"Moeten"

13-12-2018 09:42 184 berichten
Ik weet niet of dit de juiste pijler is voor dit onderwerp, maar het is niet te "vatten" in 1 onderwerp denk ik.
Ik heb het gevoel dat er steeds meer "moet". En ik wil proberen me daar niet in te laten meeslepen. Het lijkt ook altijd of andere mensen het beter voor elkaar hebben. En op tv wordt er ook steeds gezegd bv : je hebt toch wel daar aan gedacht om dat en dat te regelen? Je moet wel op letten hoe je tanden/ontlasting/gehoor/ bla bla bla is want anders ……..


Bijvoorbeeld :

* Je moet een flitsende carrière hebben of in ieder geval een uitdagende baan, waarin je verder moet komen. ( ik werk in de gehandicaptenzorg en wil gewoon op de werkvloer blijven)
* je moet vooral geen aflossingsvrije hypotheek hebben en als je die wel hebt moet je die het liefst zo snel mogelijk aflossen
* je huis moet voorzien zijn van alle snufjes zodat je vooral geen inbrekers binnenkrijgt en dat er verder ook niets mis kan gaan, en anders is het allemaal je eigen schuld.
* Je moet heel gezond eten, en eigenlijk is er niets gezond en doe je het nooit goed

* je huis moet schoon zijn anders ben je een ransaap

* je huis moet goed onderhouden zijn want anders is het al snel gedateerd

* het liefst 3 keer op vakantie en dan al helemaal niet in Nederland want dat is raar.

* vooral niet in de trein zitten als je een auto hebt want dat is raar.


Ik weet niet wat ik er mee wil maar het voelt vermoeiend, om steeds te denken dat dit allemaal moet, en dat gevoel ook te krijgen van de buitenwereld.
https://goo.gl/images/VTmV2s
Dreamer schreef:
13-12-2018 10:23
Bij mij was het volgens mij een coach en in een ander topic las ik laatst dat dat allemaal kwakzalvers zijn, dus ik mag heel blij zijn dat het goed afgelopen is ;)
Ja precies dat! maar mensen zeggen op dit forum dan dat dat flauwekul is en dat bepaalde therapie stom is of placebo. En dan ga ik weer aan mezelf twijfelen, terwijl ik weet dat dat niet hoeft.
Alle reacties Link kopieren
pipootje schreef:
13-12-2018 11:18
Bedankt alvast voor de reacties! Inderdaad op dit forum trek ik me ook van alles aan. Ik kan dat soms niet van me afzetten. Dan denk ik echt dat andere mensen gelijk hebben en dat ik alles verkeerd doe.
Soms gaat het een tijdje beter en heb ik er niet zoveel last van, maar ben nu in de overgang dat zal vast meespelen. :-)
Ik zet altijd ook op een rijtje wat ik volgens mij wel "goed" doe of redelijk.
Maar ik blijf toch een soort druk ervaren.
In mijn hoofd hoor ik ook vaak (of denk ik dan aan) aan dingen zie mensen mij gezegd hebben wat ik bv vroeger niet goed deed, en de kans dat die mensen totaal niet meer weten wie ik ben of wat ze hebben gezegd is vrij groot. Maar hoe laat ik dat los?
Oh dat laatste lijkt me naar. Therapie? Dan kun je wellicht blijvend beseffen dat die situatie van toen, en wat mensen toen (al dan niet met reden) zeiden in het nu wellicht niet relevant meer is?

Ik heb bv met behulp van een psycholoog geleerd om in te zien dat bepaalde reacties op situaties eigenlijk voortkwamen uit oude patronen en dat erover blijven malen, of op dezelfde manier te reageren, me meer tegenwerken dan helpen.

En nu kan ik mijn eigen gedrag een stuk beter sturen en maal ik minder. Daardoor ben ik minder geneigd mezelf te verliezen in negatieve denkpatronen in de trant van 'nu moet je echt doorzetten en niet zo zeuren, want anders ben je maar een slap mens en dan is het niet zo gek dat je nooit.... etc.' Stukken prettiger zo.
ninanoname schreef:
13-12-2018 09:59

Ik doe dat dus vrijwel allemaal wel, of juist niet, (behalve roken) maar ik doe het in elk geval verkeerd.
En dat moet van wie?
En wat is het ergste wat er gebeuren kan wanneer je dat niet doet?
Dingen doen om te voorkomen dat mensen een mening over je hebben is echt zonde van je tijd want mensen hebben altijd een mening, wat je ook doet.

Ik herken de angst wel hoor, echter ik moet al zoveel van mezelf, als ik me ook nog doe wat een ander vindt dan krijg ik nog een burn-out..
Toedeledokie, het is mijn leven en de groeten aan mensen die vinden dat ik iets moet... :proud: :byee:
anoniem_377639 wijzigde dit bericht op 13-12-2018 11:27
0.08% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
pipootje schreef:
13-12-2018 11:21
Ja precies dat! maar mensen zeggen op dit forum dan dat dat flauwekul is en dat bepaalde therapie stom is of placebo. En dan ga ik weer aan mezelf twijfelen, terwijl ik weet dat dat niet hoeft.
Ik zou zeggen, probeer het eens. Veel mensen hebben er baat bij. Als je mensen kent die geholpen zijn bij gelijkaardige problemen kun je natuurlijk altijd eens een afspraak maken.
Alle reacties Link kopieren
En dan, dan heb je alles zogenaamd op orde en is je leventje perfect? Ben je dan gelukkig? Kan je dan pas echt leven? Of kan je dan dood gaan?

Niemand is perfect. Laat iedereen in zijn eigen waarde, en bepaal zelf wat JIJ belangrijk vindt in het leven. Dat kan gewoon een baan zijn die de rekeningen betaald, een baan die heel veel verdiend, of liever een baan die meer voldoening geeft maar minder goed betaald. Ben je gelukkig in een tiny huis of moet je perse op een groot landgoed wonen, met alle bijkomende zorgen.

Wie bewonder jij zelf als mens? Toch niet iemand die hard van de daken afschreeuw dat de hypotheek is afbetaald, de zoveelste vakantie, die top baan, huis als in een woonmagazine, etc. Ik heb meer bewondering voor iemand die gelukkig is met zichzelf en zijn leven, en een plezierig mens is in omgang. Die al dat moeten gewoon niet nodig hebben.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
hamerhaai schreef:
13-12-2018 11:29
En dan, dan heb je alles zogenaamd op orde en is je leventje perfect? Ben je dan gelukkig? Kan je dan pas echt leven? Of kan je dan dood gaan?

Niemand is perfect. Laat iedereen in zijn eigen waarde, en bepaal zelf wat JIJ belangrijk vindt in het leven. Dat kan gewoon een baan zijn die de rekeningen betaald, een baan die heel veel verdiend, of liever een baan die meer voldoening geeft maar minder goed betaald. Ben je gelukkig in een tiny huis of moet je perse op een groot landgoed wonen, met alle bijkomende zorgen.

Wie bewonder jij zelf als mens? Toch niet iemand die hard van de daken afschreeuw dat de hypotheek is afbetaald, de zoveelste vakantie, die top baan, huis als in een woonmagazine, etc. Ik heb meer bewondering voor iemand die gelukkig is met zichzelf en zijn leven, en een plezierig mens is in omgang. Die al dat moeten gewoon niet nodig hebben.
TO: dit dus.
Mooi gezegd hamerhaai!
MadameJean schreef:
13-12-2018 11:25
Oh dat laatste lijkt me naar. Therapie? Dan kun je wellicht blijvend beseffen dat die situatie van toen, en wat mensen toen (al dan niet met reden) zeiden in het nu wellicht niet relevant meer is?

Ik heb bv met behulp van een psycholoog geleerd om in te zien dat bepaalde reacties op situaties eigenlijk voortkwamen uit oude patronen en dat erover blijven malen, of op dezelfde manier te reageren, me meer tegenwerken dan helpen.

En nu kan ik mijn eigen gedrag een stuk beter sturen en maal ik minder. Daardoor ben ik minder geneigd mezelf te verliezen in negatieve denkpatronen in de trant van 'nu moet je echt doorzetten en niet zo zeuren, want anders ben je maar een slap mens en dan is het niet zo gek dat je nooit.... etc.' Stukken prettiger zo.
Precies, het is absoluut niet relevant meer! heb vanwege burn-out idd veel gesprekken gehad, en ik weet het allemaal wel, maar er zijn vaak momenten dat dat niet lukt. Wellicht speelt het mee dat ik gepest ben, een vader had die mijn moeder een minderwaardigheidscomplex heeft bezorgd, ook allemaal een rol. Maar ik heb me juist daar uit weten te worstelen en kan op zich goed voor mezelf opkomen, maar die onzekerheid blijft toch wel terugkomen.
Soms deels door dit forum, en ik heb me al voorgenomen om gewoon ook niet te reageren op bepaalde dingen/onderwerpen.
En ik weet ook wat ik "goed" doe, en wat goed gaat. Ben al 28 jaar bij dezelfde man, de kinderen (21 en 17 ) gaat goed. (behalve wat heftige dingen op gezondheidsgebied die we hebben gehad) Ik heb het leven van mijn dochter gered (toen ze baby was)
Maar het huis is oud en veel achterstallige klussen, een buffer die volgens de normen niet hoog genoeg is, het huishouden is niet op orde zoals zou moeten. Dat soort dingen. Ik heb wel een auto, maar lange stukken vind ik de trein veel fijner. Dat moet ik soms aan mensen verantwoorden ofzo.
hamerhaai schreef:
13-12-2018 11:29
En dan, dan heb je alles zogenaamd op orde en is je leventje perfect? Ben je dan gelukkig? Kan je dan pas echt leven? Of kan je dan dood gaan?

Niemand is perfect. Laat iedereen in zijn eigen waarde, en bepaal zelf wat JIJ belangrijk vindt in het leven. Dat kan gewoon een baan zijn die de rekeningen betaald, een baan die heel veel verdiend, of liever een baan die meer voldoening geeft maar minder goed betaald. Ben je gelukkig in een tiny huis of moet je perse op een groot landgoed wonen, met alle bijkomende zorgen.

Wie bewonder jij zelf als mens? Toch niet iemand die hard van de daken afschreeuw dat de hypotheek is afbetaald, de zoveelste vakantie, die top baan, huis als in een woonmagazine, etc. Ik heb meer bewondering voor iemand die gelukkig is met zichzelf en zijn leven, en een plezierig mens is in omgang. Die al dat moeten gewoon niet nodig hebben.
Ja ik weet het, en het is heel goed wat je zegt, maar het lijkt ergens een norm te zijn om aan bepaalde eisen te moeten voldoen.
Phoebe-returns schreef:
13-12-2018 11:26
En dat moet van wie?
En wat is het ergste wat er gebeuren kan wanneer je dat niet doet?
Dingen doen om te voorkomen dat mensen een mening over je hebben is echt zonde van je tijd want mensen hebben altijd een mening, wat je ook doet.

Ik herken de angst wel hoor, echter ik moet al zoveel van mezelf, als ik me ook nog doe wat een ander vindt dan krijg ik nog een burn-out..
Toedeledokie, het is mijn leven en de groeten aan mensen die vinden dat ik iets moet... :proud: :byee:
Precies. Dat wilde ik ook maar zeggen met mijn post. Ik kan nooit van z'n lang zal ze leven alles films kijken die je gezien moet hebben en alle muziek luisteren die je gehoord moet hebben en alle boeken gelezen die je gelezen moet hebben.
Dat kan gewoon niet. Niemand kan alles doen wat moet.

Weet je wat je moet: goed voor je kinderen zorgen als je die hebt. En als je die niet hebt kun je er vlijtig op los leven, want niemand heeft last van je ongeverfde huis, je piepende voordeur, de uitpuilende lectuurmand of je uitgroei. En als ze er wel last van hebben: lekker belangrijk.
Ik heb een vriendin en die vat heel veel van jou denkbeelden samen in één passend woord: schijt. je moet er gewoon schijt aan hebben.

Toen ik zwanger was kwam ik op één ochtend 2 vrouwen tegen. De eerste zei tegen me 'dat ik vast fulltime bleef werken, maar dat ik dan wel veel tijd met mijn kindje miste' en de ander zei: 'als je maar niet thuis gaat zitten met je kind, want dan stomp je af'. Grappig he? Op dat moment realiseerde ik me dat ik het nooit voor iedereen goed kon doen. Dus nu probeer ik het zo te doen als ik het zelf goed vind. Lukt best aardig over het algemeen.

De enige aan wie je verantwoording hebt af te leggen ben jezelf.
Alle reacties Link kopieren
Een vriendin van mij is langdurig ziek, en ik zal nooit vergeten dat ze op een gegeven moment zei: was ik maar gewoon gezond, zoals iedereen, dan kon ik ook lekker 60 uur per week werken en een goede carrière hebben, en van donderdag tot zondag uit en doorhalen, en 6 keer per week sporten en naar joga en echt werk maken van mijn hobby, en...
En als je niet uitkijkt, lijkt het net of iedereen dit doet maar dat is het niet, dat maakt je hoofd ervan.
Er zijn mensen die heel veel werken, en andere sporten heel veel, weer anderen...je begrijpt het.

De meeste mensen die ik ken, hebben hun handen vol om goed voor hun kinderen te zorgen, voor zichzelf, te werken en daarnaast ook nog wat was, beetje lekker koken en hun relatie en sociale leven overeind te houden. Dat is al heel wat.
Jij hebt twee kinderen grootgebracht met succes, je relatie is nog heel, je hebt een dak boven je hoofd. Dat is al heel, heel veel. Je mag trots zijn op jezelf!
slekire schreef:
13-12-2018 11:52
Een vriendin van mij is langdurig ziek, en ik zal nooit vergeten dat ze op een gegeven moment zei: was ik maar gewoon gezond, zoals iedereen, dan kon ik ook lekker 60 uur per week werken en een goede carrière hebben, en van donderdag tot zondag uit en doorhalen, en 6 keer per week sporten en naar joga en echt werk maken van mijn hobby, en...
En als je niet uitkijkt, lijkt het net of iedereen dit doet maar dat is het niet, dat maakt je hoofd ervan.
Er zijn mensen die heel veel werken, en andere sporten heel veel, weer anderen...je begrijpt het.

De meeste mensen die ik ken, hebben hun handen vol om goed voor hun kinderen te zorgen, voor zichzelf, te werken en daarnaast ook nog wat was, beetje lekker koken en hun relatie en sociale leven overeind te houden. Dat is al heel wat.
Jij hebt twee kinderen grootgebracht met succes, je relatie is nog heel, je hebt een dak boven je hoofd. Dat is al heel, heel veel. Je mag trots zijn op jezelf!
Ik weet het dat ik moet genieten van wat ik heb, heb dierbare collega's verloren die veel te jong waren, en weet dat ik moet genieten van het moment en van het hier en nu!! Zouden hormonen van de overgang dit deels versterken, dat ik zo aan alles twijfel?
Alle reacties Link kopieren
hormonen hebben zeker invloed. Ik weet dat vrouwen in de overgang wat meer hang hebben naar depressieve gevoelens.

Ik heb gelukkig ook een man, die me vraagt 'waarom moet dat dan, van wie?', als ik bijvoorbeeld zei dat de kerstboom echt wel opgezet moest worden (voor die en die datum ook nog) en meer van dat soort ongein.

Je doet het inderdaad goed, als ik het zo lees. Geniet daarvan.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
pipootje schreef:
13-12-2018 11:55
Ik weet het dat ik moet genieten van wat ik heb, heb dierbare collega's verloren die veel te jong waren, en weet dat ik moet genieten van het moment en van het hier en nu!! Zouden hormonen van de overgang dit deels versterken, dat ik zo aan alles twijfel?
Moet?

Schrap dat woord eens uit je vocabulaire.
Annelleke schreef:
13-12-2018 12:12
Moet?

Schrap dat woord eens uit je vocabulaire.
:-)
Ik zag een boek wat ik misschien wil lenen in de bieb of kopen. "steeds leuker" heet het, kent iemand dat boek? Van Jelle Hermus.
pipootje schreef:
13-12-2018 12:24
Ik zag een boek wat ik misschien wil lenen in de bieb of kopen. "steeds leuker" heet het, kent iemand dat boek? Van Jelle Hermus.
Ik ken het boek niet, het klinkt wel interessant.
Alle reacties Link kopieren
pipootje schreef:
13-12-2018 11:36
Precies, het is absoluut niet relevant meer! heb vanwege burn-out idd veel gesprekken gehad, en ik weet het allemaal wel, maar er zijn vaak momenten dat dat niet lukt. Wellicht speelt het mee dat ik gepest ben, een vader had die mijn moeder een minderwaardigheidscomplex heeft bezorgd, ook allemaal een rol. Maar ik heb me juist daar uit weten te worstelen en kan op zich goed voor mezelf opkomen, maar die onzekerheid blijft toch wel terugkomen.
Soms deels door dit forum, en ik heb me al voorgenomen om gewoon ook niet te reageren op bepaalde dingen/onderwerpen.
En ik weet ook wat ik "goed" doe, en wat goed gaat. Ben al 28 jaar bij dezelfde man, de kinderen (21 en 17 ) gaat goed. (behalve wat heftige dingen op gezondheidsgebied die we hebben gehad) Ik heb het leven van mijn dochter gered (toen ze baby was)
Maar het huis is oud en veel achterstallige klussen, een buffer die volgens de normen niet hoog genoeg is, het huishouden is niet op orde zoals zou moeten. Dat soort dingen. Ik heb wel een auto, maar lange stukken vind ik de trein veel fijner. Dat moet ik soms aan mensen verantwoorden ofzo.
Ik zou hier zeker nog eens met iemand over praten. Juist mensen die zichzelf aan moeilijke situaties hebben weten te ontworstelen kunnen last houden van bepaalde beschermingsmechanismen en neigingen om zichzelf te verdedigen, juist omdat die vaardigheid in het verleden zo nuttig is geweest om te overleven.
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar topic... En één advies, blijf bij jezelf! Mensen vinden toch altijd iets. Meteen een goed advies voor mezelf ;-D Oh en hormonen zullen zeker meespelen.

Ik heb ook periodes dat ik me er drukker om maak.
Ik heb het vooral op relatie gebied, ben al een tijdje single en het is voor mij eigenlijk helemaal geen thema (ben met genoég andere dingen bezig) maar dat is wat anderen er vaak van maken.
Dat ze dan gaan vragen met zo'n zielige blik waarom ik nog geen vriend heb??
Alsof ik niet genoeg ben zonder relatie of er niet helemaal bij hoor.

Oh en social media pfff.
De mensen die écht zo gelukkig zijn hoeven niks te bewijzen denk ik altijd maar.
yesss wijzigde dit bericht op 13-12-2018 13:18
3.14% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
pipootje schreef:
13-12-2018 12:24
Ik zag een boek wat ik misschien wil lenen in de bieb of kopen. "steeds leuker" heet het, kent iemand dat boek? Van Jelle Hermus.
Jelle Hermus van SoChicken, zeker een aanrader! Hij schrijft hele goede dingen, op zijn site kun je ook veel lezen. www.sochicken.nl
Mensen zijn niet consequent en al helemaal niet hun hele leven lang. Dus als iemand nu zegt dat je X moet doen, zegt diezelfde persoon volgend jaar misschien wel dat je natuurlijk Y moet doen en nog een jaar later dat Z de beste keuze is. Naar welk advies moet je dan luisteren? (Natuurlijk hoef je naar geen enkel advies te luisteren!)

Iedereen doet maar wat. Het is niet zo dat iedereen weet hoe het allemaal moet behalve jij.

Oh en stop met je te verantwoorden voor je keuzes.
pipootje schreef:
13-12-2018 11:36
Dat moet ik soms aan mensen verantwoorden ofzo.
En daar begin ik echt een bloedhekel aan te krijgen, me moeten verantwoorden voor het feit dat ik op mijn 36e geen leven heb zoals de meeste dertigers.
Deels doordat ik op mijn 13e iets heftigs en traumatisch heb meegemaakt wat zijn sporen heeft nagelaten. Die overigens onzichtbaar zijn.
Daarbij heb ik ook andere behoeftes dan mijn gemiddelde leeftijdsgenoot en ik drink sinds een paar jaar geen druppel meer ivm een alcoholprobleem.
(Vooral bij dat laatste leer je erg snel af om je steeds te verantwoorden. Als je stopt met roken krijg je complimenten, als je stopt met drinken moet je 100.000 x uit gaan leggen waarom en dat is erg vermoeiend)
Vind ik het nooit lastig dat ik ben wie ik ben, ja natuurlijk want je valt op.
Ik ben overigens nu niet meer zo bang voor andermans mening, maar daar heb ik hard voor moeten werken en vanzelf gaat het niet.
Echter ik word doodongelukkig van me te veel bezighouden met de mening van een ander, en al helemaal van je voor iedere scheet te moeten verantwoorden.
Ik heb dat laatste lange tijd veel te veel gedaan, maar ik wil dat niet meer.
Niet dat dat altijd makkelijk is maar ik heb geen keus, mijn leven is soms al lastig genoeg.
ninanoname schreef:
13-12-2018 11:40
Precies. Dat wilde ik ook maar zeggen met mijn post. Ik kan nooit van z'n lang zal ze leven alles films kijken die je gezien moet hebben en alle muziek luisteren die je gehoord moet hebben en alle boeken gelezen die je gelezen moet hebben.
Dat kan gewoon niet. Niemand kan alles doen wat moet.

Weet je wat je moet: goed voor je kinderen zorgen als je die hebt. En als je die niet hebt kun je er vlijtig op los leven, want niemand heeft last van je ongeverfde huis, je piepende voordeur, de uitpuilende lectuurmand of je uitgroei. En als ze er wel last van hebben: lekker belangrijk.
Ik heb een vriendin en die vat heel veel van jou denkbeelden samen in één passend woord: schijt. je moet er gewoon schijt aan hebben.

Toen ik zwanger was kwam ik op één ochtend 2 vrouwen tegen. De eerste zei tegen me 'dat ik vast fulltime bleef werken, maar dat ik dan wel veel tijd met mijn kindje miste' en de ander zei: 'als je maar niet thuis gaat zitten met je kind, want dan stomp je af'. Grappig he? Op dat moment realiseerde ik me dat ik het nooit voor iedereen goed kon doen. Dus nu probeer ik het zo te doen als ik het zelf goed vind. Lukt best aardig over het algemeen.

De enige aan wie je verantwoording hebt af te leggen ben jezelf.
:worship: :worship: :worship:
Echt, waar bemoeien die troelas zich mee?
Ik wil er wel bijzeggen dat ik TO heel goed begrijp, want het is niet makkelijk om overal schijt aan te hebben.
Althans ik vind dat soms behoorlijk lastig.
Ik heb sinds een paar maanden een nieuwe liefde.
Ben ik blij mee maar we hebben allebei ook nog een eigen leven.
Was ik zondag bij mijn broer op een feestje waar ik een goede vriend van mijn broer vertelde dat ik een nieuwe vriend heb. Waarop hij zegt ' oww nou waar is hij dan'?
Ik ben me de hele week al kwaad aan het maken om die opmerking. (Voor mij betekent een relatie namelijk niet dat je verplicht 24/7 samen bent, mijn vriend had iets anders. Wel beetje jammer maar ik ga hem zeker niet nu al te veel claimen)
En vervolgens word ik boos op mijzelf dat ik me opwind over die opmerking :facepalm:
M.a.w: ik vind het ook niet makkelijk.
(En die gast is gewoon een dom burgelijk mannetje.... ;-D))

Pipootje: ik heb dat boek gelezen, is een aanrader!
Goede tips en Jelle schrijft leuk.
anoniem_377639 wijzigde dit bericht op 13-12-2018 13:47
3.48% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Super knap Phoebe!
Mensen vergeten vaak waar je vandaan komt... Terwijl je juist zo trots mag zijn waar je bent gekomen en wat je hebt overwonnen.

Want eigenlijk weet je donders goed hoe sterk je bent en je goede beslissingen neemt maar anderen gaan daar vaak aan voorbij is mijn ervaring.

Sorry misschien leg ik het niet goed uit en ik praat ook even vanuit mezelf, want ik herken het...
Er zijn maar weinig mensen die mij écht zien zeg maar en weten waar ik vandaan kom.
yesss schreef:
13-12-2018 13:45
Super knap Phoebe!
Mensen vergeten vaak waar je vandaan komt... Terwijl je juist zo trots mag zijn waar je bent gekomen en wat je hebt overwonnen.

Want eigenlijk weet je donders goed hoe sterk je bent en je goede beslissingen neemt maar anderen gaan daar vaak aan voorbij is mijn ervaring.

Sorry misschien leg ik het niet goed uit en ik praat ook even vanuit mezelf, want ik herken het...
Er zijn maar weinig mensen die mij écht zien zeg maar en weten waar ik vandaan kom.
:'( Dank je wel, het raakt me best wel wat je zegt.
En het klopt ook wat je zegt.
Anderen weten vaak niet wat je allemaal achter de kiezen hebt.
Vandaar dat je ze vooral lekker moet laten l*llen...

Pipootje: van meningen op het forum moet je je al helemaal geen hol aantrekken, die zijn soms zo ontzettend oordelend en kort door de bocht...
(Behalve wij natuurlijk, wij zijn lief ;-D )
Ook hier over ga ik niet zeggen dat dat makkelijk is, sommige reacties kunnen behoorlijk hard zijn, mensen hier vergeten soms dat anderen niet van ijzer zijn, helaas.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven