Psyche
alle pijlers
Problemen door hoogbegaafdheid..wie ook?
donderdag 17 juli 2008 om 18:13
Hai!
kon er zo snel geen topic over vinden, dus ben een nieuwe gestart...Ik ben 26 en hoogbegaafd, niet dat ik daar zo trots op ben, integendeel..Vaak had ik maar liever gehad dat ik was zoals veel anderen..Ik weet niet wat ik leuk vind doordat ik nergens een uitdaging in zie, ben heel snel uitgekeken op werk, en loop daar nu in vast. Wie kan hier over meepraten en herkent dit?
kon er zo snel geen topic over vinden, dus ben een nieuwe gestart...Ik ben 26 en hoogbegaafd, niet dat ik daar zo trots op ben, integendeel..Vaak had ik maar liever gehad dat ik was zoals veel anderen..Ik weet niet wat ik leuk vind doordat ik nergens een uitdaging in zie, ben heel snel uitgekeken op werk, en loop daar nu in vast. Wie kan hier over meepraten en herkent dit?
donderdag 17 juli 2008 om 20:35
Dat soort problemen lijken me niet veroorzaakt door je intelligentie. Maar ik zou eerlijk gezegd ook niet 1-2-3 weten waar of hoe je je zou kunnen trainen om minder stuurloos te worden.
Maar als je het een beetje kan intomen, dan zijn er heel veel beroepen of bezigheden waar snelle associaties, originele gedachtes en een brede blik juist een absolute pre/ vereiste zijn.
donderdag 17 juli 2008 om 20:38
Tsja, maar als ik om mij heen kijk ontlopen mijn vrienden/ kennissen/ collega's mij niet veel in intelligentie. Je kan natuurlijk makkelijk je leven zo inrichten dat je niet vaak tegen dat soort problemen aanloopt. Het enige is dat je je familie niet kan kiezen.
Als je toch tegen grote problemen aanloopt, dan lijkt het mij dat er meer aan de hand is dan wat je met een IQ test kan vaststellen.
donderdag 17 juli 2008 om 20:42
Daarom gaf ik ook aan dat ik er geen 'problemen' mee heb. Voor leuk contact met familie of collega's (had oude bijbaantjes in mijn hoofd toen ik het schreef, de collega's die aan de lopende band stonden dus
) moeten beiden misschien wat meer moeite doen, maar hb hoeft dat op zich niet onmogelijk te maken.
Dat zeg ik....
donderdag 17 juli 2008 om 20:42
Dan moet je het op een bepaalde manier dus compenseren. Ik begrijp wel wat je bedoelt, toen ik jong was had ik minder keus in het selecteren van de mensen om me heen, omdat je nou eenmaal 'vastzit' in de klas waar je begonnen bent. Maar nu ontstaat er een natuurlijke selectie
en bepaal ik zelf met welke mensen ik om wil gaan. Dan kan ik me voorstellen dat het vooral op jonge leeftijd lastig is, bijvoorbeeld op de lagere school of op een schooltype waar je zelf uitblinkt maar de rest niet.
donderdag 17 juli 2008 om 21:00
Zonder de psycholoog uit te willen hangen, maar je beschrijft hier wel een aantal kenmerken van mensen met een autistische stoornis. Hoe weet je zo zeker dat je niet autistisch bent?:
De docenten maatschappijleer en geschiedenis hebben mij heel erg geholpen, mijn interesse voor hun vak was groter dan zij in hun lessen konden behandelen, en ik ben hun eeuwig dankbaar voor de extra boeken en toelichtingen die zij mij hebben willen geven. Het was voor mij het eerste teken in jaren dat ik misschien niet "gek" was maar "anders" en dat het niet slecht hoeft te zijn.
Na de MAVO heb ik 1 jaar HAVO gedaan, en niet gehaald. Gezakt op 4 vakken, wiskunde, nederlands, natuurkunde en scheikunde. Op de MAVO blonk ik er in uit, op de HAVO was het helemaal niets. Ik was het nooit met de docent eens, zag het altijd anders en kreeg het niet voor elkaar te leren wat werd voorgeschoteld. Thuis achter mijn boeken had ik alleen maar vragen, op school werd er niet veel mee gedaan. "Gewoon leren wat er staat, dat kan iedereen, doe niet zo moeilijk". Helaas is dat dus niet zo. :(
Daarna 1 jaar MBO gedaan, na een half jaar ben ik daar gestopt omdat ik het niet meer trok. Heel lieve mensen allemaal, maar de lessen waren echt helelmáál niets voor mij.
Ik was inmiddels 18, dus kon stoppen met school. Ben toen gaan werken, verschillende baantjes. Restaurant, parfumerie, drogisterij en call center. Alles ongeveer een half jaar gedaan, langer trok ik het niet. Kreeg ook met iedereen ruzie, omdat ik mensen gewoon niet begrijp.
Ik ben niet autistisch, maar sociale vaardigheden heb ik niet. Mensen interesseren mij niet persoonlijk en ik begrijp ze daadwerkelijk niet. Mijn gespreksonderwerpen zijn niet hetzelfde als anderen en bij alles stel ik vragen, wat veel mensen enorm lastig vinden.
Daarnaast ben ik hoogsensitief, heb een lage pijngrens, kan niet tegen fel licht en hard geluid. Ik schrik heel erg van dingen, soms zo erg dat ik ervan moet huilen :( Ik kan ook erg slecht tegen veranderingen, tenzij ik ze zelf initieer.
Myah, lang verhaalHet kan zijn dat ik wat schrijf fouten e.d. heb gemaakt, dat is omdat taal niet echt mijn sterkste kant is.
Op dit moment gaat het best goed, ik ben 2 jaar burnout geweest en heb hierdoor goed met mezelf leren "dealen". Ik heb inmiddels werk op het juiste niveau en een lieve vriend. Vrienden helaas nog niet
donderdag 17 juli 2008 om 21:36
Ja, ieder kind moet van jongs af aan getest worden. Dat lijkt met duidelijk. HB'ers eruit pikken, en dan meteen interventieprogramma's starten. Dat IQ kan nog best wel omlaag/ in toom worden gehouden, als je maar genoeg je best doet. Beetje sensorische deprivatie hier, een beetje minder scholing daar, en ik denk dat we de grootste klapper kunnen maken met voeding. Selectief bepaalde bouwstoffen voor neuronen uit het dieet van je kleintje halen leidt tot hele mooie resultaten.
donderdag 17 juli 2008 om 21:46
Ook op latere leeftijd is er nog veel te winnen! Zelfmedicatie natuurlijk, a la Winehouse je brein frituren met een leuke cocktail van drugs. Maar gewoon elke dag 2 liter wodka helpt ook onwijs. En dan zijn er nog allerhande andere manieren om neurologische schade op te lopen, en daarmee nemen je cognitieve vermogens ook zienderogen af! Zeer effectief! Ik noem, auto-erotische verstikking gone bad, bijna maar dan ook maar net op het randje verdrinken, even lekker over de kop gaan met de motor zonder helm natuurlijk, you name it. Maar wel zorgen dat er altijd net op tijd iemand op bezoek komt natuurlijk, en ongelukken kan je het beste vlakbij het ziekenhuis krijgen. En dan maar hopen dat je nog uit de coma komt.
En als niets helpt: electroshocks, of een lobotomie.
donderdag 17 juli 2008 om 23:13
TO (Maries geloof ik?), kijk verder dan puur je hoogbegaafdheid, zou ik zeggen. Zal ik aan de hand van mijzelf even toelichten.
Ik loop al sinds mijn tienertijd tegen bepaalde problemen aan waar ik veel last van heb. Uitstellen van dingen, mezelf niet kunnen zetten tot dingen die ik me voorneem, met name. Snel verveeld ook. Veel dacht ik te kunnen terugvoeren op mijn hoge IQ. Nooit hard hoeven werken want school ging min of meer vanzelf, bijvoorbeeld. En wellicht een luie inborst.
Onlangs zijn deze klachten me steeds meer parten gaan spelen en ben ik er nog dieper ingedoken. Lang verhaal, ik zal het kort houden. Mijn conclusie was dat er iets méér aan de hand moest zijn, het laatste stukje kon ik niet vatten. Niet verklaren. Ook niet door hoogbegaafdheid. Want ik wil wél motivatie opbrengen en níet uitstellen. Nu blijkt - na invullen van lijsten en twee gesprekken bij de GGZ etc - dat ik zeer waarschijnlijk een vorm van ADHD heb.
De moraal van mijn verhaal: heb je een hoog IQ en ervaar je klachten (zoals TO), dan hoeft dat nog niet per definitie samen te hangen met een hoge intelligentie. Dat ligt voor de hand, maar is niet altijd aan de orde! Wees je daarvan bewust.
Laatst heb ik trouwens een zeer interessant boek gelezen over hoogbegaafdheid bij kinderen (in een kwartier gelezen, heel opmerkelijk vind ik want als ik een roman lees doe ik daar veel en veel langer over dan de gemiddelde lezer en moet ik zinnen vaak drie keer lezen, grappig dat verschil van insteek, maar dit terzijde).
Daarin werd gesteld dat je hoogintelligent kunt zijn, maar daarmee nog niet per se ook hoogbegááfd bent. Teken twee cirkels, een met het woord 'hoog IQ' erin en een met het woord 'motivatie' erin. Die cirkels overlappen voor een deel. Het deel dat overlapt, is de creativiteit. Als die tot bloei kan komen, is er sprake van hoogbegaafdheid.
Dat vond ik voor mezelf heel confronterend. Want juist die motivatie mis ik bij mezelf zo. En dat geeft me het gevoel dat ik zoveel mogelijkheden in me heb, maar er zo weinig uit kan halen. Dat zou dus die ADHD zijn. Ik begin binnenkort met medicijnen en hoop enorm dat die me zullen helpen op dit vlak.
Nog een punt dat ik een paar keer langs zag komen in de postings, is het 'anders zijn' en gepest worden. Ik ben nooit gepest. Ja, weleens uitgescholden voor vieroog of brillenwiets, maar dat deed me weinig. Had ik rood haar gehad, was het vuurtoren geweest. Ik vond kinderen die zoiets riepen voornamelijk überdom.
Op de middelbare school heeft een groepje oudere meisjes mij weleens uitgelachen en beschimpt omdat ik als brugklasser op het schoolplein zoende met mijn vriendje en er toch redelijk eigenzinnig bij liep qua kleding, en dat irriteerde me wel. Onder aansporing van vriendinnen van mij heb ik het meisje dat de meeste opmerkingen maakte toen een keer gedreigd met een pak slaag en daarmee was het afgelopen.
Wat ik maar wil zeggen: het is ook al niet per definitie zo dat mensen met een hoge intelligentie nerds zijn of altijd heel anders zijn dan anderen. Tenslotte is zo'n 2 % van de mensen 'het'.
xx lisa.
Ik loop al sinds mijn tienertijd tegen bepaalde problemen aan waar ik veel last van heb. Uitstellen van dingen, mezelf niet kunnen zetten tot dingen die ik me voorneem, met name. Snel verveeld ook. Veel dacht ik te kunnen terugvoeren op mijn hoge IQ. Nooit hard hoeven werken want school ging min of meer vanzelf, bijvoorbeeld. En wellicht een luie inborst.
Onlangs zijn deze klachten me steeds meer parten gaan spelen en ben ik er nog dieper ingedoken. Lang verhaal, ik zal het kort houden. Mijn conclusie was dat er iets méér aan de hand moest zijn, het laatste stukje kon ik niet vatten. Niet verklaren. Ook niet door hoogbegaafdheid. Want ik wil wél motivatie opbrengen en níet uitstellen. Nu blijkt - na invullen van lijsten en twee gesprekken bij de GGZ etc - dat ik zeer waarschijnlijk een vorm van ADHD heb.
De moraal van mijn verhaal: heb je een hoog IQ en ervaar je klachten (zoals TO), dan hoeft dat nog niet per definitie samen te hangen met een hoge intelligentie. Dat ligt voor de hand, maar is niet altijd aan de orde! Wees je daarvan bewust.
Laatst heb ik trouwens een zeer interessant boek gelezen over hoogbegaafdheid bij kinderen (in een kwartier gelezen, heel opmerkelijk vind ik want als ik een roman lees doe ik daar veel en veel langer over dan de gemiddelde lezer en moet ik zinnen vaak drie keer lezen, grappig dat verschil van insteek, maar dit terzijde).
Daarin werd gesteld dat je hoogintelligent kunt zijn, maar daarmee nog niet per se ook hoogbegááfd bent. Teken twee cirkels, een met het woord 'hoog IQ' erin en een met het woord 'motivatie' erin. Die cirkels overlappen voor een deel. Het deel dat overlapt, is de creativiteit. Als die tot bloei kan komen, is er sprake van hoogbegaafdheid.
Dat vond ik voor mezelf heel confronterend. Want juist die motivatie mis ik bij mezelf zo. En dat geeft me het gevoel dat ik zoveel mogelijkheden in me heb, maar er zo weinig uit kan halen. Dat zou dus die ADHD zijn. Ik begin binnenkort met medicijnen en hoop enorm dat die me zullen helpen op dit vlak.
Nog een punt dat ik een paar keer langs zag komen in de postings, is het 'anders zijn' en gepest worden. Ik ben nooit gepest. Ja, weleens uitgescholden voor vieroog of brillenwiets, maar dat deed me weinig. Had ik rood haar gehad, was het vuurtoren geweest. Ik vond kinderen die zoiets riepen voornamelijk überdom.
Op de middelbare school heeft een groepje oudere meisjes mij weleens uitgelachen en beschimpt omdat ik als brugklasser op het schoolplein zoende met mijn vriendje en er toch redelijk eigenzinnig bij liep qua kleding, en dat irriteerde me wel. Onder aansporing van vriendinnen van mij heb ik het meisje dat de meeste opmerkingen maakte toen een keer gedreigd met een pak slaag en daarmee was het afgelopen.
Wat ik maar wil zeggen: het is ook al niet per definitie zo dat mensen met een hoge intelligentie nerds zijn of altijd heel anders zijn dan anderen. Tenslotte is zo'n 2 % van de mensen 'het'.
xx lisa.
donderdag 17 juli 2008 om 23:17
donderdag 17 juli 2008 om 23:24
Hoogbegaafdheid is niet een aparte klinische term die losstaat van hoogintelligent zijn. Het is geen aparte stoornis die gedefinieerd staat in de DSM. De definitie van hoogbegaafdheid is niets anders dan een heel hoog IQ hebben.
Het feit is wel dat het vaak wordt genoemd als er sprake is van problemen, maar die problemen zijn geen onderdeel van de definitie.
