Psyche
alle pijlers
Pluk de dag (deel 3)
zaterdag 9 februari 2019 om 11:18
Voor degenen die mij nog niet kennen: ik ben AnnA, 38 en moeder van 2 kinderen van 8 en 9.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger , was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar ( ) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger , was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar ( ) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
maandag 1 april 2019 om 09:45
Ik snap helemaal dat het vervelend is als je net lekker lig te slapen. Helaas zijn er richtlijnen van om de hoeveel uur iets gemeten moet worden. Dit is in opdracht van een arts, niet van de verpleegkundige zelf. Bovendien is het niet te doen als de 1 het liever een uurtje eerder heeft, de ander uurtje later enz. Ook loopt het schema dan niet meer goed. Er zijn zelfs in de computer de tijden waarop je de uitslagen moet invullen. (dus zeg maar 8:00 uur, 12:00 uur, 16:00 uur enz) 10 minuutjes wijken is niet erg maar een uur wordt lastig. Plus het schema van andere werkzaamheden dat weer exact dat uur later moet bij patiënten. Als een verpleegkundige zich er niet aan houdt dan krijgt ze dat te horen van de arts die de opdracht geeft.
Ik snap het hoor, echt. Ik heb 3 x in het ziekenhuis gelegen met een beroerte en dan komen ze elk uur met een lampje in je ogen schijnen en controles zoals bloeddruk. Eer ik dan weer in slaap was gevallen stond er wel weer een verpleegster naast me die ik kon vervloeken.
Ik snap het hoor, echt. Ik heb 3 x in het ziekenhuis gelegen met een beroerte en dan komen ze elk uur met een lampje in je ogen schijnen en controles zoals bloeddruk. Eer ik dan weer in slaap was gevallen stond er wel weer een verpleegster naast me die ik kon vervloeken.
maandag 1 april 2019 om 10:07
maandag 1 april 2019 om 14:04
Ik heb dat wel eens op mijn mobiel als mijn reactie boven op de pagina komt en ik niet op de ‘toon meer’ optie heb geklikt. Ik kan dan wel een reactie typen, maar alles verschijnt heel licht ik beeld. Is dat het misschien?
maandag 1 april 2019 om 20:13
maandag 1 april 2019 om 22:52
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in