Psyche
alle pijlers
Praattopic: Dertigersdillema's en problemen van millennials
woensdag 1 maart 2023 om 15:03
Ik nader de 30 en de paniek slaat toe, merk ik bij zowel mezelf als bij vriendinnen 
Ik had tot ongeveer m'n 25e toch wel de illusie dat ik op mijn 30e de boel wel op orde zou hebben: Huisje, boompje, beestje... minimaal een grote reis gemaakt, een leuke stabiele baan gevonden, financiën op orde...
Een paar jaar geleden had ik echt zo'n gevoel van: Alles loopt op rolletjes, ik zit goed in m'n vel en werk hard voor m'n dromen!
En het gekke is: De meeste van mijn leeftijd hebben nu wel de wilde haren verloren, hebben een prima relatie, een leuke baan gevonden, en een appartement of huis waar ze zich best goed in voelen. En ze kennen zichzelf behoorlijk goed. Eigenlijk niets om te klagen, zou je denken.
Maar de dilemma's waar ik en menig 30'er nu mee struggelen had ik naïef genoeg niet zien aankomen. Het zal wel iets met een ontwikkelend brein te maken hebben. Met als belangrijkste onderwerp in onze vriendinnengroep: Wel/geen kinderen en zo ja, wanneer dan?
Want een oorlog op ons continent, een studieschuld, de inmiddels vrijwel onmogelijkheid van het vinden van een geschikte woning om een gezin in te stichten, een dikke gasrekening, tijdelijke contracten, klimaatproblemen; dat drukt allemaal op ons en doet ook mij twijfelen over het willen van kinderen. Bovendien wordt kinderopvang steeds moeilijker, de zorg uitgekleed en er is een lerarentekort. Er zijn meer scheidingen dan ooit, psychische klachten onder jongvolwassenen zijn ernstig en we worden als maatschappij steeds individualistischer. Kortom: Er is genoeg om moedeloos van te worden.
Toch is het ook mooi om te zien hoe mijn leeftijdsgenoten met deze worstelingen omgaan. Eentje koos bijvoorbeeld heel bewust voor trouwen in gemeenschap van goederen en een stapje lager op de carrièreladder, maar heeft nu wel het gezin wat ze graag wilde. Misschien niet geëmancipeerd, maar wel realistisch. Een andere vriendin koos voor een kind, ook al heeft ze nu nog niet die stabiele baan. Sommige vrienden verlengen in zekere zin hun twintigersleven door een mooie reis te maken of aan een nieuwe studie te beginnen. Anderen kopen een klushuis en gaan deze eerst maar eens opknappen voordat ze nadenken over de volgende stap.
Het boek van Nienke Wijnant heb ik net gelezen, maar vind ik eigenlijk niet meer passend voor de huidige dertigersdillemma's. Ik kon mij er in elk geval niet in vinden, vond de voorbeelden die werden gegeven allemaal maar luxeproblemen, of heb ik een bord voor m'n kop?
Wie wil er meeschrijven?
Als twintiger, dertiger of wellicht heb jij levenswijsheid om met ons struggelende dertigers te delen!
Ik had tot ongeveer m'n 25e toch wel de illusie dat ik op mijn 30e de boel wel op orde zou hebben: Huisje, boompje, beestje... minimaal een grote reis gemaakt, een leuke stabiele baan gevonden, financiën op orde...Een paar jaar geleden had ik echt zo'n gevoel van: Alles loopt op rolletjes, ik zit goed in m'n vel en werk hard voor m'n dromen!
En het gekke is: De meeste van mijn leeftijd hebben nu wel de wilde haren verloren, hebben een prima relatie, een leuke baan gevonden, en een appartement of huis waar ze zich best goed in voelen. En ze kennen zichzelf behoorlijk goed. Eigenlijk niets om te klagen, zou je denken.
Maar de dilemma's waar ik en menig 30'er nu mee struggelen had ik naïef genoeg niet zien aankomen. Het zal wel iets met een ontwikkelend brein te maken hebben. Met als belangrijkste onderwerp in onze vriendinnengroep: Wel/geen kinderen en zo ja, wanneer dan?
Want een oorlog op ons continent, een studieschuld, de inmiddels vrijwel onmogelijkheid van het vinden van een geschikte woning om een gezin in te stichten, een dikke gasrekening, tijdelijke contracten, klimaatproblemen; dat drukt allemaal op ons en doet ook mij twijfelen over het willen van kinderen. Bovendien wordt kinderopvang steeds moeilijker, de zorg uitgekleed en er is een lerarentekort. Er zijn meer scheidingen dan ooit, psychische klachten onder jongvolwassenen zijn ernstig en we worden als maatschappij steeds individualistischer. Kortom: Er is genoeg om moedeloos van te worden.
Toch is het ook mooi om te zien hoe mijn leeftijdsgenoten met deze worstelingen omgaan. Eentje koos bijvoorbeeld heel bewust voor trouwen in gemeenschap van goederen en een stapje lager op de carrièreladder, maar heeft nu wel het gezin wat ze graag wilde. Misschien niet geëmancipeerd, maar wel realistisch. Een andere vriendin koos voor een kind, ook al heeft ze nu nog niet die stabiele baan. Sommige vrienden verlengen in zekere zin hun twintigersleven door een mooie reis te maken of aan een nieuwe studie te beginnen. Anderen kopen een klushuis en gaan deze eerst maar eens opknappen voordat ze nadenken over de volgende stap.
Het boek van Nienke Wijnant heb ik net gelezen, maar vind ik eigenlijk niet meer passend voor de huidige dertigersdillemma's. Ik kon mij er in elk geval niet in vinden, vond de voorbeelden die werden gegeven allemaal maar luxeproblemen, of heb ik een bord voor m'n kop?
Wie wil er meeschrijven?
Als twintiger, dertiger of wellicht heb jij levenswijsheid om met ons struggelende dertigers te delen!
yasminmax wijzigde dit bericht op 01-03-2023 15:05
0.06% gewijzigd
woensdag 1 maart 2023 om 21:24
Ik had kreeg vooral longklachten omdat toen nog overal binnen gerookt mocht worden, en ook op verjaardagen mensen binnen rookten. Van het huis zelf had ik geen last maar ik geloof wel dat kinderen met gevoelige longen daar wel last van kunnen hebben.
woensdag 1 maart 2023 om 21:26
oh ja daar hadden mijn broertje en ik ook last van. Wij kregen op een gegeven moment allebei zo'n pufje.madamecannibale schreef: ↑01-03-2023 21:24Ik had kreeg vooral longklachten omdat toen nog overal binnen gerookt mocht worden, en ook op verjaardagen mensen binnen rookten. Van het huis zelf had ik geen last maar ik geloof wel dat kinderen met gevoelige longen daar wel last van kunnen hebben.
woensdag 1 maart 2023 om 21:42
Dank allemaal voor jullie reacties.
Wat ik er, kort samengevat ,wel uit kan concluderen is dat zowel in mijn generatie als in andere generaties de meeste mensen zich hier niet echt in kunnen vinden. En ik duidelijk te hoge verwachtingen heb.
Dat geeft me ook wel het idee dat zoiets als een kind op de wereld zetten blijkbaar niet iets is wat ik écht wil, want anders zou ik er niet zo moeilijk over nadenken?? Ik heb tenminste de indruk dat anderen daar helemaal niet zoveel over nadenken. Dus misschien wil ik het dan wel helemaal niet, of tenminste niet nu.
Dus ik ga dat topic eens even een aantal jaren later rusten. En wie weet trekt de huizenmarkt nog aan of komen wij per geluk toch iets tegen met iets meer ruimte en iets kindvriendelijker en kan ik de kaarten nog eens opnieuw schudden en op tafel leggen.
Ik ga dit topic zeker later nog eens opnieuw lezen
Mooi naslagwerk is het geworden.
Wat ik er, kort samengevat ,wel uit kan concluderen is dat zowel in mijn generatie als in andere generaties de meeste mensen zich hier niet echt in kunnen vinden. En ik duidelijk te hoge verwachtingen heb.
Dat geeft me ook wel het idee dat zoiets als een kind op de wereld zetten blijkbaar niet iets is wat ik écht wil, want anders zou ik er niet zo moeilijk over nadenken?? Ik heb tenminste de indruk dat anderen daar helemaal niet zoveel over nadenken. Dus misschien wil ik het dan wel helemaal niet, of tenminste niet nu.
Dus ik ga dat topic eens even een aantal jaren later rusten. En wie weet trekt de huizenmarkt nog aan of komen wij per geluk toch iets tegen met iets meer ruimte en iets kindvriendelijker en kan ik de kaarten nog eens opnieuw schudden en op tafel leggen.
Ik ga dit topic zeker later nog eens opnieuw lezen
Mooi naslagwerk is het geworden.
woensdag 1 maart 2023 om 21:52
Of je wil het heel graag perfect doen. Kan ook nog.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 1 maart 2023 om 21:56
Ja dat speelt absoluut mee. Vooral de angst dat dat kind later zegt: Waarom heb je mij in godsnaam op de wereld gezet?
woensdag 1 maart 2023 om 22:00
Eerlijk ?
Daar zijn toch wel honderd antwoorden op die allemaal even legitiem zijn.
Welk doemscenario zie jij voor je , dan ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 1 maart 2023 om 22:03
Ja dat is ook prima.... Tot je uit elkaar gaat en jij met een parttime salaris niet in t huis kan blijven wonen en je een minder sterk pensioen en cv hebt. Daarom wil ik als vrouw niet financieel afhankelijk worden van een man.zonnigweertje schreef: ↑01-03-2023 19:02Dat lijkt me ook lastig. Ik lees hier soms vol verbazing over hoe het allemaal zou moeten.
Ik heb jaren minder gewerkt omdat we geen grootouders hadden die op konden passen en kinderopvang erg duur en onhandig was met ons werk. Nu werk ik nog steeds partime, heerlijk. Daarbij regel ik vrijwel alles thuis. Van cadeautjes tot tandartsafspraken. Waarom zou ik me daar druk over maken. Mijn partner doet andere dingen. Ik heb nooit de drang tot 50 50 gehad. Wij varen wel bij onze verdeling.
woensdag 1 maart 2023 om 22:13
Mee eens, vind het vaak erg overdreven. De kinderen vinden het gaaf, dat zeker. Maar het lijkt ook alsof de ouders elkaar vooral willen aftroevenblijfgewoonbianca schreef: ↑01-03-2023 20:50En dan zal ik best wel weer enorm generaliseren vanuit mijn ei , maar jullie generatie ( uitzonderingen bevestigen de regel ) willen alles duur vieren : Valentines day moet met kado’s en etentjes, trouwdagen/ zoveel jaar samen met citytrips , babyshowers met high tea en dure kado’s, gender reveal partys, grootse eerste verjaardagen van jullie kinderen, helemaal de verjaardagen van kinderen met suikerspinmachine en springkussen in de straat.
Nou moet je het leven ook absoluut vieren, hoor, maar jullie leggen de lat zelf hoog .
Mijn kinderfeestjes bestonden uit gewoon met zn allen spelen met het speelgoed van de jarige of buiten. Met frietjes of een broodje knak. Een enkele keer zwemmen of kinderboerderij maar dat was al luxe.
Geen krijspaleis, pretpark, bezorgde verkleedkist met thema spullen etc. Van dat geld wat mn ouders niet uitgaven heb ik wellicht mijn rijbewijs gekregen
koeksel1980 wijzigde dit bericht op 01-03-2023 22:17
0.62% gewijzigd
woensdag 1 maart 2023 om 22:15
Die staan volgens mij allemaal inmiddels wel opgeschreven in dit topic. We weten nou eenmaal dat de wereld er op allerlei vlakken de komende 50 jaar alleen maar slechter op gaat worden en de levenskwaliteit achteruit zal gaan.blijfgewoonbianca schreef: ↑01-03-2023 22:00Eerlijk ?
Daar zijn toch wel honderd antwoorden op die allemaal even legitiem zijn.
Welk doemscenario zie jij voor je , dan ?
Dus dat een kind later zegt: Waarom hebben jullie mij op de wereld gezet terwijl je wist dat ik niet zo'n goed leven zou hebben als jullie?
Dat doet mij wel twijfelen over een kinderwens.
woensdag 1 maart 2023 om 22:32
Wat overdreven inderdaad. Ik ken dat soort ouders gelukkig niet. Het lijkt me overigens ook niet goed voor kinderen: al die stimulatie en indrukken.Koeksel1980 schreef: ↑01-03-2023 22:13Mee eens, vind het vaak erg overdreven. De kinderen vinden het gaaf, dat zeker. Maar het lijkt ook alsof de ouders elkaar vooral willen aftroeven
Mijn kinderfeestjes bestonden uit gewoon met zn allen spelen met het speelgoed van de jarige of buiten. Met frietjes of een broodje knak. Een enkele keer zwemmen of kinderboerderij maar dat was al luxe.
Geen krijspaleis, pretpark, bezorgde verkleedkist met thema spullen etc. Van dat geld wat mn ouders niet uitgaven heb ik wellicht mijn rijbewijs gekregen
Wat hebben die ouders te compenseren in de opvoeding, vraag ik me dan af? Als ik kijk naar mijn nichtjes en neefjes spelen die net zo graag lekker in de tuin.
woensdag 1 maart 2023 om 22:39
Je weet toch niet hoe dingen lopen. Halve eeuw geleden was het de koude oorlog, angst voor kernwapens. De wereld verandert continu.Yasminmax schreef: ↑01-03-2023 22:15Die staan volgens mij allemaal inmiddels wel opgeschreven in dit topic. We weten nou eenmaal dat de wereld er op allerlei vlakken de komende 50 jaar alleen maar slechter op gaat worden en de levenskwaliteit achteruit zal gaan.
Dus dat een kind later zegt: Waarom hebben jullie mij op de wereld gezet terwijl je wist dat ik niet zo'n goed leven zou hebben als jullie?
Dat doet mij wel twijfelen over een kinderwens.
woensdag 1 maart 2023 om 22:41
Als je nou denkt dat ze een onmenselijk / slecht leven krijgen, dan heb ik beeld. Maar een minder goed ( maar leefbaar ) leven ? Nee, dat snap ik niet zo goed.Yasminmax schreef: ↑01-03-2023 22:15Die staan volgens mij allemaal inmiddels wel opgeschreven in dit topic. We weten nou eenmaal dat de wereld er op allerlei vlakken de komende 50 jaar alleen maar slechter op gaat worden en de levenskwaliteit achteruit zal gaan.
Dus dat een kind later zegt: Waarom hebben jullie mij op de wereld gezet terwijl je wist dat ik niet zo'n goed leven zou hebben als jullie?
Dat doet mij wel twijfelen over een kinderwens.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 1 maart 2023 om 22:43
Ik vraag me dan weer af waarom jij je dat afvraagt. Waarschijnlijk doen ze dat omdat ze vinden dat dat zo hoort ( vanuit hun kring ) .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 1 maart 2023 om 22:55
Koeksel1980 schreef: ↑01-03-2023 22:03Ja dat is ook prima.... Tot je uit elkaar gaat en jij met een parttime salaris niet in t huis kan blijven wonen en je een minder sterk pensioen en cv hebt. Daarom wil ik als vrouw niet financieel afhankelijk worden van een man.
Je hebt een zeer goed punt. In mijn baan kun je zeer eenvoudig naar meer uur, dat had ik dan ook zeker gedaan. Gelukkig zijn we niet van plan uit elkaar te gaan, ik ben het met je eens dat het een risico is.
woensdag 1 maart 2023 om 22:58
Daar zat ik ook al aan te denken, als alle kinderen in de klas als verjaardagsfeestje naar een pretpark gaan, dat je dan misschien niet wilt achterblijven ? Ik kan me er maar weinig bij voorstellen, maar ik zit ook niet in zo'n bubbelblijfgewoonbianca schreef: ↑01-03-2023 22:43Ik vraag me dan weer af waarom jij je dat afvraagt. Waarschijnlijk doen ze dat omdat ze vinden dat dat zo hoort ( vanuit hun kring ) .
woensdag 1 maart 2023 om 23:00
En qua pensioenopbouw dan?zonnigweertje schreef: ↑01-03-2023 22:55Je hebt een zeer goed punt. In mijn baan kun je zeer eenvoudig naar meer uur, dat had ik dan ook zeker gedaan. Gelukkig zijn we niet van plan uit elkaar te gaan, ik ben het met je eens dat het een risico is.
Ik zou in mijn werk ook eenvoudig kunnen opschroeven in uren, maar dan zit je wel weer met opvang. Er is een behoorlijke wachtlijst bij de kdv's en bso's en die zal groter worden. Hoewel ik het idee van een aupair hier al heb zien langskomen en daar hebben wij ook al eens aan zitten denken.
woensdag 1 maart 2023 om 23:07
woensdag 1 maart 2023 om 23:09
Mijn pensioenopbouw is hierdoor ook verminderd. Ik ben ook pas vanaf 25 gaan opbouwen. Onze woonlasten zijn laag en gaan nog verder omlaag. Kinderopvang niet meer nodig. Misschien heb ik ook wel makkelijk praten.Yasminmax schreef: ↑01-03-2023 23:00En qua pensioenopbouw dan?
Ik zou in mijn werk ook eenvoudig kunnen opschroeven in uren, maar dan zit je wel weer met opvang. Er is een behoorlijke wachtlijst bij de kdv's en bso's en die zal groter worden. Hoewel ik het idee van een aupair hier al heb zien langskomen en daar hebben wij ook al eens aan zitten denken.
woensdag 1 maart 2023 om 23:15
Pimpelmeesje87 schreef: ↑01-03-2023 23:07Ik ben 38 en ben actief aan het proberen zwanger te worden. Ik heb geen eigen huis en een tijdelijke WIA-uitkering. Tja, kinderen komen nooit uit. Ik denk dat iedere generatie voor ons ook wel uitdagingen heeft gekend? (muv de jaren 90 misschien?)
Veel geluk gewenst!, en tegelijkertijd sterkte wat een wia-uitkering heb je niet voor niets. Als je geen eigen huis hebt, logeer jij dan nu ergens en gaat de baby daar dan ook slapen? Lijkt me wel ingewikkeld, maar aan de andere kant super stoer dat je je droom wilt verwezenlijken!
Voor mij wel een eye-opener hoor, wat dat betreft ben ik vreselijk naïef met mijn beeld van huisje-boompje-beestje.
Een vriendin van mij zei laatst ook: Tot je 30ste roept iedereen dat je toch vooral veilig moet zijn, alsof een kind krijgen een doodszonde is, en dat je toch vooral moet wachten tot je alle schaapjes op het droge hebt (whatever that means!). En dan na je 30ste 'moet' het ineens, met of zonder die randvoorwaarden
woensdag 1 maart 2023 om 23:17
ontzettend fijn toch!! Lekker van genieten. Ik vind het juist heel fijn om te lezen, al die verschillende scenario's qua levensinvulling. Pensioenopbouw is ook niet alles hoor.zonnigweertje schreef: ↑01-03-2023 23:09Mijn pensioenopbouw is hierdoor ook verminderd. Ik ben ook pas vanaf 25 gaan opbouwen. Onze woonlasten zijn laag en gaan nog verder omlaag. Kinderopvang niet meer nodig. Misschien heb ik ook wel makkelijk praten.
donderdag 2 maart 2023 om 00:28
https://www.bnnvara.nl/zembla/artikelen ... n-je-leven
Zit hiernaar te kijken, kan me hier ontzettend in vinden!
Zit hiernaar te kijken, kan me hier ontzettend in vinden!
donderdag 2 maart 2023 om 01:02
Dankjewel! Met eigen huis bedoel ik koophuis, en ik woon nu in een huurhuis, al staat dat niet op mijn naam. Zoek dus nu wel naar een nieuw huis, maar dat is best lastig met WIA en de huizenmarkt. Ik zoek al 2 jaar inmiddels. Maar mijn vriend heeft wel een prima inkomen. Dus het gaat ooit gewoon goed komen. Schaapjes op het droge is natuurlijk lekker, maar soms komt er eerst een beestje, dan een huisje, dan een boompje en dan heb je nog de schaapjes.Yasminmax schreef: ↑01-03-2023 23:15
Als je geen eigen huis hebt, logeer jij dan nu ergens en gaat de baby daar dan ook slapen? Lijkt me wel ingewikkeld, maar aan de andere kant super stoer dat je je droom wilt verwezenlijken!
Voor mij wel een eye-opener hoor, wat dat betreft ben ik vreselijk naïef met mijn beeld van huisje-boompje-beestje.
Een vriendin van mij zei laatst ook: Tot je 30ste roept iedereen dat je toch vooral veilig moet zijn, alsof een kind krijgen een doodszonde is, en dat je toch vooral moet wachten tot je alle schaapjes op het droge hebt (whatever that means!). En dan na je 30ste 'moet' het ineens, met of zonder die randvoorwaarden
Ja, ik zou het klassieke beeld maar loslaten, want dat bestaat allang niet meer. Het is vooral iets wat je vroeger werd verteld toen je jong was. En ik vind het ook enorm belerend, betuttelend en beperkend. Het is makkelijk lullen als je een gezin bent gestart in de jaren 90 zeg maar
En precies wat je zegt; voor je 30e zwanger worden is bijna een doodszonde, en daarna moet je ineens hup hup moeder worden. Slaat helemaal nergens op. Ik weet nog toen mijn spiraal eruit ging, dat voelde de eerste weken enorm 'verkeerd', alsof ik 'risico liep'. Maar ja, dat risico was ineens natuurlijk enorm de bedoeling, maar na jarenlang het tegenovergestelde te hebben gehoord voelde dat totaal anders. Ik heb een WIA vanwege long covid. Ben ook al eens zwanger geweest maar een miskraam gekregen met 9 weken. Ook hierbij: het leven is absoluut niet maakbaar en soms moet je gewoon hoop hebben en de stappen zetten die je wilt zetten. Iedereen bewandelt zijn eigen pad.
donderdag 2 maart 2023 om 05:36
Ik ben midden 30, woon in de randstad en verkeer in hoogopgeleide kringen en wat BGB zegt is absoluut waar.
Een huurhuis is absoluut geen optie, tenzij het hartje Amsterdam is. Iedereen rijdt een dure auto en als er kinderen komen worden de duurste spullen aangeschaft. Dit is gewoon de norm en iedereen werkt er hard voor. Maar, ook veel burnouts in mijn omgeving.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
