Psyche
alle pijlers
Relatie met mijn moeder
dinsdag 18 december 2018 om 18:35
Voor dit topic een nieuw account aangemaakt om dit zo anoniem mogelijk te houden. Het volgende is er aan de hand:
Ik heb al vanaf dat ik een klein kind was tot de dag dat ik uit huis ging een slechte relatie met mijn moeder gehad, ik heb twee oudere broers en die trok ze openlijk voor. Ze heeft zelfs wel eens gezegd dat ik een ongelukje was en niet de bedoeling, dat ze spijt had dat ze de zwangerschap doorgezet heeft maar dat dit moest van mijn vader. Ze heeft me ook ontelbare keren geslagen als kind, puber en tiener, tot de dag dat mijn vader haar in de steek liet, toen moest ik haar kant ineens kiezen en werd ze poeslief, eigenlijk gewoon chantage. Ik was toen 19. Ik haatte op dat moment mijn vader én mijn moeder, mijn vader omdat hij ons in de steek liet en mijn moeder omdat ze me chanteerde. Ik ben kort daarop uit huis gegaan.
Na een aantal jaar, ik heb geen contact meer met mijn vader omdat hij zijn nieuwe gezin belangrijker vind dan mij, begon mijn moeder opnieuw contact te zoeken en dat ze spijt had van alles, wat dat dan ook mocht zijn waarom ik boos was, want ze herinnert zich niets slechts, haar woorden. Ik heb het contact redelijk oppervlakkig opgepakt, dus zij is al ruime tijd weer in mijn leven, zo ook in het leven van mijn 3 kinderen. Ik ben intussen gescheiden, iets dat zij erg aangreep om te “helpen” ik moest maar bij haar in komen wonen tot ik een ander huis had, ik moest mijn ex uitmelken ect. Ik heb uiteraard niet haar geluisterd, heb nu een huurwoning en we zijn met 1 advocaat en een goed ouderschapsplan gescheiden.
Ze is nu net 60 geworden, dus bejaard nog lang niet, en klaagt aan 1 stuk door op platte toon over haar “rotte rug” “klote poten” pijn hier en kwaaltjes daar. Ik “moet” boodschappen doen voor haar, haar helpen met alles en nog wat, alleen het huishouden mag ik (nog) niet doen, want ik zou een waardeloze huisvrouw zijn.
Onze band is dus verre van goed en gezellig. Ik ga het liefst zo min mogelijk naar haar toe of weg met haar, maar ze blijft bellen tot ik eindelijk opneem en doet ze zielig dat ze “zo oud en eenzaam” is. Ze werkt nog gewoon 3 dagen per week en op het werk doet ze wel normaal.
Nu komt het volgende: zij verwacht, of nee eist, dat ik haar over 5,10,15,20 (weet ik veel) jaar haar in huis neem als ze erger hulpbehoevend word. Ik word al misselijk als ik eraan denk, mijn moeder de hele dag in huis, ze word hoe ouder hoe zuurder. Ze kwam met de uitspraak: “een moeder kan wel voor haar kinderen zorgen maar een kind niet voor haar moeder” om me weer eens te chanteren. Ik heb daarop gezegd dat ze maar bij 1 van mijn broers in moet gaan wonen, toen zei ze gewoon dat dat iets is wat een dochter “hoort te doen” Als ik eraan terug denk hoe ze voor mij is geweest en dat ze nu door mij verzorgd zou willen worden, word ik al kwaad. Ik zou het liefst het hele contact verbreken, vandaag nog, maar de kinderen vinden haar wel een lieve oma, dus ik vind dit een onmogelijke spagaat waar ik nu in zit.
Iemand advies of misschien herkenning voor mijn situatie? Wat zouden jullie doen?
Ik heb al vanaf dat ik een klein kind was tot de dag dat ik uit huis ging een slechte relatie met mijn moeder gehad, ik heb twee oudere broers en die trok ze openlijk voor. Ze heeft zelfs wel eens gezegd dat ik een ongelukje was en niet de bedoeling, dat ze spijt had dat ze de zwangerschap doorgezet heeft maar dat dit moest van mijn vader. Ze heeft me ook ontelbare keren geslagen als kind, puber en tiener, tot de dag dat mijn vader haar in de steek liet, toen moest ik haar kant ineens kiezen en werd ze poeslief, eigenlijk gewoon chantage. Ik was toen 19. Ik haatte op dat moment mijn vader én mijn moeder, mijn vader omdat hij ons in de steek liet en mijn moeder omdat ze me chanteerde. Ik ben kort daarop uit huis gegaan.
Na een aantal jaar, ik heb geen contact meer met mijn vader omdat hij zijn nieuwe gezin belangrijker vind dan mij, begon mijn moeder opnieuw contact te zoeken en dat ze spijt had van alles, wat dat dan ook mocht zijn waarom ik boos was, want ze herinnert zich niets slechts, haar woorden. Ik heb het contact redelijk oppervlakkig opgepakt, dus zij is al ruime tijd weer in mijn leven, zo ook in het leven van mijn 3 kinderen. Ik ben intussen gescheiden, iets dat zij erg aangreep om te “helpen” ik moest maar bij haar in komen wonen tot ik een ander huis had, ik moest mijn ex uitmelken ect. Ik heb uiteraard niet haar geluisterd, heb nu een huurwoning en we zijn met 1 advocaat en een goed ouderschapsplan gescheiden.
Ze is nu net 60 geworden, dus bejaard nog lang niet, en klaagt aan 1 stuk door op platte toon over haar “rotte rug” “klote poten” pijn hier en kwaaltjes daar. Ik “moet” boodschappen doen voor haar, haar helpen met alles en nog wat, alleen het huishouden mag ik (nog) niet doen, want ik zou een waardeloze huisvrouw zijn.
Onze band is dus verre van goed en gezellig. Ik ga het liefst zo min mogelijk naar haar toe of weg met haar, maar ze blijft bellen tot ik eindelijk opneem en doet ze zielig dat ze “zo oud en eenzaam” is. Ze werkt nog gewoon 3 dagen per week en op het werk doet ze wel normaal.
Nu komt het volgende: zij verwacht, of nee eist, dat ik haar over 5,10,15,20 (weet ik veel) jaar haar in huis neem als ze erger hulpbehoevend word. Ik word al misselijk als ik eraan denk, mijn moeder de hele dag in huis, ze word hoe ouder hoe zuurder. Ze kwam met de uitspraak: “een moeder kan wel voor haar kinderen zorgen maar een kind niet voor haar moeder” om me weer eens te chanteren. Ik heb daarop gezegd dat ze maar bij 1 van mijn broers in moet gaan wonen, toen zei ze gewoon dat dat iets is wat een dochter “hoort te doen” Als ik eraan terug denk hoe ze voor mij is geweest en dat ze nu door mij verzorgd zou willen worden, word ik al kwaad. Ik zou het liefst het hele contact verbreken, vandaag nog, maar de kinderen vinden haar wel een lieve oma, dus ik vind dit een onmogelijke spagaat waar ik nu in zit.
Iemand advies of misschien herkenning voor mijn situatie? Wat zouden jullie doen?
moevanmoeder wijzigde dit bericht op 18-12-2018 19:09
Reden: Klein spelfoutje
Reden: Klein spelfoutje
0.05% gewijzigd
dinsdag 26 november 2019 om 21:58
Echt niet doen. Geen toezegging dat jullie financieel bij gaan springen. Ze maakt nu keuzes, daar hangen consequenties aan die jullie niet hoeven op te lossen.MoeVanMoeder schreef: ↑26-11-2019 21:41Bedankt voor de reacties!
Ik heb besloten dat ik, voordat ik überhaupt met mijn moeder erover ga praten, eerst bij mijn broers ga peilen of ze achter me staan om evt een gesprek aan te gaan met haar met z’n drieën om duidelijk te maken wat de stappen worden als ze daadwerkelijk hulpbehoevend word. Of zij bijvoorbeeld bereid zijn mee te betalen aan particuliere zorg en dergelijke. En dat ze echt achter me staan dat ik de mantelzorg weiger. En dat we dus een plan maken en dat gezamenlijk presenteren als “dit gaan we doen, punt” aan mijn moeder. Zodat ik niet de enige gebeten hond zal zijn. Ik hoop dat ik door hun beide serieus genomen word hierin en niet dat 1 van hen het eigenlijk wel een goed plan vind dat ik voor haar ga zorgen later (daar ben ik wel eens bang voor maar dat heb ik dus nog niet zo uitgesproken naar hen) Als mijn moeder hierna ontploft van woede/mij beschuldigt van slecht dochterschap/me nog harder gaat manipuleren dan ze nu al doet, ga ik definitief een punt achter het contact zetten, hoeveel verdriet me dit van binnen ook zal doen, maar ik moet idd beter voor mezelf gaan zorgen. En de hoop op verandering word idd inmiddels erg onwaarschijnlijk.
Ik heb in december pas weer een afspraak met mijn psycholoog en dan ga ik het emotionele stuk met haar bespreken dat er allemaal bij komt kijken. Als ik het zo typ lijkt een heel goed en stevig plan, ik hoop dat het ook echt zo goed verloopt.
Ik vind het echt super fijn dat ik hier al mijn frustraties en gevoelens neer kan typen zonder veroordeeld te worden en bedankt iedereen voor de lieve reacties!
Je kunt wel met je broers praten over je moeders plannen en de consequenties en vragen wat zij daarvan vinden. En van daaruit een plan van aanpak maken.
“Don’t look back – you’re not going that way.”
dinsdag 26 november 2019 om 22:01
Het zit nu zeg maar zo: (ik werk in de ouderen zorg, dus weet er wel iets van) verzorgingshuizen verdwijnen langzaam, verpleeghuizen moeten blijven bestaan. Voor iedereen die over aantal jaren tussen wal en schip valt zijn er twee oplossingen: geld neerleggen voor een particulier zorghuis of zelf voor je familielid gaan zorgen. Goede plannen van het kabinet! Echt mijn schrikbeeld en vele met mij denk ik
dinsdag 26 november 2019 om 22:01
Volgens mij maak jij een denkfout.MoeVanMoeder schreef: ↑26-11-2019 21:52Dus zeg maar niet: “die particuliere zorg komt goed, wij regelen het, maar er word niemand mantelzorger” ?
Maar dan meer: “er word niemand mantelzorger en je moet het tegen die tijd zelf regelen met de middelen die je hebt want die heb je zelf in de hand” ?
Dan leg ik het probleem meer bij haar zeg maar? Dat vind ik zo gek nog niet. Dan denkt ze nog wel 100x harder na over dan vervroegde pensioen
Je legt het niet bij haar neer.
Je láát het bij haar.
Je laat het niet bij jou/jullie neerleggen.
Je moeder plant momenteel haar eigen nood aan mantelzorg. Aan geld, aan jou/jullie. Bewust.
Dat is niet jullie probleem, dat is haar probleem.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
dinsdag 26 november 2019 om 22:05
Duidelijk en je hebt ook helemaal gelijk. We moeten het dus alleen maar neerleggen als: “dochter/wie dan ook, word geen mantelzorger en hoe je het verder oplost is aan jou” ? Wat je zegt, haar keuzes haar consequenties, het bij haar laten.feow schreef: ↑26-11-2019 22:01Volgens mij maak jij een denkfout.
Je legt het niet bij haar neer.
Je láát het bij haar.
Je laat het niet bij jou/jullie neerleggen.
Je moeder plant momenteel haar eigen nood aan mantelzorg. Aan geld, aan jou/jullie. Bewust.
Dat is niet jullie probleem, dat is haar probleem.
Ben reuze benieuwd hoe ze op zo’n slotsom reageert
maar is wel nodig, daar ben ik het mee eens!
dinsdag 26 november 2019 om 22:12
Probeer ook uit de draaikolk van energie te stappen. Want nu draait weer iets helemaal om haar; moet jij moeite doen, contact zoeken met broers, 'beleid' bedenken...
Daar is ze op uit he. Negatieve aandacht en fixatie is ook macht.
Onverschilligheid is denk ik het tegengif. 'Boeit me niet wat je allemaal bedenkt ma. Het zal mij worst wezen. Bij mij moet je niet wezen. '
Daar is ze op uit he. Negatieve aandacht en fixatie is ook macht.
Onverschilligheid is denk ik het tegengif. 'Boeit me niet wat je allemaal bedenkt ma. Het zal mij worst wezen. Bij mij moet je niet wezen. '
dinsdag 26 november 2019 om 22:20
Waarom zou je dat nu al gaan bedenken en vastleggen en toezeggen?MoeVanMoeder schreef: ↑26-11-2019 21:57Ik bedoel als de plannen die er in de zorg zijn werkelijkheid worden, dat alleen nog mensen met geld opgenomen kunnen worden in particuliere instellingen en de mensen zonder (of weinig) geld thuis door een mantelverzorger verzorgd moeten worden tot ze zo danig slecht zijn dat ze naar een verpleeghuis moeten. Want dat zit er wel aan te komen. En dan geef ik nog 100x liever geld uit aan een instelling dan energie als mantelzorger.
dinsdag 26 november 2019 om 22:53
Omdat ik met dementeren werk en zo iemand mag zelf geen beslissingen meer maken als het zover komt. Dan moet ik dat alsnog doen met mijn broers. Heb dan liever dat het nu alvast duidelijk is.Lucifer2018 schreef: ↑26-11-2019 22:20Waarom zou je dat nu al gaan bedenken en vastleggen en toezeggen?
dinsdag 26 november 2019 om 23:07
Goed idee om je broers er wat meer bij te gaan halen, eventuele zorg voor een ouder is iets wat jullie allemaal aangaat. Nu wordt het allemaal bij jou neergestort.
Ik zou inderdaad gewoon aangeven dat je geen mantelzorger wilt zijn en wanneer het nodig is dat jullie dan wel gezamelijk een oplossing vinden. Misschien duurt het nog wel 10 jaar voordat het echt nodig is, dus ik zou nu nog echt geen beloftes doen waar ze je dan weer op kan terugpakken.
Ik zou inderdaad gewoon aangeven dat je geen mantelzorger wilt zijn en wanneer het nodig is dat jullie dan wel gezamelijk een oplossing vinden. Misschien duurt het nog wel 10 jaar voordat het echt nodig is, dus ik zou nu nog echt geen beloftes doen waar ze je dan weer op kan terugpakken.
dinsdag 26 november 2019 om 23:47
Jouw moeder smult ervan om jou voor het emotionele blok te zetten. Zo heeft ze heerlijk de controle en beheerst ze jou. Maar jij hoeft daar helemaal niet in mee te gaan want jij bent niet verantwoordelijk voor haar en zij bepaalt jouw leven niet. Zij bepaalt niet wie, wat of hoe jij bent en ook niet wat jij doet.
Ik las net dat artikel over de ratmoeder. Bedankt diegene die hem hier plaatste. Mijn mond viel echt even open van herkenning.
Ik heb het contact verbroken met mijn ratmoeder en dat heeft mij (en mijn man en kind) zo veel goed gedaan. Je denkt nu dat je moeder een leuke oma is voor je kinderen, maar hebben jouw kinderen niet liever een evenwichtige moeder die niet continue wordt gesaboteerd door hun narcistische oma?
Ik las net dat artikel over de ratmoeder. Bedankt diegene die hem hier plaatste. Mijn mond viel echt even open van herkenning.
Ik heb het contact verbroken met mijn ratmoeder en dat heeft mij (en mijn man en kind) zo veel goed gedaan. Je denkt nu dat je moeder een leuke oma is voor je kinderen, maar hebben jouw kinderen niet liever een evenwichtige moeder die niet continue wordt gesaboteerd door hun narcistische oma?
anoniem_385505 wijzigde dit bericht op 27-11-2019 09:08
0.41% gewijzigd
woensdag 27 november 2019 om 07:15
De meeste van de 800 huizen zijn al gesloten. Helaas lopen daardoor ook de wachtlijsten op.MoeVanMoeder schreef: ↑26-11-2019 22:01Het zit nu zeg maar zo: (ik werk in de ouderen zorg, dus weet er wel iets van) verzorgingshuizen verdwijnen langzaam, verpleeghuizen moeten blijven bestaan. Voor iedereen die over aantal jaren tussen wal en schip valt zijn er twee oplossingen: geld neerleggen voor een particulier zorghuis of zelf voor je familielid gaan zorgen. Goede plannen van het kabinet! Echt mijn schrikbeeld en vele met mij denk ik
Voor je moeder betekent dat al vroeg inschrijven of naar een crisisplek als het de nood plotseling aan de man is. Daarna gaat ze naar een huis waar plek is en dus niet een huis van voorkeur (dit kan aan de andere kant van het land zijn). Misschien blijft ze werken als ze daarvan doordrongen in. Het is idioot dat jullie op moeten draaien voor de keuzes die ze maakt. Iedereen moet namelijk langer doorwerken voordat ze met pensioen mogen. Tegen de tijd dat ik mag heb ik 50 jaar gewerkt.
“Don’t look back – you’re not going that way.”
woensdag 27 november 2019 om 09:09
Misschien kan je dan nu wel alvast met je broers gaan praten zodat je weet hoe zij er in staan. Tegen je moeder zou ik echter zeggen dat ze genoeg andere opties heeft dan jullie er voor op laten draaien en dat je dus ook absoluut niet van plan bent dat te doen. Je bent haar niets verplicht en zo goed en liefdevol heeft ze ook nooit voor jou gezorgd.MoeVanMoeder schreef: ↑26-11-2019 22:53Omdat ik met dementeren werk en zo iemand mag zelf geen beslissingen meer maken als het zover komt. Dan moet ik dat alsnog doen met mijn broers. Heb dan liever dat het nu alvast duidelijk is.
woensdag 27 november 2019 om 09:49
woensdag 27 november 2019 om 10:52
Probeer overal even op te reageren:
Wittereiger: je hebt gelijk dat zij mijn leven niet hoort te bepalen, absoluut! En dat gedeelte van een lieve oma is alleen maar wat ik zie, de kinderen zijn te klein om ze erin te betrekken, mijn oudste is nu pas 10 en ik laat ze nooit bij mijn moeder achter om op te passen oid.
Tickel: dat weet dat er al zoveel verdwenen zijn, ik werk nu in het enige verzorgingshuis in de buurt, ben al weg bij 2 andere huizen omdat ze gingen sluiten. Het is schrikbarend hoe lang mensen op een plek hebben moeten wachten en de voorgaande jaren door familie verzorgd moesten worden, omdat ze net geen indicatie 6 hebben voor een verpleeghuis (maar wel volledig verzorgd moeten worden) dat is dus echt mijn nachtmerrie.
En het klopt dat ze haar probleem, die door haar eigen keuzes veroorzaak worden, niet bij neer hoort te gooien. Daarom ben ik ook opgestapt na dit gesprek. Ik kookte van woede thuis, met wat ze nou weer probeert te flikken. Ik heb haar sinds het weekeind niet meer gesproken trouwens.
Hope19: ik ga vanavond als de kinderen in bed liggen beide broers bellen om dit te vertellen en samen een plan van aanpak te maken.
Tickel: dat klopt dat ik waarschijnlijk zelf tot mijn 70e moet werken en je hebt absoluut gelijk als ze nu perse met pensioen wil ze zelf de consequenties moet dragen.
Maar ik ben dus wel bang voor de dag dat ze daadwerkelijk dementerend word en mijn broers en ik toch met een oplossing moeten komen als ze op een wachtlijst staat. Je laat een dementerende oudere ook niet zomaar alleen thuis, wie weet wat er dan gebeurd en dat wil ik dan ook weer niet, ookal verdient ze het niet dat ik me zorgen zou maken.
Ik hoop vanavond een update te hebben!
Wittereiger: je hebt gelijk dat zij mijn leven niet hoort te bepalen, absoluut! En dat gedeelte van een lieve oma is alleen maar wat ik zie, de kinderen zijn te klein om ze erin te betrekken, mijn oudste is nu pas 10 en ik laat ze nooit bij mijn moeder achter om op te passen oid.
Tickel: dat weet dat er al zoveel verdwenen zijn, ik werk nu in het enige verzorgingshuis in de buurt, ben al weg bij 2 andere huizen omdat ze gingen sluiten. Het is schrikbarend hoe lang mensen op een plek hebben moeten wachten en de voorgaande jaren door familie verzorgd moesten worden, omdat ze net geen indicatie 6 hebben voor een verpleeghuis (maar wel volledig verzorgd moeten worden) dat is dus echt mijn nachtmerrie.
En het klopt dat ze haar probleem, die door haar eigen keuzes veroorzaak worden, niet bij neer hoort te gooien. Daarom ben ik ook opgestapt na dit gesprek. Ik kookte van woede thuis, met wat ze nou weer probeert te flikken. Ik heb haar sinds het weekeind niet meer gesproken trouwens.
Hope19: ik ga vanavond als de kinderen in bed liggen beide broers bellen om dit te vertellen en samen een plan van aanpak te maken.
Tickel: dat klopt dat ik waarschijnlijk zelf tot mijn 70e moet werken en je hebt absoluut gelijk als ze nu perse met pensioen wil ze zelf de consequenties moet dragen.
Maar ik ben dus wel bang voor de dag dat ze daadwerkelijk dementerend word en mijn broers en ik toch met een oplossing moeten komen als ze op een wachtlijst staat. Je laat een dementerende oudere ook niet zomaar alleen thuis, wie weet wat er dan gebeurd en dat wil ik dan ook weer niet, ookal verdient ze het niet dat ik me zorgen zou maken.
Ik hoop vanavond een update te hebben!
woensdag 27 november 2019 om 11:09
Mensen zijn niet van de één op de andere dag zo dement dat ze niets meer weten. Ik denk dat het verstandig is om dat daar te laten waar het hoort, de toekomst. Wel kun je met de hele familie, inclusief broers en moeder, in gesprek over inschrijven bij een huis als de tijd daar is. Je weet ook niet of ze dementie krijgt of niet.MoeVanMoeder schreef: ↑27-11-2019 10:52
E
Tickel: dat klopt dat ik waarschijnlijk zelf tot mijn 70e moet werken en je hebt absoluut gelijk als ze nu perse met pensioen wil ze zelf de consequenties moet dragen.
Maar ik ben dus wel bang voor de dag dat ze daadwerkelijk dementerend word en mijn broers en ik toch met een oplossing moeten komen als ze op een wachtlijst staat. Je laat een dementerende oudere ook niet zomaar alleen thuis, wie weet wat er dan gebeurd en dat wil ik dan ook weer niet, ookal verdient ze het niet dat ik me zorgen zou maken.
Ik hoop vanavond een update te hebben!
“Don’t look back – you’re not going that way.”
woensdag 27 november 2019 om 15:05
Nee dat klopt, dat weet ik niet. En gebeurt idd ook niet in 1 nacht. Wachtlijsten zijn gewoon belachelijk lang, je bent eigenlijk nooit meer op tijd met inschrijven tegenwoordig. Zo zijn er natuurlijk nog wel wat scenario's te bedenken, heup breken waar ze nooit meer goed bovenop komt, hartoperatie waarna ze nooit meer de oude word. Maar dat weet ik idd niet, ik hoop dat ze overlijd voordat ze ooit hulpbehoevend word, wel hard van mij, maar dat meen ik echt.Tickel schreef: ↑27-11-2019 11:09Mensen zijn niet van de één op de andere dag zo dement dat ze niets meer weten. Ik denk dat het verstandig is om dat daar te laten waar het hoort, de toekomst. Wel kun je met de hele familie, inclusief broers en moeder, in gesprek over inschrijven bij een huis als de tijd daar is. Je weet ook niet of ze dementie krijgt of niet.
woensdag 27 november 2019 om 16:24
Ik denk dat jij je wat te druk maakt voor dingen die mogelijk niet gebeuren. Ik snap dat je je wilt indekken maar om nu al gesprekken te voeren over dingen die hopelijk niet gebeuren heeft neit zoveel zin lijkt me. Als het zover is, is het vroeg genoeg.
Niet elk mens wordt dement, ik heb laatst in mijn omgeving gezien dat een dementerende redelijk vlot een plek kreeg in een tehuis. En die zijn er heus nog wel.
Wel zou het goed zijn dat je broers haar de consequenties laten inzien van erg vroeg stoppen met werken.
Laat de verantwoording voor zaken waar ze horen, en trek niet alles naar je toe.
Niet elk mens wordt dement, ik heb laatst in mijn omgeving gezien dat een dementerende redelijk vlot een plek kreeg in een tehuis. En die zijn er heus nog wel.
Wel zou het goed zijn dat je broers haar de consequenties laten inzien van erg vroeg stoppen met werken.
Laat de verantwoording voor zaken waar ze horen, en trek niet alles naar je toe.
woensdag 27 november 2019 om 20:03
Je kunt nu eenmaal niet alles indekken. Mijn vader stond al 2 jaar op een wachtlijst en was nog nummer 4 of 5 toen hij geplaatst werd.MoeVanMoeder schreef: ↑27-11-2019 15:05Nee dat klopt, dat weet ik niet. En gebeurt idd ook niet in 1 nacht. Wachtlijsten zijn gewoon belachelijk lang, je bent eigenlijk nooit meer op tijd met inschrijven tegenwoordig. Zo zijn er natuurlijk nog wel wat scenario's te bedenken, heup breken waar ze nooit meer goed bovenop komt, hartoperatie waarna ze nooit meer de oude word. Maar dat weet ik idd niet, ik hoop dat ze overlijd voordat ze ooit hulpbehoevend word, wel hard van mij, maar dat meen ik echt.
"Gelukkig" was er iemand dood gegaan op de PG afdeling en hij werd naar voren geschoven omdat hij op Burgernet terecht was gekomen.
Maar het is niet verkeerd om je moeder duidelijk te maken dat de wachtlijsten lang zijn, dat ze in geval van een crisis aan de andere kant van het land terecht kan komen en dat jullie allemaal moeten werken en dus geen (volledige) zorg op jullie kunnen nemen. Hoe ze het gaat doen moet ze zelf weten, als ze maar weet wat de stand van zaken is.
“Don’t look back – you’re not going that way.”
woensdag 27 november 2019 om 20:09
Mantelzorg is per definitie vrijwillig. Mantelzorg geven kan door NIEMAND verplicht opgelegd worden.MoeVanMoeder schreef: ↑27-11-2019 10:52
Maar ik ben dus wel bang voor de dag dat ze daadwerkelijk dementerend word en mijn broers en ik toch met een oplossing moeten komen als ze op een wachtlijst staat. Je laat een dementerende oudere ook niet zomaar alleen thuis, wie weet wat er dan gebeurd en dat wil ik dan ook weer niet, ookal verdient ze het niet dat ik me zorgen zou maken.
Ik hoop vanavond een update te hebben!
Mocht je moeder dementerend worden of andere zorg nodig hebben, dan is het juist belangrijk dat je niets doet. Hierdoor laat je de noodzaak zien van zorg door zorgverleners van buitenaf.
Soms is de beste zorg die je kunt verlenen geen zorg verlenen, waardoor de noodzaak voor professionele zorg duidelijk wordt.
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
woensdag 27 november 2019 om 20:45
Jammer om te lezen dat jij nog altijd in dezelfde negatieve draaikolk van ellende zit met je moeder en je doet het ook jezelf aan hé door jezelve als de martelaar op te werpen nu ook weer.
Laat je broers het lekker onderling uitzoeken wie er voor haar mag zorgen.
Dat zijn toch haar lievelingetjes?
Door jezelf hierin te mengen geef je je moeder alleen nog maar meer grip en munitie om jouw emotioneel te chanteren en manipuleren.
Zonde hoor.
Laat je broers het lekker onderling uitzoeken wie er voor haar mag zorgen.
Dat zijn toch haar lievelingetjes?
Door jezelf hierin te mengen geef je je moeder alleen nog maar meer grip en munitie om jouw emotioneel te chanteren en manipuleren.
Zonde hoor.
woensdag 27 november 2019 om 23:53
Bedankt weer voor alle reacties!
Ik heb mijn beide broers gesproken en ze zijn het gelukkig allebei met me eens dat het niet mijn verantwoordelijkheid is om de problemen van onze moeder op te lossen naar aanleiding van haar eigen keuzes nu. Ook zij zouden beide mijn moeder niet willen verzorgen. We hebben voor nu afgesproken het even te parkeren, omdat het idd nog te vroeg is om hier nu al plannen over te maken. Als er over aantal jaren toch redenen zijn waardoor mijn moeder zorg nodig zal hebben gaan wij dit alledrie niet vrijwillig doen en schakelen we de huisarts in voor inschrijving in een instelling en voor in de tussentijd thuiszorg. Ook als dit tegen die tijd geld gaat kosten. Ik voel me al een stuk lichter nu ik weet dat ze achter mij staan en ze dus niet vinden dat ik dat maar hoor te doen, de zorg op me nemen, zoals ik een beetje vreesde. Ik weet nog niet of ik er iets over tegen mijn moeder moet zeggen mocht dit ter sprake komen, waarschijnlijk kan ik het beter zo laten en niet uitgebreid dingen gaan toelichten, want ze luistert toch niet naar wat ik zeg. Voor nu ben ik tevreden en is het voor mezelf wat rustiger geworden, dat is me meer waard dan er ruzie over te gaan maken met mijn onredelijke moeder. Af en toe heb ik gewoon even bevestiging nodig dat wat ik wil niet raar en mijn moeder juist degene is die niet normaal doet met haar eisen/verwachtingen. Dus ik heb mezelf herpakt en ben ook zekerder van mijn zaak nu. Na een stapje terug toch weer 2 stappen voorruit voor mijn gevoel en ik ben er oprecht blij mee!
Ik heb mijn beide broers gesproken en ze zijn het gelukkig allebei met me eens dat het niet mijn verantwoordelijkheid is om de problemen van onze moeder op te lossen naar aanleiding van haar eigen keuzes nu. Ook zij zouden beide mijn moeder niet willen verzorgen. We hebben voor nu afgesproken het even te parkeren, omdat het idd nog te vroeg is om hier nu al plannen over te maken. Als er over aantal jaren toch redenen zijn waardoor mijn moeder zorg nodig zal hebben gaan wij dit alledrie niet vrijwillig doen en schakelen we de huisarts in voor inschrijving in een instelling en voor in de tussentijd thuiszorg. Ook als dit tegen die tijd geld gaat kosten. Ik voel me al een stuk lichter nu ik weet dat ze achter mij staan en ze dus niet vinden dat ik dat maar hoor te doen, de zorg op me nemen, zoals ik een beetje vreesde. Ik weet nog niet of ik er iets over tegen mijn moeder moet zeggen mocht dit ter sprake komen, waarschijnlijk kan ik het beter zo laten en niet uitgebreid dingen gaan toelichten, want ze luistert toch niet naar wat ik zeg. Voor nu ben ik tevreden en is het voor mezelf wat rustiger geworden, dat is me meer waard dan er ruzie over te gaan maken met mijn onredelijke moeder. Af en toe heb ik gewoon even bevestiging nodig dat wat ik wil niet raar en mijn moeder juist degene is die niet normaal doet met haar eisen/verwachtingen. Dus ik heb mezelf herpakt en ben ook zekerder van mijn zaak nu. Na een stapje terug toch weer 2 stappen voorruit voor mijn gevoel en ik ben er oprecht blij mee!
donderdag 28 november 2019 om 09:53
Wat goed, Moevanmoeder, dat je nu op dit punt bent gekomen en je weer een stuk lichter voelt.
Het is ook geheel normaal dat je zo veel last hebt van je opvoeding met zo'n moeder. Want zoiets gaat helaas in je systeem zitten.
Het enige wat je kan doen is het contact geheel verbreken, maar je voelt je erg verantwoordelijk en je bent hier niet aan toe.
Stapje voor stapje kom je er wel.
Sterkte.
Het is ook geheel normaal dat je zo veel last hebt van je opvoeding met zo'n moeder. Want zoiets gaat helaas in je systeem zitten.
Het enige wat je kan doen is het contact geheel verbreken, maar je voelt je erg verantwoordelijk en je bent hier niet aan toe.
Stapje voor stapje kom je er wel.
Sterkte.
donderdag 28 november 2019 om 10:35
Mocht het ter sprake komen dan kun je altijd zeggen dat jullie, de kinderen, niet gaan mantelzorgen en dat ze dan afhankelijk is van de zorg die ze op dat moment kan krijgen en/of inkopen.Ik weet nog niet of ik er iets over tegen mijn moeder moet zeggen mocht dit ter sprake komen, waarschijnlijk kan ik het beter zo laten en niet uitgebreid dingen gaan toelichten, want ze luistert toch niet naar wat ik zeg.
btw, als je moeder heel erg dement wordt kun je altijd een bewindvoerder aan laten stellen, of zelf worden met een broer.
“Don’t look back – you’re not going that way.”
