Psyche
alle pijlers
Relatie met mijn moeder
dinsdag 18 december 2018 om 18:35
Voor dit topic een nieuw account aangemaakt om dit zo anoniem mogelijk te houden. Het volgende is er aan de hand:
Ik heb al vanaf dat ik een klein kind was tot de dag dat ik uit huis ging een slechte relatie met mijn moeder gehad, ik heb twee oudere broers en die trok ze openlijk voor. Ze heeft zelfs wel eens gezegd dat ik een ongelukje was en niet de bedoeling, dat ze spijt had dat ze de zwangerschap doorgezet heeft maar dat dit moest van mijn vader. Ze heeft me ook ontelbare keren geslagen als kind, puber en tiener, tot de dag dat mijn vader haar in de steek liet, toen moest ik haar kant ineens kiezen en werd ze poeslief, eigenlijk gewoon chantage. Ik was toen 19. Ik haatte op dat moment mijn vader én mijn moeder, mijn vader omdat hij ons in de steek liet en mijn moeder omdat ze me chanteerde. Ik ben kort daarop uit huis gegaan.
Na een aantal jaar, ik heb geen contact meer met mijn vader omdat hij zijn nieuwe gezin belangrijker vind dan mij, begon mijn moeder opnieuw contact te zoeken en dat ze spijt had van alles, wat dat dan ook mocht zijn waarom ik boos was, want ze herinnert zich niets slechts, haar woorden. Ik heb het contact redelijk oppervlakkig opgepakt, dus zij is al ruime tijd weer in mijn leven, zo ook in het leven van mijn 3 kinderen. Ik ben intussen gescheiden, iets dat zij erg aangreep om te “helpen” ik moest maar bij haar in komen wonen tot ik een ander huis had, ik moest mijn ex uitmelken ect. Ik heb uiteraard niet haar geluisterd, heb nu een huurwoning en we zijn met 1 advocaat en een goed ouderschapsplan gescheiden.
Ze is nu net 60 geworden, dus bejaard nog lang niet, en klaagt aan 1 stuk door op platte toon over haar “rotte rug” “klote poten” pijn hier en kwaaltjes daar. Ik “moet” boodschappen doen voor haar, haar helpen met alles en nog wat, alleen het huishouden mag ik (nog) niet doen, want ik zou een waardeloze huisvrouw zijn.
Onze band is dus verre van goed en gezellig. Ik ga het liefst zo min mogelijk naar haar toe of weg met haar, maar ze blijft bellen tot ik eindelijk opneem en doet ze zielig dat ze “zo oud en eenzaam” is. Ze werkt nog gewoon 3 dagen per week en op het werk doet ze wel normaal.
Nu komt het volgende: zij verwacht, of nee eist, dat ik haar over 5,10,15,20 (weet ik veel) jaar haar in huis neem als ze erger hulpbehoevend word. Ik word al misselijk als ik eraan denk, mijn moeder de hele dag in huis, ze word hoe ouder hoe zuurder. Ze kwam met de uitspraak: “een moeder kan wel voor haar kinderen zorgen maar een kind niet voor haar moeder” om me weer eens te chanteren. Ik heb daarop gezegd dat ze maar bij 1 van mijn broers in moet gaan wonen, toen zei ze gewoon dat dat iets is wat een dochter “hoort te doen” Als ik eraan terug denk hoe ze voor mij is geweest en dat ze nu door mij verzorgd zou willen worden, word ik al kwaad. Ik zou het liefst het hele contact verbreken, vandaag nog, maar de kinderen vinden haar wel een lieve oma, dus ik vind dit een onmogelijke spagaat waar ik nu in zit.
Iemand advies of misschien herkenning voor mijn situatie? Wat zouden jullie doen?
Ik heb al vanaf dat ik een klein kind was tot de dag dat ik uit huis ging een slechte relatie met mijn moeder gehad, ik heb twee oudere broers en die trok ze openlijk voor. Ze heeft zelfs wel eens gezegd dat ik een ongelukje was en niet de bedoeling, dat ze spijt had dat ze de zwangerschap doorgezet heeft maar dat dit moest van mijn vader. Ze heeft me ook ontelbare keren geslagen als kind, puber en tiener, tot de dag dat mijn vader haar in de steek liet, toen moest ik haar kant ineens kiezen en werd ze poeslief, eigenlijk gewoon chantage. Ik was toen 19. Ik haatte op dat moment mijn vader én mijn moeder, mijn vader omdat hij ons in de steek liet en mijn moeder omdat ze me chanteerde. Ik ben kort daarop uit huis gegaan.
Na een aantal jaar, ik heb geen contact meer met mijn vader omdat hij zijn nieuwe gezin belangrijker vind dan mij, begon mijn moeder opnieuw contact te zoeken en dat ze spijt had van alles, wat dat dan ook mocht zijn waarom ik boos was, want ze herinnert zich niets slechts, haar woorden. Ik heb het contact redelijk oppervlakkig opgepakt, dus zij is al ruime tijd weer in mijn leven, zo ook in het leven van mijn 3 kinderen. Ik ben intussen gescheiden, iets dat zij erg aangreep om te “helpen” ik moest maar bij haar in komen wonen tot ik een ander huis had, ik moest mijn ex uitmelken ect. Ik heb uiteraard niet haar geluisterd, heb nu een huurwoning en we zijn met 1 advocaat en een goed ouderschapsplan gescheiden.
Ze is nu net 60 geworden, dus bejaard nog lang niet, en klaagt aan 1 stuk door op platte toon over haar “rotte rug” “klote poten” pijn hier en kwaaltjes daar. Ik “moet” boodschappen doen voor haar, haar helpen met alles en nog wat, alleen het huishouden mag ik (nog) niet doen, want ik zou een waardeloze huisvrouw zijn.
Onze band is dus verre van goed en gezellig. Ik ga het liefst zo min mogelijk naar haar toe of weg met haar, maar ze blijft bellen tot ik eindelijk opneem en doet ze zielig dat ze “zo oud en eenzaam” is. Ze werkt nog gewoon 3 dagen per week en op het werk doet ze wel normaal.
Nu komt het volgende: zij verwacht, of nee eist, dat ik haar over 5,10,15,20 (weet ik veel) jaar haar in huis neem als ze erger hulpbehoevend word. Ik word al misselijk als ik eraan denk, mijn moeder de hele dag in huis, ze word hoe ouder hoe zuurder. Ze kwam met de uitspraak: “een moeder kan wel voor haar kinderen zorgen maar een kind niet voor haar moeder” om me weer eens te chanteren. Ik heb daarop gezegd dat ze maar bij 1 van mijn broers in moet gaan wonen, toen zei ze gewoon dat dat iets is wat een dochter “hoort te doen” Als ik eraan terug denk hoe ze voor mij is geweest en dat ze nu door mij verzorgd zou willen worden, word ik al kwaad. Ik zou het liefst het hele contact verbreken, vandaag nog, maar de kinderen vinden haar wel een lieve oma, dus ik vind dit een onmogelijke spagaat waar ik nu in zit.
Iemand advies of misschien herkenning voor mijn situatie? Wat zouden jullie doen?
moevanmoeder wijzigde dit bericht op 18-12-2018 19:09
Reden: Klein spelfoutje
Reden: Klein spelfoutje
0.05% gewijzigd
vrijdag 16 augustus 2019 om 16:38
Of je zegt doodleuk tegen je kinderen en je moeder dat de vakantie niet meer doorgaat en jullie volgend jaar thuisblijven. Intussen regel je samen met je vriend de vakantie en laat hierover niets los, ook niet tegen je kinderen.
Dag voor vertrek alles inpakken en gaan.
Nb, regel tegen die tijd een andere telefoon (al is het maar tijdelijk e/o leen je hem) of neem andere telefoonnummer(s).
Het gedrag van je moeder valt onder mishandeling / stalking. Ik zou als ik jou was, eens advies inwinnen bij je rechtsbijstandsverzekering of juridisch loket met het oog op de toekomst (als je moeder daadwerkelijk zorg nodig gaat hebben).
Dag voor vertrek alles inpakken en gaan.
Nb, regel tegen die tijd een andere telefoon (al is het maar tijdelijk e/o leen je hem) of neem andere telefoonnummer(s).
Het gedrag van je moeder valt onder mishandeling / stalking. Ik zou als ik jou was, eens advies inwinnen bij je rechtsbijstandsverzekering of juridisch loket met het oog op de toekomst (als je moeder daadwerkelijk zorg nodig gaat hebben).
vrijdag 16 augustus 2019 om 16:44
Elke keer dat ze erover begint stoppen met telefoneren of weggaan als je bij haar bent. Ook vertellen waarom je het doet. Wel volhouden en geen enkele keer accepteren. Niet erop ingaan maar vertellen waarom je weggaat.
Goed hoor dat je volgehouden hebt. Ook als je op vakantie bent tegen haar zeggen dat je haar 1 x in de week belt en dat je verder niet reageert op belletjes of appjes. Lees ze ook maar 1 x per week dan hoef je ook maar 1 x per week te ergeren. Blokkeer haar desnoods de andere dagen.
Goed hoor dat je volgehouden hebt. Ook als je op vakantie bent tegen haar zeggen dat je haar 1 x in de week belt en dat je verder niet reageert op belletjes of appjes. Lees ze ook maar 1 x per week dan hoef je ook maar 1 x per week te ergeren. Blokkeer haar desnoods de andere dagen.
vrijdag 16 augustus 2019 om 16:48
Precies, je bent 'ontsnapt' en je moeder wil jou terug in je hok hebben. Op alle mogelijke manieren. (En het is niet jouw hok, maar een door haar gecreëerd hok.)
Vervelend dat ze je vakantie heeft beïnvloed! Maar ik denk zeker dat het touw waar ze jou probeert mee terug te trekken steeds zwakker wordt.
vrijdag 16 augustus 2019 om 19:30
Het klopt idd wat jullie zeggen, het voelt alsof ze alles uit de kast trekt om de boel onder controle te krijgen en ze kan het niet hebben dat ik die controle terug pak. Ze probeert me een rotgevoel aan te praten en dat lukt haar soms ook nog. Maar ik wil haar dus niet mee op vakantie, never nooit, dat maak ik duidelijk, en dan gaat ze in de aanval, omdat het haar niet lukt. Haar kennende kan ze dit ook echt volhouden tot volgende zomer, en dat bezorgt me nu al kriebels.
Ze heeft mijn vakantie niet volledig verpest hoor, daar ben ik zelf nog bij, maar elke keer al die berichten en gemiste gesprekken was echt vervelend.
Iemand tips hoe ik dit aan kan pakken? Ze walst overal overheen en enige dat werkt is gesprek afkappen. Ik wil er graag klaar mee zijn, zonder gezeik
Ze heeft mijn vakantie niet volledig verpest hoor, daar ben ik zelf nog bij, maar elke keer al die berichten en gemiste gesprekken was echt vervelend.
Iemand tips hoe ik dit aan kan pakken? Ze walst overal overheen en enige dat werkt is gesprek afkappen. Ik wil er graag klaar mee zijn, zonder gezeik
vrijdag 16 augustus 2019 om 19:58
Dat is wel een goeie, maar kunnen ze daar wat mee bij het juridisch loket dan?Kleppeboxx schreef: ↑16-08-2019 16:38Ik zou als ik jou was, eens advies inwinnen bij je rechtsbijstandsverzekering of juridisch loket met het oog op de toekomst (als je moeder daadwerkelijk zorg nodig gaat hebben).
Ik hoor zoveel nare verhalen over opgedrongen mantelzorg, gewoon omdat de oudere in kwestie op papier kinderen/familie heeft en die dus in de praktijk de zorg op zich kunnen nemen, dus dat moet dan maar. Soms jarenlang voordat moeder/vader eindelijk in aanmerking komt voor een verpleeghuis. Tegen die tijd ben je dus al heel lang bezig met 24/7 zorg, ik werk in de zorg en heb ook in de ouderenzorg gewerkt en de meeste mensen komen zo slecht binnen, dat ik ervan schrik. En al die voorgaande jaren moet familie het maar oplossen.
Geld voor particuliere zorg is er in mijn situatie niet.
vrijdag 16 augustus 2019 om 21:16
Maar lieverd, je hébt iets gevonden hoe je dit moet aanpakken. Wat je doet werkt. Je hebt nu alleen nog consequent handelen en een lange adem nodig.MoeVanMoeder schreef: ↑16-08-2019 19:30
Iemand tips hoe ik dit aan kan pakken? Ze walst overal overheen en enige dat werkt is gesprek afkappen. Ik wil er graag klaar mee zijn, zonder gezeik
Zonder gezeik...dát zit er waarschijnlijk niet in. Misschien geeft accepteren dat dat bij haar proces hoort wat rust.
vrijdag 16 augustus 2019 om 22:43
Je bent nu al goed bezig. Elke keer als ze erover begint afkappen en als ze dan doorgaat weggaan, ophangen of haar eruit zetten. Echt elke keer, zonder uitzonderingen.
Zodra zij ziet dat jij volhoudt en dat het haar niet lukt zal ze misschien stoppen met haar gemanipuleer. Als het een tijdje goed gaat en ze begint weer opnieuw direkt afkappen en weer opstappen als ze het niet wil begrijpen.
De grammofoonplaat die blijft hangen methode. Echt die werkt als je het maar volhoudt.
Zodra zij ziet dat jij volhoudt en dat het haar niet lukt zal ze misschien stoppen met haar gemanipuleer. Als het een tijdje goed gaat en ze begint weer opnieuw direkt afkappen en weer opstappen als ze het niet wil begrijpen.
De grammofoonplaat die blijft hangen methode. Echt die werkt als je het maar volhoudt.
zaterdag 17 augustus 2019 om 00:33
Wat ben jij goed bezig en het werpt nog vruchten af ook; Je moeder merkt dat ze je niet meer als een marionet kan laten bewegen en trekt nu alles uit de kast. Dat is echt een signaal dat je los aan het komen bent.
Wat je zou kunnen doen is een zin zoeken en oefenen in je hoofd. Iets wat je steeds weer kunt herhalen. In de trant van: daar hebben we het al over gehad en ons besluit staat vast (als ze wéér over de vakantie van volgend jaar begint).
Houd jezelf voor dat het een kwestie is van volhouden en consequent blijven. Je zult merken dat het jezelf kracht geeft.
Vertel jezelf ook vaak dat je goed bezig bent en dat het nu zaak is om door te zetten en vergeet niet om jezelf regelmatig een flinke schouderklop te geven.
Wat je zou kunnen doen is een zin zoeken en oefenen in je hoofd. Iets wat je steeds weer kunt herhalen. In de trant van: daar hebben we het al over gehad en ons besluit staat vast (als ze wéér over de vakantie van volgend jaar begint).
Houd jezelf voor dat het een kwestie is van volhouden en consequent blijven. Je zult merken dat het jezelf kracht geeft.
Vertel jezelf ook vaak dat je goed bezig bent en dat het nu zaak is om door te zetten en vergeet niet om jezelf regelmatig een flinke schouderklop te geven.
zaterdag 17 augustus 2019 om 11:24
Bedankt voor alle lieve reacties, ik ben idd al heel goed bezig en een heel eind gekomen, dat is zeker waar. Waar ik tegenaan loop is dat eeuwige gezeik, word er gek van. Nee is nee mam, ik hang nu op, was de laatste zin gisteravond aan de telefoon en dan nog proberen er iets tegenin te brengen, ik heb maar opgehangen.
Wat jij zegt jufjoke, proberen te accepteren dat dit bij haar hoort, dat eeuwige gezeik, is een goeie, dat zou idd veel rust kunnen geven. Ik werk eraan!
Wat jij zegt jufjoke, proberen te accepteren dat dit bij haar hoort, dat eeuwige gezeik, is een goeie, dat zou idd veel rust kunnen geven. Ik werk eraan!
zondag 18 augustus 2019 om 19:48
Kleine update, nadat ik een aantal keer met mijn vriend had gebeld over wat mijn moeder allemaal tegen me zei en van alles probeerde te bepalen. (Ze kwam aan met treinreizen die ze zou boeken om dan halverwege de vakantie te komen als 3 weken teveel voor me was, ze stuurde sites van campings waar zíj heen zou willen, foto’s van tenten die ze wel zou kopen zodat ze een eigen tent zou hebben en dus niet bij iemand in bed hoefde te slapen. Een discussie later een site met tarieven voor poezen oppas, want ze ging zoiezo niet meer in die vakantie onze 2 poezen te eten geven als ze toch niet mee mocht, toen weer dat ik haar expres haar vakantie wilde ontnemen want nu ze niet meer vriendin kon gaan hoorde ik haar gewoon mee te nemen, arm eenzaam moedertje blablabla) Besloot mijn vriend mijn moeder zelf op te bellen vandaag. Hij is heel rustig en vriendelijk gebleven, dat we geen familie mee gaan nemen want dan blijven we aan de gang (hij heeft een alleenstaande zus die wel mee zou willen, maar wel gewoon “nee” accepteerd) en dat hij het heel vervelend vind dat ik zo zit op te winden over die vakantie omdat zij mee wil. Mijn moeder bleef blijkbaar rustig aan te telefoon en zei het te snappen. Daarna kwamen allerlei appjes binnen hoe ik het in mijn hoofd haalde hem te laten bellen en dat ik toch wel gewoon alleen mocht beslissen dat zij mee zou gaan, daar had ik zijn toestemming niet voor nodig?! Ze draaide het dus zo alsof ik hem moest overhalen om haar toch mee te nemen. Terwijl ik haar juist niet mee wil hebben. Ik heb haar maar geblokkeerd en heb al 12 gesprekken gemist nu.
zondag 18 augustus 2019 om 23:00
Wow! Je moeder is wel een bijtertje zeg.
Je schrijft ergens: een discussie later... Misschien geeft het je rust en je moeder duidelijkheid om niet in discussie te gaan. Een kort ' nee = nee' of 'daar wil ik het niet meer over hebben' is meer dan genoeg.
Gaat ze door dan kun je ophangen. Mails en appjes zou ik vooral negeren. Geen enkele reactie op geven en weggooien.
Poe poe, het is echt een kwestie van een lange adem hebben en ik heb er respect voor dat je je poot stijf houdt.
Google eens op 'de kapotte grammofoonplaatmethode', misschien steunt je dat?
Je schrijft ergens: een discussie later... Misschien geeft het je rust en je moeder duidelijkheid om niet in discussie te gaan. Een kort ' nee = nee' of 'daar wil ik het niet meer over hebben' is meer dan genoeg.
Gaat ze door dan kun je ophangen. Mails en appjes zou ik vooral negeren. Geen enkele reactie op geven en weggooien.
Poe poe, het is echt een kwestie van een lange adem hebben en ik heb er respect voor dat je je poot stijf houdt.
Google eens op 'de kapotte grammofoonplaatmethode', misschien steunt je dat?
zondag 18 augustus 2019 om 23:50
Dat gaat me wel een beetje te ver, plus ik wil niet weten hoe ze zou reageren als ik de politie zou bellen. Ik ken haar goed en ze zal wel weer bijdraaien, maar ik moet wel even doorbijten en idd mijn poot stijf houden. Wilde het gewoon ff van me af schrijven.
zondag 18 augustus 2019 om 23:56
Ik verwarde je met een ander topic van een TO waarvan de moeder haar dochter bestookt met appjes, telefoontjes en brieven. Daar is de wijkagent al in beeld.
Snap dat jij dit nog een brug te ver vindt. Poot stijf houden idd. Doe je goed. En hier steun zoeken en IRL bij je partner en evt anderen.
Hang in there en zorg goed voor jezelf. Deze stress kan veel van je vragen, dus wat extra aandacht voor zaken als nachtrust, ontspanning, massage oid. kan zomaar heel fijn en nuttig zijn.
Snap dat jij dit nog een brug te ver vindt. Poot stijf houden idd. Doe je goed. En hier steun zoeken en IRL bij je partner en evt anderen.
Hang in there en zorg goed voor jezelf. Deze stress kan veel van je vragen, dus wat extra aandacht voor zaken als nachtrust, ontspanning, massage oid. kan zomaar heel fijn en nuttig zijn.
maandag 19 augustus 2019 om 00:05
Ik vroeg me al beetje af waar die vraag vandaan kwam, maar nu snap ik het. Ik ben ook zeker blij dat ik nu een partner heb die me steunt hierin en bevestigd dat ik me niet aanstel of te hard tegen mijn moeder ben. Vind ook fijn om hier van me af te kunnen schrijven. En ben blij met de steunenden reacties. Ik zorg zeker goed voor mezelf, want pas als ik goed voor mezelf zorg en zelf blij ben, kan ik goed voor mijn kinderen zorgen en hun blij maken. Dat is me veel meer waard dan me weer te gaan zitten opvreten om wat mijn moeder nu weer zegt of doet, dus ik ben al een heel stuk vooruit gegaan en ben daar erg trots op en blij mee! De app is nog steeds geblokkeerd en heb inmiddels haar telefoonnummer ook geblokkeerd, dus ook geen telefoontjes meer nu, even wat rust. Als er echt iets ernstigs zou zijn kan 1 van mijn broers mij altijd nog bellen.
maandag 19 augustus 2019 om 00:13
Wat zeggen je broers over hoe je moeder zich opstelt? Ik zou net zoveel genade hebben voor mams als zij voor jou had in je jeugd. Maar dat is makkelijk gezegd vanaf hier (en misschien ook wel mosterd). Kan je haar nummer blokken?
Er is een topic over contact verbreken met ouders. Misschien kan je daar meelezen/meepraten?
relaties/rouwen-om-je-levende-ouders/li ... ges/447055
Er is een topic over contact verbreken met ouders. Misschien kan je daar meelezen/meepraten?
relaties/rouwen-om-je-levende-ouders/li ... ges/447055
maandag 19 augustus 2019 om 07:22
Het zou voor mij de vraag zijn of ik er in dat geval iets mee zou willen.MoeVanMoeder schreef: ↑19-08-2019 00:05Als er echt iets ernstigs zou zijn kan 1 van mijn broers mij altijd nog bellen.
Je moeder heeft deze methode nu nog niet ontdekt, maar ze kan ook net doen alsof, en dan via een broer jou weer haar zielig te laten vinden. En dan komt het door jou, dat ze is gevallen, of dat ze doodziek is. Of het nou echt of nep is....
maandag 19 augustus 2019 om 14:21
Daar kan ik wel doorheen prikken uiteraard, als er echt iets zou zijn zou mijn broer wel eerst gaan kijken of dat allemaal wel zo is, zo ver krijgt ze me niet dat ik langskom zonder dat ik zeker weet dat het niet voor niks is.3thee schreef: ↑19-08-2019 07:22Het zou voor mij de vraag zijn of ik er in dat geval iets mee zou willen.
Je moeder heeft deze methode nu nog niet ontdekt, maar ze kan ook net doen alsof, en dan via een broer jou weer haar zielig te laten vinden. En dan komt het door jou, dat ze is gevallen, of dat ze doodziek is. Of het nou echt of nep is....
dinsdag 20 augustus 2019 om 20:34
Mijn ene broer woont ver weg met zijn gezin en doet niet zoveel, beetje zo’n “alles valt wel mee en je weet toch hoe ze is” houding. Dat vind ik erg jammer, voel me soms niet serieus genomen door hem.
Mijn andere broer is alleenstaand en werkt veel enzo, maar die steunt mij wel redelijk. Ik heb met hem dan ook het meeste contact en hij neemt het ook wel voor me op.
Maar mijn moeder behandeld mij altijd al anders dan mijn broers, alsof ze wel accepteert dat hun los zijn van haar, maar bij mij als jongste en enige meisje niet. Ze accepteert van hun beide ook gewoon “‘nee”. Van mij nog niet helemaal. Ondanks al haar commentaar op mij, klampt ze zich wel helemaal vast aan mij en dat maakt alles wel verwarrend.
Ik ben wel blij dat ik in elk geval met 1 van mijn broers redelijk op 1 lijn zit.
woensdag 11 september 2019 om 15:44
Dat weet ik vaak eerlijk gezegd ook niet. Ik wil best contact, als het allemaal normaal kan, maar dat is grootste deel van de tijd blijkbaar onmogelijk.SjaanRoeispaan schreef: ↑20-08-2019 21:48Waarom wil je het contact met je moeder blijven onderhouden eigenlijk?
Update: ik heb wederom het contact met mijn moeder, dan al niet tijdelijk, verbroken. App en telefoon alles nog steeds geblokkeerd. Ik ontvang wel nog steeds regelmatig voicemail berichten van haar, waarin ze me oa beschuldigt dat ik haar vakantie verpest, ze had er zo’n zin in en heeft niemand anders om mee weg te gaan. Mijn broer weet ervan en gaf me gelijk dat ik haar niet mee wil nemen. Mocht er echt iets aan de hand zijn, heb ik met hem afgesproken dat hij mij belt. Dus tot zover heb ik het in de hand. Als ze niet vanzelf bijdraait, laat ik het hierbij heb ik besloten.
vrijdag 13 september 2019 om 04:26
