Psyche
alle pijlers
Problemen door hoogbegaafdheid..wie ook?
donderdag 17 juli 2008 om 18:13
Hai!
kon er zo snel geen topic over vinden, dus ben een nieuwe gestart...Ik ben 26 en hoogbegaafd, niet dat ik daar zo trots op ben, integendeel..Vaak had ik maar liever gehad dat ik was zoals veel anderen..Ik weet niet wat ik leuk vind doordat ik nergens een uitdaging in zie, ben heel snel uitgekeken op werk, en loop daar nu in vast. Wie kan hier over meepraten en herkent dit?
kon er zo snel geen topic over vinden, dus ben een nieuwe gestart...Ik ben 26 en hoogbegaafd, niet dat ik daar zo trots op ben, integendeel..Vaak had ik maar liever gehad dat ik was zoals veel anderen..Ik weet niet wat ik leuk vind doordat ik nergens een uitdaging in zie, ben heel snel uitgekeken op werk, en loop daar nu in vast. Wie kan hier over meepraten en herkent dit?
zaterdag 19 juli 2008 om 00:44
Als jij explicitiet bedoelt wat je zegt, maak je een redeneerfout (hoe mooi die dan ook geformuleerd is) en als je de impliciet veronderstelling bedoelt, dan durf je die kennelijk toch niet expliciet te maken. Ik kan alleen maar concluderen dat je het zelf niet of dat je het niet wil zien. Het zij zo.:
[...]
Ik heb in die posting gezegd wat ik wilde zeggen. Jouw reacties waren op wat jij vond dat ik impliciet bedoelde, ik heb je er op gewezen dat dat niet is wat ik zeg. Dus ik heb geen behoefte iets te veranderen of toe te voegen. Sterker, ik lees uit je reacties dat we het eens zijn, dus voortzetten van de discussie dient niet zoveel doel
Soep met ballen zal nooit met hetzelfde zijn
zaterdag 19 juli 2008 om 00:52
zaterdag 19 juli 2008 om 01:19
Deze discussie schiet echt alle kanten op.
Ik vraag mij af,
waarom mensen zo kunnen stijgeren als er over een hoog IQ gesproken wordt.
Het is slechts een gave.
1 van de vele die een mens kan bezitten.
Heb je het dan je hoef je niet beter/slechter te zijn,of meer/minder problemen te hebben,of meer/minder succesvol te zijn.
Bovendien zijn deze gegevens ook heel abstract.
Het is een gevoelswaarde die de ander er aan hecht.
Er valt over de gevolgen van hoge intelligentie weinig in hokjes te plaatsen.
Hoge intelligentie is een gave.
Iets wat je meekrijgt van moeder natuur.
Echter ook te beinvloeden door ander factoren.
Het is namelijk ook een biologische kwestie.
Het activeren van de groei van menselijke cellen kan ook tot stand komen door voeding en stimulering bijvoorbeeld.
Diezelfde factoren kunnen het ook vernietigen.
Daarnaast heeft leeftijd een invloed omdat de rijping en het afsterven van hersencellen een proces is wat leeftijdsgebonden is.
Je intelligentie is dus deels aangeboren,deels te beinvloeden en voor een deel aan leeftijd gebonden.
De testen zijn ook nog eens een momentopname.
Je kan stellen dat je aan de hand van de uitkomst van een test een inzicht krijgt in een aantal cognitieven die je bezit.
(ik meen ,verbaal,logisch denken,numeriek,ruimtelijk inzicht?)
Wat de waarde daarvan is is voor iedereen verschillend.
Wat maakt dat verder ook uit.
Daar mag je verschillend over denken,maar het niet als waarheid verkondigen.
Door een hoge intelligentie kàn men problemen ondervinden.
Simpelweg omdat het iemand wel in de weg kan zitten.
Je problemen hoeven weer niet altijd door je hoge intelligentie te komen.
Kritisch kijken waar het aan ligt is dus wel een goed plan.
Overigens komen een aantal problemen (of bevindingen) wel vaker voor onder hoog intelligente mensen.
Over hoogbegaafd zijn bestaan verschillende opvattingen.
De klassieke opvatting is meestal dat iemand geniaal is op een bepaald vlak.
Iets waar ik mij ook het meest in kan vinden.
Hoogbegaafd,hoge intelligentie,talent(wat dan weer muzikaal,sportief,rekenkundig etc kan zijn).
Door verschillende opvattingen hierover lijkt het lastig te discussieren.
Hoge intelligentie,
Het kan je maken of breken.
Of je doet er gewoon geen flikker mee.
Bij die laatste groep hoor ik.
Ik vraag mij af,
waarom mensen zo kunnen stijgeren als er over een hoog IQ gesproken wordt.
Het is slechts een gave.
1 van de vele die een mens kan bezitten.
Heb je het dan je hoef je niet beter/slechter te zijn,of meer/minder problemen te hebben,of meer/minder succesvol te zijn.
Bovendien zijn deze gegevens ook heel abstract.
Het is een gevoelswaarde die de ander er aan hecht.
Er valt over de gevolgen van hoge intelligentie weinig in hokjes te plaatsen.
Hoge intelligentie is een gave.
Iets wat je meekrijgt van moeder natuur.
Echter ook te beinvloeden door ander factoren.
Het is namelijk ook een biologische kwestie.
Het activeren van de groei van menselijke cellen kan ook tot stand komen door voeding en stimulering bijvoorbeeld.
Diezelfde factoren kunnen het ook vernietigen.
Daarnaast heeft leeftijd een invloed omdat de rijping en het afsterven van hersencellen een proces is wat leeftijdsgebonden is.
Je intelligentie is dus deels aangeboren,deels te beinvloeden en voor een deel aan leeftijd gebonden.
De testen zijn ook nog eens een momentopname.
Je kan stellen dat je aan de hand van de uitkomst van een test een inzicht krijgt in een aantal cognitieven die je bezit.
(ik meen ,verbaal,logisch denken,numeriek,ruimtelijk inzicht?)
Wat de waarde daarvan is is voor iedereen verschillend.
Wat maakt dat verder ook uit.
Daar mag je verschillend over denken,maar het niet als waarheid verkondigen.
Door een hoge intelligentie kàn men problemen ondervinden.
Simpelweg omdat het iemand wel in de weg kan zitten.
Je problemen hoeven weer niet altijd door je hoge intelligentie te komen.
Kritisch kijken waar het aan ligt is dus wel een goed plan.
Overigens komen een aantal problemen (of bevindingen) wel vaker voor onder hoog intelligente mensen.
Over hoogbegaafd zijn bestaan verschillende opvattingen.
De klassieke opvatting is meestal dat iemand geniaal is op een bepaald vlak.
Iets waar ik mij ook het meest in kan vinden.
Hoogbegaafd,hoge intelligentie,talent(wat dan weer muzikaal,sportief,rekenkundig etc kan zijn).
Door verschillende opvattingen hierover lijkt het lastig te discussieren.
Hoge intelligentie,
Het kan je maken of breken.
Of je doet er gewoon geen flikker mee.
Bij die laatste groep hoor ik.
zaterdag 19 juli 2008 om 01:36
Interessant topic. Mijn EQ is hoger dan mijn IQ. Daarom zit ik nu ook in de nachtdienst als verpleegkundige 
Mijn vriend heeft echter ook een hoog IQ en zijn EQ is ook zeer goed. Op de basisschool zeiden ze dat hij nooit hoger als LBO niveau zou bereiken vanwege zijn 'problemen' daar..geen interesse, weinig contact met leeftijdsgenoten etc. De leraren daar konden niet hem omgaan. Pas toen hij op een andere basisschool terecht kwam en de juiste (bege)leiding kreeg ging het stukken beter. Hij is daarna (eigen keuze en helemaal zelf betaald) naar een privé gymnasium gegaan. Waar hij na 9 jaar (!!) is geslaagd. Toen hij een jongetje van 12 was had hij al een enorme interesse in computers. Nu runt hij een eigen bedrijf in de ICT nadat hij zichzelf 'heeft opgeleid' qua computertalen etc.
Mijn vriend heeft echter ook een hoog IQ en zijn EQ is ook zeer goed. Op de basisschool zeiden ze dat hij nooit hoger als LBO niveau zou bereiken vanwege zijn 'problemen' daar..geen interesse, weinig contact met leeftijdsgenoten etc. De leraren daar konden niet hem omgaan. Pas toen hij op een andere basisschool terecht kwam en de juiste (bege)leiding kreeg ging het stukken beter. Hij is daarna (eigen keuze en helemaal zelf betaald) naar een privé gymnasium gegaan. Waar hij na 9 jaar (!!) is geslaagd. Toen hij een jongetje van 12 was had hij al een enorme interesse in computers. Nu runt hij een eigen bedrijf in de ICT nadat hij zichzelf 'heeft opgeleid' qua computertalen etc.
zaterdag 19 juli 2008 om 01:44
Hai!
kon er zo snel geen topic over vinden, dus ben een nieuwe gestart...Ik ben 26 en hoogbegaafd, niet dat ik daar zo trots op ben, integendeel..Vaak had ik maar liever gehad dat ik was zoals veel anderen..Ik weet niet wat ik leuk vind doordat ik nergens een uitdaging in zie, ben heel snel uitgekeken op werk, en loop daar nu in vast. Wie kan hier over meepraten en herkent dit?
Hey Maries,
ik herken dit en kan hier over meepraten.
Hoogbegaafd dat ben je. En blijf je.
Je wens om wat dommer te zijn zoals de rest, is gewoon de behoefte aan vriendschap, en erkenning en nog zo van dat spul.
Dit zal je heel waarschijnlijk nooit krijgen, want de anderen zijn te dom, en de "jouwen" zijn gewoon even, of nog gestoorder dan jij. Zie maar wat voor gezeik hierboven al geplaatst is.
Heel langzaam kan je leren om je eigen leermeester te zijn. Wees als het ware je eigen moeder en je eigen vader voor jezelf. En voedt jezelf terug op zoals een hoogbegaafde ouder dat voor je zou doen. Zo zal je jezelf vinden. En een paar leuke interessante vrienden ontdekken. Hoogbegaafdheid kan ook beleefd worden vanuit je buik en hoeft niet altijd in je kop plaats te vinden. Wees een hoogbegaafde deugniet en doe lekker je hoogbegaafde goesting. Het is niet omdat je hoogbegaafd bent dat je moet voldoen aan de vierkante ideeën van de anderen.
Trouwens wees blij dat je hoogbegaafd bent en niet gewoon intelligent, want dat zijn pas zeikertjes! En een hoog EQ, tja da's toch even relevant als schoenmaat 53 zeker.
Vast in je job? Wordt iets anders.
Enz, enz
Als je nog vragen hebt hoor ik het wel van jou.
kon er zo snel geen topic over vinden, dus ben een nieuwe gestart...Ik ben 26 en hoogbegaafd, niet dat ik daar zo trots op ben, integendeel..Vaak had ik maar liever gehad dat ik was zoals veel anderen..Ik weet niet wat ik leuk vind doordat ik nergens een uitdaging in zie, ben heel snel uitgekeken op werk, en loop daar nu in vast. Wie kan hier over meepraten en herkent dit?
Hey Maries,
ik herken dit en kan hier over meepraten.
Hoogbegaafd dat ben je. En blijf je.
Je wens om wat dommer te zijn zoals de rest, is gewoon de behoefte aan vriendschap, en erkenning en nog zo van dat spul.
Dit zal je heel waarschijnlijk nooit krijgen, want de anderen zijn te dom, en de "jouwen" zijn gewoon even, of nog gestoorder dan jij. Zie maar wat voor gezeik hierboven al geplaatst is.
Heel langzaam kan je leren om je eigen leermeester te zijn. Wees als het ware je eigen moeder en je eigen vader voor jezelf. En voedt jezelf terug op zoals een hoogbegaafde ouder dat voor je zou doen. Zo zal je jezelf vinden. En een paar leuke interessante vrienden ontdekken. Hoogbegaafdheid kan ook beleefd worden vanuit je buik en hoeft niet altijd in je kop plaats te vinden. Wees een hoogbegaafde deugniet en doe lekker je hoogbegaafde goesting. Het is niet omdat je hoogbegaafd bent dat je moet voldoen aan de vierkante ideeën van de anderen.
Trouwens wees blij dat je hoogbegaafd bent en niet gewoon intelligent, want dat zijn pas zeikertjes! En een hoog EQ, tja da's toch even relevant als schoenmaat 53 zeker.
Vast in je job? Wordt iets anders.
Enz, enz
Als je nog vragen hebt hoor ik het wel van jou.
zaterdag 19 juli 2008 om 08:13
Om even in te haken om de postings van o.a Nippo van gisteren avond. Ikzelf heb ook een indrukwekkend cv vol halve opleidingen en zeer veel uiteenlopende banen en 'baantjes'. Op een gegeven moment. Ik was al moeder op dat punt. Alleenstaande moeder wel te verstaan. Ben ik met een studie begonnen, die ik puur gekozen had op werkgelegenheid. Of hoe moet ik dat zeggen. Ik koos een commerciele studie omdat ik vond dat ik ten alle tijden mezelf en mijn kind moest kunnen bedruipen en ik wilde geenzins ooit op welke manier dan ook afhankelijk van een man, mijn ouders of een instantie meer worden.
Zodoende ging ik Communicatie, voorlichting en pr studeren en hoewel ik al na een paar maanden doodvermoeid was, omdat het vooral veel werk was maar ernstig saai in mijn optiek. Ben ik toch voor het eerst echt door gegaan omdat ik persee iets af gemaakt wilde hebben. Ik kon wel aan de gang blijven, en telkens switchen. Mijn ouders betaalden allang niet meer. En een studie schuld moet ook ooit afbetaald worden. Zodoende heb ik dus als het ware mijn studie uitgezeten, in de hoop er nadien mijn eigen draai aan te kunnen geven, en dan iig een basis te hebben. Een papiertje. Want hoe hard bijv Fash ook roept dat je er zonder diploma of afgemaakte studie ook wel komt, ik kan het daar niet geheel mee eens zijn. Je moet eerst maar eens ergens zien binnen te komen, en afhankelijk van je werkervaring en competenties die dus voornamelijk blijken uit je cv, opleidingsgescheidenis. Zegt het wel of niet afmaken op het eerste oog ook iets over doorzettingsvermogen etc.
Het ligt er denk ik vooral ook aan binnen welke organisatie je werk zoekt. Als je zonder diploma als chirurg aan de slag wilt, dan lachen ze je vierkant uit, al heb je in je eigen tijd geknutseld met de kat van de buren
Maar binnen de meer kunstzinnige en creatief gerelateerde werkvelden, is dat weer een heel ander verhaal.
Overigens ben ik na mijn studie nog een kopstudie gaan doen. Om de studie die ik toch al niet leuk vond, ook nog eens uit te gaan diepen ( hahaha hoe dom kan je zijn). Ik wilde het dan ook maar eens een keer echt goed doen. Zodoende ben ik bij de hanze hoge school kwaliteits management gaan doen.
Maar ik heb nog geen dag gewerkt in het veld waarin ik ben opgeleid. Maar je hoort me tevens niet zeggen dat ik er niets aan gehad heb. Want dat heb ik wel degelijk. Al was het alleen al omdat ik het eens een keertje wel allemaal heb uitgezeten..
Overigens ben ik niet hoogbegaafd hoor.
Gewoon, slim.
Ik ben wel echt getrouwd met een hoogbegaafde man. Mensa dit en dat. Extreme scores. Enz. Hij is wel een klassiek geval van sociaal zwak, erg leven in eigen wereld. Humor waar ik geen ei van kan bakken. En een voorliefde voor oud Russische lectuur waar ik tureluurs van word. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar dat doe ik niet
Goede morgen overigens.
Koffie?
Zodoende ging ik Communicatie, voorlichting en pr studeren en hoewel ik al na een paar maanden doodvermoeid was, omdat het vooral veel werk was maar ernstig saai in mijn optiek. Ben ik toch voor het eerst echt door gegaan omdat ik persee iets af gemaakt wilde hebben. Ik kon wel aan de gang blijven, en telkens switchen. Mijn ouders betaalden allang niet meer. En een studie schuld moet ook ooit afbetaald worden. Zodoende heb ik dus als het ware mijn studie uitgezeten, in de hoop er nadien mijn eigen draai aan te kunnen geven, en dan iig een basis te hebben. Een papiertje. Want hoe hard bijv Fash ook roept dat je er zonder diploma of afgemaakte studie ook wel komt, ik kan het daar niet geheel mee eens zijn. Je moet eerst maar eens ergens zien binnen te komen, en afhankelijk van je werkervaring en competenties die dus voornamelijk blijken uit je cv, opleidingsgescheidenis. Zegt het wel of niet afmaken op het eerste oog ook iets over doorzettingsvermogen etc.
Het ligt er denk ik vooral ook aan binnen welke organisatie je werk zoekt. Als je zonder diploma als chirurg aan de slag wilt, dan lachen ze je vierkant uit, al heb je in je eigen tijd geknutseld met de kat van de buren
Maar binnen de meer kunstzinnige en creatief gerelateerde werkvelden, is dat weer een heel ander verhaal.
Overigens ben ik na mijn studie nog een kopstudie gaan doen. Om de studie die ik toch al niet leuk vond, ook nog eens uit te gaan diepen ( hahaha hoe dom kan je zijn). Ik wilde het dan ook maar eens een keer echt goed doen. Zodoende ben ik bij de hanze hoge school kwaliteits management gaan doen.
Maar ik heb nog geen dag gewerkt in het veld waarin ik ben opgeleid. Maar je hoort me tevens niet zeggen dat ik er niets aan gehad heb. Want dat heb ik wel degelijk. Al was het alleen al omdat ik het eens een keertje wel allemaal heb uitgezeten..
Overigens ben ik niet hoogbegaafd hoor.
Gewoon, slim.
Ik ben wel echt getrouwd met een hoogbegaafde man. Mensa dit en dat. Extreme scores. Enz. Hij is wel een klassiek geval van sociaal zwak, erg leven in eigen wereld. Humor waar ik geen ei van kan bakken. En een voorliefde voor oud Russische lectuur waar ik tureluurs van word. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar dat doe ik niet
Goede morgen overigens.
Koffie?
zaterdag 19 juli 2008 om 09:32
:
[...]
Zo dan!
Veel woorden om weinig te zeggen.
Doe je goed
Haha, als ik het teruglees zie ik de fouten en het geneuzel. Het was laat, het ging eigenlijk nergens over en al helemaal niet meer over hoogbegaafdheid.
En nu zit ik weer achter mijn pc en zie op het balkon 'mijn' dochter staan. Met haar schattige kleine lichaampje in die schattige kleine kleertjes en die lieve roze jas en 2 joekels van roze regenlaarzen aan. Dolenthousiast blaast ze bellen die ze nog enthousiaster nawijst en nawuift. Ze lacht, ze straalt, ze geniet.
Wel
who cares about geneuzel of hoogbegaafdheid of wat dan ook, ik ga gewoon nog even naar buiten kijken en genieten.
Soep met ballen zal nooit met hetzelfde zijn
zaterdag 19 juli 2008 om 10:10
:
[...]
En dat is het
Goeiemorgen. Het was me gister niet duidelijk wat je met je posting wilde zeggen. Maar nu ik het teruglees bedoel je volgens mij te zeggen dat je je verbaast dat mensen zo schrikken van het woord hoogbegaafdheid, klopt dat?
Ik vind zelf dat het woord de lading niet dekt. Het suggereert iets heel geheimzinnigs, terwijl het simpelweg betekent een hoge score op een IQ-test. Je denkt dus veel sneller dan een ander (misschien kun je complexere puzzels oplossen), maar ben je dan wezenlijk anders?
Ja, alleen wat ik al aangaf, dat je omdat je zo snel dingen doorhebt er misschien sneller op uitgekeken bent. Maar ik heb zelf het gevoel dat afgezien van dat punt (waarbij er hier flink over gediscussieerd wordt of dat dan wel met hoogbegaafdheid te maken heeft), ik niet echt verschil van andere mensen.
Het scheelt denk ik ook of je het 'normale' pad volgt van studeren, daarmee kom je tussen mensen te zitten die ook allemaal slim zijn. Dan kun je makkelijker mensen vinden die jouw redeneringen begrijpen.
Een ander dingen is volgens mij het piekeren, dat is wel echt een hoogopgeleiden kwaaltje. Maar dat heeft volgens mij meer te maken dat je in de huidige cultuur geleerd wordt 'in je hoofd te zitten'. Als je veel moet nadenken is het goed om daar iets fysieks tegenover te zetten.
Maar ik spreek nu vaak met hoogbegaafden en die begrijpen me ook heel vaak niet. Dus of erkenning en begrip echt met intelligentie te maken heeft? Hoogbegaafden verschillen met z'n allen net zo van elkaar als de rest (zo zijn er bijvoorbeeld ook criminele hoogbegaafden).
zaterdag 19 juli 2008 om 10:43
Hoogbegaafdheid benaderen vanuit het anders zijn/niet begrepen worden heeft zijn voordelen, als je het zo leest.
Begin je aan een HBO studie, maak je een stevige start en zak je daarna in, dan ben je lui, heb je geen discipline of doorzittingsvermogen
Begin je hoogbegaafd aan een HBO studie, maak je een stevige start en zak je daarna in, dan werd je niet voldoende uitgedaagd, had je behoefte aan een interesseswitch, konden je medestudenten niet op jouw niveau communiceren.
Ik zou ook liever het tweede denken.
Begin je aan een HBO studie, maak je een stevige start en zak je daarna in, dan ben je lui, heb je geen discipline of doorzittingsvermogen
Begin je hoogbegaafd aan een HBO studie, maak je een stevige start en zak je daarna in, dan werd je niet voldoende uitgedaagd, had je behoefte aan een interesseswitch, konden je medestudenten niet op jouw niveau communiceren.
Ik zou ook liever het tweede denken.
zaterdag 19 juli 2008 om 11:05
Ten eerste zou ik het op prijs stellen als alle hb-ers gaan slapen als ik ook slaap. Geen zin om al die pagina's bij te lezen hoor. (Snel verveeld enzo 
).
Dus geen idee meer waar het hier over gaat, alleen dat het woord hoogbegaafd nogal heftige reacties oproept.
Ik heb de vergelijking al es eerder gemaakt, maar ik doe het nog maar es.
Ik zie mijn hoogbegaafdheid niet anders dan mijn lengte.
Ik ben 1.90 m, behoorlijk langer dan gemiddeld. Maar dat maakt mij niet automatisch een goede basketballer (bijvoorbeeld). Daar is meer voor nodig en dat heb ik allemaal niet.
Ik heb een IQ van ongeveer 150, behoorlijk hoger dan gemiddeld. Maar dat maakt mij niet automatisch geschikt voor allerlei ingewikkelds. Daar is meer voor nodig en dat heb ik allemaal niet.
Maar als ik zeg dat ik langer ben dan de gemiddelde vrouw, dan vindt niemand dat arrogant. Als ik zeg dat ik intelligenter ben dan de gemiddelde mens, dan is dat ineens arrogant. Terwijl het voor mij vergelijkbaar is.
O ja, ik heb ook nog grotere voeten dan gemiddeld. Das zelfs zielig.
).Dus geen idee meer waar het hier over gaat, alleen dat het woord hoogbegaafd nogal heftige reacties oproept.
Ik heb de vergelijking al es eerder gemaakt, maar ik doe het nog maar es.
Ik zie mijn hoogbegaafdheid niet anders dan mijn lengte.
Ik ben 1.90 m, behoorlijk langer dan gemiddeld. Maar dat maakt mij niet automatisch een goede basketballer (bijvoorbeeld). Daar is meer voor nodig en dat heb ik allemaal niet.
Ik heb een IQ van ongeveer 150, behoorlijk hoger dan gemiddeld. Maar dat maakt mij niet automatisch geschikt voor allerlei ingewikkelds. Daar is meer voor nodig en dat heb ik allemaal niet.
Maar als ik zeg dat ik langer ben dan de gemiddelde vrouw, dan vindt niemand dat arrogant. Als ik zeg dat ik intelligenter ben dan de gemiddelde mens, dan is dat ineens arrogant. Terwijl het voor mij vergelijkbaar is.
O ja, ik heb ook nog grotere voeten dan gemiddeld. Das zelfs zielig.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 19 juli 2008 om 11:11
Zo bedoel ik dat niet, Tubbetje. Ik geloof wel degelijk dat hoogbegaafdheid specifieke moeilijkheden met zich mee kan brengen. Juist doordat er sneller verbanden worden gelegd, er meer informatie in korte tijd verwerkt kan worden en noem het allemaal maar op.
Denk wel dat sommige mensen de problemen met hoogbegaafheid inzetten wanneer het ze goed uitkomt, bijvoorbeeld als een studie niet slaagt. Dat kan allerlei redenen hebben. Zoals niet hoogbegaafden om uiteenlopende redenen kunnen sjezen.
Denk wel dat sommige mensen de problemen met hoogbegaafheid inzetten wanneer het ze goed uitkomt, bijvoorbeeld als een studie niet slaagt. Dat kan allerlei redenen hebben. Zoals niet hoogbegaafden om uiteenlopende redenen kunnen sjezen.
