Psyche
alle pijlers
Pluk de dag (deel 3)
zaterdag 9 februari 2019 om 11:18
Voor degenen die mij nog niet kennen: ik ben AnnA, 38 en moeder van 2 kinderen van 8 en 9.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
woensdag 10 april 2019 om 22:25
Een beetje stom, maar het 'als ik maar eenmaal thuis ben ' was zo'n mantra geworden dat het me een beetje tegen viel dat ik nu nog steeds niets kan 
Maar wel heel fijn om thuis te zijn!
Vanochtend kwam de diëtist nog langs, het ziekenhuis was iets minder enthousiast dat ik weer op pre zwangerschap gewicht zat. Dus ik moe me vet zien te mesten voordat ze me op astronauten voer zetten
P s ik weet dat al die spaties niet horen en erger me er ook aan, maar anders pakt autocorrect niks en is het echt onleesbaar. Sorry.
Maar wel heel fijn om thuis te zijn!
Vanochtend kwam de diëtist nog langs, het ziekenhuis was iets minder enthousiast dat ik weer op pre zwangerschap gewicht zat. Dus ik moe me vet zien te mesten voordat ze me op astronauten voer zetten
P s ik weet dat al die spaties niet horen en erger me er ook aan, maar anders pakt autocorrect niks en is het echt onleesbaar. Sorry.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
.
donderdag 11 april 2019 om 07:02
Ik ben niet misselijk, maar heb nergens zin in en eten is zo'n gedoe. Ik kan nog steeds niet lang zitten, mijn linkerarm is een prikken de blok ballast door de chemo en ik kan niks eten, drinken of aanraken wat kouder is dan mijn lichaamstemperatuur zonder dat het pijn doet.
Dus het is makkelijker om niet te eten, maar ik snap ook wel dat dat niet goed is hoor
Dus het is makkelijker om niet te eten, maar ik snap ook wel dat dat niet goed is hoor
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 11 april 2019 om 08:34
Er zijn ook bouwsteentjes te krijgen, dat zijn een soort kleine gebakjes, maar dan vol belangrijke voedingsstoffen. Sommige supermarkten verkopen dat, ligt in het vriesvak. Misschien is dat iets? Blijft wel kouder dan je eigen lichaamstemperatuur, maar een gebakje klinkt misschien aantrekkelijker dan een flesje nutridrink oid.
donderdag 11 april 2019 om 08:56
donderdag 11 april 2019 om 10:42
Tijdens mijn zwangerschap heb ik een poosje speciale voeding van de apotheek gehad. Soort van shakes, alleen dan om aan te komen ipv af te vallen. Het was heel laagdrempelig etenswaar. Paar slokjes, wegzetten, nog een paar slokjes, weer wegzetten, nou ja je snapt 'm wel.
Whoever said "Out of sight, out of mind" never had a spider disappear in their bedroom.
donderdag 11 april 2019 om 14:01
Ach wel lief van je buuf . Heb je je er inmiddels wel al toe kunnen zetten wat te eten? Is afgekoelde bouillon een optie of is dat te gekruid/pittig voor je maag momenteel? Toegegeven, je komt er niet van aan maar misschien kikkert het genoeg op om daarna iets vullenders te eten. Ik hoop dat je je snel weer wat beter gaat voelen zodat je weer wat kunt doen.
. Heb je je er inmiddels wel al toe kunnen zetten wat te eten? Is afgekoelde bouillon een optie of is dat te gekruid/pittig voor je maag momenteel? Toegegeven, je komt er niet van aan maar misschien kikkert het genoeg op om daarna iets vullenders te eten. Ik hoop dat je je snel weer wat beter gaat voelen zodat je weer wat kunt doen.
Whoever said "Out of sight, out of mind" never had a spider disappear in their bedroom.
donderdag 11 april 2019 om 14:10
Volgens mij is bouillon niet de beste optie, omdat dan je maag is gevuld met vloeistof waardoor je geen honger meer hebt (schreef een diëtiste hier eens op het forum). @Anna, sterkte ermee (al klinkt dat als lang niet genoeg in de deze situatie). Kun je je man/vader of iemand anders even de huisarts laten bellen voor overleg? Misschien toch wat drankjes van de apotheek of iets anders? Kan de thuiszorg nog iets bedenken?
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
donderdag 11 april 2019 om 17:44
Vandaag is zoon echt jarig en ik heb de door hem gebakken cake uitgekotst 
Ik ben me aan het afvragen of ik het dit wel waard vind. Kans 1/3 dat het zin heeft, en nu ben ik een hoopje ellende dat alleen nog maar kan liggen en janken....
Nou ja, morgen gaat het misschien allemaal wel weer beter
Ik ben me aan het afvragen of ik het dit wel waard vind. Kans 1/3 dat het zin heeft, en nu ben ik een hoopje ellende dat alleen nog maar kan liggen en janken....
Nou ja, morgen gaat het misschien allemaal wel weer beter
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
