PTSS en naasten

02-09-2019 22:17 151 berichten
Hallo allemaal,
Enkele dagen geleden heb ik te horen gekregen dat mijn vriendin waarschijnlijk een PTSS heeft. Je kan loepen voor meer info. Voor de diagnose stelling was mijn vriendin erg verbaal agressief tegen mij, vooral als ze zich onveilig voelde, had ze mood swings. Ze slaapt slecht, ze zegt dat ze de hele tijd mensen in haar hoofd ziet die haar komen halen, ze trilt over haar hele lichaam, is extreem onzeker, ze heeft zich ook erg geisoleerd, en vind praten nog steeds lastig. Nu is mijn vraag: a) zijn er mensen die dit herkennen? En b) hoe is jullie herstel verlopen? Wat had je nodig van familie en vrienden?

Alvast bedankt
Thuisblijver445 schreef:
03-09-2019 11:53
Hoe uitte het zich bij jou dan, als ik vragen mag? Bij haar begon het idd bij boos zijn om kleine dingen, maar uiteindelijk is dat volledig ontspoord.
Bij mij uitte het zich in hyperventilatie in soortgelijke situaties (als het ongeluk waar ik bij betrokken was), veel huilen, erg moe zijn en boos worden om kleine dingen. Omdat ik de spits begon te mijden en niet meer durfde te rijden, ben ik hulp gaan zoeken.
Alle reacties Link kopieren
Thuisblijver445 schreef:
03-09-2019 11:51
Ze zegt dat ze graag wilt dat ik begrijp wat er gebeurt is, dat ze dingen (zoals de verbale agressie) allemaal niet zo heeft bedoeld. Ze heeft bijvoorbeeld gezegd dat ik dood moest gaan en ze niet meer van me hield. Ze zegt nu dat ze toen ze dat zei extreem in paniek was en zich niet gehoord voelde.
maar dat zijn 2 losstaande zaken
Daarvoor hoeft ze niet in detail te vertellen, wat haar overkomen is.
ten eerste moet ze dat een halt toeroepen (daar krijgt ze hulp bij), daarnaast zou het voor jullie kunnen werken, als je afspreekt, dat ze alleen iets zegt als:"laat me, dit triggert iets"
En dat het voor jou dan voldoende is.

Ik heb een trauma in mijn leven (niet PTSS), maar het is iets waar geen einde aan zit.
Ik bepaal echt zelf, wanneer ik het er over heb (vaak met tranen), en mijn man snapt me. Die snapt dat sommige zaken bij mij pijn doen.
En zal het nooit helemaal kunnen voelen of begrijpen, maar dat is voldoende

En soms spreekt hij ook uit, dat hij het niet kan snappen. En dat is ook goed.
Thuisblijver445 schreef:
03-09-2019 11:51
Ze zegt dat ze graag wilt dat ik begrijp wat er gebeurt is, dat ze dingen (zoals de verbale agressie) allemaal niet zo heeft bedoeld. Ze heeft bijvoorbeeld gezegd dat ik dood moest gaan en ze niet meer van me hield. Ze zegt nu dat ze toen ze dat zei extreem in paniek was en zich niet gehoord voelde.
Ik denk wel dat iemand in totale paniek dingen kan roepen die hij of zij niet meent.
De basale reacties die overblijven bij angst en paniek zijn vechten of vluchten.
De hogere cognities kunnen niet worden gebruikt op dat moment door aanmaak van te veel adrenaline.
Het denken stopt of dan en het gevoel is verstoord.

Als het voor haar onbekend was wat er op die momenten met haar gebeurde was het nog beangstigender.

Misschien dat het beter gaat nu ze dit weet over zichzelf en kan er een plan worden gemaakt voor zulke moeilijke momenten.
Alle reacties Link kopieren
Thuisblijver445 schreef:
03-09-2019 05:16
Sorry, vergeten te vermelden:
- ze heeft malariatabletten geslikt die waarschijnlijk haar angst/depressie/stemmingswisselingen hebben aangewakkerd.
- de dokter heeft haar slaap/ontspanningstabletten gegeven, ze zegt alleen dat als ze die neemt en zo stopt met trillen, haar hoofd nog drukker wordt.

Ja, ze heeft ook paniekaanvallen met hyperventileren.
wanneer je je vriendin vraagt wat zij nodig heeft wat zegt zij dan?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
viva-amber schreef:
03-09-2019 12:38
wanneer je je vriendin vraagt wat zij nodig heeft wat zegt zij dan?
Dat ik haar niet in de steek laat en haar geloof :(
Alle reacties Link kopieren
Thuisblijver445 schreef:
03-09-2019 12:50
Dat ik haar niet in de steek laat en haar geloof :(
"en haar geloof"....
die is bijzonder
waar komt dat vandaan???
Alle reacties Link kopieren
Misschien handig om te loepen, het is allemaal nogal een verhaal namelijk met TO & vriendin.
Alle reacties Link kopieren
Moezewoes schreef:
03-09-2019 13:03
Misschien handig om te loepen, het is allemaal nogal een verhaal namelijk met TO & vriendin.
als dat zo met elkaar samenhangt, kun je beter in een oud topic verder schrijven TO
lilalinda schreef:
03-09-2019 13:09
als dat zo met elkaar samenhangt, kun je beter in een oud topic verder schrijven TO
Ah, sorry als ik de forum/topic regels niet goed heb begrepen. Ik heb deze geopend omdat ik dacht in mijn oude topic niet zo snel ervaringsverhalen van ptss te horen.
lilalinda schreef:
03-09-2019 12:52
"en haar geloof"....
die is bijzonder
waar komt dat vandaan???
Enkele maanden lang heeft ze of hints gegeven over hoe het ging of als ik vroeg hoe het ging klapte ze dicht/werd boos etc. Nu is ze terug vanuit het buitenland en wil ze graag proberen te praten over hoe het ging, maar is ze bang dat ik me dingen niet kan voorstellen.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat dit aparte topic juist wel handig is om ervaringen wat betreft ptss uit te wisselen, en dat andere mensen inderdaad ook eerder aanhaken door duidelijke titel van dit topic. (en goed idee trouwens TO!)

Maar voor de specifieke situatie met TO lijkt het me handig om eerst dat hele verhaal te lezen/loepen.
Moezewoes schreef:
03-09-2019 13:25
Ik denk dat dit aparte topic juist wel handig is om ervaringen wat betreft ptss uit te wisselen, en dat andere mensen inderdaad ook eerder aanhaken door duidelijke titel van dit topic. (en goed idee trouwens TO!)

Maar voor de specifieke situatie met TO lijkt het me handig om eerst dat hele verhaal te lezen/loepen.
Ok, ja dan zitten we op een lijn. Daarom had ik het ook zo duidelijk in mijn OP gezet.
Alle reacties Link kopieren
Thuisblijver445 schreef:
03-09-2019 09:08
Bij mij/ons lijkt die extreme woede vooral zo te zijn als ze
- in een onveilige situatie zit/zat, dus of waar het trauma is opgelopen of iets wat haar daar aan doet denken
- of als ze zich niet gehoord voelt

Maar, ik heb geen behoefte aan dat neerbuigende gescheld. Dus vroeg me af of dat zo "blijft"
Oh nee neerbuigend gescheld is een no go!!! Dat zou ik ook niet doen.

Ja lastig zoals vele zeggen ieder mens met.ptss is anders en de een verwerkt het prima de andere blijft er in en sommige hebben restjes, maar je hoeft slecht gedrag niet goed te keuren en dat mag je ook zeker aan geven jouw grens.

Het lastige is en liep hier ook tegen aan een ander kan niet voelen wat je voelt en heb je vaak te dealen met onbegrip. Ik weet niet hoe vers haar ptss is maar het kost wel tijd om dit deels.of volledig te verwerken dit vergt geduld van de partner, maar verlies je zelf niet.
lavendel2 wijzigde dit bericht op 03-09-2019 14:20
16.80% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ook ik heb ptss en sta onder behandeling. Het is ontzettend complex. Zowel voor mezelf als voor mijn omgeving. Het is vooral elke dag een strijd met mezelf en soms niet altijd uit te leggen aan anderen, want hoe leg je uit dat je ineens een paniekaanval krijgt in een supermarkt omdat het te druk is?

Ik heb inderdaad behoefte aan duidelijkheid van mijn partner. Korte duidelijke opdrachten, anders kan ik het niet volgen. Mijn partner toont gelukkig ontzettend veel begrip en helpt me echt de dagen door. Acceptatie is een belangrijke stap, maar daar heb ik ook nog elke dag heel veel moeite mee.

Overigens heb ik geen woede aanvallen en ptss mag niet als excuus gebruikt gaan worden voor bepaald gedrag, maar helaas heb je jezelf niet altijd onder controle.
Alle reacties Link kopieren
Thuisblijver445 schreef:
03-09-2019 11:53
Hoe uitte het zich bij jou dan, als ik vragen mag? Bij haar begon het idd bij boos zijn om kleine dingen, maar uiteindelijk is dat volledig ontspoord.

Ik wil je aanraden te stoppen met vragen hoe het zich bij anderen uit. Dat heeft namelijk geen relatie tot de situatie waarin jij met je vriendin zit. Je wil hulp in het omgaan met je vriendin, wellicht ervaringsverhalen. maar specifiek vragen "hoe uit het zich bij jou" is -naast een hele persoonlijke vraag, die ik zelf in elk geval niet graag beantwoord aan een vreemde- niet relevant omdat jij er in relatie tot je vriendin niks aan hebt.
Pergamon schreef:
03-09-2019 14:21
Ik wil je aanraden te stoppen met vragen hoe het zich bij anderen uit. Dat heeft namelijk geen relatie tot de situatie waarin jij met je vriendin zit. Je wil hulp in het omgaan met je vriendin, wellicht ervaringsverhalen. maar specifiek vragen "hoe uit het zich bij jou" is -naast een hele persoonlijke vraag, die ik zelf in elk geval niet graag beantwoord aan een vreemde- niet relevant omdat jij er in relatie tot je vriendin niks aan hebt.
Ok, mijn excuses, ik wilde je niet ongemakkelijk laten voelen en natuurlijk is het prima als je het niet wilt beantwoorden. Op internet vind je zo'n lange abstracte lijst met klachten, en ik dacht dat het misschien goed zou zijn om dat op een manier iets concreter voor mezelf te maken.
Vraag het eens aan de behandelaar. Er zijn ook psycho-educatiecurcussen voor patient en familie/geliefden.

Lijkt me veel zinniger dan vreemden om advies te vragen.
Alle reacties Link kopieren
Thuisblijver445 schreef:
03-09-2019 14:29
Ok, mijn excuses, ik wilde je niet ongemakkelijk laten voelen en natuurlijk is het prima als je het niet wilt beantwoorden. Op internet vind je zo'n lange abstracte lijst met klachten, en ik dacht dat het misschien goed zou zijn om dat op een manier iets concreter voor mezelf te maken.

Het is zéker goed om het concreet te maken, maar doe dat met je vriendin samen. Je probeert een algemeen beeld op PTSS te plakken, maar dat bestaat niet omdat iedereen anders omgaat met emotie, gevoelens en stress situaties. Probeer dus niet te zoeken naar een algemeen beeld, maar focus je op je vriendin.
Thuisblijver445 schreef:
03-09-2019 14:29
Ok, mijn excuses, ik wilde je niet ongemakkelijk laten voelen en natuurlijk is het prima als je het niet wilt beantwoorden. Op internet vind je zo'n lange abstracte lijst met klachten, en ik dacht dat het misschien goed zou zijn om dat op een manier iets concreter voor mezelf te maken.
Raar antwoord. Lees nu eens wat er echt staat.
uggs schreef:
03-09-2019 14:17
Ook ik heb ptss en sta onder behandeling. Het is ontzettend complex. Zowel voor mezelf als voor mijn omgeving. Het is vooral elke dag een strijd met mezelf en soms niet altijd uit te leggen aan anderen, want hoe leg je uit dat je ineens een paniekaanval krijgt in een supermarkt omdat het te druk is?

Ik heb inderdaad behoefte aan duidelijkheid van mijn partner. Korte duidelijke opdrachten, anders kan ik het niet volgen. Mijn partner toont gelukkig ontzettend veel begrip en helpt me echt de dagen door. Acceptatie is een belangrijke stap, maar daar heb ik ook nog elke dag heel veel moeite mee.

Overigens heb ik geen woede aanvallen en ptss mag niet als excuus gebruikt gaan worden voor bepaald gedrag, maar helaas heb je jezelf niet altijd onder controle.
Ok, dit helpt. Haar familie (bij wie ze nu is) zij ook al zoiets. Eigenlijk kan ze op het moment niets zelf (alleen al naar buiten vind ze eng, ze staart eigenlijk de hele dag een beetje voor zich uit geloof ik, werk vind ze veel te ingewikkeld) maar kleine concrete opdrachtjes doet ze wel, als je het haar vraagt (de afwas, was ophangen, dat soort dingen).

Die woedeaanvallen zijn vooral waar ik mee zit, zoals ik eerder al zei. Als het klachtenpakket per persoon verschilt maakt het het ook wel lastiger voor mij in te schatten of dat er voor haar bij hoort of niet. Ik heb zelf ook gezegd dat het niet als excuus gebruikt mag worden, dat het nog steeds haar eigen keuze is zo te doen, maar daar krijg ik dan alleen maar warrige antwoorden als "ik bedoel het niet zo" "er is iets mis in mijn hoofd" "ik kan niet bij mezelf" op terug.
Pergamon schreef:
03-09-2019 14:33
Het is zéker goed om het concreet te maken, maar doe dat met je vriendin samen. Je probeert een algemeen beeld op PTSS te plakken, maar dat bestaat niet omdat iedereen anders omgaat met emotie, gevoelens en stress situaties. Probeer dus niet te zoeken naar een algemeen beeld, maar focus je op je vriendin.
Ok, dankjewel. Misschien pak ik dit helemaal verkeerd aan maar ik heb 0 ervaring met psychische issues van deze omvang.
Alle reacties Link kopieren
Lucifer2018 schreef:
03-09-2019 14:33
Raar antwoord. Lees nu eens wat er echt staat.

Om het voor je te vergelijken TO:

Je vraagt aan iemand naar zijn of haar ervaring in het werken bij Shell. Maar de schoonmaker kan je niet vertellen hoe de CEO zijn werk ervaart, en visa versa. Zelfs twee directe collega's kunnen hun werk, hun leidinggevende, hun takenpakket, de werkdruk, etc. heel anders ervaren. Ook al is het inhoudelijk hetzelfde. Dat ze bij Shell werken, betekent niet dat ze een generiek ervaring hebben over hun werkzaamheden.
Alle reacties Link kopieren
Thuisblijver445 schreef:
03-09-2019 14:35

Die woedeaanvallen zijn vooral waar ik mee zit, zoals ik eerder al zei. Als het klachtenpakket per persoon verschilt maakt het het ook wel lastiger voor mij in te schatten of dat er voor haar bij hoort of niet. Ik heb zelf ook gezegd dat het niet als excuus gebruikt mag worden, dat het nog steeds haar eigen keuze is zo te doen, maar daar krijg ik dan alleen maar warrige antwoorden als "ik bedoel het niet zo" "er is iets mis in mijn hoofd" "ik kan niet bij mezelf" op terug.

En daarom is het goed om met háár en haar therapeut in gesprek te gaan en niet om te gaan veralgemeniseren.

Het is overigens nadrukkelijk geen keuze om het zo te doen. Daar zou ik dan weer heel gepikeerd van raken, als iemand dat tegen mij zou zeggen.
Alle reacties Link kopieren
Onderschat de impact van ptss niet TO. Het is niet dat jouw vriendin ervoor kiest om boos te worden oid. Het overkomt haar en waarschijnlijk wil ze dit zelf ook niet.

Ik vind de opmerking "werk vindt ze veel te ingewikkeld" een beetje denigrerend overkomen. Misschien omdat ik zelf ook al enige tijd niet aan het werk ben door mijn ptss. Heb je jezelf al eens ingelezen over wat ptss nou precies inhoud? Hoe het ontstaat, wat de symptomen zijn, maar ook ervaringsverhalen van anderen? Ik heb het idee dat je geen flauw idee hebt wat het precies inhoud. Dat is niet erg, maar het is veel meer dan alleen de symptomen.

Zoals mijn voorgangers ook al zeiden, elk persoon met ptss is anders, praat met je vriendin zonder oordeel. De rest van de buitenwereld is namelijk vaak al veroordelend genoeg.

Overigens hebben veel mensen die met ptss te maken krijgen geen ervaring hiermee, gelukkig. Ik wens het niemand toe.

Ga je wel eens mee naar therapie? Mijn partner wordt hierin namelijk wel betrokken.

Oh, ik zie nu dat Pergamon ook valt over die keuze. Ik ben ontzettend blij dat mijn partner regelmatig duidelijk tegen mij zegt dat ik er niets aan kan doen dat ik ptss heb en dat me dit overkomen is. Ik voel me al schuldig genoeg...
Alle reacties Link kopieren
Lavendel2 schreef:
03-09-2019 14:14
Ik weet niet hoe vers haar ptss is maar het kost wel tijd om dit deels.of volledig te verwerken dit vergt geduld van de partner, maar verlies je zelf niet.
Extreem vers, als in, ze zat er tot afgelopen vrijdag nog midden in als het ware.

Ze is letterlijk pas afgelopen vrijdag uit één of ander naar/eng buitenland (al dan niet wanen) terug naar Nederland gekomen en ze zat daar in doodsangsten. De woede aanvallen, denigrerende opmerkingen, nare dingen etc waren dus tijdens haar traumatische ervaring.

(Sorry dat ik me blijf bemoeien, maar dit lijkt me nogal relevant. De diagnose kwam niet alleen pas een paar dagen geleden, ze is ook pas enkele dagen uit haar "onveilige gevoel")

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven