Psyche
alle pijlers
PTSS en naasten
maandag 2 september 2019 om 22:17
Hallo allemaal,
Enkele dagen geleden heb ik te horen gekregen dat mijn vriendin waarschijnlijk een PTSS heeft. Je kan loepen voor meer info. Voor de diagnose stelling was mijn vriendin erg verbaal agressief tegen mij, vooral als ze zich onveilig voelde, had ze mood swings. Ze slaapt slecht, ze zegt dat ze de hele tijd mensen in haar hoofd ziet die haar komen halen, ze trilt over haar hele lichaam, is extreem onzeker, ze heeft zich ook erg geisoleerd, en vind praten nog steeds lastig. Nu is mijn vraag: a) zijn er mensen die dit herkennen? En b) hoe is jullie herstel verlopen? Wat had je nodig van familie en vrienden?
Alvast bedankt
Enkele dagen geleden heb ik te horen gekregen dat mijn vriendin waarschijnlijk een PTSS heeft. Je kan loepen voor meer info. Voor de diagnose stelling was mijn vriendin erg verbaal agressief tegen mij, vooral als ze zich onveilig voelde, had ze mood swings. Ze slaapt slecht, ze zegt dat ze de hele tijd mensen in haar hoofd ziet die haar komen halen, ze trilt over haar hele lichaam, is extreem onzeker, ze heeft zich ook erg geisoleerd, en vind praten nog steeds lastig. Nu is mijn vraag: a) zijn er mensen die dit herkennen? En b) hoe is jullie herstel verlopen? Wat had je nodig van familie en vrienden?
Alvast bedankt
dinsdag 3 september 2019 om 15:04
Ok, ja. Ik snap 'm, denk ik. En daarbij komt dan ook nog dat de ene persoon getraumatiseerd is geraakt door A en de ander door B etcetera.Pergamon schreef: ↑03-09-2019 14:41Om het voor je te vergelijken TO:
Je vraagt aan iemand naar zijn of haar ervaring in het werken bij Shell. Maar de schoonmaker kan je niet vertellen hoe de CEO zijn werk ervaart, en visa versa. Zelfs twee directe collega's kunnen hun werk, hun leidinggevende, hun takenpakket, de werkdruk, etc. heel anders ervaren. Ook al is het inhoudelijk hetzelfde. Dat ze bij Shell werken, betekent niet dat ze een generiek ervaring hebben over hun werkzaamheden.
dinsdag 3 september 2019 om 15:07
Zij heeft gezegd dat ik moet sterven, dat ze niet meer van me houdt, dat ik een loser ben en weg moet gaan. Overigens wel nadat ik boos op haar was geworden om iets kleins en de dag nadat er iets naars met haar was gebeurd (opgesloten in een kamertje met mannen die dingen van haar wilden en vrouwelijke collega's aanrandden en haar haar paspoort hebben afgenomen onder dwang). Maar als nog: dat is toch een keuze? Ze had dat toch ook níét kunnen zeggen en in plaats daarvan om mijn hulp kunnen vragen?
dinsdag 3 september 2019 om 15:09
Ja, met daarbij toegevoegd dat ze nog steeds in doodsangst is eigenlijk. Ze is bang voor iedereen, zelfs haar eigen familie.Moezewoes schreef: ↑03-09-2019 15:03Extreem vers, als in, ze zat er tot afgelopen vrijdag nog midden in als het ware.
Ze is letterlijk pas afgelopen vrijdag uit één of ander naar/eng buitenland (al dan niet wanen) terug naar Nederland gekomen en ze zat daar in doodsangsten. De woede aanvallen, denigrerende opmerkingen, nare dingen etc waren dus tijdens haar traumatische ervaring.
(Sorry dat ik me blijf bemoeien, maar dit lijkt me nogal relevant. De diagnose kwam niet alleen pas een paar dagen geleden, ze is ook pas enkele dagen uit haar "onveilige gevoel")
dinsdag 3 september 2019 om 15:16
Ik probeer het niet te onderschatten, daarom ben ik hier. Ik probeer me in te lezen, maar online vind ik veel over complexe PTSS, of verhalen van oorlogsveteranen, maar niemand in ongeveer haar situatie. Ik wil niet weer knullig overkomen, maar wat bedoel je met dat het meer inhoudt dan alleen de symptomen?uggs schreef: ↑03-09-2019 14:50Onderschat de impact van ptss niet TO. Het is niet dat jouw vriendin ervoor kiest om boos te worden oid. Het overkomt haar en waarschijnlijk wil ze dit zelf ook niet.
Ik vind de opmerking "werk vindt ze veel te ingewikkeld" een beetje denigrerend overkomen. Misschien omdat ik zelf ook al enige tijd niet aan het werk ben door mijn ptss. Heb je jezelf al eens ingelezen over wat ptss nou precies inhoud? Hoe het ontstaat, wat de symptomen zijn, maar ook ervaringsverhalen van anderen? Ik heb het idee dat je geen flauw idee hebt wat het precies inhoud. Dat is niet erg, maar het is veel meer dan alleen de symptomen.
Zoals mijn voorgangers ook al zeiden, elk persoon met ptss is anders, praat met je vriendin zonder oordeel. De rest van de buitenwereld is namelijk vaak al veroordelend genoeg.
Overigens hebben veel mensen die met ptss te maken krijgen geen ervaring hiermee, gelukkig. Ik wens het niemand toe.
Ga je wel eens mee naar therapie? Mijn partner wordt hierin namelijk wel betrokken.
Oh, ik zie nu dat Pergamon ook valt over die keuze. Ik ben ontzettend blij dat mijn partner regelmatig duidelijk tegen mij zegt dat ik er niets aan kan doen dat ik ptss heb en dat me dit overkomen is. Ik voel me al schuldig genoeg...
Wat bedoel je met hiermee in:
"Overigens hebben veel mensen die met ptss te maken krijgen geen ervaring hiermee, gelukkig. Ik wens het niemand toe."
De therapie van mijn vriendin moet nog beginnen, dus ik heb nog geen idee over het hoe en wat.
"Ik vind de opmerking "werk vindt ze veel te ingewikkeld" een beetje denigrerend overkomen."
Sorry, ik bedoelde het niet zo. Terwijl ze in het land waar ze zat complexe materie aan het uitzoeken was, heeft ze nu terug in Nederland al moeite om op een dag een email te typen of een paar bladzijden te lezen.
dinsdag 3 september 2019 om 15:17
1. je geloof dat ze niet anders kon, en je vecht voor haarThuisblijver445 schreef: ↑03-09-2019 15:07Maar als nog: dat is toch een keuze? Ze had dat toch ook níét kunnen zeggen en in plaats daarvan om mijn hulp kunnen vragen?
2. je gelooft dat het een keuze is, en ze je bewust kleineert. Dan is jullie relatie dus over
dinsdag 3 september 2019 om 15:30
Mja, ik neig dus al een tijdje naar het laatste. Maar het is zo lullig om haar te dumpen terwijl ze en ziek is en daardoor problemen heeft op werk en eigenlijk ook niet echt een huis heeft voor haarzelf en eigenlijk vrij weinig kan....Dus ik dacht dat het laatste/beste wat ik nu nog kon doen in ieder geval mezelf proberen te informeren is.
dinsdag 3 september 2019 om 15:37
wat je nu doet, is je ratio voedenThuisblijver445 schreef: ↑03-09-2019 15:30Mja, ik neig dus al een tijdje naar het laatste. Maar het is zo lullig om haar te dumpen terwijl ze en ziek is en daardoor problemen heeft op werk en eigenlijk ook niet echt een huis heeft voor haarzelf en eigenlijk vrij weinig kan....Dus ik dacht dat het laatste/beste wat ik nu nog kon doen in ieder geval mezelf proberen te informeren is.
Terwijl je gevoel allang weet hoe het zit
Sterkte!
dinsdag 3 september 2019 om 15:39
Het is allemaal geen onwil van haar, maar onkunde.Thuisblijver445 schreef: ↑03-09-2019 15:16Ik probeer het niet te onderschatten, daarom ben ik hier. Ik probeer me in te lezen, maar online vind ik veel over complexe PTSS, of verhalen van oorlogsveteranen, maar niemand in ongeveer haar situatie. Ik wil niet weer knullig overkomen, maar wat bedoel je met dat het meer inhoudt dan alleen de symptomen?
de symptomen zijn ontzettend k*t, maar haar trauma waar die uit voortkomen ook.
Wat bedoel je met hiermee in:
"Overigens hebben veel mensen die met ptss te maken krijgen geen ervaring hiermee, gelukkig. Ik wens het niemand toe."
Jij gaf aan dat je geen ervaring hebt met mensen met zo’n psychische problematiek, maar dat hebben over het algemeen de meeste mensen niet die ptss krijgen. Iedereen moet dus zoeken naar een manier om ermee om te gaan.
De therapie van mijn vriendin moet nog beginnen, dus ik heb nog geen idee over het hoe en wat.
"Ik vind de opmerking "werk vindt ze veel te ingewikkeld" een beetje denigrerend overkomen."
Sorry, ik bedoelde het niet zo. Terwijl ze in het land waar ze zat complexe materie aan het uitzoeken was, heeft ze nu terug in Nederland al moeite om op een dag een email te typen of een paar bladzijden te lezen.
Ik heb in geen maanden een boek gelezen terwijl ik een enorme lezer ben. Het lukt me niet, want ik heb geen concentratie. Ik functioneerde prima in mijn werk waarbij ik continue moest schakelen tussen verschillende zaken en het meest ingewikkelde was mij niet ingewikkeld genoeg. Nu lukt een gerecht koken me amper, omdat ik gewoon niet begrijp wat ik moet doen.
dinsdag 3 september 2019 om 15:53
Ik kan je op de een of andere manier niet goed quoten, uggs, maar:
-Fijn dat je het zo uitlegt. Haar trauma's zijn inderdaad ook alles behalve fijn: van 'kleine' dingen zoals achtervolgd en ingesloten worden, tot gewapend overvallen, inbraakpogingen en doodsbedreigingen. Eerlijk gezegd heb ik daarom haar aggressieve gedrag zo lang getolereerd, het samen met haar op proberen te lossen.
Zij is wel eerder depressief geweest, heeft ze me verteld. Maar ze had idd geen idee dat ze PTSS had. Hoewel we wel allebei zo zaten van: oh als je je bang voelt zijn je klachten extreem heftig, terwijl als je je veilig voelt je je warme gezellige zelf bent.
Dat lijkt me ontzettend beperkend en frustrerend. Zij vind inderdaad ook koken, eigenlijk gewoon eten en adem halen, al lastig genoeg. Wat naar dat het bij jou al maanden zo voort duurt. Heel erg veel sterkte.
Misschien weer een domme vraag, maar heeft dat te maken met dat iemands hoofd blijkbaar zo druk is? Volgens haar is ze de hele tijd bezig met de omgeving scannen op veiligheid.
-Fijn dat je het zo uitlegt. Haar trauma's zijn inderdaad ook alles behalve fijn: van 'kleine' dingen zoals achtervolgd en ingesloten worden, tot gewapend overvallen, inbraakpogingen en doodsbedreigingen. Eerlijk gezegd heb ik daarom haar aggressieve gedrag zo lang getolereerd, het samen met haar op proberen te lossen.
Zij is wel eerder depressief geweest, heeft ze me verteld. Maar ze had idd geen idee dat ze PTSS had. Hoewel we wel allebei zo zaten van: oh als je je bang voelt zijn je klachten extreem heftig, terwijl als je je veilig voelt je je warme gezellige zelf bent.
Dat lijkt me ontzettend beperkend en frustrerend. Zij vind inderdaad ook koken, eigenlijk gewoon eten en adem halen, al lastig genoeg. Wat naar dat het bij jou al maanden zo voort duurt. Heel erg veel sterkte.
Misschien weer een domme vraag, maar heeft dat te maken met dat iemands hoofd blijkbaar zo druk is? Volgens haar is ze de hele tijd bezig met de omgeving scannen op veiligheid.
dinsdag 3 september 2019 om 16:14
Thuisblijver445 schreef: ↑03-09-2019 15:07Zij heeft gezegd dat ik moet sterven, dat ze niet meer van me houdt, dat ik een loser ben en weg moet gaan. Overigens wel nadat ik boos op haar was geworden om iets kleins en de dag nadat er iets naars met haar was gebeurd (opgesloten in een kamertje met mannen die dingen van haar wilden en vrouwelijke collega's aanrandden en haar haar paspoort hebben afgenomen onder dwang). Maar als nog: dat is toch een keuze? Ze had dat toch ook níét kunnen zeggen en in plaats daarvan om mijn hulp kunnen vragen?
Nee. Nee, dat IS geen keuze. Als je dat denkt, dat is het handig je nog even goed te verdiepen in PTSS.
Denk je in (compleet andere situatie, maar beeld je dit even in): Iemand loopt op straat en wordt aangevallen door een figuur. Persoon die aangevallen wordt slaat, schopt, bijt, trapt, vervalt in blinde woede en neemt daarin en passant een omstander mee. Die omstander krijgt een hengst en loopt een bloedneus op. Is dat een keuze?
dinsdag 3 september 2019 om 16:22
Dankjewel, Pergamon, zo heb ik het nog niet bekeken....Pergamon schreef: ↑03-09-2019 16:14Nee. Nee, dat IS geen keuze. Als je dat denkt, dat is het handig je nog even goed te verdiepen in PTSS.
Denk je in (compleet andere situatie, maar beeld je dit even in): Iemand loopt op straat en wordt aangevallen door een figuur. Persoon die aangevallen wordt slaat, schopt, bijt, trapt, vervalt in blinde woede en neemt daarin en passant een omstander mee. Die omstander krijgt een hengst en loopt een bloedneus op. Is dat een keuze?
Weet jij heel misschien waar ik dit soort diepte info over PTSS kan vinden, naast via de huisarts? Ik ben al druk aan het googlen geslagen maar kom tot nu toe niet heel veel verder dan de 'standaard' en wat meer oppervlakkige info.
dinsdag 3 september 2019 om 16:43
Thuisblijver445 schreef: ↑03-09-2019 16:22Dankjewel, Pergamon, zo heb ik het nog niet bekeken....
Weet jij heel misschien waar ik dit soort diepte info over PTSS kan vinden, naast via de huisarts? Ik ben al druk aan het googlen geslagen maar kom tot nu toe niet heel veel verder dan de 'standaard' en wat meer oppervlakkige info.
Niet googlen. Gewoon niet. Ga naar een behandelaar met specialisatie PTSS. Ik zou zelfs aanraden dezelfde behandelaar hiervoor in te zetten als waar je vriendin onder behandeling staat. Dan krijgen jullie dezelfde informatie (maar let op: verwacht niet dat behandelaar gaat vertellen hoe het met je vriendin is, dat gaat niet gebeuren i.v.m. beroepsgeheim. Wel kan hij/zij vertellen over de behandelmethodes etc.)
Wat ik omschrijf is overigens gewoon een basis, PTSS 1.0 zeg maar,, geen "diepte informatie".
dinsdag 3 september 2019 om 16:46
Ah, waarom niet? Omdat dat allemaal vrij gestandaardiseerd/opppervlakkig is?Pergamon schreef: ↑03-09-2019 16:43Niet googlen. Gewoon niet. Ga naar een behandelaar met specialisatie PTSS. Ik zou zelfs aanraden dezelfde behandelaar hiervoor in te zetten als waar je vriendin onder behandeling staat. Dan krijgen jullie dezelfde informatie (maar let op: verwacht niet dat behandelaar gaat vertellen hoe het met je vriendin is, dat gaat niet gebeuren i.v.m. beroepsgeheim. Wel kan hij/zij vertellen over de behandelmethodes etc.)
Ik snap dat een behandelaar zoiets als beroepsgeheim heeft, natuurlijk. Het zou inderdaad wel fijn zijn om iets meer te horen over dingen als behandelmethodes, hoe dat nou werkt in iemands hoofd, hoe EMDR gaat enzo. Ze is voor nu doorgestuurd naar een behandelaar die de minste wachttijd had (vanwege de urgentie van haar klachten), maar die doet veel meer dan PTSS, voor zover ik op de website kan zien.
dinsdag 3 september 2019 om 17:23
Thuisblijver445 schreef: ↑03-09-2019 16:46Ah, waarom niet? Omdat dat allemaal vrij gestandaardiseerd/opppervlakkig is?
Ik snap dat een behandelaar zoiets als beroepsgeheim heeft, natuurlijk. Het zou inderdaad wel fijn zijn om iets meer te horen over dingen als behandelmethodes, hoe dat nou werkt in iemands hoofd, hoe EMDR gaat enzo. Ze is voor nu doorgestuurd naar een behandelaar die de minste wachttijd had (vanwege de urgentie van haar klachten), maar die doet veel meer dan PTSS, voor zover ik op de website kan zien.
Omdat er ook google een heleboel verhalen staan die op geen enkele manier op jou van toepassing zijn. Zoals ik je hier in dit topic duidelijk probeer te maken: ga niet veralgemeniseren of juist in detail vragen naar situaties van anderen. Je gaat via google verhalen lezen, die niks te maken hebben met de situatie van je vriendin. Je vraagt de schoonmaker van Shell toch ook niet naar de ervaringen van de CEO? Blijf bij google dus lekker weg. Ga praten met iemand die haar specifieke situatie snapt en die jou kan begeleiden 'als partner van'. Je hebt er duidelijk nog geen kaas van gegeten (wat heel logisch is en fijn is voor je), dus jij heb ook begeleiding nodig. Als je met je leken-inzicht google gaat doorpluizen en zelf conclusies gaat trekken, zouden die conclusies wel eens heel schadelijk kunnen zijn i.p.v. helpend.
Oppervlakkig voorbeeld: ik heb een hoge verwerkingssnelheid. Mijn EMDR bestond dus uit een lampje op de snelste snelheid, trillers in mijn schoenen en ritme kloppen met mijn handen. Dat is bij láng niet iedereen zo. Als jij dit van één iemand leest, dan denk jij dat je vriendin dat ook precies zo doet. Maar dat doet ze misschien helemaal niet. Zij werkt misschien alleen met bijvoorbeeld bewegende vingers die ze moet volgen. Wat heb jij dan ook mijn ervaring van de EMDR therapie?
dinsdag 3 september 2019 om 17:35
Nog een voorbeeld:
Stel (nogmaals: DIT IS EEN VOORBEELD): ik vind ik het heel fijn om een aanval van "PTSS paniek" (zo noem ik het altijd zelf, want die paniek voelt echt wezenlijk anders dan 'angst') om door mijn vriend stevig vastgehouden te worden met zijn armen om mijn middel. Jij leest dit, en denkt in je onwetendheid 'hee, dat wil mijn vriendin ook'. Jij pakt de volgende keer je vriendin stevig in de houdgreep, en als ze wat tegenstribbelt klem je nog even extra goed vast. Je hebt immers gelezen dat mij dat hielp. Vriendin is echter getraumatiseerd geraakt doordat een man aan haar zat en kan in haar paniek-episodes geen aanrakingen verdragen.
Met jouw handelen breng jij haar op dat moment dan echt schade toe. En daarom moet je niet kijken naar wat anderen nodig hebben, maar wat jouw vriendin nodig heeft.
Stel (nogmaals: DIT IS EEN VOORBEELD): ik vind ik het heel fijn om een aanval van "PTSS paniek" (zo noem ik het altijd zelf, want die paniek voelt echt wezenlijk anders dan 'angst') om door mijn vriend stevig vastgehouden te worden met zijn armen om mijn middel. Jij leest dit, en denkt in je onwetendheid 'hee, dat wil mijn vriendin ook'. Jij pakt de volgende keer je vriendin stevig in de houdgreep, en als ze wat tegenstribbelt klem je nog even extra goed vast. Je hebt immers gelezen dat mij dat hielp. Vriendin is echter getraumatiseerd geraakt doordat een man aan haar zat en kan in haar paniek-episodes geen aanrakingen verdragen.
Met jouw handelen breng jij haar op dat moment dan echt schade toe. En daarom moet je niet kijken naar wat anderen nodig hebben, maar wat jouw vriendin nodig heeft.
dinsdag 3 september 2019 om 18:56
Helaas, dat is iets wat iemand met ptss juist vaak niet doet op zo’n moment. Vaak juist vermijding.
dinsdag 3 september 2019 om 18:57
Amen. Dank voor deze reactie.Pergamon schreef: ↑03-09-2019 17:23Omdat er ook google een heleboel verhalen staan die op geen enkele manier op jou van toepassing zijn. Zoals ik je hier in dit topic duidelijk probeer te maken: ga niet veralgemeniseren of juist in detail vragen naar situaties van anderen. Je gaat via google verhalen lezen, die niks te maken hebben met de situatie van je vriendin. Je vraagt de schoonmaker van Shell toch ook niet naar de ervaringen van de CEO? Blijf bij google dus lekker weg. Ga praten met iemand die haar specifieke situatie snapt en die jou kan begeleiden 'als partner van'. Je hebt er duidelijk nog geen kaas van gegeten (wat heel logisch is en fijn is voor je), dus jij heb ook begeleiding nodig. Als je met je leken-inzicht google gaat doorpluizen en zelf conclusies gaat trekken, zouden die conclusies wel eens heel schadelijk kunnen zijn i.p.v. helpend.
dinsdag 3 september 2019 om 19:16
Ja, je staat constant aan. Je stresslevel is torenhoog. En dus doodmoe. Voor de rest sluit ik me aan bij de reacties van Pergamon. Deze zijn het meest zinvol.Thuisblijver445 schreef: ↑03-09-2019 15:53
Misschien weer een domme vraag, maar heeft dat te maken met dat iemands hoofd blijkbaar zo druk is? Volgens haar is ze de hele tijd bezig met de omgeving scannen op veiligheid.
dinsdag 3 september 2019 om 19:43
Wolfmeisje schreef: ↑03-09-2019 19:16Ja, je staat constant aan. Je stresslevel is torenhoog. En dus doodmoe. Voor de rest sluit ik me aan bij de reacties van Pergamon. Deze zijn het meest zinvol.
Toevoeging op een vol hoofd:
Naar mijn omgeving leg ik het zo uit. Denk je in dat je rustig en geconcentreerd zit te werken en een onbekend persoon je plots van achteren vastpakt. Dan schrik je. Die schrik herkent denk ik iedereen. In een "normale" situatie daalt daarna je hartslag, de situatie is weer 'veilig', en je gaat door met werken.
Denk je nu eens in dat die "schrikreactie" uren, dagen of maanden doorgaat. Dus die ene seconde duurt opeens een hele week. Letterlijk. Je staat letterlijk een week op extreme alertheid.
Dat is voor mij wat het meeste in de buurt komt.
Probeer dan eens te slapen, normaal te communiceren of uit te leggen wat er aan de hand is.
dinsdag 3 september 2019 om 20:52
Ah, ja, ik snap hem. Dankjewel voor je versimpelde voorbeelden.Pergamon schreef: ↑03-09-2019 17:35Nog een voorbeeld:
Stel (nogmaals: DIT IS EEN VOORBEELD): ik vind ik het heel fijn om een aanval van "PTSS paniek" (zo noem ik het altijd zelf, want die paniek voelt echt wezenlijk anders dan 'angst') om door mijn vriend stevig vastgehouden te worden met zijn armen om mijn middel. Jij leest dit, en denkt in je onwetendheid 'hee, dat wil mijn vriendin ook'. Jij pakt de volgende keer je vriendin stevig in de houdgreep, en als ze wat tegenstribbelt klem je nog even extra goed vast. Je hebt immers gelezen dat mij dat hielp. Vriendin is echter getraumatiseerd geraakt doordat een man aan haar zat en kan in haar paniek-episodes geen aanrakingen verdragen.
Met jouw handelen breng jij haar op dat moment dan echt schade toe. En daarom moet je niet kijken naar wat anderen nodig hebben, maar wat jouw vriendin nodig heeft.
