Psyche
alle pijlers
Pluk de dag (deel 3)
zaterdag 9 februari 2019 om 11:18
Voor degenen die mij nog niet kennen: ik ben AnnA, 38 en moeder van 2 kinderen van 8 en 9.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
dinsdag 9 april 2019 om 17:51
dinsdag 9 april 2019 om 18:38
dinsdag 9 april 2019 om 18:44
Het begint langzaam was beter te gaan. Typen ging niet omdat door het infuus mijn hele linkerarm niet meer mee deed. Dat gaat nu al iets beter.
Ben een paar keer flink ingestort, maar man heeft nog net kunnen voorkomen dat ik de spinazie a la crème tegen de muur heb gegooid.
Wel een eigen kamer gelukkig
Ben een paar keer flink ingestort, maar man heeft nog net kunnen voorkomen dat ik de spinazie a la crème tegen de muur heb gegooid.
Wel een eigen kamer gelukkig
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
dinsdag 9 april 2019 om 19:08
lieve Anna, ik reageer niet zo vaak maar ik vind het echt onmenselijk veel wat er allemaal gebeurt met je. Ik kan alleen maar diepe bewondering voor je hebben.
Ik hoop zo dat je thuis een beetje op adem kunt komen, lekker in je eigen omgeving met je gezin vlak bij
Ik hoop zo dat je thuis een beetje op adem kunt komen, lekker in je eigen omgeving met je gezin vlak bij
felice71 wijzigde dit bericht op 09-04-2019 22:08
0.37% gewijzigd
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
dinsdag 9 april 2019 om 19:17
dinsdag 9 april 2019 om 23:34
Ach, lieve schat toch, tuurlijk is dat teveel na elkaar. Maak je maar eens goed kwaad als dat oplucht. Stomme ziekte!
Ik ben het levende bewijs dat je niet moet drinken om onnozel te doen.
woensdag 10 april 2019 om 14:43
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
