn zwager geweest. Dus in haar huis zonder dat zij er is. Gezellig kolonisten gespeeld, maar ook gepraat over de urn en de as en waar en hoe we het best een plekje voor haar kunnen maken. Mijn zwager weet nog niet precies wat hij wil en wat het fijnst is voor hem en de kinderen. En welke urn. Zelf is Anna nog even bezig geweest met een assieraad voor haar kinderen. Ze is een keer met haar jongste naar de juwelier geweest om te kijken, maar hij wilde toen een onooglijk poezenbeeldje
. Dat vond Anna toch niet zo leuk, alsof ze de as van een kat was . We moeten nog even naar iets geschikters zoeken 
. Tegelijktijdig is het hier over nadenken en praten al stom. Want we willen haar helemaal niet in een urn, maar gewoon bij ons zoals ze was.
Afgelopen zaterdag was het een maand geleden dat ze overleden is. Een maand! Ik heb haar nog nooit zo lang niet gezien. Ik vind ook dat het nu wel lang genoeg is geweest. Ze mag terug komen nu.
Zaterdagavond ben ik heel gezellig uit eten geweest met een vriendin. Ging prima, was gezellig. Maar toen ik thuiskwam, heb ik tot midden in de nacht foto's zitten kijken. Ik was zo verdrietig. Gek genoeg is het dan ook wel weer fijn om ongegeneerd te huilen omdat ik haar zo mis. Alsof ze dat verdient.
Gisteren zijn we bij mijn zwager geweest. Dus in haar huis zonder dat zij er is. Gezellig kolonisten gespeeld, maar ook gepraat over de urn en de as en waar en hoe we het best een plekje voor haar kunnen maken. Mijn zwager weet nog niet precies wat hij wil en wat het fijnst is voor hem en de kinderen. En welke urn. Zelf is Anna nog even bezig geweest met een assieraad voor haar kinderen. Ze is een keer met haar jongste naar de juwelier geweest om te kijken, maar hij wilde toen een onooglijk poezenbeeldje
. Dat vond Anna toch niet zo leuk, alsof ze de as van een kat was . We moeten nog even naar iets geschikters zoeken . Tegelijktijdig is het hier over nadenken en praten al stom. Want we willen haar helemaal niet in een urn, maar gewoon bij ons zoals ze was.
Is there anyway I can get it off my fingers quickly without betraying my cool exterior?
maandag 9 september 2019 om 10:07
maandag 9 september 2019 om 10:39
Als de jongens het leuk zouden vinden, is er niet iets te doen met een pokemon sieraad om as in te verwerken?
Verder een
Ik vind dit topic al zo stilgevallen zonder AnnA, laat staan hoe het voor jullie als directe nabestaanden moet zijn 
Verder een
Ik vind dit topic al zo stilgevallen zonder AnnA, laat staan hoe het voor jullie als directe nabestaanden moet zijn
Whoever said "Out of sight, out of mind" never had a spider disappear in their bedroom.
maandag 9 september 2019 om 10:42
Ja, dat was een van de eerste berichten die ik van Anna las. Dat als haar urn later in de tuin zou staan, haar man de kinderen moest waarschuwen om niet de urn van hun moeder omver te schoppen als ze gingen voetballen in de tuin.
Juist door die humor, kwam de hartverscheurende boodschap zo hard binnen.
Juist door die humor, kwam de hartverscheurende boodschap zo hard binnen.
woensdag 11 september 2019 om 08:44
woensdag 11 september 2019 om 08:58
woensdag 11 september 2019 om 17:10
Dat zou Anna zeker gewaardeerd hebben!
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
In memoriam AnnA_C
In memoriam AnnA_C
donderdag 12 september 2019 om 13:03
BescheidenBilspleet schreef: ↑11-09-2019 08:44Er zijn mensen die hele mooie beelden kunnen maken. Misschien is er wel iemand die een beeld van Anna kan maken, hoe ze was. En dat daar dan de as in gaat?
Ik roep maar wat hoor
Ik ken via via een kunstenares die urnen maakt met profiel. Aan de urn zelf zie je dan niets behalve een aantal rondjes in verschillende diktes rond de urn maar als het licht erop valt zie je de schaduw en profiel van de overledene. Klinkt misschien wat vreemd en morbide maar ik vond het echt prachtig.
Linkje toegevoegd, dan kun je een beetje zien hoe dat eruit ziet.
https://www.nadiagonegai.nl/portret-urn/
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
