Psyche
alle pijlers
"Moeten"
donderdag 13 december 2018 om 09:42
Ik weet niet of dit de juiste pijler is voor dit onderwerp, maar het is niet te "vatten" in 1 onderwerp denk ik.
Ik heb het gevoel dat er steeds meer "moet". En ik wil proberen me daar niet in te laten meeslepen. Het lijkt ook altijd of andere mensen het beter voor elkaar hebben. En op tv wordt er ook steeds gezegd bv : je hebt toch wel daar aan gedacht om dat en dat te regelen? Je moet wel op letten hoe je tanden/ontlasting/gehoor/ bla bla bla is want anders ……..
Bijvoorbeeld :
* Je moet een flitsende carrière hebben of in ieder geval een uitdagende baan, waarin je verder moet komen. ( ik werk in de gehandicaptenzorg en wil gewoon op de werkvloer blijven)
* je moet vooral geen aflossingsvrije hypotheek hebben en als je die wel hebt moet je die het liefst zo snel mogelijk aflossen
* je huis moet voorzien zijn van alle snufjes zodat je vooral geen inbrekers binnenkrijgt en dat er verder ook niets mis kan gaan, en anders is het allemaal je eigen schuld.
* Je moet heel gezond eten, en eigenlijk is er niets gezond en doe je het nooit goed
* je huis moet schoon zijn anders ben je een ransaap
* je huis moet goed onderhouden zijn want anders is het al snel gedateerd
* het liefst 3 keer op vakantie en dan al helemaal niet in Nederland want dat is raar.
* vooral niet in de trein zitten als je een auto hebt want dat is raar.
Ik weet niet wat ik er mee wil maar het voelt vermoeiend, om steeds te denken dat dit allemaal moet, en dat gevoel ook te krijgen van de buitenwereld.
Ik heb het gevoel dat er steeds meer "moet". En ik wil proberen me daar niet in te laten meeslepen. Het lijkt ook altijd of andere mensen het beter voor elkaar hebben. En op tv wordt er ook steeds gezegd bv : je hebt toch wel daar aan gedacht om dat en dat te regelen? Je moet wel op letten hoe je tanden/ontlasting/gehoor/ bla bla bla is want anders ……..
Bijvoorbeeld :
* Je moet een flitsende carrière hebben of in ieder geval een uitdagende baan, waarin je verder moet komen. ( ik werk in de gehandicaptenzorg en wil gewoon op de werkvloer blijven)
* je moet vooral geen aflossingsvrije hypotheek hebben en als je die wel hebt moet je die het liefst zo snel mogelijk aflossen
* je huis moet voorzien zijn van alle snufjes zodat je vooral geen inbrekers binnenkrijgt en dat er verder ook niets mis kan gaan, en anders is het allemaal je eigen schuld.
* Je moet heel gezond eten, en eigenlijk is er niets gezond en doe je het nooit goed
* je huis moet schoon zijn anders ben je een ransaap
* je huis moet goed onderhouden zijn want anders is het al snel gedateerd
* het liefst 3 keer op vakantie en dan al helemaal niet in Nederland want dat is raar.
* vooral niet in de trein zitten als je een auto hebt want dat is raar.
Ik weet niet wat ik er mee wil maar het voelt vermoeiend, om steeds te denken dat dit allemaal moet, en dat gevoel ook te krijgen van de buitenwereld.
woensdag 19 december 2018 om 09:43
Wat ik zeg, zit vooral in het hoofd.mick87 schreef: ↑18-12-2018 18:03Maar hoe komen jullie er allemaal bij dat dat moet? Er moet toch helemaal niets? Zeker in deze moderne tijd niet. Vroeger was dat wel anders. Je moest trouwen, moest naar de kerk, kinderen etc etc.
Tuurlijk schetsen media een beeld van hoe het 'heurt'. Maar het is aan jezelf on te bepalen hoe serieus je dat neemt. En ook wat je jezelf op legt. Geloof me; veel mensen leggen zichzelf dingen op en denken van alles te moeten. Vandaar al die burn-outs tegenwoordig. Maar in essentie hoeft helemaal niets. En als er dan toch iets moet: jezelf niet op laten jutten door de kudde. Doe wat je zelf wil en waar je zelf voor staat. Blijf bij je zelf.
In de decembermaand merk ik wel da mensen van alles menen te moeten. Met name oud en nieuw lijkt een fenomeen waar dat sterk bij naar vore komt. Men denkt naar een hip feest te moeten in een stylish verantwoorde outfit, het gezellig hebben etc. Bullshit! Laat je al die onzin niet opleggen.
echt niets hoeft. En veel van die dingen die zogenaamd moeten is kuddegedrag. Niets meer.
Ben je zelf. Het enige wat moet is eten, drinken, ademhalen, slapen en werken voor de kost. Meer niet.
Maar het klopt wel wat je zegt... gevalletje mindset-veranderen dus..
Of iets in die richting...
Piratesse: wederom herkenbaar wat je zegt, ik vind het soms ook verwarrend en vermoeiend.
Maar idd er schreeuwt niemand in je oren dat je een slecht mens bent als je dat allemaal niet doet.
Overigens is het i.m.o niet haalbaar om die moet-gedachten helemaal weg te krijgen uit je hoofd, wel om ze niet zo serieus te nemen en er minder naar te luisteren.
woensdag 19 december 2018 om 10:42
IN 1 van mijn eerste reacties had ik al aangegeven dat ik er vrij goed in ben om gewoon Nee te blijven zeggen. Daarna zeg ik dat het met alcohol inderdaad lastig lijkt te zijn. Mensen blijven aandringen en vragen. Vervolgens wordt mij verteld, dat ik dan kennelijk geen zelfvertrouwen heb. EN zo probeer ik het nog eens uit te leggen. Heeft niets met mijn zelfvertrouwen te maken hoor, maar het laat wel een mooi beeld zien van hoe dat gaat. In het echt ga ik er echt niet zo lang over door.
Later is nu
woensdag 19 december 2018 om 18:24
Ik had vandaag zo'n situatie van het gevoel hebben verantwoording af te moeten leggen, en ik heb geprobeerd daar eens anders op te reageren dan gewoonlijk.
Iemand op mijn werk vroeg naar mijn beweegredenen om parttime te werken, op een manier dat ik me in een hoek gedreven voelde en me bijna gedwongen voelde om verantwoording af te leggen. In eerste instantie deed ik dit wel, door hem te vertellen dat het o.a. kwam door mijn gebrek aan energie i.v.m. een eetstoornis. Eigenlijk gaat dat die man natuurlijk niets aan, maar omdat ik toch al bezig ben met meer open zijn dacht ik dat 'oefen' ik dan wel op hem. Toen begon hij dat te weerleggen met onnadenkende 'tips' als 'dan moet je gewoon een flink bord boerenkool eten, dan gaat het wel over'. Eerst dacht ik van hij maakt een sarcastisch grap ofzo, maar hij was serieus. Waarop ik rustig heb gezegd dat ik geen behoefte voelde om mijn eetstoornis verder te verdedigen tegenover hem.
Daar reageerde hij goed op, en leek zijn best te doen het alsnog te begrijpen en wenste me het beste voor de feestdagen.
Iemand op mijn werk vroeg naar mijn beweegredenen om parttime te werken, op een manier dat ik me in een hoek gedreven voelde en me bijna gedwongen voelde om verantwoording af te leggen. In eerste instantie deed ik dit wel, door hem te vertellen dat het o.a. kwam door mijn gebrek aan energie i.v.m. een eetstoornis. Eigenlijk gaat dat die man natuurlijk niets aan, maar omdat ik toch al bezig ben met meer open zijn dacht ik dat 'oefen' ik dan wel op hem. Toen begon hij dat te weerleggen met onnadenkende 'tips' als 'dan moet je gewoon een flink bord boerenkool eten, dan gaat het wel over'. Eerst dacht ik van hij maakt een sarcastisch grap ofzo, maar hij was serieus. Waarop ik rustig heb gezegd dat ik geen behoefte voelde om mijn eetstoornis verder te verdedigen tegenover hem.
Daar reageerde hij goed op, en leek zijn best te doen het alsnog te begrijpen en wenste me het beste voor de feestdagen.
woensdag 19 december 2018 om 19:25
Het komt allemaal gewoon hierop neer. In dit 101 jaar oude lied:
https://youtu.be/Ynkxh80UlEI
Je leeft maar heel kort,
Maar een enkele keer.
En als je straks anders wilt kun je niet meer.
Mens, durf te leven.
Vraag niet elke dag,
van je korte bestaan.
Hoe hebben m'n pa en mijn grootpa heeftt gedaan.
Hoe doet "˜t m'n neef of hoe doet "˜t m'n vriend.
En wie weet hoe of dat dan de buurman weer vindt.
En wat heeft het fatsoen voor geschreven.
Mens, durf te leven.
De mensen bepalen de kleur van je das,
De vorm van je hoed,
En de snip van je jas.
En van je leven.
Ze wijzen de paadjes waar langs je mag gaan.
En ze roepen o foei als je even blijft staan.
Ze kiezen je toekomst, ze kiezen je werk.
En ze zoeken een kroeg voor je uit en een kerk,
En wat je aan de armen moet geven.
Mens, is dat leven ?
De mensen ze schrijven je leefregels voor,
Ze geven je raad en ze roepen in koor :
Zo, moet je leven.
Met die mag je omgaan,
Maar die mag je om gaan maar Die is te min.
En die moet je trouwen al heb je geen zin.
En daar moet je wonen dat eist je fatsoen.
En je wordt genegeerd als je "˜t anders zou doen.
Alsof je iets ergs had misdreven.
Mens, is dat leven ?
Het leven is heerlijk,
Het leven is mooi.
Maar vlieg uit in de lucht,
En kruip niet in een kooi.
Mens, durf te leven.
Met je kop in de hoogte,
En neus in de wind.
En lap aan je laars
hoe een ander het vindt.
Houd een hart vol van warmte,
En van liefde in je borst.
Maar wees op je vierkante meter een vorst.
Wat je zoekt kan geen ander je geven.
Mens, durf te leven.
Mens, durf te leven
https://youtu.be/Ynkxh80UlEI
Je leeft maar heel kort,
Maar een enkele keer.
En als je straks anders wilt kun je niet meer.
Mens, durf te leven.
Vraag niet elke dag,
van je korte bestaan.
Hoe hebben m'n pa en mijn grootpa heeftt gedaan.
Hoe doet "˜t m'n neef of hoe doet "˜t m'n vriend.
En wie weet hoe of dat dan de buurman weer vindt.
En wat heeft het fatsoen voor geschreven.
Mens, durf te leven.
De mensen bepalen de kleur van je das,
De vorm van je hoed,
En de snip van je jas.
En van je leven.
Ze wijzen de paadjes waar langs je mag gaan.
En ze roepen o foei als je even blijft staan.
Ze kiezen je toekomst, ze kiezen je werk.
En ze zoeken een kroeg voor je uit en een kerk,
En wat je aan de armen moet geven.
Mens, is dat leven ?
De mensen ze schrijven je leefregels voor,
Ze geven je raad en ze roepen in koor :
Zo, moet je leven.
Met die mag je omgaan,
Maar die mag je om gaan maar Die is te min.
En die moet je trouwen al heb je geen zin.
En daar moet je wonen dat eist je fatsoen.
En je wordt genegeerd als je "˜t anders zou doen.
Alsof je iets ergs had misdreven.
Mens, is dat leven ?
Het leven is heerlijk,
Het leven is mooi.
Maar vlieg uit in de lucht,
En kruip niet in een kooi.
Mens, durf te leven.
Met je kop in de hoogte,
En neus in de wind.
En lap aan je laars
hoe een ander het vindt.
Houd een hart vol van warmte,
En van liefde in je borst.
Maar wees op je vierkante meter een vorst.
Wat je zoekt kan geen ander je geven.
Mens, durf te leven.
Mens, durf te leven
„Ik ben goddank helemaal niets” (Japi)
.
donderdag 20 december 2018 om 12:25
Het is werkelijk ieder jaar hetzelfde liedje bij tante Pheebs met de feestdagen: ik neem me ieder jaar voor om het het jaar daarop rustiger aan te doen met de feestdagen ipv 3 dagen achter mekaar van hot naar her te rennen.En als puntje bij paaltje komt vind ik nee zeggen toch weer erg lastig en ren ik toch weer drie dagen heen en weer en ben ik uiteindelijk helemaal gaar...
Het wordt hoog tijd dat ik daar wat aan ga veranderen, want ik ga gewoon over mijn eigen grenzen heen.
Niet erg makkelijk, ik zit mijn hele leven op 1e en 2e kerstdag s'avonds aan een tig gangen diner verplicht gezellig te doen.
Natuurlijk wil ik wel even naar mijn ouders, maar 2 avonden achter mekaar, ik trek dat niet.
Liever overdag en savonds lekker op de bank met vriendlief, een pizza en een stomme kerstfilm, maakt niet uit welke als het maar niet Home Alone is
Gelukkig kan ik lachen om mijzelf dat ik weer eens in gevecht ben met mijzelf
(Nogmaals, ieder jaar hetzelfde gezeik
, je lacht je rot...)Over moeten gesproken
donderdag 20 december 2018 om 20:30
Denk dat dit het is. De normen en waarden die je hebt binnen je eigen leven. Verlangen enzo die gaan soms schommelen door een opmerking, heb ik tenminste.Piratesse schreef: ↑19-12-2018 09:22Hehehe, yep, sportschoolgedachtes, 100 miljoenvriendengedachtes: check check.
En ook in eigen koppetje: check.
Natuurlijk zit het in mijn eigen hoofd. Er bonkt niemand op mijn deur met "He slomo, ga eens even sporten/gezondeten/warmtepompkopen/eenmeningvormen/nieuwevriendenmaken/yoga-en/fietsen/IETS".
Dat doe ik allemaal helemaal zelf.
Ik ben zelf degene die 'de maatschappij' (waar 75 het over had) binnenlaat.
Ook omdat ik natuurlijk zelf onderdeel ben van de maatschappij. Alleen, ik raak in de war over mijn eigen behoeftes. Misschien hebben 'ze' wel gelijk?
Maar moet eerlijk toegeven als je zelfvertrouwen hebt en je zit lekker in je vel. Dan geef je ook een antwoord of grens, zonder twijfel.
Als ik onzeker ben over ene bepaald onderdeel of thema. Ga ik mezelf eerder verantwoorden en uitleggen.
Achteraf denk ik wel vaak mooi uitgelegd meid, die ander hoort toch wat die wil.
Misschien is het ook mens eigen om adviezen te geven of meningen. Zit in ons bloed ofzo.
